Wij kwamen in een grote half donkere ruimte waaraan onze ogen wat moesten wennen.Toen zag ik kleine witte kopjes uit een zwarte meststof steken,mooi in grote vakken verdeeld. In het midden een gaanpad en ontelbare kwekelingen langs beide zijden van ht pad.De fotograaf vertelde hoe dat in zijn werk ging en naarmate wij dieper in de ruimte doken hoe meer de paddestoelen van formaat vergrootten.Als ze helemaal voor consumptie klaarwaren moesten zij verpakt worden volgens formaat en dat was een hele klus.Maar er waren vaste afnemers wat het werk enigzins verlichtte. Over de opbrengst of de winst durfde ik niet spreken,trouwens dat kwam niet aan de orde. Toen de omleiding ten einde was en wij voor de nog vergrendelde poort stonden begonnen wij over de oorlog en al wat er kwam bij kijken,ditalles in een ontspannen sfeer. Toen de grote poort ontgrendeld werd deed het mij deugd weer in de frisse lucht te staan.Mij zouden ze zeker geen vaste "job "moeten aanbieden in een halve duistere bierstekerij,ook niet wanneer ze paddestoelen zou kweken die ik nochtans zeer graag lust. De joviale houding en de sympathieke spreektaal van de stadsgenoot zal ik me nog lang herinneren.Ook de donkere sfeer en het sleutelgeknars!!en het klein beetje angst dat ik daarbij voelde en dat helemaal niet nodig was geweest!! slot
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek