Wij zaten op ons terras te middagmalen bij puik zomerweer! Plots weerklonk vanuit het nabije bos een jammerlijk miauwgeluid!Onmiddellijk sprongen wij recht en zagen moederpoes met vier jongskens komen aangestapt,zichtbaar uitgehongerd! Daar moesten we dadelijk iets aandoen.Sito presto haalden wij twee kommetjes,eentje met water en eentje met afgeroomde melk.Dadelijk werd er geslabberd, want angst hadden ze niet. Onze Tom sprong meteen op zijn fiets naar de " Techno"om doosjes kattenvoer.Geen kwartiertje later zaten ze allevijf te smullen dat het een lieve lust was.Nadien,en dat was héél mooi en aandoenlijk,gingen de kleintjes op hun rugje liggen rollebollen in de zon en op de dennennaalden. Hadden ze kunnen spreken ze zouden hun dankwoordje hebben uitgejubeld! Zo hebben we dat enkele dagen mogen volhouden,ze sliepen in de bergplaats. Maar op 'n zekere morgen waren ze alle vijf verdwenen,vermoedelijk verder getrokken naar weer andere oorden.We hebben ze niet meer weer gezien. Wél nog verscheidene dagen naar uitgekeken, tevergeefs. Vreemd hé?
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek