Na 'Austin' kwam Dasha opnieuw terecht in de Radio 2 Top 30. Op zaterdag 7 juni 2025 was de eerste nieuwkomer 'Not At This Party'. Meteen op nummer 27. Anna "Dasha" Novotny (geboren in San Luis Obispo, op 27 februari 2000) is een Amerikaanse singer-songwriter.
Suzan & Freek uit de Achterhoek in Nederland hebben zowel goed als slecht nieuws te verteren. Suzan is zwanger maar Freek heeft de diagnose van kanker gekregen. Toch heeft het echtpaar besloten om niet bij de pakken te blijven zitten en treden zij nog altijd op. 'Lichtje branden' kwam op zaterdag 7 juni 2025 nieuw binnen op 24 in de Radio 2 Top 30.
MAKSIM en Guus Meeuwis leerden elkaar kennen tijdens de opnames van 'Liefde voor Muziek'. En het klikte meteen. Er ontstond een soort vader/zoon verhouding. 'Sparen voor de nacht' zongen ze allebei en dat resulteerde in een mooie 14de plaats in de Radio 2 Top 30 van 7 juni 2025.
Verrassing alom want op zaterdag 7 juni 2025 kregen de luisteraars een nieuwe nummer 1 (alhoewel!) in de Radio 2 Top 30 te horen. Dit was toen de volledige Top-3. Volgens de archieven van de VRT want wij hebben die hitlijst toen in Corfu niet beluisterd.
1. Pommelien Thijs steeg na 11 weken van 2 naar 1 met 'Atlas'. Zij had daarmee al op één gestaan van 12 april tot 24 mei! Ik vermoed dat haar succesvolle optredens in Nederland daarmee te maken hadden. 2. Lola Young zakte met 'Messy' na 18 weken van 1 naar 2. 3. Ed Sheeran bleef na 9 weken onveranderd staan met 'Azizam'.
Op zaterdag 14 juni 2025 bracht Belle Perez zonneschijn in de Radio 2 Top 30. Chantal en ik zagen haar live in Kortenberg op 27 juni en toen bracht ze ook voor het allereerst 'Let The Sunshine In' live. Een echte primeur dus! Oorspronkelijk heette het lied in 1968 (Musical Hair) 'The Flesh Failures'. The Fifth Dimension hadden in 1969 een wereldhit met de medley 'Aquarius/Let The Sunshine In'. Deze nieuwkomer kwam terecht op nummer 30 maar ik verwacht dat hij de volgende weken wel zal stijgen. Net als de zomerse temperaturen, want wij zitten nu begin juli in de tweede hittegolf! Het origineel uit 1968 is rechts te beluisteren!
Als de zomer in aantocht is mag je er donder op zeggen dat Regi samen met een of andere zangeres in de Radio 2 Top 30 opduikt. Deze keer had de Limburgse DJ Teddy Bee weten te strikken. Over die Nederlandse zangeres is weinig geweten. Deze track betekent een terugkeer naar de Engelstalige dance-pop, na een reeks Nederlandstalige successen. Nieuw binnen op 23 in onze hitlijst van zaterdag 14 juni 2025: 'You'll Never Let Me Down'.
De nieuwste single van Laura Tesoro heet 'Shining' en die kwam op zaterdag 14 juni 2025 als derde nieuwkomer binnen in de Radio 2 Top 30. Op nummer 21 en hopelijk nog hoger in de komende weken. Schattige jeugdfoto hieronder!
Vanaf 27 mei brachten wij een heerlijke vakantie door op Corfu n.a.v. ons 50-jarig huwelijk. Een tweede huwelijksreis dus. Inclusief een rondrit van het eiland en een daguitstap naar het nabije Albanië. Op 10 juni landden wij op Zaventem.
1 juni • De Oekraïense veiligheidsdienst SBU smokkelt met een actie genaamd Operatie Spinnenweb tientallen drones tot diep in Rusland. Met de drones worden bomaanvallen op verschillende Russische luchtmachtbases uitgevoerd. • De conservatieve presidentskandidaat Karol Nawrocki wint de Poolse presidentsverkiezingen van de liberale kandidaat en burgemeester van Warschau Rafał Trzaskowski.
3 juni: Geert Wilders besluit met zijn partij de PVV uit de coalitie te stappen. Daardoor valt later op de dag ook het kabinet-Schoof.
10 juni: Op een middelbare school in de Oostenrijkse stad Graz schiet een 21-jarige oud-leerling tien mensen dood en slaat daarna de hand aan zichzelf. Ook vallen er elf gewonden.
12 juni: Vlucht 171 van Air India, uitgevoerd met een Boeing 787-8 Dreamliner, verongelukt in bewoond gebied op een studentenresidentie van het BJ Medical College, vlak na vertrek van de luchthaven in de westelijke stad Ahmedabad. Het toestel was op weg naar London Gatwick Airport. Er waren 242 mensen aan boord, van wie er één de ramp overleeft (een man van 40). Zijn broer die naast hem in het vliegtuig zat overleeft de ramp niet!
13 juni: Het Israëlische leger voert 's nachts een reeks luchtaanvallen uit op Iran, met als voornaamste doelwitten de kerninstallaties en de Iraanse legertop. Onder meer Hossein Salami, de leider van de Iraanse Revolutionaire Garde, komt om het leven. Iran reageert in eerste instantie met een tegenaanval op Israël met 100 drones.
Van 17 tot 22 juni is er een hittegolf in België. Zweten, hijgen en puffen!
21 juni: In de Braziliaanse plaats Praia Grande (Santa Catarina) vallen zeker acht doden en dertien gewonden door een ongeluk met een luchtballon. Het is het tweede dodelijke luchtballon-ongeluk in Brazilië binnen een week.
22 juni • Alle NAVO-lidstaten stemmen in met een ontwerptekst voor een afspraak om op termijn de uitgaven van elk land afzonderlijk voor defensie te verhogen tot 5% van het bruto binnenlands product. De Amerikaanse president Donald Trump had om deze verhoging gevraagd. Hijzelf vindt echter dat de VS dat niet moeten doen want hij meent dat zijn land al genoeg betaald heeft! • In het Franse dorp Goult vallen tijdens een schietpartij op een trouwfeest twee doden. Een van de doden is de bruid. De andere is een van de vier schutters, hij wordt door de trouwauto overreden.
23 juni
• Eddy Snelders, ex-voetballer en commentator, wordt veroordeeld voor voyeurisme, exhibitionisme, openbare zedenschennis, aanranding van de eerbaarheid en bezit van beelden van seksueel kindermisbruik. • Freddy Horion, seriemoordenaar, mag na 45 jaar de gevangenis verlaten om een ander onderkomen te zoeken met behulp van zijn advocaat. Het is dan ook nog eens een residentiële instelling die hem wil opvangen! Hij was nochtans veroordeeld tot levenslang!
25 juni: NAVO-top in Den Haag. Secretaris Rutte slijmt de POTUS dat het niet meer mooi is. Er wordt beslist de defensie uitgaven te verhogen tot 5% van het BBP. Iedereen stemt voor behalve Hongarije. Spanje ligt ook ietwat dwars en of België zijn belofte zal houden valt nog af te wachten.
27 juni: Belle Perez treedt live op in Kortenberg. Wij zagen ze voor het eerst in 2001, in Sint-Niklaas!
29 juni: De Belgian Cats (onze vrouwelijke basketters) worden opnieuw Europees kampioen. Ze winnen in een spannende wedstrijd (vooral het laatste kwartier!) van Spanje met slechts twee puntjes verschil! Eviva Belgica!
30 juni: De Belgische federale regering bereikt een akkoord over de meerwaardebelasting (de zogenaamde solidariteitsbijdrage). Is niet van toepassing voor ons maar voor de hoogste inkomens! Ik ben benieuwd!
Van 24 tot 30 juni is de tweede hittegolf van dit jaar in België een feit. En het ziet er naar uit dat het begin juli nog heter zal worden met temperaturen die zullen oplopen tot meer dan 36 graden!!!
Ondertussen woedt de oorlog in Oekraïne in alle hevigheid voort en worden dagelijks tientallen Palestijnen in Gaza vermoord terwijl ze op zoek zijn naar voedsel. Het zal Netanyahu worst wezen!
En nog altijd geen Brusselse regering in het vooruitzicht. De verkiezingen van 2024 liggen al meer dan een jaar achter ons. Schande!
Toen het verzamelalbum 'Meaty, Beaty, Big & Bouncy' van The Who in 1971 uitkwam was ik er als de kippen bij om die plaat meteen toe te voegen aan mijn collectie. Pete Townshend, Roger Daltrey, John Entwistle en Keith Moon volgde ik al sinds 1964. Ik kocht die elpee begin 1972.
Ik hield vooral van hun ruiger geluid maar niet van al die perfect goede gitaren die door Townshend bij live optredens aan gruzelementen werden geslagen!
Ook hier moest ik voor die fraaie verzameling 250 BEF neertellen. De knappe hoesfoto werd genomen door Graham Hughes.
Tracklist: 'I Can't Explain'; 'The Kids Are Alright'; 'Happy Jack'; 'I Can See For Miles' (een uitdaging voor The Beatles en Macca antwoordde prompt met 'Helter Skelter'); 'Pictures Of Lily' (allereerste rocksong over een pin-up); 'My Generation' ("I hope I die before I get old" en dat gold jammer genoeg voor Keith Moon); 'The Seeker'; 'Anyway, Anyhow, Anywhere'; 'Pinball Wizard' (uit de Rockopera 'Tommy'); 'A Legal Matter'; 'Boris The Spider' (een leuke compositie van bassist John Entwhistle); 'Magic Bus' (flower power in een VW minibusje); 'Substitute'; 'I'm A Boy'.
Alweer een zeer moeilijke keuze; ik twijfelde even tussen 'Pinball Wizard', 'Magic Bus' of 'The Seeker'. Uiteindelijk kies ik voor de laatste met een zeer leuke tekst: "I asked Bobby Dylan I asked The Beatles I asked Timothy Leary But he couldn't help me either".
The Four Tops werden in Detroit opgericht als The Four Aimes. De vier leden waren Lawrence Payton (1953-1997); Levi Stubbs (1953-2000); Renaldo "Obie" Benson (1953-2005); en Abdul "Duke" Fakir (1953-2024).
Het viertal trad ooit op in het Hooghuis in Bosvoorde maar jammer genoeg was ik toen nog iets te jong. Ik meen mij te herinneren dat het in de nazomer van 1967 was en toen was ik net geen 16.
In 1971 verscheen de verzamelplaat 'Greatest Hits Vol. 2'.
Tracklist: 'Walk Away Renee'; 'It's All In The Game'; 'If I Were A Carpenter' (gecomponeerd door Tim Hardin); 'Still Water (Love)'; 'Just Seven Numbers (Can Straighten Out My Life)'; 'What Is A Man'; 'I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch)' (machtige compositie van Holland–Dozier–Holland); 'Simple Game'; 'Do What You Gotta Do'; 'I'm In A Different World'; 'In These Changing Times'; 'Don't Let Him Take Your Love From Me'; 'Yesterday's Dreams'; 'Macarthur Park' (Oorspronkelijk van Jimmy Webb, minder geslaagde cover).
Ik kies nu voor 'Walk Away Renee' uit 1968 en ik had mij in 1972 voorgenomen om zeker naar 'Greatest Hits' (volume 1) op zoek te gaan. En daar slaagde ik even later wonderwel in!
Deze elpee kostte iets minder dan al de vorige: 225 BEF.
En toen was het weer tijd om in 1972 een legendarisch album in huis te halen voor de som van 250 BEF.
'Abbey Road' verscheen in 1969 en de fantastische tracklist ziet er als volgt uit: 'Come Together' (later enkele problemen met Chuck Berry, maar diplomatisch opgelost); 'Something' {George Harrison}; 'Maxwell's Silver Hammer'; 'Oh! Darling' (ons lijflied want Chantal bleek tot mijn grote vreugde ook een fan te zijn!); 'Octopus's Garden' (gezongen door Ringo, waarschijnlijk aan boord van de Yellow Submarine); 'I Want You (She's So Heavy)'; 'Here Comes The Sun' {George Harrison}; 'Because'; 'You Never Give Me Your Money'; 'Sun King'; 'Mean Mr. Mustard'; 'Polythene Pam'; 'She Came In Through The Bathroom Window'; 'Golden Slumbers'; 'Carry That Weight'; 'The End'; 'Her Majesty' (stond toen nog niet vermeld op de vinylplaat!).
Lennon/McCartney composities behalve daar waar aangeduid tussen { }.
Iconische hoesfoto van Iain Macmillan. Ik wandelde over dat beroemd zebrapad exact 40 jaar later (zie foto onderaan genomen op 15 augustus 2009 door Chantal, waarvoor mijn eeuwige dank!).
Ik kan niet kiezen, vandaar dat ik hieronder het volledig album post!
Mike, Michael, Mitchell en Michel steken het beroemde zebrapad over op de verjaardag van Chantal die de iconische foto nam!
Maar de jazzfunk, rhythm & blues, soul van The Crusaders lieten mij niet los. In 1972 verscheen de dubbelelpee 'Crusaders 1' en natuurlijk kostte die iets meer dan gewoonlijk: 300 BEF.
Tracklist: 'That's How I Feel'; 'So Far Away' {Carole King}; 'Put It Where You Want It' (een hit in 1973 voor de Schotse Average White Band); 'Mystique Blues'; 'Full Moon'; 'Sweet Revival'; 'Mud Hole'; 'It's Just Gotta Be That Way'; 'Georgia Cottonfield'; 'A Shade Of Blues'; 'Three Children'; 'Mosadi (Woman)'.
De hitsingle uit 1971 was natuurlijk het zeer dansbare 'Put It Where You Want It'!
Ik moest en ik zou de volledige catalogus van The Beatles in huis halen!
De vijfde elpee van de Fab Four die in mijn verzameling belandde was 'Help!' uit 1965. Ik kocht ze in 1971 voor 250 BEF.
In de lente van 1965 ging ik met mijn oudere zus naar de bioscoop in de buurt van de Nieuwstraat in Brussel, rechtover de Innovation. Er ontstond een hele lange file met krijsende meisjes, want Beatlemania was ook doorgedrongen tot in België!
Tracklist:
'Help!'; 'The Night Before'; 'You've Got To Hide Your Love Away'; 'I Need You'; 'Another Girl'; 'You're Going To Lose That Girl'; 'Ticket To Ride'; 'Act Naturally'; 'It's Only Love'; 'You Like Me Too Much'; 'Tell Me What You See'; 'I've Just Seen A Face'; 'Yesterday' (eigenlijk alleen Paul McCartney met een strijkorkest); 'Dizzy Miss Lizzy'.
14 songs met een mix van diverse genres en het verschil tussen de twee laatste liedjes kan niet groter zijn!
Robert Freeman zorgde alweer voor de fraaie hoesfoto en producer van dienst was natuurlijk George Martin.
Alle liedjes werden geschreven door Lennon/McCartney, behalve 'I Need You' en 'You Like Me Too Much' door George Harrison. 'Act Naturally' (een hit in 1963 voor Buck Owens & The Buckaroos) werd gezongen door Ringo. 'Dizzy Miss Lizzy' was een rocker uit 1958 van Larry Williams.
Mijn leukste herinneringen, buiten de titelsong, heb ik aan 'Ticket To Ride', dat ik in die zomer lustig en uit volle borst meezong.
Na 'Help!' mocht de soundtrack van de eerste film over The Beatles niet ontbreken.
'A Hard Day's Night' (Original Motion Picture Sound Track)' werd in 1964 uitgebracht. In 1971 kocht ik die elpee voor 250 BEF. Op mijn exemplaar stond naast de titel in grote letters 'Yeah! Yeah! Yeah!'. Later kocht ik een Franse persing met daarop de voor de hand liggende titel 'Quatre garçons dans le vent'!
Tracklist:
'A Hard Day's Night'; 'Tell Me Why'; 'I Cry Instead' (reeds in 1964 gecoverd door Joe Cocker onder de titel 'I'll Cry Instead'!); 'I Should Have Known Better' (Instrumental); 'I'm Happy Just To Dance With You'; 'And I Love Her' (Instrumental); 'I Should Have Known Better'; 'If I Fell'; 'And I Love Her'; 'Ringo's Theme' (This Boy) (Instrumental); 'Can't Buy Me Love'; 'A Hard Day's Night' (Instrumental).
De instrumentale versies werden uitgevoerd door George Martin And His Orchestra.
Alweer een moeilijke keuze maar ik ga toch voor 'And I Love Her', een persoonlijke favoriet voor mij en voor Chantal! (dat heeft mij alweer drie zoentjes opgeleverd, joepie!) 😉😋😘
Na zijn solodebuut 'McCartney' uit 1970 ging Paul McCartney eerst scheep met zijn echtgenote als het duo Paul & Linda McCartney. Later werd de groep omgedoopt tot Paul McCartney & Wings om in december 1971 te landen als Wings.
In de loop der jaren wijzigde de bezetting drastisch: Denny Laine (voorheen bij The Moody Blues) op gitaar en zang, drummer Denny Seiwell (1971-1973), ex-Spooky Tooth gitarist Henry McCullough (1972-1973), bluesgitarist Jimmy McCulloch (1974-1977), drummer Geoff Britton (1974), drummer Joe English (1975-1977), gitarist Laurence Juber en drummer Steve Holly (allebei 1978-1979).
Het album kocht ik in 1972 voor 250 BEF en ik herinner mij dat de kritieken toen niet mals waren voor de ex-Beatle.
Tracklist:
'Mumbo'; 'Bip Bop'; 'Love Is Strange'; 'Wild Life'; 'Some People Never Know'; 'I Am Your Singer'; 'Tomorrow'; 'Dear Friend'.
'Dear Friend' was een poging van Paul om de ruzie met John bij te leggen. Lennon had McCartney aangevallen in de song 'How Do You Sleep?', op het album 'Imagine'. En die aanval was dan weer een reactie op McCartney's steken onder water in 'Too Many People' op 'Ram'. Het was allemaal heel droevig en ik werd er moedeloos van want mijn favoriete groep aller tijden, The Beatles, was al twee jaar niet meer en ik wou dat die ruzies bijgelegd werden, voor eens en voor altijd.
'Bip Bop' en 'Love Is Strange' vond ik best te pruimen en vooral 'Wild Life', een mooie en krachtig gezongen slow die hieronder te beluisteren is!
Ik kocht mijn eerste Nederlandstalige elpee in 1972. En ook daarvoor moest ik 205 BEF neertellen, maar dat was beslist de moeite waard!
'Picknick' uit 1968 van Boudewijn de Groot was grotendeels geïnspireerd door 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles uit 1967. Boudewijn werkte intens samen met tekstschrijver Lennaert Nijgh en het resultaat was een fenomenale langspeelplaat met een zeer fraaie hoes getekend door Simon & Marijke. Arrangeur en dirigent was Bert Paige en producer was Tony Vos.
Kant A: "Picknick" 'Picknick'; 'Ballade Van De Vriendinnen Voor Eén Nacht'; 'Cinderella'; 'Ballade Van Wat Beter Is'; 'Tegenland'; 'Mensen Om Me Heen'.
Kant B: "De Tuin Der Lusten" 'Canzone 4711'; 'Eva'; 'De Tuin Der Lusten'; 'Megaton'; 'Glazen Stilte'; 'Prikkebeen' (samen met Elly Nieman, de vrouw van Rikkert Zuiderveld).
Wederom een hele moeilijke keuze want alle liedjes zijn stuk voor stuk geweldig. Als het dan toch moet kies ik voor 'Prikkebeen', een prachtig lied dat vaak 'Meester Prikkebeen' werd genoemd.
Eindelijk kon ik dankzij mijn studentenjobs in de vakanties elpees van The Beatles aankopen. Die waren altijd iets duurder dan andere langspeelplaten. 'Beatles For Sale' werd in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht op 4 december 1964. In de loop van het jaar 1971 kon ik die formidabele plaat bemachtigen.
Robert Freeman nam de iconische hoesfoto en "vijfde Beatle" George Martin producete het album.
Tracklist: 'No Reply'; 'I'm A Loser'; 'Baby's In Black'; 'Rock And Roll Music'; 'I'll Follow The Sun'; 'Mr. Moonlight'; 'Kansas City'; 'Eight Days A Week'; 'Words Of Love'; 'Honey Don't'; 'Every Little Thing'; 'I Don't Want To Spoil The Party'; 'What You're Doing'; 'Everybody's Trying To Be My Baby'.
De plaat werd gevuld met eigen composities van Lennon/McCartney, eentje van George Harrison, en covers van Little Richard en Buddy Holly (de favorieten van Paul McCartney) en Chuck Berry (de favoriet van John Lennon), plus twee songs van Carl Perkins (de favoriet van George Harrison).
Toch ga ik vandaag voor 'Mr. Moonlight', een nummer van Roy Lee Johnson. Zeer passioneel gezongen door John Lennon met een formidabele baspartij van Paul McCartney!
Ook nu nam de som van 250 BEF een flinke hap uit mijn wekelijks zakgeld.
Om mijn budget enigszins in evenwicht te houden was de volgende elpee veel goedkoper dan een plaat van de Fab Four. In het Delhaize warenhuis van Oudergem vond ik tijdens de koopjes een langspeelplaat van Tommy James & The Shondells uit 1966 met als titel 'Hanky Panky'.
Die groep had ik in 1968 leren kennen dankzij de monsterhit 'Crimson And Clover' en iets later van 'Mony Mony'. Op deze LP stonden covers van nummers van o.a. James Brown, Curtis Mayfield, Junior Walker, aangevuld met enkele eigen composities.
'Hanky Panky' werd geschreven door Ellie Greenwich en Jeff Barry. En het is pas later dat ik ontdekte wat die titel eigenlijk betekende. In straattaal is het "onbetamelijk gekonkel" van tieners maar sommigen beweren bij hoog en bij laag dat de term gewoon een zakdoekje betekent. 😜
Deze 33-toerenplaat kostte slechts 59 BEF, een echt koopje!
De volgende elpee die ik tijdens de koopjes op de kop kon tikken is de verzamelplaat 'Golden Hits' op het DECCA label. Wanneer die LP werd uitgebracht weet ik niet maar het was een uitgave van de Belgische tak van DECCA en er staan fenomenale pophits op. Ik vermoed in het najaar van 1967.
Ik kocht die 12 hits in 1971 voor slechts 169 BEF.
Hier is de geweldige tracklist: A-kant: Procol Harum – 'A Whiter Shade Of Pale'; Dave Berry – 'The Crying Game'; Unit Four Plus Two – 'Concrete And Clay'; Cat Stevens – 'Matthew & Son'; Small Faces – 'Sha La La La Lee'; Alan Price – 'Simon Smith & The Amazing Dancing Bear';
B-kant: The Fortunes – 'You've Got Your Troubles'; Them – 'Gloria'; The Zombies – 'She's Not There'; Los Bravos – 'Black Is Black'; Billie Davis – 'I Want You To Be My Baby'; The Moody Blues – 'Go Now'.
Ondanks die kleppers kies ik toch voor Alan Price en zijn versie van 'Simon Smith and The Amazing Dancing Bear', geschreven door Randy Newman.
De dubbele E.P. van The Beatles, 'Magical Mystery Tour', werd in het Verenigd Koninkrijk op 8 december 1967 uitgebracht. Toen had ik nog geen platenspeler en ik herinner mij dat ik voor het uitstalraam van een platenwinkel naar die hoes aan het kijken was in de hoop dat ik die later zou kunnen kopen.
Ik moest wachten tot 1971. De E.P. (extended play voor de jongere generatie, een singleformaat met meer dan twee liedjes op, in dit geval zes!) heb ik nooit meer gevonden, wel het hoesje op een rommelmarkt dat ik van een klein meisje heb gekocht voor de belachelijke som van 10 BEF want er stak geen plaatje meer in.
Vier jaar later na de oorspronkelijke uitgave kocht ik de elpee 'Magical Mystery Tour + Other Songs', uitgebracht in de VS op 27 november 1967 (op mijn 16de verjaardag nota bene!). En wederom vroeg de platenboer 250 BEF voor die prachtige verzameling songs.
Kant A: 'Magical Mystery Tour'; 'The Fool On The Hill'; 'Flying'; 'Blue Jay Way'; 'Your Mother Should Know'; 'I Am The Walrus'; (allemaal liedjes uit de televisiefilm in kleur);
... Plus andere songs op Kant B: 'Hello Goodbye'; 'Strawberry Fields Forever'; 'Penny Lane'; 'Baby You're A Rich Man'; 'All You Need Is Love'.
Mijn absolute nummer één aller tijden is zonder twijfel 'I Am The Walrus'!
Dankzij een zekere Nick op YouTube hoef ik vandaag geen hartverscheurende keuze te maken want hij plaatste een prachtig triootje dat hieronder te beluisteren is!
The Chambers Brothers hadden in 1968 de elpee 'Shout' uitgebracht. Ik had van hen al een verzamelalbum in huis gehaald met de Grootste Hits. Ze waren mij indertijd opgevallen door hun psychedelische 'Time Has Come Today'.
En deze schijf kwam ook in mijn verzameling terecht in 1971 voor de prijs van 150 BEF want mijn toenmalige kameraad had dringend geld nodig. Hij moest namelijk benzine kopen en zijn autoverzekeringen betalen terwijl ik alles met het openbaar vervoer deed. Mijn eerste auto kwam er pas in 1984!
De vier Afro-Amerikaanse Chambers broers en hun blanke drummer werden ondergebracht in de categorie Funk/Soul en ook Rock & Roll en Rhythm & Blues.
En dat is precies wat ik terugvond in die langspeelplaat waarvan ik vandaag het titelnummer 'Shout!' post.
Het alombekende nummer werd gecomponeerd door The Isley Brothers in 1959. Het werd sindsdien veelvuldig gecoverd en met veel succes in 1964 door de Schotse zangeres Lulu.
De Amerikaanse rock en funk drummer, zanger en multi-instrumentalist Buddy Miles (oorspronkelijk lid van The Electric Flag) had na de ontbinding van The Experience al samengewerkt met Jimi Hendrix.
De nieuwe groep kreeg de naam Band Of Gypsys. Het derde lid was Billy Cox, basgitarist.
De elpee 'We Got To Live Together' werd uitgebracht in 1970, niet lang na het overlijden van Jimi Hendrix.
Tracklist: A-kant: 'Runaway Child (Little Miss Nothin')'; 'Walking Down The Highway'; 'Easy Greasy'; B-kant: 'We Got To Live Together' (lange versie van 12:08 minuten); 'Take It Off Him And Put It On Me'.
En ik mocht die steengoede plaat voor 150 BEF mee naar huis nemen in 1971 want mijn toenmalige kameraad hield nog altijd uitverkoop bij hem thuis. Ik moet eerlijk toegeven dat die elpees in uitstekende conditie waren, zowel het vinyl als de hoes. Vandaag ga ik niet voor de hitsingle 'We Got To Live Together' (korte versie) maar voor het openingsnummer van de LP. Luister goed naar de intro van enkele seconden want Buddy Miles brengt hier een hommage aan zijn overleden muzikale vriend! En hij eindigt met dezelfde melodie van een treurmars bij de outro.
En, oh ja, voor de jongere generatie: Buddy Miles heeft op onderstaande foto geen berenmuts op zijn hoofd. Het is zijn Afrokapsel dat toen erg in de mode was!
T. Rex was oorspronkelijk een Brits psychedelisch folkduo Tyrannosaurus Rex genaamd. Gitarist/vocalist Marc Bolan (geboren als Mark Feld) was de frontman en Steve Peregrin Took (geboren als Stephen Ross Porter) was de drummer/percussionist. Zij werden glamrock-pioniers en kortten hun naam in tot T. Rex in 1970. Want, geef toe, de naam van die uitgestorven dinosaurus is een hele mondvol. Het gevolg is dat de jonge generatie het altijd heeft over T. Rex als ze over die dino(saurus) spreken!
Op de LP 'Electric Warrior' was Steve Peregrin Took al vervangen door Micky Finn en Mark Volman en Howard Kaylon (ex-The Turtles en -Mothers Of Invention) zingen in de achtergrond mee. Tony Visconti was de producer van die steengoede langspeelplaat. Hij trouwde in 1971 met Mary Hopkin en werkte jarenlang samen met David Bowie.
Tracklist: 'Mambo Sun'; 'Cosmic Dancer'; 'Jeepster'; 'Monolith'; 'Lean Woman Blues'; 'Get It On'; 'Planet Queen'; 'Girl'; 'The Motivator'; 'Life's A Gas'; en 'Rip Off'.
In de VS hadden ze maar één hit en dat was 'Get It On' maar die moesten ze van naam veranderen in 'Bang-A-Gong' om verwarring te vermijden met de gelijknamige Amerikaanse hit van de groep Chase. De outro van dat nummer werd trouwens jarenlang gebruikt als jingle in de BRT Top 30.
'Get It On' ligt te veel voor de hand en die single kent (haast) iedereen. Dus ga ik nu voor het opzwepende 'Jeepster'!
Ook deze LP verhuisde in 1971 voor 150 BEF naar mijn platenkast.
De laatste plaat die ik in 1971 afkocht van mijn toenmalige kameraad was een instrumentale schijf van Jimmy McGriff met zijn Organ and Blues Band. McGriff speelde vooral op het Hammondorgel of de elektrische piano en andere keyboards.
'The Worm' werd uitgebracht in 1968 en ik mocht die geweldige langspeelplaat de mijne noemen voor 150 BEF want ik hield enorm van het geluid van het Hammondorgel. Ik ben trouwens ook fan van Brian Auger (met of zonder zijn Trinity) en die komt hier later in deze reeks ook aan bod.
Arthur James "Fats" Theus componeerde het nummer en speelt tevens tenor saxofoon in de band van Jimmy McGriff.
En toen besloot ik, één jaar na hun split, alle elpees van mijn favoriete groep in huis te halen. Ik had zo lang mogelijk gewacht want langspeelplaten van de Fab Four waren altijd iets duurder dan die van andere artiesten.
In 1971 kocht ik dan eindelijk 'Rubber Soul' voor het bedrag van 250 BEF, wat nog redelijk aanvaardbaar was. Ik ga vandaag niet voor 'Michelle' want daarmee werd ik in 1965 vaak gepest op school ("Michel, snottebel ... weetjewel?). Maar ik trok mij daar niets van aan. Zo was er ook de zogenaamde vete tussen de aanhangers van The Beatles en The Rolling Stones, uitgevonden door de media. Ik hou van beide groepen maar The Beatles zijn toch mijn ultieme favoriete groep aller tijden!
'Norwegian Wood (This Bird Has Flown)' heeft een zekere invloed ondergaan van Bob Dylan en met de klanken van de sitar klinkt het geheel zeer mysterieus.
Opmerkelijke hoesfoto want op de cover staat niet eens de naam van de groep vermeld en de vier jongens zien er heel vermoeid uit, waarschijnlijk door het meespelen in die twee films en het vele touren.
De tweede elpee van The Beatles die ik kocht in 1971 was 'With The Beatles' uit 1963. Daar staan nog veel covers op zoals een rocknummer van Chuck Berry, verder enkele Motown-hits en één compositie van George Harrison. Lennon en McCartney spannen de kroon met niet minder dan 7 nummers.
Opmerkelijk is 'I Wanna Be Your Man', een lied gezongen door Ringo Starr maar origineel uitgebracht door The Rolling Stones, die daarmee hun allereerste nummer één scoorden in het Verenigd Koninkrijk. De jongens uit beide groepen verstonden elkaar heel goed!
Mijn absolute favoriet op deze elpee is zonder twijfel 'All My Loving' dat ik in 1963 steevast 'Close Your Eyes' noemde. Heel veel later ontdekte ik dat Johnny and his Cellar Rockers, een Nederlandse popgroep, een cover hadden uitgebracht in 1964 onder de titel 'Close Your Eyes'. En wie speelde sologitaar bij die band? Jan Akkerman, die ik in 1971 live zou zien in Vorst Nationaal als gitarist van Focus!
Zeer fraaie zwart/wit hoesfoto van Robert Freeman!
Ook hier moest ik voor die geweldige schijf 250 BEF neertellen.
Met die twee langspeelplaten van The Beatles waaraan ik 500 BEF had gespendeerd moest ik het wel eventjes kalmer aan doen.
In die tijd had ik een goede vriend die vaak elpees van de hand deed na één of twee beluisteringen voor een schappelijke prijs. Voor de prijs van 150 BEF voegde ik volgende plaat toe aan mijn collectie.
Het debuutalbum van de Amerikaanse groep Blood, Sweat & Tears, dat dezelfde titel droeg, werd in 1969 uitgebracht. Die jazz/rock-groep had enorm veel personeelswisselingen maar Al Kooper was de leider van de band.
'You've Made Me So Very Happy' was de hitsingle en die werd tijdens de maand juli 1969 dagelijks gespeeld in Londen. Ik kan erover meespreken want ik verbleef daar toen die hele maand bij een Engels gezin. In de voormiddag moesten we naar het Taalinstituut om ons Engels bij te schaven en in de namiddag en 's avonds waren we vrij! Ik kreeg het gezelschap van nog drie studenten, een Belg, een Portugees en een Fransman.
Zo kon ik op 5 juli 1969 het Concert van The Rolling Stones in het Hyde Park bijwonen, samen met tal van andere artiesten: Third Ear Band, Screw, King Crimson, Alexis Korner's New Church, Roy Harper, Battered Ornaments, en Family. De maanlanding heb ik ook rechtstreeks op televisie gezien en Mr. & Mrs Farthing waren vol lof over mijn landgenoot Eddy Merckx die zijn eerste Ronde van Frankrijk had gewonnen! Van aardrijkskunde hadden ze echter geen kaas gegeten want zij dachten dat Knokke in Nederland lag. Ook de taalkwestie in België begrepen zij niet en die heb ik dan haarfijn moeten uitleggen.
De volgende elpee die ik van mijn toenmalige vriend afkocht was 'Led Zeppelin II', uitgebracht in 1969. Voor de prijs van 50 BEF mocht ik 'm in 1971 meenemen naar huis, want de hoes was ietwat verfrommeld en de plaat had hij toch meer dan eens afgespeeld.
Ik ga niet voor 'Whole Lotta Love', want dat ligt te veel voor de hand, maar wel voor een soort medley van 'Heartbreaker' en 'Livin' Lovin' Maid (She's Just A Woman)'. In die volgorde staan beide songs op dat album en ze volgen elkaar naaldloos op. Jimmy Page, John Paul Jones, John Bonham, en Robert Plant waren de leden van de Engelse band die uit de assen van The Yardbirds was opgestaan.
Ondertussen zijn we aanbeland bij nummer 37 in de reeks. Het is een verzamelplaat van diverse artiesten met verschillende genres.
Zoals rock, Latin, funk, soul, pop, folk, wereldmuziek & country.
UNICEF bracht de langspeelplaat 'Top Star Festival' uit en de opbrengst ervan ging naar de vluchtelingen, zowat overal ter wereld.
Tracklist: Nana Mouskouri – 'Oh, Had I A Golden Thread'; Engelbert Humperdinck – 'Quando… Quando… Quando…'; Mireille Mathieu – 'Where Do I Begin (Love Story)'; Neil Diamond – 'Until It's Time For You To Go'; Val Doonican – 'Innocent'; Ekseption – 'Vivace'; The Osmonds – 'One Bad Apple'; Donovan – 'Celia Of The Seals'; Andy Williams – 'Home Lovin' Man'; José Feliciano – 'Rain'; Aretha Franklin – 'My Way (Comme d'habitude)'; Mandrill – 'Mandrill'; Anita Kerr – 'My Lover, My Friend'; James Taylor – 'Fire And Rain'; James Last – 'Knock Three Times'; Johnny Cash – 'A Boy Named Sue'.
Alhoewel de LP in 1971 werd uitgebracht kocht ik hem dat jaar voor de luttele som van 169 BEF. Eén nummer sprong er voor mij uit en dat was 'Rain' van José Feliciano.
Eerlijk gezegd, bij deze hondsdagen en na de afgelopen hittegolf snak ik naar een beetje hemelwater! Misschien vanavond of vannacht?
Ik had nog maar pas de LP 'Get Ready' van Rare Earth in huis gehaald of daar kwam nummer twee al terecht in mijn verzameling. Het was een dubbele live elpee gehuld in een hoes die een rugzak moest voorstellen!
'Rare Earth in Concert' kostte in 1971 300 BEF, maar dat was beslist de moeite waard!
Tracklist: 'I Just Want To Celebrate'; 'Hey, Big Brother'; 'Born To Wander'; 'Get Ready' (23:38 minuten!); 'What'd I Say'; 'Thoughts'; '(I Know) I'm Losing You'; 'Nice To Be With You'.
Vandaag is mijn favoriet 'Hey, Big Brother'!
De elpee 'Greatest Hits' van Booker T. & The M.G.'s kocht ik in 1971 voor het bedrag van 250 BEF.
Tracklist: 'Hang 'Em High'; 'Eleanor Rigby'; 'Soul Limbo'; 'Over Easy'; 'Mrs. Robinson'; 'Something'; 'Time Is Tight'; 'Johnny, I Love You'; 'Heads Or Tails'; 'Meditation'; 'Hip Hug Her'.
'Time Is Tight' is een instrumentale song die ik altijd zal associëren met mijn verblijf in Londen tijdens die warme julimaand 1969. Hoogtepunten waren het optreden van The Rolling Stones en andere artiesten in Hyde Park, de maanlanding, Eddy Merckx' eerste overwinning in de Ronde van Frankrijk, Carnaby Street, Soho, mijn vriendelijk gastgezin en natuurlijk die heerlijke muziek!
Marvin Gaye was in 1971 een nieuwe muzikale richting ingeslagen met 'What's Going On' maar ik was nog op zoek naar zijn grootste hits uit de jaren zestig.
Zo vond ik de elpee 'Greatest Hits' waarop het fenomenale 'I Heard It Through The Grapevine' uit 1968 niet mocht ontbreken. Het nummer scoorde in West-Europa pas begin 1969. Kostprijs van die verzameling successen: alweer 250 BEF.
In de jaren tachtig is er ook een link met België! Nadat Gaye de LP 'In Our Lifetime' in 1981 had uitgebracht verbleef hij onverwachts ruim een jaar in België, meer bepaald in Oostende en in Moere (West-Vlaanderen). Over deze periode heeft Richard Olivier twee documentaires gemaakt. In 1982 nam hij voor het platenlabel CBS het album 'Midnight Love' op met daarop de hit 'Sexual Healing'. De videoclip daarvan werd opgenomen in het Casino-Kursaal van Oostende. Gaye kreeg dat jaar een Grammy Award, die zijn comeback leek in te luiden.
In 1982 moest Marvin Gaye abrupt België verlaten wegens visumproblemen. Hij liet heel wat spullen achter in de kasteelvilla in Moere, waar hij zes maanden gewoond had. Daarbij waren 30 cassettes met 13 uur muziek van zijn hand. Het gaat om 66 muziekstukken, waarvan 38 met zijn stem erop. De eigenaars van de villa bewaarden de cassettes en contacteerden in 2024 de erfgenamen van Gaye om de muziek uit te brengen.
In 1971 waren The Jazz Crusaders lichtjes van groepsnaam veranderd: ze lieten "Jazz" vallen en op de elpee 'Pass The Plate' gingen ze dus door het muzikaal leven als The Crusaders!
Gelukkig bleef de fantastische muziek nagenoeg dezelfde, ik zou zelfs meer durven zeggen, de vier muzikanten werden almaar beter!
Hierna volgt de tracklist: 'Pass The Plate', een medley van 15:30 min. die bestaat uit: 'Tap N' Shuffle' 'Sing For Your Keep' 'Beggin'' 'Haggin' Stomp!' 'Pennies, Nickels And Dimes'; 'Young Rabbits '71 - '72'; 'Listen And You'll See'; 'Greasy Spoon'; 'Treat Me Like Ya Treat Yaself'; 'Goin' Down South'; 'Love Can't Grow Where The Rain Won't Fall'.
Kortom alweer jazz/funk om duimen en vingers bij af te likken.
Ik wil jullie die lange medley niet onthouden! Ik telde in 1971 voor die pas uitgebrachte elpee opnieuw 250 BEF neer.
Opnieuw ging ik in 1971 op zoek naar die zalige muziek uit de jaren zestig. Die vond ik op een verzamelplaat van The Chambers Brothers die in dat jaar werd uitgebracht.
'The Chambers Brothers' Greatest Hits' dekt volledig de lading. Oordeel zelf maar aan de hand van volgende tracklist: 'Funky'; 'In The Midnight Hour'; 'Time Has Come Today'; 'I Can't Turn You Loose'; 'People Get Ready'; 'All Strung Out Over You'; 'Are You Ready'; 'Let's Do It (Do It Together)'; 'Love, Peace And Happiness'.
De rock/soul-groep bestond uit de Afro-Amerikaanse broers George Chambers, Joseph Chambers, Lester Chambers, Willie Chambers met Brian Keenan, de blanke drummer.
Mijn keuze van vandaag valt op het psychedelische 'Time Has Come Today' dat in 1968 een grote hit was. Op deze elpee staat gelukkig de lange versie die indertijd voor de single drastisch werd ingekort tot iets meer dan 4 minuten. Deze versie duurt ongeveer 11 minuten! Veel waar voor mijn geld (250 BEF)!
♫♫♫ Tic, toc, tic, toc ... cuckoo! ♫♫♫ ...
In 1969 was ik in de ban geraakt van Santana. Dankzij hun optreden op Woodstock 1969 maar vooral door hun versie van 'Jingo', een machtige compositie van Babatunde Olatunji, een Nigeriaanse percussionist. Hij kreeg in 1957 een platencontract bij Columbia Records. Als eerste plaat verscheen in 1959 zijn 'Drums of Passion', met daarop het fantastische nummer 'Jin-go-lo-ba'. Zelfs Serge Gainsbourg was een fan want op zijn elpee 'Gainsbourg Percussions' uit 1964 staat 'Marabout'. Luister daar bij gelegenheid eens naar!
Eerlijk gezegd viel deze elpee ietwat tegen want Carlos Santana en zijn band waren een andere muzikale richting ingeslagen. De hoes van deze plaat vond ik niet mooi. Het was de derde langspeelplaat van de band en in sommige landen kreeg ze de titel 'The Third Album', in andere simpelweg 'Santana'. Vandaar dat er vaak verwarring was met hun eerste LP die ook 'Santana' heet, die met de leeuwenkop.
De tracklist is de volgende: 'Batuka'; 'No One To Depend On'; 'Taboo'; 'Toussaint L'Overture'; 'Everybody's Everything'; 'Guajira'; 'Jungle Strut'; 'Everything's Coming Our Way'; 'Para Los Rumberos'.
Toch is 'Guajira' beslist de moeite waard. Minder uitgesproken percussie en meer Latijns-Amerikaanse uitstraling.
Ook deze plaat kostte in 1971 250 BEF, omgerekend zo'n € 6,20. Nu is dat een habbekrats maar in mijn studententijd was dat veel geld!
250 BEF was in 1971 zeker en vast een stevig bedrag. Vandaar dat ik meer en meer ging snuisteren in de afprijsbakken van platenwinkels. Zoals "La Maison bleue" in het centrum van Brussel of warenhuizen zoals Delhaize of later de Colruyt. Zo vond ik bij warenhuis Delhaize in Oudergem de elpee 'Love Is Blue' van The Dells, een Amerikaanse soul - doo-wop - funk - disco - vocale groep, opgericht in 1952! Voor de meer dan schappelijke prijs van 169 BEF.
De vinylplaat uit 1969 teerde verder op hun waanzinnig succes met de medley 'I Can Sing A Rainbow/Love Is Blue', die ik in juli 1969 (toen ik daar in een Engels gezin verbleef) dagelijks hoorde, zowel op de radio als in Carnaby Street.
'Love Is Blue' is natuurlijk de vertaling van 'L'amour est bleu' van Vicky (Leandros) die daarmee deelnam aan het Eurovisiesongfestival van 1967. Ze werd toen pas vierde voor het Groothertogdom Luxemburg. In 1968 wisten Paul Mauriat en zijn orkest de nummer één positie te bereiken in de VS met hun instrumentale versie!
Hier hebben Chantal en ik ook heel vaak op gedanst, zelfs bij ons thuis!
Van een plaspauze voor de deejay van dienst gesproken!
Met een meer dan 21 minuten durende versie van een oude song van The Temptations (die hier in West-Europa niet eens zo bekend was) schoot Rare Earth omhoog in bijna alle hitlijsten ter wereld.
Rare Earth is een Amerikaanse rhythm-and-blues/bluesrock-band, die vooral bekend is als de eerste succesvolle blanke groep die een contract kreeg bij het zwarte platenlabel Motown. Enkel de Britse Kiki Dee en de Canadees R. Dean Taylor hadden hen dat voorgedaan.
Wat stond er allemaal op die langspeelplaat die in de VS werd uitgebracht in 1969 maar pas een jaar later in West-Europa doorbrak? A-kant: 'Magic Key', 'Tobacco Road', 'Feelin' Alright', 'In Bed', 'Train To Nowhere', en op de B-kant: 'Get Ready'. De versie van 'Get Ready' werd in de studio opgenomen en er werd applaus aan toegevoegd van een zogenaamd aanwezig publiek om het geheel een "live" toets te geven. De intro is een welbekend tromgeroffel gevolgd door een instrumentale slow die enkele minuten duurt en dan kan iedere muzikant zich uptempo in een solo uitleven.
De oorspronkelijke bezetting was: Gil Bridges, saxofoon, fluit, zang; Peter Hoorelbeke (alias Peter Rivera), leadzang, drums; John Parrish (alias John Persh), basgitaar, tromboon, zang; Rod Richards (geboren als Rod Cox), gitaar, zang; Kenny James (geboren als Ken Folcik), keyboards; Edward "Eddie" Guzman (conga's en percussie).
Ook deze elpee was in bijna elke jeugdclub of discotheek terug te vinden. Ik kocht ze in 1971 voor de som van 250 BEF.
Kleine anekdote: DJ Claude Delacroix van de RTBf kon Rare Earth nauwelijks uitspreken want hij had het steevast over "rare iert", rare uitgesproken zoals in rare kerel. 😄
Eveneens getekend op het Tamla-Motown label was het trio The Undisputed Truth. Ontstaan in het brein van de geweldige producer Norman Whitfield. Joe Harris (niet de Limburgse zanger), Billie Calvin, en Brenda Evans waren de oorspronkelijke leden van de groep.
Hoogtepunten uit de prachtige elpee is zonder meer 'Ball Of Confusion (That's What The World Is Today)', geschreven door Norman Whitfield en Barrett Strong en oorspronkelijk uitgebracht door The Temptations in 1970.
Psychedelische soul van de bovenste plank. Deze versie duurt meer dan 10 minuten en jammer genoeg is de tekst nog altijd actueel, zeker in deze rumoerige en onzekere tijden van oorlog, onrust, rassendiscriminatie, wapenwedloop en politieke tegenstellingen.
Deze fantastische langspeelplaat kocht ik in 1971 ook voor 250 BEF.
Ook een prachtige hoes, terloops.
'It's All Over Now Baby Blue' is een geniale compositie van Bob Dylan met talloze versies van verschillende artiesten. Een van de beste volgens mij is de cover van de Noord-Ierse rockband Them met de onnavolgbare Van Morrison.
In 1965 was 'Gloria' een hitje en dankzij de Noord-Franse discotheken een groter succes in 1967. In dat jaar ging Van Morrison ook solo met als geschenk de wereldhit 'Brown Eyed Girl'.
In 1971 was ik dan ook op zoek naar die geweldige muziek uit de jaren zestig. In de Delhaize van Oudergem vond ik toevallig de elpee 'Gloria/The World of Them' van Them, uitgebracht in 1970 op het Decca label.
De grootste hits staan erop: 'Here Comes The Night', 'Baby Please Don't Go', 'I'm Gonna Dress In Black', 'Richard Cory (van Paul Simon), 'I Put A Spell On You' (van Screamin' Jay Hawkins), 'Bring 'Em On In', 'Gloria' en 'Mystic Eyes' (alle drie van Van Morrison), Turn On Your Love Light, 'It's All Over Now, Baby Blue (Dylan), 'One Two Brown Eyes' (van Van Morrison), en 'Don't Start Crying Now'.
12 fantastische songs voor slechts 199 BEF. Het waren de koopjes van de maand juli!
De laatste elpee voor vandaag is 'Ram' van Paul & Linda McCartney. Deze laatste wordt maar al te vaak vergeten ondanks het feit dat ze een grote inbreng had in die elpee. Paul leerde Linda op de keyboard spelen en zij zong heel vaak mee in de achtergrond.
Nog altijd in het geweldig jaar 1971 waarin ik 20 jaar zou worden, kocht ik deze nieuwe elpee voor 250 BEF.
Mijn keuze valt nu en toen ook op het fantastische 'Uncle Albert/Admiral Halsey', een medley die enkel in de VS op nummer één kwam te staan. Toen ik op een fuif van de jeugdclub in het Hooghuis in Bosvoorde platen draaide speelde ik die medley onmiddellijk gevolgd door 'Smile Away', want zo staan ze in die volgorde op de LP.
"One, two, three, four", riep Paul en met groot succes trouwens, want na die slow stond de dansvloer weer vol met dansende en rockende leeftijdsgenoten.
In 1968 blies Joe Cocker mij van mijn sokken met zijn geweldige versie van 'With A Little Help From My Friends', een Lennon/McCartney compositie op het 'Sgt. Pepper' album van een jaar voordien. Speciaal geschreven voor Ringo als de imaginaire zanger Billy Shears van de "Lonely Hearts Club Band" van Sgt. Pepper. Sindsdien begon ik de voormalige gasfitter (of loodgieter, al naargelang de bron) te volgen. Zijn populariteit werd immens na zijn legendarisch optreden tijdens Woodstock 1969.
Het kon dan ook niet lang uitblijven of ik kocht in 1971 een verzamelplaat getiteld 'The Best of Joe Cocker' voor de prijs van 225 BEF.
Mijn keuze van vandaag valt op zijn versie van 'Feelin' Alright' geschreven door Dave Mason van Traffic.
Cocker was beroemd om zijn opvallende, rauwe stemgeluid en zijn spastische handgebaren (lees luchtgitaar).
Op het Atlantic platenlabel verscheen in 1971 de verzamelplaat 'The Best of Booker T. & The MG's'.
Deze heruitgave werd in Frankrijk uitgebracht in 1971 en ik kocht die speciaal omdat 'Green Onions' uit 1962 er ook op stond, naast andere lekkere instrumentale dansbare hits uit Memphis, Tennessee!
Maar de eigentijdse muziek uit 1971 viel bij mij ook in de smaak, zoals 'L.A. Woman' van The Doors, die voor dit album het lidwoord 'The' lieten vallen. De laatste dagen van Jim Morrison waren toen al geteld want hij stierf helaas in Parijs op 3 juli 1971.
Mijn exemplaar van die elpee had een bijzondere hoes met een gele mica die de foto van de vier bandleden "beschermde". Tijdens mijn optredens als amateur deejay in het jeugdhuis legde ik meestal de twee laatste nummers van kant B op en dat zijn 'The WASP (Texas Radio And The Big Beat), een heerlijk uptempo nummer, meteen gevolgd door dè slow bij uitstek 'Riders On The Storm'.
Van enige huwelijksproblemen was er in 1971 nog geen sprake want op het album 'Workin' Together' uit 1970 werkte het echtpaar nog goed samen!
Blijkbaar viel die LP niet in de smaak want amper een jaar later kon ik ze al kopen voor 150 BEF tijdens de koopjesperiode van juli 1971!
Op die plaat staan -naast twee Lennon/McCartney composities en één van John Fogerty- ook funky/soul songs zoals: 'Workin' Together', '(As Long As I Can) Get You When I Want You', 'Get Back', 'The Way You Love Me', 'You Can Have It', Game Of Love', 'Funkier Than A Mosquita's Tweeter', 'Ooh Poo Pah Doo', 'Proud Mary', 'Goodbye, So Long', 'Let It Be'.
Ik heb even getwijfeld over 'Ooh Poo Pah Doo', maar ik verkies nu toch 'Funkier Than A Mosquita's Tweeter'. Op sommige uitgaven wordt "mosquito's" gespeld als "mosquita's". Naar het schijnt zijn het de vrouwelijke muggen die het hardst bijten!
De 21ste elpee in mijn verzameling was een geschenk van mijn moeder zaliger die een fervente fan was van Elvis Presley. Eigenlijk had ze die plaat voor zichzelf gekocht, maar ik mocht ze in mijn collectie steken op voorwaarde dat ik ze regelmatig zou draaien.
En zo gebeurde, want 'Elvis On Stage - February 1970' is een geweldige live plaat.
Met prima vertolkingen van bekende hits: 'See See Rider', 'Release Me (And Let Me Love Again)', 'Sweet Caroline', 'Runaway', 'The Wonder Of You', 'Polk Salad Annie', 'Yesterday', 'Proud Mary', 'Walk A Mile In My Shoes', 'Let It Be Me (Je T'Appartiens)'.
Deze is voor jou, Mams, met de formidabele James Burton op gitaar:
De volgende elpee was ook een cadeau. Ditmaal kreeg ik in 1971 van Alain P., fotograaf/reporter bij een Brusselse krant, de elpee 'Take Another Look' uit 1969 van The Soul Survivors, een Amerikaanse funk/soulgroep opgericht door de gebroeders Richie en Charlie Ingui samen met Kenny Jeremiah. In 1967 hadden ze een hitsingle in de VS met 'Expressway To Your Heart', het eerste succes van de platenproducers en songwriters Kenny Gamble en Leon Huff uit Philadelphia. Voor de echte "Philly" sound zouden we nog enkele jaren moeten wachten.
Geen slechte elpee en de enige song die ik toen kende was 'Mama Soul', die sporadisch op een of andere radiozender te horen was geweest. Waarschijnlijk had ik die in juli 1969 in Londen opgepikt.
In het voorjaar van 1972 zou diezelfde Alain mij een ticket bezorgen voor een optreden van Ten Years After met Focus als voorprogramma in Vorst Nationaal. Ik zat met de pers op de allereerste rij en mij oren tuiten er nog van!
Het probleem met artiesten of groepen die in de loop van hun carrière van naam veranderen of lichtjes wijzigen is dat je ze moeilijk kunt klasseren. Ik denk hier bijvoorbeeld aan Jean Bosco Safari of Kid Safari (allebei onder de S dan maar) of iets moeilijker The Crusaders of The Jazz Crusaders. Ik heb hun elpees dan ook allemaal onder de C gerangschikt. Bij Kid Coco en Coco Junior en The Choice en K's Choice was het iets moeilijker.
In 1971 kocht ik de elpee 'Old Socks, New Shoes ... New Socks, Old Shoes' van The Jazz Crusaders uit 1970 voor de standaardprijs van 225 BEF. Iets later zou de groepsnaam gewijzigd worden in The Crusaders en nog later simpelweg in Crusaders.
Amerikaanse jazz/funk/soul groep opgericht in Los Angeles in 1960. Originele leden: Wilton Felder (tenor sax, bas), Nesbert "Stix" Hooper (percussie) en Joe Sample (keyboards), en Wayne Henderson (trombone). Grootste hit was 'Street Life' met gastvocaliste Randy Crawford (1979). Zij waren ook de backing groep op meer dan 200 gouden platen van o.a. Steely Dan, Curtis Mayfield, Joni Mitchell, Ray Charles, en Van Morrison.
Naast 'Thank You Falettinme Be Mice Elf Agin' (een compositie van Sly Stone) staan er ook deze parels op: 'Jackson!', 'Rainy Night In Georgia', 'Golden Slumbers' (geweldige cover, van Lennon/McCartney), en 'Way Back Home'. Indertijd grijsgedraaid in Jeugdclub De Reinaert in Brussel en heel vaak op gedanst.
Het zou de eerste langspeelplaat worden van The (Jazz) Crusaders van een heel lange rij.
"Live At The Whisky A Go Go" is een etiket dat op menige plaat werd gekleefd omdat daar een reeks legendarische opnames plaatsvonden. De "Whisky à Go Go" was een discotheek aan Sunset Boulevard in Los Angeles. Ze opende de deuren op 11 januari 1964 en was de eerste discotheek van de stad.
De Amerikaanse singer/songwriter en producer Johnny Rivers werd geboren als John Henry Ramistella. In 1971 had hij een grote hit met zijn single 'Sea Cruise'.
In 1967 bracht hij de LP 'Whiskey A Go-Go Revisited' uit die zowat in elke jeugdclub in België werd gedraaid want dat was een perfecte plaspauze voor de lokale platendraaier. Aangezien ik vanaf 1970 ook sporadisch diskjockey was op T-dansants, in jeugdclubs of op familiefeestjes (al dan niet met barbecue) mocht deze schijf niet ontbreken in mijn collectie.
Ik kocht ze in 1971 voor de prijs van 225 BEF. Hoogtepunt is deze meer dan 15 minuten durende ode aan 'John Lee Hooker' van Johnny Rivers.
A-kant: 'C. C. Rider-Got My Mojo Working', 'Sunny', 'It's Too Late', 'A Hard Day's Night', 'When A Man Loves A Woman'. B-kant: 'John Lee Hooker'.
Sommige Europese persingen heten gewoon 'Live at the Whisky A Go-Go' of 'John Lee Hooker'!
In 1971 zat Gert-Jan H. in mijn klas, een boomlange Nederlander die in Meise woonde. Zijn vader was groothandelaar in textiel nabij het Zuidstation en zijn oudere zus was verkoopster in de platenwinkel Rondo op het De Brouckèreplein in Brussel.
Zij raadde mij een gloednieuwe live elpee aan van King Curtis getiteld 'Live At Fillmore West'. De Amerikaanse muzikant werd geboren als Curtis Ousley maar werd helaas vermoord door junkies op 13 augustus 1971. Hij speelde saxofoon op duizenden liedjes en werkte met o.a. The Coasters, Buddy Holly, Sam Cooke, Jimi Hendrix, en John Lennon, op diens debuut soloplaat 'Imagine'.
King Curtis werd studiomuzikant en was tevens de leider van Aretha Franklin’s backinggroep, King Curtis & The Kingpins. In 1967 had hij een hit met 'Memphis Soul Stew', een bekende song die ook in een live uitvoering op deze plaat staat naast o.a. instrumentale versies van 'A Whiter Shade Of Pale', 'Whole Lotta Love', 'I Stand Accused', 'Changes', 'Ode To Billie Joe', 'Mr. Bojangles', 'Signed Sealed Delivered, I'm Yours', en 'Soul Serenade'.
Het was mijn allereerste live plaat en daarvoor moest ik wel 299 BEF neertellen, een flinke hap uit mijn wekelijks zakgeld! Wie goed luistert bij het begin van de opname hoort King Curtis "thank you" zeggen waarop iemand in het publiek precies "smeerlap" terugroept. Het zal wel een "mondegreen" of een "mama appelsap" zijn zeker?
King Curtis stelt al zijn muzikanten één voor één voor aan het uitzinnige publiek tijdens dat optreden van 7 maart 1971 en niet 3 juli, want die Amerikanen hebben een rare manier om data weer te geven! Billy Preston speelt ook mee op het orgel.
In 1971 tikte ik mijn eerste dubbelelpee op de kop en dat was een verzamelplaat van het platenlabel Vertigo, met als toepasselijke titel 'Vertigo Annual 1970'. Dankzij die elpee leerde ik volgende artiesten (beter) kennen: Colosseum, Juicy Lucy, Black Sabbath, Nucleus, Manfred Mann Chapter Three, en Uriah Heep!
Maar het absoluut hoogtepunt op die vinylplaat was zonder twijfel 'Handbags & Gladrags' van Rod Stewart uit 1969, geschreven door Mike d'Abo in 1967 en toen de leadzanger van Manfred Mann. De versie van Stewart staat op zijn elpee 'An Old Raincoat Won't Ever Let You Down' en Chris Farlowe bracht zijn machtige versie uit in november 1967, geproducet door d'Abo die trouwens piano speelt op de versie van Rod Stewart. Die werd als single uitgebracht in 1970!
Stewart kende ik al een beetje van zijn muzikale betrokkenheid bij o.a. Steampacket, The Jeff Beck Group, The Faces en natuurlijk zijn solo doorbraak in 1971 met 'Every Picture Tells A Story'.
Ik had geluk met deze dubbelaar want voor 150 BEF kon ik hem uit de afprijsbakken van een platenwinkel opvissen!
In 1971 kocht ik zoveel elpees dat mijn zakgeld ontoereikend was geworden. Vandaar dat ik tijdens de vakanties (Pasen en juli/augustus) studentenjobs uitvoerde. Maar toch richtte ik mijn een tijdje tot platen die tijdens koopjesperiodes in afprijsbakken terechtkwamen.
De tweede elpee die ik daar vond was 'Fire And Water' van Free uitgebracht in 1970 maar blijkbaar zonder succes in België want ik mocht hem mee naar huis nemen voor de schappelijke prijs van 110 BEF. En de hoes, maar ook het vinyl waren in zeer goede staat.
Slechts 7 songs op die geweldige schijf: 'Fire And Water', 'Oh I Wept', 'Remember', 'Heavy Load', 'Mr. Big', 'Don't Say You Love Me', en de hitsingle 'All Right Now', maar in een lange versie.
Misschien iets minder bekend deze 'Oh I Wept', maar daarom niet minder goed.
De Engelse rockgroep was actief van 1968 tot 1973 en bestond in 1970 uit Andy Fraser, Paul Kossoff, Paul Rodgers, en Simon Kirke. Later voegden Tetsu Yamauchi en John "Rabbit" Bundrick zich bij de band.
De laatste bekende single van Free is 'Wishing Well' en die kocht ik in 1973 in West-Duitsland, tijdens mijn legerdienst. Maar dit geheel terzijde.
Een andere elpee die ik "redde" tijdens de koopjesperiode in juli 1971 was de elpee 'Future Blues' van Canned Heat. Ik had mij laten vertellen door de zus van Gert-Jan H., een verkoopster in de platenwinkel Rondo, dat onverkochte vinylplaten na de koopjes vernietigd werden. En dat kon ik niet over mijn hart laten komen!
Nochtans was die elpee recent want hij werd uitgebracht in 1970. Voor de schappelijke prijs van 110 BEF belandde hij in mijn collectie. Nummer 20 nota bene!
Canned Heat, de Amerikaanse rock & boogie-band uit Los Angeles kende ik al sinds 1968 toen ik van mijn sokken werd geblazen door het fenomenale 'On The Road Again' gevolgd iets later door 'Going Up The Country' dat vooral door de film Woodstock werd gepromoot.
Op deze schijf iets minder bekende songs, alhoewel 'Sugar Bee', 'That's All Right, Mama', en 'My Time Ain't Long' mogen er beslist zijn. Mijn keuze valt vandaag op 'Let's Work Together', een bekend lied geschreven door Wilbert Harrison en veel later nog gecoverd door Bryan Ferry onder de titel 'Let's Stick Together'.
Sinds 1969 was ik de groep Three Dog Night aan het volgen want hun covers waren meesterlijk! Op de verzamelelpee 'The Best Of Three Dog Night', uitgebracht door het PROBE platenlabel, stonden twaalf geweldige composities van o.a. Nilsson, Randy Newman, uit de Musical Hair, Laura Nyro, Elton John/Bernie Taupin, Andy Fraser/Paul Rodgers (Free), Tim Hardin en een cover van 'Try A Little Tenderness', bekend van Otis Redding.
Ik kocht de elpee in 1971 voor de som van 225 BEF en mijn voorkeur gaat uit naar 'Mama Told Me (Not To Come)' van Randy Newman. Dit werd het begin van een zoektocht naar platen van de grootmeester zelf en naar covers van zijn composities door anderen.
En oh ja, een "three dog night" is een Australische uitdrukking die betekent dat je de bitterkoude nachten in de outback enkel kunt overleven als je omringd bent door drie honden die je lichaam warm kunnen houden in de tent!
De volgende compilatieplaat was 'The Best Of The Guess Who'. Ik had die Canadese rockband in 1965 al enkele malen op de radio gehoord met hun versie van 'Shakin' All Over', oorspronkelijk een hit voor de Brit Johnny Kidd en door hemzelf geschreven. Beide versies kwamen toen veelvuldig voor op verzamelplaten uit de sixties. In de V.S. kreeg de groep de benaming Guess Who? Chad Allen And The Expressions.
Deze elpee bevatte geweldige nummers zoals 'These Eyes', 'Laughing', 'Undun', No Time', 'American Woman', en 'No Sugar Tonight / New Mother Nature'.
De bekendste leden van de nieuwe groep -die veelvuldig in bezetting wijzigde- waren Burton Cummings en Randy Bachman, die later ook solo of in groepen zouden doorbreken. Denk maar aan Bachman-Turner Overdrive.
Ook deze verzamelaar kocht ik in 1971 voor 225 BEF en aangezien (bijna) iedereen de hitsingle uit 1970 kent ('American Woman') ga ik nu voor de medley 'No Sugar Tonight / New Mother Nature'.
Zo verscheen er in het jaar 1970 een elpee van de Noorse progressieve rockband Titanic met als titel 'Titanic'. Als laatste nummer stond een slow van 8:15 minuten getiteld 'I See No Reason', die hevig geplugd werd door de deejays in Jeugdclub De Reinaert.
Voor de som van 150 BEF kocht ik die elpee in 1971 tweedehands van een kameraad, die eerst door mij zorgvuldig werd nagekeken en gelukkig stonden er geen krassen op het vinyl.
De Noorse muzikanten hadden de Brit Roy Robinson als frontzanger. De Franse muzikant en componist William Sheller arrangeerde violen en koperinstrumenten op deze plaat.
Chantal en ik hebben hier veel nostalgische herinneringen aan want wij dansten vaak op deze extra lange slow!
In 1971 begon ook mijn zoektocht naar elpees van de Amerikaanse formatie Booker T. & The M.G.'s want in 1970 hadden zij een geweldige langspeler afgeleverd onder de titel 'Melting Pot'.
Het huisorkest van het platenlabel STAX bestond uit volgende muzikanten: Booker T. Jones (orgel, piano); de geweldige gitarist Steve Cropper, Donald Dunn op basgitaar en drummer Al Jackson Jr. Oud-leden: Lewie Steinberg en Steve Potts.
De groep was mij in 1962 radiogewijs al opgevallen met het stomende 'Green Onions' en vanaf 1971 zouden de langspeelplaten van die Amerikaanse instrumentale groep geregeld in mijn verzameling belanden!
Aangezien de meesten onder ons het titelnummer 'Melting Pot' kennen -uitgebracht als single in 1971- kies ik nu voor 'Fuquawi'. Wat dat betekent weet ik niet, maar je kan er wel lekker op dansen!
De tweede elpee die ik in Londen kocht tijdens de Paasvakantie 1971 was opnieuw een langspeler van Creedence Clearwater Revival. Het was 'Bayou Country' met o.m. de hitsingle 'Proud Mary', 'Bootleg' (die Fogerty uitsprak als "boulez"), 'Keep On Chooglin'' en zelfs een opgefokte versie van 'Good Golly Miss Molly' van Little Richard. Maar mijn voorkeur gaat uit naar het onwaarschijnlijk mysterieuze en angstaanjagende 'Born On The Bayou'!
En raar maar waar, John Fogerty kwam uit Californië en is zelfs nooit in de bayou geweest! De term "swamprock" was meteen geboren want een bayou is een Franco-Engelse term voor een watermassa die typisch voorkomt in vlakke laaggelegen gebieden met een extreem traagstromende rivier, vaak met een moeilijk te definiëren oever. Gewoonlijk te vinden langs het lagere gedeelte van de Mississippi-rivier.
'Bayou Country' is een album uit 1969, het is de tweede elpee van CCR en de opvolger van 'Creedence Clearwater Revival' uit 1968. Het is het eerste van drie albums die de band in 1969 uitbracht!
Omgerekend telde ik voor deze elpee ook ongeveer 225 BEF neer. Een goede investering!
♫♫♫ And I can remember the fourth of July Runnin' through the backwood bare And I can still hear my ol' hound dog barkin' Chasin' down a hoodoo there Chasin' down a hoodoo there ♫♫♫ ...
Zoals ik eerder schreef probeerde ik zoveel mogelijk fantastische muziek uit de gouden jaren zestig te verzamelen vanaf 1970. Om de kosten te drukken koos ik voor verzamelplaten zoals "The Best of" of "Greatest Hits". En zo kocht ik in 1971 voor 225 BEF 'The Best of Steppenwolf', een groep die ik al sinds 1968 volgde.
Het verzamelalbum werd in 1970 uitgebracht. Daarop staan o.m. 'Born To Be Wild', 'It's Never Too Late', 'Jupiter Child', 'Magic Carpet Ride, de formidabele cover van 'Sookie Sookie', 'Move Over', en vooral 'The Pusher', een verhaal over drugs en tevens de openingsscène van de film 'Easy Rider' uit 1969.
De band van Carlos Santana, kortweg Santana genoemd, was één van de sensaties van het Woodstock Festival in augustus 1969. 'Abraxas' was de tweede elpee van de band met die iconische hoestekening van de Duitse schilder Abdul Mati Klarwein.
Op die elpee staan parels zoals 'Black Magic Woman'/'Gypsy Queen' (Peter Green/Gábor Szabó); 'Oye Cómo Va' (Tito Puente); 'Incident at Neshabur'; 'Samba Pa Ti' en 'Hope You're Feeling Better'.
De LP werd in de Verenigde Staten uitgebracht op 23 september 1970. Ik kocht hem enkele maanden later in 1971 voor de stevige prijs van 299 BEF, maar de geweldige muziek en de formidabele hoes (een echt kunstwerk) waren beslist de moeite waard!
Ondanks of misschien dankzij het hete weer ga ik vandaag voor een trio: 'Black Magic Woman'/'Gypsy Queen'/Oye Cómo Va'. 😉
Mijn eerste verzamelplaat was 'Pop Sounds 71 - Volume 1', uitgebracht in de zomer van 1971 op het Polydor platenlabel.
Er staan knappe songs op zoals: The Who –'Summertimes Blues'; Eric Burdon & War – 'Spill The Wine'; John Mayall – 'Possessive Emotions'; James Brown – 'Get Up I Feel Like Being Like A Sex Machine'; Bobby Bloom – 'Montego Bay'; Area Code 615 – 'Scotland'; Golden Earring – 'Back Home'; Ginger Baker's Air Force – 'Sunshine Of Your Love'; Eric Clapton – 'Blues Power', maar helaas ook de Duitse groep Rotation met 'Ra-Ta-Ta', een niemendalletje dat in Jeugdclub de Reinaert gebruikt werd als het tijd was voor een "kusjesdans". Voor de jongsten onder ons: dit was dè gelegenheid om een meisje beter te leren kennen door haar drie zoentjes op de wang te geven! 😜
Normaal gezien stond ik in den beginnen weigerachtig tegenover compilatieplaten omdat veel van mijn kameraden mij waarschuwden voor meestal een mengeling van enkele hits opgevuld met minderwaardig materiaal. Maar in dit geval kon ik die schijf op 33 toeren niet laten liggen voor de prijs van 188 BEF!
Mijn keuze valt vandaag op Bobby Bloom met zijn ode aan Jamaica: 'Montego Bay'!
In 1970 realiseerde ik mij dat ik nog een heleboel geweldige muziek uit de jaren zestig (en later van de jaren vijftig) moest aankopen. Om de financiële invloed ervan op mijn budget te beperken richtte ik mij in eerste instantie op verzamelalbums zoals "Greatest Hits" of "The Best of".
In 1967 verscheen de compilatie 'The Best of The Spencer Davis Group ft. Stevie Winwood'. Die elpee kocht ik in 1970 voor de som van 200 BEF. Winwood zou de Britse band in 1967 verlaten en hij was toen nog maar amper 19 jaar!
Voorheen heette de groep The Spencer Davis R & B Quartet en in de lente van 1964 werd de naam gewijzigd. De originele bezetting bestond uit: Steve (toen nog Stevie) Winwood - piano, leadgitaar, orgel, zang; Muff Winwood (zijn broer) - basgitaar; Pete York - dums; Spencer Davis - ritmegitaar, zang.
Het album staat vol met krakers als 'I'm A Man'; 'Gimme Some Lovin'; 'Every Little Bit Hurts'; 'Keep On Running'; 'When I Come Home'; en 'Somebody Help Me'.
En toch kies ik vandaag voor het schier onbekende 'Waltz For Lumumba', geschreven door de jonge Winwood en geproducet door Chris Blackwell van Island Records.
Toepasselijk bij deze warme dagen, een wals met Afrikaanse ritmes!
De laatste elpee die ik dat jaar kreeg was een geschenk voor mijn verjaardag (27/11/1970) van Alain P., fotograaf/reporter bij een Brussels dagblad. Het was de soundtrack van 'The Graduate', een film die ik in 1968 in Brussel niet mocht bekijken vanwege nog te jong (KNT - Kinderen Niet Toegelaten, weet je nog wel?). Maar toen ik in de maand juli 1969 een maand lang in een Engels gezin verbleef en studeerde aan 'The London High School For Foreigners' om mijn Engels bij te schaven kon ik de prent wel zien want in Engeland was hij toegelaten vanaf 16 jaar. En aangezien ik in november van dat jaar 18 zou worden was er helemaal geen probleem. Ik herinner mij dat er toen in de bioscopen nog gerookt werd!
Eigenlijk is die elpee uit 1968 strikt genomen geen plaat van Simon & Garfunkel want op de hoes staat duidelijk geschreven: "Paul Simon, Simon & Garfunkel, David Grusin". Grusin is een Amerikaanse jazzpianist en componist die voor de film enkele instrumentale deuntjes had gecomponeerd.
Mijn keuze valt nu op het onaards mooie 'Scarborough Fair/Canticle'. Ik kies nu beslist voor de lange versie.
In 1971 ging ik 's zaterdags en 's zondags naar de Reinaert, een ontmoetingsplaats voor Nederlandstalige jongeren uit Brussel en omstreken met geweldige muziek. Reinaertklub Brussel was een jeugdvereniging/discotheek met méér dan 4.000 Nederlandstalige leden in de hoofdstad gelegen in de kelders van café de "Graaf van Egmont", in de Jules van Praetstraat, naast de Hendrik Conscienceclub, waar commerciëlere muziek werd gedraaid. Ik was lid van de Reinaert van 1968 tot 1975, het jaar van onze trouw.
Zo leerde ik er de funky/soul-plaat '...Into A Real Thing' kennen van David Porter. Later ontdekte ik dat hij de helft was van het componistenduo Isaac Hayes & David Porter die voor het STAX-label ontelbare hits hadden geschreven voor soullegendes als Sam & Dave; Johnnie Taylor; Carla Thomas; Rufus Thomas; James & Bobby Purify; Judy Clay & William Bell; en The Emotions.
Op die elpee stonden slechts 6 nummers want het beginnummer van de A-kant 'Hang On Sloopy' duurt niet minder dan 11:11 minuten. De singleversie werd verknipt in "part 1 & part 2" (weet je nog?). Daarom kocht ik de hele elpee voor 299 BEF, maar dat vond ik beslist de moeite waard.
Op die nieuwe versie van 'Hang On Sloopy' hebben Chantal en ik ontelbare keren een slow gedanst. Op het einde van het lied (omstreeks 7:15 min.) verandert de sensuele slow in een uptempo dansnummer. De singleversie heeft eventjes in de BRT Top 30 gestaan.
Heerlijke herinneringen en voor wie deze versie niet kent, slechts één goede raad: aandachtig luisteren!
In 1971 greep ik terug naar muziek uit die gouden jaren zestig. 'Willy And The Poor Boys' werd uitgebracht in 1969 en staat vol hits want John Fogerty schudde in amper drie jaar tijd ontelbare hitsingles uit de mouw van zijn geruit hemd. Meestal singles met een dubble a-kant en altijd zeer korte maar krachtige liedjes. Jammer genoeg kon CCR nooit de eerste plaats bereiken in de V.S. John en Tom Fogerty, Stu Cook en Doug Clifford strandden meermaals op een tweede plaats!
Met Pasen 1971 keerde ik terug naar Londen voor een kort verblijf bij Mr. & Mrs Farthing, het gezin waarbij ik in de maand juli 1969 had verbleven. Ditmaal ging mijn beste vriend Geert mee. Aangezien de vinylplaten in Londen goedkoper waren dan op het vasteland kocht ik er meteen twee, omgerekend zo'n 225 BEF per stuk. De twee elpee bespreek ik morgen.
De elpee 'Willy And The Poor Boys' van Creedence Clearwater Revival bevat o.m. 'Down On The Corner'; ''It Came Out Of The Sky'; en eigen versies van 'Cotton Fields' en 'The Midnight Special'. Maar mijn keuze van vandaag valt op het geweldig krachtige 'Fortunate Son', een protestlied van Fogerty tegen de oorlog in Vietnam en het feit dat sommige jongens die werden opgeroepen via de politiek een weg vonden om niet te moeten gaan vechten in Azië. ♫♫♫ It ain't me, it ain't me! ♫♫♫ ...
Mijn eerste honderd langspeelplaten (op 33 toeren en op vinyl ter verduidelijking voor de jongsten onder ons) kocht of kreeg ik in de periode 1969 tot 1972. In 1969 werd ik achttien jaar en in 1973 was ik gelegerd in West-Duitsland onder rechtstreeks NAVO bevel.
In 1969 kocht ik voor 255 BEF (een flinke hap uit mijn wekelijks zakgeld!) de LP 'Messe pour le temps présent' met muziek van Pierre Henry en Michel Colombier, speciaal gecomponeerd voor het ballet van Maurice Béjart. Ik had die elektronische muziek in 1967 via de radio opgevangen en vooral tijdens een toneelvoorstelling in 1968 in de Zaal Patria in de Broekstraat in Brussel. Omdat ik vreesde dat ik die elektronische jerks later niet meer zou terugvinden kocht ik die LP zonder zelfs over een platenspeler te beschikken! Ik beluisterde de plaat bij een vriend. De A-kant vonden wij geweldig maar van de B-kant kregen wij toch ongemakkelijke rillingen. Vooral bij 'Variations Pour Une Porte Et Un Soupir', een gevoel dat ik in 1973 opnieuw zou krijgen bij 'Tubular Bells', gebruikt bij de film 'The Exorcist'.
Mijn keuze van vandaag valt op 'Psyché Rock', de bekendste van de 5 elektronische jerks. Fatboy Slim zou het nummer jaren later coveren. 'Psyché Rock' werd ook het thema van Futurama.
En oh ja, die platenspeler kwam er pas in 1970, als beloning voor mijn goede studieresultaten.
Mijn tweede elpee kreeg ik van een goede vriend des huizes die fotograaf was bij een Brusselse krant. Dat was in 1970 en ik was Alain P. heel dankbaar want Ennio Morricone was een van mijn favoriete componisten van filmmuziek, vooral van westerns.
Het betrof een compilatie album van muziek uit twee spaghettiwesterns: 'For A Few Dollars More' en 'A Fistful Of Dollars', twee geweldige films die ik in de lokale bioscoop 'The Select' in Watermaal had gezien.
Het thema van 'For A Few Dollars More' is onnavolgbaar en nu nog, zoveel jaren later, zie ik die beelden voor mijn ogen. En Clint Eastwood werd meteen mijn filmheld!
1970 was een droevig muzikaal jaar voor mij persoonlijk want mijn favoriete muzikale helden, The Beatles, waren gesplit! Het was zelfs zo erg dat ik gedurende een lange tijd 'Let It Be' of 'The Long And Winding Road' niet meer kon horen. Gelukkig sleet dat melancholisch gevoel want sinds 1968 had ik mijn zinnen gezet op een nieuwe supergroep, niet uit Engeland maar uit de Verenigde Staten van Amerika, meer bepaald uit Californië.
En zo werden de broers Fogerty, Stu Cook en Doug Clifford mijn nieuwe muzikale helden.
De elpee 'Creedence Clearwater Revival' van CCR kocht ik toen voor de som van 200 BEF. Een geweldige plaat met slechts 8 nummers maar 'Susie Q' van Dale Hawkins duurde al meer dan 8 minuten!
John Fogerty stak zijn bewondering voor de soulmuziek niet onder stoelen of banken want 'Ninety-Nine And A Half (Won't Do)' van Wilson Pickett werd gecoverd naast een magistrale bewerking van 'I Put A Spell On You' van Screamin' Jay Hawkins. En die staat heel hoog aangeschreven in mijn Top 4500 Aller Tijden!
Tegelijk met de elpee 'Creedence Clearwater Revival' van CCR kocht ik 'Pendulum' in 1970. Die vond ik minder sterk dan hun gelijknamig debuut uit 1968 maar voor de prijs van 200 BEF mochten 'Hey Tonight', 'Molina' en vooral 'Have You Ever Seen The Rain' er zeker zijn.
Op dit album wordt veel gebruik gemaakt van blaasinstrumenten (door John Fogerty) en keyboard (door Stu Cook). Het vertrouwde geluid van Creedence was dus enigszins geëvolueerd maar ik bleef een trouwe fan. De overige elpees kocht ik enkele weken/maanden later. Hun hele oeuvre op compact disc bevindt zich ook in mijn collectie.
Nr. 1: DE JAREN '70 met 118 liedjes Nr. 2: DE JAREN '00 met 109 liedjes Nr. 3: DE JAREN '90 met 100 liedjes Nr. 4: DE JAREN '80 met 99 liedjes Nr. 5: DE JAREN '60 met 81 liedjes Nr. 6: PREHISTORIE 1940-1959 met 8 liedjes TOTAAL : 515 liedjes
Belgische artiesten met meer dan 3 liedjes in mijn Top 515 Aller Tijden:
WILL TURA: 24 JACQUES BREL: 14 RAYMOND VAN HET GROENEWOUD / LOUISETTE: 14 VAYA CON DIOS: 12 JOHAN VERMINNEN: 11 LOUIS NEEFS: 11 (THE) NEW INSPIRATION: 10 ADAMO: 10 CLOUSEAU / KOEN WAUTERS: 10 THE PEBBLES: 9 KRIS DE BRUYNE / LAMP, LAZERUS & KRIS: 9 AXELLE RED: 8 YASMINE: 8 WIM DE CRAENE: 8 URBANUS (VAN ANUS): 8 SOULSISTER / BLUEBERRY HILLBILLIES: 8 JESS & JAMES & THE J.J. BAND / THE J.J. BAND: 8 WALLACE COLLECTION: 7 DE KREUNERS: 7 BART PEETERS (& DE RADIO'S) / THE RADIOS / SINTERKLAAS KAPOENTJES: 7 ANN CHRISTY: 5 FERRE GRIGNARD: 4
511. Pierre De Maere & Dua Lipa - 'These Walls' (2024)
Dua Lipa heeft duidelijk iets met België want enkele dagen geleden zong ze nog 'Sensualité' van Axelle Red en verleden jaar bracht ze een duet uit met Pierre de Maere d’Aertrycke, een Belgische DJ en muzikant. 'These Walls' deed het heel goed op de radio maar geraakte niet in onze hitlijsten.
Dua Lipa is een Brits-Albanese zangeres, actrice en model. Lipa werd geboren in het Verenigd Koninkrijk als dochter van etnische Albanezen die in de jaren '90 uit Kosovo waren gevlucht. En Chantal en ik bezochten Albanië op 3 juni jongstleden. Het voormalig Balkanland ligt op slechts 3,6 km van Corfu, in vogelvlucht weliswaar. Want wij deden er met de overzetboot een uur over.
512. ISE - 'Goodbye Letter' (2024)
Ise Smeets uit Bree was in de zomer van 2024 als achttienjarige het jongste meisje dat ooit mocht optreden op Rock Werchter! De Limburgse singer-songwriter stond al op diverse internationale podia.
Ik maakte kennis met haar muziek via het VRT-programma 'Ik vraag het aan' gepresenteerd door Niels Destadsbader en daar zong ze een cover van 'Roscoe', oorspronkelijk van Midlake. Ik werd meteen van mijn sokken geblazen want met die knik in haar stem deed ze mij denken aan Stevie Nicks!
513. IWEIN - 'Jack The Ripper' (2024)
IWEIN is de artiestennaam van Iwein Segers, die hier een zeer geslaagde Nederlandstalige cover brengt van een nummer van Morrissey.
Zoals ik gisteren schreef bij nummer 507 in deze reeks is Iwein de broer van Lander (DLMVIL) en Lennart (VRT). De drie zonen van Geert Segers, mijn allerbeste vriend, ken ik al van sinds hun geboorte.
Als stand-upcomedian zag ik Iwein ooit optreden in Oudergem en in Leuven. Eind 2016 startten de opnames voor 'De Bende van Jan de Lichte' waarin Segers de rol van 'Vagenende', de magiër van de bende, op zich nam.
Hij kwam in deze Top-515 al aan bod als tekstschrijver en drummer van het nummer 'De jager' van Eva De Roovere (nr. 441). En nu dus als zanger. Goed gedaan, Iwein!
514. Iliona - Lâche-moi la main' (2025)
Iliona Roulin (geboren in Brussel op 7 juli 2000), is een Belgische singer-songwriter, muzikante (keyboards) en muziekproducente. Ze groeide op en studeerde in de Brusselse regio, aan de École Decroly, net als de zangeres Angèle. Dit nummer doet mij trouwens denken aan Angèle.
515. Kids With Buns - 'Under Your Influence' (2025)
Opnieuw een nummer uit 'Liefde voor Muziek' (VTM). Het duo Kids With Buns neemt het lied 'Onder invloed' van MAKSIM onder handen en ze doen dat goed!
Kids With Buns is een Belgische band bestaande uit Marie Van Uytvanck en Amber Piddington. Hun muziek wordt omschreven als bedroom indiepop, indiefolk, indierock. Wat kunnen die meiden gitaar spelen en hoe goed blenden hun stemmen!
Ook deze twee muzikanten leerde ik kennen via het programma 'Ik vraag het aan' op de VRT, gepresenteerd door Niels Destadsbader. Waarvoor dank!
Tijdens onze afgelopen vakantie op Corfu zag ik veel "kids with buns" op het strand of naast het zwembad. Blijkbaar is dat nu de mode.
507. De Laatste Match van Ivan Lendl - 'Blijf niet bij mij' (2023)
De frontzanger van DLMVIL was Lander Segers die ik van bij zijn geboorte kende. Hij was de zoon van mijn beste vriend Geert Segers (de voormalige stem van 'Man Bijt Hond') en de broer van Iwein Segers (zanger, acteur, komiek, cabaretier, regisseur, producer, radio-discjockey en schrijver) en Lennart Segers (journalist-nieuwslezer-eindredacteur bij Radio 2 Omroep Vlaams-Brabant).
De producer van 'Blijf niet bij mij' was Koen Buyse (Zornik). Wij zagen de groep tijdens een geweldig live optreden in Oud-Heverlee op 24 juni 2016.
508. Aaron Blommaert - 'Egotrip' (2024)
Aaron Blommaert (Aalst, 7 augustus 2002) is een Belgisch acteur, zanger en presentator. Hij is vooral bekend als leadzanger van de band BOBBY. In het voorjaar van 2022 speelde Blommaert de rol van Jonas in het derde seizoen van de Ketnet-serie #LikeMe.
Chantal en ik zagen hem live optreden in het voorprogramma van Hellmut Lotti Goes Metal op 15 augustus 2024 in Zaventem t.g.v. Pop@Park, een lokaal festival.
'Egotrip' stond toen ook op zijn setlist, net als 'Zonde', 'Deurbel' en 'Donderdag' trouwens.
509. Maksim & Hannah Mae - 'Ik wil dat je liegt' (2024)
Maksim Stojanac is een Belgische zanger, presentator en acteur. Voor zijn overstap naar het acteren, dansen en zingen bij #LikeMe was hij voetballer bij de beloften van Sint-Job.
Hannah Mae, artiestennaam van Hannah Schoonbeek, is een Nederlandse singer-songwriter.
Het lied werd geproduceerd door de samenstelling The Companions, die ook al nummers maakten voor Pommelien Thijs en Metejoor. Het nummer won de Radio 2 Zomerhit van 2024.
510. Little Kim - 'Dansen doen we niet' (2024)
Van het album 'Ademhalen' (uitgebracht in het voorjaar van 2025). Video gerealiseerd door Bert Huysentruyt. Tekst en muziek: Bruno Deneckere.
Little Kim is de artiestennaam van Kimberly Claeys, een thuisverpleegster die ook nog zangeres is bij Kadril. Kimberly is tevens een trouwe gastzangeres tijdens de talloze concerten van Guido Belcanto in Vlaanderen.
Goedemorgen Kimberly, één van mijn muzikale Facebookvriendinnen!
