Als wij ons geestelijk droog en leeg voelen en wij de stem van God een langere periode niet meer hebben gehoord, dan kunnen we beslissen  om terug te gaan naar goede herinneringen. Herinneringen van Gods goedheid zijn belangrijk en onvervangbaar. In Zijn Woord roept God Zijn volk zich vast te klemmen aan hun geschiedenis en er kracht uit te putten. Johannes schrijft in de Openbaring 2:5 zegt [5] Bedenk van welke hoogte u gevallen bent. Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger. Anders kom ik naar u toe en neem ik, als u geen berouw toont, uw lampenstandaard van zijn plaats.

Als wij eraan denken hoe onze eerste liefde was, dan botsen wij soms op een groot verschil tussen toen en nu, het raakt onze emoties, ons hart en kan ons doen beslissen tot inkeer te komen.

Als we ernaar verlangen om niets te doen wat God verdriet doet, als we verlangen naar Gods liefde en vergeving dan kunnen we er zeker van zijn dat Hij ons met open armen ontvangt om Hem zo te mogen kennen op een liefdevolle en persoonlijke manier.

In een huwelijk kan het goed aanvoelen terug te denken aan de eerste vonken van liefde, de zottigheden, de verdraagzaamheid, het ontdekken hoe verschillend wij de dingen zagen en beleefden en ons lachen daarover.

We moeten proberen iets van die eerste vonken te herbeleven en het is verbazingwekkend hoe het onze liefde verfrist.

Zo beslisten wij onlangs nog eens pitjesbak te spelen. We hadden het jaren niet meer gespeeld en hebben echt nog eens hartelijk kunnen lachen. Wij hadden er echt veel plezier in. Dat soort ervaringen hebben we te weinig. Onze relatie mag geen sleur worden. In de relatie met elkaar is er nood aan vernieuwing en verfrissing.

Maar dat is ook nodig in onze relatie met God.

Sleur…naar de kerk gaan zonder enige vreugde…, enkel bidden bij grote moeilijkheden… . God niet danken, want geloof in eigen werken en in het toeval is groter. … ik kan beter mezelf loven en prijzen.

Beseffen we van welke hoogte wij gevallen zijn’?