Onze vrienden hadden'n broedend parkietje en op 'n mooie zomerdag kwam daar een lief heel klein vogeltje te voorschijn.'t Was, zo bleek,'n meisje!De vader was gaan vliegen.Moeder stond dus alleen in voor de opvoeding.Doch op 'n dag viel het vogelkooitje 'n metertje naar beneden door de wind waardoor het deurtje opensprong en moeder ook de biezen nam.Nu zat dat zeer kleine parkietje helemaal,hulpeloos alleen.Hoe moest dat nu verder om aan de dood te ontspringen?
Met heel veel liefde heeft onze vriend dat kleine wichtje groot gebracht in de palm van zijn hand zodat het een prachtige parkiet is geworden met mooie gele en groene veren en n'n heerlijk snoetje.
Zichtbaar was zij heel gelukkig en dankbaar.De ganse dag mocht zij over het hele appartement beschikken zij vloog naar believen doch meestal zat zij op de schouder van haar redder terwijl deze in zijn bureel achter de P.C.werkte.
Kwam het baasje terug van weg geweest dan stak Celleke haar vreugdekreten zeker niet onder stoelen of  banken.Aan de liftgeluiden kon zij horen dat  hij op komst was!Celleke was de zon in huis!
Met het vrouwtje was zij ietwat minder begaan wellicht omdat zij 'n beetje jaloers was op haar?
Onze vrienden woonden op de 15de verdieping,zij hadden de gewoonte...........

Wordt vervolgd