Matheus 5 Bergrede v 8xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. [2] Hij nam het woord en onderrichtte hen

8; Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien

We staan even stil bij vers 8 ,

Om God te kunnen zien moet het hart zuiver zijn en moeten wij als mens zuiver zijn, innerlijk open en vrij.

De heilige Theofilus van Antiochie heeft dat zeer duidelijk verwoord, hij zei: Jullie mensen vragen me mijn  God te laten zien, mijn antwoord is, laat je mens maar zien! God is namelijk te zien door mensen die daartoe in staat zijn, die de ogen van de geest open hebben. Een spiegel moet schoon zijn en zo moet ook het menselijke innerlijk zuiver zijn . Tot daar de woorden van Theofilius.

Hoe kunnen we heden ten dage weer  klaar zien? 

Men promoot de slogan 'Leef zoals je wil'. Interessant, maar de vraag is ‘wat je wil’. Op zich is er niets fout aan al die de slogan. Onze cultuur geeft ons prachtige kansen. Alleen… vaak zijn ze beperkt. Er is nog iets anders weggelegd voor de mens: een dieper, fundamenteler geluk.

God  stelt alles in het werk  opdat wij mensen tot volle leven zouden komen. Meer nog: Hijzelf wordt geëerd waar de mens ten volle open bloeit. Met andere woorden , we kunnen God ten volle plezieren door ten volle gelukkig te zijn, door te leven in Zijn volheid.
De zaligsprekingen tonen ons een weg naar dat geluk. Het zijn geen formules, geen recepten , wel een weg. Het geluk waarvan sprake is in de bijbel wordt altijd in verband gebracht met God.

Maar in hoeverre laten wij God toe, in hoeverre is hij belangrijk in ons dagdagelijks leven en niet alleen op de momenten dat we ons in een kerk bevinden.

Het geluk waar het in de bijbel en in de zaligsprekingen in het bijzonder over gaat,geeft  geen fase van pure zorgeloosheid, zoals  'Don't worry, be happy.

 Het gaat om het lessen van een heel diepe dorst. In het diepste van wie wij zijn, is plaats voor het geluk dat God schenken wil en dat alleen Hij schenken kan. Hijzelf is dat geluk. Jezus verwijst ernaar in zijn gesprek met de Samaritaanse vrouw (cf. Joh 4, 13-14), Hij spreekt er over water en verwijst daarmee naar zichzelf. God is de overvloedige, nooit ophoudende bron van fris water dat ons echt overvloed van leven geeft. Aards overvloed behoort echter niet tot Gods wereld. Als je dicht bij God leeft en Zijn woorden , Zijn water dus, drinkt dan zal je geen dorst meer  krijgen.

'Gelukkig die zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien.' Dat is het woord dat ons vandaag zal leiden. Om het goed te verstaan hebben we een heel klein beetje bijbelse vocabulaire nodig.Het 'hart' is bij ons het tegendeel van ons verstand, maar in de bijbel gaat het om veel meer dan om onze gevoelens. Het hart is het centrum van onze persoon, waar ook ons karakter gelokaliseerd is. Het is het diepste niveau van onze persoon en de plaats van het gebed.

God 'zien', is in het evangelie  niet 'even observeren', maar ‘echt ontmoeten’. Als Jezus zegt, 'wie Mij ziet, ziet de Vader', bedoelt Hij dat we in Hem de Vader echt kunnen ontmoeten. Dat 'zien' gaat niet vanzelf. Augustinus zegt daarover je kan niet ‘kijken’ met ontstoken ogen. Hij bedoelt hiermee: met een onzuiver hart zullen we niet  zien wat we met een zuiver hart kunnen zien.  Onverdeeld op God gericht  in alle aspecten van ons  bestaan aan Hem toebehoren. Daarover gaat het.

 Zuiverheid van hart is zoals de armoede van Geest: je naakt tegenover God weten. Naakt omdat de verpakking of de vermomming weg zijn. Enkel op God vertrouwend.

 Iemand met een zuiver hart is zo arm, zo onervaren, zo dwaas, dat hij op niets meer kan hopen dan op God, die hem geroepen heeft zegt Augustinus.

Hebben wij ons hart  geheel aan Jezus overgegeven, zeggen wij aan Jezus, ok jij bent de leider voor mijn leven, ik vertrouw totaal op u en leg mijn zorgen in uw handen.

Als we onszelf  loslaten en God vertrouwen in alle domeinen van ons  leven, dan ontdekken we Gods aanwezigheid, dan kan Hij ons ontmoeten.

 Denken we nu 'Mooi, maar niet realistisch voor mij'.Het is  enkel weggelegd voor de perfecte gelovigen, de supervromen? Neen, zo is het niet. Jezus is niet gekomen voor de supervromen , als die al, onder ons, zouden bestaan.

Het is een misverstand dat je hart, je interne huishouden mooi op orde zou moeten zijn eer je in contact kan komen met God. God heeft namelijk besloten niet te wachten tot wij alles onder controle hebben.

Het enige wat we moeten doen is arm en zuiver worden, dat wil vooral zeggen: inzien dat we zonder God niet verder kunnen. Want hoe zou God ons kunnen overladen als wij verzadigd zijn van onszelf? Het komt er op aan met lege handen naar God te gaan.

Maar eerlijk gezegd, zelfs dat arm worden kan ik niet zonder God . Het is God zelf die ons  hart moet zuiveren. 'Schep in mij een zuiver hart' bidt de psalmist 'en geef mij weer een vastberaden geest.' Zo moeten wij ook bidden. We moeten vragen aan God te helpen.

Wij zijn rijk, in verschillende opzichten: materieel, sociaal, intellectueel en daar is op zich niets fout mee. Het probleem is wel dat hoe rijker we zijn  hoe beter we kunnen verbergen voor anderen en voor onszelf  dat we  eigenlijk arm zijn.

 Gelukkig daarom de zuiveren van hart. Augustinus zegt :

'Als het voor ons moeite kost om ons hart te reinigen, dan moeten we God aanroepen. Die zal het zeker niet beneden zijn waardigheid vinden om voor zichzelf een plaatsje schoon te maken. En Hij zal zeker bij ons willen wonen. Of zijn we  bang dat die zo grote en machtige God ons zenuwachtig zal maken, wanneer  we Hem in ons hart opnemen?

Neem Hem gewoon op, dan zal Hij u verruimen. Neem Hem op, dan zal Hij u voeden. Hij zal u voeden met zichzelf. Hij zal uw voedsel zijn, want Hij heeft zelf gezegd: "Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald." (Joh 6,41) Dat soort brood verkwikt en raakt nooit op.

We hebben soms angst om God te ontvangen, en ook angst voor de gevolgen daarvan: het verantwoordelijkheidsgevoel ‘ik moet het goed doen’ en het bijhorende schuldgevoel ‘ik doe het niet goed genoeg’.

De evangelische armoede, arm worden aan jezelf, is iets heel anders is dan jezelf minderwaardig vinden. Het gaat er om dat we ons op een juiste manier arm weten. Niet vanuit een minderwaardigheidscomplex, vanuit een onderdanigheid, of vanuit een zwijgzaamheid. Het is arm zijn met Gods armen rondom ons en leren leven in het licht van Zijn oneindige barmhartigheid .

 God heeft niet gewacht tot we in orde zijn met ons hart. Hij woont al in ons. Hij wacht. Paulus moet er zijn medechristenen aan herinneren: 'Weet u dan niet dat u een tempel Gods bent en de Geest van God in u woont?'  'Uw lichaam is een tempel van de Heilige Geest die in u woont, die u van God ontvangen hebt. U bent niet van uzelf.'

God vraagt ons niet om een overspannen activist te worden voor Hem. De Geest drukt niemand terneer, in tegendeel, Hij schept vreugde. Als we die vreugde niet vinden, is dat een signaal voor ons. Een signaal dat we verkeerd bezig zijn. Niettegenstaande alle goede bedoelingen zijn we zijn dan gefocust op onze eigen prestatie en niet op wat God wil voor ons leven. We willen de resultaten van ons werken zien. Het is één van de moeilijkste , maar rijkste taken in ons leven: hard werken maar de resultaten aan God over laten.  Hij zal het doen slagen als Hij dat nodig vindt of… Hij zal een andere richting aangeven.  Focussen op wat God wil maakt ons tot familie van Jezus en geeft ons vreugde.

God vraagt ons hard te werken, onze verantwoordelijkheden te nemen en onze gekregen talenten totaal in te zetten. Maar Hij vraagt ons ook onze zorgen, de verwachtingen voor onze prestaties en de resultaten in Zijn handen te leggen. Dat is Gods zorg. Dat vraagt van ons nederigheid en vertrouwen, armoede en zuiverheid.  

Natuurlijk is het moeilijk om in de praktijk van elke dag die keuze te maken. Vooral tijdens ons  werk, of onze studie en alle moeilijkheden die daarbij horen. Zelfs tijdens onze ontspanning is het belangrijk, het gaat niet over winnen en verliezen of belangrijk zijn, het gaat over de kwaliteit van onze aanwezigheid en de relatie met mensen. Dat doel, die zorg, geven we aan God, wij kunnen enkel ons uiterste best doen.

 Indien wij als  gelovigen, in het luisteren en in het volgen van de oproep van de Geest, erin slagen alle innerlijke weerstanden prijs te geven, dus zuiver van hart worden, dan kunnen er wonderen gebeuren, echte mirakels. Geen mirakels die wijzelf creëren, maar de mirakels die de Geest in ons creëert .Mirakels van vreugde voor alle mensen  die zich gans aan God  willen toevertrouwen.

We lezen even psalm 24 vers 3 tot 5

Wie mag de berg van de HEER bestijgen,
wie mag staan op zijn heilige plaats?

Wie reine handen heeft en een zuiver hart,
zich niet inlaat met leugens
en niet bedrieglijk zweert.

Zegen zal hij ontvangen van de HEER
en recht verkrijgen van God, zijn redder

Lieve God, Jezus heeft voor ons gebeden, we weten dat ieder van ons  heel belangrijk is voor U, wat we ook doormaken, U kan ons helpen , niets is voor U te moeilijk. Leer ons het juiste aan U te vragen , in overeenstemming met Uw wil.

Lieve God

Vermits U met ons in intense verbondenheid wil leven , wil U het beste voor ons. Als er dan pijnlijke dingen gebeuren die tot deze fysieke wereld behoren laat ons dan niet denken dat U ons tekort doet. U leeft in het goddelijke en wij willen naar U komen. Geef ons de juiste inzichten om te voelen en te geloven dat u steeds dicht bij ons blijft in al onze moeilijkheden.

Lieve God

Leer ons om tot U te bidden met de bereidheid uw wil te volgen. Falen we voor een examen niettegenstaande we keihard gewerkt hebben dan wil u ons misschien iets vertellen. Leer ons te begrijpen wat u wil vertellen wanneer dingen tegenslagen of anders verlopen dan wat wij verwachten. Laat ons inzien hoe wij dan moeten handelen en beslissen.