Johannes 20 ,

[1] Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria uit Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. [2] Ze liep snel terug naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben.’ [3] Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. [4] Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. [5] Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. [6] Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, [7] en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. [8] Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. [9] Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat hij uit de dood moest opstaan. [10] De leerlingen gingen terug naar huis.
     [11] Maria stond nog bij het graf en huilde. Huilend boog ze zich naar het graf, [12] en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had gelegen. [13] ‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar. Ze zei: ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze hem naartoe gebracht hebben.’ [14] Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus was. [15] ‘Waarom huil je?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoek je?’ Maria dacht dat het de tuinman was en zei: ‘Als u hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u hem hebt neergelegd, dan kan ik hem meenemen.’ [16] Jezus zei tegen haar: ‘Maria!’ Ze draaide zich om en zei: ‘Rabboeni!’ (Dat betekent ‘meester’.) [17] ‘Houd me niet vast,’ zei Jezus. ‘Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zusters en zeg tegen hen dat ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is.’ [18] Maria uit Magdala ging naar de leerlingen en zei tegen hen: ‘Ik heb de Heer gezien!’ En ze vertelde alles wat hij tegen haar gezegd had.

De getuigen van Jezus verrijzenis waren een paar mensen en zij moesten getuigen aan anderen van wat ze gezien hebben.

We zijn 2000 jaar later, de vraag is nog altijd: ga ik die getuigen geloven en gaat de kwaliteit van mijn leven daardoor veranderen???

Ook in Jezus tijd geloofden getuigen niet direct in verrijzenis, de steen is weg dus iemand heeft het lichaam gestolen, toch logisch dat men zo denkt! Ze zagen linnen doeken. De doeken verwijzen naar een lichaam dat er was, maar het lichaam is weg uit het graf. Johannes zegt : Jezus is verrezen, niet geestelijk maar met zijn lichaam! In die tijd dit bericht verspreiden was ongelofelijk gevaarlijk! ,

Jezus staat plots bij de apostelen. En dan is daar Thomas, die denkt zoals wij en ongeloof voelt. Jezus zegt raak me aan en leg je handen in mijn wonden. Jezus was daar dus aanwezig met zijn veranderd verheerlijkt lichaam. Wij zullen ook veranderen hier op aarde als we Jezus aannemen. Jezus zal ons veranderen. Behoren wij tot hem, dan zullen wij samen met Jezus zijn en kunnen we de verrijzenis zien en begrijpen. Met Gods genade mogen we dit alles begrijpen en ervaren .

Als er plots iemand bij me zou aankomen en zeggen : ga even zitten , ik heb werkelijk slecht nieuws voor u, uw broeder is plots gestorven. Na een eerste ongeloof van het schrikken is er het geloof. Ik geloof dat het zo gebeurt is, de getuige is de weg om de realiteit te zien, de man was erbij, hij was de getuige en wij geloven hem. Zo hebben we nu ook getuigen voor de verrijzenis, ze doen ons dingen zien, die we zelf niet gezien hebben. Dingen waar we niet bij waren.

Hoe kunnen we iets al waarheid aannemen als we het niet gezien hebben?

Ons leven hangt is doorweven met de invloed van getuigen . God opent onze ogen om te zien. Jezus zal ooit de wereld oordelen. Bidden we tot God: maak dat we zien, neem alle hindernissen weg zodat Jezus tot mij kan komen.

De belofte van de verrijzenis en ons persoonlijk geloof in Jezus verijzen is de kern van ons christelijk geloven.

Verrijzenisgeloof heeft alles te maken met vertrouwen. Het is: geloven dat de liefde van God sterker is dan alle vormen van mislukking, gebrek, lijden en dood. Het is: geloven dat in elk mensenleven en in elke situatie kiemen van hoop verborgen liggen, waar 'iets nieuws' uit kan voortkomen. Geloven in de verrijzenis steunt op ons geloven in
Jezus Christus, in wiens leven Gods liefde op voortreffelijke wijze aanschouwelijk is geworden. Gods universele liefde is de peiler voor de christelijke hoop dat de dood niet het laatste woord krijgt en dat niets dat goed is, verloren zal gaan.

Heer,

Als gelovigen willen we voeling met U krijgen, met de zin van uw leven , lijden en sterven en verrijzenis. Geef ons de kracht te kiezen voor U, vandaag en elke dag van ons leven.

Laat ons deze keuze niet uitstellen of niet oppervlakkig beleven.

We willen intens in verbondenheid leven met u en uw genade aannemen.

Heer onze God

Onze oorsprong ligt bij U en onze bestemming is te worden zoals Jezus om voor altijd na de dood in uw nabijheid te mogen zijn voor eeuwig.

We willen leven in uw licht, die liefde, goedheid en waarheid uitstraalt.

Wij vragen u Heer om alle mensen die nu luisteren Uw genade te schenken opdat ze het licht mogen zien. Laat hen op zoek gaan naar u en u ook vinden.

20-04-2014 om 00:00 geschreven door GODKENNEN