Met het lijden begint dikwijls een heel nieuw hoofdstuk in ons leven. Eerst is alles onduidelijk en boosheid en onmacht overspoelt ons. Maar als gelovige weten we dat het lijden niet zinloos kan zijn. Toch is het moeilijk in het lijden zelf antwoorden te vinden. Daarom is het zo belangrijk op tijd in ons leven op zoek te gaan naar mogelijke antwoorden.

Maar niemand wordt door God geroepen om zijn lijden alleen te dragen!!

De gelovige verschilt niet van de ongelovige door een betere kennis inzake lijden of het beschikken over heldhaftigere moed. Als gelovige kunnen we het lijden misschien iets beter aanvaarden omdat ons gezichtsveld verder reikt, want er is de toekomst van de eeuwigheid, ons beloofd door Jezus.

Wanneer wij ons volgelingen van christus noemen dan is het kruis van de lijdende Messias het centrale symbool in ons lijden en verdriet. Wie zijn kruis niet opneemt en mij volgt, is mij niet waardig zegt Jezus.

Maar dit alles is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het vraagt om een grote verbondenheid met Jezus

God heeft de mensen geschapen binnen een wereld van goed en kwaad, vreugde en lijden omdat dit misschien de meest vruchtbare bodem zou kunnen zijn voor onze volledigheid.

Het is doorgaans op ogenblikken van diepe frustraties of ontgoocheling over onszelf, dat de mens tot nadenken komt, zelden komen we tot bezinning op ogenblikken van succes en enthousiasme over onze eigen prestaties.

Jezus zegt daarover ‘elke dag heeft genoeg aan het eigen leed.’ Hij zegt ons dus eigenlijk wees niet te bang voor de dag van morgen. Leef vreugdevol en intens vandaag maar neem wel elke nodige verantwoordelijkheid voor morgen.

Niemand zal ontsnappen aan het lijden. Soms is het gelukkig kort, soms echter lang, soms draagbaar, soms ondraagbaar.

Dan rijst de vraag moet men het lijden niet stopzetten door het leven stop te zetten. We gaan hier niet verder op in omdat we als gelovige daar een duidelijk antwoord op hebben. De wetenschap is gelukkig al zover gevorderd dat ze ons intens kan helpen wanneer pijn ondraaglijk wordt.

Als gelovige willen we echter nooit mensen oordelen die wel de keuze maken voor euthanasie. Wanneer we Jezus willen volgen kunnen we nooit of nooit oordelen. God is er voor alle mensen, niet alleen voor gelovigen. Jezus volgen wil echter ook zeggen het kruis van het lijden dragen zoals hij het ook gedragen heeft. Hij zal ons bijstaan, geen moment zijn we alleen wanneer we met Hem in verbondenheid leven. Daarom is het een geschenk inzichten te ontvangen om te zoeken naar wegen om de verbondenheid met God op te bouwen door te luisteren naar Jezus woorden.

God kan niet lijden, maar Hij lijdt wel mee met ons.

Jezus, de God-mens, kent het lijden wel en onder het kruis van Jezus wordt het duidelijk wat het betekent. Maria en Johannes hadden onder het kruis vreselijk verdriet om zoveel onrecht dat Jezus werd aangedaan. Kunnen we ons in ons verdriet verbonden voelen met Maria en Johannes? Kunnen wij troost vinden in ons geloof in God, Hij omringt ons, hij zal ons bijstaan en troosten als we verdriet hebben om het onrecht en het lijden dat wijzelf of onze geliefden moeten doorstaan.

(Naar H. Arts Waarom lijden)

05-11-2014 om 21:34 geschreven door GODKENNEN