Joh 21,15-17 heb je mij lief?

[15] Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ [16] Nog eens vroeg hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ [17] en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen

Petrus was diep terneergeslagen, nadat hij Jezus drie keer had verloochend in de nacht van zijn lijden. Als Jezus na zijn dood en verijzen Petrus weer ontmoet, ondervraagt hij hem niet over wat hij gedaan heeft, maar hij stelt een vraag over de kwaliteit van zijn liefde.  Jezus weet dat die liefde van Petrus voor Hem, ondanks alle pijn, niet verdwenen is.

Na elke vraag vertrouwt Jezus een verantwoordelijkheid toe aan Petrus. Juist deze zwakke en zondige Petrus wordt bemind en geroepen om antwoord te geven en grote verantwoordelijkheden te dragen. Verantwoordelijkheid op je nemen betekent nooit een rol spelen, of laten zien dat je zo sterk en heilig bent. Wie verantwoordelijkheid op zich neemt, beweert niet beter te zijn dan de anderen.

De vraag die Petrus en wij moeten beantwoorden is niet: “Ben je sterk; kun je het wel, ben je goed genoeg?” Maar Jezus vraagt ons “Heb je mij lief? Kun je liefhebben?” Want in die liefde geef ik je de kracht om verantwoordelijkheden te dragen, groot of klein.

Drie keer antwoordt Petrus: “U weet, dat ik van u houd ...” Wat zouden wij geantwoord hebben? Petrus moet geweten hebben hoe gebrekkig hij gehandeld had. Maar toch zegt hij niet: “Ja, ik heb u een beetje lief,” of: “Ik zal proberen u meer lief te hebben.” Integendeel, Petrus laat al zijn zelfbeoordeling en analyses achter zich. Hij vertrouwt zich ten volle toe aan Jezus, als aan een echte vriend. Van nu af aan zullen Jezus ’vriendschap en liefde’ hem dragen. Petrus zegt niet: “Ik kan,” of: “Ik zal...” Maar: “U, u weet het..” Het gaat ook niet meer over, ga ik dat wel kunnen, misschien vraagt Jezus wel veel meer dan ik me kan indenken en sla ik een stom figuur. Ik zal me al maar pardonneren. Neen, zo communiceert Petrus niet, hij zegt U weet het, U weet wie ik echt ben, wat ik echt kan. Hij geeft zich totaal over aan Jezus, vertrouwt hem ten volle. Durven wij dat ook te doen?

Een Levende Jezus wordt de bron van onze liefde. Hij komt aanvullen wat er nog onaf is aan onze liefde en aan onze daden. Onze zwakheid, zelfs onze zonde, vormt geen obstakel voor zijn liefde. Van nu af aan kan ik mijn zwakheid totaal aan Jezus geven. Hij kan deze veranderen in iets dat ik mij zelf niet kan voorstellen; hij kan van mij zelfs een getuige van zijn liefde voor anderen maken, zonder dat ik zelf weet hoe. Geloof ik dat zoals Petrus? Want zonder geloof en liefde in Jezus is er niets mogelijk.

Jezus ondervraagt ons over de kwaliteit van onze liefde voor Hem. Wat is ons antwoord. Durven wij zeggen, Jezus , u weet dat ik u graag zie. Hoe voelen we ons bij dit antwoord? En wat betekent dat ‘graag zien’.

Ik denk dat Jezus vooral wil dat we tot Hem praten en dat kan altijd en in elke situatie. Lieve Heer, dank dat ik kan voetballen, dat ik gezond ben, dat ik hier kan supporteren met mijn vrienden. Lieve Heer dank dat ik naar een voordracht kan gaan over mode en make up, ik wil er graag goed uitzien, Lieve Heer bescherm mijn kinderen tegen drugs en slechte vrienden, ik sta daar machteloos tegenover, Lieve Heer bescherm me voor dementie en vreselijke ziektes maar als dat toch mijn weg is , geef me dan de kracht om die weg te gaan en mensen te ontmoeten die mij graag zien.

Waar zie ik het duidelijkst dat liefde centraal staat in mijn verantwoordelijkheden? Een heel moeilijke vraag, ik herhaal ze even , ook voor mezelf: Waar zie ik het duidelijkst dat liefde centraal staat in mijn verantwoordelijkheden? Nog anders geformuleerd, hoe zie ik me in staat om tijdens mijn doen en laten ‘liefde’ te laten primeren. Wanneer overstijg ik dus mezelf?

Ben ik in staat liefde te laten primeren door een moment van liefdesverbondenheid met Jezus die me in staat stelt mijn ego te overstijgen.

In mijn handelen, doen en laten, gaat het niet over mij, maar over mijn liefde voor Jezus, een antwoord zijn op Zijn liefde voor mij.

Maar, ik denk dikwijls niet waardevol te zijn. Vertrouw ik Jezus genoeg in het feit dat hij toch mijn sterkte en zwakheden kent?

Durf ik zeggen Jezus gij weet toch dat ik alles wil proberen om u te volgen en lief te hebben. Jezus ondervraagt ons over de kwaliteit van onze liefde voor Hem. Wat is ons antwoord? Formuleren we even nu een antwoord aan Jezus.

Hoe kunnen we verbonden zijn met Jezus en antwoord op zijn liefde?

Dat is teveel om op te noemen en voor iedereen verschillend, maar laten we vooral beginnen in de kleine en gewone dingen. Door bijvoorbeeld in de omgang met mensen rondom mij blij, behulpzaam en luisterend te zijn. Door te zwijgen als ik eigenlijk een scherp antwoord wil geven. Door niet altijd mijn mening te willen doorduwen ten koste van de ideeën van anderen. Door eens afstand te doen van mijn vragen voor het waarom, door zo maar iets doen voor anderen. Zou Jezus zo mijn liefde voor hem niet ervaren?

We denken altijd dat liefde een gevoel is van warm worden, een spontaan gevoel van overweldiging. Ervaringen leren ons echter dat liefde veel meer is dan een gevoel, dat we zelfs kunnen liefhebben zonder overweldigende gevoelens. Het verwijst naar het feit dat beminnen altijd beslissen is. Liefde is een werkwoord, het vraagt om inspanningen. Beminnen gaat niet spontaan, niet vanzelf, het is een keuze voor de andere soms zelfs ten koste van mezelf.

We willen even blijven stilstaan bij de uitspraak ‘ten koste van onszelf’. We hebben toch Jezus wat is dan ‘ten koste van mezelf’. Hij geeft me alles, tot en met eeuwig leven. Het lijkt eenvoudig hiervan voortdurend bewust te zijn. In praktijk vergeten we het dikwijls. Maar laat ons dan zoals Petrus antwoorden, Jezus ik leg al mijn kleinheid en al mijn falen in uw handen, voor U wil ik door het vuur gaan, ik kies ervoor om u te beminnen, zelfs al gaat dat boven mijn eigen comfort, te koste van mezelf. Zo had ik een vriendin die me verschrikkelijke verwijten stuurde, ik zei haar dat kan je toch niet menen, zo ken je me toch niet. Ik huilde bittere tranen van ontgoocheling, had ik maar zo weinig kunnen betekenen. Het koste me moeite haar geen verwijten te geven, mezelf te overstijgen, ten koste van mezelf mijn mond te houden en te blijven geloven in wie ik ben, waardevol, goed menend in die vriendschap. Daartoe ben ik alleen in staat dankzij Jezus. Jezus ik leg al mijn kleinheid en al mijn falen in uw handen. Onze vriendschap is er nu een geworden van geven en niet meer hopen te ontvangen. Ze belt me regelmatig als ze in de put zit en ik ben blij dat ik antwoord kan zijn.

 
Voelen we ons zoals Petrus, Jezus je weet toch dat we u beminnen, we zijn blij en dankbaar omdat jij hier op aarde gekomen bent om te vertellen over uw Vader. Zo kunnen wij God leren kennen. We ontvangen uw kracht dankzij u verijzen voor ons, u laat ons nooit alleen.

Dan zeggen we nooit meer, ten koste van onszelf, we kunnen beminnen dankzij Jezus, dankzij Zijn liefde voor ons.

Laat ons blijvend kiezen voor onze verbondenheid met Jezus. Kiezen zoals Petrus, Jezus je weet toch dat we u beminnen en willen beminnen.

Laat ons dagdagelijks spreken tot Jezus om zo in verbondenheid met hem te kunnen leven in alle verantwoordelijkheden die we moeten nemen, in al ons handelen, in al ons spreken. Enkel door onze verbondenheid met hem zijn we in staat te beslissen om te beminnen en boven onszelf uit te stijgen.

We danken God dat we hier met u samen konden zijn. We wensen u vooral aandacht voor de jonge mensen die zoekend zijn naar de zin van hun bestaan. Jezus liefde doorgeven daar gaat het over. God heeft ons gehoord, Hij is ons nu nabij. Laat ons daarom vooral blije christenen zijn die licht uitstralen. Jezus, U weet toch dat we U beminnen.

28-03-2015 om 00:00 geschreven door GODKENNEN