Tante Jeanne vertelt; In 1943 midden in de wereldoorlog,was ik 16 jaar oud.Regelmatig had ik buikpijn die de specialist niet kon duiden noch plaatsen,hij gaf medicijnen die niet hielpen en ten einde raad gaf hij ons mama de raad me te opereren.Er was geen ander alternatief,Xstralen konden niet zover doordringen en dus moest ik naar de operatietafel.Buiten choroforme om te verdoven bestond er niets.De operateur deed een keizersnede zo had hij een beter zicht om te zoeken en hij vond het:'n kistje op de rechter eiertak en een waterblaasje op de linker.Dat kwam hij fluisteren in het oor van de hoofdzuster maar ik had het verstaan. Daarna kreeg ik hoge, zeer hoge koortsen die niet wilden wijken.Mercurochroom bestond nog niet evenmin antibiothica,die zo nodig was en alles zou geklaard hebben. Toen kwam Zuster Hildegarde naast mij staan en vroeg" juffrouwke ge zoudt toch nog niet graag naar de hemel gaan?ik zei nee zuster,wel zei zij dan gaan we samen een noveen voor OLVr.beginnen.Ik had begrepen,dat zij mij kwam verwittigen. Alle dagen kwam zij in de zetel naast mijn bed zitten bidden.Ons mama sliep reeds vijf nachten op een strandstoel in mijn kamer en papa kon mijn gekreun niet aanhoren en kon daarom hooguit slechts even op bezoek komen . De tiende dag gebeurde het.............. wordt vervolgd
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek