Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
10-11-2005
174 Disaster
Op 7.7.2005 werden alle hanen in London opgeschrikt door een zware ontploffing. De terroristen sloegen toe met het opblazen van 3 metrostellen in de subways Kings cross, Liverpool station, Edgware road en Russell square en 1 dubbeldekker op Tavistock square. Dit gebeurde uitgerekend op de dag van de G8 en daags na live8. Daags voordien had premier Blair nog zijn triomf gevierd met het binnenhalen van de Olympische spelen voor London in 2012. Het is zoals Churchill schreef in Triumf and tragedie. Die twee liggen benauwelijk kort bijeen. Het barbaarse optreden van de terreur kent geen grenzen meer. Het is van een ongehoorde wreedheid, onschuldige burgers te doden of te verwonden voor een zogezegd hoger doel. Een hanengevecht staat in schil contrast hiermee, want dat is tenminste een fair gevecht!
T.173 : interactie De haan waakt over de democratie zoals Job op zijn mesthoop. Bijna overal waar ik nog kom in verenigingen en raden, stel ik vast dat het democratisch werken zoek is. Verlichte individus in gemeentelijke diensten werpen zich op als vertrekpunt en eindpunt van initiatieven, die de schepen dient te nemen en zet alles naar zijn (haar) hand. Ik pleit zeker niet voor het omgekeerde. Als de verantwoordelijke politicus een einzelganger wordt, die denkt dat hij het warm water moet uitvinden, zijn we er ook niet. Ik pleit voor interactieve democratie, doorgetrokken tot in de kleinste details. Een dienst informatie, die niet openstaat voor kwaliteitsverbetering, manipuleert en informeert bekrompen. Iedereen moet kunnen meespelen. Waarom geen netwerk opstarten van burgers, die met de nieuwe middelen die de ICT ons biedt, zaken aanbrengt. De dienst moet een kanaal zijn naar de verantwoordelijken, waarlangs een veelvoud van informatie stroomt. Op een objectieve en afstandelijke wijze moet die info gekanaliseerd worden en terugkomen bij de burgers. Als de leden van een raad van bestuur kandidaten opgedrongen krijgen door één individu en niet de kans krijgen zich kandidaat te stellen voor openvallende functies, dan is men verarmend bezig. Als men de mond gesnoerd wordt, omdat een beheersorgaan door één persoon verondersteld wordt enkel het onmiddellijk haalbare en wat in eigen kraam past, te notuleren, dan is men slecht bezig. De haan voelt zich alsof hij op de muur van Berlijn de verkeerde kant moet uitkijken, omdat zijn draaisysteem verroest is.
Alle haantjes op de torens van Europa vertonen de neiging om nog lager te gaan zingen dan in Sib. Zouden de referenda in Frankrijk en Nederland over de Europese grondwet daar voor iets tussen zitten ? Eens te meer wordt bewezen dat het ieder voor zich en voordelen zonder de nadelen de doorslag geeft. Een proteststem zonder voorkennis is toch idioot. Dat bewijst eens te meer hoe broos de democratie is. Als alle niveaus, het onderliggend niveau eens ernstig namen en minder met structuren en ambten en meer met de inhoud en de communicatie ervan zouden bezig zijn, dan konden wij samen het Europese volkslied aanheffen. Wat meer vertrouwen in onze beleidsmakers zou van pas komen. Maar als we een ernstige analyse maken van de argumenten die men ons voorlegt, is het dikwijls bedroevend en zelfs beschamend. Alhoewel! Het imago van onze Europese politici kent deze dagen een zelfde neiging. De vertoning op 15.6.2005 was niet denderend. Ze raken er op de top in Brussel niet uit. Blair plooit zich terug op zijn Tatcher bonus. De profijtelijke Hollanders willen minder geld investeren. De Fransen willen niet zien raken aan de landbouwsubsidies.
De haan van St.-Martinus treurt om het verlies van zijn beste vriend : Herman Boon pr.
Toen ik het nieuws vernam heb ik onmiddellijk twee noveenkaarsen aangestoken in de kerk.Die brandden tot na zijn uitvaart.
Foto : Herman Boon pr.
Ik ben Herman gaan groeten in het funerarium met Jos en Yvonne, die mij contacteerden.Het toeval wil, dat Herman Boon mij een kaartje stuurde in de kazerne van Arlon op 28.8.1962 met het adres van Jos bij de soldaten in Duitsland.
Na de begroeting in Zaventem heb ik met zijn zus herinneringen opgehaald van toen zij op de leiderskring in Meise verscheen.Herman Boon wou eens zien hoe wij ons gedroegen in gesprek met zijn zus.Hij heeft toen vastgesteld dat er nog veel werk aan de winkel was, om zijn doel te bereiken : ons omvormen tot fijnbesnaarde , jonge Vlamingen.Meer hierover ophttp://blogs.seniorennet.be/hermanboonpr
De uitvaart woonde ik bij met Jef Aerts, de bezieler van Judoclub Mansio.Die heeft ook zeer goede herinneringen aan hem.
Ik kreeg nog een e-mail van Herman Boon op 28.4.2005, een week voor zijn dood, waarin : Hoe langer ik mag leven nog mijn grenzen voelend ik word 75 in mei hoe dieper en duidelijker het is : het is ja of neen aan Jezus, God mens geworden.
Enkele dagen later kreeg ik via de post een brief uit Rome met een kaart van zijn Brandend Braambos uit de St.-Rafaëlkapel met : genegen gezegend Herman Boon pr. Roma 19/23.04.2005 en het verslag van het 12de internationaal seminarie van de aalmoezeniers en hun medewerkers van de burgerluchtvaart en een tekst en een gedicht (wellicht zijn laatste).
Toen Herman Boon I mijn eerste boek voorstelde, gaf hij een opdracht mee, eigenlijk voor mijn broer Frans.Hij vroeg de geschiedenis van de Chiro te schrijven.Ik zal zijn geschiedenis als onderpastoor in Meise schrijven.De teksten staan op de hoger vermelde website.Ik roep iedereen die hem mocht meemaken op om mijn verhaal te vervolledigen.
Hij krijgt ook een plaats op de beiaardbanken met een eenvoudige tekst, die hij altijd zelf schreef onder zijn geschriften :
Herman Boon pr. °23.5.1930 1957 1968 - +5.5.2005
Chicken busters in Miami 2 maal per maand gaan vrijwilligers met netten de loslopende kippen vangen. De arme bevolking van de wijk protesteert. Want zij vangen regelmatig zelf een kip, die dan in de kookpot belandt, misschien voor een Coq au vin ? De vrijwilligers hebben er al 4500 gevangen. Dat is heel wat meer dan aan de Plantentuin van Meise. De opbrengst gaat naar het goede doel. Misschien kunnen wij zoiets organiseren ten bate van onze haan, die verder treurig wacht, tot hij teruggeplaatst wordt.
T.169 : kankerbos Op de voormalige site van de breekwerf van Haviland in Eversem (parochie Rode gemeente Meise) werd een bos aangeplant naar aanleiding van Kom op tegen Kanker. Ik heb op de markt in Meise mijn best gedaan en verkocht 50 pakketjes. Het totaal voor Meise overschreed 700. Er werden nochtans maar 600 pakjes geleverd. De overschrijding is te wijten aan giften van firmas, die maar betaalden dan de gevraagde 5,00. Op het plantevent waren de politiekers paraat met twee blindegeleidehonden. Zij poseerden voor hun groepsfoto voor de vlag van Natuurpunt. Julien De Roover had nochtans een gelegenheidsplaat geschilderd. Hier werd de officiële foto genomen. Wat later werden de werkers samengeroepen voor DE foto van de dag. Foto : plant een boom in het kankerbos In "Streep wil racen " Racing stripes Zebra-circus in Kentucky (volbloedpaarden) speelt een haan mee. De haan zegt : wij hebben er heel de boerderij op verwed.
De Hollanders zijn weer in Meise, naar aanleiding van een tentoonstelling Meise en Waalre, waar Brabanders thuis zijn. Dit is een initiatief van de heemkundige kring Berla uit Meise en de Stichting Waalres Erfgoed in het kader van het 25 jarig jumelage akkoord. Er zou eens een opzet moeten zijn louter over de raakpunten tussen Waalre en Meise : 1. baron d Hoogvorst 2. beiaard gegoten in Asten 3. jenever De Kuyper 4. Ondertussen worden wij elke dag beïnvloed voor de keuze van de grootste Belg. Mijn eigen grootste Belgen zijn alvast mijn eigen moeder en vader, die in moeilijke omstandigheden, tijdens de oorlog 40-45 erin slaagden hun 4 kinderen groot te brengen. Voor de rest moet dat volgens mij blijken en niet bevestigd worden. De criteria voor de keuze ontbreken. Interne uitstraling, genialiteit, moed, menslievendheid en moraliteit zijn beter dan populariteit, bekendheid en externe uitsraling. Bovendien is het onmogelijk om zonder categorieën te werken. Hoe kun je Eddy Merckx, keizerin Charlotte (staat niet op de lijst en is nochtans de hoogste Belg in rang), pater Damiaan en Ovide Decroly (onze grootste pedagoog) vergelijken.
T.167 : muziek Zondag 28.2.2005 werd Janpieter Biesemans uitgewuifd door de muziekacademie.
Het werd een totaalspektakel gebaseerd op het verhaal van de kleine, getalenteerde musicus, op zoek naar zijn muze. Zo werd de traditie van de Poëzieshows van onze betreurde Boudewijn Van de Voorde hernomen. Het was ontroerend hoe alle leerlingen en leerkrachten, van klein tot groot en van jong tot oud, samen het Concert in K groot als eerbetoon op poten zetten. Het enige minpunt was het programmablaadje. Dat had volgens mij in kleur gemogen, in de plaats van in zwart wit, tenzij dat een symbolische betekenis had..
Zou de benaming muze van ons CC iets te maken hebben met het onderwerp van de vertoning ?
Het feestvarken kwam niet op het podium, maar bleef atypisch, zoals hij is, achteraan rechts. Ze hadden wel een zitje en een schijnwerper voorzien om hem te belichten.
De muziekschool werd in 1966 op advies van de Jeugdraad opgericht door schepen Jos Chabert. De eerste directeur Leopold was tevens bevoegd in Wemmel. In 1973 werd een fusie overwogen met Strombeek. Ik richtte toen een afdeling op van het avCVO in het CC in Strombeek en de muziekschool van daar, zou de hoofdschool worden met Meise als onderafdeling. Willy Claes was toen minister en blies heel de zaak af.
Dertig jaar geleden trad Janpieter aan. Hij doorstond de achtereenvolgende vernieuwingen door de opeenvolgende ministers van Cultuur. Dat steeds maar herbeginnen is een slechte gewoonte gebleven van de Vlaamse excellenties. Voortbouwen op het goede blijkt haaks te staan op verbetering. Dit is een schromelijke vergissing, als je t mij vraagt.
De Academie was naast het AVC lang het gediscrimineerde broertje. Want wij moesten ons tevreden stellen met oude overschotjes van lokalen. Er werd zelfs overwogen om het AVC onder te brengen in het oude gemeentehuis in Meise, waar de Academie nu zit. Zij zouden in onze plaats verhuizen naar Kindje Jezus, het internaat, in de Stationsstraat. Maar Janpieter weigerde. Ik heb mijn carrière in 1996 afgesloten met de intrede in de lokalen van Sancta Maria. Zo een afscheid had ik Janpieter vandaag ook graag gegund. Maar zijn opvolger zal, wie weet, ooit nieuwe lokalen krijgen?
Hij kreeg alleszins de muze voor zijn deur. Ik heb daar met mijn broer een steentje toe bijgedragen. De zaal staat op wat eens de lokalen van het AVC (talenpracticum) waren.
Het enige, wat aan de Academie ontbreekt, zoals een haan op de toren, is een afdeling Schone Kunsten.
