Dagelijks zat Pieter onder zijn merelboom,zijn beste vriend.Zoals hij kon zingen kon geen ander.Hij had er een gedicht over gevonden dat hij ook dagelijks overliep zo mooi vond hij het en dat was het ook.Hier volgt het: De merel gooit als klaar kristal een klaterende waterval van frisse tonen door de lucht dat ieder blaadje trilt en zucht Hij drijft het droppelend geluid zijn boordevole zieltje uit uitbundig als een orgelspel diepzalig als een altaarbel gelijk een kindeke dat lacht zo wonderwel en wonderzacht schatert hij in een lange teug maar vrij en blij naar heug en meug Hij tokkelt in de zijde snaar grijpt zijn akkoorden hier en daar te grabbel tussen 't wit gebloemd waar 't gonst en zingt en zoemt.
Pieter is gek op gedichten,hij kan er zo van genieten en u?
|