Matheus 5 de bergrede vers 9, de vredestichters

We maakten voor u een reeks over zaligsprekingen ,de bergrede, waarin we elk  vers afzonderlijk bespreken.

We lezen uit Matheus hfdst 5 vers 9

Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. [2] Hij nam het woord en onderrichtte hen:  9. gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden

Jezus gaat de berg op en gaat zitten , een teken van volmacht van een leraar.

De berg is belangrijk in deze tekst. Jezus zit op de leerstoel als leraar van Israel en als leraar van alle mensen. De berg is ook een plek waar Jezus bidt, de plek van intiem omgaan met zijn Vader. Precies daarom is het ook de plek waar Hij onderricht geeft, een plek waar Hij sterk verbonden is met zijn Vader.

De Bergrede richt zicht tot Jezus leerlingen en nu tot ons. De leerlingen in de tijd van Jezus waren arm,  hadden honger,werden gehaat en vervolgd omwille van hun geloof in Jezus.

Jezus ziet de feitelijke maar ook de theologische kwalificaties van de leerlingen. Hij spreekt dus tot hen bemoedigend en met een opdracht. Zo spreekt Jezus ook tot ons bemoedigend en met een opdracht.

De zaligsprekingen zijn beloften, waarin duidelijk wordt gemaakt hoe de nieuwe wereld en de nieuwe mens er dankzij Jezus uitzien.  Het zijn beloften voor de eindtijd en voor het nu. Want degene die naar Gods normen in verbondenheid leeft met Jezus, leeft vanuit nieuwe maatstaven.

In de nood brengt Jezus al de vreugde. En dit wordt beaamd door mensen die dit al ondervonden hebben. Laten we dus op weg gaan  met Jezus om echt te ervaren wat het betekent Christen te zijn.

Gelukkig de vredestichters. Er klinkt iets door van wat er zich voortdurend in de wereldgeschiedenis afspeelt, oorlog en vrede. Keizer Caesar en Augustinus noemden zichzelf vredestichters.

Onze joodse vrienden denken hier aan Salomo, de zoon van David. Salomo, die door God was aangeduid als een man die rust brengt. Hij zal een zoon zijn voor mij had God belooft, een man die vrede brengt. Jezus is echter de ware zoon van God en  de ware vredestichter, de ware Salomo, de brenger van de vrede. Deze zaligspreking roept ons op te zijn en te doen, wat de Zoon doet, om zo ook zoon en dochter van God te worden , Zijn kinderen.

Dat gebeurt  vooral in de  eigen kleine leefomgeving. Maar we moeten daarenboven vrede hebben met God. Wanneer we God geen plaats geven is ons leven zijn we meer vatbaar voor het kwade, de weg naar God wordt dan soms erg moeilijk.

Hoe Is er een weg naar God? Vooreerst moeten we weten dat er altijd een weg terug is, dichtbij het kruis heelt Jezus alle wonden. Maar meestal willen we onze fouten zo vlug mogelijk vergeten om zo gelukkig te kunnen zijn. Het echte geluk ligt echter in een ware verzoening en voor ons christenen is dat de ware verzoening met God. Alleen wie met God verzoend is , kan ook met zichzelf verzoend en in harmonie leven.

Soms zijn we kwaad op God, omdat we ziek zijn,of ons kind is ziek,  we zijn kwaad omdat ons onrecht is aangedaan niettegenstaande we daar geen schuld aan hebben of we hadden goede bedoelingen en het liep anders uit. We zijn kwaad omdat we bestolen zijn of overvallen. De kwaadheid in de wereld is groot erg groot en we vinden dat God voor dat alles verantwoordelijk is. Dan spreken we nog niet over hongersnood en natuurrampen.

Buiten het kwaad als gevolg van fysieke wetten, wordt het meeste kwaad in de wereld  veroorzaakt door “mensen”.

God wil geen onvrede, kwaadheid en tegenslag. God is liefde, iemand die liefde is kent het kwade niet. We zijn “Zijn” kinderen, hoe kan iemand zijn kinderen kwaad doen. Het is door ons onbegrip en kwaadheid dat we God verantwoordelijk stellen. Alhoewel het begrijpelijk is en we soms tijd nodig hebben om dingen te verwerken,maar zo kunnen we geen vredestichters zijn. Door kwaadheid kunnen we nooit gelukkig worden.  Dicht bij het kruis ligt de oplossing. Het was Gods wil om zo deel te hebben aan het lijden van de mensen. Jezus weet wat lijden is. Jezus kan ons helen, terug heel maken . Laat ons aan Jezus vragen ons te helen, ons te verlossen van onze kwaadheid voor al het onrecht en lijden dat we moeten doorstaan.

In de broedergemeenschap van Taizé nodigt men mensen uit om dicht bij het kruis te knielen, het kruis aan te raken en verdriet te vertellen. Zo kunnen we echt fysiek dicht bij Jezus komen om het gevoel te hebben dat Jezus ons echt wil helen en omarmen.

Jezus  kan ons ook verlossen wanneer we zelf kwaad gedaan hebben aan anderen. Van iets kleins tot iets zeer erg. Ook daarvoor moeten we geheeld worden. Vele mensen denken dat er geen weg terug is. Eens slecht , altijd slecht. Zo is het niet. Maar we moeten eerst, terug heel gemaakt worden. Alleen wie zich met God verzoend wordt weer heel, en kan in volheid leven met Gods hulp en Gods genade.

Vragen we dus aan God om vredevol en liefdevolle christen te mogen zijn door de kracht van de heilige Geest. Een vrede die Jezus ons voorleefde.  

God , raak mensen die tijd maken om iets over u te vernemen. Geef deze mensen het geloof dat u de moeite waard bent. Geef hen de mogelijkheid om te ontdekken hoe  zij deel kunnen hebben aan uw vrede.

God laat ons niet denken dat vredevol en liefdevol zijn alleen mogelijk is voor heiligen, geef ons de kracht om uw vrede en liefde  thuis waar te maken.

Leer ons in ons verschillend zijn de liefde te laten primeren, liefde zonder voorwaarden waarin de andere anders mag zijn met een totale zekerheid van vergeving voor fouten en misverstanden.

Geef ons de kracht om zelf als eerste het initiatief tot vrede  te nemen. Geef ons  Uw vrede om zo onze goddelijke toekomst  te vinden in onze relatie met onze  naaste.

Wij bidden u verhoor ons Heer

08-10-2012 om 00:00 geschreven door GODKENNEN