Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.

    Een beeld van een hanenkraaiwedstrijd op de hippodroom. Rechts Catherine De Stoop, dochter van wijlen Prudent De Stoop.
De hanenzetting van 17 januari 2010 op de hippodroom moet bij vele Waregemnaars ook herinneringen oproepen aan de glorieuze tijden voor dit volksvermaak. Zowat een halve eeuw geleden werd hier op de hippodroom een herkansing van het kampioenschap van België gespeeld met 500 deelnemende hanen. De volledige omloop van de hippodroom was nodig om alle hanen te kunnen opstellen. De hippodroom in Waregem was dus niet alleen een gedroomde trefplaats voor paardenwedrennen en belangrijke atletiekcrosswedstrijden, maar hier werden ook nog verschillende kampioenschappen voor hanenzang betwist.

Prudent De Stoop was één van de deelnemers en organisatoren van krieleniers-kampioenschappen.  Met de Waregemse Kraaiers heeft hij trouwens meerdere hanenzettingen op de hippodroom helpen organiseren. Zelf maakte Prudent De Stoop al als  jonge gast van 15 jaar kennis met het volksgebruik van hanenzangwedstrijden en als voksmens werd hij onmiddellijk gebeten van die microbe. Hij  woonde in Waregem stond aan de wieg van de Waregemse Kraaiers met lokaal in de Steeple en zettingplaats op de hippodroom. Later was hij ook één van de stichters van de Leiekraaiers in Sint-Eloois-Vijve en bouwde deze maatschappij in korte tijd op tot de boeiendste vereniging binnen de Algemen Krieleniersbond AKRIBO. De memorial Prudent De Stoop is dus zeker op zijn plaats op de hippodroom.

De 1^e grote herdenkingswedstrijd Prudent De Stoop had plaats op zondag 26 november 2006 in Café Tempo langs de Waregemseweg aan de kerk in Wortegem.  Deze memoriaal is volgende zondag al aan zijn vierde jaargang toe en komt met de hippodroom in Waregem terug naar de roots van Prudent. Voor de Tweede Wereldoorlog hadden we in Waregem al de hanenmaatschappij de Blijmoedige kraaiers op het Leeuwke en ook elders in Waregem kunnen we voor hanenkraaiwedstrijden zeker al teruggaan tot in de jaren ’30.   

Op 2 juni 1957 werd het Waregemse hanenverbond gesticht met De Beekkraaiers in café Steeple Chase bij Richard Vercaemst, De Statiekraaiers in café Leopold bij Verleye Valère; De Ballingkraaiers in café Kantientje bij Peirens André, De Lustige kraaiers in Café De Sneppe bij Vercruyssen K en De Churchillkraaiers in café Royal bij Tronquoi Gilbert. In Nieuwenhove waren er de Verenigde Kraaiers in Huis van Commerce bij Wed. Alfons Vandeputte en liefdadigheidszetting in café Zonnestraal bij Aloïs Magherman. In Beveren-Leie kenden we de Ganzekraaiers in Sport Echo bij Haesebrouck en in Desselgem werden de Gildekraaiers opgericht in De Gilde. Later volgden in Sint-Eloois-Vijve de Leiekraaiers in café De Transvaal.  

Hanenzetting

Het hanenzetten is een oude volkssport die meestal in Oost- en West-Vlaanderen georganiseerd wordt. In Nederland noemt men het hanenkraaiwedstrijd of hanenzangwedstrijd. Volgens de overlevering bestaat de volkssport zeker al een eeuw. Omstreeks 1900 waren er al hanenzangwedstrijden in het kader van belangrijke ornithologische bijeenkomsten in Antwerpen en Brussel. Ook in Wallonië is het volksgebruik in geschriften bekend sedert die eeuwwisseling.

De Vlaamse liefhebbers komen (meestal) de zondagvoormiddag met hun hanenbak naar de zetting waar de haan gedurende 1 uur (van 9u15' tot 10u15') op een rustige plaats kan kraaien. Hier bij ons is het volksgebruik goed vergelijkbaar met de vinkenzangsport, maar de kooien voor hanen zijn een stuk groter. De hanen zijn ook bij het begin en het eind van de wedstrijd te zien als ze verhuizen van hun hanenzak naar de hanenbak en omgekeerd.

Als het startschot gegeven wordt, beginnen de liefhebbers te tekenen op de lat. Voor elke goede kraai komt er een streepje bij! De keurders doen de ronde om te zien of de hanen wel kraaien volgens de aangenomen normen.  Diegene die teveel slechte kraait (6 op 30 bij de vierledige of  8 op 30 bij de drieledige) wordt uitgesloten. Na een uur wordt geroepen: "latten op de grond". De haan met de meeste kraaien is gewonnen!

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen drie- en vierledige hanen. De vierledige  hanen kunnen 2000 kraaien per uur halen en de drieledige zelfs meer dan 3000 kraaien per uur! Na de zetting worden de ringen van de hanen gecontroleerd. De nummers op de gesloten ringen moeten namelijk overeenkomen met de nummers op de inschrijvingsbriefjes. Als blijkt dat dit niet zo is, wordt de haan uitgesloten. De kraaien worden door de keurders op de inschrijvingsbriefjes vermeld om daarna gerangschikt te worden. Dan verhuizen de spelers naar het clublokaal waar de rangschikking bekend gemaakt wordt en de prijzen uitgereikt worden. De baasjes kunnen met een bloemetje of een andere naturaprijs en een kleine geldprijs naar huis.

De krieleniersport is een leuke hobby waar je niet alleen de zondagvoormiddag kan van genieten maar waar je elke dag opnieuw met je haan en zijn kippen moet bezig zijn. Deze krielen worden speciaal hiervoor gekweekt ( in de volksmond noemt men ze ‘Engelse haantjes’) en door hun baasjes uitstekend verzorgd en vertroeteld. Er zijn hier momenteel nog twee groepen waar hanenzettingen op deze manier georganiseerd worden.  In Oost-Vlaanderen telt  De Vlaamse Kraaiers (De.Vla.Kra., opvolger van de Algemene Krieleniersbond) met nog 3 maatschappijen: Zingem (de Klubkraaiers), Kruishoutem (de Beekkraaiers) en Machelen (de Statiekraaiers). In Olsene hebben de Leiekraaiers na ruim vijftig jaar bestaan onlangs hun activiteit gestopt. In dit verbond wordt hoofdzakelijk met vierledige hanen gespeeld. Het verbond West-Vlaanderen telt 3 maatschappijen: Eernegem, Torhout en Ardooie. Hier wordt drieledig gespeeld.  Het spelreglement kan dan wel iets verschillen maar de haantjes kraaien overal!

Een paar keer per jaar wordt er ook in open bakken gespeeld. Hier gaat het dan om de pronostiek en het meest aantal kraaien. Deze manier van spelen is overgewaaid vanuit Limburg en wordt binnen gespeeld in een zaal, een overdekte ruimte of tuin van de uitbating. Ook in Nederland speelt men veelal op die manier. Bij deze tak van de liefhebberij kraaien de hanen minder en worden veelal ook andere rassen van hanen in wedstrijd gebracht. Toch wordt ook de speelwijze naar het ‘meest aantal kraaien’ ook in Nederland nog gehanteerd. Zo gaat dit jaar op 29 december 2009 nog een dergelijke Hanenkraai-wedstrijd door in Twello.

Jan Woudenberg uit Twello meldde ons onlangs de speelwijze aldaar. In Twello kende hun wedstrijd vorig jaar nog een 70-tal deelnemende hanen. Winnaar is de haan die het meest kraait over een relatief korte periode van 5 of 10 minuten. Er wordt binnen gespeeld en men beschikt er slechts over zes naast elkaar opgestelde kooien, zodat de wedstrijd over verschillende series van 6 hanen dient te gebeuren. “We hebben een houten kooi waar 6 hanen in kunnen, voorzijde is voorzien van gaas, aan de achterzijde zitten 6 deurtjes. Voor de kooi hangen we een doek, deze halen we op en dan gaat de tijd in b.v. 5 minuten, we gebruiken hiervoor een eierwekkertje. Voor elke haan zit een persoon, welke bij elke keer dat de haan kraait, een erwtje in een bekertje stopt. Na 5 minuten stopt deze ronde, wordt het aantal erwtjes in de beker geteld en komen er nieuwe hanen in de kooien. De haan welke het meeste gekraait heeft, is dan gewonnen. Voor ons is het puur vermaak en met een borreltje erbij is het toch weer gezellig. Ook kun je een gokje wagen en maken we een kaart waarop je een hokje aan kunt kruisen voor welke haan het meeste kraait. Dit kan omdat ze vooraf op geven hoeveel hanen er mee doen. De winnaar wint dan een geldbedrag.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Krielenier"

http://www.bloggen.be/de_klubkraaiers_zingem/

http://www.bloggen.be/krieleniers

14-01-2010, 18:15 geschreven door wareber  

Op zaterdag 16 januari slaan twee van de betere Vlaamse fanfareorkesten de handen in elkaar en verzorgen samen een “dubbelFANFAREconcert” om 20 u. in de Stringe te Vichte. De Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen Desselgem en de Koninklijke Fanfare Sint-Cecilia Vichte zullen er elk een half concert neerzetten. Het worden niet de echt zware toernooiwerken, maar eerder een toegankelijk programma. De kwaliteit die deze orkesten gewoonlijk hanteren zorgt er natuurlijk voor dat ook de echte liefhebbers van hafabramuziek hun gading vinden.

Beide fanfareorkesten kunnen een indrukwekkend palmares voorleggen. Sint-Cecilia Vichte mag zich voor vier jaar “Tweede laureaat van de provincie West-Vlaanderen” noemen. Die titel behaalden ze immers in de eerste cyclus van het Provinciaal Muziekfestival. Ze traden op als outsider tussen grote kanonnen als de harmonieorkesten van Vooruit Harelbeke, Beveren-Leie en Roeselare. Leiezonen Desselgem werd vorig jaar Nationaal Vlamo Kampioen in eredivisie en werd deze zomer Wereldkampioen Fanfare 3rd Division op het Wereld Muziek Concours te Kerkrade. Het Dubbel-concert met de fanfares van Desselgem en Vichte wordt dus een combinatie waarvan iedereen die van goeie muziek houdt zijn vingers zal aflikken.

Koninklijke Fanfare St-Cecilia Vichte

De Koninklijke Fanfare St-Cecilia Vichte is één van dé toonaangevende fanfares in het zuiden van West-Vlaanderen. Naast de fanfare, die onder leiding staat van Wouter Loose, heeft men binnen de VZW nog de afdelingen Drumband o.l.v. Dominique Bostoen en het Vichtes Jeugdensemble (VJE) o.l.v. Kaatje Chiers. De fanfare is sinds 1997 geklasseerd in de Ere-afdeling.

De Koninklijke Fanfare St.-Cecilia Vichte werd in 1931 gesticht onder de naam "Ick dien" in de bakkerij van wijlen stichtend lid Julien Demeyer. Het eerste lokaal bevond zich in de bovenzaal van café St. Elooi op de Plaats te Vichte, bij Maurice Isebaert, om na enkele maanden overgebracht te worden naar "'t Vlaamsch Huis" te Vichte.  Onder de leiding van Gerard Faveere maakte de vereniging flinke vorderingen en boekte ze alvast menig succes.

Na de onderbreking vanwege de oorlog kon Maurice Deslee terug een korps van 45 muzikanten samenbrengen om de feestelijkheden binnen en buiten Vichte luister bij te zetten.  In 1962 vierde onze fanfare haar 30-jarig bestaan en kon men haar voor de eerste keer zien opstappen in uniform.  1964 werd het jaar van de aanloop naar onverhoopte successen. Voor het eerst werd toen deelgenomen aan het provinciaal tornooi te Kortrijk. Onze fanfare behaalde er met 88% een eerste prijs en promoveerde dus naar tweede klasse.

In 1965 bevestigde ze in Harelbeke met een eerste prijs en 82%. Promotie naar eerste klasse dus, en later naar "Uitmuntendheid".  Een gastoptreden van de internationaal befaamde harmonie uit Ommersheim (Saar) (D) ligt in 1965 ook aan de oorsprong van de nog bestaande banden tussen de gemeenten Vichte en Ommersheim. 

Dirigent Maurice Deslee werd in 1973 opgevolgd door een lid uit eigen rangen, John Vanleeuwen, die in het spoor van zijn voorganger de fanfare naar verdere successen zou leiden. Voor het 50-jarig bestaan van St-Cecilia Vichte komponeerde hij een feestmars, "De Verteller".  Dirigent Vanleeuwen richtte eveneens het nog bestaande, voortreffelijke trommelkorps op. Van 19 tot 21 juli 1975 had de grootse viering "10 Jahr Vichte/Ommersheim" plaats in de nieuwe fabriekshalle van de firma Steverlynck, een feest zoals er nog nooit één in Vichte had plaatsgevonden en dit vooral door de welwillendheid van A. Hoste en de inzet van de muzikanten en tal van andere verenigingen.

In 1986 werd de muzikale leiding doorgegeven aan Johan Deslee, die beroepsmuzikant is bij de muziekkapel van de Zeemacht. Het jaar voordien had hij reeds het "Vichtes jeugdensemble" opgericht, een groep jonge muzikanten dat nog steeds het beste van zichzelf geeft. In 1998 promoveerde de fanfare onder zijn leiding naar de Ere-afdeling en behaalden ze in datzelfde jaar de cultuurtrofee van de Gemeente Anzegem. Ter gelegenheid van het nieuwe millennium werd OUVERTURE 2000 georganiseerd, een spektakel bestaande uit een mix van klassieke muziek, jazz, zang, humor en ambiance.De fanfare werd voor de gelegenheid aangevuld met een 3-tal koren zodat niet minder dan 150 uitvoerders op het podium stonden.

Op 8 juli 2001 werd opnieuw een muzikaal hoogtepunt bereikt tijdens de deelname aan het WMC Kerkrade ( NL ). Een hoogstaande muzikale prestatie werd bekroond met een eerste prijs in de 3de afdeling ( 88,6% ).  In 2002 werd nogmaals muzikaal bevestigd tijdens het provinciaal tornooi in Menen, waar de koninklijke fanfare St.-Cecilia uitgeroepen werd tot laureaat in de ere-afdeling ( > 90 % ).  In februari 2006 kreeg Wouter Loose het dirigeerstokje uit handen van Johan die zich daarvoor 20 jaar had ingezet om onze fanfare in goede banen te leiden.

Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen uit Desselgem

De Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen uit Desselgem is een West-Vlaamse topfanfare van ongeveer 65 amateurmuzikanten en is sinds meer dan 30 jaar een toonaangevend orkest in de wereld van de HAFABRA (Harmonie-Fanfare-Brassband). De Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen Desselgem nam in juli 2009 voor het eerst deel aan het WereldMuziekConcours in Kerkrade, Nederland (het “wereldkampioenschap”) in de afdeling Fanfare 3de Divisie. Het formidabel concert op zaterdag 18 juli 2009 en werden dan ook door de jury beloond met een hele mooie score. Met 91,27% laten wij de 5 andere geselecteerde fanfares achter ons en veroveren wij voor het eerst DE WERELDTITEL!

Koninklijke Muziekvereniging De Leiezonen Desselgem (zie ook bijdrage in dit e-Waregem).

De vereniging is gesticht op “11 Oest 1894” en dus ruim 115 jaar jong. Van de eerste halve eeuw is echter alleen relevant dat het vooral ging om het amusement en de sociale functie binnen de lokale gemeenschap.

Pas vanaf 1964, onder impuls van een “jong” bestuur met voorzitter André Anckaert werd er gewerkt in de richting van kwaliteitsverbetering. Gery Bruneel, toen professor aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel, werd aangetrokken als dirigent. Onder impuls van wijlen Herman Van Houcke werd een Desselgemse afdeling van de Waregemse muziekschool opgericht en het orkest werd omgevormd van harmonie tot fanfare. Dit was de basis voor een voortdurende opgang.

Martin Vliebergh, trombonist bij de Marine en leraar aan de Waregemse Academie, volgde in 1974 Bruneel op en zette door op de ingeslagen weg, gesteund door een dynamisch bestuur. De fanfare klom in de kortst mogelijke tijd op de ladder van de provinciale toernooien en promoveerde in 1986 naar de Superieure Afdeling. Ze bevestigde daar steeds tot en met de laatste editie van het toernooi (2001). Na 28 jaar toegewijde inzet gaf Martin Vliebergh in 2002 het roer over aan Diederik De Roeck, onder meer trompettist bij de Beethoven Academie.

Sinds 1994 – bij het 100-jarig bestaan – nam een verjongde bestuurploeg met voorzitter Stephan Desmet geleidelijk en in samenspraak met de “ouderen” het roer in handen. Het was de laatste decennia niet steeds evident de kwaliteit én de strikte fanfarebezetting te behouden: de vereniging opteerde immers om met mensen van eigen bodem te blijven werken. Er rees twijfel over de haalbaarheid.

In 2002 kwam er echter een kentering: het kernbestuur werd democratisch verkozen, men ontwikkelde een nieuwe strategie en koos radicaal voor het fanfareorkest, probeerde zich professioneel te organiseren, organiseerde minder conventionele projecten en concertvormen en focuste vooral op de rekrutering van jongeren. De eerste resultaten lieten niet lang op zich wachten: 14 nieuwe jonge muzikantjes van eigen bodem in drie jaar tijd. Dirigent De Roeck stuwde het orkest naar nieuwe hoogtepunten: een nipte 2de plaats op het Nationaal Vlamo-kampioenschap in 2005, en uiteindelijk de Nationale Kampioenstitel in eredivisie in december 2008. In de zomer van 2009 behaalden De Leiezonen, bij hun eerste deelname, de wereldtitel op het befaamde WereldMuziekConcours te Kerkrade (NL) in de categorie Fanfares, 3de Divisie.

Zaterdag 16/1/2010 om 20 u. in CC De Stringe Vichte. Kaarten aan 12 euro op 056/372912 of 0474/405433;

www.sintceciliavichte.be/ 

14-01-2010, 16:20 geschreven door wareber  

Het paneel ‘De Vierschare’ komt oorspronkelijk uit het in 1990 afgebroken Huis Storme in de Stormestraat. Deze burgerwoning werd ooit nog bewoond door Waregems eerste burgemeester Jules Storme. De decoratieve wand- en deurschilderingen dateren waarschijnlijk van het einde 18e eeuw, kort na de voltooiing van het zogenaamde kasteeltje Storme.

Van de muurschilderijen in het Huis Storme werden zeven schilderingen bewaard. Deze werden met het pleisterwerk afgenomen en op een mobiele drager geplaatst. Het zijn afbeeldingen van o.a. het kasteel van Wannegem-Lede en Moregem samen met geïdealiseerde landschappen. De stad Waregem kocht in 1992 het paneel met de herberg de Vierschare, dat sindsdien in de hal van het stadhuis hangt.

Al van in de 18de eeuw bevond zich op het rondpunt tussen de Oscar Verschuerestraat en de Stationsstraat de bekende herberg De Vierschare. De herberg ontleende zijn naam aan de historische ‘Vierscaere van Huise’. Een vierschaar of schepenbank sprak recht. De Heerlijkheid van Huis bezat rechtsmacht over heel wat gronden in Waregem.   

Voor wie interesse heeft, kunnen de restauratiewerkzaamheden gevolgd worden in de hal van het stadhuis op 20 en 21 januari.

De Vierschaar

Een `vierschaar` was de laagste vorm van rechtspraak onder het Ancien Régime (vóór Franse revolutie eind 18^de eeuw) en zeer lokaal georganiseerd. Zowat elke parochie had er een en de rechtspraak werd uitgeoefend door de schepenen. Deze werden benoemd door een privé-persoon : de plaatselijke heer, bezitter van het rechterlijk gezag voor zijn domein, de heerlijkheid.

De rechtspraak was vroeger een taak van het bestuur, dat nog niet was verdeeld in wetgeving, uitvoering en rechtspraak. De hoge jurisdictie berustte bij de graaf, de lage jurisdictie bij de plaatselijke ambachtsheer. Vanaf de middeleeuwen lieten zowel de graaf als de lagere heren hun rechterlijke bevoegdheid door anderen waarnemen. De lage rechtspraak werd namens de heer uitgeoefend door schout en schepenen. Hiertoe benoemde de heer enkele mannen, de schepenen, die samen de schepenbank uitmaakten. Een zogenaamde 'volle schepenbank' telde zeven leden. De schout trad op als voorzitter en tegelijk aanklager, de schepenen als jury en rechters. Daar kwam pas een einde aan met de Franse Revolutie.

Op het grondgebied van het huidige Waregem kunnen een tiental Vierscharen worden geïdentificeerd. Waregem heeft nu een vredegerecht, maar toen waren er vierscharen voor :

* De dorpsheerlijkheid Waregem: op de Plaats, zuidwesthoek.

* De heerlijkheid Huise: op de hoek van de Stationsstraat en de Olmstraat.

* Het derde tendement van Wakken: op de hoek van de Gentse Heerweg en de Nokerseweg.

* De heerlijkheid Eertbrugge: op de hoek van de Gentse Heerweg en de Crasdreef.

* De heerlijkheid Nieuwenhove: vermoedelijk op het Goed te Nieuwenhove.

* De heerlijkheid St.-Pieters-Munkenhof: schepenbank in centrum Desselgem.

* De heerlijkheid St.-Jans: op het St.-Jansgoed.

* De heerlijkheid de Burggravie van Vijve: te Sint-Baafs-Vijve.

* Het leenhof van Tielt: op welke gronden in Waregem is ons niet bekend.

* De heerlijkheid Duyfhuyse in Kruishoutem: op welke gronden in Waregem is ons niet bekend.

De nu nog meest bekende Vierschaar,  waarnaar de herberg naar vernoemd, was dus gelegen op de hoek van de Stationsstraat en de Olmstraat.  Daar werd rechtspraak gesproken voor de heerlijkheid Oplozer-Huise, één van de belangrijkste heerlijkheden in de kasselrij Oudenaarde. Die heer beschikte o.a. over hoge, middel en lage justitie. Bij de heerlijkheid hoorden, naast het leenhof van Oplozer, verschillende schepenbanken o.a. die van Waregem. In 1400 waren van Oplozer meer dan 50 achterlenen gehouden, gelegen in Anzegem, Deinze, Huise, Mullem, Ooike, Ouwegem, Petegem-aan-de-Leie, Waregem, Wortegem, Zingem en Zwevegem.

De rentegronden van de heerlijkheid Oplozer-Huise binnen Waregem waren in verschillende groepen gelegen maar vooral ten noorden van het centrum én verweven tussen de afhankelijkheden van Vijve-Dendermonds. Eén groep lag daarbuiten, nl. een blok van 47 percelen in de Clijtstraete (Kleithoekstraat) bij het goed ten Bossche. Deze groep werd de heerlijkheid Ten Diepenbrouck genoemd. We vermoeden dat het ooit een zelfstandig renteleen was, gehouden van Oplozer-Huise. Ook daar leunde het aan tegen gronden van Vijve-Dendermonds. We kunnen ons afvragen of beide heerlijkheden misschien ooit één geheel waren en ontstaan uit het territorium van de St.-Baafsabdij omstreeks 900-1000 ?

De heer van Huise mocht te Waregem een volle schepenbank van zeven schepenen installeren, alsook een opperbaljuw, onderbaljuw, ontvanger en praetere (veldwachter) benoemen. Deze schepenbank was territoriaal bevoegd voor foncier en alle rentegronden van Oplozer te Oostrozebeke, Sint-Baafs-Vijve, Sint-Eloois-Vijve, Waregem en Wielsbeke. Voor de rechtszaken die onder de hoge justitie vielen moest de schepenbank ten hoofde gaan (advies vragen bij een hogere rechtbank) bij het leenhof van Oplozer.

In 1215 was Willem van Meulebeke, zoon van Willen II van Béthune en Mathilde van Dendermonde, heer van Oplozer en voogd van Huise. Vanaf het begin van de 16de eeuw was Oplozre-Huise bezit van de familie della Faille. Het familiearchief della Faille werd afgestaan aan het rijksarchief van Gent. De aantal stukken met betrekking tot Waregem is vrij beperkt maar van grote waarde zijn de drie renteboeken vooral dat van het einde van de 14de eeuw. De andere renteboeken zijn van 1640 en 1793. We vonden in het in het familiearchief della Faille nog enkele denombrementen van achterlenen te Waregem, maar leenboeken hebben we nog niet ontdekt. Het laatste bevat prachtige gekleurde kaarten. De scabinale zijn bewaard in het fonds Colens.

Een interessant detail is dat Waregem en Huise recent nog met mekaar te maken kregen door de verhuis van de Waregemse Hoogmolen naar Huise.

13-01-2010, 18:22 geschreven door wareber  

Door het uitbreiden van de huidige sporthal krijgt Turn- en Trampolineclub Lenig en vlug na 50 jaar bestaan de mogelijkheid om het materiaal voor het trampoline springen uit te laten staan. Bovendien kan de huidige sporthal altijd volledig benut worden door de andere sportverenigingen. Door de verhuis van het trampoline springen naar de uitbreiding komen zo ook een groot aantal uren (22) vrij voor de andere sportverenigingen, die gebruik kunnen maken van het vrij gekomen gedeelte in de bestaande sporthal.

De sportvereniging van het trampoline springen beschikt over een grote hoeveelheid materiaal, dat iedere keer dient opgezet en afgebroken te worden bij trainingen van de vereniging. De opstelling en afbraak van het materiaal neemt behoorlijk wat tijd in beslag, waardoor het efficiënter zou zijn als ze hun materiaal kunnen laten staan.

De kostprijs voor het aanstellen van een ontwerper wordt geraamd op 28 000 euro incl. BTW. Er wordt voor het gunnen gekozen voor de onderhandelingsprocedure zonder bekendmaking vooraf.

13-01-2010, 00:00 geschreven door wareber  

Het stadsbestuur heeft na advies van de Cultuurraad het Harmonieorkest uit Beveren-Leie aangewezen om ook in 2010 de titel van 'Cultureel Ambassadeur van de stad Waregem' te dragen. De muziekvereniging eindigde vorig jaar derde in de hoogste categorie van het wereldkampioenschap in het Nederlandse Kerkrade. De Beverse Harmonie werd vorig jaar al vereerd als eerste Cultureel Ambassadeur van Waregem en krijgt met de verlenging van die titel voor 2010 nu het aureool van "enige echte" Culturele Ambassadeur van Waregem. Alhoewel wel meer Waregemse culturele actoren nationale en internationale faam genieten, vond het stadsbestuur blijkbaar geen van hen bekwaam om voor  één jaar de titel te dragen als "Cultureel Ambassadeur van de stad"...
 

Muzikant en bestuurslid Germain Courtens dankt de Cultuurraad en noemt de verlengde titel van Cultureel ambassadeur van Waregem voor zijn vereniging dubbel en dik verdiend is. Daarvoor verwijst hij naar de schitterende uitslag op het WereldMuziekConcours te Kerkrade. Daar behaalde het Beverse Harmonieorkest de derde plaats met 93,57 % in de concertafdeling.  Nog maar eens een grote proficiat aan dirigent en muzikanten !

We willen niets afdoen van de verdiensten van het Beverse Harmonieorkest, maar vinden de verlenging van hun titel toch een verloren kans om ook andere cultureel verdienstelijken in de schijnwerper te plaatsen. De eretitel “Cultureel Ambassadeur van Waregem” is een invulling van ht Cultuurbeleidsplan van de stad Waregem 2008-2013, waarin men speciale aandacht wil besteden voor het opwaarderen van het eigen talent dat Waregem nationaal of internationaal op de culturele kaart zet. Als geen andere cultureel project waardig wordt bevonden om voor 2010 deze eretitel te dragen, dan is dit zonder meer een slecht signaal voor het culturele aanbod van de stad…

De stad Waregem telt heel wat culturele actoren, sociaal-culturele verenigingen en kunstenaars actief in onze stad. Vorig jaar bij de aanstelling van de eerste Culturele Ambassadeur stelde het stadsbestuur en de cultuurraad dit talent te willen koesteren. Het stadsbestuur kan die titel toekennen aan een niet-professionele vereniging die nationaal en/of internationaal het cultureel imago van de stad Waregem uitdraagt en die voldoet aan enkele specifieke criteria omschreven in een door de gemeenteraad goedgekeurd ‘Reglement Cultureel Ambassadeur'. Daarin staat dat de titel gedurende één kalenderjaar mag gedragen worden, al is de titel wel verlengbaar.

Suggesties om hier andere culturele ambassadeurs voor te stellen zijn welkom. De titel zou ook een meer algemeen niet-tijdsgebonden karakter kunnen hebben en dan zijn er wel meer individuele en gegroepeerde kandidaten... In het verleden zijn hier door ondergetekende wel enkele voorstellen geformuleerd.

De proclamatie van de Culturele Ambassadeur vindt normaal plaats op 6 maart 2009 ter gelegenheid van het  jaarlijkse ‘Feest van de Cultuurraad'.

http://www.waregem.be/files/waregem/cultuur/Reglement%20Cultureel%20Ambassadeur.pdf

12-01-2010, 14:31 geschreven door wareber  

   Deadliest Catch (Ugly Beaty)                                        La conquête de t'espace

De 13de editie van de Gaverprijs is een zeer succesvolle editie. Niet minder dan 122 kunstenaars
hebben, elk aan de hand van drie schilderijen, meegedongen naar een prijs of een selectie voor de tentoonstelling. Nooit eerder waren de kandidaten zo talrijk. Over de voorbije 7 edities, met name sinds 1995, ligt het gemiddelde aantal bij 60 deelnemers. Deze keer dus meer dan dubbel zoveel.

Cultuurschepen Pietro Iacopucci : “Met de Gaverprijs wil de stad samen met cultuurcentrum De Schakel en de cultuurraad een platform bieden aan jonge kunstenaars. Reeds voor de dertiende keer ging de jury onder vakkundige leidingvan galeriedirecteur Jo Coucke op zoek naar een staaltje schitterende schilderkunst van een jonge kunstenaar.

Het stadsbestuur besliste om vanaf deze editie het prijzengeld fors te verhogen om de titel nog een extra nieuw elan te geven. Deze betekenisvolle verhoging bleef ook niet zonder effect. Voor deze editie vonden niet minder dan 122 deelnemers uit Vlaanderen en Nederland hun weg naar de stad van het paard, om mee te dingen naar de prestigieuze titel van laureaat Gaverpijs. Dit betekent meer dan een ruime verdubbeling van het aantal deelnemers, wat ons ten zeerste verheugt! Het is dan ook duidelijk dat de Gaverprijs hiermee één van de belangrijkste prijzen is geworden die een unieke springplank biedt aan de laureaten om ook nationaal en internationaal bekendheid te verwerven.

Nog al te vaak zijn er creatievelingen en professionele kunstenaars die prachtige werken creëren die verborgen blijven voor de buitenwereld. Maar jonge kunstenaars willen toch meestal het eigen atelier verlaten en liefst het grote publiek laten kennismaken met hun werk. De Gaverprijs biedt hen die kans in een uitdagende kracht- en prachtmeting met andere talentvolle schilders van over heel Vlaanderen en Nederland. Misschien duurt het niet lang vooraleer we de opvolger van Manor Grunewald mogen begroeten in ons Waregemse provinciale platform voor actuele kunst BE-PART. Een andere vroegere laureaat van de Gaverprijs, Stief Desmet, creëert alvast een prachtig kunstwerk op de gloednieuwe rotonde aan de vijvers. De Gaverprijs smaakt duidelijk steeds naar meer.”

Uit verslag van de jury

Juryvoorzitter Jo Coucke : ”De 13de editie van de Gaverprijs is geen editie geworden zoals de voorgaande. Er waren drie gewijzigde parameters in het spel. Vooreerst heeft Esther Maas niets onverlet gelaten om de jonge kunstenaars zo breed en zo talrijk mogelijk te informeren over het bestaan van de wedstrijd en om hen tot deelname te stimuleren. De directeur van De Schakel verdient hier onze uitdrukkelijke dank!

De tweede wijziging betreft de samenstelling van de jury. Met de eensgezinde wissel van uittredend jurylid Hans Feys met nieuwkomer Mare Ruyters, hoofdredacteur van het kunsttijdschrift <H>ART, vervoegt een uitstekend geïnformeerd en kritisch observator van de wereld van de hedendaagse kunst het jury team. Afscheidnemend jurylid Hans Feys verdient op zijn beurt onze welgemeende dank voor zijn jarenlange inzet. De derde belangrijke wijziging betreft het prijzengeld.

Schepen van cultuur lacopucci heeft zijn collega's van het college en van de gemeenteraad weten te overtuigen van het belang van de wedstrijd en van een navenante verhoging van de geldprijzen. De Gaverprijs helpt de laureaat voortaan niet meer alleen aan een symbolisch kapitaal, maar ook aan een reëel kapitaaltje van € 5000. Zo ontstaat een werkzame balans tussen het renommee van de wedstrijd en zijn pecuniair belang. Ook de tweede en de derde prijs van respectievelijk € 2500 en € 1000 zijn ongetwijfeld motiverende bedragen. Bovenal symboliseren de bedragen achter de prijzen het belang dat de stad, en bij uitbreiding onze maatschappij, hecht aan de beeldende kunsten voor het publiek en voor de deelnemende jonge kunstenaars. Op die manier speelt de stad de rol die we van haar kunnen verwachten, de rol van bemiddelaar.

Het succes van de editie laat zich niet alleen aflezen van het aantal deelnemers. Het laat zich ook afleiden uit de kwaliteit van het geselecteerde en gelauwerde werk. In het veelvoud van inzendingen hebben we zowat alle vormen van schilderkunst de revue zien passeren. Bad Painting, hyper- of fotorealisme, postconceptueel, om maar deze te noemen. Cultuurfilosoof Willem Elias mag dan wel de zeer generaliserende stelling verkondigen dat'crisissen de kunst braver maken', de jury van de Gaverprijs 2010 heeft daar geen oren naar gehad. Zij heeft gekozen voor werk dat moeilijk is. Voor werk dat weerbarstig is. Voor schilderkunst die zichzelf zo eerlijk mogelijk zoekt uit te drukken, wars van alle mogelijke invloeden en tendensen. Die schilderkunst, dat soort werk, heeft zich aangediend en dat stemt ons zeer gelukkig.

Laureaat van de 13de editie van de Gaverprijs is de 23-jarige Michiel Ceulers uit Waregem(!). Zijn inzending van drie eerder kleine, abstracte doeken heeft de jury met glans overtuigd. Michiel Ceulers kiest-zoals ik al schreef-niet voor de gemakkelijkste weg. Zijn schilderkunst getuigt van een compromisloze zoektocht naar de expressieve mogelijkheden van de echte waarden van de schilderkunst. Wie een beetje zicht heeft op de kunstgeschiedenis van de voorbije eeuwen weet maar al te goed wat er op dat vlak al is gerealiseerd. Opstaan en proberen iets van waarde toe te voegen aan het zo boeiende verhaal van de schilderkunst, het is haast onbegonnen werk.

Michiel Ceulers is als zovelen aan dat avontuur begonnen. Volgens de jury van de Gaverprijs 2010 slaagt hij er met uitmuntendheid in ons dat voormalige verhaal te doen vergeten bij de aanblik van een fris doek als La conquête de t'espace en bij de confrontatie met een dramatisch doek als Deadliest Catch (Ugly Beaty). Het derde doek draagt de titel te meilleur de l'humour. Zou het kunnen dat hier een abstracte James Ensor is opgestaan? De jury beveelt Deadliest Catxh (Ugly Beaty) aan voor het patrimonium van de Stad Waregem.

   Hannelore Celen   zonder titel
De tweede prijs van de 13de editie van de Gaverprijs gaat naar Hannelore Celen uit Tessenderlo. Ook Hannelore Celen is 23 jaar oud. Hannelore Celen presenteerde voor de wedstrijd drie loshangende doeken, tel ken s Zonder titel. Celen gaat uit van de werkelijkheid. In haar doeken herkennen we hier en daar elementen uit onze dagelijkse omgeving. Zo bespeuren we in het grootste werk een omgekeerde groene stoel. Met een zeer losse, bijna kalligrafische zwier beschrijft zij die geziene elementen en probeert ze die met verf, kleur en ritme te laten spreken. Het gaat niet over het vormelijk voorkomen van de dingen maar over hun geest, hun betekenis voor de schilder, hun betekenis voor ons die tussen die stomme dingen leven. De schilder als poëtische zingever van devisueie omgeving.

Ook de derde prijs gaat naar een jonge vrouw. Jolien De Roo uit Meulebeke is goed 21. Haar grote doek Parce que cela ne signifie rien en het iets kleinere Does it matter getuigen van een zeer grote picturale maturiteit. Compositie, kleur, beweging, verfhuid, het lijkt allemaal zo simpel. Maar het is aartsmoeilijk om de picturale elementen zo te laten gedijen dat er tegelijk een raadselachtig/e ne sais quoi en een bevredigend beeld ontstaat, dat we graag willen (blijven) bekijken. Parce que cefa ne signifie rien betekent misschien niets, maar het is van grote betekenis, althans voor wie open staat voor de kleine, gevoelige details die veel, zo niet alles vertellen.

De jury van de Gaverprijs 2010 heeft er tenslotte aan gehouden twee eervolle vermeldingen te selecteren, voor Jo De Smedt uit Asse en voor Ruth Van Haren Noman uit Neerpelt. De composities op doek of op papier van Jo De Smedt verraden zijn grafische vorming. Wil De Smedt uit het carcan van de grafische technieken ontsnappen? Vindt hij een meerwaarde voor de beelden die hij maakt in de toevoeging van louter picturale of verbale middelen? Op een aantrekkelijke, interdisciplinaire wijze vraagt hij zich af wat nog kan worden toegevoegd aan de rijke cultuur van de bestaande beelden.
  
  Jo De Smedt    Vavoeeemmm/Roadkill 

  Ruth Van Haren Noman     Boutique

De doeken van Ruth Van Haren Noman laten weer een heel ander aspect van schilderkunst zien. Schilderkunst als het medium dat altijd verdeeld blijft tussen zijn tweedimensionaal beeldgegeven en de driedimensionale aspiraties van zijn beeldelementen. Composities van zuivere lokaalkleur, die herinneren aan fragmenten van geziene werkelijkheid, zijn geplaatst in een blanke, haast referentieloze omgeving.

Het is aan de toekomst om ons nog veel over het werk van de betrokken kunstenaars te leren. Ook de jury heeft over hun werk maar een eerste aanvoelen. Laten we het avontuur aangaan en hun avontuur blijven volgen! Want, een wedstrijd als de Gaverprijs is hard. Jonge beginnende kunstenaars van goed 20 kloppen oudere of eerder gelauwerde collega's. Tien van de 122 inzenders leven met naam verder in onderhavige brochure. Een wedstrijd als de Gaverprijs is voor de aantredende kunstenaars nog maar een begin. De deelnemers hebben overschot van gelijk de hier geboden kans te grijpen. Het is in die fase van hun loopbaan een unieke kans om ervaring op te doen. De geglobaliseerde kunstwereld is vele malen harder.

Kunstenaars, laat u niet verblinden en leiden door de spectaculaire berichten die de media over kunstwereld en -handel verspreiden. Ora et iabora, meer staat er u niet te doen.”

Tentoonstelling

Laureaat Michiel Ceulers volgde een opleiding aan VTI Kortrijk en KASK Gent. Hij is Bachelor schilderkunst en Master vrije kunsten. Eeenrde werd hij in 2008 al geselecteerd voor Horlait-Dapsens Gent en laureaat van E Borst, J Pipyn. Hij stelde in 2009 al individueel tentoon met ‘Viele Farbige Dinge Nebeneinander Angeordnet’ bij Maes & Matthys Antwerpen en in Rod Barton Londen (Eng.).

De tentoonstelling met de laureaten is nog tot zondag 7 februari 2010 te zien in de hal van het Cultuurcentrum De Schakel. Wellicht zal u daar vaststellen dat uw keuze grondig verschilt met deze van de wedstrijdjury. Het is alvast duidelijk dat het figuratieve werk van de eervolle vermeldingen van Ruth Van Haren Noman en Jo De Smedt  minder werd gewaardeerd dan de abstracte werken van de drie laureaten…

11-01-2010, 18:32 geschreven door wareber  

Het stadsbestuur werkt verder aan de toeristische promotie van onze stad en stelt in dit kader twee nieuwe producten voor. Er zijn zopas acht verschillende nieuwe postkaarten aangemaakt met toeristische beelden over Waregem. Met een nieuwe toeristische brochure worden ook daguitstappen voorgesteld. ‘Stap UiT in Waregem’ nodigt elkeen uit voor een daguitstap in Waregem.  

De brochure moet de toerist overtuigen dat een bezoek aan Waregem meer dan de moeite waard is.  Meteen kunnen ze dan van hieruit hun boodschap uitdragen met een passende postkaart uit de nieuwe collectie. Uiteraard kan ook elke Waregemnaar met deze passende kaart de “Groeten uit Waregem” overbrengen.  De nieuwe postkaarten  worden te koop aangeboden aan de infobalie in het stadhuis, voorlopig nog op de derde verdieping maar straks in de stadswinkel in het Pand, voor de prijs van 0,30 euro per kaart. Een overzichtje kan je terugvinden via de website.

http://www.waregem.be/vrije-tijd/toerisme/bezichtigen/postkaarten

11-01-2010, 13:23 geschreven door wareber  

In het begin werden enkel patiënten behandeld die in het ziekenhuis opgenomen waren. Na een korte inwerkperiode konden ook ambulante patiënten op onze dienst radiologie terecht, zowel vanuit de consultaties binnen het ziekenhuis als via verwijzingen van buiten het ziekenhuis. De beelden werden gemaakt met het klassieke cassettefilmsysteem en een traditionele natte ontwikkeling.

De tijd is natuurlijk niet blijven stil staan. Er veranderde heel wat de afgelopen dertig jaar. De echografie en de CT-scan zorgden voor een absolute omwenteling. Deze maakten een snellere diagnose en dus behandeling mogelijk, waardoor patiënten minder lang in het ziekenhuis moesten blijven. Het aantal echografische en CT-onderzoeken steeg dan ook gestaag door de jaren heen, maar ook de klassieke radiologie heeft nog steeds zijn belang. Het ziekenhuis besteedde aandacht aan de aankoop van kwalitatieve en hoogstaande apparatuur. Daardoor kon de dienst Medische Beeldvorming blijven wedijveren met die van andere ziekenhuizen.

In 2002 deed spraaktechnologie zijn intrede in het ziekenhuis. Hierdoor ziet de radioloog immers de ingesproken tekst meteen op een monitor verschijnen. Het verslag dat zo gemaakt wordt, kan na controle afgeprint en/of doorgestuurd worden naar de aanvragende arts. Dit betekende een aanzienlijke tijdswinst voor de radiologen bij het protocolleren van de verschillende onderzoeken.

Een volgende stap naar een betere service voor patiënt en arts was de start van het PACS-systeem eind 2007. Bij dit datasysteem worden alle gegevens en onderzoeken per patiënt opgeslagen op een centrale computer, consulteerbaar door de behandelende artsen in het ziekenhuis.  Sinds eind 2007 is de dienst overgeschakeld op digitale beelden. De röntgenopnamen gebeuren wel nog steeds op de klassieke manier, maar de beelden worden daarna via een reader of leesstation gedigitaliseerd. En dat digitale beeld wordt dan automatisch opgeslagen in het PACS-systeem, waar het ten allen tijde beschikbaar blijft. Het is wel nog steeds mogelijk om ook prints op conventionele film te printen. Dit gebeurt voor patiënten van artsen buiten het ziekenhuis.

Door het PACS-datasysteem krijgen aanvragende artsen binnen het ziekenhuis de opnamen en het protocol van hun patiënt meteen op hun computer. Bovendien hebben ze alle voorafgaande onderzoeken van de patiënt beschikbaar met een simpele muisklik, zodat vergelijking en follow-up eenvoudiger wordt. Het PACS-datasysteem betekende niet alleen voordelen voor de artsen. Voor de patiënt betekent PACS-systeem dat hij/zij na het maken

van de RX-opnamen onmiddellijk naar de behandelende arts terug kan. Hij/zij hoeft

immers niet meer te wachten op de filmbeelden en het protocol, en dat betekent minder

wachttijd in het ziekenhuis.

U kan voor de volgende radiologische onderzoeken terecht in de Waregemse kliniek:

• Klassieke radiologie : Deze dienst heeft momenteel 3 röntgenzalen ter beschikking. Daar worden klassiek-radiologische onderzoeken uitgevoerd, bv. maagdarmonderzoek, bloedvatonderzoek, onderzoek naar hernia’s, onderzoek van de gewrichten. Vaak wordt hierbij ook contrastvloeistof gebruikt.

• Echografie

Een echografie – ook wel echoscopie of ultrasoundonderzoek genoemd – is een beeldvormend onderzoek dat gebruik maakt van geluidsgolven met een hoge frequentie, om de structuren en weefsels binnen het lichaam te onderzoeken. Onze dienst beschikt over drie

toestellen en drie echoruimtes.

• Ct-scan 

Computertomografie (meestal afgekort tot CT-scan) is een methode van onderzoek van het menselijk lichaam via röntgenstraling. De doorlaatbaarheid van het onderzochte lichaamsdeel voor de gebruikte straling wordt vanuit een groot aantal hoeken rondom in dunne „plakjes” gemeten, waarna een computer uit de resultaten een driedimensionale weergave van het onderzochte lichaamsdeel opbouwt. Ook hier kan het gebruik van contraststof noodzakelijk zijn.

• Mammografie

Een mammografie is een röntgenonderzoek van de borsten met een speciaal daarvoor  ontworpen toestel. Op een mammografie zijn letsels in de borst te zien, lang voordat deze voelbaar zijn. Mammografie is het beste onderzoek om borstkanker vroegtijdig op te sporen. Deze dienst is sinds 2004 officieel erkend door de Vlaamse overheid als screeningcentrum voor het bevolkingsonderzoek naar borstkanker, en biedt dat dan ook gratis aan aan vrouwen van 50 tot 69 jaar, in samenwerking met het regionale centrum van het UZ in Gent.

• Osteoporose: botdensitometrie

Dit is een radiologisch onderzoek waarbij door middel van een bundel röntgenstralen van

zeer lage intensiteit afbeeldingen worden gemaakt van bepaalde botten (de heup, de lendenwervelzuil, de pols) in het lichaam, om de dichtheid van het bot te meten en de mate van eventuele botontkalking te bepalen. Dit onderzoek is heel belangrijk voor vrouwen in de menopauze. De veranderingen in de hormonenhuishouding kunnen immers zorgen voor botontkalking, wat dan weer aanleiding kan geven tot rugpijn, wervelinzakkingen en zelfs botbreuken. Hoe vroeger osteoporose vastgesteld wordt, hoe sneller de aangepaste behandeling gestart kan worden.

• De recentste aanwinst van de dienst is een cone-beam CT. Dit toestel wordt gebruikt voor stomatologische en neus-keel-oor-diagnostiek. Het toestel kan overzichtsopnamen van tandbogen (OPG) maken, maar ook tomografische beelden van sinussen, middenoor en opnieuw tandbogen. Dit kan bijvoorbeeld van belang zijn bij de voorbereiding van tandimplantaten. De gebruikte stralendosis is slechts een fractie van wat een conventionele

CT-scan gebruikt. Dit opent de weg naar pediatrische en repetitieve beeldvorming, bijvoorbeeld ter evaluatie van de behandeling.

Nog een nieuwigheid in het ziekenhuis is de centrale inschrijving voor medische beeldvorming, nucleaire geneeskunde en labo, in het secretariaat in de verbindingsgang op het gelijkvloers. Na de inschrijving mag de patiënt plaats nemen in de wachtzaal. Intussen wordt de aanvraag behandeld door de secretaressen, die de aanvraag aan de röntgenlaborant bezorgen. Die laborant roept de patiënt dan uit de wachtzaal en vergezelt hem mee naar de onderzoekszaal.

Na het onderzoek kan de patiënt, naargelang de afspraak met de verwijzende arts, naar hem/haar teruggaan of meteen naar huis. Intussen heeft de verwijzende arts de radiologische beelden en verslagen al ontvangen via de netwerkkabel. Als u als patiënt wordt gestuurd

door uw huisarts, zal men u vragen opnieuw even te wachten in de wachtzaal, tot de opnamen met het protocol klaar zijn. Deze opnamen krijgt u dan mee, samen met het verslag, en dit op een CD-rom en/of filmcliché.

De dienst medische beeldvorming staat in de eerste plaats ten dienste van de patiënten. De dienst streeft naar grote toegankelijkheid, kwaliteitsvolle onderzoeken en een gedegen service, in hun bijdrage tot de diagnostiek. Daarvoor kan u rekenen op een gemotiveerde ploeg van 4 radiologen, een verpleegkundig team, secretaressen en administratief  personeel.

info@ziekenhuiswaregem.be

11-01-2010, 01:30 geschreven door wareber  

Waregem is ook dit jaar gaststad voor een cursus Universiteit Vrije Tijd van het Davidsfonds. Op maandagnamiddag 1 februari om 14 u. start in cultuurcentrum de Schakel een cursus over het leren kijken naar kunst in het algemeen en schilderijen in het bijzonder. Docent is Jan Dequeker van de KU Leuven. Andere cursusdagen van deze vierdelige reeks zijn 8 en 22 februari en 1 maart en deze gaat telkens door van 14 tot 16 uur. Universiteit Vrije Tijd Davidsfonds biedt de verrassende kijk op kunst in samenwerking met Davidsfonds Regio Waregem.

Op 15 januari 2010 bestaat het Davidsfonds precies 135 jaar. Sinds 1875 promoot de culturele organisatie de Nederlandse Taal en cultuur als hefboom voor de emancipatie van het Vlaamse volk. Voorname optie blijft om actief te zijn tot in de kleinste dorpen in Vlaanderen, dicht bij de mensen. Inhoudelijk mocht de drempel evenmin te hoog zijn. ‘Volksopvoeding’ en ‘volksverheffing’ zijn een recht voor alle Vlamingen.  De cursussen van Universiteit Vrije Tijd kaderen binnen deze optie.

Het oude archief van Davidsfonds-Waregem berust op het stadsarchief. Daar vernemen we dat de eerste algemene vergadering van het Davidsfonds in Waregem plaats vond op 10 februari 1889. Voorzitter was Hugo Verriest, priester te Wakken. Bestuursleden waren medepastoor Edmond Buyck, hoofdonderwijzer Hendrik Claeys, journalist Léonce Ducatillon, notaris Albrecht Dufaux, nijveraar Emile Isebaert en notaris Antoon Verbrugghen.  In Desselgem werd onder impuls van Jan De Cuyper het Davidsfonds opgestart in 1928.

Universiteit Vrije Tijd Davidsfonds ging van start in het najaar van 1993 van start. Toen werden op vier plaatsen twee cursussen per jaar georganiseerd over diverse culturele onderwerpen. Onder druk van de vraag breidde het initiatief zich op korte termijn uit tot meer dan 60 plaatsen, waar één tot vier cursussen per jaar werden georganiseerd. Ze werden gegeven door specialisten uit het vakdomein, die wetenschappelijk actief waren.

Die werden aangesproken op basis van hun capaciteit om zowel de basisgegevens van het onderwerp als de meest recente wetenschappelijke vindingen over te brengen naar geïnteresseerden zonder specifieke vooropleiding en om daarover met de deelnemers in gesprek te gaan. In 2006 werden op 69 plaatsen één tot vier cursussen effectief georganiseerd, wat een totaal geeft van 156 cursussen. Meer dan 9.000 mensen volgden één of meerdere cursussen. Voor UNIVERSITEIT VRIJE TIJD brengen enthousiaste lesgevers van alle Vlaamse universiteiten de basiskennis en de nieuwste inzichten. Op niveau en vlot toegankelijk. Met telkens een uitgebreide syllabus of cursusboek, en dikwijls een dagexcursie, concert, museumbezoek, cd enz.

Schilderijen zien

Geschriften en archeologische vondsten zijn evidente bronnen om het verleden te begrijpen. Maar ook kunst kan actuele wetenschappelijke vragen beantwoorden. Een voorbeeld: zijn recent beschreven ziekten als reumatoïde artritis, osteoporose en de ziekte van Paget moderne ziekten of bestaan ze al veel langer? Jan Dequeker vond een antwoord bij schilders (vooral van de Vlaams-Hollandse School, 1300-1700), die met precisie symptomen van deze ziekten bij hun modellen vastlegden.

Schilderijen, tekeningen en beeldhouwwerken kunnen ons dus echt meer vertellen over hedendaagse ziekten. Bovendien gunt kunst ons ook een blik op de kunstenaar achter het werk. Welke kunstenaars leden bv. aan artritis? Een verrassende kijk op kunst, niet alleen voor geneesheren en patiënten, maar voor elke kunstliefhebber. Schilderijen tonen de geschiedenis van hedendaagse ziekten als osteoporose en artritis door de uiterste precisie waarmee schilders hun modellen vastlegden. Welke ziekte had men in welke periode? Welke kunstenaars hadden bijvoorbeeld artritis? Hoe beïnvloedde dat hun werk?

Stierf de Venus van Botticelli aan tuberculose? Hadden de vrouw van Rubens en haar zussen dezelfde familiale heupafwijking? Leed de Mona Lisa aan een gevaarlijke stofwisselingsziekte? Had de humanist Erasmus toch geen syfilis maar iets anders? Is het talent van de componist Paganini te wijten aan een aangeboren afwijking? Lijdt de Dulle Griet aan paranoia? Op al deze vragen is het antwoord volmondig ?ja?

Professor Jan Dequeker geniet wereldfaam als reumatoloog én als scherp observator van kunstwerken. In 2006 verscheen van hem bij het Davidsfonds al een lijvige studie ‘De kunstenaar en de dokter - anders kijken naar schilderijen’ (413 blz.).  Hierin wijst Dr Dequeker ziektesymptomen aan op portretten uit de periode 1300-1900. Mona Lisa op het gelijknamige schilderij van Leonardo da Vinci was een listig, want als vrouw vermomd zelfportret van de kunstenaar, zo heeft menig beroemde filosoof of kunsthistoricus rondgebazuind. Nu het werk, ook bekend als La Gioconda , een sleutelrol speelt in de religieuze thriller De Da Vincicode van Dan Brown, doen wel meer sensationele interpretaties de ronde.

Nuchtere historici vertellen een veel prozaïscher verhaal. Da Vinci schilderde de jonge vrouw met de raadselachtige glimlach in opdracht van haar echtgenoot, de Florentijnse markies Francesco di Bartolomeo di Zanobi del Giocondo, die met haar trouwde toen ze zestien was.

Het enige merkwaardige rond de Mona Lisa is dat Da Vinci er vier jaar over deed om het portret af te werken en het uiteindelijk voor zichzelf hield. Hij werkte het schilderij af toen de vrouw 24 was. Het portret is een realistische weergave in een stijl die door Jan van Eyck en andere Vlaamse kunstenaars was voorgedaan. Het werk is zelfs zo realistisch, dat we er de fatale ziekte van de vrouw in kunnen herkennen. In haar linkerooghoek zit een gele huidvlek. Op haar rechterhand merk je een lichte zwelling. Volgens professor emeritus Jan Dequeker wijzen die symptomen op een onderhuids vetgezwel.  Wanneer die voorkomen bij een jonge persoon, kan je ervan uitgaan dat hij lijdt aan een aangeboren metabolische vetziekte. Dergelijke patiënten hebben een sterk verhoogd risico op hartlijden en worden zelden oud. Mona Lisa stierf in 1516, amper 37 jaar oud.

Met dergelijke nauwkeurige observaties en diagnoses heeft de Leuvense reumatoloog Jan Dequeker al eerder internationale faam verworven. Nu heeft hij zijn bevindingen gebundeld in een wat toegankelijker, royaal geïllustreerd, kloek kunstboek: De kunstenaar en de dokter - Anders kijken naar schilderijen . In twaalf hoofdstukken, elk gewijd aan een ziektebeeld, wijst de professor niet alleen de symptomen aan. Hij vertelt ook over het kunstwerk, over de geportretteerde personen en over de tijd waarin het werk tot stand kwam.

Die aanpak heeft zelfs al gezorgd voor nieuwe inzichten in de ontstaansgeschiedenis van bepaalde ziekten. Een frappant voorbeeld: Dequeker stelt reumatoïde artritis vast op diverse schilderijen van vóór de ontdekking van Amerika in 1492 en van korte tijd erna, toen er van verkeer van en naar de Nieuwe Wereld nog nauwelijks sprake was. Lange tijd werd aangenomen dat die chronische gewrichtsaandoening in Amerika ontstaan is en in Europa niet voorkwam tot geruime tijd na de tocht van Columbus. Door de zorgvuldige observatie van de Leuvense reumatoloog wordt de ontstaansgeschiedenis en verspreiding van die ziekte nu opnieuw onderzocht.

Maar Jan Dequeker laat u ook meegenieten van zijn passie voor kunst dankzij boeiende weetjes over de artiest, het onderwerp en de historische periode. Hebt u al ooit gehoord van de schimmelziekte die in het armenbrood woekerde en afsterving van ledematen tot gevolg had? Bruegel en Bosch schilderden deze kreupelen in al hun ellende en armoede. Door de kennis van de historische achtergrond begint het schilderij te leven, krijgen de figuren op het schilderij een gelaat. Wist u dat baby?tjes een reflex hebben waarbij hun grote teentje omhoog wijst? Een lief detail, maar ook een bewijs dat kunstenaars keken naar hun modellen en natuurgetrouw naschilderden.

Deze cursus van Universiteit Vrije Tijd Davidsfonds biedt een verrassende kijk op kunst en loopt in samenwerking met Davidsfonds Regio Waregem.

Cursus: Ma. 1, 8 en 22 feb. en 1 maart van 14 - 16 u. 
Adres: Waregem, CC De Schakel (Schakelstraat 8)
Prijs: € 46 - € 43 (leraren) - € 40 (Davidsfonds leden)
Inbegrepen: koffie en syllabus

Info bij Brigita Demey, 056-60.02.17

http://www.universiteitvrijetijd.be  

10-01-2010, 23:39 geschreven door wareber  

09-01-2010, 15:59 geschreven door wareber  

Op de terreinen van de failliete textielfabriek Dejaeghere Spinning Mills in Sint-Eloois-Vijve zullen een honderdtal woningen worden gebouwd.  Een investeringsmaatschappij uit de regio heeft de gronden voor 3,5 miljoen euro gekocht. Er komen zowel huizen als appartementen en een deel ervan zullen sociale woningen zijn. Het zal evenwel nog drie tot vijf jaar duren eer de site bouwrijp wordt, zodat de realisatie van het project niet moet verwacht worden vóór 2015. 

De bedrijfssite staat leeg sedert het textielbedrijf Dejaeghere Spinning Mills (DSM) en InterDyeing textielveredeling op 20 februari 2007 de boeken neerlegde en het faillissement werd uitgesproken. Naar verluidt was het orderboekje van de bedrijven nochtans goed gevuld, maar er was geen geld meer om grondstoffen te kopen.  Dejaeghere Spinning Mills is in Sint-Eloois-Vijve opgestart in 1973 en was een voortvloeisel van het bedrijf in “slunsen” aan de kerk. Naast de wolspinnerij werd in 1981 een Polypropyleen BSF extrusie afdeling opgericht. De Nylon Extrusie afdeling in de industriezone Vijverdam dateert van de jaren negentig en voordien was er al veredelingsafdeling in Vijve en later in Wakken. DSM had in 2005 nog een omzet van 31 miljoen euro.

De site waar nu de leegstaande gebouwen van het failliete Spinning Mills staan, kon de curatele verkopen aan een investeringsgroep uit de regio.Enkele fabrieksgebouwen langs de Leie zouden hun economische functie behouden en zullen worden gebruikt als opslagplaats door het bedrijf Mercury Flooring uit Waregem. Het gaat om de twee magazijnen, die het verst gelegen zijn van het centrum. Alle gebouwen staan al leeg van kort na het faillissement van 20 febuari 2007.  De verkoop biedt mogelijkheden voor de schuldeisers.

We konden hier op deze internetkrant ‘e-Waregem’ reeds ruim een jaar geleden het woningproject ‘Wonen aan het Water’ op de oude bedrijfssite Dejaeghere voorstellen. Op de site van het vroeger textielbedrijf Spinning Mills komt er een nieuwe woonwijk, die een nieuwe dynamiek zal geven aan het centrum van Sint-Eloois-Vijve. In het kader van de dorpskernvernieuwing werd ook al het einde van de loskade aan de Leie aangekondigd voor 2017. De loskade in het centrum wordt vervangen door de nieuwe loskade aan de Pitantiestraat, waardoor het zware verkeer uit het Vijfse centrum kan worden gebannen. 

Het woonuitbreidingsproject is een van de grootste ooit in deze Waregemse deelgemeente. Het gaat toch over meer dan honderd woongelegenheden: appartementen, rijwoningen, patiowoningen en eengezinspanden. Maar eerst zal het stadsbestuur het ordeningsplan (RUP-Ruimtelijk UitvoeringsPlan) laten opmaken dat de bestemming van het gebied moet wijzigen van industriële zone in woonzone. Schepen van Ruimtelijke Ordening Kristof Chanterie en schepen van Woonbeleid Rik Soens denken dat het ontwerp nog dit jaar kan worden voorgelegd in de gemeenteraad. 

Zowat een vijfde van de totale oppervlakte van 4,8 hectaren wordt gebruikt voor sociale woningen. Dat is een verplichting. Even belangrijk is dat Wonen aan het Water ook een nieuwe dynamiek aan Sint-Eloois-Vijve zal geven. Er komen namelijk nieuwe bewoners bij, die mee de locale economie en het verenigingsleven zullen ondersteunen. Nog een troef waarmee de investeringsgroep kan uitpakken is het zicht op de rivier de Leie. Daarnaast wordt veel aandacht gegeven voor groen en andere verfraaiingen die van deze nieuwe woonwijk een aangename verblijfplaats moeten maken.

09-01-2010, 00:00 geschreven door wareber  

Lionel Beheydt neemt na 7 jaar afscheid van het OCMW-voorzitterschap om op pensioen te gaan. Hij werd OCMW-voorzitter op 31 januari 2003 en zetelde voordien al sedert 2001 in de OCMW-raad. Hij was ook gemeenteraadslid van 1995 tot 2002 en telkens ook verkozen in 2000 en 2006. Inzake verwezenlijkingen stond hij aan de wieg van Veloods als nieuw sociale economieproject en de uitbreiding van Strijkijzer.  Op zijn actief zien we ondermeer ook de oprichting en uitbreiding van het regionaal sociaal verhuurkantoor en de ingebruikname van het nieuw woon- en zorgcentrum.  Hij blijft dankbaar omwille van de samenwerking met zoveel gedreven vrouwen en mannen die elk op hun terrein iedere dag opnieuw het beste van zichzelf geven ten dienste van de medemens die het moeilijk heeft. 

De opvolging door Joost Kerkhove kadert dus in de afspraken binnen de Waregemse CD&V-meerderheid. Dit jaar mogen we ook de aankondiging verwachten van de opvolging van schepen Henri Dewitte door Bart Kindt.

Joost Kerkhove woont in Sint-Eloois-Vijve en daarmee krijgt deze deelgemeente met vertraging zijn top-mandaat nadat hij begin 2007 bij de aanstelling van de schepenmandaten uit de boot viel.  We zouden kunnen stellen dat hij als vertegenwoordiger van Sint-Eloois-Vijve opvolger wordt van Yolande Dhondt. Met haar had de deelgemeente nog de burgemeester nog in haar rangen. Met Joost Kerkhove wordt eigenlijk ook Desselgem een beetje verwend, want daar is hij schooldirecteur van de Vrije Basisschool.

Joost Kerkhove wordt dit jaar 50 jaar en is gehuwd met Pia Van Calbergh, lerares op het Hemelvaartinstituut in centrum Waregem.  Samen hebben ze een dochter en zoon. Joost Kerkhove zetelt in de gemeenteraad sinds 5 maart 2002 en werd dus herverkozen in 2006.

08-01-2010, 16:30 geschreven door wareber  

Op 20 november 2009 namen 68 rokers de uitdaging aan om 1 maand te stoppen met roken.  19 van hen schreven zich in voor een rookstopcursus, onder de deskundige leiding en begeleiding van tabacologe Els Demuynck. Uit de commentaren in de dagboeken blijkt dat deze cursus geen overbodige luxe was en velen heeft gemotiveerd om vol te houden.

Schepen Chantal Coussement van Welzijn en Sociale Zaken : “We mogen best tevreden en trots zijn over het aantal deelnemer maar vooral over het engagement en de motivatie, waarmee de deelnemers deze wedstrijd aangevat hebben.  De reacties en inbreng tijdens de rookstopcursus en de reacties die we wekelijks via mail van heel wat deelnemers ontvingen, bevestigen dit ongebreideld engagement.” 

Op donderdag 17 december werden de deelnemers – vrijblijvend - uitgenodigd voor een rooktest.  Meer dan 40 deelnemers onderwierpen zich aan een CO-test, ondanks de eerste winterprik en de daarbij horende gure weers- en verkeersomstandigheden.  Slechts een 5-tal personen vielen figuurlijk door de mand.  Het toestel kleurde rood bij hen, wat wees op een verhoogd CO-percentage in hun longen.  Met enig schaamrood op de wangen, gaven ze toe dat ze opnieuw hervallen waren in hun slechte gewoonte…

Jammer voor hen…

Toch zijn er heel wat deelnemers die slaagden in hun opzet om 1 maand niet te roken.  Zij maken bovendien veel kans om dit goede voornemen uit te houden en ook de komende maanden rookvrij te blijven…  Zij maakten bovendien kans op 1 van de 3 hoofdprijzen, aangeboden door SV Zulte Waregem. 

 “We willen van de gelegenheid gebruik maken om Essevee te bedanken voor de medewerking aan dit project.  De inspanningen die hiervoor geleverd werden door oa de verkoop van de voetbalshirts, de bekendmaking van de wedstrijd via het clubblad, het peterschap van Karel D’Haene, … worden zeker naar waarde geschat.  Peter Karel D’Haene moest zich wegens voetbalstage weliswaar verontschuldigen voor deze avond avond van proclamatie. Dank ook voor de deskundige ondersteuning van de stuurgroep Waregem Gezond en vzw Logo Zuid-West-Vlaanderen.”

“De stress van het moment van de bekendmaking van de winnaars zou ruim een maand geleden nog heel wat deelnemers naar hun sigaret doen grijpen.  Nu staan jullie hier zelfverzekerd en trots, al dan niet met een vervangende kauwgom, snoep of tandenstoker, reikhalzend uit te kijken naar deze proclamatie.  Eigenlijk verdient ieder van u een diploma, jullie zijn allemaal winnaars.  Slechts 3 van jullie wandelen of fietsen straks met de hoofdprijzen naar buiten.  Ik stel jullie geduld niet langer op de proef…

De onschuldige hand van de burgemeester bepaalde op 21 december volgende winnaars :

Abonnement SV Zulte Waregem : Dhr. Eric Vancompernolle, Hazewindstraat 45, 8790 Waregem

Fiets : Mevr. Katrien Demeulemeester, Stormestraat 154, 8790 Waregem

TV  : Mevr. Demets Martine, Spei 65, 8790 Waregem

Eén van de winnaars, Dhr. Eric Vancompernolle, liet ons volgende getuigenis optekenen :

“Beste niet-rokers, oud-rokers, beste niet(oud)-rokers-fans, Hartelijk dank aan de stuurgroep ‘Waregem Gezond’, het stadsbestuur van Waregem en SV Zulte Waregem voor de organisatie van deze wedstrijd ‘stop met roken’ en voor de mooie prijzen.  Dank ook aan de contactpersoon Geert, alsook aan onze lesgeefster tabacologe Els, die ons deskundig ondersteunden en motiveerden om vol te houden… .

Iedere deelnemer heeft reeds een belangrijke prijs gewonnen : we zien er allemaal merkelijk beter uit, we voelen ons fitter en gezonder (dan 6 weken geleden). Nu is het aan ons om dag per dag niet te roken, om ook in moeilijke momenten niet op te geven en door te bijten.  Zoals we leerden op de cursus rookstopbegeleiding kunnen we dagelijks nieuwe automatismen inbouwen en zo met vernieuwde energie sportiever, dynamischer en gezonder leven.”

Nog een greep uit de dagboek-commentaren :

“Met veel trots laat ik weten dat ik reeds een week gestopt ben met roken. De frigomagneet zal ik echter moeten vervangen door een serieus hangslot want de afgelopen week heb ik de frigo en de snoepkast zowat leeggeplunderd. Bedankt voor de tips op de frigomagneet, ik probeer ze zeker toe te passen en ben ook alvast beginnen sporten. “

“Ik heb het heeeeel lastig, als het teveel komt neem ik een glas water of een stuk fruit. maar ik ga toch iets vragen die nicotine vervangt want het wordt erg lastig.” 

“We zijn goed bezig!!!! Voor ‘wat het roken’ betreft voel ik me voorlopig zo clean als een pasgeboren kind!!!!”

“Deze week heb ik, zonder echt veel moeite, gemakkelijk kunnen overbruggen zonder sigaret. 

Ik denk dat mijn 100 % motivatie, mijn grootste troef is om te stoppen met roken. 

Karakter moet je sowieso tonen en af en toe eens op de tandjes bijten.”

“Ik kan met veel plezier zeggen dat ik al  vanaf 7 november de sigaret heb neergelegd. 

Eerst met nicotine pleisters, nu sinds een goede week zonder. Behalve wat slapeloosheid en veel extra eetlust, vallen de negatieve effecten goed mee.  Blijven gaan dus!”

“De eerste drie dagen waren lastig, dit had ik wel verwacht en ben daarom van woensdag gestopt om mijn lastigste periode niet in het weekend te moeten doorstaan...

Nu denk ik nu en dan nog aan een sigaret, maar de gewoonte om nu en dan te roken is bijna volledig weg. Wel heb ik af en toe nog eens zin in een sigaret, maar ga ik niet op in. 

Het weekend is de moeilijkste periode. En zeker bij een pintje of ... erbij. 

Toch zal ik slagen!!! Mijn Meter volgt mij goed op, al is het maar met een sms...”

“Het voelt aan alsof ik me hieraan vasthoud als aan een grassprietje, maar hierdoor net niet verder wegglijd en zo het rookstoppen kan volhouden.  “Met volharding en knarsetanden de 2de week zonder sigaret ingegaan. Dit na 25 jaar roken !!! Het stoppen voor "slechts" 1 maand heeft me ertoe aangezet om hieraan te beginnen. De charmante begeleiding door Els (tabacologe) zorgde voor de volle overtuiging. Dikke duim WAREGEM voor het mooie initiatief.”

“Je hebt in ieder geval meer eetlust hoewel ik ook merk dat smaken van bepaalde producten anders zijn dan toen ik nog rookte. De eerste dagen was bijvoorbeeld koffie een verschrikking. Nu herbeginnen is het stomste dat kan zijn. Ergens ben ik ook fier dat ik verder kan zonder sigaret. De eerste week is moeizaam verlopen en ik heb tot nu toe 1 sigaret gerookt. Dit omdat ik gek werd van verlangen. Ondertussen lukt het al iets vlotter en bij elk opkomend gevoel van drang stop ik een muntje in mijn mond. De tip van de tandenstoker die de tabacologe meegaf, lukt ook wonderwel om de drang te verdrijven. Ik doe m'n best om vol te houden. “

“Elke week rookte ik 30 sigaartjes(drie doosjes). Telkens ik karweitjes en werkjes in de tuin begon wou ik een sigaar. Nu met die begeleiding vervang ik dit door een appel, banaan, mandarijn, een glas water en daarna kauwgom. Op aanraden van Els drink ik linde of kamillethee in plaats van koffie en cola.  Zo word ik kalmer. Mijn vrouw en ik wandelen reeds iets gemakkelijker onze 5 km, ook met het fietsen gaat het reeds beter. Ik hoop en kijk uit om terug te kunnen joggen.”

“De honger naar nicotine is nog groot. Ik ben ondertussen al een maand ver, ik had gehoopt dat de goesting nu toch heel wat minder ging zijn. Ik heb het gevoel dat het nu zelfs erger is dan de vorige weken. Tussen de oren denk ik echter nog niet aan stoppen met stoppen, we gaan de volgende week vol goede moed van start. “

“Wegens persoonlijke tegenslag, een aantal sigaretten gerookt op maandag en dinsdag (5-tal in totaal) en ondertussen er weer kunnen afblijven. De intentie om te roken is er niet, maar het was een grote "troost". Gisteren uitvoerig over gesproken met de tabacologe en heeft toch wel deugd gedaan en moed gegeven om te volharden in de strijd tegen de sigaret.”

“Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik gedurende de rookstopperiode na 16 dagen toch 4 dagen gerookt heb.  Spijtig hé. Thans werk ik met het middel Champix. Ik wens de winnaars veel succes, ik heb een fiets en een tv en ga nooit naar de voetbal, maar het feit dat ik wellicht voorgoed van de sigaret verlost ben is enkel alleen aan jullie te danken.“

07-01-2010, 15:36 geschreven door wareber  

Beide families hebben nu hun aandelen van Happy sportcentrum verkocht. Happy-eigenaars Carlos Ghistelinck en Bernard Devos sloten dinsdag de deal af. De contacten gingen via hun notaris en die van de kopers.

De nieuwe eigenaars zijn Johan Debie (Bimmo Winkelvastgoed) en David Costermans (Costermans Villaprojecten). Debie is een Latemnaar die een vastgoedkantoor heeft in Schilde nabij Antwerpen. Ook de tweede eigenaar, David Costermans, is actief in vastgoed (villaprojecten) en heeft eveneens zijn standplaats in Schilde. Deze tandem investeerders tekent voor een vijftig-vijftig procent inbreng.

Het is de bedoeling dat de nieuwe eigenaars de huidige sportinfrastructuur verbeteren en verder uitbouwen. Het center omvat niet alleen tennis- en golfterreinen, maar heeft ook alles in huis voor relaxatie, spinning en squash. Elke vakantie vinden er ook taal-, sport- en themastages plaats. In het centrum was lange tijd een tennisschool actief, waar Xavier Malisse ooit nog gespeeld heeft.  
 

Jacques D'Hondt, voorzitter van de Waregemse Golfclub, reageert positief op de nieuwe constructie. "De nieuwe aandeelhouders hebben duidelijk laten weten dat ze kiezen voor de lange termijn en dus voor stabiliteit en visie," zegt D'Hondt. "Bovendien hebben ze zich duidelijk geëngageerd om te investeren in de bestaande infrastructuur."

De Happy in Waregem, het geesteskind van Bernard Devos, is een begrip in tennis- en golfland. In 2009 kreeg de club een nieuw elan, stabiliseerde haar balans en wist ze maar liefst 163 nieuwe leden aan te trekken.

04-01-2010, 00:00 geschreven door wareber  

Beste inwoner van onze stad,

Het lijkt een contradictie maar bij de start van een nieuwjaar wordt gewoonlijk eerst even teruggeblikt op het vorige. In 2009 werden onze Koning en Koningin warm onthaald door onze bevolking en hadden we vorige week nog tienduizenden bezoekers voorde Kerstparade.

Beleidsmatig was 2009 een cruciaal jaar, halfweg de legislatuur was het onze wil een aantal geplande dossiers en infrastructuurwerken op het goede spoor te zetten. Dan denk ik o.a. aan het verwerven van het statuut van nmbs IC-station waardoor sinds 13 december alle treinen in onze stad stoppen. Voor heel wat pendelaars is dit een heuse verademing. Daarnaast werden heel wat straten aangepakt waaronder de Zuiderlaan mèt rotonde, Verbindingsweg, Lebbestraat en werden her en der straten heraangelegd en voetpaden vernieuwd. Een nieuw modern containerpark werd geopend, er werd gestart met de bouw van het boothuis, de laatste fase van de ocmw-zorgcampus en de renovatie van het jeugdcentrum.

Plannen om een stadswinkel (Pand) in te richten, een OC-Sporthal te bouwen in Desselgem, nieuwe klassen voor de school van Beveren-Leie en de, lang verwachte, brug over de Gentseweg werden inmiddels goedgekeurd. Nieuwe jeugdlokalen in Vijve, plannen voor de grondige renovatie van het Regenboogstadion en de uitbreiding van het hippisch centrum komen in 2010 zeker verder aan bod. Ook de doortocht van de Ronde van Vlaanderen in Desselgem en centrum Waregem laten we uiteraard niet onopgemerkt voorbij gaan. En dat Waregem '10 jaar stad' is, zal u ook wel merken...

U zal het met me eens zijn dat de baseline van ons logo "Stad in galop" een terechte keuze was als slogan voor onze stad. De dynamiek, eigen aan onze inwoners en regio, wordt ongetwijfetd voortgezet in 2010. Ik wens voor u en uw familie het allerbeste toe voor 2010. Dat het een jaar mag worden zonder al te veel zorgen, voor onze bedrijven een heropleving van de economie en voor al onze inwoners dat het goed mag gaan met hen én hun families in onze stad, waar het goed blijft om te wonen, te werken en te leven.

Uw burgemeester Kurt Vanryckeghem

Plannen laatste helft legislatuur

De jaarlijkse babbel met de burgemeester in het Waregemnaerke van het Gouden Blad naar aanleiding van het nieuwe jaar peilde naar het bilan van het stadsbestuur in het midden van de legislatuur (2007-2009). De burgemeester biedt ons ook een inkijk in de projecten voor de komende jaren. Uitdagingen voor het centrum zijn  een nieuwe aanblik met ingrijpende projecten in de site Ware Heem en het Regenboogstadion. In Desselgem wacht de realisatie van een nieuwe sporthal en nieuw ontmoetingscentrum.

Burgemeester Kurt Vanryckeghem : "We konden al heel wat realiseren van het beleidsplan, maar er staan nog belangrijke dossiers op het getouw. Met de uitbreiding van het Regenboogstadion en de bouw van de nieuwe bibliotheek versterken we de centrumfunctie voor de toekomst. De uitbreiding van het Bloso Sportcentrum moet dan weer benadrukken dat we ambitie hebben om op Europees vlak mee te spelen als hippisch centrum.'

Burgemeester Kurt is best tevreden met de evolutie van een aantal dossiers. "Voor Desselgem zijn de bouw van een nieuwe sporthal en een ontmoetingscentrum in 2010 erg belangrijk. De werken vangen in het najaar van 2010 aan. Voor de centrumgemeente gaan we nu volop door met het Regenboogdossier en de bouw van de nieuwe bibliotheek. Dit laatste project zal het uitzicht van het centrum voor een flink stuk vernieuwen. Er komt nl. een nieuwe 'centrumlaan' tussen de Zuiderlaan en De Schakel.“

“Wat de timing betreft hangen we hier vast aan de derde fase van De Meers, want de OCMW-administratie moet eerst verhuizen alvorens we op die plek aan de slag kunnen met de bouw van de bib. Deze zal toegankelijk zijn vanuit de huidige Holstraat en vanuit de nieuwe centrumlaan. Kortom, het uitzicht van het Waregems centrum ziet er over vijf jaar weer helemaal anders uit.”

“De ondergrondse parking moet zowel plaats bieden aan de bezoekers van het stadhuis, de hippodroom, het sportstadion en het Jeugdcentrum. We hopen 400 plaatsen te realiseren en daarmee vooral plaats te scheppen in de parkeerhaven van het Pand. In het project zitten ook twintig één-slaapkamerappartementen en residentiële appartementen begrepen, die op termijn de financiële haalbaarheid van het project moeten garanderen."

Ook de uitbreiding van het Regenboogstadion staat 'met stip aangeduid' op de agenda van de burgemeester. "We zijn vooreerst heel blij dat de huidige locatie behouden blijft en daar is zeker een maatschappelijk draagvlak voor. De middenstand is pro want dit project is tevens stadskern-versterkend. Een aantal commerciële elementen moeten de uitbreiding voor een stuk financieren. We hopen begin 2011 klaar te zijn met het PRUP, het 'provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan' omtrent deze ingrijpende wijzigingen in Waregem centrum."

De burgemeester benadrukt dat er geen extra belastingsdruk mag volgen voor de bevolking. Maar koken kost toch geld ? "We konden de jongste jaren de schuldenlast serieus afbouwen. We hebben spaarpotje aangelegd voor de bouw van de bibliotheek en voor het zilverfonds van het stadspersoneel. We kunnen inmiddels verzekeren dat we de stedelijke belastingsvoeten tijdens deze ambtsperiode niet meer moeten optrekken."

Waregem draagt dit jaar reeds tien jaar de titel van 'stad'. "We beslisten om daar geen aparte viering aan te koppelen, maar we willen de bestaande evenementen extra verzorgen. Een andere niet te onderschatten meevaller is de opwaardering door de NMBS van het Waregemse station. We bekwamen niet alleen een halte van de IC-treinen, maar aansluitend wordt ook de infrastructuur van het station aangepakt met hogere perrons en een betere toegankelijkheid voor mensen met een beperking. Maar 'elk voordeel heb ook zijn nadeel' en we zullen op termijn moeten zorgen voor nog meer parkeergelegenheid in de stationsbuurt."

02-01-2010, 00:00 geschreven door wareber  

Het stadsbestuur nodigt iedere Waregemnaar van harte uit naar de nieuwjaarsreceptie voor alle inwoners op zondag 3 januari 2010. De traditie werd destijds gestart in 2000 n.a.v. het bekomen van het stadslabel.

Voor de nieuwjaarsreceptie kunt u terecht in

Stadhuis Waregem - O.C. Nieuwenhove - SOB de roose Biest

S.O. Bilkhage en aanpalende - O.C. Eikenhove Torenhof

Wijklokaal Karmel - S.O. Gaverke

Parochiaal Centrum De Jager

O.C. 't Klokhuis in Beveren-Leie

Sportzaal stedelijke basisschool in Desselgem

O.C. De Linde in Sint-Eloois-Vijve

                                                       Iedereen is er welkom van

                                                          11.00u. tot 13.30u.

30-12-2009, 00:00 geschreven door wareber  

Het laboratorium verhuisde begin oktober, van de vertrouwde plaats op de gelijkvloerse verdieping, naar een ruime locatie op de tweede verdieping van de nieuwbouw, onder wat straks het “Groen Dak” zal worden. Over dat ‘groen dak’ weten we ondertussen dat de stad Waregem deze investering prefinanciert voor 52.500 euro, zodat de installatie nu al kan worden gerealiseerd.

De weken en dagen vóór de verhuis waren heel druk en intens. Door een goede voorbereiding en zeer gedegen samenwerking van alle labo-medewerkers, de medewerkers van de technische dienst en van de dienst informatica kon de hele verhuizing gebeuren op amper één dag, een waar huzarenstuk! De routine werd ’s morgens nog in het “oude” labo gedraaid, en tegen 16.00 uur waren alle apparaten al weer actief op hun nieuwe locatie. Het laatste apparaat was stand-by om 23.00 uur. Er was quasi geen vertraging in de rapporteringen naar artsen en patiënten toe. Klinisch bioloog Bob Braekevelt brengt in zijn verslag in Parlando 25 een welgemeend woord van dank aan allen die meewerkten aan deze geslaagde verhuizing!

Het nieuwe labo oogt mooi en hedendaags. Er is veel lichtinval en een zeer mooi uitzicht over de Gaverbeekse beemden. De medewerkers kunnen er veel rustiger werken, met name door de grotere ruimte in de onderzoekslokalen. Het secretariaat heeft de kleine box kunnen inruilen voor een grote, comfortabele ruimte. Ook de stocklokalen zijn heel goed uitgewerkt, met acclimatisatie op 4° en 15°. Bovendien beschikt het labo over een heel mooie polyvalente ruimte.

In dit vernieuwd klinisch labo worden testen uitgevoerd in klinische chemie, hematologie, serologie, immunochemie en bacteriologie. Meer dan 98% van de aangevraagde testen worden hier uitgevoerd. Voor enkele speciale testen wordt beroep gedaan op universitaire of andere gespecialiseerde labo’s. Het nieuwe labo is in staat om testen uit te voeren voor zowel de eigen geneesheren-specialisten als voor huisartsen. Deze laatste doen weliswaar minder een beroep op ziekenhuislaboratoria.

De bloedafname blijft op het gelijkvloers gelokaliseerd. Na de nodige aanpassingen, zullen de stalen via een systeem van buizenpost als het ware naar het labo worden “geschoten”. Met dit nieuwe labo kan het ziekenhuis de uitdagingen voor de komende jaren zeker aan. De  medewerkers - ondertussen zo’n 20-tal – zijn uiterst enthousiast in de nieuwe locatie en verwelkomen u graag bij een eventueel bezoek.

Geschiedenis

Parlando 25 blikt ook terug op de geschiedenis van het ziekenhuislabo.  Al vrij vroeg na de start van het ziekenhuis kwam er in de jaren 50 van de vorige eeuw een beperkte labo-afdeling in het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem. Dat labo werkte voor een kleine groep artsen, volgens het systeem van connexisme: de voorschrijvende arts attesteerde tegelijk de prestaties en hield toezicht op deze testen. Dat kon zolang het aanbod aan testen beperkt bleef.

Geleidelijk aan groeiden zowel het labo als het aanbod aan beschikbare testen, en de leiding van het geheel werd toevertrouwd aan een hoofdanalist. Het labo werd echter al gauw te klein. Er werden extra plaatsen en lokaaltjes ingericht op het niveau -1 van het voorblok, bijvoorbeeld voor het labo bacteriologie en het RIA-labo (radio-isotopen), dat in 1974 werd opgestart.

De wetgeving stelde ook steeds meer dwingende eisen aan de klinische laboratoria. Het oorspronkelijke systeem van connexisme bleek niet langer houdbaar. In 1979 werd een klinisch bioloog aangesteld om de leiding over het labo op zich te nemen. Er waren ondertussen ook steeds meer medewerkers, die gebruik maakten van alle toen beschikbare technieken in de klinische biologie.

Het ziekenhuis breidde een eerste keer gevoelig uit in 1980. Ook het klinisch labo werd betrokken bij deze uitbreiding en kwam in een volledig nieuw laboratorium terecht. Dat was ook nodig, want door de verdubbeling van het aantal bedden en door de nieuwe technologische evoluties, werden steeds meer verschillende testen uitgevoerd. Het labo groeide dan ook gestaag verder. In de jaren negentig kwam er een tweede klinisch bioloog bij. Het aantal medewerkers bleef quasi ongewijzigd, mede door de automatisatie van labo-testen.

Na bijna dertig jaar activiteit bleek echter dat het labo uit de voegen barstte. Apparaten stonden vaak dicht naast elkaar, opeengepakt. De stockruimtes waren klein, het secretariaat kon eveneens wat meer ruimte gebruiken. De verhuis naar de nieuwe locatie was dan ook iets om naar uit te kijken. Niemand had durven dromen dat die verhuis nog dit jaar zou kunnen gebeuren! Groot was ook de verbazing toen de melding in april kwam dat het labo nog in 2009 kon verhuizen. En de daad werd bij het woord gevoegd.

www.ziekenhuiswaregem.be

29-12-2009, 00:00 geschreven door wareber  

Vanaf 1 januari 2010 wordt mevr Nadine Bourgois uit Moen de nieuwe directeur van vzw Gezinsvervangend Tehuis Ten Anker langs de Zuiderlaan 50. Ze volgt in die functie Eddy Vandenmeulebroucke op, die nu het tehuis Mozaïek in Oostakker gaat leiden.  Sedert 2004 was de nieuwe directrice actief als directie kortverblijf Zonnebloem VZW te Heule voor kinderen van 0 tot 21 jaar met een beperking. Bij haar aanstelling ziet Nadine Bourgois voor Ten Anker nog heel wat toekomstplannen, dit o.a. via een uitbreiding met een aantal plaatsen bezigheidstehuis.

De nieuwe directeur Mevr Nadine Bourgois en de Heer Jean Vanderbauwhede, voorzitter van vzw Ten Anker.

Nadine Bourgois is afkomstig uit Zwevegem en nu woonachtig te Moen, zij is gehuwd met Stefaan Vandaele en heeft 2 kinderen. De nieuwe directeur studeerde aan de Universiteit Gent als licentiaat in psychologische and pedagogische wetenschappen. Zij deed ervaring op in de sector als begeleidster in Tehuis Werkenden Tordale VZW in Torhout, had een interim functie als psycholoog in Heilig-Hart ziekenhuis te Ieper en als orthopedagoog in VZW Zonnebloem te Heule en werkte in de periode 2003 – 2004 als zorgbemiddelaar in Feniks vzw te Avelgem. Sedert 2004 was zij actief als directie kortverblijf Zonnebloem VZW te Heule voor kinderen van 0 tot 21 jaar met een beperking.

Mevrouw Bourgois koos bewust terug te keren naar de volwassenzorg en meer specifiek naar een kleinschalige voorziening. Ten Anker heeft 33 bewoners.  De vorige directeur heeft in de afgelopen 10 jaar Ten Anker grondig verbouwd en bijgebouwd en hij heeft ervoor gezorgd samen met de medewerkers dat Ten Anker een fijne plek is om te wonen. Bewoners krijgen veel inspraak en kansen om zelf keuzes te maken, ze kiezen of ze voltijds of deeltijds werken, welke reizen ze willen ondernemen, in welke verenigingen ze zich willen engageren, of ze in groep willen samenwonen, liever alleen op een studio of samen met een partner. Bij al deze keuze worden ze bijgestaan door deskundige begeleiders.

Ten Anker heeft nog heel wat toekomstplannen, dit o.a. via een uitbreiding met een aantal plaatsen bezigheidstehuis zodat enkele zwakkere bewoners uit regio Waregem een thuis kan worden aangeboden. Voor deze plaatsen bestaat er reeds een wachtlijst met kandidaten. Het is verder ook de bedoeling om een kleinschalig dagcentrum voor mensen uit de regio uit te bouwen. Een principieel akkoord bestaat reeds met de Stad Waregem en nu wordt enkel nog gewacht op goedkeuring en financiële middelen van de overheid.

Jean Vanderbauwhede blijft voorzitter van de raad van bestuur. Hij is trots dat Ten Anker zichzelf financieel kan blijven beredderen. Uiteraard krijgt het gezinsvervangend tehuis de nodige subsidies. Die zijn nodig voor de lonen, want in Ten Anker zijn zeventien medewerkers actief. Het tehuis is echter financieel gezond en actief op diverse terreinen. Niemand krijgt een voorkeursbehandeling als hij zich kandidaat stelt om in Ten Anker te verblijven. Alles verloopt op basis van objectief vastgelegde criteria.

Ten Anker is een tehuis voor volwassenen met een mentale beperking die overdag uit werken gaan naar een of andere beschutte werkplaats. Momenteel verblijven er hier 33 bewoners. Sommige onder hen wonen hier al sinds Ten Anker dertig jaar geleden zijn deuren opende. De gemiddelde leeftijd van onze bewoners is 54. Dat wil zeggen dat een flink aantal mensen al op pensioen zijn. Om alle bewoners actief te laten blijven, heeft Ten Anker sinds enkele jaren een crea-atelier opgericht dat door plaatsgebrek nu tijdelijk op het gelijkvloers van het vroeger rusthuis het Ware Heem (Holstraat) is ondergebracht. 'Tijdelijk' omdat het complex straks wordt gesloopt en plaats ruimt voor de nieuwe stadsbibliotheek.

Het Ware Heem is een noodoplossing in afwachting van het gloednieuw atelier dat wij in Ten Anker willen bouwen', zegt directeur Vandemeulebroucke. Achteraan in het gebouw is er nog ruimte genoeg daarvoor. Dat is dus een van onze volgende projecten. En wij hebben ook nog een ander plan op ons verlanglijstje staan: onze andere aanvraag om ook erkend te worden als tehuis voor niet-werkende personen met een mentale beperking. Het gaat dus niet alleen om de erkenning als dagcentrum. Wij hopen nu eerst die goedkeuring voor niet-werkenden te krijgen. Dan dienen wij onze aanvraag in voor het dagcentrum.

Het tehuis heeft intussen ook drie plaatsen gecreëerd voor beschermd wonen. Dat wil zeggen: drie personen met een beperking wonen elders, eventueel in een eigen huis, maar krijgen begeleiding van de medewerkers van Ten Anker. Indien de aanvraag is goedgekeurd voor het tehuis voor niet-werkende inwoners komen er zes jobs bijkomen. Voor het dagcentrum worden daarbovenop nog eens twee functies ingevuld.

Ten Anker, Zuiderlaan 50, 8790 Waregem, 056-60.90.84, Ten.Anker@telenet.be

28-12-2009, 00:00 geschreven door wareber  

GreenHouse is de handelsnaam van Aldron NV, met als bestuurders Philip Nichelson, Christophe Vanhaute en Walter Beyen. Het bedrijf werd pas in mei 2003 opgericht maar is vandaag al Belgisch marktleider bij de commerciële dienstenchequesondernemingen (bron : Trends Top) met een omzet van 25 miljoen euro (2009). GreenHouse heeft zijn hoofdzetel in de Gentse Heerweg te Waregem. Met 14 filialen, meer dan 1300 huishoudhulpen en 40 bedienden worden ruim 8000 Vlaamse gezinnen geholpen.  Er vragen echter steeds meer gezinnen hulp aan GreenHouse, zodat een uitbreiding noodzakelijk is. Tot op heden bestrijkt GreenHouse bijna het hele Vlaamse land. Enkel Limburg ontbreekt nog en in 2010 wordt ook in Limburg het eerste bijhuis geopend.

“We merken een duidelijke verschuiving op de markt.  Er is een wildgroei in de dienstencheques-sector, en daar lijdt de kwaliteit van de hulpverlening soms onder. Vandaar dat steeds meer klanten en werknemers zich wenden tot gevestigde bedrijven, met een jarenlange ervaring en goede reputatie.” Aldus zaakvoerder Philip Nichelson. “Wij vragen overigens al langer dan van vandaag een striktere controle op de wetgeving en op strengere erkenningvoorwaarden voor nieuwe bedrijven.”

GreenHouse juicht de recent aangekondigde controlemaatregelen toe.  Zo wordt het aantal controles verhoogd, en komt er een betere coördinatie tussen de verschillende inspectiediensten.  GreenHouse pleit echter ook voor een verdere verstrenging van de erkenningsvoorwaarden, waarbij nieuwe bedrijven een minimum kennis van sociale wetgeving en managementvaardigheden zouden moeten aantonen.  Aangezien vele dienstenchequesbedrijven RSZ- of fiscale schulden hebben, is volgens GreenHouse een borgstelling een gepaste maatregel.

In ieder geval mogen de werknemers nooit de dupe zijn van een malafide of onervaren bedrijfsleiding.  GreenHouse voert terzake al jarenlang een strikt en doordacht beleid, en wordt door de overheid dan ook als een correcte partner beschouwd.  “Een goede omkadering van ons personeel vinden wij heel belangrijk.  Op vlak van Human Resources nemen we heel wat initiatieven.  We willen op een maatschappelijk verantwoorde manier ondernemen”. 

Zo krijgen de werknemers van GreenHouse heel wat vormingskansen in de GreenHouse Academy.  Daarnaast is er ruimte voor individuele opleiding door één van de jobcoachen.  Het bedrijf is opgedeeld in kleinere ‘clusters’, zodat elke werknemer ook een persoonlijke dossierbeheerder heeft.  Tenslotte zien de bedrijfspsycholoog en de preventiedienst toe op het welzijn van de medewerkers. 

Werken bij GreenHouse kan voltijds of deeltijds, waarbij rekening wordt gehouden met de specifieke wensen van de sollicitant.  De huishoudhulpen werken steeds in de eigen regio, bij vaste klanten.  Geïnteresseerden kunnen gratis bellen op 0800/120 30  of mailen naar info@greenhouse-vlaanderen.be

24-12-2009, 00:01 geschreven door wareber  

De laatste dagen maakten we uitzonderlijke weersomstandigheden mee. Sneeuw is de laatste jaren eerder schaars en zeker de hoeveelheden, die sedert zondag bij ons is gevallen. Dat biedt ook uitzonderlijke mogelijkheden zoals mooie sneeuwmannen langs de wegen en in de Bergstraat op de Karmel werd zelfs een iglo gebouwd.

De mooiste en bouwtechnisch juiste iglo kan je momenteel nog vinden in de Bergstraat 10.
(met dank voor afbeeldingen van de familie Boury)

23-12-2009, 00:00 geschreven door wareber