volg onze podcasts OP: https://www.agapelifebelgium.be/nl/podcast1.html 300 podcasts die steeds vernieuwen!
17-06-2017
God heeft ons als eerste lief!
Paulus schrijft aan de Galaten en aan ons: (Galaten 5:16-17).
[16] Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. [17] Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt. Tot daar Paulus.
Niemand is volmaakt, behalve Jezus. Elke dag hebben we weer neigingen die tegen Gods bedoeling ingaan. Ons hart gaat heel gemakkelijk op een dwaaltocht. Wij kennen dat allemaal wel. Er is dagelijkse waakzaamheid nodig om ervoor te zorgen dat ons geestelijk leven niet afdwaalt van onze liefde tot God.
Gods liefde geeft zoveel kracht en is zo verfrissend wanneer we niet gescheiden zijn van de volmaakte liefde van God die ons draagt en steunt.
Jezus gaf ons de opdracht God lief te hebben met heel ons hart, onze ziel, ons denken en onze kracht. Ik geloof niet dat er iets anders in dit leven is dat voor u en mij van zo’n doorslaggevend belang is. Maar met heel ons hart, denken en doen is intens moeilijk, zeker wanneer we ons lang hebben verscholen of in rebellie hebben geleefd. Maar God vergeeft en zijn hart van liefde blijft altijd voor ons openstaan.
Wanneer de bron van ons geloven en toewijding opgedroogd is door alle drukte van het leven, moeten we proberen onze eerste liefde terug te vinden.
Handelingen 16:11 begint met de woorden: ‘wij’ varen weg van Troas. Deze ‘wij’ zijn Paulus, Silas, Timoteüs, én Lucas die zich in Troas bij het gezelschap had gevoegd (16:10).
In Handelingen 16:13 schrijft Lucas: “En wij verbleven enige dagen in die stad.” Die stad is Filippi 387 km verwijdert van Troye
Gewoontegetrouw ging Paulus eerst op zoek naar een synagoge, omdat hij zich eerst tot de Jood richtte en daarna tot de Griek. Na enig speurwerk kwamen ze er al snel achter dat zich in Filippi geen synagoge bevond. Van een grote Joodse gemeenschap was dan ook geen sprake. Als ze al een Joodse bijeenkomst wilden tegenkomen, moesten ze het buiten de stad zoeken. Op de sabbatdag gingen zij de poort uit naar de rivier (de Gangites), waar zij dachten dat een gebedsplaats zou zijn (16:13). En inderdaad, ze troffen een aantal vrouwen aan die daar waren samengekomen om te bidden. Lucas zegt dat zij gingen zitten en tot de vrouwen spraken die waren samengekomen. Het was onder de Joden gebruikelijk dat er door de rabbi’s (mannen) ‘zittend’ onderwijs werd gegeven (vgl. Matt. 5:1-2; Luc. 4:20).
Op één vrouw wordt op bijzondere wijze de schijnwerper gericht: Lydia, een heidense zakenvrouw, die in Filippi woonde en die tot het jodendom was bekeerd en in de God van Israël geloofde. De Heer opende haar hart, zodat zij aandacht gaf aan de woorden van Paulus die net toegekomen was in Fillippi, in Griekenland
Het was dus niet een man (16:9), maar een vrouw die als eerste in Europa tot geloof kwam en zich liet dopen.
De predikers hadden misschien verwacht nu een Macedonische man te ontmoeten om hem het evangelie te verkondigen. Maar nee, het was een vrouw.
Maar waarom liet God Paulus in een droom dan een man zien en geen vrouw? Hij wist toch dat niet een man, maar een vrouw het eerst tot geloof zou komen? Ja, dit wist God! De man die tot geloof komt, vinden we in de volgende perikoop (Hand. 16:16-34). Waarom dan tóch een man en geen vrouw? Heeft God ons hiermee iets te zeggen of niet? Nadenken over dit soort vragen maakt de Bijbel juist zo boeiend. Laten we nog eens op een rijtje zetten wat er met Lydia gebeurde, toen Paulus sprak: 1. Zij hoorde toe. 2. De Heer opende haar hart. 3. Zodat zij acht gaf op wat door Paulus werd gesproken. 4. Zij met haar huis lieten zich dopen. 5. Zij opende haar huis voor Paulus en zijn metgezellen.
Paulus zegt dat het geloof uit de woorden komt die we kunnen beluisteren en het spreken of preken komt door het woord van Christus (Rom. 10:17).
Maar als er geen spreker is die het evangelie verkondigt, kan men ook niet geloven in Hem die men moet aanroepen. Hoe zullen ze geloven in Hem van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt lezen we in paulus brief aan de Rom. 10:13-14
Hier wordt nog eens duidelijk hoe belangrijk het is om te spreken over ons geloven en de betekenis ervan in ons leven.
Zo wil ik getuigen van mijn bezoek aan een jongen van 33 die niet meer uit zijn bed kan komen, doodvermoeid in een donkere kamer ligt , Ik bezoek hem nu 7 jaar en regelmatig zei ik iets kort over mijn geloof in jezus, mijn geloof in het eeuwig leven. En regelmatig zegt hij , ik geloof niet, maar toch stelde hij vragen. Hij begon onlangs met de bijbel te lezen, gewoon uit de overtuiging dat er nonsens in staan. Tijdens mijn laatste bezoek zei hij dat er ongelooflijk vele zaken in staan die wetenschappelijke gronden hebben en dat vond hij bijzonder interessant. Ik bid dan tot God in stilte dat Hij mij de juiste woorden geeft, om gewoon zinvol te antwoorden
Als wij de mensen niet vertellen Wie Jezus is en wat Hij voor ons heeft gedaan, kunnen ze ook niet geloven in Hem. Laten we ons daarom niet schamen voor de woorden van Jezus.
Omdat de gemeenschap van christenen zich snel uitbreidde in Jerusalem moest men een keuze maken voor 7 oudsten.
De oudsten waren dezelfden als ‘de opzieners en ook de herders
Het feit dat men in de geschriften de termen “opziener” “oudste” en herder voor dezelfde personen kan gebruiken, laat zien, dat ze niet verschillende niveaus van een hiërarchie beschrijven. Ze beschrijven simpelweg verschillende aspecten van dezelfde taak. in de tijd van de apostelen werd de gemeenschap van de eerste christenen geleidt door meerdere oudsten. Alhoewel deze beslissing niet door God was gegeven, werd ze wel door Hem bevestigd, want de oudsten werden geselecteerd op geloof en hen werd de H.Geest toevertrouwd door gebed en handoplegging van de Apostelen
Gebed was de voornaamste activiteit, zowel in goede als in slechte tijden van vervolging, dit gebruikte God als het ware voedsel voor een snelle groei van gelovigen. Stephanus werd gekozen als 1 van de oudsten.
In Handelingen 6:8 staat dat Stefanus vol van genade en kracht was en grote tekenen deed onder het volk. Hij was een krachtige spreker die geleid door de Heilige Geest met de wijsheid van God sprak (Hand. 6:10). Hij verdedigde zijn geloof vrijmoedig voor de religieuze leiders van de Joden Stephanus zegt dat Israël voortdurend God wantrouwde, ondanks Gods vertrouwen. Het werd een lange maar gepassioneerde redevoering(verzen1-51), waarbij de woorden verraders en moordenaars van Jezus Christus niet gespaard bleven
De Raad werd woedend, ze stopten zelfs hun oren dicht, maar Stephanus ging maar door, vers56= Ik zie de hemel open gaan en de Mensenzoon staan aan Gods rechterhand Hoofdstuk 7
Sommigen begonnen te redetwisten met hem, maar konden niet op tegen de wijsheid en de geest, waarmee hij sprak(vers10) Daarom werd hij gearresteerd door de tegenstanders. Uitzinnig van woede sleepten ze hem buiten om hem te stenigen. vers58)
Als martelaar van het christelijke geloof bad Stephanus, zoals Jezus, voor diegenen die hem ter dood brachten (Hand. 7:60). Zijn getuigenis maakte waarschijnlijk een belangrijke indruk op Saulus (Hand. 7:58), die later de apostel Paulus werd (Hand. 13:9)[i].en de hele toenmalige wereld rond ging als de grootste missionaris.
Zo werd Stephanus de eerste martelaar en werd het ook duidelijk dat de verkondiging van Gods Zoon niet gestopt was met de Ten hemelopening van Jezus. Op deze manier zou God de duivelse steniging, gebruiken om de verspreiding van de blijde boodschap te stimuleren
Onze Vader nieuwe versie vanaf de advent november 2016
Vet gedrukte tekst = wat nieuw is voor Vlaanderen
Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd,
Uw Rijk kome,
Uw wil geschiede
Op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schulden,
Zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren
En breng ons niet in beproeving
Maar verlos ons van het kwade.
We willen vandaag stilstaan bij wat Jezus wil zeggen in het Onze Vader met de woorden “En breng ons niet in beproeving.”
Jezus zegt ons dat we moeten bidden tot God: En leidt ons niet in beproeving.
Vele mensen hebben het moeilijk met de bede ‘en lijdt ons niet in beproeving’ Hoe moeten wij dit begrijpen?
Wij worden niet beproefd door God, maar door het kwade. God geeft het kwade soms de vrijheid om ons op de proef te stellen. Dat deed hij ook met Job.
Zelfs Jezus, de zoon van God, werd ook beproefd door het kwade. Jezus moet deze bekoringen tot op het kruis doorstaan om op die manier de weg van de verlossing voor ons te openen. Jezus heeft beproevingen gehad maar nooit gezondigd.
Omdat Jezus zelf de weg van beproevingen doorstaan heeft kan hij ons helpen wanneer wij beproefd worden, wanneer wij dus onder invloed van het kwade staan, ons laten leiden door het wereldlijk denken of wanneer wij ons geloof dreigen te verliezen.
We kunnen ons naar Hem richten wanneer we ons zwak voelen. Jezus kan ons helpen. Jezus neemt ons bij de hand en brengt ons naar boven.
Hebt u al ervaren dat je aan iemand iets verteld en deze persoon heeft precies hetzelfde meegemaakt en is bereid te luisteren? Soms voelen we ons dan beter begrepen en kunnen wij van deze persoon dikwijls moed en steun krijgen. Zo is het ook met Jezus. Hij begrijpt ons lijden, hij heeft het ook doorgemaakt.
En door ons eigen lijden kunnen wij het lijden van Jezus ook een beetje beter begrijpen.
Maar ons geloof in Jezus en in God wordt echter dikwijls beproefd door onze tegenslagen. We beginnen soms te twijfelen. Is het zo dat God voor ons zorgt, vragen wij ons af? Wat voor een God is het die zoveel onrechtvaardigheid toelaat zeggen zoveel mensen. We vergeten dat dit ‘aards denken’ is. Gods denken is van een ander niveau.
Hij heeft zijn zoon gezonden en staat zo voortdurend dicht bij ons om ons met alles te helpen hier op aarde, elke minuut, elke seconde van ons bestaan.
Door ons lijden hier op aarde hebben wij deel aan het lijden van zijn zoon Jezus. We komen door de Zoon dichter bij God, als we dat willen. Wij kunnen van de zoon, Jezus, moed en steun verkrijgen.
God wil geen beproevingen geven, Hij wil niet dat we ondergaan in de pijn. Hij wil zijn liefde waar maken door ons, naar anderen.
Ik ken mensen met een gehandicapt kind die zeggen dat dit kind het grootste geschenk is wat God hen kon geven. Na een tijd van pijn, ontgoocheling en niet begrijpen werden ze een beter mens, ze konden groeien.
Voor niet gelovigen is dit niet te begrijpen.
Zelfs voor ons ‘gelovigen’ is het wonderbaarlijk dit te horen. Het geeft ons moed om ons niet te laten bepalen door onze eigen moeilijkheden, zo zijn we in staat liefde en vriendelijkheid te geven. Dat is wat God wil voor de mensen. Zijn liefde, door ons, uitstralen.
Als wij van God kunnen houden niettegenstaande alle moeilijkheden hebben we onszelf overwonnen en kunnen we dicht bij hem leven en rekenen op de kracht van zijn Heilige Geest, samen in verbondenheid met Jezus die ons dicht bij God brengt.
Kunnen wij in de pijn dit geschenk nog zien?
Bidden we dan tot God: “en leid ons niet in beproeving.“ We vragen God hiermee dat, in onze pijn het kwade niet wint .
In het gebed ‘Onze Vader’ richten we onze aandacht naar God en in de angst die we in ons leven ondervinden vragen we hem, leidt ons niet in beproeving, geef geen toelating aan het kwade over mij. Laat het kwade mij niet vernietigen. Het kwade is ons ongeloof, depressie, boze woorden, klagen over ‘ alleen zijn’ en ‘niet begrepen worden’ .
Indien we hieraan toegeven gaan we een schuldige zoeken, we worden kwaad op God, geven we hem de schuld van onze pijn. Zo geraken we vervreemd van God en is een leven in de kracht van zijn Heilige Geest onmogelijk.
Leidt ons niet in beproeving is een vraag om onze angsten, onze boosheid, ons verdriet en onze pijn niet de bovenhand te laten nemen.
Door het gebed ‘en leidt ons niet in beproeving’ vragen we aan God ons te helpen om de bereidheid te hebben de lasten van dit leven te dragen.
Leidt ons niet in beproeving is een vraag ons te helpen dicht bij Jezus te staan, die alle lasten op zich genomen heeft en ons nu ook nog steeds bijstaat in ons lijden. Jezus die ons dicht bij God brengt.
Jezus moet de dood op het kruis doormaken om op die manier de weg naar de verlossing voor ons te openen.
Kunnen we en willen we begrijpen hoeveel angst Jezus had omdat te doen, hij was ook een mens!
Omdat Hij zelf de proef van het lijden doorstaan heeft, kan Hij iedereen helpen die beproefd wordt.
De mens heeft beproeving, zuivering en verandering nodig om te rijpen, om zo van een oppervlakkige vroomheid steeds meer één te worden met God .
Door lief te hebben krijgen we die kans. Vergeten we het niet: Liefde is altijd een proces van zuivering, afstand doen en zelfcorrectie, om zo te groeien en te rijpen. We weten dat God ons bijstaat, we weten dat we de krachten van de Heilig Geest ontvangen: de kracht om te leven in vrede, vreugde, vriendelijkheid, goedheid, geduld, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing en liefde.
