Op 'n nacht begint je grote teen van zijn oren te maken,je weet niet wat er scheelt.'s Morgens zit hij helemaal rood en het is ,of er een ijzeren tang op gevezen is.De dokter zegt onomwonden dat dit jicht is wegens te veel aan urinenzuur/ Je moet minstens een maand zonder aanval leven alvorens het verlossend medicament te mogen nemen voor de rest van je leven.Inmiddels moet je Colchicine nemen tegen de pijn en daarbij kan je heel misselijk zijn enz.enz. Dus daar zijn we nu voorbij,we hebben het gehad.We zitten reeds in de fase van de Allopurinol die ons van de aanvallen moet vrijwaren.Maar...........de dokter gaat nogeens komen voor bloedafname om te controleren of het urinezuur geluisterd heeft naar het medicament......Zie dat is nu voor mij,die niet veel geduld heeft,een loutering!De ganse dag sta je klaar om je arm op de tafel te leggen!Je durft geen middagmaal te maken want dan komt die medicijnman je natuurlijk storen en wordt alles koud.Dan maar boterhammen met jonge kaas,want een serieus dieet moet je natuurlijk ook volgen.Geen dokter geweest.De hele namiddag zit je te wachten terwijl je schijnbaar wat leest. Dan wordt het bij vijven,vlug wat patatjes geschild,bloemkool uit het pak waaruit je je dosis kan schudden in de micro en 'n beafje bakken met de dampkap op.Je eet zenuwachtig want nu gaat hij zeker aanbellen!!En zo met je mond vol heeft ook geen zicht. Het nieuws van zeven staat reeds te kwelen,geen dokter.Had hij niet, héél vriendelijk, gezegd dat hij, in de morgen ging komen??Zéker gaat hij nu om 21u.telefoneren dat hij morgen ' in de morgen" gaat komen en dan kan héél de rithus weer opnieuw beginnen.Hewel merci. En wat kunt ge daar nu aandoen?Toch ben ik blij ,dat ik het eens heb kunnen zeggen en de lezer is écht bedankt.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek