In hoofdstuk 13 wordt verteld over de uitzending van Barnabas en Paulus naar Pisidie dat is de zuid regio in Turkije  boven  Antalya u wel bekend. ( Hand. 13:14-50.) Paulus en die met hem waren gingen eerst weer naar de synagoge (vs. 14). Aanvankelijk was er niets aan de hand en werden zij hartelijk ontvangen. De oversten van de synagoge nodigden hen zelfs uit een woord van bemoediging voor het volk te spreken (vs. 15). Paulus greep deze kans onmiddellijk aan en stond op om hun de heilsboodschap te verkondigen. Op indrukwekkende wijze maakte hij vanuit het Oude Testament duidelijk dat de Heer Jezus de beloofde Messias was (vs. 16-41). De boodschap was goed gevallen, want toen zij naar buiten gingen, smeekten zij dat op de volgende sabbat deze woorden opnieuw tot hen zouden worden gesproken (vs. 42).er ontstond er een ware toeloop van Joden en proselieten die hongerig waren naar Gods Woord en meer wilden weten. Paulus en Barnabas vermaanden hen bij de genade van God te blijven (vs. 43). De volgende sabbat ging het echter mis. Bijna de hele stad was samengekomen om het woord van de Heer te horen (vs. 44). Deze massale opkomst veroorzaakte jaloezie bij de Joden, en zij begonnen Paulus lasterend tegen te spreken (vs. 45). Toen Paulus zei dat zij  tot de mensen  zouden spreken , die wél verblijd waren met  het woord van God  en het aanbod van het eeuwige leven, werden ze vervolgd.  Noodgedwongen moesten Paulus en Barnabas vertrekken, maar eerst schudden zij het stof van hun voeten af tegen hen (vs. 51). Het stof van de voeten schudden was een typisch Joods gebruik, dat de Joden bij het verlaten van een heidense landstreek in acht namen. Hier werd het tegen de Joden zelf gebruikt, die het evangelie hadden afgewezen. Zij werden op die manier gelijkgesteld met de onreine heidenen (vgl. Luc. 9:5; 10:11)

God heeft leiders en verkondigers van verschillende rassen en standen voorzien in de jonge kerk van Antiochië en Syrië.

De gelovigen baden vurig en door middel van het gebed ziet men ook beter de weg voor verkondiging. Wat moet men zeggen en hoe moet men het zeggen. Ook daar staan we heden te dage, niet in gebed verbonden met God. Wie bidt er nog wanneer er een speech moet gegeven worden of een vergadering geleid. Parochie verantwoordelijken maar ook, bedrijfsleiders zijn zo belangrijk, zij moet op het juiste focussen. Wanneer we alleen rekenen op onze eigen kracht kunnen we iets, maar wanneer we daarenboven God vragen om ons te helpen wanneer we woorden spreken, dan kunnen we veel meer.

Barnabas en Paulus waren begenadigd door God en waren vervuld van vreugde en de Heilige Geest . Zij spraken ook tot de heidenen, die zich bekeerden en  het geloof aannamen en waren voorbestemd tot het eeuwig leven .

Wat Joden verwerpen: Jezus die onze fouten vergeeft en eeuwig leven schenkt, hadden heidenen met blijdschap aangenomen,

De joden veroorzaakten een vervolging tegen Paulus en Barnabas, beiden schudden het stof van hun voeten en gingen naar Ikonium(vers51) het huidige Konya een stad in het zuidwestelijk deel van Midden-Turkije.

De naam van Konya in het Romeinse Rijk was Iconium.  De achtergebleven  bekeerde heidenen,  in de regio van Antalya waren  niet bang dat de geestelijke leiders vertrokken waren, zij waren juist met blijdschap vervuld  met de kracht van de Heilige Geest. Dus Paulus en Barbabas kwamen toe in iconium, heden ten dage, Konya  de stad waar in de 13 de eeuw de De soefi-broederschap is ontstaan beter bekend  bij ons als de dansende derwishen  Tijdens hun rituele dans draaien de monniken, gekleed in karakteristieke gewaden steeds sneller in het rond, waardoor zij in extase raken en zo hun ziel met het allerhoogste kunnen verenigen.

Terug naar onze eerste christengemeenschappen.

Aangekomen in Ikonium, het huidige Konya dus, lette niemand op Paulus en Barbabas, 2 vermoeide mannen en toch waren het helden van het geloof. Eerst gingen zij naar de synagoge. Paulus en Barnabas gebruikten grote vrijmoedigheid in het spreken, hun hart werd ruimer, de geest lichter, het woord warmer, naarmate door hen, alle medewerking van God  werd gegeven. Zij brachten het goede nieuws over Jezus in een gepassioneerde redevoering

Paulus reisde enorm veel.  Hij bekeerde Joden en heidenen, hij vertelde over  de kracht van vergeving door Jezus.  Jezus  trekt mensen naar Zich toe en geeft ze, op grond van geloof alléén, eeuwig Leven en zorgt ervoor, dat ze kunnen groeien in dat geloof. De Heilige Geest versterkt  de redevoeringen van de oudsten, de leiders van de eerste christenen

Geïnspireerd door de heilige Geest benadrukt  de apostel Paulus herhaaldelijk hetzelfde onderwerp: we lezen in zijn brief aan de Galaten hoofdstuk 2: Wij weten dat de mens niet gerechtvaardigd wordt door de wet te onderhouden, maar alleen door het geloof in Christus Jezus.
Ook wijzelf zijn daarom in Christus Jezus gaan geloven,
om rechtvaardiging te verkrijgen door het geloof,
en niet door daden die de wet voorschrijft;
“Want door zulke daden zal geen mens gerechtvaardigd worden,”
zegt de Schrift. Want ik ben dood voor de wet;
door de wet ben ik gestorven
om te leven voor God.
Met Christus ben ik gekruisigd.
Ik leef niet meer.
Christus leeft in mij.
Dit sterfelijk bestaan is voor mij nog slechts
leven vanuit het geloof in Gods Zoon,
die mij heeft liefgehad en zichzelf voor mij heeft overgeleverd.
Alleen zó erken ik de genade van God.
Als de wet ons kon rechtvaardigen,
dan was Christus voor niets gestorven. Tot daar de brief aan de galaten

Laten wijzelf ook bidden  tot God dat Hij ons de kracht en de vindingrijkheid geeft, om Zijn goede nieuws door te geven waar mogelijk Ons geloof in de vergeving door Jezus en zijn belofte van een eeuwig leven na onze dood. Laat ons daarbij niet denken aan onze angst geoordeeld te worden. Gewoon getuigen wie Jezus is voor ons en wat hij betekent in ons leven is voor anderen niet bedreigend, enkel wanneer wij willen gelijk halen en overtuigen respecteren we anderen niet.

Zo volgen we een beetje de handelingen van de apostelen.

Een grote menigte, zowel van Joden als van Grieken, kwam in iconium tot geloof; en opnieuw wekte dit de jaloezie op van de Joden die hun geen gehoor gaven. Zij hitsten de heidenen op, zodat die bitter gestemd werden tegen de broeders (vs. 2). Paulus en Barnabas gingen echter door met hun  zendingsreis : verkondiging van het woord van Gods genade. De boodschap werd door de Heer bevestigd door tekenen en wonderen die door hun handen gebeurden. Maar er was verdeeldheid ontstaan in de stad; sommigen waren voor de Joden en anderen voor de apostelen. De heidenen en de Joden met hun oversten spanden samen, en waren van plan hen te mishandelen en te stenigen. Toen zij dat gewaar werden, vluchtten zij naar de steden  Lystra en Derbe en omgeving, en verkondigden daar een tijd lang het evangelie (vs. 6-7). Maar daar vertellen we u de volgende keer meer over.

10-03-2018 om 00:00 geschreven door GODKENNEN