Wij waren op kostschool,zoals de lezer al wel eerder in mijn cursiefjes gelezen heeft,en mijn zusje kon het uurwerk nog niet duidelijk ontcijferen.Ze was nog geen zes jaar oud en zat bij Zuster Françoise in het 1ste studiejaar.
Ons Mama kwam op de idee zich in een degelijke speelgoedwinkel  een groot houten uurwerk  met grote houten wijzers aan te schaffen.Dat mocht mijn zusje meenemen naar Zuster Françoise(die wij natuurlijk de bijnaam van Framboise hadden gegeven)zo min of meer als een klasattribuut niet zozeer als een geschenk(35cm.)
Zuster Framboise zette de grote doos onmiddellijk in de trede waarop haar lessenaar stond en moest daarvoor een klein valluikje openen.
De doos was dus opgeborgen!
En nu maar wachten op de eerste uurwerkles.Blijkbaar stond dat niet op het leerprogramma van Z.F.want  zij kwam er niet meevoor de pinnen!
Niet tijdens de 1ste trimester noch tijdens de 2de en evenmin gedurende de
3de.!!
Mijn zusje deed haar beklag eerst thuis tijdens de verloven,nadien spande ze mij voor de kar immers ik zat er het dichtst bij!
Juist voor het einde van het schooljaar stond ik op " de loer " en nauwelijks was Z.Franboise uit haar klaslokaal of ik zat er binnen.Al de andere leerlingen waren op de speelplaats.Ik opende het valluikje en zag de grote doos onaangeroerd staan wachten.Natuurlijk nam ik ze mee en plaatste haar in mijn  valies die reeds haast vertrekkens klaar stond.
Inmiddels had mijn zusje reeds lang de geheimen van het uurwerk onder de knie.
Met de toelating van onze ouders hebben wij de doos ten geschenke gegeven
aan de "grote" kleuterklas van onze gemeenteschool en naar wij vernamen heeft ze daar wél dienst gedaan.
Na het groot verlof gebaarde Zuster Françoise heel vriendelijk van kromme haas,ofwel wist ze nog steeds niet van toeten of blazen of wel was ze blij van dat ongevraagde onding verlost te zijn!!

slot