Mat 5,3 gelukkig de zachtmoedigen

Matteus beschrijft dat Galilea in die tijd wordt beschreven als de plaats van de heidenen. Dus mensen waren er zeker van dat de messias niet uit Galilea zou komen.  Men dacht dat de redder uit Jeruzalem zou komen of Judea, steden met aanzien. De hogepriester trad daar op als gouverneur  en leidde het volk  niet alleen in godsdienstige, maar ook in politieke zin. Degelijk dus, met degelijke mensen. Hier worden de koningen geboren.

Maar, Jezus komt dus uit een vervallen streek. Nazaret in Galilea. Daarom wordt dit gezien als een bewijs van zijn Goddelijke zending.

We luisteren naar wat Jezus ons te vertellen heeft door Matteus hdst 5 vers 3

Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. [2] Hij nam het woord en onderrichtte hen. Jezus zei hen: 3:

Gelukkig de zachtmoedigen,want zij zullen het land bezitten

Waarden worden omgekeerd door Jezus. Degene die begint de zaken vanuit God te bezien en ernaar te leven, degene die onderweg is met Jezus, leeft vanuit nieuwe maatstaven. Jezus brengt nu al vreugde, tijdens ons leven hier op aarde. Maar om dat te ervaren moeten we de weg met Jezus gaan. Wanneer we  moeilijkheden ervaren zitten we bij Jezus  niet in nauwe schoentjes, wanneer we opgejaagd zijn voelen we ons toch niet in de steek gelaten.

We voelen God nabij, Zijn genade, Zijn kracht van de Heilige geest. En hoewel het leven niet gemakkelijk is vinden we als christen altijd de weg naar innerlijke rust, omdat we Gods maatstaven hanteren.

Een vriendin van me die in een mortuarium werkt zei me dat een gesprek naar aanleiding van het afsterven van een geliefde  totaal anders verloopt met gelovige of niet gelovige. De pijn en verdriet is even groot, maar er is iets dat anders is en dat is moeilijk te beschrijven zegt ze, maar bij iemand die gelovig is, is er minder wanhoop.

Hoewel we soms  nog midden in het lijden zitten, ligt de glans van de verrijzenis al voor ons, zelfs al zien we dat zeker niet onmiddellijk.

Gelukkig de zachtmoedigen, wat bedoelt Jezus hiermee?

Mozes was een zachtmoedig man en Jezus zegt van zichzelf dat Hij zachtmoedig is, dat lezen we bij Matteus 11 vers 29: Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, tot daar de vers.

In Christus is de zuivere goedheid aanwezig die hoort bij een waarlijk grote heerser.

Jezus gehoorzaamde zijn Vader en bouwt een rijk van vrede. Jezus gebruikt nooit geweld of verlangt nooit naar aardse macht. Zo vervult hij wat reeds in oude geschriften voorspeld werd. Uw koning komt naar u toe zachtmoedig, en zittend op een ezel.

Onze vraag is nu : Willen wij ook zachtmoedig worden zoals Jezus.  Ik hoor er 2 dingen in , zacht en moedig. Kunnen wij dat waar maken in ons leven van elke dag,

Jezus roept ons op tot navolging van deze vrede.

Jezus zegt ons: Zalig de zachtmoedigen want zij zullen het land bezitten

Tijdens de tocht door de woestijn houdt Israel altijd het beloofde land  als doel voor ogen, dit gaat ver bovenuit het bezit van een stuk grond. Het land waar men hier over spreekt duidt op een oord van gehoorzaamheid , een plaats waar God welkom is, het duidt ook op rechtvaardig beheer van de aarde. God wil een plaats scheppen waar zijn liefde beantwoord wordt, een plaats waar gehoorzaamheid en vrijheid aanwezig is. God wil aanspraak op de aarde.

Land heeft hier niets te maken met een nationale staat, maar met een land van vrede. Vrede houdt in dat de grenzen overstegen worden en dat de aarde vernieuwd wordt door de vrede die van God komt. De derde zaligspreking vraagt ons naar die toekomst toe te leven en daaraan mee te werken waar we ook kunnen, in ons gezin, op ons werk en in onze ruimere verantwoordelijkheden, daar waar we onze talenten inzetten. Ieder eucharistieviering is voor christenen zo een plaats waar de Koning van vrede heerst. Des te pijnlijker is het als we zien dat in parochies niet altijd echte vrede heerst en dat zelfs op hoger niveau in de kerk pijnlijke gebeurtenissen plaats vinden.

Een jonge meid zei me Christus  doet onvrede ontstaan. Ik begreep het niet , tot ze verduidelijkte , de kerk doet onvrede ontstaan. Dat is waar, wij mensen maken er een boeltje van en dat is des te pijnlijker als we ons christen durven te noemen.  

Daarom roept Jezus ons voortdurend op met zijn woorden. Hij wil ons blijvend moed geven en volgen en nabij zijn. Wat er ook fout liep in ons  leven, Christus zal het ons vergeven, hij heeft het al vergeven aan het kruis. Wij moeten alleen spijt hebben en vergeving vragen en  de intentie kwaadheid te vermijden.

 Zachtmoedig zijn is niet gemakkelijk, het vraagt ook nederigheid maar ons verlangen is juist mee te tellen. Zelfs zwijgen kan een verlangen zijn mee te tellen. Zwijgen is soms macht.

Zachtmoedig zijn heeft dus niets te maken met spreken of zwijgen , handelen of niet handelen, het heeft te maken met onze verbondenheid met Jezus. Want als we verbonden zijn gaan we juist handelen, juist spreken. We weten dan welke woorden we moeten spreken. We weten dan wanneer we niet moeten spreken en niet moeten handelen, luisteren dus en er gewoon zijn . En dat alles kunnen we dan aan met zachtheid en moedigheid.

Ik ken zo 2 priesters, ik zie in hun ‘zachtmoedig zijn’ dat ze verbonden zijn met Jezus. Soms maakt me dat wat jaloers, ze stralen de glans van Gods gelaat uit als ze spreken. We moeten blij en dankbaar zijn dat er niettegenstaande veel pijn  in onze kerken toch nog vele  zachtmoedige mensen zijn.

 Jezus wenst ons geluk met onze zachtheid en onze moedigheid, mogen wij u dit ook toewensen,  dat we  in verbondenheid met Jezus,  veel kunnen betekenen voor anderen. Niet omwille van onszelf  , maar om wat God wil.

11-09-2012 om 00:00 geschreven door GODKENNEN