Lukas 23 v 32-38 Vader vergeef hen

We willen luisteren naar wat Jezus ons wil vertellen over vergeven. Lucas hoofdstuk 23,32-38

[33] Aangekomen bij de plek die de Schedelplaats heet, werd Jezus  gekruisigd, samen met de twee misdadigers, de een rechts van hem, de ander links. [34] Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen. [35] Het volk stond toe te kijken. De leiders hoonden hem en zeiden: ‘Anderen heeft hij gered; laat hij nu zichzelf redden als hij de messias van God is, zijn uitverkorene!’ [36] Ook de soldaten dreven de spot met hem, ze gingen voor hem staan en boden hem zure wijn aan, [37] terwijl ze zeiden: ‘Als je de koning van de Joden bent, red jezelf dan!’ [38] Boven hem was een opschrift aangebracht: ‘Dit is de koning van de Joden’.

We hebben vergiffenis nodig. Jezus bidt voor ons zegt hij vraagt God ons te vergeven. En God zal dat doen, altijd en altijd opnieuw, wat we ook doen op voorwaarde dat we intens spijt hebben.

Vele mensen hebben het nog moeilijk met het erkennen van Jezus als  onze redder, zelfs christenen.  Nochtans hebben we genoeg tekens voor ontvangen: Jezus is geen sprookjesfiguur, Hij heeft werkelijk geleefd. Als we het evangelie lezen beschrijft men zijn bovennatuurlijke genezingen waarvan vele getuigen zijn. Zijn autoriteit over de natuur, zijn ongelooflijke aandacht voor de meest zwakke mensen, zijn aandacht voor de eenvoud in het leven, Zijn afkeer voor de hebzucht. We lezen ook Jezus  rijkdom van woorden, het doorzicht dat hij heeft in een leugenachtige houding. Zijn leven naar Gods wil en glorie, Zijn bereidheid te sterven voor ons. Hij durft te zeggen’ Ik ben de zoon van God, de langverwachte Messias’.

Als wij Hem niet erkennen handelen wij zoals de mensen ten tijde van Jezus en zijn we schuldig, misschien zelfs nog meer, want wij beschikken nu over veel meer informatie via studie.

Kijken we even verder naar ons persoonlijk leven. Durven wij de echte waarheid zien van ons handelen en hoe gedragen we ons? Een goede test is eens te durven vragen aan onze beste vrienden hoe zij zien hoe we ons gedragen.

Ik kan getuigen dat ik bepaalde zaken niet wou toegeven en het kostte me veel moeite te geloven dat het wel waar zal zijn.

Kijken we ook eens hoe we denken en redeneren, waarop is onze mening gebouwd en is het wel juist waarop we bouwen of weten we het niet. Hoe dikwijls zeggen we niet, ‘o dat wist ik niet’. We verdedigen ons gedrag omdat we niet geïnformeerd waren of omdat we niet wisten.

Niet weten waarmee we bezig zijn , het komt zoveel voor in ons leven. Van kleine dingen tot grote. Soms doe ik alsof ik niet hoor wat mijn man zegt, in wezen wil ik gerust  worden gelaten en soms doe ik dat niet met opzet, ik ben te sterk bezig met mezelf en hoor het echt niet. Maar waarom moet ik dan vergiffenis vragen. Ik moet vergiffenis vragen voor het feit dat ik misschien niet betrokken genoeg ben op mijn echtgenoot, of misschien waardeer ik zijn anders zijn niet en negeer ik hem.

Ander  dingen zijn het gebruik van alcohol, ‘ik heb niet gedronken’ zeggen we soms, terwijl anderen aan onze adem rieken dat het wel zo is. Drugs dan, ik heb niks gepakt! We gaan ook vreemd en zeggen er is niks verkeerds gebeurd. Ik heb iemand ontmoet die me vertelde dat het 2 jaar heeft geduurd alvorens hij voor zichzelf naar waarheid kon toegeven dat hij wel in de fout was gegaan met een andere vrouw.

We praten ons goed, hebben voor alles een reden zoals ik wist dat niet, of ik bedoel dat zo niet of de andere is in fout, dus ik heb het recht zo te handelen. Het niet handelen naar waarheid omdat de waarheid me niet uitkomt en daarom het niet willen weten.  Het niet weten is fout en geeft schuld , niet weten of abortus goed is of fout, niet weten of euthanasie goed is of fout, niet weten of armen rechten hebben, ze werken niet hard genoeg, ze houden er rare ideeën op na.

Ik hoorde een verhaal van een vrouw in moeilijkheden. Ze loog tegen iedereen om voordelen te verkrijgen. Tegen een dame die steeds zo vriendelijk voor haar was geweest  zei deze persoon uiteindelijk: tegen jou ga ik niet meer liegen, je bent te goed voor mij. Ze is gaan zitten en heeft heel haar levensverhaal vertelt naar waarheid.

Hoelang gaan wij nog liegen tegen Jezus. Wanneer gaan wij beseffen dat Jezus alles voor ons doet en gedaan heeft, ons alle kansen biedt. Wanneer gaan wij Hem erkennen als Zoon van God en stoppen met te zeggen God bestaat niet, Jezus is niet de zoon van God, de bijbel vertelt de waarheid niet maar gaat over waarden. God is niet almachtig anders zou hij al het lijden niet toelaten. Dat we deze vragen stellen is niet verkeerd, dat we twijfels hebben en soms onmacht en boosheid, dat is ook niet fout, maar dat we christus verloochenen en zijn woorden als onwaar beschouwen daarvoor hebben we vergiffenis nodig. We moeten beter weten.

Hoever doen we inspanningen om te groeien en de waarheid te zoeken. Want de waarheid is er, maar ik heb geen tijd. Niemand heeft nog tijd en op zondag moeten we toch uitslapen, je moet dat toch begrijpen ,dat is de enige dag dat ik kan uitslapen. Vader ze weten niet wat ze doen zegt Jezus en hij vraagt vergiffenis omdat we schuldig zijn aan dit niet weten. Hoelang gaan we nog verder met ons niet willen weten.

Ik doe niets verkeerds , ik help mensen dus laat me toch gerust Jezus. Maar Jezus houdt van ons en bidt tot Zijn vader voor ons.

Waarom zoek ik U niet, ontken ik wie U bent?
Zelfs al weet ik dat U de reden kent.
ik ben veel te bang, om alles op te geven,
ik ontwijkt U , mijn druk bezig zijn houdt mij tegen!

Ik weet dat u me alles wil vergeven en nog is dat blijkbaar niet genoeg

Vergeef me God en help me om u te zoeken.

20-08-2012 om 00:00 geschreven door GODKENNEN