Kracht van geloof, hoop en liefde

 God heeft ons vrijheid gegeven. Vanaf het begin van de schepping van de mens vond hij dat belangrijk. Maar God wil vooral dat we innerlijk vrije mensen zijn. Dat wil zeggen dat we ons vreugdevol en sterk kunnen voelen, zelfs al zijn de omstandigheden slecht.

1

Paulus zegt ons waar de Geest van de Heer is daar is vrijheid

Wanneer we er in slagen in de slechtste omstandigheden een ruimte van vrijheid binnen in ons te creëren die niemand kan afnemen, dan pas kunnen we spreken over echte vrijheid.

Wij denken dat de mens die innerlijke vrijheid kan verwerven in de mate waarin geloof hoop een liefde in hem krachtiger wordt. Maar liefde die het gevolg is van eigenbelang geeft valse vrijheid.

Valse vrijheid doet ons ook denken dat elke vooruitgang meer vrijheid geeft, maar ware vrijheid is te vinden diep in onszelf. Zo schrijft Paulus aan de Corinthiërs: Het is niet onze schuld dat ge u beklemd voelt, zelf zijt ge niet ruimhartig genoeg.2 kor 6,11-13

Inderdaad, het is ons hart dat in egoïsme en angsten gevangen zit en moet veranderen.

We denken dat we slachtoffer zijn van een ongunstige situatie en daardoor wordt onze vrijheid beknot. Wie niet kan liefhebben voelt zich altijd achteruit gesteld en beklemd, wie weet wat liefhebben is voelt zich nergens beklemd.

Dankzij de genade van de heilige geest, die onze zwakheid te hulp komt, kunnen wij leren om lief te hebben. Maar hoe gebeurt dat dan. Het heeft te maken met overgave aan God. Er is geen enkele situatie die me kan verbieden in God te geloven.

Hebben we meer vrijheid wanneer we meer keuzemogelijkheden hebben. Bij elke beslissing wordt onze vrijheid dan kleiner.

Wanneer vrijheid te maken heeft met onbeperkt kiezen dan neemt onze vrijheid als oudere steeds maar af. We kunnen minder ondernemen, we zijn niet meer zo snel, ons denken wil niet meer mee. Dit kan dus geen echte vrijheid zijn. Meer keuze en meer mogelijkheden geven niet meer of minder vrijheid. Het lijkt zo, het wordt ons zo wel verteld maar dat is niet de vrijheid waarover Jezus het heeft. Een vrijheid die ons echt vrij maakt is een vrijheid die in elke moeilijke meer of minder beperkende situatie mogelijk is.

Vrijheid is instemmen met wat je niet gekozen hebt. Niet alleen wanneer de mens de werkelijkheid omvormt, maar vooral wanneer hij die alledaagse werkelijkheid accepteert laat hij de grootsheid van zijn vrijheid zien. Het accepteren van aangename situaties gaat vanzelf, het wordt pas een probleem als we dingen onaangenaam vinden dingen die ons dwarsbomen en pijn bezorgen.

Daar zijn we geroepen om echt vrij te worden en om te kiezen voor wat we soms absoluut niet zouden gewild hebben. Denken we hierbij aan het baren van een gehandicapt kind. Het maakt ons boos ongelukkig. Zijn we dan als ouder van een gehandicapt kind gedoemd om levenslang ongelukkig te zijn? Dat wil God niet voor ons. Nu mag u niet zeggen, waarom geeft hij ons dan een gehandicapt kind. God geeft u enkel genade Hij mengt zich niet in het aardse leven. God is liefde en wenst aan ons alleen het goede.

Wanneer we enkel in staat zijn het goede te accepteren zijn we onvrij.  Als we niet kunnen accepteren wanneer dingen tegenvallen zijn we onvrij. God wil dat we vrije mensen zijn, totaal vrij om zo gelukkig te worden in elke situatie die ons overkomt.

Op elke situatie kunnen we reageren met opstandigheid, berusting of instemming

Opstandigheid is dikwijls onze een eerste spontane reactie op tegenslag maar het doet ons niet groeien, opstandigheid voegt alleen maar iets negatiefs toe.

Berusting kan beter klinken, maar er is geen hoop in berusting en dat wil God ook niet voor ons.

Berusting is misschien wel een noodzakelijke etappe, maar wanneer we niet verder komen is het geen zinvol iets. Enkel wanneer er hoop is, geloof en liefde, komen we vroeg of laat tot iets positiefs zelfs in negatieve situaties.

Ons streven moest zich dus richten naar instemming., ja zeggen tegen een situatie die ik eerst als negatief ervaar, instemmen omdat ik het tot iets positiefs kan leiden. Er is dus hoop door instemming.

Het grote verschil tussen berusting en instemming is dat je hart een heel andere instemming heeft. Een instemming omdat we op God vertrouwen, het geloof dat door Gods genade iets goeds volgt uit mijn houding van instemming. Geloof hoop en liefde zijn in prille vorm aanwezig als ik kies voor instemming.

Het grote geheim van onze geestelijke groei is te leren God het heft in handen te laten nemen. Want de goddelijke liefde is oneindig machtiger dan alles wat wijzelf aan wijsheid en kracht kunnen inzetten. Door onze moeilijke situatie in Gods handen te leggen en te vragen om inzicht zullen we een weg vinden die ons doet groeien in plaats van een weg die ons zal beperken en dan komen we terug bij de vrijheid die God ons zo vurig wil geven. De kracht van Gods Geest kan alleen werking hebben in de mate waarin ik de werkelijkheid niet afwijs. De werkelijkheid van mijn leven, mijn gezondheid, mijn kinderen, mijn werk, kortom alles in mijn leven van elke dag.

Ophouden met vooruitgaan is ophouden met leven, we moeten inzien dat we de werkelijkheid alleen ingrijpend kunnen veranderen als we beginnen met haar te accepteren. Er is ook nederigheid voor nodig om te erkennen dat wij niet op eigen kracht kunnen veranderen, maar dat elke overwinning op onszelf een gave van God genade is. Het is God die door ons werkt wanneer we met hem verbonden leven.

Vele mensen zeggen ik heb God niet nodig om de onmacht in mezelf te overwinnen en om situaties te aanvaarden. Ikzelf sta altijd verbaasd van zoveel moed en dan moet ik nederig toegeven ik kan dat niet, ik heb God nodig.

God heeft ons intens lief, maar hij vraagt echter niet dat we slaafs nederig zijn of onszelf geringschatten. Zo beledigen we God. God heeft ons het eerst liefgehad. Als ik op Hem vertrouw ga ik de oplossing niet zoeken bij de verkeerde mensen en op de verkeerde plaatsen. Vertrouwen, vrede vreugde, geduld goedheid, geloof zachtmoedigheid en zelfbeheersing en liefde worden haalbaar dankzij de kracht van Zijn geest.

Gods blik rust op ons en Hij geeft ons het volste recht onszelf te zijn met al onze beperkingen en onvolkomenheden, Hij bevrijdt ons van onze druk, denkende, ‘ik was beter anders geweest’ een gedachte die haar oorsprong vindt in onze verwarde en bange geest.

Mattheüs 11,28-29

Voor God hoeven we niet op onze tenen te lopen, zo zijn we nooit in eigen middelmatigheid gevangen en evenmin tot sombere berusting gedwongen.

  2

Wanneer we in een situatie van lijden belanden bezorgd niet zozeer het lijden maar wel het afwijzen van het lijden ons de meeste pijn. Onze opstandigheid, boosheid, angst en ongerustheid maakt alles veel erger.

Maar als we door onze verbondenheid met God ons lijden kunnen aanvaarden dan komen we tot een vredig gedragen lijden en is er veel minder pijn.

We leven vandaag echter in een wereld waarin men tot elke prijs elk lijden wil vermijden. Beproevingen die we vol vertrouwen rustig over ons laten komen zorgen ervoor dat we groeien als persoon verstandiger worden, mild en blij voor anderen. Vrees voor het lijden maakt ons hard.

 Mat 10,39

Het gaat om aanvaarding van het leven, het leven is goed zoals het is, met al zijn beproevingen. Elk bestaan, met hoeveel leed en pijn het ook gepaard gaat, is gezegend en kostbaar. Deze houding doet ons in de realiteit belanden waardoor we veel energie besparen die anders nutteloos verloren gaat aan klagen en eisen dat dingen anders verlopen. Deze houding is gerechtvaardigd omdat we als christen zeker zijn van een eeuwig leven na de dood.

Paulus 2 kor 4, 17-18

Wie geloof heeft in het eeuwig leven na de dood, kan gemakkelijker leven in liefde.

We gaan niet wanhopen, we hopen en verlaten we ons op de kracht en de genade van God die onze de juiste richting zal duiden om te weten hoe we moeten denken handelen. We hebben de zekerheid dat God ons trouw is en ons niet in de steek zal laten, omdat Zijn vaderlijke liefde eens en voor altijd is. God is de enige is die de onmacht en de pijn van mensen verstaat.

Onze ‘waarom ik toch’, ons niet begrijpen van onze moeilijkheden is soms gewoon een uiting van ons onvermogen tot overgave aan God en een zoeken naar menselijke zekerheden. Daar moeten we absoluut mee stoppen. Alleen wie zich steeds meer loslaat van de behoefte steun te zoeken bij menselijke zekerheden, is innerlijk volledig vrij, want hij ervaart dat alleen God zijn ‘rots’ is.

In de moeilijkheden verlangen we naar een antwoord van God, maar God wil dat we zelf beslissingen nemen en Hij wil ons louteren, ons nederig maken om zo inzichten te verwerven, door zelf op zoek te gaan naar de juiste mensen, de juiste literatuur. En als we geen antwoord hebben over de toekomst is het beste middel om je op het antwoord voor te bereiden, je helemaal in het heden te storten en te leven in Gods genade met een grote dankbaarheid, een bereidheid tot liefde naar anderen en een bereidheid altijd opnieuw te beginnen, want lijden is ook kiezen.

Zo kan je in je verlangen naar een dag van rust ervoor kiezen om gestoord te worden. Het feit dat dan onverwachts die toevallig vervelende buurvrouw met de meest banale woorden binnenvalt, is dan een keuze die je zelf gemaakt hebt en het onthaal valt dan minder zwaar dan wanneer we ons focussen op complete rust en stilte.

Jezus zegt ons: Niemand neemt het leven van Mij af, Ik geef het uit vrije wil/ joh 10,18  

Zo is Jezus tot in zijn lijden altijd Heer over zichzelf gebleven. In zijn hart bestond de instemming met de wil van zijn vader. Door vrij en met liefde in te stemmen, is het leven dat werd afgenomen, een gegeven leven geworden, hij gaf zichzelf aan ons.

Instemming, vrij en liefdevol met wat er gebeurt, zo kunnen ook wijzelf het gekregen leven met zijn moeilijkheden aanvaarden en onszelf uit vrij wil wegschenken aan anderen. Liefdevol onszelf wegschenken in het leven van elke dag. Onze vrijheid kan zoiets geweldigs teweegbrengen. Met innerlijk vrijheid heeft de mens het vermogen om alles zin te geven, zelfs het zinloze. De belangrijkste en vruchtbaarste daden die we kunnen stellen, zijn niet die waarmee we de wereld proberen te veranderen, maar die, waardoor we innerlijk een andere insteek kiezen om iets een positieve zin te geven. Al het positieve wordt aanleiding en dankbaarheid en vreugde en al het negatieve aanleiding tot gelovige overgave en offer, om met kracht te doen wat mogelijk is, te blijven geloven, hopen en liefhebben door Zijn genade.

De Ongemakken die aan ons veroorzaakt worden door anderen zijn moeilijk te verwerken, omdat er vrijheid in het spel is en de dingen hadden ook anders kunnen verlopen. We nemen het vrije mensen veel kwalijker dat zij ons problemen bezorgen. Het vraagt veel kracht om in te stemmen met dit lijden.

1Petrus 2, 21-23

God heeft ons, met het hart van Christus, op menselijke manier lief, maar met de bedoeling, ons mensenharten, geschikt te maken om op goddelijke wijze te beminnen. Niemand kan me de mogelijkheid ontnemen om overal en in elke situatie in God te geloven, mijn hoop op hem te stellen en Hem lief te hebben.

3

Ware vrijheid is te vinden diep in onszelf. Hoe komen we ertoe.

Paulus verwoordt: [21] Niemand van u moet zich daarom laten voorstaan op een ander mens, want álles is van u; [22] of het nu Paulus, Apollo of Kefas is, wereld, leven of dood, heden of toekomst – álles is van u. [23] Maar u bent van Christus en Christus is van God.

In het heden kunnen leven is één van de meest dringende voorwaarden voor het veroveren van innerlijke vrijheid. We hebben geen greep meer op het verleden. De enige vrijheid die we over het verleden hebben is het aanvaarden zoals het geweest is en het met vertrouwen in de handen van God leggen.

Het enige waar we echt greep op hebben is het moment van nu. Verleden en toekomst hebben we niet in handen. Je lijdt moment na moment. Door te denken aan het verleden of wat me te wachten staat in de toekomst kan je wanhopig worden. Het lijkt tragisch, maar door geloof en hoop weten we dat Jezus ons zegt: IK ben met jullie tot aan de voleinding van de wereld. Alleen in het ‘nu hebt ge de mogelijkheid met God contact te hebben. Je kan wel intenties hebben voor de toekomst maar het contact zelf is in het nu moment. God is hier en als God er is ontbreekt mij niets en zo ervaren we vrijheid.

Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed. Angst voor het lijden doet soms meer pijn dan het lijden zelf. Natuurlijk geraken we dan uitgeput. Om het leven draaglijk te maken is het nodig dat we ons trainen alleen het probleem van vandaag op ons te nemen. De rest leggen we met groot vertrouwen in Gods handen.

Dat betekent niet dat we geen verantwoordelijkheden moeten nemen voor de toekomst of leren uit het verleden. Maar we moeten ons niet bezorgd maken, ons niet laten opvreten door ongerustheid die niets oplost, en onze inzet voor het hier en nu in de weg staat.

We moeten op zoek gaan naar de aanwezigheid van God die ons nu gegeven wordt en het overige zal ons worden toegeworpen. Het gaat hier niet over het materiele, het wereldlijke, maar wijzelf zullen dingen anders beleven zijn omdat we in verbondenheid met God leven. Dan zullen we in staat zijn innerlijk meer vrij te zijn. Genade kunnen we niet opslaan, het is zoals het manna uit de hemel, het is er op het nu moment. Je krijgt het, het éne na het andere moment.

Is het leven niet meer dan het eten en het lichaam niet meer dan de kleding? Je kunt je hele leven niet wachten met te leven, beter is te leven zonder afwachten. Laat ons niet vergeten dat God ons maar 1 ding tegelijk vraagt. Nooit twee. We moeten het in rust vreugde en blijheid beleven en niet meer dan 1 probleem tegelijk willen oplossen. Dit gaat zowel over de keuken poetsen als een voordracht geven voor vele mensen. Zelfs ben je aan het kaart spelen met vrienden, geniet dan met volle teugen van het kaartspel, misschien is de blijheid en vreugde belangrijk voor 1 van de medespelers die met problemen vecht, even ontspanning is dan een geschenk, we kunnen aan dit geschenk meewerken, vreugde voor anderen en vreugde en blijheid voor onszelf. Innerlijk vrij zijn om ten volle om in staat te zijn te genieten.

Zo moeten we ook anderen het gevoel geven dat we er op dit moment 100 % voor hem beschikbaar ben. Dat is niet gemakkelijk, want hoe moeten we onszelf beschermen tegenover mensen die ons grijpen, we zijn vriendelijk, dus men vraagt maar volop, we zijn overvraagd. Dat moeten we vermijden. Het gaat hier dus over een bereidheid van het hart zonder het verlies van onze krachten. We moeten dus leren goed te weten wat onze echte verantwoordelijkheid is. We kunnen dat door ons op het moment van beschikbaarheid te rekenen op God. Hij zal onze kwaliteit van ons leven met anderen veiligstellen.

Zo zullen we leren juist te communiceren, we zullen erop letten onze dag goed in te delen, geen telefoons aan te nemen als ik met iemand anders op pad ben.

Ouders moeten beseffen dat kinderen heel goed eens een tijdje zonder hen verder kunnen. Kinderen zien graag dat ouders in een goede liefdesrelatie met elkaar leven. Daar leven zij ook van.

We moeten bereid zijn de volgende seconde het omgekeerde te doen van wat we van plan waren, zonder ongerust of bang te worden, in volstrekte overgave met als enige zorg Gods wil te doen en volledig voor de mensen en de gebeurtenissen rondom ons opent te staan

Geloof hoop en liefde geeft kracht. Het zijn goddelijke deugden.

Deugd betekent virtus: kracht, sterkte, moed. En deugen betekent betrouwbaar, degelijk en deugdelijk.

-De deugd van geloof is het geloof in zoverre het voor ons sterkte of kracht is.

-De deugd van de Hoop geeft ons de kracht gevende zekerheid dat God trouw is en zijn belofte nakomt.

-De deugd van de Liefde is de moed om God en je naaste lief te hebben.

Een christen is iemand die in God gelooft, alles van Hem verwacht en Hem wil liefhebben met heel zijn hart. Om vandaaruit, met Gods genade, ook in staat te zijn het naaste lief te hebben.

Krachtdadig geloof, onvermoeibare liefde en standvastige hoop noemt apostel Paulus het. Wie daarover beschikt voelt zich innerlijk vrij. Maar we moeten niet vergeten dat geloof hoop en liefde een daad is met de bewuste instemming van onze vrije wil.

Het blijft dus een keuze, beslissen om te beminnen, beslissen om te hopen en te vertrouwen, beslissen om geloven en korte metten maken met al je angsten of twijfels.

Het gaat niet vanzelf, soms moeten we al onze moed bijeenrapen. De heilige Geest komt onze zwakheid te hulp, dat beloofde Jezus. Door onze hoop die op Jezus gevestigd is hebben we de zekerheid dat ook Jezus trouw is en zijn belofte nakomt.

En Jezus heeft in verbondenheid en naar de wil van Zijn Vader, heel wat beloftes gedaan. De vergeving van onze zonden, de belofte van het eeuwig leven, ik zal altijd bij je zijn, Ik zal u rust en verlichting schenken, wie zijn leven wil redden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil zal het vinden.

 Vrijheid heeft te maken met thuis komen. 

Jezus maakt ons vrij, door ons te verlossen van onze zonden. Elke dag kunnen wij vergiffenis vragen want Hij heeft het ons al vergeven en zo kunnen we telkens terug thuiskomen bij Hem, kind zijn van God. Maar de vrijheid die we krijgen is niet vrijblijvend, het is elke dag opnieuw kiezen en beslissen voor Jezus. Jezus die door zijn lijden de poort naar vrijheid en nieuw leven opent.

4 de belofte van de H. Geest

 Joh 14, 15-20

Het eerste wat het materiele vuur doet met het hout is het geleidelijk droog maken. Het vuur drijft het vocht eruit, het laat het hout schreien, zodat het vocht dat erin zit als tranen uitstroomt. Vervolgens wordt het hout zwart, donker en vies, een specifieke geur komt naar buiten, alle duistere eigenschappen die het hout heeft in tegenstelling met het vuur komen naar buiten. Doordat het vuur het hout tenslotte doet ontbranden, gaat het hout omvormen tot vuur, het maakt het hout zo mooi als het vuur zelf.

Dat is de glorierijke inwerking.

Wij zijn als hout, Als God dichter komt schreien we van ellende en ongeloof, Als we God nog dichter laten komen ontdekken we stilaan onze fouten, onze kleinheid, al onze slechte dingen komen naar buiten.  Dan groeien we naar het proces van omvorming tot vuur, we worden het vuur van Gods liefde en zijn in staat zelf vurige liefde te geven.

Liefde heeft ruimte nodig om zich te ontplooien en te groeien. Ze is wonderbaarlijk en tegelijk broos, want zonder levensruimte wordt de liefde verstikt, komt in verdrukking en wordt onvruchtbaar. Liefde heeft hoop nodig, want te veel zorgen angst ongerustheid en ontmoediging maakt liefde stuk.

De mens is gemaakt met liefde in zijn hart maar soms wordt liefde belemmerd door iets, het kan egoïsme zijn, trots, kwetsuren en zorgen van de wereld. Men leeft zonder hoop. We willen wel liefhebben, maar we worden door angst, aarzeling en ongerustheid tegengehouden. Wanhoop sluipt binnen.

Mensen die misbruikt werden gaan er soms van uit dat er geen goede mensen meer bestaan, er is geen hoop op het ontmoeten van een goede partner en men doet dan ook geen moeite voor een goede ontmoeting of men doet de verkeerde dingen. Men wordt soms zo angstig dat men niet meer durft te geloven in een goede relatie, dan blijf ik maar alleen. Mijn liefde dient tot niets, het geeft geen hoop op het ontvangen van tederheid en liefde.

Het is geen kwestie van wilskracht, het is een kwestie van geen hoop hebben. De oplossing is de hoop weer nieuw leven inblazen, opnieuw vertrouwen wat God voor ons kan doen. Het is vooral de bron van moedeloosheid te achterhalen en zoeken hoe we een hoopvolle blik verkrijgen in dat aspect van ons leven. Wanneer de wil door’ verlangen’ gedreven wordt kan er iets veranderen.

Als we het ons onbereikbaar voorstellen houden we op ernaar te verlangen. Als onze geest verzwakt moeten we hem oppeppen door hoop. ‘Alles vermag ik van Hem die mij kracht geeft’ zegt Paulus. Maar de hoop heeft ook geloof nodig in Gods goedheid, barmhartigheid en absolute trouw aan zijn beloften.

Met andere woorden, naarmate we meer in verbondenheid met God leven dag in dag uit, ’s morgens ’s middags en ’s avonds groeit onze kracht, onze hoop, omdat we onze zorgen en angst in zijn handen leggen. En dat kan gaan van zeer eenvoudige dingen tot zeer ingewikkelde dingen.

We ontdekken Gods liefde voor ons in kleine dingen waarvoor we dankbaar kunnen zijn. Het kan zelfs groeien naar een dankbaarheid voor dingen die we niet verkregen hebben. We hebben het vertrouwen dat God weet wat het beste is voor ons leven.

Wanneer je geloof hebt, zelfs zo klein als een mostaardzaadje, kan je bergen verzetten zegt Jezus ons.

Met de hulp van Gods genade, die we verkrijgen door ons geloof in Hem, krijgen we een hoopvolle blik naar onze toekomst en voelen we ons innerlijk vrij.

In christus wordt de gelovige in plaats van slaaf een vrije mens schrijft Paulus ons.

Maar er zijn volgens hem ook 2 valkuilen, de wet en het vlees.

Wat bedoelt hij?

Lees Paulus aan de Galaten 5, 13-25

Zijn aanspreektitel is ‘Domme Galaten’, het zegt al iets van zijn boosheid. Galaten waren mensen die in de streek van het huidige Ankara in Turkije leefden.

Wat bedoelt Paulus met de valkuil van de wet die echte vrijheid verhinderd.

De wet vervult de noodzakelijke rol van oppasser, anders wordt het chaos. Maar door te zeggen ‘ik volg toch de wet dus alles is toch in orde’ en wat ik nog meer doe dat creëer ik op eigen kracht, zeg je eigenlijk dat jij en jij alleen je doen en laten en goed zijn bepaald. Christus komt in dat verhaal niet voor.

Een christen echter gaat er van uit dat hij handelt en goed kan doen door de genade die hij van God krijgt. Hij beantwoordt de liefde van God door goed te werken bovenop het volgen van de wet. Hij kan dat doen doordat God hem de kracht geeft. Daarvoor is christus gestorven. Hij gaf ons de heilige geest de kracht om voortdurend verder toe doen in wat God wil voor ons. Daarom voelt hij zich vrijer wanneer er ontgoocheling aankomt. Want, wie op zijn eigen successen beroemd wordt vroeg of laat door wanhoop overvallen.

Wel, wanneer je in je leven afhankelijk bent aan eigen succes, erkend wil worden om je prestaties, dan geeft je de wanhoop kans. Je voelt je ongelukkig wanneer je niet genoeg erkenning krijgt.  Je geef je het op.  Stank voor dank. Ik stop.

Wanneer je echter al het werk doet voor onze Vader in de hemel, als dank voor al de gaven en inzichten die je ontvangt en als antwoord op Zijn vraag om de woorden van Jezus verder te vertellen, dan kan de ontgoocheling pijnlijk zijn, maar je geeft niet op, je werkt hard en legt het al of niet vruchtbaar zijn in Gods handen. Niet wij zijn belangrijk, maar Jezus die ons de kracht geeft door zijn heilige geest. Hij heeft ons vrijgekocht. Dat is wat Paulus bedoelt met de wet volgen of meer doen dan gevraagd wordt. De heilige geest geeft ons de kracht om ook juist te oordelen, hoe moet ik verder, wat moet ik veranderen om goed te doen. We zullen daarin ook inzichten krijgen. We maken allemaal ontgoocheling en pijn mee, maar we voelen ons vrijer in die pijn en in die ontgoocheling, doordat we weten dat we niet alleen staan.

Jezus zegt ons: Om niet hebben jullie ontvangen, om niet moeten jullie geven (mat 10,8)

Gods liefde moet je niet verdienen, ze is helemaal gratis. Door ons geloof in Jezus ontvangen we genade van de heilige Geest die ons tot liefde stimuleert en ons de kracht geeft het vol te houden. We hebben sterk de neiging te leven ‘voor wat hoort wat’ Het is zeer moeilijk om zo niet te denken. Dat kunnen we niet alleen, we hebben voor de liefde die vrij is Gods hulp nodig. Liefde die vrij is, is een liefde die niet terug verlangt.

5

Een van de dingen die de mens het meest nodig heeft om zijn vrijheid te beleven is de erkenning van zijn identiteit. Ik moet weten wie ik ben en wie ik ben voor anderen. Deze behoefte aan iemand te zijn wordt spijtig genoeg vaak gecompenseerd door hebbedingen of meetellen ten koste van veel. Daar kan je je een tijdje goed mee voelen maar dat duurt niet lang. Mensen zijn veel meer dan geld, succes, voorkomen en Intellect. Ook fier zijn op al het goede dat je doet of het feit dat je een heilig leven leidt is niet wat God van ons vraagt. Wanneer ons hard werken toch geen respons van mensen geeft, vallen we in elkaar en gaan we ten onder. Afhankelijk zijn van waardering van anderen is niet gezond en geeft geen innerlijke vrijheid. Innerlijke vrijheid bereiken we slechts als we tot onze identiteit terugvallen die God ons heeft gegeven en blij zijn met onszelf. Blij met wat we hebben aan talenten, blij met ons voorkomen, blij met onze kinderen, zelfs al gaat het moeilijk, niet leven met verwachtingen die niet haalbaar zijn. Je inzetten met dat waar je goed in bent.

Doen we dit niet en gaan we mee in de stroom van wat anderen van ons verwachten en van wat anderen denken dat voor mijn leven belangrijk is, dan vallen we in angst en ongenoegen en minachting van mezelf, of we vallen in hardheid, ongenoegen en minachting van de andere.

De mens is meer dan wat hij kan verrichten, hij mag er zijn, en ‘zo’ zijn want hij is een kind van God. Gewoon jezelf zijn in alle bescheidenheid, vreugde en fierheid, dankbaar om wat je bent. Zo zullen we ook de weg vinden die God voor ons heeft uitgestippeld. En dat kan soms zeer moeilijk zijn.  God vraagt ons soms niet veel, maar hij vraagt ons wel de juiste dingen te doen.

Zo willen vele oudere mensen hetzelfde comfort als tijdens hun jeugdjaren, dat kan niet, lijden hoort bij de oude dag, alles gaat wat moeilijker. Dus God vraagt ons om niet te zagen en te klagen, eenvoudiger te leven, met minder tevreden te zijn. Tevreden zijn met wie je bent in dat moment van je leven.

God, Onze Vader houdt van ons zonder voorwaarden, hij houdt van ons omdat we Zijn kind zijn. Ik ben wat ik in Gods ogen ben, een hulpeloos kind, dat helemaal niets heeft, alles heeft gekregen, Mateloos bemind wordt door God, helemaal vrij is en niets te verliezen heeft. Het is echter moeilijk om dit dagdagelijks te weten, zodat we niet meegesleurd worden in de mallemolen van wereldse en materiele verwachtingen die ons angstig maken, omdat het nooit goed genoeg is voor die buitenwereld. We horen er niet bij, maar we horen bij God. Dat te weten maakt ons innerlijk vrij. En als je niet meer gelooft in dat wat je voor God kunt doen, ga dan door met te geloven in wat God voor jou kan doen.

Strikt genomen heeft God onze goede daden niet nodig. Het zijn Zijn schepselen die dat nodig hebben. De ervaring van Zijn liefde doet ons de verantwoordelijkheden nemen om het juiste te doen tot zijn eer en glorie en voor het goed van zijn schepselen en zijn schepping.

In een gezellige avondbijeenkomst denken “oei we moeten nog een half uur bidden, we gaan beter vlug [RVdB1] weg” is misschien niet de juiste beslissing. Vraagt God van ons nog een half uur gebed terwijl we zinvol samen zaten. Neen, dat is niet de vrijheid die God ons geeft. God wil dat we genieten, in volle vreugde leven om er morgen weer fris tegenaan kunnen gaan, om weer het juiste te kunnen doen tot zijn eer en glorie en voor het goed van zijn schepselen en zijn schepping. Een kort dank U God voor deze ontmoeting is dan even goed voor God. En dan snel slapen in vrijheid en vol vreugde, dankbaar om kind te mogen zijn van God.

Vrijheid ervaren we dus enkel als we op elk moment weten dat alles, maar dan ook alles van God komt, dan worden we zoals Jezus beschrijft in de Bergrede, zalig de armen van geest want hen behoort het koninkrijk der hemelen.

Het gaat hier over een belofte van Jezus.

Degene die de zaken begint te bekijken vanuit God en ernaar leven, degene die onderweg is met Jezus leeft vanuit nieuwe maatstaven. Zij zijn nederig en handelen ernaar.

Nederig zijn van hart wil zeggen: niet van God eisen dat we omwille van onze daden beloond zullen worden.

Nederig zijn wil zeggen: Gods liefde over ons laten komen, beseffen dat we niets zijn zonder God. Door Gods liefde kunnen we leven in innerlijk overeenstemming met wie God is en wat Hij zegt. 

Nederig van hart, Gods liefde over ons laten komen, geen focus op onze eigen daden. Ons werelds beroep met al zijn verplichtingen aannemen en de diepe innerlijke gemeenschap met Christus nastreven in ons werk, wat het ook is, van huisvrouw of poetsvrouw, tot topdirecteur of rentenier.

Zo is het ook met onze rijkdom, ons geld, ons succes, ons lukken. We moeten bezitten alsof we niets bezitten, dat geeft ons innerlijke vrijheid, ook dat is een deeltje van de vrijheid die God voor ons wenst.

Laten we dus volmondig ja zeggen op alles wat ons in ons leven over komt. Zelfs ons lijden is ja zeggen op wat Jezus ook meemaakte.

We kunnen alleen vrij zijn als we onze eigen waarheid kennen, de waarheid zal je vrij maken zegt Jezus ons. Het is moeilijk onze realiteit nederig te aanvaarden als start voor een gesprek met God. Een gesprek met God beginnen zonder onze eigen waarheid te aanvaarden is misschien een eerste noodzakelijke stap. Kijken naar wie ik echt ben in elk facet van mijn bestaan en daarover met God spreken is een betere stap.

Want vrijheid beleef je enkel wanneer je weldoordacht ‘ja’ zegt tegen wat God van je vraagt, wat de omstandigheden hier op de wereld voor jou ook zijn.

Om dat te kunnen moeten we intens bidden.

Bidden we voor onze eigen nederigheid. Jezus vraagt het ons, dankbaar en blij zijn, ook om wat ik niet verkregen heb om zo de vrijheid te voelen die God ons schenkt. Die vrijheid die me blij en dankbaar maakt om wie ik ben, om wat ik kan, wetende dat ik belangrijk ben voor God om wie ik echt ben.

11-01-2023 om 21:17 geschreven door GODKENNEN