Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
12-08-2016
755 Pastorij
755 Pastorij
Het kerkbestuur van Sint-Laurentius-Wolvertem is vernieuwd. Er verscheen een foto hierover met v.l.n.r.: penningmeester Erwin Philips, lid Nadine Roels, voorzitter Pol Aerts, lid Leo Robberechts, federatiepastoor Meise & Wolvertem Jan Lagae en secretaris a.i. Luc Van Ophalvens. Het bestuur wacht onmiddellijk een aantal zware taken, zoals verwerven en renoveren van de Pastorie van Wolvertem in de Oppemstraat. Daar werd bezwaar tegen ingediend, maar dat is ondertussen verworpen door de gouverneur. Federatiepastoor Jan Lagae van Kiemkracht zou beter zijn intrek nemen in de pastorij St. - Martinus. Die heeft standing en zou toch niet verkocht worden. Er zou ook 1 federatie moeten komen die samen valt met de gemeente. Bij de post zou dat voor de postnummers ook zo moeten. Nu hebben we er 2 : 1860 en 1861. Waarom moet men alles nodeloos ingewikkeld maken ?
Het monument voor Eddy Merckx aan het Administratief Centrum van de gemeente Meise in Wolvertem krijgt heel wat bekijks. De reacties zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen. Zo stonden de senioren op hun fietstocht op de Sporteldag ervoor. De schepen van Cultuur gaf toelichting en verklaarde dat de renner links onderaan hijzelf is. Dat kun je zien, zei hij, omdat die opzij kijkt om te zien of er een stamenee te zien is, om even te stoppen. Hoe kunnen we de anderen benoemen? En welke anekdote past erbij ? Misschien kunnen we plaatselijke renners uit het verleden nomineren. Een van onze vroegere burgemeester, een fervent fietser past er alleszins bij. Staat er ook geen vrouw bij ? De kannibaal himself staat er prominent op.
Ik kan aan het lijstje van mijn “eretitels” er eentje toevoegen : zalm. Inderdaad, ik zwem regelmatig tegen de stroom in. Dat wordt door velen niet geapprecieerd. De andere heft bewondert dat. In mijn geliefde Scotland bezocht ik 3 maal de Falls of Shin in Sutherland waar de zalmen de watervallen over springen. Ik trachtte dat te fotograferen, wat niet gemakkelijk is. Ik heb het ook eens gefilmd. Voor alle duidelijkheid : de andere eretitels wil ik jullie niet onthouden. De inspectie onderwijs betitelde mij als eredirecteur van het Audiovisueel Centrum (Jos Chabert) Meise en Jette. De bediende van de dienst cultuur schreef in een opdracht in een uitgave : aan Jef, de eeuwige rebel. Ze noemen mij ondertussen ook “het geheugen van Meise”. Ik heb dan wel een fenomenaal geheugen dat ik bij mijn geboorte meekreeg, maar dat geheugen vertoont veel gaten die ik via mijn blogs wil opvullen. Officiële eretekens zijn aan mij niet besteed. Moest ik die opsteken zou ik mij in het wereldje van de hypocrisie begeven. Liever niet!
Plantentuin Meise brak op zondag 26 juni 2016 het wereldrecord “langste picknicktafel “. Momenteel staat het op naam van een organisatie uit Koeweit met 194,7 meter. Er staat een driehonderd meter lange constructie. Op 26 juni ’s middags werden duizend mensen verwacht. Het werden er 500. Deze wereldrecordpoging, past in de ZomerFloridylle. Met dit feest wil de Plantentuin het startschot geven voor de zomeranimatie. Iedereen kon zich inschrijven voor de picknick. Men bracht zijn eigen picknick mee, maar elke deelnemer kreeg een goodiebag met lekkers. Op de tafel stonden potten met vergeten groenten en eetbare bloemen. De picknicktafel blijft de hele zomer staan. Hiermee zet de Plantentuin in op kwantiteit, zonder de kwaliteit uit het oog te verliezen. In het recent uitgegeven Jaarverslag 2015 wordt dat en volle aangetoond. Ondertussen staat de Reuzenaronskelk weer in bloei. Allen daarheen !
Op 18 juni 2016 trokken we met Berla naar het kerkhof van Laken. Theo Swinnen was onze uitstekende gids. We bezochten het graf van de eerste rode duivel: Jenatzy. 1899 Aan de ingang van het kerkhof vinden wij de zaak van de nakomelingen van Salu Ernest. Die had zijn buitenverblijf in de Zonnelaan in Meise. Hij was ook de ontwerper van het kerkhof van Meise en de oorspronkelijke reuzen Jan en Mie. Theo blichtte naast de wetenswaardigheden rond de grafmonumenten en de crypte de links met Meise. Zo bezochten wij het graf van Lucien Acou, schoonvader van Eddy Merckx. Er was ok het graf van Balat. Die zou iets te maken hebben met de ballatkas in de Plantentuin Meise, waarvan de foto nu als logo dienst doet. Jos Chabert huldigde destijds een grafmonument in voor Pleyel op de Open Monumentendag 15.9.1996. Dat moeten we zeker toevoegen aan het Liber Amicorum Jos Chabert.
De gids uit Meise verzamelde volgende gegevens :
MARIE PLEYEL Moke 1811-1875 Dochter van een diplomaat en uitzonderlijk begaafde pianiste. Speelt als 14-jarige solo pianoconcert in De Munt. Tegen de zin van haar moeder verloofd met Hector Berlioz. Moeder arrangeert huwelijk met de Oostenrijkse toondichter en pianobouwer Camille Pleyel – zij is 20 en hij 53 jaar. Na 4 jaar gescheiden en is erg bevriend met Chopin en Liszt met wie ze gedurende 10 jaar door Europa toert en op alle grote podia concerteert. Krijgt in die periode een kind van ??? Ze behoudt de artiestennaam Pleyel. Vanaf 1848 pianoprof aan het conservatorium van Brussel en dat gedurende 24 jaar. Felix Mendelson draaide graag haar partituurbladen om. Het monument is een initiatief van haar leerlingen van het Conservatorium daar ze geen verwanten meer had. Beeld van de Brugse beeldhouwer Henri Pickery naar Italiaans model. Restauratie door Epitaaf in 1986. Symboliek : fakkel – lier – palmtak – lauwerkrans – leeuwenpoten. Bösendorfer – Steinway - Maene
Eindelijk is het zover. De kleuters van Westrode hebben hun nieuwe lokalen betrokken. Een van de 7 werken van de schepen is voltooid. Sedert het begin van dit schooljaar zaten ze in de beschuttende werkplaats in de Neromstraat. Nu beschikken ze over vier klassen en een polyvalente ruimte, die als binnenspeelruimte en er turnzaal wordt gebruikt. Directrice Griet De Roos is blij voor haar kleuters en hun juffen. Ze hebben voor de gelegenheid de rode loper uitgerold. De kleuterleidsters hadden er zelfs hun Paasvakantie voor over om alles in orde te zetten. Proficiat voor deze onbaatzuchtige inzet! Het groen errond wordt ook al aangelegd. Er komt voor elke klas een eigen tuintje met zandbak. En volgend jaar krijgen ze ook een aparte kinderspeelplaats. Om het landelijke karakter uit te spelen as troef, legt men ook nog een groene weide met speeltuigen aan. En door de lage vensters kunnen de kleuters van in hun klas de koeien, paarden en schapen observeren. Of er ook ezels en hanen komen is voorlopig niet geweten.
Op 1 april is het uitkijken geblazen. Want snoodaards proberen ons te foppen. Zo was het vroeger de gewoonte om iemand op te sturen om “een zakje knoopsgaten” te halen. Een variante hiervan was “ een fles droog water gaan kopen”. Michel Van der Veken, de plaatselijke beenhouwer in de Boechtstraat ten tijde van de “Rozenboom” vroeg ons het vierkant – rond te gaan kopen. Recent hoorden wij er nog een : “de sleutel van de kerkfabriek “ afhalen. Maar in de media lanceerden ze een prijs. Wie zich het eerst aanmeldde kreeg een beloning. Zo daagden rijen luisteraars of kijkers op. De kinderen bedachten ook een spelletje. In ’t geniep werd een papieren vis gekleefd op de rug van het niets vermoedende kind. Er zijn er heel wat met dat papieren visje op de rug huiswaarts gekeerd, na schooltijd. Of er een variante met een haan bestaat, daar hebben wij het raden naar!
De graaf met de bijl kreeg de bijnaam Hapkin. Een hapkin zou een bijl zijn waarmee men de bomen merkte die in aanmerking kwamen om er een galg van te maken. Bij ons was kapaf de bijnaam van August Van Doorslaer, die 'kapaf' zei als een boom moest gemerkt worden om te kappen. Of ze er toen galgen van maakten is niet geweten. Die waren alleszins al uit de mode. Hapkin was in 1111 de bijnaam van BoudewijnVII van Vlaanderen. Toen hij in 1118 zich in een oorlog stortte tegen Normandië werd hij zwaar gewond. Hij bleef doorvechten, maar stierf 9 maanden later kinderloos. Hij was ondertussen monnik geworden, om zo het recht op de eeuwige gebeden van zijn confraters te verwerven. En ja, Hapkin is ook de naam van een stoer bier. Hoe kan het anders in bierland. Of de hanen dat lusten, valt uit te proberen.
Tijdens het paasweekend hield de parochieploeg van Rossem een merkwaardige tentoonstelling. Er werd opnieuw aangeknoopt met een rustend initiatief van enkele plaatselijke kunstenaars : arterossem. Paul Grégoire, Jeanne De Buyser, Willy Kerremans hielden op regelmatige basis een groepstentoonstelling. Dit is een waardige opvolger van de eerdere kunstenaarsroutes van de Kunstkring en LAK. Er was ook plaats voorzien op de tentoonstelling voor het erfgoed van Rossem. Onder het prachtige beeld van de heilige Anna ten drieën werden merkwaardige stukken erfgoed getoond.
Ondertussen hebben een 40tal vrijwilligers de parochiale feestzaal heropend. De inhuldiging gebeurde met een eerste Rossemcafé. Opp 18 en 19 juni zijn er parochiefeesten. Zie facebook : rossemleeft en http://www.feestzaalrossem.be
Op http://www.rossemleeft.be kunnen we het leven onder de kerktoren van Rossem volgen. Bij mijn bezoek merkte ik op dat er opnieuw plantengroei bulkt uit de galmgaten.
Meise stak zijn website in een nieuw kleedje. Hij is opgebouwd via drie rubrieken : wonen en leven, vrije tijd en uw gemeente. Er is oog voor informatie, stratenplan, e-loket, … We onderwerpen hem even aan de kwaliteitskontrole op 'Evaluatie website' http://www.surveymonkey.com/s/75M6T3Q
1. Taal 2. Penetratiegraad : zie teller bezoek(st)ers 3. Lay-out : 4. Video’s : 5. Foto’s : 6. Correct en volledig : 7. Up-to-date 8. Links 9. Statistiek 10. Frekwentie update Op de Seniorenraad kwam dat reeds ter sprake. Er worden twee termen gehanteerd : senioren en ouderen. De Seniorenraad zou een prominentere plaats moeten krijgen, op het niveau van de andere raden. Bovendien zou men het de ouderen uit onze gemeente gemakkelijk en eenvoudig moeten maken. We deden reeds een voorstel om via 1 klik te zijn waar je moet zijn : op de zoekfunctie “ouderen” (als voorbeeld). De alfabetische keuzelijst staat eronder. Iemand merkte op dat de voorzitter van de Seniorenraad niet klopt!
De bouw van de derde Zorgresidentie Moutershof is gestart aan de Zep in Wolvertem in de buurt van het gemeentehuis (administratief centrum Meise). Er komen een honderdtal zorgflats. Het worden 3 gebouwen die met elkaar verbonden worden. Het is een project van Realis Peter Vanmaldeghem. De nood voor een dergelijk project blijkt uit een bevolkingsonderzoek van vorig jaar, waarbij 25 procent van de bevolking in Meise 60-plusser is. Dit procent zal niet afnemen, rekening houdend met de algemene vergrijzing over heel Vlaanderen. Een team van artsen, verplegers en zorgkundigen staan de klok rond klaar om de bewoners bij te staan. Senior Assist zorgt voor de uitbating en de ontwikkeling.
Dit rusthuis, gelegen in Eversem op de Kapellelaan kreeg een nieuwe stek in Wolvertem. Met ziekenwagens en een bus verhuisden ze op woensdag 9 maart naar de Tramlaan. Het voltallige team en medewerkers klaarden de klus. Het heeft 15 jaar geduurd om een geschikte locatie te vinden en de nieuwbouw opgetrokken te krijgen. De uitbaters van het zorgcentrum broers Bart en Stefan Peeters, de 80 bewoners en het personeel zijn blij met het resultaat. Hun intrede ging met fanfare sint-Cecilia en de rode loper bij de verhuis. De twee jaar geleden overleden vader heeft het spijtig genoeg niet meer kunnen meemaken. Zij geven een ouderenkrantje uit : het Oasekrantje. Daarin nis er een vaste rubriek “Lief en leed in de Cuyperfstraat in Meise Frans Peeters (den Binner) en buren. Ik was een van de buren en ik heb den Binner gekend. Hij kwam in de Rozenboom regelmatig zijn pintje drinken. Herinneringen over het leven in de Cuyperstraat werden reeds door mijn broer Piet beschreven in “De historie van Stamënee de Rozenboom” en “Meise belevenissen”. En ik heb ook mijn jeugdherinneringen opgeschreven “Jeugdherinneringen van een straatrat”. Wij moeten dringend eens gaan samen zitten om onze krachten te bundelen.
Aan de leertuin maakte Natuurpunt een wilgenhut met de leerlingen van het zesde leerjaar. Juf Joke was fier om met haar leerlingen en de vrijwillige werkers van Natuurpunt te poseren voor het resultaat. Zij kregen de raad mee het geheel regelmatig te voorzien van water. Want wilgentenen groeien en bloeien als je ze in de grond steekt. Zo wordt het op termijn, mits voldoende zorg, een heuse natuurlijke hut.
Het huidige Chinees restaurant op de hoek van de Strombeek Beversebaan en de Private dreef was toen de verkaveling de Nekker er kwam een restaurant. Al snel evolueerde het naar Ô bar, een club voor holebi’s. Later werd het een rendez – vous huis, waar regelmatig feestjes werden georganiseerd zoals in Italië met Berlusconi. Iemand vertelde mij dat de bazin zich eens liet bespringen door haar Duitse herdershond. Is dat geroddel of een louter indianenverhaal, laat ik in het midden. Nu is het China town.
De vroegste bewoner van dit pand, die ik nog gekend heb, heette “Fidel”. Hij baatte er een krantenwinkel uit. Zijn zoon André had een krantenronde in Meise. Eerst woonde die ernaast. Frans Janssens (de vader van Theo) kocht het gebouw in 1934 en er werd een paardenstal aangebouwd, omdat ze plaats tekort hadden er rechtover. Het werd in 1936 afgebroken. Hij was gehuwd met Louise Van der Hasselt en had vier kinderen : Anna, Theo, Godelieve en Hendrika (Hariette). In 1960 bouwden ze op het terrein een woonhuis met winkel . In 1961 werd het gelijkvloers ingericht als winkel, want stedenbouw legde nogal strikte verplichtingen op. In 1967 verhuisden Theo en zijn twee zussen Hendrika en Godelieve naar de winkel. Zo kwam hun huidige woning vrij en kon daar in 1967 het Audiovisueel Centrum (nu CVO) starten. Toen de familie Janssens stopte, verhuisden ze terug naar hun woning. Want in 1972 verhuisde het AVC naar het Willy Van den Berghecentrum, waar nu de Muze verrees. Een oud-studente Engels van het AVC huurde de winkel in 1986 en vestigde er Taverne Christie’s. Toen zij aan haar directeur vroeg, wat hij van haar taveerne dacht, kreeg zij te horen dat er in Meise enkel “stamënees” zijn. In 1996 nam Roland De Munck uit de Tuinwijk de zaak over . In 2008 nam Daniëlle Vander Putten de zaak over en werd het Barok bar Brusselsesteenweg 49.
De Kaberdoes op de Nieuwelaan, waar oud-voorzitster José De Greef van Okra opgroeide, is het verst van het centrum afgelegen lokaal van de fanfare Concordia en de Reuzen Jan en Mie. In mijn streekboek “Meise, onder de toren van St.-Martinus” vinden jullie op pag. 57 een van de oudste foto’s. De “oud-soldaten” poseren er voor hun lokaal. wij beschikken nog over een andere reeks. Kaberdoes is dialect voor bordeel of hoerenkot. Of er in dce geschiedenis prostitutie is bedreven, daar hebben we het raden naar. De ligging doet dat wel veronderstellen. Want de huizen van plezier liggen buiten de stad meestal:langs een grote baan. Toen de tram daar nog voorbij reed, was het keerpunt van het openbaar vervoer in de "rue Zérozo", aan het Noordstation in Brussel. Hij deed als het ware een ereronde voorbij de meisjes van plezier, achter de vensters. Daar hebben ze eens een verloren gewaande bus van Sport en Recreatie terug gevonden. De chauffeur was er blijven slapen. De haan in het bordeel is de pooier!
Vroeger lag dit op het domein van de Plantentuin, die veel groter was dan nu. Het landgoed van baron Jean Paul Van Gijsel met al wat ertussen ligt, was één grote eigendom. Het was de eerste jeugdclub van Meise in de tijd van de jeugdjaren van burgemeester Jules Van Campenhout. Het Chiroheem was toen in de schuur van Van Gijsel, op enkele tientallen meter op de Koninklijke Kasteeldreef. De A12 was er nog niet en de huidige Boechoutlaan liep van aan de inkom van de Plantentuin door en vormde de Koninklijke Kasteeldreef. Daarna werd het een herberg “stamënee bai bëstël” uitgebaat door de familie Huygens. Jef en Jeanne Olbrechts-Huygens(?) baatte het een tijd uit (kinderen Isidoor, Lea x Frans Michiels, Roger. In “Meise onder de toren van St.-Martinus” staat op pag. 86 een foto van de buren uit de Boechtstraat. Wij vonden een circulaire uit de jaren 1969 waarin Auberge Napoleon beschreven werd toen het van een eenvoudige "stamënee" restaurant werd. Van 1969 tot 2011 werd het uitgebaat uitgebaat door Paul Vandersypen. Hier was ook het eerste benzinestation van Meise van het merk Caltex. Het gerucht deed ook de ronde dat Napoleon daar zou geweest zijn, voor zijn nederlaag in Waterloo. Restaurant Napoleon werd ondertussen overgenomen door Jan en Gilles Stallaert. http://www.aubergenapoleon.be
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
De Locatie van ’t Moment : anno 1717 staan er 3/4 woningen op deze kavel. Hofstede Vanden Eynde Adriaan, huysstede Crockaert Gheeraert en huysstede Van Hemelrijck Hendrik, mogelijk ook Leemans. Blijkbaar neemt Crockaert de volledige straatkant. In “Meise, onder de toren van St.-Martinus staat op pag.15 : Deze herberg, naast de oude pastorij, noemde aanvankelijk “A la cantine”. De uitbaatster verhuisde, met naam en al, naar de Nieuwelaan, waar nu de bank is. Op een oude foto van toen het ‘Au vieux Meysse’ en ‘In ’t oud Meysse’ heette staan de uitbaters Louis Huygens, Karel Huygens, Nicole Coremans en Clairette Coremans-Huygens De zaal Triomf kwam er op deze plaats. Na een brand werd het afgebroken. De Oud-Soldaten van Meise (K.M.G.S.B.L.1903) hadden hun lokaal in de zaal Triomf. Dit was ook het lokaal van de fanfare De Verenigde Broeders (bijgenaamd “de ressën”). Achter het “stamënee” was een danszaal. Die werd achtereenvolgens uitgebaat door … , Louis Huygens, Fernand Coremans, Domien Van Opstal. In 1941 waren hier nog klaslokalen boven de danszaal. Naast de Triomf was het ‘stamënee’ van de gezusters De Cuyper (waar nu het funerarium is). Nu is hier sedert 2000 de nieuwe bibliotheek met ontmoetingsruimte “’t Moment”. In de eigendomsakte staat vermeld dat dit vroeger eigendom was van keizerin Charlotte van Mexico. De akte werd opgenomen in het schrijn, waarin de voorwerpen die door de keizerin aan Madeleine De Cuyper geschonken werden. Dit bevindt zich aan de trap en lift van de bibliotheek. In ’t Moment hangen de foto’s van twee Meisenaren : Piet Van Campenhout en René van Haeck. Hier vergadert de Cultuurraad en gaat het mandelijkse praatcafé van Erfgoedkring Berla door.
Vroeger was dit een winkel met ‘stamënee’ van Jan en Alice De Waet. De volgende uitbaters waren : Lisette Haeck (° 27 april 1917), Maria Straetmans en Isidoor Haeck . Op een oude foto zien we de zaak bij de oude St.-Elooiviering met Bert Peleman en Philibert Lettens. Twee huizen verder zien we ook de staminee “Au vélo” nog en verder “Kursaal”. In 1951 werd het “Den Beiaard” toen het stamcafé werd van de Beiaardvrienden uit Meise. Die realiseerden de oude beiaard (nu aan de bib.). Onze eerste bei aardier Jef Rottiers heeft er menig pintje gedronken na de zondagavondconcerten op de beiaard. In … werd de zaak verkocht aan Guy Van Eyck. Op 18.2.2008 werd het overgenomen door de huidige uitbaters Bavo en Bastiaan Vandeperre
