Eerst was er van op en neer bewegen met de naald geen sprake meer.Na hervademen brak de draad,na hervademen brak, vanzelfsprekend, de naald.De spoeldraad was inmiddels in één groot wit kluwen verzeild geraakt. Mijn man stond er sprakeloos op te kijken.Inderdaad zo'n naaimachientje is duidelijk een vrouwelijke aangelegenheid. 'nVol uur was naar de haaien,zomaar door het pure improviseren. 'k Nam de hele knoeiboel bij elkaar en zette hem,monddood,weer achter de logeerkamerdeur. Mijn muts bleef de gans verdere dag scheef staan.En buiten maar gieten! Enkele dagen later,kwam mijn goede man,ongevraagd, met de kwestieuze handleiding binnenzwaaien........ (Wordt vervolgd )
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek