De dochter was voor haar ouders 'n waar geschenk dat enorm verwend werd!Zij bezocht zeer befaamde scholen met select publiek,was modieus gekleed en deed opvallend afstandelijk,uit de hoogte zoals men zag.Bovendien wist ze dat ze beeldmooi was. Toen gingen wij verhuizen en hoorden amper,met mondjesmaat,af en toe nog iets over de hoedenzaak. Wij hadden begrepen,dat Nini nu héél gelukkig was en dat was voor ons voldoende. Toen,geheel onverwacht, vernamen wij,dat Nini uit de echt ging scheiden,ja daar schrokken wij echt van,dat hadden wij nooit kunnen bevroeden.De rede hebben wij never geweten,toch betreurden wij deze omstandigheden.En het leven ging verder,tot ik op zekere dag vanuit het Bankgebouw stapte en met mij Nini en haar man(of exman?)zijwaren uiterst vriendelijk en een klein gemoedelijk gesprekje ontspon zich. Dan gingen er jaren maar écht veel jaren voorbij.........en toen we in een oude hoeve,buiten de stad gelegen midden in het groen, een dame aan 'n tafeltje zagen zitten zei ik bijmezelf,dat is Nini.En het was ze! ik ging naar haar toe en wij begonnen een babbeltje.Opeens zei ze alsof ze zich wilde verontschuldigen,dat zij volgende week 90 jaren werd.Dit te horen gaf mij ambivalente gevoelens,enerzijds wist ik dat zij in de hoge leeftijdscategorie zat maar het getal 90 ontroerde mij toch.Ik zei haar mij te herinneren dat zij zulk een moeie dochter had" dat is ze nog ,ze is nu 60j wedervoer ze trots.Ze woonde in een moderne eigendom en reed nog met de tram en de bus,alles gewoon zoals vroeger!Zulke ontmoetingen maken je vrolijk en geven je moed en vertrouwen. slot
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek