Iemand die mijmert kan héél ver in het verleden gaan het kan deugd doen maar soms ook 'n beetje leed meebrengen,dat hangt er dus van af.Oma denkt aan de dag dat haar ouders 'n piano kochten,zij zelf was toen nog geen vijf jaar ten volle.De mama speelde wondermooi en zij,oma,luisterde heel stil en ingetogen.Wat was dat heerlijk!.
Toen ze gans alleen in het salon zat durfde ze op de pianobank met fluweel bekleed,eventjes gaan zitten en 'n paar noten aanraken.Ze vond vrij snel die noten die haar mama ,maar dan veel gecompliceerder speelde,doch die de toon aangaven van het lied.
Met één soms twee vingertjes deed zij dat zo meerdere malen en dit ontsnapte niet aan de oren van de mama en de papa.
Op haar vijfde verjaardag kwam de lerares(Mw.Van Noten)en ze had een snoepkadootje bij en  gaf, zeer vriendelijk haar eerste les,dat was héél prettig.Voortaan kwam Mevrouw iedere week,ze schreef haar theorie in een boekje,maar helaas oma kon toen nog niet lezen,dat was jammer.
Ze speelde dan maar op het gehoor, zoals men dat zei,het klonk even mooi en vrolijk!
Toen moest oma naar de grote school want van de kleuterschool had ze niet veel kaas gegeten en wanneer ze zeven was raadde men haar ouders aan haar naar het conservatorium te sturen!Dat was onmogelijk vond de mama,dan moest haar " gouden kindje" alleen met de tram naar het gevaarlijke centrum van de stad,nee dat kon ze niet over haar hart krijgen en de papa had ook zijn twijfels.
Dan maar verder gaan met lessen thuis van goede leraren.
Dus een beroepspianiste zou zij niet worden maar er waren nog zoveel andere richtingen waarin zij zich zou kunnen uitleven en de piano zou zij daarom niet de rug toekeren wel het tegendeel.
Toen kwam de kostschooltijd waar men goede manieren leerde!!maar waar men ook toneel en muziek mocht en soms moest spelen,waar iedereen héél  vriendelijk was en zij heel veel vriendinnetjes had. Ja,dat was 'n heerlijke tijd.
Oma werd uit haar mijmeringen gerukt(!)omdat het koffietijd was,maar ze nam zich resoluut voor,verder te mijmeren als ze daar de kans toe kreeg.Want voor jezelf herinneringen ophalen kan héél aangenaam zijn en deugd doen.

wordt vervolgd