Johannes 16:16-24: Je verdriet zal in vreugde veranderen

Jezus zei: ‘Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug.’ Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat Hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt Hij toch?’ Jezus begreep dat ze Hem iets wilden vragen. Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen.

Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen. Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen. Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen. Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – hij zal het je geven. Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn. (Joh. 16:16-24)

Afscheid nemen is nooit eenvoudig, zeker niet van iemand die je liefhad en die hoop en betekenis gaf aan je leven. Jezus vertelt zijn leerlingen dat Hij moet heengaan. Hij spreekt over zijn heengaan als ‘naar de Vader gaan’ (Joh. 16:5,17). Het is begrijpelijk dat deze aankondiging van een scheiding, de leerlingen bedroefd. Bovendien is Jezus’ uitleg ervan raadselachtig, zodat ze niet alleen verdrietig worden, maar ook verward.

Deze tekst staat in het evangelie vlak vóór het lijden van Christus, op het moment dat Jezus zijn leerlingen voorbereidt op zijn dood. Hij werd echter pas opgetekend ná de dood van Jezus. Johannes schrijft aan dit een gemeenschap van christenen die ontmoedigd is. Zij geloven in Jezus’ boodschap; zij geloven in de opstanding, maar de boodschap die zij verkondigen, wordt door mensen niet geaccepteerd. Lijkt dit niet op de situatie waarin de christelijke gemeenschap van vandaag zich bevindt?

Jezus belooft zijn leerlingen niet dat de uiterlijke omstandigheden zullen veranderen. Juist het feit dat zij ervoor hebben gekozen om Hem te volgen, maakt hun leven er niet gemakkelijker op. Jezus zegt zelfs Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen.

Hoe geeft Jezus zijn leerlingen en ons dan toch nieuwe hoop?

Hij doet dat door hen en ons uit te nodigen om de situatie vanuit een andere hoek te bekijken. Verdriet vertekent de werkelijkheid en hangt een sluier voor onze ogen. Als leed en verdriet ons hart aangrijpen, kunnen we zo ver uit onszelf worden weggetrokken dat we niet langer zien wat er eigenlijk aan de hand is. Dan raken we ontmoedigd, en ontmoediging is een machtige vijand. Door zijn dood en verrijzenis openbaart Jezus ons dat pijn, lijden en dood weliswaar reëel zijn, maar dat zij niet het laatste woord hebben.

Om dit duidelijk te maken, vertelt Jezus een gelijkenis over een universele ervaring: een vrouw die een kind baart (v.21). Bij het baren kan een vrouw niet ontkomen aan pijn. Ze moet eerst pijn ervaren, om dan vreugde te kunnen ervaren. Zo kan ook het kruis alleen worden begrepen in het licht van de verrijzenis. De verrijzenis wist het kruis niet uit, maar vormt het lijden van het kruis om tot hoop, zodat de leerlingen weer kunnen geloven dat er, ondanks de pijn van dit moment, een toekomst bestaat. Jezus nodigt de leerlingen uit om het Paasmysterie te zien als een model voor de christelijke en de menselijke ervaring.

Echte vreugde maakt ons vrij. Valse vreugde duurt nooit lang en kan ons in gevangen houden in slavernij. Om bevrijd te worden van hun verdriet, moeten de leerlingen zich bewust worden van een vreugde die net zo diepgaand en verrassend is als hun pijn. Die vreugde is niet onnatuurlijk of gekunsteld. Net als het leven zelf, is het een gave die ons op de meest onverwachte momenten wordt geschonken. Het is een innerlijke vreugde, die de hoop ontsluiert die zo vaak verborgen blijft. Deze vreugde geeft ons de moed en de kracht om zonder voorbehoud ons leven te geven voor anderen. Het is de vreugde van de verrijzenis.

Hoe kunnen we een pijnlijke en verdrietige situatie omvormen tot vreugde? Misschien moeten we nu eerst op onze knieën gaan en bidden om kracht en dan moeten we misschien naar buiten, of een telefoon doen of ons inschrijven in een cursus of vrijwilligerswerk gaan zoeken, of misschien brengt cultuur en of kunst die vreugde. Misschien moeten we een groot papier pakken en teksten schrijven vanuit de spreuken en ons huis vol hangen met deze papieren, op het toilet blijven we iets langer, we kunnen het dan even tot ons laten doordringen, Wat helpt om in het dagelijks leven te ‘kiezen voor vreugde’? Durf ik te kijken naar al de vreugde die ik reeds in mijn leven ontvangen heb. Durf ik daar dankbaar en blij voor zijn, nu en daar vandaag energie uit putten. Ga ik me terug optutten zodat ik me beter voel, ga ik mijn eten beter verzorgen, ga ik op zoek naar waardevolle mensen.

Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen.

ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – hij zal het je geven. Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd, maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn.

Laat ons bereid zijn het plan van God voor ons leven te aanvaarden, dan kunnen we vragen om kracht om de dingen die nu gebeuren aan te kunnen. Laat ons vragen om Zijn licht, Zijn fris water. Laat ons vragen om dat te zien wat we nodig hebben, kijk het is er al.

Lieve God

Dank voor uw zoon Jezus die ons leert te om voor het juiste te kiezen

Dank voor uw zoon die onze schuld wegneemt, hij was perfect had geen fouten, hoeft dus geen schuld te dragen ,maar hij ging door lijden en stierf aan het kruis voor onze schuld te dragen . Zo kunnen we een pijnlijke en verdrietige situatie omvormen tot vreugde, alles in zijn handen leggen en opnieuw beginnen , elke dag .

Dank voor uw zoon die ons in staat stelt als mens een beetje perfect te worden om zo dichter bij u te komen, ons af te vragen wat zou Jezus nu doen?

Wat danken u voor zijn leven hier op aarde en daarom bidden wij het gebed dat hij ons geleerd heeft: