Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
07-09-2018
863
863 Embleem
Jan Wellens tekende het embleem van de Cultuurraad Meise toen hij nog bediende was op deze dienst. Dit werd toen Ingrid Devriendt overnam verwerkt in een medaille van 5 cm diameter in brons. Ze werd geïnspireerd door de medailles die uitgereikt werden bij de joggings van Jogclub Meise. We wilden toen alle belangrijke monumenten van Meise laten slaan in een medaille. Er bestaan er tien op basis van tekeningen van onze plaatselijke kunstenaars Jan Wellens, Achiel Bettesone en Willy Kerremans.
Het oorspronkelijke embleem bestond uit 5 torens met een artiest op de top. Maar er zijn 7 klassieke kunsten. Uit verveling op de Cultuurraad tekende ik er twee torens bij. Ik vond die onlangs terug en Julien De Roover tekende de twee overblijvende artiesten.
De grote oorlog, W.O. I, had ook gevolgen voor de Beeldende Kunst. Onze bekende schilder Gust De Smet evolueerde door dit conflict van Impressionisme naar Expressionisme. Hij schilderde naar het voorbeeld van Emile Claus voor de oorlog in Sint Martens Latem. Maar door de oorlog belandde hij in het neutrale Nederland, waar hij andere kunsticonen leerde kennen. Hij maakte zo een ommezwaai van Impressioinist naar Expressionist! Na W.O. I trad hij toe tot de Sélection – beweging met Constant Permeke en Frits Van den Berghe. Hij had een villa in Deurle en boerde goed. Maar door de recessie van de jaren 30 liep het fout . Hij moest zijn villa verkopen en trok in een klein huisje. Dat kun je bewonderen op een wandelroute met unieke kijk op de schilder.
Mijn vriend Norbertijn Gereon stierf op 5 juli 2018. Ik heb hem leren kennen via een kleine jongen die bij mij toen in het eerste leerjaar zat. Zijn vader troonde mij mee naar Grimbergen, om de duivel onder de preekstoel te bewonderen. Gereon was er vriend van den huize en zo leerde ik hem kennen. Later zat hij mee in de werkgroep die de leeftijd voor de Eerste Kommunie in Meise optrok. Toen Herman Boon pr. stierf heb ik aan Gereon een bijdrage gevraagd voor het Liber Amicorum voor onze onderpastoor. Hij heerft dat met overtuiging gemaakt. Hij was via de heemkundige kring Berla bevriend met José Anne de Molina. Ik bezit nog een foto van op de presentatie van het boek van Constant Noppen “Het kasteel van Boechout en zijn waterburcht”. Bij de familiefeesten bij mijn broer in Grimbergen leerden wij hem van zijn plezante kant kennen. Hij was toen pastoor van Grimbergen, wat hij zeer ter harte nam.
Wij situeren Gereon Van Boesschoten in de rij van de bekende Noord – West Brabanders
Voor wandelingen en fietstochten zie je her en der aanduidingen om de weg te volgen. Vroeger had je de GR – routes : eenvormig rood-wit. Nu wordt het moeilijker. De gemeente had vroeger haar eigen systeem. Toen de provincies ermee begonnen, namen ze een ander systeem. Vlaanderen kwam daarna ook op de proppen, en ja, terug anders! Of dat beter is laat ik in het midden.
Nu werden recent nieuwe palen gezet. Kan een kat er haar jongen nog in vinden? Vernieuwing moet kwaliteitsverbetering inhouden. Dat doe je beter doordacht.
Petrus Paardekooper verdedigde het beste voorstel voor Nederlandse spelling reeds in 1962. Hij stelde voor de gesproken taal korter te brengen bij de geschreven taal. Dat beperkt het aantal fonemen. Schrijf een woord zoals je het uitspreekt. Waarom een c schrijven als je een k hoort ? Dat maakt het voor iedereen gemakkelijker! Vooral de vele anderstaligen, die het met het huidig Nederlands al zo moeilijk hebben. Eenvoud siert!
Als je dan het dialect op het weerbericht ziet, is het hek van de dam. Wie verstaat daar iets van. Dialect wordt bovendien in essentie NIET geschreven!
Ik kreeg een boek over Tibet cadeau, opgepikt in de kringwinkel voor 1 Euro. Mijn verzameling boeken over Tibet groeit dus aan met 1. Maar wat voor een ?! “Het verhaal van Tibet. Gesprekken met de dalaï lama” van Thomas Laird. Deze verslaggever voor Asiaweek en, Time en Newsweek was gestationeerd in Katamandu. Hij voerde drie jaar lang en meer dan zestig uur gesprekken met de Dalaï Lama.Zo kwam hij tot de persoonlijke visie van de Dalaï Lamaop het verleden van zijn land. Veertienhonderd jaar beschaving, mythes en spiritualiteit vn het Boedhisme kwamen zo tot leven.
Deze keer haalde hij 2.18 m, wat een record is. De eerste keer dat ze hem in bloei kregen was in 2008. Dit is dus de negende keer. Ook in de Plantentuin Gent staat er een. Het publiek zal gedurende twee dagen, want anders is het voorbij, zich kunnen laven aan de wansmakelijke lijkengeur, alhoewel dat wat overdreven is. In 1878 werd deze plant herontdekt in het tropische regenwoud in Sumatra (Indonesië). Het is de grootste bloem in de wereld.
In Amsterdam vinden wij schuilkerkjes met mooie namen : de papegaai, de duif, Paradiso. In de XVIIIde eeuw verbood het gereformeerd Nederland het katholieke geloof openlijk te belijden. Tegenwoordig kun je er een huwelijk aangaan. Er worden ook concerten gegeven. Waar niet ? Of je kan er eenvoudig overnachten. Het zijn dus ook liefdesnestjes geworden. Hier bij ons zou men beter de kerken openstellen voor alle religies. Zo voorkomt men gettovorming via de bouw van moskeeën, Joodse gebedshuizen en vrijzinnigentempels. Dan kunnen er uiteraard ook concerten gehouden worden. Fuiven zijn een brug te ver!
Bakker en oud-burgemeester Frans Kerremans (87) en zoon Willy (63) werken samen met de Heemkring Berla aan de herintroductie van een honderd jaar oud oorlogskoekje. Eric Van Baelen (61) van Berla vond het recept na een heel lange zoektocht terug. Het oorlogskoekje is heel voedzaam, zoals een energiereep .
We schrijven Wereldoorlog I: de voedseltekorten in ons land zijn enorm. België krijgt Amerikaanse hulp door toelevering van graan. De overheid en hulpgroepen delen voedsel uit. Er is soepbedeling, er wordt kleding uitgedeeld en er is een systeem van gezamenlijke aankopen. In heel het land maken bakkers ‘versterkende koeken’, die worden uitgedeeld aan schoolkinderen. “Naar aanleiding van onze tentoonstelling dit najaar over de honderdste verjaardag van het einde van de Eerste Wereldoorlog wilde Heemkring Berla die koekjes opnieuw laten maken”, zegt ondervoorzitter Eric Van Baelen van Heemkring Berla. “Ik vond echter nergens een recept. Veel mensen wilden niet worden herinnerd aan die vreselijke tijden. Het koekje werd daarom niet meer gemaakt en het recept ging verloren. Nergens in Vlaanderen, in bakkerscholen of heemkringen vond ik het terug. Tot ik een docent Bakkerij van Syntra tegenkwam. Die kende een bakker uit Machelen die het recept van die honingkoek van honderd jaar geleden nog op een papiertje in zijn archieven had staan.”
Op zondag 27 mei start de Week van de Bij met een groot bijenfeest in Plantentuin Meise, een organisatie van het Departement Omgeving van 27 mei tot 3 juni 2018. ‘Zonder bijen, geen lekkernijen’ : de vruchten staan centraal. Appelen en peren, kiwi’s, rode en blauwe bessen, aardbeien en ook kersen hebben de bestuiving van de meer dan 300 soorten solitaire bijen en hommels nodig. De planten kunnen zichzelf niet bevruchten en dus enkel na kruisbestuiving zaden en vruchten kunnen vormen. Wanneer er te weinig bestuivende insecten in de boomgaard aanwezig zijn, zal de vruchtzetting en bijgevolg de uiteindelijke fruitproductie dalen. Wanneer het aantal bestuivende insecten in een appelboomgaard kunstmatig wordt verhoogd, door bijvoorbeeld bijenkasten te plaatsen, zien onderzoekers dat de vruchtzetting en oogst significant verhogen. Bijen zijn dus van groot belang, maar ze stellen het niet goed. Regelmatig duiken berichten op over het massaal afsterven van bijenvolken (wintersterfte, verdwijnziekte). De belangrijkste redenen hiervoor zijn veranderingen in landgebruik zoals intensivering van de landbouw, gebruik van pesticiden en vermindering van onkruiden, achteruitgang van de natuur, toename van menselijke bevolking en exotische parasieten zoals de Varroa-mijt.
Zusters Marita en Dominica vierden op zondag 3 juni 2018 hun 60jarig kloosterjubileum. Tevens werden de nieuwe glasramen van ontwerper Vanoppen ingehuldigd in de St.-Martinuskerk. Paul Van de Velde was in zijn nopjes, want het had lang genoeg geduurd eer ze geplaatst werden. Tijdens een dankviering die opgeluisterd werd door een sopraan Sylvia Boone en pianist Michaël Boone werden enkele toespraken gehouden. Opvallend was ook het kinderkoor op het groot scherm, waarop ook de glasramen geprojecteerd werden..
Na de misviering was er nog een receptie in de pastorie St.-Martinus, die nu na Berla ook door de parochie ten onrechte als Cultuurhuis gelabeld wordt!?
Peter Adriaenssens, de gekende kinderpsychiater, maakt zich zorgen over wat er loos is in onze maatschappij. Een gebrek aan houvast zou de oorzaak zijn van een aantal hedendaagse problemen. Vele mensen willen vroeger op pensioen. Maar eens zover, gaan ze aan het werk in vrijwilligersorganisaties of tegen betaling in een vrijwilligersstatuut.
Er is heel wat te doen over bedreigde dier- en plantensoorten.
We moeten echter een onderscheid maken tussen massa extinctie en de 6de ontstaansgolf. Want in de evolutie verdwijnen er soorten, maar dagen er ook nieuwe op. We moeten dat beoordelen op hun impact. De mus wordt aanzien als bedreigd. Maar er is een mussensoort in onze streken bijgekomen. Dat is de Italiaanse mus, een kruising tussen een Italiaanse en Spaanse soort. Er is een boek over verschenen : “Erfgenamen van de aarde” van Chris D. Thomas, een optimistische kijk op de natuur in het tijdperk van de mens. Genetische uniciteit is voor de auteur het belangrijkste criterium om te bepalen waarvoor we moeite moeten doen.
De tonspreker was de nar in de Middeleeuwen. Vaak sprak hij vanuit een ton en mocht hij de vrije meningsuiting beoefenen. Tegenwoordig noemt men dat “stand-up comedian” in het Engels (Anglicisme of verloedering van het Nederlands). De dag van de persvrijheid was op 3 mei. In raden en verenigingen zou men ronduit zijn gedacht moeten uiten. Maar hypocrisie viert vaak hoogtij. De mensen die recht voor de raap voor hun mening uitkomen worden dikwijls als lastigaards bestempeld.
Toen Herman Van Rompuy haiku’s publiceerde, dacht ik : “als die dat kan, ik ook!”. Na een barbecu in de Plantentuin Maakte ik mijn eerste Platentuin Haiku aan de Maalbeek, onder het lover. En toen mijn kleindochter Laura het boek “Wild Places” van Robert Mac Farlane meebracht uit London, was ik vertrokken. Dit boekje bevat pareltjes van natuurbeleving gelardeerd met Engelse Literatuur. Ik begon Engelse haiku’s te broderen. Trouw aan mijn levenswerk, het AVC Meise, Strombeek en Jette, probeerde ik in onze 6 talen. Ik maakte een reeks haiku’s over de Plantentuin Meise. Ik vertaalde ze via google en verbeterde. Maar ik ben streng voor mezelf. Een van mijn pioniers uit het AVC, leerkracht Engels verbeterde de Engelse vertaling en liet ze nog eens finaal verfijnen door een vriendin ex. Professor in Cambridge. Op 24 april vertelde ik in het Goudblommeke van papier voor Fedos en VTB Cultuur over Ikoe, mijn blog waarop ik mijn haiku’s publiceer.
Bij een bezoek van de gidsen de plantentuinen van Firenze en Madrid trachtte ik deze autochtonen te motiveren om mijn Italiaanse en Spaanse vertalingen kwalitatief te verfijnen. Maar tot nu toe tevergeefs. Voor Duits heb ik enkele medewerksters uit mijn familie gevonden. Bovendien is vertalen de beste remedie tegen dementeren!
Als we op een excel tabel de lokalen van de gemeente en de parochie (openbaar domein) eens samen brengen en het gebruik ervan 24 u. aanduiden, dan zouden we verschieten van de mogelijkheden die zich aandienen. Destijds werd het polyvalent gebruik van lokalen in de Leertuin – Audiovisueel Centrum ingevoerd door toenmalig schepenen Olbrechts en Belgrado. Dat was een goed voorbeeld van optimaal gebruik van lokalen die door de belastingbetaler gefinancierd werden. Maar door onduidelijke afspraken kwam daar enkel miserie van. Tot schepen Catrry orde op zaken zette. De strubbelingen bleven aan een zijde hangen! Neem nu ’t Moment. Bij een van de eerste nummers van “’t Cursiefje" editie Meise werd het idee gelanceerd om dat onder de bibliotheek door vrijwilligers te laten uitbaten. Nu zou het een Spilletje in Meise kunnen worden. Het Chiroheem staat de ganse week ongebruikt. De verenigngen moeten voor hun vergaderingen betalen. De Meisekes repeteren in een oud kot, dat beter zou afgebroken worden om een uitgang te realiseren voor de parking van het Willy Van den Berghecentrum. Als ik doorga wordt dit een witboek. Maar er is geen haan die ernaar kraait!
Het beiaardseizoen opende in Meise onder een nieuw logo en onder voogdij van de Cultuurdienst van Meise. Klassieke muziek hoort thuis in “de Muze van Meise”, dat blijft mijn standpunt. Het Beiaardcomité werd opgericht door echte vrijwilligers, met het doel de beiaardconcerten te promoten en te steunen. Ondertussen zijn we van 50 concerten per jaar gezakt naar 8 !!!!!?????? Voor de tweede maal werd de vrijwilliger – coördinator van vorige jaren afgewezen! Ondertussen blijft de Michielsbeiaard onafgewerkt staan voor de bibliotheek. Erfgoed Vlaanderen zou daar moeten optreden. Want deze unieke beiaard moet compleet blijven (8 klokjes vermist!), eigendom blijven dan de kerkfabriek St.-Martinus (staat op gemeentegrond!) en moet spelen (unieke wekkering en klavier staan in het tuinhuis van de pastorij St.-Martinus te verkommeren!). De verbinding met de toren, via het TV – toestel in de pastorij, is nog steeds niet verwezenlijkt. De kinderklas van de beiaardschool van Mechelen trad nog steeds niet op. Het automatische klokkenspel werd nog niet gerealiseerd. Wie ook coördineert : Just do it! But do it in excellency (Tom Peters management).
In de reeks “Neighbours” kwam de 'Man’s cave' ter sprake. Daar is het een groot tuinhuis dat ingericht werd voor de mannenclub.
Ik kreeg van mijn vrouw een metalen plaat cadeau met in het Engels : “Welcome in the man 's cave. Ik wou het in mijn tuinhuis aanbrengen, maar het is te mooi. Het hangt in mijn bureau.
De tekst luidt als volgt :
Welcome to the Man Cave The rules : - Cold beers - Good friends only - Scratch where it itches - What happens at the cave stays in the cave
Welkom in het mannenkot. De regels : - Koude bieren - Enkel echte vrienden - Krabben waar het jeukt. - Wat in het kot gebeurt, blijft in het kot : omerta!
Een juwelier plaatste in twee pins van het AVC een zirkoon. Dit element ontstond door inslag van sterrenstof in de ruimte, waaruit de maan ontstond. Het is 4.4 miljard jaar geleden. Het is het mineraal element zirconium met volgende kenmerken : hittebestendig, chemisch inert en heel hard. Het weerstaat erosie e.a. geologische processen. Men vindt het in de natuur op aarde. In tegenstelling tot diamant is het dus niet ontstaan door koolstof die door de enorme druk deze edelsteen voort brengt. Tegenwoordig kan men van stoffelijke resten een diamant persen. Maar of de nabestaanden die zouden willen dragen, is maar de vraag.
