Matteus 5 de bergrede ,1-7 barmhartigheid

Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. [2] Hij nam het woord en onderrichtte hen:

We hebben de zaligsprekingen maar gedeeltelijk gelezen en halt gehouden bij vers 7: Gelukkig de barmhartige, want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

De Bergrede richt zicht tot Jezus leerlingen en nu tot ons. De leerlingen in de tijd van Jezus waren arm,  hadden honger, huilend, gehaat en vervolgd. Jezus ziet de feitelijke maar ook de theologische kwalificaties van de leerlingen. Hij spreekt dus tot hen bemoedigend en met een opdracht. Zo spreekt Jezus ook tot ons bemoedigend en met een opdracht.

De zaligsprekingen zijn beloften, waarin duidelijk wordt gemaakt hoe de nieuwe wereld en de nieuwe mens er dankzij Jezus uitzien.  Het zijn beloften voor de eindtijd en voor het nu. Want degene die naar Gods normen  in verbondenheid leeft met Jezus, leeft vanuit nieuwe maatstaven.

In de nood brengt Jezus al de vreugde. En dit wordt beaamd door mensen die dit al ondervonden hebben. Laten we dus op weg gaan  met Jezus om echt te ervaren wat het betekent Christen te zijn.

Jezus heeft het over barmhartigheid, Gelukkig de barmhartige,
want zij zullen barmhartigheid ondervinden

In alle andere zaligsprekingen bevat de belofte een ‘meer’. Zij leidt verder: de treurende  zullen getroost worden; wie zuiver van hart zijn, zullen God zien. Maar wat zou God nog meer kunnen geven aan degenen die barmhartig zijn? Barmhartigheid is de volheid van God zelf in verbondenheid met de mensen. Wie barmhartig is, leeft  Gods eigen leven.

‘Barmhartigheid’ is een oud woord. In de loop van haar lange geschiedenis heeft ze een rijkdom aan betekenis gekregen. In het Grieks, de taal van het Nieuwe Testament, is het woord voor barmhartigheid éléos. We kennen dit woord uit de bede Kyrie eleison, een roepen om de barmhartigheid van de Heer.

Barmhartigheid van God duidt  een liefde aan die onwankelbaar is. Een liefde die in staat is de relatie  in stand te houden, wat er ook gebeurt: “Mijn liefde zal nooit van jou wijken” zegt God ons. Maar het is het overduidelijk dat een liefde die zo onvoorwaardelijk is ook vergeving veronderstelt.

 In psalm 103 lezen we : Zo ver als het oosten is van het westen, zo ver heeft Hij onze zonden van ons verwijderd

Deze barmhartigheid is de verhevenheid van God. Verheven en tegelijkertijd zo nabij, is Gods barmhartigheid  in staat al het kwaad weg te nemen.

God zegt ons: “Ik ben die er zijn zal” , “Ik schenk genade aan wie ik genade wil schenken  en ik ben barmhartig voor wie barmhartig wil zijn”

Jezus’ woorden zijn hier in het evangelie een opdracht voor ons: “Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is”  God wordt het meest zuiver in een mensenleven weerspiegelt in de barmhartigheid. “Door de barmhartigheid jegens je naaste lijk je op God” zegt Basileüs de Grote. Vader van het Oosterse Monastieke Leven

De barmhartigheid is de menselijkheid van God en ze is de goddelijke toekomst van de mens.

Onze barmhartigheid houdt dus liefde in, vergeven, aanwezig zijn als het nodig is en ons inleven in wat onze naaste vertelt. We moeten liefde hebben die onwankelbaar is, wat er ook gebeurt.

We moeten een liefde hebben die  onvoorwaardelijk is. Zonder voorwaarden anderen graag zien, er zijn voor anderen.  Maar het is het overduidelijk dat een liefde die zo onvoorwaardelijk is ook vergeving veronderstelt.

U kan nu misschien denken , nu ik dat zo allemaal aanhoor dan is barmhartigheid  voor heiligen en niet voor mij.

Maar laten we eens kijken naar onze leefwereld. Hoe leef ik in relatie met de mensen rondom mij. Welke eisen stel ik alvorens iemand mij mag benaderen.

Eisen zoals: Ik heb geen tijd, , ik kan niets leren, ik moet eerst opruimen, ik heb niks in huis, ik ga dat tv programma missen.

Kijken we nog eens dichterbij , alleen naar de relatie met onze partner.

Ik wil u wel graag zien als gij eerst mee afwast, of de vuilbakken buiten hebt gezet, als ge even snel bent als ik, als ge leert zwijgen en luisteren, als ge tijd maakt voor mij. En zo gaat het verder.

Jezus heeft het hier over barmhartigheid, liefde zonder voorwaarde, altijd aanwezig, vergevend, onwankelbaar.

Samenleven in liefde is niet gemakkelijk omdat we zo verschillend zijn en de maatschappij moedigt dat verschillend zijn nog maar aan.

We zijn allen verschillend, gelukkig maar.  Maar geef ik dat verschillend zijn ruimte of eis ik enkel dat ik anders mag zijn. Want de Eik en de Cipres groeien niet in mekaar schaduw zegt Kahil Gibran, m.a.w. alleen door ruimte te ontvangen als een liefdesgeschenk kunnen we groeien.

Mensen die zeggen ik ben nu zo ge hebt het maar te nemen zijn niet barmhartig.

Barmhartigheid moeten we dus niet te ver zoeken , laat ons barmhartig zijn thuis, in de eerste plaats voor onze partner, in de tweede plaats voor onze kinderen. Kinderen leven namelijk van de liefde die ze zien tussen partners.

Vragen we dus aan God om deze barmhartigheid in ons leven mogelijk te maken door de kracht van de heilige Geest. Een barmhartigheid die God ons voorleeft door de vergeving van onze schuld door het lijden en sterven van Jezus. Wie barmhartig is, leeft al een stukje  Gods eigen leven zegt Jezus ons.

God , raak mensen die tijd maken om iets over U te vernemen. Geef deze mensen het geloof dat u de moeite waard bent. Geef hen de mogelijkheid om te ontdekken hoe  zij deel kunnen hebben aan uw barmhartigheid.

God laat ons niet denken dat barmhartigheid alleen mogelijk is voor heiligen, geef ons de kracht om uw barmhartigheid thuis waar te maken. Leer ons in ons verschillend zijn de liefde te laten primeren, liefde zonder voorwaarden waarin de andere anders mag zijn met een totale zekerheid van vergeving voor fouten en misverstanden.

Geef ons de kracht om zelf als eerste het initiatief tot barmhartigheid te nemen. Geef ons God uw barmhartigheid  uw menselijke kant om zo onze goddelijke toekomst  te vinden in onze relatie met de naaste.

Wij bidden u verhoor ons Heer

24-09-2012 om 00:00 geschreven door GODKENNEN