Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Vanaf 1916 bereidde de Engel van de Vrede de kinderen voor op de verschijningen van O.L.Vrouw.
Eerste verschijning In Loca do Cabeço, bij een rotsachtige heuvel dichtbij Aljustrel in het voorjaar 1916. De engel zei: “ Wees niet bang! Ik ben de Engel van de Vrede Bidt met mij. “ Hij liet de kinderen driemaal het volgende gebed herhalen: “ O mijn God, ik geloof in U, ik aanbid U, Ik hoop op U en bemin U. Ik vraag U vergeving voor hen die niet geloven, niet hopen en U niet beminnen.”
Tweede verschijning In de zomer van 1916 achter het huis van Lucia. De Engel zei: “ Bidt, bidt veel. De heilige Hartenvan Jezus en Maria willen door jullie aan andere mensen het teken van barmhartigheid geven. Draagt voordurende offers en gebeden op aan God. Breng Hem een offer van eerherstel voor de zonden, waardoor Hij beledigd wordt. Smeekt Hem om de bekering van de zondaars.”
Derde verschijning In de herfst van 1916 in de Loca Do Cabeço. De kinderen baden en deden wat de engel hun gezegd had. Toen zij de engel zagen bemerkten ze in zijn linkerhand een kelk en daarboven zweefde een heilige hostie waaruit enkele druppels bloed in de kelk vielen. Lucia ontving van de engel de heilige Hostie en Jacinta en Francesco ontvingen het kostbaar Bloed.
Men kan dit interpreteren als dat Francesco en Jacinta de lijdenskelk zouden drinken en dat Lucia langer zou leven, gesterkt door het brood des levens.
De engel liet de kinderen driemaal het volgende gebed bidden: “ Allerheiligste Drievuldigheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, ik aanbid U met de grootste eerbied en offer U op het kostbaar Lichaam en Bloed, de Ziel en de Godheid van Jezus Christus, welke tegenwoordig is in alle tabernakels over de gehele wereld, tot eerherstel voor alle beledigingen, godslasteringen en onverschilligheid. Door de oneindige verdiensten van Zijn Heilig hart en Het Onbevlekt Hart van Maria vraag ik U om de bekering van de arme zondaars.”
Eerste verschijning van O.L.Vrouw.
Op zondag 13 mei 1917 trokken de kinderen naar Cova da Ira. Na een bliksemschicht zagen zij boven een steeneik een wit geklede dame. De Dame zei: “ Wees niet bang. Ik doe jullie geen kwaad.” Lucia 10 jaar vroeg: “ Waar komt U vandaan?”
Ze antwoordde: “ Ik kom uit de hemel. Ik vraag jullie de komende zes maanden elke dertiende hierheen te komen. Daarna zal ik jullie zeggen wie ik ben. Willen jullie je aan God opofferen en lijden tot eerherstel van de zonden?” “Ja” antwoordde Lucia in naam van de drie herderskinderen. O.L.Vrouw zei: “ Jullie zullen veel moetenlijden maar Gods genade zal jullie een steun zijn. Bidt elke dag de rozenkrans om voor de mensen de vrede in de wereld en het einde van de oorlog te verkrijgen.”
De kinderen spraken af hun geheim te bewaren, maar nog dezelfde avond verklapte de kleine Jacinta (7 jaar) het aan haar moeder. Voor de kinderen en hun familie begon een tijd van vernedering en lijden.
Hij was de broer van Jacinta en de neef van Lucia. Tijdens de verschijningen van de engel en O.L.Vrouw zag hij alles maar hoorde niets. Francisco sprak ook nooit tegen O.L.Vrouw. Lucia en Jacinta zegden hem de woorden van de engel en O.L.Vrouw. O.L.Vrouw zei dat Francisco vroeg zou sterven. Toen Lucia vroeg of hij in de hemel zou komen, zei O.L.Vrouw: “Ja, maar hij zal nog dikwijls de rozenkrans moeten bidden.” Zo werd Francisco een Biddende Jongen. Dat was zijn eerste zending. De mensen begonnen hem ook te vragen om voor hun noden te bidden, dit was zijn tweede zending. Omdat hij niet lang meer zou leven, had het geen zin nog te leren lezen en schrijven en bleef hij weg van school. Hij zat liever in de kerk bij Jezus of zijn derde zending. Het raakte hem dat Jezus bedroeft was. Francisco had de gave van tranen en weende met Jezus om Hem te Troosten zijn vierde zending.
In 1918 werd hij ernstig ziek. Tijdens zijn ziekte bleef hij offers brengen. Hij zei: “ Ik lijd veel, maar ik lijd uit liefde tot Jezus en Maria. Ik wil nog meer lijden, maar ik kan niet.” Daar hij dikwijls te zwak was om de rozenkrans te bidden, vroeg hij aan Lucia en Jacinta om luidop voor te bidden.
Hij stierf op 4/4/1919 en werd eerst begraven op het kerkhof van Fatima. Op 12/3/1952 werden zijn stoffelijke resten opgegraven en bijgezet in de rechter zijkapel van de rozenkransbasiliek. Hij werd samen met Jacinta door paus Johannes-Paulus II zalig verklaard op 13/5/2000.
Jacinta Marto
Zij werd geboren op 11/3/1910 en overleed op 20/2/1920. Zij was de zus van Francisco en de nicht van Lucia.
Tijdens de verschijning zag en hoorde zij alles, maar zelf sprak ze nooit tegen de engel of O.L.Vrouw. Jacinta was een verstandig en zeer gevoelig kind. Ze was sterk onder de indruk van wat O.L.Vrouw zei over het lijden van Jezus. Na het visioen van de hel wilde ze niets anders dan haar leven opofferen voor de redding van de zielen. Dat was haar eerste zending. Zij was diep getroffen door het lot van de zondaars. Ze bad, offerde en vastte zeer veel voor hun bekering. Alhoewel de zieners hadden afgesproken niets te vertellen na de eerste verschijning van O.L.Vrouw, was het Jacinta die het geheim verklapte aan haar moeder.
Haar tweede zending was het gebed voor de paus. Ze was de enige zienster die in een visioen de paus heeft gezien. Hij leed zeer veel door vervolgingen en oorlogen.
In 1918 werd Jacinta ziek. Men bracht haar naar het ziekenhuis. Twee maanden later keerde ze terug naar huis.
In februari 1920 bracht men haar naar een ziekenhuis in Lissabon. Ver van haar familie troostte zij zich te kunnen lijden voor de zondaars. O.L.Vrouw bezocht haar driemaal in het ziekenhuis. Zij sprak Jacinta over de verschillende levensstaten: over priesters, artsen, kloosterlingen, huwelijk, rijkdom en armoede, enz.
In 1935 werd ze verplaats naar het kerkhof van Fatima, naast Francisco. Op 1/3/1951 werden haar stoffelijke resten bijgezet in de linker zijkapel van de rozenkransbasiliek te Fatima. Ze werd samen met Francisco zalig verklaard op 13/5/2000.
Als je niet gelooft in dit bericht, geef het dan toch door aan de andere en raad ze aan het te lezen.Geef het door terwijl er nog tijd is. Zij die blijven zwijgen, zullen verantwoordelijk zijn voor veel zielen die verloren gaan. (Dit bericht ontvingen we, en werden gevraagd het door te geven.)
De verschijningen van Onze-Lieve-Vrouw in 1917 te Fatima.
Van 1914- 1918 werd West-Europa geteisterd door de Eerste Wereldoorlog. In 1917 brak in Rusland de revolutie uit met als resultaat ; de vervolging van de kerk. In 1917 bevond Portugal zich in een hopeloze politieke, sociale en economische toestand. De Portugese overheid haatte de kerk; In die periode brachten de Engel en O.L.Vrouw een boodschap van vrede, hoop en liefde voor alle mensen. De 3 zieners, Lucia, Jacinta en Francisco woonden in Aljustrel, een kleine uithoek van Fatima, twee km van de Cova da Ira, waar O.L.Vrouw verscheen.
Lucia Santos
geboren op 22/3/1907 en overleden op 13/02/2005 was de oudste van de zieners. Zij zag de H.Maria, hoorde Haar en sprak met Haar als enige. O.L.Vrouw raadde haar aan te leren lezen en schrijven. Lucia had de Zending van Communicatie. Zij werd de verkondigster van de boodschap tot aan haar dood in 2005. Zij was het meest het doelwit van de aanvallen van de dorpsbevolking en van haar familie. Ze vroeg om een wonder opdat de mensen de verschijningen zouden geloven. Ze leed er onder dat O.L.Vrouw had gezegd dat ze Francisco en Jacinta spoedig zou komen halen, maar dat zij zelf nog een hele tijd op de aarde moest blijven om de verering van het Onbevlekt Hart van Maria te verspreiden.
Zij hielp Francisco en Jacinta toen ze ziek waren. In opdracht van de bisschop verliet Lucia in 1921 haar geboortedorp. Haar aanwezigheid kon het onderzoek naar de echtheid van de verschijningen belemmeren. Ze kwam terecht bij de zusters van de Heilige Dorothea. O.L.Vrouw is nog meerdere keren aan Lucia verschenen. Op 10/12/1925 verscheen ze met het Jezuskind. In Haar andere hand hield ze een met doornen gekroond hart. O.L.Vrouw zei toen: “Zie mijn hart , omgeven met doornen door de godslasteringen en ondankbaarheid van de mensen; Maak mijn belofte bekend: Ik zal allen die gedurende vijf maanden achter elkaar op de eerste zaterdag biechten, de communie ontvangen, de rozenkrans bidden en mij 15 minuten gezelschap houden om de 15 mysteries van de rozenkrans te overwegen met de bedoeling mij te troosten, in het uur van hun dood bijstaan met de nodige genaden voor de redding van hun ziel.”
Op 15/2/1926 verscheen Jezus om Lucia te vragen of zij de godsvrucht tot zijn Moeder al had verspreid. Lucia wees Hem op de moeilijkheden die zij daarbij ondervond. In 1948 trad ze binnen bij de Karmelietessen van Coimbra als zuster Lucia van het Onbevlekt Hart. In juni 1929 verscheen O.L.Vrouw opnieuw en vroeg om de toewijding van Rusland aan haar onbevlekt Hart, zodat het zijn dwaling zou inzien. Paus Pius XII deed dit in 1952. Paulus VI deed dit in 1965. In 1984 deed Johannes-Paulus II de toewijding van Rusland precies zoals O.L.Vrouw ze had gevraagd op 13 juni 1929 Lucia stierf op 13/2/2005, een paar maanden voor de paus Johannes-Paulus II op 2/4/2005
Bij het wielrennen zijn er nogal wat ontbrekende gegevens kan iemand helpen? Alle gegevens zijn welkom. Het zou heel interessant zijn moesten we het kunnen vervolledigen.
We weten allemaal dat veel geroepen zijn en aangetrokken tot de wielersport, maar weinigen die uit verkoren zijn.
Het is niet omdat ze het opgeven hebben, datze niet in de reeks mogen opgenomen worden.
Een warme oproep, tot u geachte lezers , wanneer u iemand kent of van iemand hoort, hij of zij, zou het kunnen weten, laat van U horen, Â’t zij een foto, uitslagen, een beschrijving enz. alles is van harte welkom alle bijdragen worden met veel zorg bijgehouden.
We verontschuldigen ons vooraf, de reeks is zeker niet volledig, weet gij het geef het door!
Wanneer er gegevens zijn welke U kan aanvullen, geef ze door!
We danken hier ook al de mensen die werden aangesproken, enbereidwillige hun medewerking hebben verleend.
We openen de reeks Rollegemse wielrenners met:
Cesar Pappens
Hij overleed op 12/1/2006 in de gezegende ouderdom van 94 jaar ,Beginneling 1929, Junior 1932, Onafhankelijk 1936, hij was professional van 1938 tot 1939. Carrière verbroken mobilisatie. In zijn jeugdjaren was hij verzorger van de plaatselijke favorieten Ernst Plankaert en Marcel holvoet. Om hen bijeventuele pech te depanneren toerde hij tijdens de wijdstrijd rond op een reserve fiets. Vaneigen won de goesting om zelf in kompetitie te komen steeds meer veld. Aan de statie te Bellegem reed hij zijn eerste koers. Bij de beginnelingen zonder vergunning. Het was een geslaagd debuut. Onmiddellijk was hij primus. Door dit vroege succes was hij natuurlijk niet meer te stuiten. Acht jaar zou dit koersritme aanhouden. Een heerlijke periode! Hij was geen spurters type en dan is dat nogal moeilijk om de supporters met overwinningen op te warmen. Het milieu, de vriendschap en de ambiance vergoedden echter veel. Als onafhankelijke beet hij vier keer de spits af. Tweemaal in Noord-Frankrijk en twee maal hier te lande. Zijn terrein lag het meest in Frankrijk en waarom, daar was het meeste geld te verdienen, het geld stond aan een hogere koerswisseling. Van tegenslagen is hij ook niet gespaard gebleven. Neem nu Moeskroen- Gent –Moeskroen; Bij het terug keren, te Desselgem plofte hij tegen het wegdek, met zware verwondingen aan de kin. Hij werd tot opgave gedwongen, men bond een doek rond de gehavende plaats. Maar achtdagen later stond hij er opnieuw. “Een jaar na de valpartij” zo vertelde hij “ haalde men nog grindsteentjes uit zijn kin” Slecht een seizoen is hij profrenner geweest. Hij reed voor “La Nordiste” Het was uit, gewrichtsreuma in de knieën liet het niet meer toe.(november 1983)
Zo lezen we in de “Gazette van Poperinge” Groot Liefdadigheidsfeest in het park sanatorium “De Lovie” op zondag 28 oogst 1938 zullen aanwezig zijn Cesar Paeppens, Medard Barbe Georges Christiaens, Silveer Maes, Marcel Kints, Gaston Rebry, enz.
Ploegen: 1936 France Sport-Wolber(Frankrijk) 1936: La Nordiste (België)
1937: France Sport-Dunlop (Frankrijk) 1938: Alleluia (Frankrijk)
1939: Individueel (onbekend)
Uitslagen: 1936 3de in 2de etappe Ronde van België, onafhankelijke. De Panne (Bel)
1936 3de in 5deetappe Tour de lÂ’Ouest, Lorient (FRA)
1936 3de in 8ste Etappe Tour de lÂ’Ouest, Rennes (FRA)
1937 1Stein GP Lacroix Lille (FRA)
Luik-Bastenaken-Luik 43ste op 10/4/1937 FranceSport-Dunlop
4/4/1937 Parijs-Brussel 6de FranceSport-Dunlop
21/3/1937 Ronde van Vlaanderen 16de FranceSport-Dunlop
Gent Wevelgem 6de, op 28/5/1936 France Sport Wolber
Wie zei daar ook alweer dat renners geen koersen kopen of verkopen, zou dat al niet van alle tijden geweest zijn
Tijdens de ronde van Vlaanderen einde de jaren dertig waren drie renners ontsnapt uit het peloton bij de beklimming van de Kwaremont: Félicien Vervaecke, Sylveer Maes en Cesar Pappens. Félicien had graag deze grote koers opzijn naam geschreven en beloofde aan de medevluchters om zijn overwinningsprijs (1000 B fr. welke indien tijd veel geld was) te verdelen onder hun drieën. Sylveer en onze Cesar gingen er mee akkoord. Nu reden al wat ze maar konden en kwamen met grote voorsprong aan de meet. Zoals afgesproken werd Vervaeckede overwinnaar. Na de overwinning werd Vervaecke op het podium geplaatst, de bloemen overhandigd en van den ene reporter naar den anderen gesleurd. De plechtigheid duurden nu zolang dat Sylveer en Cesar elk naar huis vertrokken en dat zonder hun beloofde premie. Een jaar later, tijdens een training, kwam Cesar en zijn koersgenoten voorbij te Menen aan het café “Le Ballon dÂ’Alsace” uitgebaat door Félicien. Ze stopten er en gingen er een pintje drinken. Zonder een woord te zeggen overhandigde Félicien de beloofde 300 B fr. aan zij vriend Cesar. Zo ziet men dan de eerlijkheid onder de renners.
Krimpemolen: de folter- of schaarstemolen op het oosten van de Klaverdriesch en Noordoost van de sectie B, waarvan het n° s 6, 7, 9, 10, 16, en 17 beslaat.
Rak Fons O.L.Vrouw, doos I-Z: plan van een hoeve te Rollegem, eigendom van O.L.Vrouw 1783: onderaan tekening van het Stampkot: Kempemolen.
RAK MSAK Nr. 6419: op de kaart staat de “Kempemolen” getekend
Du Castel de la Howarderie-Neuvireuil. Notes pour servir a LÂ’Histoire de Rollegem, Tournai 1905 p. 23: Krimpemolen, le moulin du tourment ou de la disette, Ã lÂ’ orient du Klaverdriesch et au Nord-est de la section B.
Popp-kaart Rollegem: aangeduid: Krimpemolen.
Du Flou, W.D.T. : deel 7, p. 736 KimpeÂ’s molen: molen te Rolleghem.
Voor uitleg van de molen cfr. Uitleg “meulendyck” Monografie van Rollegem p. 108:daar wordt de kimpemolen ook vermeld als “het stampcodt van sieur Boqquai”
Kot is de romp van een molen die met den wind draait of door een peerd (paard) bewogen wordt.
Monografie van Rollegem p. 107-118: De eerste vermelding van Kimpemolen is het stampkot van Rollegem.
Zijn naam wijst er op dat het om een oliemolen ging. Waarschijnlijk maalde hij ook koren, zoals het met de meeste oliemolens in die tijd ging. De molenaar was een zekere Bocquai. In 1821 werd hij al de kempemolen genoemd, wat er opwijst dat hij sinds jaren in bezit moet zijn van de familie De Kimpe.
Af en toe werd hij ook Marionettenmolen genoemd, wegens de nabijheid van de Marionettenweg in Kortrijk. Marionettenberg; 63,75 m
Ook als persoonsnaam teruggevonden: In de studie van de persoonsnamen in de Kasselrij van Kortrijk F. Debrabandere p. 227 n° 947: kempe/kimpe uitleg: kempe = kampvechter, kampioen, kamper, strijder, vechter; bijzit, onecht kind.
Dominique Vandecasteele met de ex kampioen (St Bernardshond) Hij kwam ook in het nieuws omdat de hond maar liefst elf puppyÂ’s had groot gebracht.
Tafeltennis,
Wat weinigen weten dat hier ook een tafeltennisclub bestaat. Rttk Rollegem opgericht sinds 15 april 1983 en met ups en dows in de sporthal de “Weimeersen” Reeds jaren kan de club rekenen op financiële en logistieke steun van een viertal sponsors.
minnivoetbal, voor dames /heren. Duiven en vinkensporten, boogschutters, wielertoeristen, Rollebollers
Zijn allen sporten, maar waarvan weinig geweten, of hebben hun eigen website
Is geboren te Kortrijk op 21 september 1979, als jongste van twee kinderen, van Luc en Annemie. Het was voor de Rollegemnaars even schrikken toen ze levens groot tegen het bushokje prijkte. Het was een sprookjes verhaal; het lelijke eendje werd een mooie zwaan.
Julie maakte vooral indruk met de Franstalige performance van een chanson van de Franse acteur Jean Gabin. Het was een belofte aan haar grootvader. Mede door die act bleef ze tot het laatste moment in de running voor de titel. Maar het mocht niet zijn. Ondanks alles was ze blij dat ze deelgenomen had. Het was de bedoeling om hier en daar wat contacten te kunnen leggen voor televisiewerk, en dat is effectief wel geslaagd. Voorlopig bleef ze verder als model te Brussel.
We vinden haar terug in 2002 ze is dan, (22) wanneer ze werken gaat voor het productiehuis JOK FOE van Chris Cockmartin de echtgenoot van Goedele Liekens . Ze was intussen gehuwd, een producer bij RTL-TVI in Brussel. Ze stopte met haar fotosessies in 2002.
In 2008 verteld ze ronduit “ Ik was vroeger een halve jongen, hield van voetbal en andere sporten, en ben uiteindelijk altijd datzelfde gewone boerenmeisje gebleven.” Ze gaat intussen als commercieel directrice in de HR-consulting aan de slag.
Julie die in Herseaux woont, blijft er van overtuigt dat Rollegem nr. I blijft.
In 2010 was ze als (Ex-) topmodel op Vitaya
In 20011 Na een mooie carrière in de modellenwereld focust Julie zich sinds kort weer op een job als kantoormanager van een HR-Bureau in Roeslare. Maar blijft de mode wereld van dichtbij volgen.
Klaverdries. Klaverweiland . n° s 12, 13 en 14 van sectie B.
Du Flou, deel 6, p. 803 Stuk land te Rollegem.
W.N.T. p. 3323 Deel II, III: Klaverdries: omgeploegd klaverland.
Loquela, (G. Gezelle) tot woordenboek omgewerkt door J. Craeynest, Antwerpen 1898/1899
Den klaverdries: een gewende klaverije . Een dries heet in Â’t Veurenambachtsche een wee, als ze ommegedaan is en in zaailand gebracht, een klaverdriesch is item zulk een stuk klaver.
Klytberg: 62,5m hoogte kliskruidberg, klisoloot.
Du Flou W. D.T. deel 6 p. 1114: wijk te Rollegem. Een hoogte waar de grond uit klei, Clytte
Klytbergstraat: Du Flou W.D.T. deel VII, p. 1114: weg te Rollegem A.D.BW. klytbergstraat, weg nr. 12.
Klytgat: Du Flou W.DT. deel6 p. 1134: wijk te Rollegem, ook bos te Rollegem.
Klyt: Verwijs en Verdam p. 1557 Clitte (Clit, Clette): leem, kleiige aarde.
E. W. Vercoulle: p. 168: mnl clitte, clette. Os Kleddo, Chd kletta, ook Ags clide +lat. Glis, lit.glitus = kleverig uitbreiding van wortel van klei. Uit germ. Franse gleton, glouteron.
A.V.I. Scheurmans p. 251: Klyt, klijte, Klete of klijtaarde: kleiaarde, ook een kleigrond, een kleiachtig veld. Er zijn dorpen waar ze ene partijen landes naam van klete dragen.
De percelen, tiendenplichtig aan de Heren van Rollegem, waren gelegen tussen de Kwadebrugstraat, de Schreiboom/Markestraat, de grens met Bellegem, de Wethuisstraat en de omgeving van de Klijtbergstraat.
Westvlaams Idioticon de Bo p. 467: Klijtgat: kleikuil, ene vette modderige leegte in een vuile straat, een slijkput in ene kwade straat, Fr. Bourbier = Klijtmok, klijtput.
Knock: been voor geraamte, oude begraafplaats.
Een deel van deze plaats valt in de buitenwijken van Kortrijk onder de benaming Rollegem-Knok Knockberg; 52 m
De Flou W.D.T. deel VIII p. 23: een plaats te Rollegem.
Cnock, knok “ ruime plaats of het kleine plein waar verscheidene grote straten te samen komen”( De Bo 477) vgl; Scheurmans: 266; Roes. N° 1814.
Debrabandere ( Leiegouw, 1972, II, 171) verklaart het als volgt: huizenblok. Dit woord is etymologisch (woordafleidkunde) niet te scheiden van “knook, knokkel, kneukel, knoezel, knoest, kno(o)p” Eng. to knock (oorspr. Met de vingerknokkels tikken) en betekent oorspronkelijk “gewricht, knoop, knobbel, geleding, bot.”
Daaruit afgeleid ontstond de betekenis rondeheuvel, hoger gelegen stuk land, bocht, viersprong.” Aangezien op zo ’n viersprong gewoonlijk enkele huizen staan, kreeg het woord ook de betekenis “huizenblok, gehucht.(Zie De Bo, Snellaert).
In het dial.
Is het woord alleen nog bekend in de namen van gehuchten: Rollegem-Knok, Zwevegem knok. In het woord schuilt nog de plaatsnaam Knokke. Het woord betekent “hoek” in de volgende excerpten uit Kortrijk:
1368: dat Berbaerd van der ApostelrieÂ… up haerleder cnochuusÂ…onder de halle ande noorwesthouc (Fonds O.L.V. oork. 363 bis).
1348: buten der steenpoorte op den knoc van haerlebecstrate ende der strate alsoe men gaet te Zweveghem waert. Fonds O.L.V. Oork. 318 bis).
De Knok bevindt zich ongeveer 5 km. van het centrum der stad Kortrijk.De Muynckendoornstraat was de langste straat van de streek, zij begon op Walle (Kortrijk) naar Bellegem (waterval) dan naar de Kalverstaartstraat dwarst de fabrieksbeek kwam terug op Rollegem op de grens met Dottenijs en meet ongeveer 10 km. Heden ten dage is deze weg onderbroken door de autosnelweg en draagt de naam Eindemuynkendoornstraat.
11/8/1994 Ladna Belijka kierowcą autokaru. (Aldus de DROENNIK SLQSlω 11/08/1994) Mooie Belgische Buschauffeur. Laatst reed in Katowice een autobus met Belgische nummerplaat merk Daf bestuurd door een jong mooi meisje. Dit is een verrassing op onze wegen. Stond te lezen in een Pools dagblad. Reeds aan de Duits-Poolse grens was het een verrassing. Aldus A.S. ze controleerden mijn rijbewijs , 23 jaar en al tweejaar mijn rijbewijs. Zij toonde haar rijbewijs aan de schrijver van het artikel JANUSZ MINCEWICZ Ze heeft talent en is een goed chauffeur, heeft reflex en is beheerst, aldus de journalist. Ze was verwonderd dat haar persoon zo een verbazing wekt in Polen, omdat Belgen er iedere dag zijn maar toen was ze de eerste vrouw achter het stuur van een autocar, met airco en Televisie.
Bondillebeek, Bondeltjebeek; De beek van de kleine schoof (garve)
Boondriesche, een stuk weiland van de boon. Deze plaats is aangegeven op de grens tussen Marke en Rollegem op de kaart van het rechtsgebied van Kortrijk door Sanderus uitgegeven in Flandria illustrata. Er stond vroeger een molen.
Forest, gehucht, zijn naam heeft een tegenhanger in het Frans. Het wil zeggen beboste plaats. Slosse rond Kortrijk deel III p. 1610 “het gehucht “ ’t Foreest” ligt Mosschroenwaarts “ het was in de vorige eeuw met bossen bedekt. Forestberg; 52 m
Het forest,forestum, Het is er eenzaam en stille en men heeft het niet te vragen, vorige eeuwen met bossen bedekt. In den gevel van een der zeldzame huizen van dat gewest zitten er wapens die de aandacht van menig voorbijganger gaande maakt.
Ze zijn in steen gekapt en vertonen “rechts de wapens der abdij van Groeninghe: Drie zilveren rozen op rood veld en links deze van Abdis Victoria Dubois alias Vanhoutte van Doornik geprofest te Kortrijk 28/10/1703 overleden 30/5/1771. Het wapen draagt op zilveren veld een rode keper met twee groene bomen langs boven en een zwart kruis langs onder. Tussen beide wapens een staf. Dat huis is een overblijfsel van Vannestes gebroken hofstede, en behoorde toe aan mevr. Crommelinck- Vandenborre te Moen.(Schreiboomstraat 73)
Du Flou, woordenboek der Toponymie Deel IV, p. 258: wijk van Rollegem.
Verwijs en Verdam p. 836/837 Foreest; znw; o en ( vr.?)
Van ofr. Forest; fr forêt, mlat. Foresta. De betekenis van mnl; Foreest is dezelfde als mlat; terra forestica; d.s. terra domincara.
Een onmiddellijk aan de vorst toebehorende domeingoed, bepalende voor de jacht geschikt, met woud als hoofd bestaand deel, doch ook met vlak veld, weiland enz. dus eigen jacht, jachtveld, jachtterrein, bij uitbreiding ene landstreek waar weinig mensen wonen, wildernis, onherbergzaam oord en eindelijk, omdat bos noodzakelijk attribuut van een Foreest was ook bos en woud.
Woordenboek der Nederlandse taal Deel 3, II , III , p. 4627;
Joke Buysschaert Joke het jongste uit het gezin 13/4/1981 een onopvallend meisje van 18 jaar in 1999 die misschien de nieuwe Gella word. Ze was onopvallend maar als je goed toekijkt draagt ze reeds de zwarte gordel en neemt ze moeiteloos het op tegen stoere binken. Toen ze pas zeven was kwam ze door haar broer in contact met de judosport. Gelukkig maar heeft ze haar ervaringen nog nooit in de praktijk moeten gebruiken . Ze volgde L.O. aan het ST. Theresia-instituut in Kortrijk. Na de witte, gele, oranje, groene, blauwe en bruine gordel heeft ze nu de zwarte behaald. Je krijgt dat niet zomaar je moet een aantal tornooien winnen met de hoogste score tot je 10 punten behaald. Vervolgens moet je voor een jury een examen doen. Voor Vlaanderen vinden die in Zele plaats. Het was mei 1997 toen ze haar zwarte gordel 1ste dan had. Ze won reeds diverse tornooien in haar categorie(-70 kg.) in 1998 Jeugd tornooi Herentals, tornooi der fruitstreek in St.Truiden , beker van Laakdal, Trofee van Vlaanderen, Open Brabant, Toornooi van Bree. In 1999 won ze het kampioenschap van West-Vlaanderen en werd tweede in het kampioenschap van België. Ze is vast van plan om door te gaan, op de vraag of er tijd is voor jongens zegt ze: “ ik train veel met jongens”. Haar grote voorbeeld is Vandecaveye. Ze zou heel gaarne bij de Rijkswacht gaan, helaas het zijn lange wachtlijsten en het kan wel 2 jaar duren, intussen kan ze haar diploma L.O. halen aan het Reno. We hebben intussen een beloftevolle atlete voor de komende jaren.
De sectie D het punt tussen Bellegem en Dottenijs is verdeeld door de baan naar Eynde (Einde)Muynckendoornstraat.
Hier spreken we over de langste weg van Rollegem: vanaf Walle over de Rollegem-Knok tot aan de Waterval doodlopende op E 403 en aan de andere zijde het vervolg maar nu Einde Muynckendoornstraat en vervolgens naar Dottenijs.
Du Flou, woordenboek der toponiemen deel XL, p. 57: Wijk van Rolleghem en Belleghem Buurtweg nr. 6. Verwijs en Verdam p. 1893: Moniken( monken, muniken munken: Duinheren van Brugge van de orde van de cistercienen De Bo p. 630)
De hoeven van Gesquière sectie D.N.262 en Herbau sectie D° n° 378 en 379 Zij zuiden van de baan van Rollegem naar Luigne. Waarop het zuidelijke deel het belangrijke gehucht Tombroek bevindt. Moeras van tombes, dat onderverdeeld is tussen vier gemeenten, Rollegem, Dottenijs, Luigne en Moeskroen. Het is ook op de weg gaande van steenweg Rollegem- Luigne naar Dottenijs, komt u het gehucht Malpont tegen.
Sectie B ten noorden door het grondgebied van Kortrijk. Langs het oosten door de steenweg van Kortrijk naar Luigne die midden door Rollegem loopt.
De sectie C begrenst door de buitenwijken van Kortrijk, de Fabrieksbeek en eveneens de steenweg naar Kortrijk.
Hier spreekt men over De Rollegemseweg, vanaf O.L.V. ter Spiegel naar de Marionetten, vervolgens Schepenhuisstraat, Statiestraat naar de Tombroekstraat en naar Luigne.
Marionetten: Du Flou, woordenboek der toponymie, deel X. p. 147: herberg te Rollegem.
Woordenboek der Nederlandsentaal deel 9, p. 241 : Marionetten: znw vr. uit het Frans marionette, van Marion, verkleinw. Van Marie. Soms wordt de vorm marionette ook in het Nederlands onveranderd gebruikt.
“Marionetten zijn kleine beweegbare figuurtjes van bordpapier, hout, metaal, ivoor of been, waar kermislopers zich mee bedienen om het gemene volk te vermaken(Chomel 1963 b)”
Minachtend ook gezegd van iemand die geen wil heeft.
Nederlands Etymologisch woordenboek de Vries p. 429
Marionet: znw. vm. Fra marionette “ pop die met draden bewogen kan worden.
ital. Marionetta eig. “poppenkop op de narrenscepter” Het woord is gevormd van Marion, vleinaam van Maria.
Sectie A tussen de Sint- Annaweg die ten westen de scheiding maakt tussen het grondgebied Marke en Aalbeke, gaat naar Moeskroen en langs de andere zijde naar de Schreyboom. Het is bij de Schreyboom dat de hoeve van Karel Herbau zich bevindt. Wat kunnen we hiervan onthouden?
De Schreiboom van Rollegem( een gehucht) Atlas der buurtwegen : cfr. Situering op plan
Slosse Rond Kortrijk, Deel III p. 1610 : “Onze voorvaders hielden zekere bomen in grote eer en planten ze bij voorkeur aan een kruisstraat en hofpoorten om van rampen en ongeval vrij te blijven, het waren menigvuldig( meestal) Lindebomen.
Later werden ze met een kruis of Lieve Vrouw beeldeke voorzien. De Schreybomen dienden tot de verering van de heilige Maagd.
Fonds DÂ’ Ennetieres 2400 (1764) : De Schreyboom wordt vermeld en getekend (Tuyttens Fabienne)
Fonds Colens 206 : p. 53 daar wordt de naam Schieboom vermeld
= het leenboek van Cortyck 1649.
Du Flou, woordenboek der Toponiemen: deel XIV, p. 414: wijk van Rollegem.
Du Flou, in zijn woordenboek der toponymie deel 14, p.968, herberg en wijk zo genoemd. Uit de toponymische studie van Rollegem Tuyttens Fabienne 1985/1986.
Aanwinsten VI 1930 : een erfve behuyst wesende een herberghe genaemt den smockelpot.
SBK fonds G.G. cod 222 : “Terrier du Coster “ de Saint-Martin de Courtai.
Titre : beschrijvinge behelsende de consistentie van de groote ende ghelegnheijdt vande Costerthiende gheleghen in de prochie Cortryk-buyten recht voor de hermitage van Sinte Annacapelle, beginnende dese thiendee van Joseph de Penthevilles, tot aende herberghe bij de Callewaert-bosch- genaemt den Smockelpot, . . .
OSAK 1204 : Landboek van Cortryck-buyten(1762) de herberghe geseyd den smockelpot.
-Smokkelen = “ misten, motregen” Bij de Bo smokklen alf. Van smoken = dampen, roken. Engels : to smoke. De zelfde wortel bevat smuiken, met dezelfde betekenis.
Ook smoren betekend trouwens zowel “misten” als “roken”.Debrabandere(Leiegouw, 1972 II, 186)
Reeds voor de oorlogen bestond er een voetbalclub zoals bij ieder gemeente die zich waardeert Na de oorlog kwam er opnieuw nieuwe andere en betere. K.W.B.-voetbalploeg gesticht te Rollegem 14/4/1979. Deze werd omgezet in sporting rollegem, welke nog later zou fusioneren met Aalbeke om de VAR te worden, maarvelen zijn geroepen toch weinig zijn uitverkoren. Hoeveel starten er niet per jaar ook hier te Rollegem met voetballen ? (Te veel om op te noemen, en om er geen te vergeten laten we dit hier in het midden) maar hoe weinig zien we er van terug in nationale ploegen laat staan internationaal. Maar goed wanneer men niet probeert kan men het niet weten. Velen zijn geroepen weinig uitverkoren of zo iets .Toch kennen we mensen die internationaal bekent zijn in die wereld, denken we maar aan Willy Verhoost (toch een zeer bekende Rollegemnaar) bij Excelsior Moeskroen, Lokeren Daknam geen speler maar toch, en wat te denken over die het wel verder schopte
Lieven Vandevenne
Een 18 jarige, eerder van het tengere type levert zijn eerste bewijs in 1975 als op de linkerflank postvat en zich dadelijk in het spel mengt, en zich al dadelijk in het publiek laat opmerken. Prettig vind iedereen het als zo een “Kleine” een grotere en oudere tegenstander op het veld en sportieve neus kan zetten. De story van David en Goliath die zich steeds herhaald.
Hij werd geboren op 31/5/1957. Hij was tien jaar toen hij zijn ontluikende voetbaltalenten te Lauwe aanbood. Hij debuteerde op de linker flank. Meestal met doelpunten van het zelfde patroon. Tegenstander voorbij, naar binnen zwenken en vervolgens naast de verste paal tegen het net. 57 maal lukte zulks in zijn tweede miniemenjaar. Bij de knapen verliep het al even vlot en scholier was hij slechts een seizoen. Twee jaar bij de juniores met regelmatige selecties. In april 1973 liep hij in een wedstrijd tegen Mons een Kuitbeen breuk op, een grapje welke hem elf weken gips kost. Hij liet de moet niet zakken hij is zelf doorgestoten tot het eerste elftal. Met zijn 1,71 meter en 60kgr voelde hij zich in 1975 op zijn gemak.
In 1977 als 19 jarige gaat Lieven Vandevenne naar R.C. Harelbeke derde nationale, paarswit
1982 Vandevenne met Harelbeke in tweede nationale, in woord en klank is wat meer bezadigdheid te bespeuren, omdat zijn jong gezinnetje aan Liselot een eerste kindje heeft? Hij verlangt er naar om ooit in eerste nationale te spelen. Hij verliet W.S. Lauwe om naar Racing Harelbeke (de ratten) te gaan, het kon even goed Cercle Brugge geweest zijn, maar hij was bang op het invallerbankje te zullen wegdeemsteren. In 1983 oogde lieven naar het buitenland, Harelbeke bleef in tweede.
Lieven Vandevenne verloren voor het topvoetbal? Hij werd op de transferlijst geplaatst bij Harelbeke. Vraagprijs anderhalf miljoen, maar het komt niet tot een overgang. Bij gevolg moet de middenvelder zich tevreden stellen met een kleine tien procent van die som. Ik ben pas 26 en dus op mijn hoogte punt van mijn carrière. Preciesomdat ik een niet zo geslaagd seizoen achter de rug heb, wilde ik het komend jaar er serieus tegenaan gaan. Daar zal nu wel niet veel van in huis komen. Lieven Vandevenne nu al verloren voor het topvoetbal? Hopelijk niet!( 9/8/1983)
September 1983 Lieven speelt nog bij Harelbeke. Zoals reeds eerder gezegd, als we er toch vergeten zijn laat het maar weten!
De vrijdag vanaf 14 u St-Antoniussponsortocht voor de lagere school, en afhalen van kerstbomen aan huis.
Om 18u klokkengeluid om de feestelijkheden aan te zetten, Kerstboomverbranding, Glühwein, jenevertent, frieten en patékaarting.
Zaterdag tentoonstelling “Kerk van Rollegem” van kunstschilder A. Platteau, doorlopend patékaarting.
Zondag vanaf 9.45 u Antoniusstoet,( Den Belleman, heer van Rolleghem,de schout en den Baljuw) gevolgd door Antoniusmis door gewezen medepastoor E.H. André Desimpel, met koor Crescendo. Feestpredikant E.P Rik De Bock, directeur van het Don Boscocollege.
De koptischmonnik, werd uitgebeeld door Pascal Deloof.
Tractorenwijding, om 11.30 receptie, in de vroeger jongensschool(O.C.) 12.30u hutsepot
Vanaf 14u St-Antoniuswandeling, uitslag tombola,
Maandag om 14.30u koffie, gebak, vriendenkaarting en koffietafel.
Dit jaar werd een Wilgentwijgen beeld meegedragen in de stoet, het is een St-Antoniusbeeld gemaakt uit wissen, een bepaalde soort wilgentenen, namelijk het Belgisch rood. Het wordt rood genoemd omdat na het drogen een bruinrode kleur krijgt. Het beeld is van de hand van Magda Peeters, een kunstenares uit Wevelgem.
Nu prijkt het beeld in de kerk. St-Antonius-Abt is vereeuwigd in wilgentakken. Er was ruime belangstelling voor de St-Antoniuswandeling.
Het grondgebied van Rollegem, een onregelmatige rechthoek die zich uitstrekt in de lengte van noord tot zuid en onderverdeeld in vier secties aangeduid A. B. C. D. Rollegem heeft de vorm van een laars zonder hiel.(Banaanvorm)
Het grenst ten noorden aan de buitenwijken van de stad Kortrijk, ten oosten aan Bellegem, ten zuiden aan Dottenijs, Lowingen en Moeskroen
Ten westen aan Aalbeke en Marke.
Ten noorden aan de grondstukken met het Kadasternummer 27, 30, 31 en 32 en op het westen op de weg van Kortrijk naar Bellegem de genaamde Rollegemhoek of landtong van Rollegem, nu Walleweg.
Wanneer men zich naar Bellegem begeeft of ten oosten van de gemeente ziet men de Mortangnestraat of de rue de Mortange die verbasterd werd in de rue de Mortagne.
Deze weg ging langs de kadasternummers 384, 385, 390 en 394 en gaande van oost naar west. Langs het oostelijke deel loopt de Fabrieksbeek die op een bepaalde lengte ook de scheiding maakt tussen Rollegem en Bellegem.Het stuk van de Mortangnestraat is nu ingenomen door de autosnelweg E17. Links van de baan van Rollegem naar Luigne is de oude hoeve “De ijzeren poort” of “Porte de ferré” genoemde kadasternummers 515, 516a, en 516b in de sectie C. We bevinden ons hier in de Tombroekstraat aan de begraafplaats.
Ook in deze C sectie onder 500 staat de Rollegemsehoeve gekadastreerd.Het
Langs de weg van Rollegem naar Dottenijs op het Kruispunt van de rue de Candlé(wat betekend Lichtmis) gaande van Bellegem is de plaats Waterval genoemd, (aflopen van water) Thalweg kadaster 371.Ten noorden van de waterval, in de sectie C ziet men de hoeve Van Neste, die eigendom is van graaf Lodewijk della Faille, gehuisvest te Gent.
Bellegemseweg
