Buiten de hulpverpleegster beschikte hij ook over een huishoudhulp. En dus spoorde Jan iedere zaterdagmorgen tot zondagavond naar zijn gezin.Het was een noodoplossing maar het bracht toch soelaas. Natuurlijk waren ook daar de kinderen rumoerig en uitgelaten vooral nu zij meer ruimten en vrijheid gewoon werden,zij konden zich nu uitleven in de grote tuin !Ook binnen werd het anders leven.Daarom bleef Jan al eens een keertje in de stad tijdens de zondagen. Annie cijferde zich zoveel mogelijk weg en trok zich op aan de kinderen.Als hij dan toch kwam ,escaleerden zich weerom de moeilijkheden:te druk,te veel lawaai.Immers hij zag niets maar hoorden alles.Kleine ruzies werden onvermijdelijk grote discusies......... Het moest ervan komen,Jan wilde terug vrij zijn,immers hij kon zijn mannetje staan. De hulpverpleegster was aan deze toestand niet vreemd........ Uiteindelijk vroeg Jan de echtscheiding aan.Dit was volledig tegen de principes van Annie die steeds correct gelovig was gebleven.Lang zeer lang heeft zij zich hiertegen verzet tot de situatie onhoudbaar werd. De kinderen waren intussen pubers en betreurden het ganse verloop. Annie werd voor haar "opoffering "en inspanning zeker niet gewaardeerd Haar familie heeft haar begrepen en gesteund.Zij is steeds alleen gebleven en de kinderen hebben hun weg gevonden. Hun vader is hertrouwd .Natuurlijk zijn er geen kinderen meer gekomen. De tweede vrouw is na ettelijke jaren ziek geworden en overleden. Annie woonden alleen en is plots en eenzaam overleden.Haar kinderen hebben het nodige gedaan om haar een waardige uitvaart te bezorgen.
Schrijfster dezer is steeds deze toestand blijven volgen en immer zeer erg met het lot van Annie begaan geweest
slot.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek