Nog een ontwerp van krassen. Terwijl mijn vingers verkrampen omdat het materiaal niet altijd zo bereidwillig is zich te lenen voor wat ik wil, kan ik veel agressie kwijt. Je hoort ook het krassen. Dat maakt de beleving nog intenser. Het resultaat hoeft geen agressief uitziend product te zijn, integendeel. Want eens de agressie weg, komt er rust, verzoening met
10-07-2012
Spectraallijn
spectraallijn (Van Daele)
- lijn van een (door gloeiende of door elektrische ontladingen geïoniseerde gassen uitgezonden) lijnenspectrum
synoniem: spectrumlijn
- de daarmee overeenkomende donkere absorptielijn in het spectrum van de zon of een andere ster
Om de verregenende zomer te lijf te gaan orden ik mijn boeken. Dat is af en toe dringend nodig, niet alleen om de boeken een plaats te geven in het totaal maar ook om het stof te beperken. Ik heb steeds een aantal bananendozen bij de hand. Die hebben al hun dienst bewezen bij verschillende verhuizingen, en nu worden ze gevuld met boeken. De hele living staat vol, zodat de boeken gemakkelijk per soort kunnen verzameld worden. Na een tijdje bemerk ik hoe zwaar boeken wegen.
Karel heeft een verzameling beeldjes: ofwel figuurtjes die met een boekje bezig zijn of musiceren. Die staan overvloedig verspreid voor de boeken in de boekenrekken. Feitelijk is het wel leuk om zien, het relativeert de ernst in al die serieuze boeken. Ik heb er altijd op gestaan dat hij voor het onderhoud van die beeldjes zou instaan maar nu stof ik toch de beeldjes af, het hoort bij het herschikken van mijn boeken. Wellicht dat ik ooit een poging onderneem om de beeldjes voor de boeken van Karel een beurt te geven. De Olympische Spelen komen er aan en dan is zon klus iets dat samen kan gaan met tv kijken: alleen op de momenten dat het er echt op aan komt kijk ik dan. Zo kijk ik ook naar de Ronde: de laatste kilometers volg ik. Om tennis te kijken heb ik graag ook wat om handen, ik heb het nog altijd moeilijk om zomaar voor me uit te luieren, terwijl, als gepensioneerde, de tijd me gegeven is om dat te doen.
Wanneer de boeken weer op hun plaats staan voel ik me zelf geherstructureerd. Ik weet nu weer alle boeken staan en alle boeken hebben nog een plaats gevonden. Er zijn nog wel wat plaatsen waar ik nog moet langs gaan, maar dat kan zachtjes aan, zo breekt het lijntje niet (om in de lijnentaal te blijven).
09-07-2012
Olielijn
olielijn (Van Daele)
- oliehoudende aardlaag
Zaterdag kwamen de buren samen. Farida en Frank hadden de buurt uitgenodigd om iets te komen drinken en wie zin had kon ook nog frieten met worst krijgen: niet teveel werk en toch gezellig. Mij smaakte het in elk geval.
En of de weergoden die samenkomst goed gezind waren: de zon was van de partij. Pas toen we de laatste deelnemers naar huis gingen begon het te druppelen, net lang genoeg om alles naar binnen te halen wat niet buiten mocht blijven en dan kwam de bui helemaal tot stand.
We zitten toevallig aan tafel met onze naaste buren. We praten niet zo vaak met elkaar. Als ik buitenkom is het meestal in de auto op weg naar ergens. Ook voor de buurvrouw is dat zo. Als we elkaar zien, zwaaien we, maar daarmee is onze communicatie afgelopen.
Nu hadden we tijd zat en bij een heerlijk koude Duvel vlot het gesprek nog eens zo goed. Waarover praat je als ouder wordende mensen? Over vroeger natuurlijk, de studententijd en de wijze waarop we probeerden een eigen weg te vinden in het mei 68 beleven. De kinderen komen ook uitgebreid aan bod. Feitelijk is de avond zo om. Bij het opstappen vinden we allebei dat we dit nog eens moeten overdoen. Hopelijk lukt dit, waarom niet.
08-07-2012
Vluchtlijnen
vluchtlijn (Van Daele)
- (tekenkunst) ben. Voor lijnen die paarsgewijs de richting van een vlak bepalen
- (in de oorlog) uitgestippelde route waarlangs men zou kunnen ontsnappen
Vluchtlijn een woord dat in oorlogsromans spanning en avontuur beloofd. Wie tijdens een oorlog écht op de vlucht is denkt daar waarschijnlijk anders over. Als we beelden van vluchtende mensen zien op tv, kunnen we een vorm van meeleven ontwikkelen, staan diezelfde vluchtelingen voor onze deur, dan kan die niet rap genoeg dicht. En ja, we kunnen niet iedereen helpen en neen, wij zijn niet verantwoordelijk voor wat hun overkomt.
Vaak denk ik: indien ik die uitgemergelde moeder was met dat uitgemergelde kind in mijn armen hoe zou ik dan tegen dat weldoorvoede westen aankijken. Maar waarschijnlijk is haar blik gericht op de volgende kom eten en heeft ze geen energie meer om haar rechten als mens, ook voor haar kind, op te eisen. Trouwens, waar kunnen ze met hun stem terecht?
07-07-2012
Breukijn
breuklijn (Van Daele)
- lijn volgens welke iets gebroken is
- (geologie) snijlijn van een breuk met het aardoppervlak
Ze brengt dozen terug die ze gebruikte voor de verhuis, ze moest toch in de buurt zijn. Ja, ze heeft zin en tijd voor een koffie als het mij niet stoort. Wat zou mij dat storen, integendeel. Een jonge vrouw, vooraan de dertig, die de voorbije maanden zowat de moeilijkste tijd in haar leven doormaakte: beslissen om weg te gaan bij haar man. Wanneer ik ze uitzwaai blijven mijn gedachten rond scheiden verder zwerven.
Scheiden. Soms vraagt dit enorm veel moed: tegen beter weten in van familie (jullie toch niet, dat hadden we nooit verwacht tot dat doe je niet), vrienden (dat wordt moeilijk voor ons, we zijn met jullie allebei bevriend) toch doorzetten, vasthouden aan die beslissing omdat je weet dat dit de juiste is. Als je trouwt kan men dit niet genoeg vieren, terwijl een scheiding in alle stilte gebeurt. Dan is er geen ondersteuning met bloemen en cadeautjes, integendeel, bij een scheiding ga je achteraf op je eentje een koffie drinken. Wat er misging moet je niet overdenken, dat weet je, dat ligt als het ware besloten in de scheidingsakte. Tot nog toe ken ik niemand die met plezier scheidde. Wellicht is de scheiding de beste oplossing nu, maar ooit was je met een andere droom begonnen.
Wie gaat weg of zoekt ieder een nieuwe woonst of wordt het huis verkocht en gaat ieder zijns weegs? Hoe wordt het financieel geregeld? Allemaal struikelbrokken waar ruzies over kunnen ontstaan, zeker als het uiteengaan met verbittering gepaard gaat. De kinderen? Ook een moeilijk thema. Elk kind heeft recht om moeder en vader graag te zien. Hoe gaat dit opgelost worden? Indien co-ouderschap kan aangeboden worden en indien de kinderen zich daarin kunnen vinden: doen. Dan moeten de partners wel vertrouwen hebben in elkaar (de kinderen zullen ook de nodige zorg en opvoedkundig aanbod krijgen bij de ander), de tijd dat de kinderen niet bij hen zijn zinvol invullen zodat geen week treurnis afwisselt met een week kinderen hebben.
Een alleenstaande ouder heeft het vaak moeilijk om alles te combineren: werk, opvang van kinderen, kinderen naar de dokter, kinderen naar de tandarts, en daartussen nog proberen een eigen sociaal, creatief of cultureel leven te leiden. Gelukkig als er nog meelevende ouders, familie of vrienden in de buurt wonen. Feitelijk kunnen we niet zonder de anderen, zelfs al zijn we niet gescheiden of wonen we gewoon alleen.
Ik kan alleen de mensen die zo moedig zijn om te bekennen dat het samen niet meer gaat, die oplossingen zoeken om uit te elkaar te gaan, alleen maar toewensen dat de scheiding in alle redelijkheid verloopt, zodat iedereen die er bij betrokken is, naast de kwetsuren die je oploopt (al was het maar ontdekken dat je begindroom van samenzijn een illusie blijkt) ook kansen krijgt om meer volwassenheid, eigenheid te ontwikkelen en genoeg gesteund worden door allen die ooit meevierden toen de witte bruidsjurk het opperste geluk vertegenwoordigde.
06-07-2012
Druiplijn
Druiplijn (Van Daele):
- lijn die van onderen het dak begrenst
Met Christel afgesproken om elke dinsdagnamiddag bij ons thuis samen te komen om te schilderen. Tijdens het schooljaar zijn we ook elke dinsdagnamiddag present, dus zetten we die gewoonte verder. Mijn schildersezel staat in het bijgebouwtje. Als ik zin heb om met olieverf te werken kan ik zo beginnen. Elke week halen we hem uit de verborgenheid en plaatsen hem naast mijn tekentafel. Met lichtinval van boven is het een prima plaats om te schilderen. De tafel in de eethoek schuiven we opzij en mijn veldezel, die normaal een plaats vindt in de bergkamer, wordt opengevouwen en ernaast geplaatst. Boven de eethoek is een glazen koepel, dus ook lichtinval van boven. Alle voorwaarden om goed te kunnen schilderen zijn aanwezig.
Wanneer Christel binnenkomt nemen we geen tijd voor koffie: bijpraten zal straks wel gebeuren, nu dienen die paar uren zo intens mogelijk benut om te werken. Vooral voor Christel is dit belangrijk: zij gaat nog werken, heeft nog een gezin en familie die aandacht vragen. Ik heb alle tijd voor mij en toch kom ik tijd te kort.
Op enkele minuten zijn we geïnstalleerd en wordt het stil. Je hoort bijna de inspanning die we leveren. Soms gebeurt het wel dat we tussendoor eens bij elkaar gaan kijken, een paar woorden wisselen, en dan terug aan de slag gaan. Dat is een gewoonte die we meenemen vanuit de academie.
Karel heeft zich buiten geïnstalleerd met een of ander boek over Spinoza. Hij krijgt van die filosoof blijkbaar niet genoeg. Dat geeft ons de kans elkaar te verstaan: ieder is gegrepen door de eigen manier van in de wereld zijn. Geen wederzijdse verwijten dat de ander wéér , integendeel je begrijpt elkaar en als het nodig is omdat Karel erg verdiept is in een probleem, duik ik wel de kelder en de keuken in: pizza in de oven en we kunnen weer verder.
Maar vandaag lukt het ons geen van beiden om iets behoorlijks op doek te krijgen. Je hebt zo van die dagen. In de voormiddag was ik al druk aan de slag gegaan en nu merk ik dat mijn concentratie het wat laat afweten. Christel is ook moe: de voorbije dagen waren nogal druk. Dan is een koffietje een prima oplossing.
Zelfs als het resultaat niet zo als gewenst is, het samenkomen op zich is waardevol: de vriendschap, het blijven bezig zijn met schilderen zodat je na twee maanden niks doen niet opnieuw moet leren vertrouwd worden met schilderen en ooit zal het wel lukken, zo bemoedigen we elkaar keer op keer.
05-07-2012
Grondlijn
Grondlijn (Van Daele):
- (meetkunde) die zijde van een figuur, die gerekend wordt horizontaal te lopen, synoniem: basis
- hoofdlijn van een bouwkundig ornament
- (artillerie) de koorde van d eboog die het projectiel moet beschrijven
- (figuurlijk) hoofdtrek, hoofdlijn
- de grondlijnen van een karakter, plan
Rock Werchter is voorbij: de agrarische rust is bijna terug. Eerst moet natuurlijk een grote schoonmaak gehouden worden. Zowat 139.000 unieke bezoekers kochten een ticket voor de wei maar heel wat bezoekers komen zomaar, om de sfeer op te snuiven. Zon toevloed van mensen, al dan niet jong, in een dorp dat zelf geen 3.500 inwoners telt, dat zal je geweten hebben. Als iedereen nog maar één blikje drinkt en een pak friet eet dan heb je al een berg afval. De organisatie is er op voorzien en tegen maandagavond is de ergste afval al verzameld en kunnen de inwoners weer via de normale weg naar werk of supermarkt.
Niet alleen ik heb last gehad van het lawaai. De buren hadden ook de indruk dat dit jaar de wind verkeerd zat. Toch een hele troost, hoef ik mezelf niet te beschuldigen van slecht humeur en oud worden.
En nu zijn we weer een jaar Rock-vrij. Kunnen we ons weer toevertrouwen aan het gewone dorpsleven van alleen tijdens de week het gras afrijden, met de buren wat praten als ze toevallig ook hun voortuin onderhouden en in augustus samen feesten. Dan zijn we met drie buurvrouwen samen jarig, telkens met een verschil van 10 jaar. Om een uitdrukking te gebruiken die ik een paar dagen terug leerde kennen: we veranderen alle drie van voordeur, m.a.w. het eerste cijfer van onze leeftijd verandert, we worden respectievelijk 60, 70 en 80 jaar. Dat is de moeite om op te klinken.
04-07-2012
Golflijn
golflijn (Van Daele)
- (in verband met draperieën, ornamenten) golvende lijn
- (natuurkunde) lijn waardoor men de golfbeweging tracht voor te stellen of af te beelden
De laatste dag van Rock Werchter ik zal blij zijn als vannacht het vuurwerk knalt ten teken van afscheid. Daarna nog even de drukte van voorbijrijdende autos hoewel, in vergelijking met het geluid dat van op de weide onze slaapkamer binnendringt, nauwelijks op te merken.
Dit jaar waren we uitdrukkelijke deelnemers. Het hangt af van hoe de wind waait, hoe de geluidsboxen staan opgesteld en waarschijnlijk mijn humeur. Overdag sluiten we zorgvuldig alle deuren en ramen zodat het geluid buiten blijft. Gelukkig was het niet zo warm, hoewel gisteren mocht het er zijn: echt festivalweer. Maar Wimbledon bood soelaas. De tv-ruimte is koel, zodat ik me daar met de strijk terugtrok en ondertussen meemaakte hoe Yanina verloor. Jammer, want ze heeft voor een sterke partij tennis gezorgd. Ik kan met veel plezier naar tennis kijken. Ballen die heen en weer vliegen en binnen de lijn, maar liefst zo dicht bij de lijn aan moeten terecht komen. Denkelijk heb ik iets met lijnen.
Overdag is alles echt te verdragen. Natuurlijk waait het geluid binnen als je een deur opent. Ik vraag me af hoe erg het geluid op de weide is: toch niet te verdragen. Maar s avonds als we gaan slapen. Eerst alles potdicht afsluiten en kijken of de gordijnen goed voor de vensters hangen. Neen, geen venster open om wat frisse lucht bij deze warme nachten. Toch helpt het allemaal niet veel: de bassen dringen door tot tussen de lakens: alles davert. Ik duik onder de donsdeken, probeer op één oor te liggen terwijl ik het andere afscherm. Het is nogal krampachtig en echt helpen doet het niet. Bed uit naar de badkamer. Ergens heb ik nog oordopjes liggen die mijn oudste dochter me meegaf voor een vorig festival. Dopjes in en terug in bed. Nog niet slapen: Karel moet eerst jacht maken op een mug die hier durft rondvliegen. En dan wordt het rustig. Het geluid verdwijnt uit mijn bewustzijn en daar komt de slaap zich aanbieden.
Toch is het onrustig slapen: we worden veel wakker. Plots aanzettend lawaai, vannacht vuurwerk, autos die nogal luidruchtig hun weg zoeken. s Morgens voelen we dat we niet zo goed geslapen hebben. We weten dat het maar tijdelijk is, verheugen ons al op de stilte die vanaf maandag terug over Werchter zal komen, dan is het dorp weer goed voor ouder wordende mensen. Het festival nemen we er dan wel, min of maar graag, bij.
03-07-2012
Luchtlijnen
luchtlijn (Van Daele)
- vaste verbinding tussen plaatsen of landen voor vliegtuigen
Na de oefening van de gedisciplineerde lijnen wil ik ook eens los uit de pols werken.
Ondertussen ben ik in den dikke Van Daele, je weet wel het woordenboek dat al zoveel generaties meegaat, gaan opzoeken wat zoal in woorden met lijnen kan aangevangen worden. Eerst woorden die met lijn beginnen, dan woorden die eindigen op lijn en tenslotte de vele uitdrukkingen die rond het woord lijn opgebouwd zijn. Het is een boeiend tijdverdrijf, maar uiteindelijk teken ik liever de lijnen.
01-07-2012
Aan één lijn trekken
Voor bijgaande tekening vertrok ik van een horizontale lijn. Wat zou het geven als ik lijn naast lijn neerzet maar telkens een kleine verandering aanbreng.
Al doende kwam het gezegde in me op: aan één lijn trekken. Het wordt zo gemakkelijk gezegd binnen een groep. Maar wat zie je. Ieder volgt toch een eigen interpretatie. Een mens is een individu, heeft eigen opvattingen. Tekenend kreeg aan dezelfde lijn trekken (elke lijn vertrekt van dezelfde basislijn) als resultaat dat uiteindelijk de laatste lijnen zowat haaks staan op die basislijn.
30-06-2012
Lijnen
Ik wil iets met lijnen doen. Nee, niet een of ander dieet volgen. Ik wil experimenteren wat je met een pen, Oost-Indische inkt en een wit blad kan aanvangen. Er is wel een beperking: ik wil geen herkenbare tekening maken. Dus alleen met lijnen of punten werken en zo op zoek gaan naar de zeggingskracht van deze manier van werken.
Het is ook leuk om zo te werken. Het papier en de inkt staan klaar op mijn tekentafel. Heb ik zin en er zijn geen andere verplichtingen, dan hoef ik alleen de inktpot open te draaien, mijn pen erin en weg zijn we. Natuurlijk moet ik dan wel weten wat ik wil realiseren. Niet dat de tekening dan al kant-en-klaar in mijn hoofd zit. Nee, t is eerder een soort opdracht die ik me stel. De eerste opdracht: gewoon lijnen trekken. Een beetje een vaste hand krijgen. Het materiaal terug gewoon worden.
Het is een meditatieve vorm van tekenen. Je laat je gedachten ongedisciplineerd gaan tot je alleen nog geconcentreerd bent op de volgende lijn. Aan te bevelen voor mensen die een zwaar hoofd hebben: maak er lijntjes van.
29-06-2012
Het resultaat
De volgende fotos tonen doeken in verschillende stadia van afwerking. Wat zo boeiend is: het aanbod is zo gevarieerd, ieder kan zichzelf tot uitdrukking brengen. Ook zo voor G., zij bracht haar verdriet om haar kleinkind dat in de tunnel van Sierre uit dit leven weg ging, tot uiting. Sommige momenten sta je er samen over te praten, enkele zinnen, dan weer gaat ieder aan zijn eigen werk. Je voelt hoe dat individuele verdriet gedragen wordt door de levenskracht die uit elk werk spreekt, alsof de warmte van de anderen die wereld van pijn omarmen en koesteren. Ieder van ons zal wel zijn al dan niet verborgen pijn dragen en dit mee uitschilderen in zon doek. We raken elkaar in een andere taal.