Roepen

Soms hoor ik, in mijn omzwervingen, ouders roepen tegen hun kinderen en dan denk ik….heb ik dat ook gedaan? Is roepen eigenlijk nodig en waarom doen we dat. Het doet me denken aan de mensaap die zich daarbij nog op de borst slaat om te tonen wie er baas is en in zijn territorium. De vogels doen hetzelfde maar geef toe, dat klinkt in elke geval mooier dan de vrouw die haar kinderen bekijft, of de man die denkt dat hij gelijk heeft omdat hij harder kan roepen. Maar al bij al schijnt het een sociale gedrag te zijn.

Ik ben in het leger geweest. Hierbij ben ik geen uitzondering, alle mannen van mijn generatie ook, maar daar werd roepen verheven tot de krijgskunst van het commanderen. De soldaten miliciens natuurlijk niet, alleen de oversten, sergeanten en officieren behoefenden de kunst van het roepen. De soldaten moesten ondergaan. Toen noemden ze dat discipline aanleren. Mocht iemand van onze generatie dat thuis hebben gemist, dan waren er geen potten gebroken, iedereen (behalve de meisjes) moesten immers in het leger, dus voordat wij werden losgelaten op de maatschappij, kregen we discipline mee, onder de vorm van roepen en straffen. Diegenen die met een roepende vader en of moeder waren opgegroeid kregen een déja vue en wisten wat hen te doen stond, zoals de opgroeiende hond die zich de tanden van zijn moeder in zijn nek herinnert als hij bij zijn nekvel gegrepen wordt. De anderen leerden het snel bij.

Die verplichtte legerdienst bestaat niet meer, zodat er nu grote verschillen zijn bij de opgroeiende kinderen. Die met  en die zonder roepende ouders. Er zijn natuurlijk nog wat nuances, papa roep en mama sust, mama roept en papa sust. Het resultaat van dit sociaal gedrag is nogal verschillend. Kinderen nemen vlug de gedragingen over van hun ouders  en dat kun je zien in hun spel met elkaar.  Wie het hardste roept om zijn wil op te dringen in de groep, daar kun je van op aan dat die het thuis al zwaar te verduren heeft gekregen. Hij of zij denkt dat het de normale gang van zaken is, en dat je moet roepen om gelijk te krijgen. Assertiviteit noemt men dat vandaag, voor jezelf opkomen. Ik heb daar mijn twijfels bij. Beheersing en kalmte zijn volgens mij  grotere talenten dan roepen, maar dan moeten je ouders dat ook kunnen, om het je aan te leren.

De aap die roept in de jungle leert zijn  nakomelingen ook roepen. De ouders die roepen tegen hun kinderen, zullen zich  er op een dag over verbazen, dat hun kinderen, als ze groot zijn, tegen hen roepen. Het is dan waarschijnlijk te laat om respect of te dwingen voor “vader” en “moeder”, die het eigen roepen vergeten zijn. Ze hebben hun spruiten in alle liefde opgevoed en hun best gedaan om ze al roepend  “braaf” en “gehoorzaam” te krijgen, en een sociaal gedrag aangeleerd, wat de volgende generatie doorgegeven krijgt.

Of het nodig is, al dat roepen? Op mijn jaren vind ik dat niet meer nodig, het is een soort sociaal gedrag, dat niet aangenaam is waar mensen dicht op elkaar zitten.

Ik was vandaag naar de kerk gegaan, het gebouw waar  behalve andere dingen, de stilte wordt aanbeden. Gek genoeg zat de kerk stampvol, wat deze dagen toch een uitzondering is. Er heerste een ontspannen sfeer, en de mensen waren  met elkaar aan het babbelen, in afwachting van de intrede van de nieuwe pastoor. Het geroezemoes van die honderden mensen vulde de kerk zo sterk dat ik niet kon verstaan wat mijn buurvrouw zei. Ze boog zich dichter naar mijn hoofd en fluisterde,

“Moesten die mensen hier allemaal roepen, we zouden elkaar niet verstaan”. Een wijze dame.

Michel Stallaert 25-7-2010

25-07-2010, 22:03 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Alles op een rijtje

Waar spreken de mensen eigenlijk over als ze samen zijn? Hoe was het weekend, wat heb je gedaan, wat ga je doen, amai ik ben wat tegekomen, ik reed 39 km/u in een zone 30, en de bon op. Je ziet geen politie op straat, ze zouden eens moe kunnen worden van het staan en het gaan, maar ze zitten in hun autooke boetes te schrijven voor de wegpiraten die meer dan 30 rijden. Als ze op de autobaan, in je kont rijden als je het durft 120km/u aan te houden, dan zie je ze niet en ook niet als ze tegen 160km voorbijvlammen, om te tonen hoe snel ze wel zijn. En moto’s, zwijg daar van, schijnbaar hebben die het veld vrij.

Ja, we zagen een stukje af, en als je hen vraagt of ze België graag gesplitst zien dan begint de koffiemolen te draaien.

“Nee, natuurlijk niet”

“Zou je graag in Vlaanderen de economie zien groeien?”

“jep”

“Stel je nu eens voor, dat we de belastingen die we betalen, ook mogen gebruiken om de economie te laten groeien en dat we onze sociale zekerheid ook gebruiken om de ziekteverzekering en de pensioenen veilig te stellen, zou je dat willen”

“Daar gaan de Walen nooit mee akkoord gaan”

“Juist en waarom denk je dat”

“Hoe zou je zelf zijn, als ze je geld willen afpakken”

“Wiens geld?”

“Nu, ja ge moet solidair zijn en daarbij dat zal altijd njet zijn”

“We zouden toch ook solidair kunnen zijn als we zelf het beheer hebben over belastingen”

“Ja, misschien, ge ziet de politiekers al bezig met tellen, hoeveel ze daarmee hun eigen loon kunnen opvijzelen en wat ze kunnen afromen voor de eigen partij of vriendjes kunnen benoemen. Het zal in Vlaanderen niet beter zijn dan in België, de Belgische ziekte zit ook in Vlaanderen, ons kent ons, daar zijn we niet vies van”

“Misschien heb je gelijk, we moeten een mentaliteit veranderen, die de Belgisch ziekte heet, maar zullen we die mentaliteit beter  kunnen ombuigen met de Walen of zonder de Walen.

“Ja, met de Walen kan er niets he ze zijn geen vragende partij, maar als de Vlamingen niet toegeven, ligt België op zijn gat….toch”

“Misschien, het zou ook kunnen dat we samen met de Walen kunnen onderhandelen, over de dingen die we nog samen willen doen, en als ze onderhandelen kunnen we misschien spreken over de solidariteit, dat ze daar dan tenminste gerust over zijn.”

“Daar gaan ze nooit met akkoord gaan, nu hebben ze meer. Waarom iets in de weegschaal leggen, met het risico met een aalmoes te blijven zitten. Ze zouden gek zijn.”

“Dus er kan eigenlijk nooit een akkoord komen?”

“Ik denk het niet”

“Moeten we dan blijven babbelen, we doen dat al jaren met de Walen en het heeft ons , de Vlamingen, altijd gekost”

“Ja, we moeten blijven proberen”

“Moeten we dan niet eens een datum stellen, wanneer er een akkoord moet zijn en over wat er een akkoord moet zijn”

“Daar gaan ze ook niet mee akkoord gaan”

“Dus?”

“Ja, het ziet er naar uit dat we schaakmat staan…”

“En”

“Er zal niets anders opzitten, dan te splitsen, maar dat zal Vlaanderen in Europa in het verdomhoekje brengen. Ze zullen zeggen, dat we de Walen uithongeren en Frankrijk zal moord en brand schreeuwen, en Engeland, en je vergeet de Vlamingen dan nog, die zullen onderling vechten voor de koek., ze hebben ook  lang genoeg bewezen niet overeen te kunnen komen en dat is nu niet anders; Kijk maar wat de politieke partijen aan het beloven zijn, terwijl ze heel goed weten dat er met de Walen nooit een akkoord zal komen, willen ze blijven overleggen. Hoe langer het duurt hoe beter, hun dik loon zit elke maand in de pocket, en daar zijn Vlamingen en Walen het over eens. Geen loon tot er een akkoord is, dat zou nog eens politieke moed zijn.

“Juist en dan nog, het zal voor de Walen nooit genoeg zijn en als ze voelen dat we zwichten zullen ze nog meer vragen, we hebben ze immers Vlaanderen afgepakt.

“Wat zegt ge nu, ze hebben die taalgrens toch zelf gewild?”

“Juist, maar dat zijn ze al lang vergeten en wij ook”

“Geloof jij in een goed functionerende Vlaamse staat? Nu hebben ze de Walen nog om over te kankeren, dus alle slechte dingen worden naar ginder geschoven, dat is gemakkelijk; Wie gaat het gedaan hebben, als ze onderling ruzie maken? Nu zeggen ze dat het de Walen zijn die het overheidsgeld misbruiken, maar ondertussen doen we wel hetzelfde”

“ja, dat zullen we moeten leren, en hopelijk blijven we kritisch tegenover alle politiekers en hopelijk beseffen we dat Europa ook niet zaligmakend is, want alle Europese landen, leven momenteel boven hun stand.”

“Ja wie gaat ooit die schuld aflossen? We komen op vele vlakken met ons kont bloot te staan, bergen schuld, graaipolitiek in de bedrijven en banken , overbetaalde overheid met vette pensioenen, een milieu dat kapotgaat in naam van de winst, zie maar in de golf van Mexico. Daar proberen ze olie te redden inplaats van dat gat definitie te dichten. En gij vraagt mij naar België,  is dat geen luxeprobleem? Weet ge wat we vergeten, dat ook België een grote schuld heeft, en als we niet oppassen krijgt Vlaanderen die schuld in zijn nek, de Walen kunnen dat immers niet. Ik denk niet dat Peeters de borst vooruit gaat steken als hij moet aankondigen dat Vlaanderen tot over zijn oren in dat shit steekt.

“op wie gaat ge stemmen….op de NVA?

“Ik weet het niet…die Vlaams Belangers zijn ook een zootje die er niets van bakken….er is niets beters dan de NVA zeker"
"jep"

Stallaert Michel 20-05-2010

20-05-2010, 17:01 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Mohammed leeft, God is dood.

Als ik zoiets schrijf weet iedereen wat ik bedoel. We leven in een tijd dat God niet meer zo belangrijk is. Sterker nog, als je met mensen samen bent, bij een samenkomst met een glaasje in de hand, je afvraagt waarover je zou kunnen spreken, dan is God wel het laatste onderwerp om aan te snijden. Bij vrienden durf ik dat nog wel eens, en dan ondervind ik dat de meesten wel in “iets” geloven. Er zijn er wel bij die beweren, dat er “niets” is en dat het na dit leven echt wel gedaan is. Dat klinkt heel moedig, maar eigenlijk is dat helemaal niet leuk, om te beseffen dat het ook werkelijk gedaan is, dat we leven om te sterven zeg maar. We zouden het liefst naar de hemel gaan, rijstpap met gouden lepels weet je nog wel. Of voor de mannelijke mohammedanen in de hemel komen waar er 70 maagden klaarstaan om…ja wat doe je ermee.

De rijstpap is waarschijnlijk uitgevonden in een tijd, van Breughel en die maagden…dat weet ik niet, misschien zou het lekkers vandaag een huis zijn of een Mercedes Benz. En zo begraaft men eigenlijk het streven om als “goed” mens in de hemel te komen. Toch, zomaar geloven, dat onze geest mee onder de zoden komt, het is moeilijk, dus misschien komen we toch terug, in een ander lichaam, in een poes of een hond. Alles is beter dan te geloven dat we verder leven in de maag van wormpje, of  in de patatten op het veld.

De filosofie “leef vandaag en niet morgen” is dan ook niet verwonderlijk, alleen ik geloof daar niet in. Ik denk altijd aan mijn kinderen en zou graag hebben, dat hen verdriet, tegenslag of ziekte bespaard blijven en dan heb ik het over gisteren vandaag en morgen. En als ik mij zorgen maak, over de snelle veranderingen in onze maatschappij heb ik het ook al over morgen, dus dat blijft toch belangrijk, als is het leven gelijk een hemdje, veel te kort.

Er komt veel af op de jongeren van vandaag en ik vraag me af hoe ze het bolwerken. Onze planeet warmt op, er zal een gebrek komen aan water, aan voedsel, de steden  verislamiseren, zal er nog een pensioen zijn, zal er nog werk zijn nu alles in het Oosten wordt gemaakt, en dan is God nog dood ook. Wie zal in het Gat springen met een positieve boodschap, wie zal onze jongeren verlossen van de ondragelijke neerdrukkende tijdsgeest.

Moet het allemaal zo negatief? Wij hebben een koude oorlog gehad, met in onze rugzak de atoombom, en toen de opluchting “de Bom valt niet”….hoewel er eigenlijk nog bommen genoeg zijn om iedereen te vernietigen. Maar wat een opluchting toen, om van die donkere schaduw verlost te worden.

We dragen een grote schuld. We zijn de individuen, die niet meer met elkaar spreken, die ons inkapselen, liefst niet te veel gestoord, in ons  huisje,  met vrouwtje, kinderen en het hondje. We hebben de aarde verkwist om rijk te worden. En wat nu? Als er iemand een positieve boodschap naar de jongeren moet uitsturen dan zijn wij als de vervuilers wel heel slecht geplaatst. We kunnen alleen maar zeggen, wees niet zo kortzichtig en dom als wij waren, en  vooral neem ons niet tot voorbeeld.

Laat de jongeren het tegengestelde zijn van de ingekapselde individuen die wij zijn, laat ze gemeenschappen vormen, die met elkaar durven spreken, als is het over God. Laat bezit geen maatstaf zijn, “je bent niet wat je hebt, maar wat je doet”. Vooral, leef, studeer, werk en vooral wees open voor meningen van anderen, en als je iets zoekt, zoekt dan het geluk van de mens. Deze aarde is te belangrijk om hem te verdelen in naam van Mohammed, God of Boeddha.

Michel Stallaert© 01/04/2010 

01-04-2010, 15:58 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Copyright

Is het beschermen van ideeën , uitvindingen, muziek, boeken, kunst en anderen nu een zegen of een vloek.

De uitzending op Canvas, gisterenavond laat, deed mij de onzin van die bescherming inzien.

Toen ik het hierover had met een goede kennis, vertelde die mij dat er in zijn familie iemand een licht had uitgevonden, dat openging als een bloem, ze hadden er een patent op genomen, ter bescherming van dat idee. Er zou nu niemand nog een licht kunnen maken dat opengaat als een bloem. ‘Over de gehele wereld niet’, vroeg ik. Hij keek mij nadenkend aan.

Ik behoor nog tot die generatie die zich herinnert, dat Japan voordat het een economische wereldleider werd, alles namaakte. Made in Japan was toen geen bewijs van kwaliteit, omdat het haast zeker een kopie was van wat in “Het Westen” was uitgevonden. Japan liet zich niet afschrikken, maar bouwde juist verder op ideeën en  ze werden, een  wereldproducent van kwaliteit en innovatie.

De oorspronkelijke  bedoeling van copyright  is het individu en zijn ideeën te beschermen. In werkelijkheid is het zelden de uitvinder die de vruchten plukt van zijn werk, maar een multinational die het patent koopt (voor een prijsje) en zo macht verwerft over de markt.

Er zit duidelijk een stinkend geurtje aan copyright. In het westen probeert men monopolies te voorkomen, maar copyright ondersteunt eigenlijk het monopoly.

Stel ik laat een uurwerk maken van het merk Phara, (hopelijk breng ik niemand op ideeën) en koop van onze verstandig en lieve Phara voor een verleidelijk bedrag het gebruik van haar naam. Natuurlijk moet dat uurwerk verkocht worden aan het veelvoud van de werkelijk waarde, waarom geen 10 keer. Eigelijk maakt ik gebruik van het snobisme van de mensen om de bekende naam van Phara op hun pols te hebben. Dat het veel kost, maakt het des te waardevoller. Door het copyright, verwerf ik dus een monopoly op de productie van het polshorloge Phara, voor een prijs die niets meer te maken heeft met de eigenlijke productiekost. Wil  iemand er kopieën van maken, dan staat het ganse juridisch apparaat ter mijner beschikking, betaald door de gemeenschap, om mijn recht af te dwingen…over heel de wereld. De douane staat paraat aan de grenzen, om gewone mensen te betrappen op het kopen van kopieën, met zware boetes. Pervers, dat is het

We spreken in Vlaanderen dat we onze economie moet vernieuwen, dat we onze know how  moeten aanspreken…hoe kan dat als we meedoen aan een systeem dat creativiteit keldert. We kunnen geen vierwieler maken, zonder op een af andere patent te botsen. Duizenden uitvindingen liggen in de schuif te verkommeren, alleen omdat iemand er eigenaar van geworden is, maar er economische voordeel in ziet het in de schuif te laten.

Is copyright ons wapen tegen  economieën uit het Oosten? Ik vrees dat die landen, en gelijk hebben ze, zich niet laten ringeloren door een recht dat in wezen neerkomt op het uitbuiten van de wereld, en het neerslaan van creativiteit. Laat het ons een voorbeeld zijn.

Weg met die handel, beperk copyright in tijd.. ,om de ontwikkelingskosten, in gebied,… ten behoeve van ontwikkelingslanden. Ontneem copyrights, aan wie het niet gebruikt. Als perverse geldstromen gaan naar  multinationals, in naam van het recht, stel ik mij vragen bij dit recht.

Michel Stallaert © 3/02/2010

03-02-2010, 17:23 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Politieke onmacht.

Er is maar één woord voor Kafka. Niet dat ik het boek heb uitgelezen, ik haakte af toen ik getroffen werd door het onzinnige ervan. Ik stond er toen zoveel jaren geleden niet bij stil dat dat juist de bedoeling was. Hoe een man zich onderwerpt aan onzinnige administratie en hoe die administratie zelfs niet stilstaat waarom de man wordt ingerekend, maar slechts doet wat  een administratie doet…regels volgen, en wat een individu moet doen….gehoorzamen.

Vandaag mislukt een wereldconferentie voor het redden van alles wat op aarde leeft, omdat iedereen vastzit aan zijn administratieve regels…er moet kunnen gecontroleerd worden is het excuus.. De vergelijking met Kafka, is frappant. Iedereen aanvaart de mislukking, omdat we vinden dat zonder administratie de wereld de afgrond induikt. We willen niet als de andere ook niet wil.Dat we ondertussen zelf voor die afgrond staan, ..dat geloven we niet echt.

Deze namiddag moet ik naar de Colruyt, boodschappen doen en het regent, dus ik zal die km wel met de auto doen, waarvoor heb ik hem anders, maar blijf effe bij de les.

Het is niet dat ik het niet weet, reeds tientallen jaren zie ik tv beelden van een aangroeiend verkeer. Ik vroeg mij toen al af, waar die verbrandings- en ontploffingsmotoren, de zuurstof blijven halen om te kunnen werken. Waar die benzine en diesel vandaan blijft komen, sla me dood. In vragen stellen ben ik goed, maar antwoorden heb ik daarom niet. Nu, ja ik kijk rond en zeg tegen iedereen behalve mezelf, “ik heb het altijd al gezegd…Neen ik heb het niet gezegd, ja misschien in een of ander artikeltje zoals dit…maar verder…neen.

Soms vraag ik mij af, wat er zou gebeuren als het gebruik van de fossiele brandstof  in de weekends alleen al verboden zou worden. De hoeveelheid CO2-uitstoot  moet dan wel verminderen. Fabrieken zouden zoeken naar alternatieven, mensen zouden snel overschakelen naar elektrische, gas of waterstof gestuurde wagens. Aai, dat gaat de politieker, die daaraan meehelpt stemmen kosten.

Als politiekers enkel gedreven worden door stemmenwinst, en spijtig genoeg is dat zo, dan kunnen we die best missen. Gaan we staan wachten op een wet met achterpoortjes, om het establishment, de lobbyers  en de politiekers uit de wind te zetten, of gaan we er zelf wat doen.

Telkens we de auto nemen, zouden we ons tegenover onze buren moeten verontschuldigen. Die glimlach van chauffeurs die in  dure (lees grote en energieverslindende) wagens rijden, als blijkt van hun status, zou mogen veranderen in schaamrood. We moeten beseffen dat onze individuele vrijheid, stopt waar we andere mensen, zeg maar alles wat op aarde leeft, in gevaar brengen, erger nog, waarmee we onszelf en onze kinderen in gevaar brengen.

Dacht u nu echt dat de komende generatie de rekening niet zal voorleggen aan de volwassenen van vandaag? De politiekers van vandaag zullen al lang vergeten zijn, maar de generatie van morgens zal ons met de vinger wijzen. Zullen ze zich niet verzetten om bij te dragen voor  gepensioneerden  de aarde naar de kloten hielpen?

Als regeringen het niet doen, omdat ze niet durven, laat ons dan durven.

Michel Stallaert© 19/12/2009

19-12-2009, 14:09 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Belgische Spoorwegen

Gisteren ging ik met de trein naar Antwerpen. Kaartje gekocht, het kan tegenwoordig ook al met de automaat, zodat je ontsnapt aan de man of vrouw aan het loket, die  je soms te traag vindt als je in de rij staat te wachten. Maar de automaat is dan weer te stom voor elke communicatie, die niets te maken heeft met het produceren van het treinkaartje, zoals daar zijn “moet ik overstappen in St Pieters en welke trein neem ik daarvoor het beste?”

Op die automaten moet je via een touchscreen, (aanraakscherm), al je gegevens intoetsen. Het zou aangenaam zijn als er tezamen met je ticket al de info van je verdere treinreis uitkomt. Bijvoorbeeld na het produceren van je ticket, zou  je op het scherm lezen.

“Het is nu 12u15, u hebt 5 minuten om de trein te nemen naar Brussel die vertrekt om 12u20.op spoor 8,  u moet uitstappen in Gent St.Pieters, en daar de trein nemen op spoor 2, die vertrekt om 12u50 naar Antwerpen. U hebt 7 minuten om over te stappen, goede reis.”

De enige gegevens die zo’n computer moet hebben om dat werk te doen zijn, zijn die gegevens die nu al beschikbaar zijn op de gele affiches aan de wand, de huidige tijd en je bestemming. Fluitje van een cent voor een half geschoolde programmator.

Hiermee weet je nog niets over je terugreis, maar die automaten, zouden ook kunnen uitgerust  met een kaarlezer, zodat hij de boodschap kan geven. 

“Het is nu 17u30, u hebt nog 20 minuten om de trein te nemen naar Oostende die vertrekt om 17u50 op spoor 12, u komt aan in Brugge om 18u40, goede terugreis..

In trein-, busstations en luchthavens worden we met zoveel “algemene” informatie bestormd dat het soms zoeken is naar die ene informatie , waar je al 5 keer hebt overgelezen voordat  ze tot je hersens doordringt. Persoonsgerichte info, waarom kan het (nog) niet? In het buitenland is het op dat vlak niet beter…hoewel soms toch heel wat efficiënter.

Nog niet zo lang geleden, had ik om Londen nog eens te bezoeken, geboekt in een schappelijk hotelletje, aan de Theems, in Purfleet, een eindje  buiten Londen. Op 5 minuten lopen van het hotelletje was het station waar ik de trein kon nemen, die me in een fractie van tijd naar het centrum van Londen bracht. In het station kon je ook via een automaat een ticket nemen. OP de trein, was geen conducteur, om op zijn fluitje te blazen,  tickets te verkopen met boetes, of kaartjes te knippen. Overbodig.

Voor elke halte zei een lieve stem,

“we komen aan in upperdepup, de volgende halte is upperdepap”

De stem was, gedurende mijn 3 daags verblijf, steeds dezelfde, dus niet afhankelijk van de goesting of taalvaardigheid van een conducteur, zoals bij ons. Dezelfde info kwam nog eens op een scherm voor de slechthorenden,  duidelijker kon niet.  Trouwens hetzelfde scenario voor de ondergrondse, geen conducteur om de kaartjes te knippen, maar wel een lieve stem die de haltes afriep en er aan toevoegde bij elke halte.

“opgepast voor de spleet”

Of je een kaartje hebt wordt gecontroleerd aan de stations, waar je zonder kaartje de “gate” niet kunt openen om binnen of buiten te gaan, simpel.  Toegegeven de persoonlijk info zoals ik mij die wens, vind je er ook niet, tenzij bij je vriendelijk medepassagiers.

Toen ik op de trein naar Antwerpen mijn ticket bovenhaalde voor de lieve conductrice, dacht ik, we zullen je missen.

Michel Stallaert 04/08/2009

04-09-2009, 13:29 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Beste Semira Bendadi,

Uw column, die eerst gericht is aan de moslimvrouw en wat later gericht is aan de directrice van atheneum, getuigt van een incoherentie die ik nog als eens hoor bij Moslims.

Jullie onmacht om godsdienst en wetenschap, maatschappij, onderwijs, staat en kunst te scheiden is nu wel stilaan bekend. Misschien beseffen jullie dit niet, maar dit maakt de westerse gemeenschap zenuwachtig, omdat onze gemeenschap juist geëvolueerd is naar die scheiding. We willen dat  de staat, maatschappij, wetenschap en kunst zich vrijelijk kunnen ontwikkelen, onafhankelijk van het Christendom, de Islam, het Prostestantisme, het Jodendom, het Boedisme, de Bramanen….en zovele andere godsdiensten of overtuigingen.

Hopelijk komt de dag, dat moslims zichzelf kunnen zien als mensen die alles doen om zich te integreren in het land waarin ze willen leven. Jullie zien die aanpassing blijkbaar als een verlies van de eigenheid, maar als jullie die aanpassing niet wensen, dan is het logisch dat westerse mensen, waartussen jullie komen leven, zich afvragen wat dan jullie bedoeling is. Het zou verhelderend zijn als je op die vraag eens openlijk zou willen ingaan. Waarom moeten jullie kinderen Arabisch leren, terwijl in heel europa die taal niet voorkomt? Waarom blijft jullie taalkennis van het Nederlands erbarmelijk slecht, terwijl we reeds bij de derde generatie moslims zitten. U zult toch moeten erkennen dat dit geen goed teken is van integratie.

De westerse vrouwen, laten zich niet meer knechten, en gelijk hebben ze, ze vinden hun beroepsleven belangrijk en doen er alles aan om hun steentje bij te dragen in de maatschappij. We zijn al lang de tijd ontgroeid dat de vrouw alleen goed is om kinderen te baren, en de huishouding te doen. Vrouwen met talent worden in onze maatschappij naar waarde geschat, niet omdat ze “geen” hoofddoek dragen maar omdat ze talent hebben.

Het dragen van een hoofddoek van jonge moslimas, draagt niet bij tot hun individuele ontwikkeling of hun persoonlijkheid, dat doet het onderwijs wel. Kleding kan een statement zijn, en dat is ze gewoonlijk bij de jeugd, die zich wil afzetten tegen een “volwassen” maatschappij. Daarom mogen scholen zekere normen hanteren, je kunt bvb niet in je blote kont naar school, of met een masker op waarbij alleen je ogen te zien zijn.

Ik zou het persoonlijk verschrikkelijk vinden als hier islamitisch onderwijs zou worden geïnstalleerd, die voldoet aan wat jullie je eigenheid noemen, met als enig doel de zogenaamde bescherming tegen het “decadente” westen. Ik vrees en velen met mij, dat  wetenschap, maatschappij, kunst en cultuur in zulks onderwijs niet onafhankelijk zou staan. Ik vermoed zelf dat de scheiding van kerk en staat in vraag zou komen en ook de scheiding van mannen en vrouwen zou verkozen worden,  niet alleen in de moskees.

U durft te vragen aan de geachte directrice om te bewijzen dat jullie aan bekeringsijver doen, en beseft niet dat het hoofddoek er  een levend bewijs van is. Het ontgaat u dat dit een omgekeerde redenering is. Het is aan u om te  bewijzen dat het  dragen van een hoofddoek, geen onderdrukking is, en dat de moslima die geen hoofddoek draagt, niet beoordeeld wordt als een “slechte” moslimvrouw. Waar blijft de Imaan, die durft af te kondigen dat de moslima volledig vrij is al of niet een hoofddoek te dragen, en dat mannen zich daarbij niet te moeien hebben? U weet toch ook dat in Turkije een verbod is op het dragen van een hoofddoek in de scholen, omdat dat in een seculiere staat logisch is.

Begrijp ik u goed, als de directrice door haar hoofddoekenverbod, het de meisjes moeilijk maakt bij de mannelijk moslims? Uw redenering dat de directrice haar houding moet veranderen en niet de moslimmannen, is toch intellectuele onzin. De directrice wijst er op dat de hoofdoekenijver, het moeilijk maakt om later werk te vinden. U vindt dat zij de jonge meisjes niet moet “opzadelen” met dit maatschappelijk probleem, en dat het moslimas hindert in hun individuele ontwikkeling. De westerse meisje, schijnen in hun ontwikkeling niet gehinderd te worden door het ontbreken ervan.

Eigenlijk zit in heel die redenering een miskenning van de westerse cultuur en eigenheid. Met het hoofddoek willen jullie je juist onderscheiden van een westerse cultuur waartegen gepredikt wordt. De westerse cultuur heeft zijn gebreken, maar erop neerkijken gebeurt vanuit een bekrompen visie, en gebrek aan zelfkritiek. Ik heb gezien dat je redactrice bent van Mo, je zou beter moeten weten.

06-07-2009, 18:34 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Vrouwen hebben het moeilijk.

Mijn zoon was deze week op bezoek. Als ik het zo zeg klinkt er al een zekere afstand, ik bedoel mijn zoon woont zover van mij, dat ik niet kan verwachten dat hij eens langs loopt, hij komt dus op bezoek.

Er zijn ouders, die zich gelukkig prijzen als hun kinderen nog regelmatige over de vloer komen. Hun gezin is een klein beetje verstrooid, maar eigenlijk is het een gezin gebleven en is men nog steeds bezig met de kleine gebeurtenissen van alle dag. Mooi is dat. Maar onze  medemens , hier en daar, is gescheiden, of leeft alleen en dan is de band met de kinderen iets losser.

Met mijn zoon is dat ook zo. Als hij komt vraag ik natuurlijk hoe het met hem gaat en hij vraagt hetzelfde, het gaat natuurlijk altijd goed, tenminste daar begin je mee. Eigenlijk is het vragen naar elkaar’s welzijn niet meer dan een beleefdheidgroet en men zou behalve naar de gezondheid nog moeten vragen naar het have en goed, zoals het was, toen we nog van het land leefden. En hoe gaat het met de varkens, de koeien en met de oogst, het land de vrouw en de kinderen. Bij de Afrikaanse en Oosterse volkeren is het trouwens nog de gewoonte.

Ja, ik vraag ook hoe het op zijn werk gaat, maar terwijl iedereen zich nog wel iets kan voorstellen bij wat er op het land gaande was, is het niet altijd eenvoudig zich een beeld te vormen van het werk van je zoon of dochter. De meeste zitten waarschijnlijk een stuk van hun leven achter de computer, gegevens te verwerken, simulaties, organisatie of systemen op te bouwen, ik zeg zo maar wat, waarover eigenlijk weinig te vertellen valt. Nu heb ik het geluk een zoon te hebben, die graag filosofeert, van wie zou hij dat hebben, dus het duurt nooit lang of we stappen over de koetjes en kalfjes naar hogere regionen, zoals daar zijn “de vrouwen”.

In ons geval ligt dat voor de hand, we zitten beiden zonder. Ook dat is niet helemaal naar waarheid want, na enig onderzoek blijkt dat er, gewenst of niet, toch wat vrouwen ronddolen in ons leven. Het zou mij niet verbazen als dat ook bij de meeste alleenstaande vrouwen het geval is.

Als ik zo filosofeert roept mijn zoon mij een halt toe. Niet omdat er ook wel mannen en vrouwen zijn, die echt eenzaam zijn en om de een of andere reden arm zijn aan sociale contacten, maar vooral het generaliseren over “vrouwen” vindt hij niet kunnen. Hij heeft natuurlijk gelijk, een mens heeft zelden  contact met “vrouwen” maar gewoonlijk met een vrouw, die hij mooi kan vinden, zacht, interessant, mysterieus, maar het gaat telkens om een specifieke mens. Hij heeft dus overschot van gelijk, in ons leven kunnen we iets weten over de enkele vrouwen die we gekend hebben, maar daar is geen lijn op te trekken.

Daarbij, oreert hij, toch generaliserend,  vrouwen hebben het best moeilijk. Ze loopt bijna altijd in de kijker, en ze mag niet laten merken dat ze zich daarbij best onzeker voelt. Ze zou ook wel eens op reis willen gaan zonder de aandacht te trekken. Ik begreep dat hij het had over de mooie vrouwen, en het was een gezichtspunt dat mij verraste. Mijn zoon had natuurlijk gelijk, en waarom was ik dat beeld, de vrouw als kwetsbaar wezen, samen met het land, het have en goed kwijtgeraakt?

Voor de vrouw, filosofeerde hij verder, is de man haar beschermer maar ook het gevaar. Zij is dus verplicht, op het scherp van de snede haar leven te leiden. Ze wil vrijheid, maar is daar ook bang voor, ze wil bescherming maar wil niet geknecht worden. Simpel eigenlijk, hoewel ook dat op de achtergrond was geraakt.

Zonder te willen generaliseren, mannen vergeet het niet…. vrouwen, hoe lief ze ook zijn  hebben het best moeilijk.

Michel Stallaert ©24/05/2009

24-05-2009, 14:28 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Politieke aasgieren

Phara vertelde dat een kamerlid een netto salaris heeft van 5000,-eu per maand. We verwaarlozen eventjes de massa watten waarmee zo’n een verkozen lid wordt omringt, om de zware job uit te kunnen oefenen:  de mogelijkheid tot sporten in verloren uurtjes, een parkeerplaats in Brussel, de gsm of Blackbary die aan het oor wordt gekleefd om tijdens de uitgebreide maaltijden en kamerzittingen te voorkomen dat de slaap intreed. Natuurlijk de beschikking over uitgebreide kranten en lectuur, en een uitgebreid kader om eventuele brieven en gedachtespinsels op papier te krijgen, bij een onverwachte aandrang tot werken, iets wat niet wordt aangemoedigd. Men moet natuurlijk enige aanleg hebben om te socialiseren in de wandelgangen, waar de echte afspraken worden gemaakt. Ik weet niet hoeveel uren zo’n kamerlid aanwezig moet zijn, maar ik geloof niet dat daar een verplichting op staat, zodat het niet in conflict kan komen met belangrijke persoonlijke bezigheden, zoals het runnen van een gemeente, een bedrijfje,  een advocaten- of ander kantoor. Voor sommigen is 5000,-eu  een verwaarloosbaar extraatje, kamerlid is immers geen vaste job, en een vaste job, daar heeft toch iedereen recht op?

Ik weet het, het klinkt nogal negatief voor onze politiekers, die voor het publiek alleen bezig zijn met de ideale samenleving, en niet met de postjes. Nu, iedereen weet wel beter, en wie zelf goed in de slappe was zit, ligt niet wakker, van enkele 100.000 (honderd……duizend) mensen die hun job verliezen, of met de geldontwaarding. Echte verontwaardiging of schaamrood,  heb ik bij de politiekers in de voordagen van deze Vlaamse en Europese verkiezing nog niet gezien. Wat ik wel zie, is dat de oude krokodillen hun zonen en dochters uitsturen naar de politiek  om een graantje of duizend mee te pikken uit de overdadig gespijsde ruif. Allemaal uit puur idealisme natuurlijk en niet voor de graanschuur, want we onderschatten het allemaal, je moet rap zijn in het land van de aasgieren, een braaf kippetje wordt er opgevreten met huid en haar, en dat allemaal voor och arme 5000,-eu per maand. Bij een goede pikorde, kan er ook nog wel een ministerpostje af, met ernstige uitbreidingsmogelijkheden van het persoonlijk patrimonium, dit ter zijde.

Waarschijnlijk is er sinds de Romeinen in het politiek toneel, niets veranderd, de senatoren liepen toen ook met messen rond, in naam van  de Goden en het recht. Messen, dat mag niet meer, maar de streken zijn er niet mooier op geworden. De verkondigde fair play  is voor de anderen, in de politiek geld het eigenbelang, en het getuigt van talent om het te verkopen als algemeen belang. Eens dat begrepen, is enige moraliteit hinderlijk.

In naam dan maar van de democratie. Ik weet het niet, wat we ook stemmen, dezelfde aasgieren blijven bij het lijk “België” zitten om de beste brokjes eruit te halen, dat is nu al een tiental jaren zo. België is zowat uitverkocht, op enkele ingewanden na. De Vlaming schud het hoofd, wat kan hij anders. We zeggen ja tegen familiedynastieën en hopen dat de democratie  nog ademt.

Willen we geregeerd worden door machtsblokken als de partijen en het establishment?

Moet de macht van de partijen niet worden teruggeschroefd?

Moeten kamerleden alleen maar de stem van hun partij verkondigen?

Moeten kamerleden aangesteld worden door een partij of door de kiezer?

Is referenda voor belangrijke items zoals in Zwitserland niet te verkiezen?

Hoe kunnen we het volk inspraak geven bij de hervorming van België?

Moeten die politiekers echt 6 jaar “gerust” in het zadel blijven?

Waarom gaan we eigenlijk stemmen, voor die 5000,-eu?

Michel Stallaert©6/05/2009

06-05-2009, 16:54 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Porno

Wees gerust, ik ga  geen losgeslagen, konten, borsten of piemels uit de doeken doen, daarvoor kunnen we overdadig voor terecht op internet. Niet dat ik de weg wil tonen naar lage lusten, maar geef toe iemand moet zich daar toch vragen bij stellen, dus waarom ik niet.

In mijn verre jonge jaren, zouden we, bij wijze van spreken een moord hebben begaan, om ergens een blote tiet te kunnen zien, en we keken met gulzige schroom naar de dames die het gemoed hoog droegen. Als de dames dan nog voorzien waren van enige verluchting tussen de boezem, dan moesten we snel kijken om niet betrapt te worden. De zomers waren helemaal een feest, als je als attente jonge kerel een opwaaiende rok had gezien, met bijhorende blote bil, stond die bil voor een week gebrand op je netvlies. Er circuleerden voor de bevoorrechte vrienden, ook wat lingerie reclames rond, maar dat was levensgevaarlijk en je kon blind worden van je weet wel wat. Het was een frustrerende opgroeitijd, waar we de slechte manieren moesten biechten, zeker als we, of juist omdat we er van hadden genoten.

Sorry dames, ik weet echt niet hoe het er bij jullie aan toeging. Keken jullie stiekem naar het kruis van de jongens op zoek naar bobbels, of zette bij jullie de branie met brede schouders en lage stem de hormonen in werking.

Ja tegenwoordig heeft de jeugd last van hormonen, ze kunnen er echt niets aan doen. In mijn tijd bestonden hormonen niet, we deden aan vuile manieren, zo niet in de werkelijkheid dan toch in gedachten, biechten moest je zo wie zo.

Niet zo lang geleden, het zal wel op TV geweest zijn, hoorde ik hoe een vader zich afvroeg, wanneer hij de zoon, zijn eerste playboy cadeau moest doen. Misschien moesten we daar maar eens bij stil staan.

Gisteren keek ik naar een programma over Congolese soldaatverkrachters. De TV is een machtig medium, ik zag slachtoffers, jonge meisjes en oude vrouwen, verkracht, verwond, niet meer in staat om de plas op te houden, zelfs niet na de poging om de verminking te herstellen. Ze lachten omdat de dokter him self die,  onder het zicht van  de camera, de sonde eens kwam bekijken, die al een week weg is. Wat een grap, de zwarten lachen er voor een minuut hun ellende weg, en vergaten effe dat ze door hun eigen gemeenschap uitgestoten blijven.

Dan kwamen de soldaat-verkrachters, die ergens in de rimboe ook wel in beeld wilden. Ja waarom verkrachten ze eigenlijk, vernietigen ze het leven van vrouwen.

Ja dat kan niet anders, he, we zitten weken in de wildernis zonder onze vrouwen (?) en als we dan een vrouw zien die niet wil, kunnen we niet anders. Het gemiddelde van de mannen, lag op een tiental verkrachtingen. Begrijp je?

Ik gruwel met jou en met elk humaan mens over zoiets. Natuurlijk plukken we een momentopname uit een cultuur, het meest negatieve waarschijnlijk, zonder enig begrip te hebben van een zwarte samenleving. We moeten oppassen om een ganse cultuur te gaan oordelen, aan de hand van zijn excessen, maar de bescherming, de waardigheid van de mens zou universeel moeten zijn, toch?

Zijn wij ook schenders van mensenrechten, zijn we kritisch genoeg voor onszelf? Zijn alle mannen pornoverslaafd, is vrijheid belangrijker dan gezin, is seks een leuk speeltje, zijn taboes voor kinderen verkeerd. Laten we corrupte politicidynastieën  maar doen? Blijven we niet verantwoordelijk zelfs als we niet verantwoordelijk willen zijn?

We mogen echt niet vergeten wie we zijn, de bevoorrechten, niet vergeten waar we vandaan komen,  de gemeenschap met gebreken, vooral moeten we bewust kiezen waar we naartoe willen, want dan kiezen we voor onze kinderen, en eigenlijk ook voor die vrouwen in Afrika.

Stallaert Michel ©24/04/2009

24-04-2009, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Dure energie

We hadden het al vermoed, we zijn bij de sukkelaars die in Europa voor hun energie het meeste moeten betalen. Moest dat alles zijn, en het geld ten goede komen aan ons eigen landje, of aan de Europese gemeenschap, je zou het ergens nog kunnen plaatsen, maar neen, de winsten worden afgeroomd door de Franse staat (Electrabel=Suez)……ja met dank aan vorige premiers die dat voor elkaar hebben gekregen, Guy Verhofstad en Yves Leterme, de populairste politiekers van Vlaanderen en omstreken.

Men moest de Vlamingen, wij dus, een nieuwe naam geven, de Lemmingen, of misschien gewoon de V van “Vrank” weglaten zodat het de Lamingen wordt.  Het is niet genoeg dat we de grootste staatsschuld hebben, met de laagste pensioenen zitten, het meest betalen voor communicatie, het lekkerste fijn stof hebben, in een land leven die het niet zo nauw neemt met democratie en rechtsgang, neen willen er ook niets aan veranderen, zolang er nog wat geld op onze spaarboek staat. We denken nog altijd dat we in het luilekkerland leven.  Lui ja en het wordt lekker duur. Ik geloof dat Phara nog een hoop werk heeft. Het is een schande dat die 2 geroemde figuren, nog worden opgevoerd op TV, zonder dat hen de rekening wordt gepresenteerd, door simpelweg te vragen hoe het zo ver is kunnen komen in België? Neen laat ons ons vooral geen zorgen maken.

Het antwoord is simpel, het is de schuld van de Franstalige Belgen, en in Wallonië en Bruxelles, is het de schuld van de Vlamingen, en alles is weer in evenwicht, de klucht van jaren. Alhoewel, dit kan niet, want alle Belgen zitten in hetzelfde dure schuitje. Wat hebben het Konijn en de Notaris  ermee gewonnen, om zulke slechte akkoorden voor België af te sluiten. Waarom zouden ze de Fransen rijker maken op de kap van de Belgen? Wie behalve de Fransen wordt daar beter van. Ik weet het niet, maar het moet aan een agenda beantwoorden dat we niet kennen. Hebben de Vlamingen daar baat bij…neen, wij zijn niet zo Frans-minnend, de Franstalige Belgen dan…? The French connection...Fortis...Dexia?

Ik vraag U af, dames en heren, waar moet dat naartoe. Gaan jullie echt stemmen op die malloten, voor wie zijzelf alleen belangrijk zijn, voor wie “ik” het belangrijkste in het leven is, voor wie verantwoordelijkheid en moraliteit, weinig te betekenen heeft. Stuur hen niet naar Europa, niet naar Vlaanderen, stuur hen naar nergens.

Pas op het zijn Vlaamse, en Europese  verkiezingen. Het rijke Vlaanderen  met zijn Lange Wapper, de schaduw en schrik van de dronkaards, wiens naam men heeft gegeven aan een gedrocht van een Brug, die er speels gaat uitziet vanuit de lucht, maar de lelijkheid zal hebben als die van Vilvoorde als men eronder loopt, wat de mensen die geen helikopter hebben zullen doen. Ja, ook een Vlaanderen dat geld wil stoppen in een wagenindustrie die al te veel produceert, en beter zou investeren in Vlaamse energiewinning. Wie is sterk genoeg om dit Vlaanderen te verenigen in een politiek voor de mensen met  beslissingen die zorgt voor een goed leven morgen. Wie kan zich losmaken van dit België waarin geen mens nog geloofd en Vlaanderen redden uit de wurging van Big spenders?

Ja het zijn ook Europese verkiezingen, een Europa dat eensgezind zou moeten zijn, om de crisis op te lossen, maar dat  ter plaatse trappelt, omdat…..het geen oppositie kent? Wie kan dit Europa verlossen van een verzameling van machthebbers, die alleen maar denken aan hebben. Wanneer hoor ik in Europa een stem, die verantwoordelijkheid eist van die hebbers, en dit Europa verenigt.

Michel Stallaert © 25/03/2009

25-03-2009, 16:10 Geschreven door Michel  
Reageren (1)

Waar zijn de Banken mee bezig?

Een kijk op wat er gebeurt krijg je niet, maar ik heb stilaan de indruk dat er zwaar gepokerd wordt. Begrijpen wie kan. KBC vraagt  een lening aan de staat van enkele miljarden. Ze belooft daarbij een rente te betalen van 8,5% als ze ook maar een euro dividend uitkeert aan haar aandeelhouders. Gemakkelijk dus, zolang ze geen dividend uitkeert, krijgt ze dus renteloos 2 miljard. Resultaat de aandelen stijgen. Waarom investeert een staat met geleend geld in een bedrijf om de aandelen te laten stijgen? Wie heeft daar voordeel bij?

Het mes staat op de keel van vele mensen, want als de banken failliet gaan, zijn alle mensen hun geld kwijt. De grote redder is dus  de politiek die glundert en onder het mom van de mensen te redden, redden ze de banken. Nationaliseer die boel dan, dan zijn de mensen van de onrust vanaf. Na de stabilisatie, die er wel eens komt, komen de aandeelhouders dan wel aan de beurt. Wat belet hen om dat te doen…haute finance die dan aan macht inboet?

Het onverantwoord gedrag van de banken is dus niet gestopt, de staat heeft nog altijd geen controleorgaan ingevoerd, om speculatie tegen te gaan. Ze stapt mee in het bootje van de speculatie…ze leent geld aan een bank met geleend geld en verwacht dat de bank daarop interesten zal betalen en ook het geld wel teruggeeft. Spijkerharde garanties van een sector die de wereld in een economische crisis heeft gestort, hoe spijkerhard kun je zijn.

Er was een systeem ontstaan dat alle mensen hun spaar- en andere gelden quasi verplicht waren bij de bank te bewaren, die er op zijn beurt moest voor zorgen dat de economie draaide…tot de banken zelf systemen vonden om meer geld te verdienen met speculatie. Ik heb mij meermalen verbaast over het lijdzaam toekijken van spaarders (en politiekers), die hoorden hoe banken, en haar managers jaarlijks miljarden winsten boekten zonder dat ze  iets meer deden dan geld verschuiven van jut naar ar. Ik begrijp dit soort toegevoerde waarde niet, waarschijnlijk omdat ze er ook niet is….trouwens waar zijn al die winsten naartoe? Is er al iemand voor de rechtbank verschenen…of is het bestelen van een volk geen misdaad?

Ik begin zo stilaan te denken, dat de grote kapitalen de beurs aan het manipuleren zijn. In de slechte toestand van vandaag kunnen beursgenoteerde bedrijven opgekocht worden voor minder dan hun eigenlijke waarde. Wie nu geld heeft, kan koopjes doen…de crisis is voor die gasten een mogelijkheid om veel geld te verdienen. Goedkoop kopen…mensen ontslaan….wachten…duur verkopen….winst miljarden…toegevoerde waarde… noppes. Laat ze maar doen. 

Wie wint bij dit spel van de banken? Ieder weldenkend mens weet toch ook dat wanneer een staatslening aan een bank gegeven wordt, de aandelen zullen stijgen, (behalve de politiekers die hun naam is “haas”). Stijgende aandelen betekent dat er veel kopers zijn. Dalende beurs, dat er veel verkopers zijn. Wie zijn de machten met zulke grote pakken aandelen, dat ze de markt kunnen sturen…juist, de banken zelf en hun familie, de “haute finance”.

Ik kan mij zo voorstellen dat de managers van een bank strategieën uitbouwen. Laat ons eens een gesprek veronderstellen tussen die heren onderling.

“Het is nu met de verkiezingen in het vooruitzicht, de moment om onze (de ingewijden) positie te versterken, we zouden een groot pak aandelen op de markt kunnen gooien” zegt de Mr.Strateeg.

“Maar dan zakken de aandelen” zegt Mr. De Geldzak

“Juist we moeten er zoveel van verkopen dat het aandeel keldert” zegt Mr. De Gokker

“Op het dieptepunt vragen we een lening aan de staat, uiteindelijk wil de politiek kunnen scoren, ze redden het geld van de mensen toch…hahaha” zegt Mr. De Politieker

“en op het dieptepunt, kopen we voor dezelfde prijs 3 keer meer aandelen terug, en hebben we een hoop kleine aandeelhouders eruitgebonjourd”  zegt Mr. De Strateeg.

“ik zal er wel voor zorgen dat we niet genationaliseerd worden, er mogen ook wel wat politiekers mee in het bad, die kunnen polilitiek scoren en in hun zakken .” Zegt Mr. De politieker

“Zou het kunnen dat de bank failliet gaat” vraagt Mr De Voorzichtige

“Dat zullen we niet toelaten, in het ergste geval zullen we de bank runnen voor de staat, zodat we toch alle macht behouden, op het einde van de rit, komt de bank toch terug in onze handen…dus doen” zegt Mr. De Direkteur.

Het vel van de brave burger, het is zoveel niet waard voor die geldheren. We blijven immers bang, halen onze schouders op..het is immers ieder voor zich….of niet? Welke politiekers waren er ook weer voor nationalisering…misschien moesten we maar op hen stemmen…wie weet “yes we must”.

Stallaert Michel  24/01/2009

24-01-2009, 15:33 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Ach België, toch

De macht in België zit bij de politieke kaste, een kaste die maar één doel heeft en dat is mee aan de vleespotten zitten. Ons stemgedrag veroorzaakt soms een verschuiving bij de politieke kaste, maar voor de mensen veranderd er gewoonlijk niets, wij mogen in dit fijne democratisch spel alleen betalen. Wat men ook stemt, het zijn steeds dezelfde namen die verschijnen als politieke spelers. De kaste gaat over van familie naar familie, zodat goede ideeën dichtgeslibd geraken in de strijd om de vetbetaalde baantjes. Eens men onderdak heeft bij een politieke partij, die haar financiën betrekt uit de staatskas, zit men op rozen. Men kan zich wentelen in rijkdom, hetzij bij de federale, gewestelijke of Europese overheid. Iemand die uit ambitie toch iets wil veranderen aan die overvloed , wordt uitgespuwd door partijpolitieke machtscentra. Als er al een strijd is, is het de strijd om de postjes….zie maar het recente Bert Anciaux maneuver.

Ik begrijp dat dit een zeer moeilijk materie is. Hoe kan men een programma realiseren, als men nog niet in staat is een programma te maken. Hoe kan men politiek goed werk leveren als men de tijd niet krijgt om het te realiseren, of de tijd niet krijgt om het vak te leren. Maar machtshebbers, die te lang aanblijven beseffen snel dat het belangrijkste niet het algemeen belang is, maar de macht te behouden, of ten minste te verdelen over de vriendjes. Ik verkies, de mogelijke onkunde, of kunde, met frisse ideeën boven uitgeloogde machtsadel.

Van goede ideeën, blijft na 4 of 6 jaar niets meer over. Of ze zijn gerealiseerd, of ze zijn ondergesneeuwd…dus andere en betere zou de slogan moeten zijn. Nu zou je denken dat dit nu al het geval is want na die regeerperiode zijn er weer verkiezingen…..juist. Neen, ik zou willen dat dezelfde mensen niet mogen terugkeren. Om de goeden te belonen, zou ik invoeren, dat een 2^de ambstermijn in de politiek toegestaan is, maar dan niet in dezelfde federale, gewestelijke of Europese overheid. En wat met de uitgeloogde sukkelaars? Ik ben nog niet veel ex-politiekers tegengekomen, die na hun politiek mandaat, honger leiden. Geef hen een pensioen, overeenkomstig wat de mensen in de privé krijgen. Wie zal dan nog politieker willen worden…zullen de politiekers schreeuwen, wel die roepers om het geld, die hebben we juist niet nodig, massa’s idealisten en intelligente mensen staan klaar, misschien geraken we dan eens af van de macht van de advocatuur…en komt er een echte scheiding der machten.

Wat het kiezen voor steeds dezelfde politiekers in de hand werkt, is bij regeringsvorming, het initiatief van de Koning, die een filter heeft ingebouwd waardoor alleen de habitués van het establishment, overblijven, geadviseerd  door de heersende politieke macht. Iemand die echt tegen het “systeem” ingaat komt niet op het koninklijk paleis, hoewel hij democratisch dat recht zou moeten hebben. Eigenlijk moet ik hier niets meer over zeggen, ieder weldenkend mens begrijpt dat onze Koning niet meer mag gebruikt worden, als politieke hefboom, noch als pispaal.    

Een president verkozen door het ganse land, zou voor mij welkom zijn, maar ook hij zou moeten beperkt worden in de tijd. Het kan in Amerika, waarom in ons klein landje dan niet. Hij zou bvb kunnen gekozen worden uit de ex-burgemeesters van onze steden,  mensen die geleerd hebben te besturen, en zuinig zijn met geld. De Burgemeester-President, (de naam zou ons landje in het juiste perspectief zetten) krijgt  een looptijd van 4 jaar en een mogelijk 2^de mandaat, als hij het goed doet. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Vlaanderen

Michel Stallaert 16/01/2009

16-01-2009, 15:18 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

STEM BART DE WEVER

Ik denk dat iedereen in Vlaanderen er nu stilaan van overtuigd is dat het in België niet de goede richting uitgaat, of je nu voor splitsing kiest of niet, bij splitsing zal het “non” nog erger klinken dan voorheen. We kunnen slechts iets aan het systeem veranderen door intelligente mensen te kiezen, om ons te vertegenwoordigen.

De goedmenende politiekers die kozen voor het compromis hebben ons in 60 jaar gebracht waar we nu zijn. Dit lijkt heel wat, maar die oude krokodillen die zich op de borst slaan, vergeten erbij te zeggen, hoeveel het gekost heeft en dat de staatskas erdoor dik in het rood zit. Dat Vlaanderen geen schulden meer heeft is een lachertje, Vlaanderen zal ook opdraaien voor de federale staatsschuld als het aan Franstalige Belgen ligt, iets waar de gevestigde politieke partijen liefst over zwijgen.  Vlaanderen blijft een melkkoe en kan daar in het huidige systeem, waar een minderheid een land in zijn macht houdt, niets aan veranderen. Franstalige Belgen hebben zich altijd meer gevoeld dan Vlamingen, vanwege de taal, en nu hebben ze verlatingsangst, niet omdat ze Vlamingen nu plots zo lief vinden, maar omdat de drainage naar Wallonië zou kunnen opdrogen. De splitsing van België lijkt op het eigenbelang van Vlaanderen maar vraagt geen geld van Wallonië, het Belgicisme van de Walen is eigenbelang met het opeisen van geld waar Vlaamse mensen voor gewerkt hebben.

Het erge is, dat Vlaanderen inwendig verdeeld blijft. Dat is te begrijpen, omdat  ook  Vlaanderen Belgicisten heeft, die garen spinnen uit angst voor verandering. Het verbaast niemand meer dat het voornamelijk de gevestigde politieke partijen zijn, die leven van de staat België.

Obama heeft gelijk, het enige wat iets kan veranderen is “Change”. Ik geloof in een man als Bart de Wever, die eerlijk voor zijn mening uitkomt, maar die ook genuanceerd denkt, als hij al separatistisch is, is dat voor hem geschiedkundige logica, voor zover ik dat kan beoordelen . Het is voor hem geen Walen-Vlamingen match, waar alleen tegen de schenen wordt gestampt. België kan slechts bestaan, als ook de Walen verantwoordelijkheid nemen voor hetzelfde België. De Wever is consequent, de geschiedenis heeft al uit den treure bewezen, dat België niet gaat. Sociale zekerheid, (bvb)in handen laten heersende minderheid, kan die sociale zekerheid alleen maar uitputten.

CD§V-NVA, waren op de goede weg, maar de CD§V heeft de oude weg van het (kostelijke) compromis ingeslagen, waar de geschiedenis ons leert, dat elk compromis in België een monster baart. SPA en Open VLD, zijn altijd Belgicistisch geweest, en hebben zich altijd goed bediend, terwijl ze aan het volk wat anders verkochten. We betalen de hoogste belastingen in Europa op werkprestaties en hebben het laagste pensioen. Grote kapitalen en grote belastingsonduikers worden ongemoeid gelaten.

De Decker, een ultra liberaal, gaat voor het eigenbelang. Hij heeft de verdienste om parlementair werk ernstig te nemen, maar zijn credo is minder overheidscontrole en dat heeft in de wereld van vandaag geleid tot het economisch fiasco. Algemeen belang  lijkt mij in tegenspraak  voor  een partij met een eigennaam. In België met zijn te zwaar en inefficiënt overheidsapparaat, kan hij goed werk verrichten, maar ik hoop niet dat Vlaanderen zou veranderen in een maatschappij  waarin alleen nog de wet van de sterkste geldt.

Als we echt tezamen iets willen veranderen, dan denk dat we allemaal moeten stemmen op Bart De Wever . Is de NVA dan het enige alternatief, ja,  ik wil het niet hebben over het Vlaams belang, die Vlaanderen  een racistische naam  heeft gegeven. Ook groen is nodig, als ze hun angst voor Vlaanderen kwijtgeraken . Mieke  zit vast in de oude Belgische logica, terwijl zij een nieuwe economische logica voorstelt, waar ik in kan komen. Zij heeft de fout gemaakt om het migrantenprobleem in Vlaanderen onder de mat te willen vegen, tot eer en glorie van het Vlaams Belang,  zodat het nooit tot een open debat is gekomen. Hopelijk maakt ze niet dezelfde fout met Vlaanderen. Vlamingen kunnen ook evengoed links zijn.

We moeten op Bart de Wever stemmen, het wordt tijd dat we terug intelligente mensen aan de top zien, die oplossingen kunnen verdedigen, die voor elke gemeenschap positief is, zonder halfbakken compromissen, maar met een logische strakke toekomstgerichte logica. Eerst de economische en sociale hefbomen in eigen handen en dan de CHANGE....YES WE CAN

14/01/2009 Stallaert Michel

14-01-2009, 12:44 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Goed Nieuws

Het klimaat, of de banken, de economie, België, Vlaanderen, Europa,… neen op zoek naar Goed Nieuws wordt wel heel moeilijk de dag van vandaag.

“Yes we can” zei Obama en dat is beslist goed nieuws. Je hoeft zelfs nog niet te weten wat we kunnen maar alleen al het geloof dat we “kunnen” is toch al een zet in de goede richting. Nee, ernstig, ik bedoel dit  niet ironisch, ik geloof de man ook op zijn woord. We kunnen ook echt heel wat, maar dan moeten we iemand hebben die kan bezielen en zo iemand lijkt Obama wel te zijn.

We kunnen de man spijtig genoeg niet naar Vlaanderen halen, om ons voor te gaan, om ons, en dan bedoel ik voornamelijk jullie, op te krikken uit je luie zetels en lichtvoetig te maken en je positieve gevoelens rond te strooien. Hoe lang is het geleden dat er een figuur opstond, die inspireert. Mensen hebben leiders nodig die zichzelf niet staan te verheerlijken, maar die schijnbaar begrepen hebben dat het zo niet verder kan. Ik weet het, “change” is niet altijd het beste, maar wie vandaag niet snakt naar verandering die slaapt, dus laat hem.

Het voordeel van in een put te zitten, wat de huidige plaats van de westerse wereld  is, is dat er maar één weg meer is en dat is de weg naar boven, terug naar het licht.

Niet dat ik het allemaal begrijp, want er wordt nogal wat uit de nek gekletst tegenwoordig en door mensen die doen alsof ze het weten. Heel Europa, en Amerika nog meer, zit ver boven de nek in de schulden en dan ineens komen er miljarden te voorschijn om banken te steunen. Als je dan naar de lachende gezichten kijkt van regeringsleiders dan zou je denken dat ze de zaak van hun leven doen. Wat ik wel begrijp is dat iedereen ervan overtuigd is dat de economie wel weer zal aantrekken, zodat de staat er nog geld aan zal verdienen ook. Ondertussen zit het risico er dik in dat we onze kinderen en kleinkinderen opzadelen met een zak vol schuld.

Ik weet niet of je het gemerkt hebt, maar dat is allemaal gebeurt in een paar maanden tijd. Ineens ligt de economie op zijn gat, pats, niemand heeft het zien aankomen, behalve hier en daar een familielid van de high society, die gauw gauw nog wat winst geplukt heeft.

Nochtans, de gewone man in de straat, jij en ik dus, hebben dat al lang zien aankomen, toen de productie verhuisde naar goedkope loonlanden. Het kleinste kind kon zien aankomen, dat hierbij grote winsten zouden gemaakt worden, en de productie in het westen zou wegvallen. Nu komt de weerslag, we, het westen, doen de portemoné dicht, en het is gedaan met de grote winst. Dat hadden de grote winstpakkers niet zien aankomen., de managerikken.

Er zit maar een ding op, vermits we Obama niet tot hier krijgen. Laat ons leven als in Amerika, geef geld uit dat je niet hebt, leef op krediet, en geniet van het leven, onze regering geeft het goede voorbeeld.

Als dat geen Goed Nieuws is.

Michel Stallaert ©14/11/2008

15-11-2008, 00:43 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Een gelukkig gemeenschap.

“Weet ge dat er mensen zijn die niet willen gaan werken omdat ze evenveel verdienen met stempelen” zei ze.

Hoe dikwijls heb ik zoiets al niet gehoord. Ik beweer niet dat het niet waar is, maar  als mensen zulke dingen poneren, dan is elke nuance zoek. Het is zo gemakkelijk om van alles te globaliseren.

“Ik zeg dat niet he, maar de poetsvrouwen die bij ons werken, ze verdienen amper meer dan wanneer ze gaan stempelen” sneerde de verpleegster.

“Ja, en weet ge dat ik minder stempelgeld krijg als zij die een heel jaar stempelen” beweerde een andere vrouw die 2 maanden op het jaar moet stempelen…om haar jaar vol te maken… en was  komen aanrijden met hare nieuwe BMW

Het doet mij denken aan de parabel, van een landheer, die  ‘s morgens werkvolk ronselt en nog eens ’s middags en hen ’s avonds na het werk, zowel die van ’s morgens en ’s middags, evenveel uitbetaalt. Die van ’s morgens protesteerden, zij hadden in de koude van de morgen op het land moeten werken en maar evenveel gekregen als de anderen. De heer zei, dat iedereen betaald was volgens wat was overeengekomen.

Maar waarom zou hij dat nu werkelijk gedaan hebben? Waarschijnlijk omdat hij vond dat voor alle mensen een minimum aan geld nodig is voor een menswaardig leven, ook voor wie maar een halve dag hebben kunnen werken. Die landheer was werkelijk een heer, die niet op zoek ging naar de grootste winst, iets wat vandaag, (globalisatie) het enige is wat telt.

Soms denk ik dat mensen blind en doof zijn, want met zulke opmerkingen stampt men eigenlijk naar beneden, stuurt men een verwijt naar de  armsten van onze maatschappij, ze zijn er immers zelf de schuld van, is de onderliggende gedachte. Natuurlijk zijn er profiteurs en zwartwerkers, maar dat zijn gewoonlijk niet de arme mensen…iedereen kent ook de cliché verhalen van stempelende dochtervrouwen en misschien zijn er nog wel te vinden in die categorie die een zodanig hoog gezinsinkomen hebben, dat het eigenlijk niet zou mogen dat de gemeenschap hen nog wat stempelgeld toesteekt…voor de luxe. Dat recht hebben ze, maar of het rechtvaardig is?

Er zijn, denk ik, velen, die verlaten zijn, alleen staan met kinderen, vervreemd zijn van de gemeenschap, van een ander ras zijn, die de vaardigheden niet meer bezitten om te kunnen werken. Moeten we het hen  nog wat moeilijker maken om dat brood, de huur, de verwarming of hun TV te betalen, en een sociale zekerheid afbreken, die we ook wel eens, God verhoede, nodig kunnen hebben?

Hebben we liever dat mensen uit pure miserie gaan stelen en inbreken? Ik denk het niet. Onze gevangenissen zitten al tjokvol, ja ook met mensen die uit landen komen, waar die sociale zekerheid niet bestaat. Het zou goed zijn ons oordeel wat te verzachten, we zijn allemaal mee verantwoordelijk voor de gemeenschap die we graag hebben. Een gelukkige gemeenschap kan niet anders dan een rechtvaardige, en ook een milde gemeenschap zijn.

Michel Stallaert © 6/09/2008

25-09-2008, 16:31 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Splitsen?

Ik beken, dat ik zoals zovele andere mensen het politieke spel soms niet begrijp. Wat is er eigenlijk gebeurd.

15 maanden, of is het ondertussen reeds langer, hebben alle partijen, geprobeerd het kartel CD&V-NVA uit elkaar te spelen.

Het is de politieke klasse, om geen namen te noemen, Reynders en Somers gelukt om dat te doen, dus om de meerderheid van de Vlamingen terug het gevoel te geven dat Vlaming zijn onzinnig is.

Men heeft met de goegemeente gespeeld en gewonnen. Alle postjes blijven bezet, met uitzondering van één eerlijke politieker die zijn ontslag indient, (Geert Bourgois).

Politiekers, met die ene uitzondering dan, verliezen nooit, hun salaris blijft rustig doorlopen. De crises is niet voor hen.

Ik geloof ook niet dat de dialoog tussen de gemeenschappen nu eindelijk kan beginnen. De Franstaligen hebben bereikt, wat ze altijd gewild hebben. De staatshervorming voor zich uitschuiven tot na de verkiezingen, en liefst tot oneindig veel verder, hebben ze ooit anders gedaan? O ze zullen hier en daar wel “wat” toegeven, om de Vlamingen zoet te houden, het bekende systeem van de voorbije maanden, jaren, decennia. De NVA heeft tenminste begrepen dat die hervormingen er niet komen, om de eenvoudige reden dat het nooit genoeg kan zijn, omdat Vlamingen iets vragen wat in België niet kan, baas te zijn in het eigen gewest

Het wordt tijd om een geloofwaardige boedelscheiding te organiseren, en daarvan de voorwaarden te onderhandelen. Een vlucht vooruit zeg maar. Die houding zou de echte dialoog op gang brengen. Dan moet er niet meer gediscuteerd worden over de responsabilisering van de gewesten, dan is iedereen gewoon verantwoordelijk over de eigen inkomsten en uitgaven, dan zullen “ze” zich wel haasten om de werkloosheid terug te dringen, overtredingen te penaliseren, de overheidsuitgaven in de hand te houden, hun bos ministers te reduceren en hopelijk respect krijgen voor hun naaste en beste buur. Het is het moment om te scheiden nu het hopelijk nog vreedzaam kan, morgen kan het misschien niet meer en komt Europa de regels bepalen.

Er zijn velen die denken dat “verder overeenkomen” nog het beste is, dan kunnen we zo snel mogelijk de financiële crisis oplossen…Zijn we echt zo naiëf nog te geloven in “de goede wil tot eer en glorie van België?”. Wie geloofd er, dat de eerste minister, ja Leterme er nodig is om het budgettair tekort op te lossen,…. was het 2 miljard, of 5 miljard…nee veel meer zegt hij  nu zelf, na verscheidene gedachtsveranderingen in een paar maanden. Niemand komt in opstand tegen de leugens van de slechtste minister van financiën die we de laatste 9 jaren gehad hebben…juist Reynders, de big spender. Hij zal het geld halen bij de sociale zekerheid en Bartje de Marionet zal voor het heil van het land overtuigd meedoen.

En Brussel dan, hoor ik U denken, waar Vlamingen (niet) thuis zijn. Wel als Brussel een gewest wil worden laat ze, als ze tenminste op eigen beentje kunnen. Brussel is een stad, waar op de Vlaamse taal al honderd jaar wordt neergekeken, en waar de Vlaamse Brusselaars wachten op de finale stoot tussen de benen. Laat ze doen, maar laat ze het dan alleen doen. De 150.000 Vlamingen die (verplicht Franssprekend) in Brussel werken moeten niets vrezen, Brussel heeft hen nodig, omdat ze talen spreken, omdat ze werkers zijn wat niet altijd van de Franstalige kan gezegd worden. Maar de Franstaligen zijn er gerust in, het knechtjesvolk keert zich immers niet tegen zijn meerdere.

Schijters van Vlaanderen verenig U, waarom zouden we belasting betalen voor de big spenders. Waarom zouden we nog belasting betalen, voor hen die ons vernederen. Waarom politici onderhouden die weigeren een eerlijke samenleving op te bouwen.

Laat de politiekers hun wedde halveren, laat de overbetaalde gepensioneerde uit de overheid hun pensioen halveren, trek het pensioen van de gewone mensen op tot het niveau van onze buurlanden. Stel farmaciebedrijven in concurrentie, zodat medicatie echt goedkoper wordt. Laat mensen die kotsveel geld verdienen op kosten van de gemeenschap, hun loon halveren.

Stop globalisatie zonder enige correctie, de vrije economie heeft bewezen dat ze een dief is, zie de ontwaarding van het geld.   Breng de banken voor de rechtbank, en laat ze de woekerwinsten die ze de voorbije jaren hebben gemaakt terugbetalen. Het is te gemakkelijk om met volle beursen failliet te gaan. Een hoge beschaving kent men aan de manier waarop ze de zwakken beschermt.

Herstel solidariteit,  en stop de afbouw van de wettelijke ziekteverzekering. Hier moet ik een woordje aan toevoegen, ik zou willen dat we ook solidair blijven met onze naaste buren, ja de Walen en Brusselaars, maar niet omdat we moeten, maar omdat we willen en waarneer die solidariteit en respect wederzijds is.

Het minste wat je kunt zeggen is dat het respect van de Franstalige politici onbestaand is, zelf nooit bestaan heeft. Vlaamsgezind zijn, is nog altijd een verwijt aan de Vlaming. Vlaanderen staat voor heel de wereld bekend als racisten en separatisten, met dank aan de publiek relations van onze Franstalige Belgen.

Er heb mij er altijd tegen verzet, maar schijnbaar is er maar één eerbare oplossing….SPLITSEN en dan hopen dat de Vlamingen zelf een sprong vooruit doen, naar een eerbare en milde maatschappij.

Michel Stallaert © 25/09/2008

25-09-2008, 00:00 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Oud worden,

Niet zo lang geleden was ik bij een vriendin, op het toilet. Terwijl ik zat te wachten  tot mijn lichaam wist wat de bedoeling was, nam ik een boekje ter hand, dat daar tot gerief van de wachtende mens, boven op een stapel lectuur naar mij keek, met de  titel “wat te doen als je oud wordt”. Ik heb ontdekt dat, voornamelijk bij vrouwelijke vrienden, het toilet veelal tot de kleinste bibliotheek is gemaakt. Eigelijk zouden mannen dat ook moeten doen, want ik heb mij laten vertellen dat het meestal de mannen zijn, in elke geval meer dan vrouwen, die daar nogal wat tijd op doorbrengen. Niet dat ik een toilettenonderzoek heb gedaan, maar bij mij thuis is het toilet een cleane plaats, waar je zo weinig mogelijk tijd wenst te verliezen. Misschien moest ik daar maar eens iets aan doen, en het kleinste kamertje zoals bij mijn vriendinnen tot een “place to relax” te maken, ter bevordering van een voor de mens belangrijke functie. De enige lectuur die bij mij in het toilet te vinden is, is de verjaardagskalender, die ik dan nog vergeet te bekijken.

 Ik geef toe dat de titel mij aansprak omdat ik op de helling naar beneden zit van de levensberg, als zoiets bestaat. Ik las in het kleine boekje, dat een van de hoofdopdrachten die ouder wordende mensen hebben, in hoofdletters geschreven, was ,“ARM STERVEN”

Ik kreeg een brede grijns over mijn gezicht, het beviel mij wel, het klonk als een oproep tot algehele opstand tegen het “RIJK STERVEN”.

Ik kon het niet laten om mijn gedachten daarover los te laten. Hoeveel oudjes leven niet in angst voor het geld, maken zich zorgen over de inflatie, ontzeggen zich alles, durven niet naar de dokter omdat het zoveel kost, kopen geen mooie kleren meer. Durven dat kalfsgebraadje, wat ze vroeger zo lekker vonden niet meer kopen, durven hun verwarming niet meer hoog te zetten. Durven nog amper de gezellige lampjes laten branden. Juist, durven niet meer leven en sterven ….rijk…ter ere van de angst. Neen, dat moet anders kunnen.

-         Het is onzin om geld te beleggen op lange termijn, onze termijn is immers niet lang meer en het is geld dat je niet kunt gebruiken, om die voeten eens te laten verzorgen, je eens lekker te laten masseren, die reis te maken van je dromen.

-         Verkoop die grote woning die je niet meer nodig heb, huur een appartement aan zee, , of een chique service flat in de stad van je dromen.

-         Maak je vooral geen zorgen om je nakomelingen, je hebt genoeg voor hen gezorgd toen ze kind waren, toen ze moesten studeren. Bedenk dat liefde die met geld moet gekocht worden, weinig waarde heeft.

-         Vergeet de angst voor de toekomst, want onze toekomst in nu. Met een klein rekensommetje weet je wel echt wel wat je nog nodig hebt, als je het toch niet kunt laten om voorzichtig te zijn, doe er  een schep zout bij  en maak dat het resultaat 0 is.

-         Ga naar dat concert, neem de trein en bezoek heel België, als het buitenland te ver is.

Hoe komt het dat juist ouderlingen bang zijn voor de toekomst? Het heeft niets te maken met het hebben van geld of niet. Armen sterven zo wie zo arm. Het is een troost, dat ze mogen proberen nog iets armer te sterven dan ze al zijn. Rijken hebben een probleem om de status van arm te kunnen bereiken, voor ze gaan. Er is een troost, na de dood is iedereen hoe mooi ook de kist of het kleed, even dood, even naakt, even arm en even rijk.

En ik, vraag ik mezelf af, durf ik het risico te nemen om te leven? Allemaal gemakkelijk gezegd, zucht ik, terwijl het toiletpapier met bloemetjes in mijn hand langzaam afrolt. Hoe lang gaat dit rolletje nog mee? Lang genoeg.

Michel Stallaert © 13/08/2008

14-08-2008, 13:10 Geschreven door Michel  
Reageren (0)

Reclame Slogans

Eigenlijk leven we in een consumerende  maatschappij, we hebben alles al en dus moet het vervangen worden door het laatste model. Laatst kom ik bij een vriendin en ze is zo vriendelijk mij een koffietje aan te bieden, gewoonlijk is het bij haar een wijntje, maar ze wilde wat milderen met de wijn. Ik spring  recht om haar te helpen, maar het gewone koffieapparaat had plaats gemaakt voor een gestileerd geval met een gebogen body waaruit twee mini-teutjes naar beneden wijzen, en een plateautje met plaats voor 2 tassen. Ik keek een beetje hulpeloos naar het robotachtig geval en ze kwam met een brede grijns naast me staan, zette twee tassen op de juiste plaats en vroeg welke koffiesmaak ik verkoos. Chocola, mild, vanille, en nog een paar smaken die ik vergeten ben. Ik wilde haar niet teleurstellen door gewoon om koffie te vragen, dus vroeg ik  koffie met chocolasmaak. Ze pikte uit een doosje wat schijfjes voorverpakt spul en legde die op de juiste plaats in het apparaat. Ze scheen de volledige procedure onder de knie te hebben, moest nog wachten tot het lichtje begon te pinken en dan hadden we een heerlijk tasje koffie. Ze keek met zoveel liefde naar haar laatste aanwinst  dat ik al op voorhand wist dat ik de koffie, die uit zo een stijlvol apparaat stroomde zou moeten prijzen, hoe die ook smaakte.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik normaal nogal lichte koffie drink, dus echte koffiedrinkers zullen met afgrijzen horen dat ik inplaats van één schep koffie per tas slechts een halve schep gebruikt, met een gewoon huis-en-tuin koffiezetapparaat. Niet dat ik te weinig cafeïne binnenkrijg, want mijn tasje koffie is eigenlijk meer een mok. Ik kijk dan ook altijd triest naar een tasje koffie dat je krijgt in café of restaurant. Het robotmachientje was bedoeld voor een restaurantkopje. Heel de procedure een 2de maal doorlopen, om de gewenste mokhoeveelheid te bekomen,  leek nogal omslachtig, dus de mok laten staan en nog een tweede maal op het knopje geduwd. Ik prees het afgietsel om een glimlacht te toveren op mijn vriendin haar gezicht, maar ik hoopte vurig dat ze haar gewoon koffiezetapparaat niet had weggegooid. De smaak was gewoon flets. Ik vraag me af of al die toevoegsels voor de smaakvariatie niet is ingegeven om meer winst te maken. De toevoegmiddelen zijn waarschijnlijk stukken goedkoper dan de koffie zelf. Het doet mij denken aan mijn jeugd toen koffie nog gezet werd met cichorei. Toen overtuigde moeder ons ervan dat zuivere koffie te sterk was, misschien dat daar mijn voorliefde voor lichte koffie komt. In elk geval weet ik dat het een tas koffie goedkoper maakte.

O ik begrijp het wel, zo’n mooi design koffieapparaat kan niet anders dan goede koffie geven denken we. Lijkt het niet een beetje op die professionele machines die espresso’s spuien met schuim op?. We laten ons zo snel verleiden, terwijl we toch weten dat de vorm van een apparaat, niets te maken heeft met wat het produceert. Of de koffie lekker is of niet hangt af van de kwaliteit van de koffie, en van de hoeveelheid die we er van gebruiken en van de smaak van het water. Het doet me denken aan een rijmpje uit mijn jeugd. T’is waar  t’is waar t’is wonderbaar een zwarte koe geeft witte melk.

We geloven slogans die bijna religieus klinken. HET IS JOUW ENERGIE. Wat een onzin, het is helemaal onze energie niet, die is van Suez en als we die willen gebruiken dan kan dat mits die duur te betalen. Wie gelooft zoiets, wel wij dus. UW AKTE VAN VERTROUWEN alsof ze met de koper begaan zijn. De firma moet winst maken dus kopen ze zo goedkoop mogelijk aan, liefst in de lage loonlanden. Kom maar eens met een klacht dat het apparaat niet voldoet aan je verwachtingen, dat je de koffie niet lekker vindt. Zijn we echt zo goedgelovig? Jawel. Als het maar mooi wordt verpakt.

Als je de auto-industrie zou geloven, dan zijn al de nieuwe auto’s die nu van de band rollen, groene auto’s en dat ze zelfs goed zijn voor het milieu. Sta daar eens bij stil. Zolang er verbrandingsgassen uit de uitlaat komen kan dat niet goed zijn voor het milieu, of word ik dement?

 Michel Stallaert © 24/06/2008

24-06-2008, 13:33 Geschreven door Michel  
Reageren (0)