Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
10-11-2007
11 november herdenkingen
11 november 2007 is een feestdag en dit jaar valt de herdenking van de Wapenstilstand dus uitzonderlijk plaats op zondag. Naar aloude traditie zijn er herdenkingen in alle deelgemeenten.
In Waregem start de herdenking om 9.30 u. met een H. Mis voor alle slachtoffers van beide oorlogen in de Dekenale kerk van Waregem. In Beveren gaat de viering in de parochiekerk van Beveren-Leie eveneens door om 09.30 u.. Desselgem houdt het bij 10.30 u. en in Sint-Eloois-Vijve is dat om 10.00 u. Na de viering in de kerk zijn er bloemenhulden aan het plaatselijke monument van de gesneuvelden in het centrum van Waregem, Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve. Daarna volgt een korte optocht met vlaggen en afgevaardigden van de verenigingen naar het Stadhuis van Waregem en dienstencentra van Beveren-Leie, Desselgem en Sint-Eloois-Vijve gevolgd door ontvangst en receptie.
De gewijzigde situatie met de verkeerslichten op de kruispunten van de expresweg met de Duthoystraat en de Lebbestraat veroorzaakt verwarring bij automobilisten. Er is nu een aparte bepijling voor de automobilisten, die links willen afslaan. Omdat die pijl het eerst wijzigt naar groen, is het niet denkbeeldig dat ook andere bestuurders denken dat voor hen de weg vrij is. Wat kan leiden tot noodlottige gevolgen Mobiliteitsschepen Chanterie heeft de gevaarlijke situatie eind juli al gemeld bij de vereniging, die instaat voor behandeling van zwarte punten in het verkeer. Het Vlaams Gewest reageerde al met extra aandachtsbordjes, maar de situatie zelf bleef ongewijzigd.
Er zullen nog ongevallen gebeuren, zei het bezorgde SP.A-raadslid Mario Verhellen vorige dinsdagavond in de gemeenteraad.Als de pijl om linksaf te slaan op groen springt, denken veel chauffeurs die rechtdoor moeten dat ze mogen vertrekken. Met alle gevaar vandien. Tot zware ongevallen leidde dit nog niet. Maar als we dit zo laten, zal het er wel eens van komen.
Mobiliteitsschepen Kristof Chanterie herinnerde in zijn antwoord aan enkele acties, om de mensen te wijzen op deze gewijzigde situatie. De tijdelijke vereniging van drie vennootschappen, die is opgericht om de gevaarlijke situaties in het verkeer te evalueren, toont zich ook bewust dat er iets moet gebeuren. Er werden borden geplaatst om de gewijzigde verkeerssituatie aan te duiden. Het stadsbestuur informeerde de bevolking al in de gemeentelijke infobladzijde in het Gouden Blad.
Chanterie heeft ook aangedrongen bij de Vlaamse overheid om de tijd die de chauffeurs krijgen om linksaf te slaan, langer te laten duren. Nu springt die groene pijl veel te snel weer op rood. Het gevolg is files in de spits.Mario Verhellen geeft voorrang aan een regeling zoals elders in Waregem, waarbij de pijlen slechts op groen springen, nadat eerst al voorrang werd verleend aan de bestuurders die rechtdoor rijden.
Het station van Waregem is meer dan ooit een mobiliteitscentrum. De duizenden pendelaars, die iedere dag met de trein en bus de site van de stationsbuurt aandoen, zijn daar het duidelijkste teken van. Een veilige stationsbuurt is hiervoor een must. Tijdens de gemeenteraad gisteren kaartte raadslid Bruno Lahousse (Jong CD&V) enkele heikele punten aan, die op vandaag voor problemen zorgen.
Zijn vragen leverden interessante informatie op, mede ook door de inbreng van raadslid Mario Verhellen (SPa), die ook al jaren bezig is met de problematiek van het station. De Waregemse politici lobbyen elk volgens hun mogelijkheden en de stad kan er maar wel bij varen. Dat was trouwens ook de visie van burgemeester Kurt Vanryckeghem. We behandelen hier de drie vragen van raadslid Bruno Lahousse en bundelen hierin het antwoord van bevoegd schepen van mobiliteit Kristof Chanterie met de stand van zaken.
Bijkomende parkeerhaven
De achterkant van het station is al vernieuwd. Vorig jaar pas namen de stad en de NMBS de nieuwe parkeerhaven in gebruik. Toen ging het om een uitbreiding met 205 plaatsen. In totaal zijn er nu 385 parkeerplaatsen en 664 plaatsen om je fiets te stallen. Maar het feit dat deze parkeerhavens tijdens de werkdagen alweer vol staan, wijst erop dat moet uitgekeken naar uitbreiding. Die mogelijkheid is er ook nog aanpalend met de nieuwe parkeerhaven achter het stations.
De NMBS is daar nog altijd eigenaar van het braakliggend verhard terrein van de vroegere spoorbedding van het goederenstation tussen de huidige parking en de Vansteenbruggestraat (leerrijpark rijschool). De NMBS is bereid om dit terrein van 1200 m² op vraag van het stadsbestuur ter beschikking te stellen als de stad instaat voor de inrichting. De stad gaat deze parking binnenkort aanleggen. Afhankelijk van de grootte van de parkeerplaatsen kunnen hier binnen afzienbare tijd tussen de 40 en 70 bijkomende voertuigen parkeren.
Belangrijke oorzaak voor de nood aan nieuwe parkeerplaatsen is ongetwijfeld het stijgend aantal reizigers. Vorig jaar waren er nog 1.594 per dag, bij de laatste telling in oktober vorige maand was dit aantal al opgelopen tot 1.740. Daarmee is Waregem een van de drukst gebruikte stations van de lijn Gent-Kortrijk. Toch ziet NMBS-woordvoerder Geert Dierckx nog een oorzaak voor die noodzakelijke uitbreiding. Veel Waregemnaars parkeren zich ook op die parkeerhaven die gratis te gebruiken is. In de hele buurt is er blauwe zone en dus is het handiger om naar de NMBS-parking te rijden. Dat verschijnsel is ook te zien in andere steden.
Hoe ver staat het met de herinrichting van de stationsomgeving?
De herinrichting achteraan krijgt al een bijkomende fase, maar de al jaren geprogrammeerde herinrichting van de voorkant van de stationsbuurt laat op zich wachten. Ook hier maakt het dossier echter vooruitgang. Het studiewerk voor de werken is in een eindfase en eind deze maand zou een studiegroep meer duidelijkheid brengen over hoe ingrijpend die werken zullen zijn. Een vorig dossier van het Vlaams Gewest dateert nog uit de periode van de aanleg van de Oosterlaan (ring tussen station en Zultseweg). Sedert begin dit jaar buigt een studiegroep zich over de inrichting, dit in opdracht van de Intercommunale Leiedal.
Belangrijke vraag, die zich daarbij zal stellen, is de bereidheid tot investeren. Daarbij kijkt de stad Waregem in de eerste plaats naar de Vlaamse overheid, die bevoegd is voor de R35 (de Ring rond Waregem) voor het station. Andere partners in de studiegroep naast Vlaams Gewest en stad Waregem zijn de NMBS, De Lijn en de Provincie. Tot dusver zijn al twee vergaderingen achter de rug en eind deze maand weten de partners meer op een volgende vergadering. De stad Waregem wordt daarin vertegenwoordigd door mobiliteitsschepen Kristof Chanterie.
Stop van IC-trein in Waregem
De vele treinpendelaars moeten op vandaag lijdzaam toezien hoe de IC trein tussen Kortrijk en Gent voorbij zoeft, terwijl volgens het schema van deze trein een stop in het station van Waregem perfect in te passen valt. Ook hier gaat het om een oud dossier. Enkele jaren geleden werd zelfs een toezegging van de NMBS-top aangekondigd voor het nieuwe treinrooster midden 2006, maar de wisselingen aan de NMBS-top hebben daar blijkbaar anders over beslist. Feit is dat uit Waregemse hoek en dit door alle politieke fracties al een paar decennia wordt gelobbyd om die extra stop te bekomen.
Zowel het antwoord van de mobiliteitsschepen als de inbreng van SPa-raadslid Mario Verhellen is hier opnieuw hoopgevend. Het stadsbestuur heeft in dit verband recent een bemoedigende vergadering gehad met topambtenaren van de NMBS. De SPa-fractie van zijn kant is de stop gaan bepleiten bij NMBS-baas Haeck. Deze laatste kon zich vinden in de gefundeerde vraag en zou het voorstel laten behandelen op de bestuursvergadering.
Onbereikbaarheid voor mindervaliden
Een ander heikel punt, dat al jaren oningevuld blijft, is het grote probleem van de bereikbaarheid van het station voor de mindervaliden. Het probleem werd vorig jaar al door raadslid Lahousse aangekaart met JONG CD&V. Deze kwamen tot de vaststelling dat mindervaliden met de goederenlift naar het perron gebracht moeten worden onder de gelukkig welwillende medewerking van de personeelsleden van de NMBS. Deze situatie bestaat nog altijd op de dag van vandaag. Toch kan het niet dat mindervaliden in dergelijke omstandigheden naar het perron moeten.
Een bijkomend probleem is er voor de rolstoelpatiënten die, eens aangekomen op het perron, niet op de trein kunnen, wegens het hoogteverschil tussen perron en trein. Een hellend vlak hiervoor is wel voorzien in Deinze, maar niet in Waregem. Het raadslid herhaalde gisteren de noodkreet en vroeg het stadsbestuur om nogmaals ten zeerste aan te dringen bij de NMBS om voor deze groep mensen zo snel mogelijk een degelijke en duurzame oplossing te vinden.
Zowel mobiliteitsschepen Chanterie als Mario Verhellen hebben ook dit probleem ter sprake gebracht bij hun contacten met de NMBS-top. Ook hier zou een oplossing in zicht zijn. Volgens laatstgenoemde mag de kans dat de voorzieningen voor mindervaliden gerealiseerd worden als hoog worden ingeschat. De hoge instaphoogte tussen het perron en trein in Waregem is trouwens niet alleen een belemmering voor gehandicapten, maar ook voor de andere treinreizigers.
1e steen voor uitbreiding OLV ziekenhuis is onthuld
In Waregem werd deze voormiddag de eerste steen onthuld voor een nieuw vleugelcomplex bij het ziekenhuis OLV van Lourdes. Hiermee wordt het startsein gegeven voor een ingrijpende herinrichting van het ziekenhuis. Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.
Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen ook een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden ingericht alsook een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken. De streefdatum voor de voltooiing van het volledig project is uiterlijk 2012.
In eerste instantie wordt gestart met een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen enwordt de bestaande parkeerzone wordt aangepast. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.
Het volledige bouwproject gaat ongeveer 40 miljoen euro kosten en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap. Het was dan ook Vlaams minister Steven Vanackere, die de eer had om op de plechtigheid de eerste steen voor dit project te onthullen.
Op de steen staat de volgende tekst voor de geschiedenis:
Op 8 november 2007 onthulde
de heer minister Steven Vanackere
Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin
In aanwezigheid van
de heer ir. Luc Kintde heer Richard Neirynck
voorzitter van de Raad van Bestuur gedelegeerd bestuurder
OLV van Lourdes Ziekenhuis Waregem vzw.
de eerste steen van
de uitbreidingen verbouwing van het ziekenhuis
Meer informatie gaven we reeds mee in de aankondiging van deze feestelijke eerstesteenlegging...
De gemeenteraad gaf groen licht voor het afschaffen en gedeeltelijk verleggen van een deel van de aloude voetweg in Desselgem, die in de atlas is aangegeven als voetweg nr. 40. De aanvraag werd ingediend door Henk Goesaert, Waalshoekstraat 45 te Desselgem, die de voetweg nr. 40 wenst te verleggen naar de zijkant van zijn weide. De voetweg loopt momenteel in zijn eigendom tot aan de poort, die toegang geeft tot het bedrijf en gaat dan verder tussen de loods en serres van weiden. Het plan voor de aanpassing werd reeds van 28 juni tot 13 juli 2007 onderworpen aan het verplichte openbaar onderzoek.Er werden geen bezwaarschriften ontvangen.
Door de provinciale dienst werd een plan opgemaakt voor het afschaffen en verleggen van een deel van voetweg nr.40. Een gedeelte over 143 m² wordt afgeschaft. Een ander deel blijft zoals de toestand volgens atlas der buurtwegen en het gedeelte dat naar een andere ligging wordt verlegd is 149,55 m² groot.kleur. Alle kosten voor het verleggen van de voetweg vallen ten laste van de eigenaars.
Het agendapunt was aanleiding voor tussenkomsten van de raadsleden Willy Benoit en Mario Verhellen. Eerstgenoemde stuurde aan om de voetwegen te laten onderhouden en de aangelanden ervoor zorgen dat aanpalende struiken en bomen geen hinder veroorzaken voor een goede doorgang op de voetwegel. De voetwegen moeten niet alleen vrij, maar ook proper worden gehouden. Daarmee ging het raadslid ook in op een mededeling van De Waregemse Voet, die de raadsleden op hun bank vonden.
Mario Verhellen ging nog een stap verder en zag ook een aanmoedigingspremie zitten voor degenen die de voetwegen samen onderhouden met de stadsdiensten. Het zou volgens het SPa-raadslid ook niet slecht zijn om de voetwegen, die officiële wegen zijn, ook aan te duiden op de wegenkaart van Waregem. Het zijn veelal veilige alternatieven voor school- en andere verplaatsingen.
Blijkbaar is ook het bestuurscollege niet ongevoelig voor het nut van deze voetwegen. In het mobiliteitsplan heeft schepen Chanterie ingeschreven om een inventarisatie op te maken van de voetwegen met als doel deze op een actuele kaart te brengen en in voorbereiding van doelgerichte acties.
Op de perstafel kregen we ook een persmededeling van de nieuwe vereniging De Waregemse Voet. Daarin toontook Rudy Devos geen bezwaar tegen de verlegging van de voetweg nr. 40, voor zover dit een goede zaak is voor alle partijen. Als de eigenaar over wiens grond de voetwegel loopt daar baat bij heeft en als de voetwegel op zichzelf daardoor beter en veiliger wordt, kan men het initiatief alleen maar toejuichen.
De Waregemse voet maakt zich echter wel zorgen over het slecht onderhoud van de voetwegel en de verlichting. Het is jammer te moeten zeggen maar de wegel heeft meer weg van een mountainbikeroute dan van een voetwegel. Het betonnen wegdek is overwoekerd door gras en andere begroeiing waardoor men over heel wat fietsvaardigheid moet beschikken om het traject veilig door te komen. Voor kinderen, ouderen, een kinderwagen en een rolstoel is deze voetwegel momenteel niet te nemen alhoewel het wegdek breed genoeg is. Gebrekkig onderhoud is de oorzaak van deze onveilige situatie. Wij wensen er u ook op te wijzen dat de stad wettelijk de verplichting heeft om voetwegels te onderhouden.
De vereniging vraagt aan de raad om de opdracht te geven aan het stadsbestuur om meer aandacht te besteden aan het onderhoud en de herwaardering van voetwegels. Zij zijn een belangrijk alternatief voor de zwakke weggebruikers : voetgangers, fietsers, rolstoelgebruikers, kinderwagens. Tevens vraagt De Waregemse Voet om de mogelijkheid te onderzoeken om voetwegels die veelvuldig gebruikt worden, te voorzien van één of andere verlichtingsvorm. Momenteel staat een straatlicht (zij het op een hoek) dat een gedeelte van de voetwegel verlicht. De voet-vereniging hoopt dat het stadsbestuur bij de verlegging van deze wegel daar rekening mee zal houden.
Trekkenwand zorgt voor veiligheidsproblemen op podium Schakelschouwburg
De gemeenteraadsleden kregen gisteren in de gemeenteraad kennisname van een voorval van vrijdag 19 oktober 2007 op het podium van de schouwburg in de De Schakel. De zogenaamde trekkenwand is toen doorgeschoten, omdat bij drie trekken de beveiligingsmaatregelen zijn genegeerd. Die zijn doorgeschoten tot tegen de rollenzolder. Dit heeft gelukkig geen slachtoffers gemaakt maar het heeft wel gezorgd voor ernstige zichtbare en onzichtbare schade aan de trekkenwand, rollenzolder en gebouw.
Zon trekkenwand is een technische hijsinstallatie met tientallen trekken, waar ondermeer decorstukken worden mee opgetrokken en allerlei lasten kunnen bewogen worden boven het podium van de schouwburg. Vroeger werden die handbediend, maar sedert een paar jaar kan dat automatisch en computergestuurd. De nieuwe geautomatiseerde trekkenwand kan per trek zowat 500 kilo aan en het geheel van tientallen trekken wordt gestuurd door minstens evenveel motoren en enkele processoren. Het geheel is geïnstalleerd op een rollenzolder.
In een spoedoverleg op zaterdagochtend 20 oktober 2007 in bijzijn van schepen Pietro Iacopucci werd de beslissing genomen de scène af te zetten en de trekkenwand NIET meer te gebruiken tot dat de bedrijfsveiligheid gewaarborgd kan worden. Op maandagochtend 22 oktober heeft de firma Ceratec enkele softwarematige beveiligingen opnieuw geprogrammeerd en supplementair beveiligd. Zij hebben ook ontdekt dat de mechanische rembeveiligingen (sensoren) niet of slecht waren afgeregeld. Dit onderdeel is in de tijd geplaatst door het failliete Synertra.
Ceratec heeft deze rembeveiliging op eigen initiatief terug kunnen afregelen. Wat betreft het softwaregedeelte kunnen zij geen echte garanties op papier geven. Zij beweren wel dat hun gedeelte terug hersteld is en geen problemen meer mogen opleveren. Maar het is niet aangewezen om de installatie op het ogenblik al terug te gebruiken. Naast software en elektronica bestaat de trekkenwand immers nog over een even groot gedeelte mechanica en draagstructuur. Het is nog niet duidelijk welke impact de botsing van de trekken tegen de rollenzolder daarop heeft veroorzaakt.
Na overleg met burgemeester, schepen, financieel beheerder en adviseur en directie CCDS, stelt de dienst gebouwen voor om een onderhandelingsprocedure uit te schrijven waarbij drie gespecialiseerde firmas worden uitgenodigd een voorstel op te maken voor:
* De mogelijk opgelopen schade (door het voorval vrijdagavond jl) te herstellen
* De voor hen noodzakelijke aanpassingen aan de installatie uit te voeren zodat een bedrijfsveilig geheel kan gegarandeerd worden (afleveren CE-markering). Dit slaat op het geheel van de installatie, zijnde de basisdraagstructuur, de software, het elektronisch en het mechanisch gedeelte.
* Een onderhoudscontract met snelle interventiemogelijkheid
De trekkenwand kan voorlopig niet gebruikt worden wegens veiligheidsredenen. Hierdoor komt de exploitatie van het cultuurcentrum ernstig in de problemen. Dit maakt dat dit dossier een hoogdringend karakter heeft. Er is nog geen raming van de kosten. Ook op dit vlak zullen de offertes van de aangeschreven firmas duidelijkheid brengen. Als we weten dat dergelijke trekkenwand in zijn geheel tot 1 miljoen euro kan kosten, kunnen we al enigszins inschatten dat dit een aanzienlijke aderlating kan worden voor de Waregemse schatkist.De aangeschreven firmas zijn :
Gemeenteraad keurt charter tegen zinloos geweld goed
In Waregem heeft de gemeenteraad zich eenparig geschaard achter een beslissing van het schepencollege om het charter voor een stad tegen zinloos geweld goed te keuren. De stad Waregem profileert zich hierbij als een "stad tegen zinloos geweld" en keurt het ondersteunen en meewerken aan projecten van vzw Zinloos Geweld goed. De gemeenteraad maakt hierbij de overweging dat het Stadsbestuur een voorbeeldfunctie heeft naar de bevolking toe. Het hoofddoel van de initiatiefnemende pluralistische vereniging is bewustmaking voor zinloos geweld door preventieprojecten.
SPa-raadsleden Freddy François en Guy Adams herinnerden bij de beslissing ook aan de eerdere goedkeuring van een deontologische code door de gemeenteraadsleden. In dat verband worden de discussies gevoerd in de gemeenteraad en is het niet geoorloofd om in partijblaadjes de bevolking op te zetten tegen collega-raadsleden.
Het College van Burgemeester en Schepenen heeft het charter al goedgekeurd in zijn zitting van 10 mei 2007. Met de goedkeuring door de gemeenteraad krijgt het engagement van de stad Waregem inzake zinloos geweld een bijkomende dimensie. We mogen in de toekomst enkele bijkomende preventieprojecten verwachten met de steun van het stadsbestuur.
Naar aanleiding van 11 november, de herdenking van de wapenstilstand van de Eerste Wereldoorlog, lanceert Vlaams minister Geert Bourgeois een groots toeristisch- en vredesproject voor de Westhoek en Vlaanderen. Met het oog op de 100ste verjaardag van de Grote Oorlog wil minister Bourgeois dat de streek haar toeristische troeven nog meer verzilverd. De provincie West-Vlaanderen moet nu samen met de gemeenten uitzoeken hoe dat kan in een actieplan. Waregem mag daarbij niet langs de kant blijven staan en kan hierbij zeker ook zijn troef van het Amerikaans Kerkhof Flanders Field uitspelen.
Vlaanderen en de Westhoek in het bijzonder moeten wereldwijd dé toeristische bestemmingen worden als over zeven jaar de 100ste verjaardag van de Eerste Wereldoorlog wordt herdacht. Dat zegt Vlaams minister voor toerisme Geert Bourgeois. Hij gaf Toerisme Vlaanderen en provinciebedrijf Westtoer de opdracht een actieplan voor te bereiden om straks nog meer toeristen te ontvangen in de Westhoek. Voorjaar 2009 moeten de plannen klaar zijn.De Westhoek verwelkomt elk jaar 327.000 vredestoeristen. Dat brengt de lokale economie ruim 31 miljoen euro op. Ook het Amerikaans Kerkhof in Waregem kent jaarlijks zijn oorlogstoeristen.
Maar ook in tal van andere landen is de Vlaamse loopgravenoorlog synoniem geworden voor de waanzin van de oorlog, niet alleen van de Groote Oorlog maar van elke oorlog. WO I, straks 100 jaar geleden, was een keerpunt in de internationale geschiedenis. Voor het eerst stond de hele wereld in brand. Maar het was ook een keerpunt voor Vlaanderen. Aan het front gingen de Vlamingen voor het eerst op hun strepen staan. De politiek-maatschappelijke betekenis van wat kiemde in de Frontbeweging is van bijzonder belang. Deze betekenis drijft op méér dan het voorspelbare collectieve ritueel dat de mythevorming rond elke sociale of maatschappelijke beweging kenmerkt. Vandaag de politiekhistorische betekenis van de Frontbeweging ontkennen is een vorm van intellectueel bijzonder oneerlijk negationisme.
Er vochten maar liefst 50 nationaliteiten mee in de Westhoek. Voor minister Bourgeois een troef om Vlaanderen nog meer als vredesregio op de wereldkaart te plaatsen. Zo zal hij op 11 november volgend jaar samenwerkingsakkoorden afsluiten met ambassadeurs van alle betrokken landen. Waregem heeft op dit vlak al een goede samenwerking met de nieuwe ambassadeur van de Verenigde Staten, die dit jaar trouwens al een paar keer op bezoek was in Waregem. Jaarlijks is de ambassadeur met top-militairen aanwezig op de Memorial Day.
Het Flanders Field American Cementary is het enig Amerikaans kerkhof uit de eerste Wereldoorlog in ons land en herdenkt de Amerikaanse soldaten die tijdens de laatste oorlogsmaand (november 1918) sneuvelden nabij Waregem in de strijd om de bevrijding van Oudenaarde. Er liggen 368 geneuvelden. De benaming Flanders Field komt van het gelijknamig gedicht, dat de Canadese LtKol. John McCrae tijdens diezelfde oorlog schreef in de loopgraven aan het front. Het gedicht wordt ook jaarlijks voorgedragen.
Het American Cementary is gelegen op de hoek van de Wortegemse weg en de Bosstraat. Waregem schonk het eigendom van twee hectare destijds aan de USA als dank voor de bevrijding tijdens de eerste wereldoorlog. Amerika zorgt er voor een piekfijn onderhouden domein. Vanaf de mooie ijzeren poort aan de ingang leidt een kleine, met linden afgeboorde laan naar deMemorial Chapel. Links kom je langs de Visitors Room en rechts langs de vlaggemast, waar dagelijks de Amerikaanse vlag wordt gehesen op een 50-voet hoge mast.Op het einde van de kleine laan leiden treden naar de hoek van een verzonken grasplein, met in het midden de indrukwekkende Memorial Chapel. Parallel, langs iedere zijde van het lager gelegen groen, hebben we vier begraafplaatsen, elk met 92 graven in witte marmer. 21 van deze 368 graven bergen lichamen van onbekende soldaten.
Ook de plechtigheid op Memorial Day de laatste zondag van mei is indrukwekkend. Omstreeks 15 u. komen de genodigden in stoet naar de begraafplaats. Jaarlijks weerkerende ceremonies zijn deovervlucht door Amerikaanse militaire vliegtuigen, een godsdienstig gebedsmoment veelal van vertegenwoordigers van verschillende godsdiensten, verschillende korte toespraken, kransen en eresalvos.Jaarlijks weerkerend hoogtepunt is het zingen van het Amerikaans volkslied door de Waregemse schoolkinderen. Het zijn ook deze schoolkinderen die nadien poppies strooien op de verschillende graven.De plechtigheid wordt jaarlijks bijgewoond door vertegenwoordigers van de USA , van het federale België en Vlaanderen, enz. Tot slot volgen nog de De Brabançonne en The Star Spangled Banner. Telkens wordt de plechtigheid bijgewoond door een paar duizend aanwezigen (in 2002 bij de jubileumherdenking van overvlucht Lindbergh waren er zowat 3000).
Waregem heeft ook al een ruime historische kijk op het plaatselijke gebeuren tijdens de Eerste Wereldoorlog en een beeld van het uitzicht van de stad 100 jaar geleden. Het stadsarchief kan daarbij terugblikken op zijn merkwaardige tentoonstelling Memorial Rainvijf jaar geleden en zijn gelijknamige uitgave met een studie over de Waregemse situatie vlak voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vorig jaar startte de Waregemse Archiefdienst met het project Erfgoedwandeling Vensters op het verleden met toeristische infoborden waarop het beeld van die omgeving tientallen tot honderd jaar geleden. Deze erfgoedprojecten zowel in de deelgemeenten als in het centrum gingen telkens gepaard met een rijk geïllustreerde publicatie van telkens een 60-tal blz.
Dank zij een aantal belangrijke getuigenissen kan het oorlogsgebeuren in Waregem vrij nauwkeurig worden weergegeven. We kunnen ondermeer terugvallen op een bijzonder gedetailleerd dagboek van de Desselgemse pastoor Joseph Coussement. Andere bron is ondermeer het oorlogsdagboek van luitenant Joseph Duthoy. Een belangrijke bijdrage leverde het Waregems Stadsarchief met tentoonstelling en boek Memorial Rain. De naam komt van de Poppies-regen, die Lindbergin mei 1928 losliet bij zijn overvlucht met de Spirit ofSt. Lewis over het Amerikaans kerkhof langs de Wortegemse weg. In het boek wordt het veelzijdige Waregemse historische verhaal over de Eerste Wereldoorlog vertelt.
Op 4 augustus 1914 kenden we de oorlogsverklaring aan België en staken de eerste Duitse soldaten de grens over naar ons land. 24 augustus 1914 staat bij ons algemeen geboekstaafd als Vluchterkesmaandag. Bij de doorgang hielden bruggen en gebouwen wel grotendeels stand, wat niet het geval was bij de bevrijding. Toen ontsnapte ook Winston Churchill ternauwernood aan de dood in de Ooigemstraat in Desselgem.
Toch verliep de doorgang door Waregem niet rimpelloos. Van dinsdag 15 september 1914 tot woensdag 16 sepbember waren er botsingen tussen Belgische en Duitse patrouilles in en rond Waregem. Donderdag volgden de gebeurtenissen tussen Vijve Sint Elooi en Waregem elkaar onafgebroken op. De Duitsers bezetten onmiddellijk de Grote Markt en startten een bombardement. Een krantenverslag in Vooruit schrijft dat het was alsof de gemeente ging instorten. Een zestiental kanonschoten werden gelost die enige huizen beschadigden.
In de Stormestraat werd een dak doorboord, de obus viel in de schuur een tiental meters verder en 100 meters verder doorboorden de balletjes van een schrapnell goot, vensters en deuren. De grote bom vloog door twee kamers en viel naast de bewoner van het huis. Enige meters verder werd een fabriek getroffen. Gene slachtoffers, enkel stoffelijke schade en veel schrik verspreid en men was er van af. Fotos van het verwoeste huis van Benoit Dewitte, verwoeste huizen op de markt tegenover de kerkdeur, verwoestingen in de Olmstraat en aan het oblatenklooster, het kasteel Casier en de Hoogmolen zijn blijvende getuige van het onheil.
Tijdens het verder verloop van de oorlog bleef het in Waregem kalm tot ook de bevrijding zijn tol eiste in Waregem. Op 14 oktober 1918 bereikten de Britten de Leie in Kortrijk. 15 oktober was er al de bevrijding van Kuurne, maar daarna werd de strijd erg bitsig. Pas in de nacht van 19 op 20 oktober slaagden de Britten erin op grote schaal de Leie tussen Kortrijk en Ooigem over te steken. Desselgem leed onder de zware geallieerde artilleriebeschietingen. Ook de Franse troepen hadden het erg moeilijk om de Leie, die ze pas op 20 oktober bereikten, over te steken. Zij liepen vast in Ooigem. Ze gebruikten de oversteekplaats van de 36th Ulster Division in Desselgem, maar slaagden er in hun sector voorlopig niet in een bruggenhoofd uit te bouwen. De Duitsers trokken zich langzaam vanuit Desselgem terug en namen verdedigingslinies in te Waregem.
Op maandag 21 oktober 1918 dynamiteerden de Duitsers het Waregemse station en de spoorlijn Kortrijk-Gent. Het station van Desselgem was al op 17 oktober opgeblazen en ook de ijzeren brug over de Leie in Desselgem had er al aan moeten geloven. Op dinsdag 22 oktober 1918 werden de Britten gestopt en moesten zich ingraven aan A LAnge cabinet aan de Gentse Baan. Woensdag 23 oktober 1918 waren het de Fransen van R.I. 133 die het centrum van Waregem bevrijdden en tussen 10 en 10.30 u. waren alle toeganswegen bezet. s Morgens hadden de Duitsers alle bruggen over de Gaverbeek doen springen en de kerktoren neergeschoten. Maar tot donderdag 31 oktober 1918 bleef het nog onrustig in Waregem en weren er talrijke artillerie beschietingen. OpVrijdag 25 oktober 1918 hadden de Duitgsers RIR 98 nog de omgeving van Eertbrugge en het Leeuwke stevig in handen. Op 31 oktober was er een groot offensief van de geallieerden ondermeer Spitaalbossen en pas op einde van die donderdag is Waregem volledig bevrijd. Amerikanen bereikten op 1 november Oudenaarde en het zou tot 8-9 november duren vooraleer deze na veel slachtoffers vaste voet kregen op rechter Scheldeoever. Het zijn hoofdzakelijk deze slachtoffers die werden begraven op het Amerikaans kerkhof Flanders Field.
Voor informatie over de oorlogsgebeurtenissen in Waregem verwijzen we hier nog naar de bijdrage van J. Bogaert en Filip Santens "Oorlog in de Gaverstreke: Analyse van de bevrijding van Waregem, Ingooigem, Anzegem en Tiegem, oktober-november 1918" in het Jaarboek van de Geschied- en Heemkundige Kring Gaverstreke, jaargang XXVIII (2000), p. 169-312. Etienne Ducatteeuw en Michel Debrouwere publiceerden het "Oorlogsdagboek 1914-1918 van de Desselgemse pastoor Jozef Coussement" in de jaarboek XXV (1997,p. 183-243) en XXVI (1998, p. 127-216) en de belevenis van "Churchill in Desselgem" in jaargang XXIX (2001, p. 467-473).
Bijkomende informatie over de Eerste Wereldoorlog in de regio Waregem blijft alvast welkom
Donderdag 8 november 2007 wordt een historische dag voor het OLV van Lourdes Ziekenhuis in Waregem. Die dag wordt de eerste steen onthuld voor het nieuwe vleugelcomplex. Het aftellen kan dan beginnen naar de start van de werf, begin 2008. Deze feestelijkheid gaat door in aanwezigheid van tal van prominenten. De heer minister Steven Vanackere, Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, houdt een toespraak waarna de heer ir. Luc Kint, voorzitter van de raad van bestuur, en de minister de eerste steen onthullen. De eerste nieuwsbrief wordt door de heer Richard Neirynck, algemeen directeur, gelanceerd.
Het ziekenhuis vindt het belangrijk om de patiënten, bezoekers, ziekenhuismedewerkers en huisartsen over de werf en de evolutie van de werkzaamheden op de hoogte te houden. Aan de hand van de nieuwsbrief, die periodiek verspreid zal worden, zorgt het ziekenhuis voor informatie over de tijdelijke schikkingen en al wat er op til staat. Ook zal in de inkomhal van het ziekenhuis informatie over het bouwproject en de vordering van de werken te zien zijn op een tweetal grote videoschermen.
De onthulling zelf gaat door in de voormiddag met aansluitend een receptie. Tijdens de receptie en het wandelbuffet is er tijd om bij te praten, te genieten en een oog te werpen op de maquette van het vernieuwde ziekenhuis. In de vooravond zijn alle medewerkers van het ziekenhuis uitgenodigd op een feestelijke zitting. Ook de buren van het ziekenhuis en lokale vertegenwoordigers zijn van de partij. De heer Paul Breyne, gouverneur van West-Vlaanderen, en de heer Richard Neirynck houden een toespraak. Na afloop is er de receptie waar Petite Fleur voor de feestelijke noot zorgt.
Grootschalige bouwwerken
Op 12 oktober 2006 gaf Inge Vervotte, toenmalig Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin, groen licht voor de realisatie van het masterplan van het O.L.V. van Lourdes Ziekenhuis Waregem v.z.w. Het ziekenhuis kampt al jaren met een stijgend plaatsgebrek omwille van ondermeer de steeds groeiende patiëntenstroom, het toenemend aantal medewerkers en geneesheren en de wijzigende visies binnen de patiëntenzorg.
Het ambitieuze nieuwbouw- en verbouwingsproject werd ontwikkeld in overleg met de raad van bestuur, de directie, de diverse interne gebruikersgroepen (met name de geneesheren, verpleegkundigen, paramedici, administratieve en pastorale medewerkers en medewerkers van de technische dienst, de keuken en het onderhoud) en het architecten- en ingenieursbureau. Het kwam vervolgens tot stand na veelvuldige contacten met de subsidiërende overheid.
Zo diende het ziekenhuis in een eerste fase van de VIPA-procedure het zogenaamd Zorgstrategisch Plan bij de overheid in, dat de bevoegde minister op 25 juni 2003 goedkeurde. Aansluitend werd in een tweede fase van de VIPA-procedure het Technisch-financieel Plan van de nieuwbouw en de renovatieprojecten ingediend. Het werd goedgekeurd op 14 september 2005. Op 12 oktober 2006 keurde minister Inge Vervotte het volledige bouwproject, ter waarde van ongeveer 40 miljoen euro, goed door de nodige financiële middelen vrij te maken.
Nieuwbouw en verbouwing
Het volledig project bestaat enerzijds uit de realisatie van een nieuwbouwdeel van ongeveer 5.000 m² en anderzijds uit de renovatie van bestaande ziekenhuisdelen voor een oppervlakte van 10.000 m². In het nieuwbouwdeel worden twee operatiezalen met bijhorigheden, een beddenvleugel met 30 chirurgische bedden, een ziekenhuisapotheek met vlot van buitenaf toegankelijke magazijnen, een nieuwe dienst nucleaire geneeskunde, een totaal nieuw laboratorium, bijkomende poliklinische ruimten en vergaderlokalen, enkele opleidingslokalen, personeelsaccommodaties en kleedruimten ondergebracht.
Bovenop deze nieuwe ziekenhuisvleugel komt een technische ruimte met ondermeer een hoogspanningslokaal. Met de verbouwingen worden in de bestaande gebouwen een nieuw dagziekenhuis met dertig bedden, een nieuwe functie voor intensieve zorg, een nieuwe en verruimde recovery, een nieuwe moderne centrale sterilisatie, een nieuwe kindvriendelijke pediatrie met inslaapmogelijkheid voor de ouders, een nieuwe dienst kinesitherapie, een nieuw centraal onthaal, nieuwe administratieve diensten en een nieuwe centrale keuken ingericht.
De bestaande polikliniek wordt heringedeeld, geclusterd en vernieuwd. De huidige vijf operatiezalen worden volledig vernieuwd en, op dezelfde wijze als de twee nieuwe operatiezalen, toekomstgericht uitgerust. Het bouwconcept Het globaal bouwproject gaat uit van toekomstgericht bouwen en heeft aandacht voor de diverse gebruikers. Dit heet integraal bouwen.
Er wordt maximaal rekening gehouden met de functionaliteit voor en het welbevinden van de diverse gebruikers : de patiënt, de ziekenhuismedewerkers, de bezoeker, De nieuwe centrale inplanting van de infobalie aan de hoofdingang van het ziekenhuis en een moderne bewijzering zullen de patiënt en de bezoeker in staat stellen vlot de weg te vinden naar de verschillende diensten en afdelingen binnen het ziekenhuis. Voor het comfort van de poliklinische patiënt vormt de polikliniek een éénduidig en aanééngesloten geheel dat grotendeels losstaat van het traject dat bezoekers zullen volgen.
Een goed uitgewerkte bewijzering, duidelijke aanduidingen en goed herkenbare punten loodsen de poliklinische patiënt op eenvoudige en efficiënte wijze doorheen dit traject. In deze volledig te vernieuwen polikliniek worden de diverse medische specialismen maximaal geclusterd en zijn er ruimten voor multidisciplinair overleg voorzien wat bijdraagt tot een verdere ontwikkeling van de multidisciplinaire samenwerking in het belang van de patiënt. De dienst medische beeldvorming, de dienst nucleaire geneeskunde en de bloedafname voor het laboratorium, die centraal gelegen zijn binnen dit circuit, zijn vlot bereikbaar. Voor de diverse groepen ziekenhuismedewerkers worden aangename werkplaatsen gecreëerd met veel aandacht voor licht, kleur en ergonomisch comfort.
Binnen de ontwikkeling van het bouwproject werd in hoge mate gestreefd naar het optimaal voldoen aan de actuele noden en verwachtingen; toekomstgericht werd rekening gehouden met mogelijke wijzigende gebruikerseisen en veranderende omgevingsfactoren. Het project is daardoor initieel flexibel en ombouwflexibel. Het nieuw ontworpen gebouw bestaat uit een modulaire betonskeletstructuur.
Deze multifunctionele modules laten een grote flexibiliteit toe in toewijzing of functiewijziging. Ze kunnen ook als alleenstaande of als samengevoegde modules gebruikt worden. Hierdoor kan de dienstverlening vlot aangepast worden aan medische ontwikkelingen, technologische evoluties, evoluerende ICT-toepassingen en veranderende verwachtingspatronen.
Bij de nieuwbouw- en verbouwingswerken wordt maximaal rekening gehouden met de exploitatie op middellange en lange termijn, de energie-efficiëntie en de zorg voor het milieu. De toekomstige flexibele gebouweninfrastructuur van het ziekenhuis wordt verwacht een lang leven te leiden. Het gebouw wordt daarom met duurzame materialen opgetrokken. Het volledige project is verder energiearm. De compacte gesloten bouwwijze zal voordelen opleveren ten aanzien van het globale energieverbruik voor verwarming en afkoeling.
De toepassing van de modernste isolerende materialen en speciaal isolerende beglazing maakt een efficiënt energieverbruik mogelijk. Een algemeen en energiearm koelsysteem staat in voor de koeling van de ruimten. De nieuwe aardgasgestookte verwarmingsketels voor de verwarming van de bijkomende gebouwen en de bereiding van sanitair warmwater zullen milieuvriendelijk en energie-efficiënt zijn. Op de nieuwe ziekenhuisvleugel wordt een groen dak geplaatst. Dit met specifieke planten beplante dak heeft ondermeer in de zomer een grote koelende invloed en in de winter werkt het supplementair warmte-isolerend. Het maximaal gebruik van natuurlijk licht, gecombineerd met moderne en zeer efficiënte verlichtingssystemen, zal het elektrisch energieverbruik voor verlichtingstoepassingen in het ziekenhuis bovendien fors verminderen.
Timing
De bouwvergunning van het volledig project werd op 24 mei 2007 bekomen. Daarna volgden de vereiste milieuvergunningen bij de van de provincie, het aanbestedingsdossier en de Europese publicatie ervan. Na controle van de biedingen en de toewijzing van de werken gaat de werf vervolgens in januari 2008 van start. De vermoedelijke duur van de werken bedraagt minstens vier jaar. Voordat deze bouwwerf start, vinden dit najaar 2007 belangrijke omgevingswerken en werken van buitenaanleg plaats.
Er komt een bijkomende parkingzone voor ruim 350 voertuigen, de bestaande parkeerzone wordt aangepast, deze parkeerzones worden voorzien van specifieke beplanting, aangepaste wegenis rond het ziekenhuis en naar de bijkomende parkeerzone wordt aangelegd en het terrein wordt bouwrijp gemaakt. Tijdens de renovatiewerken van het operatiekwartier worden de vijf bestaande operatiezalen en recovery ondergebracht in een tijdelijke containerbouw. Ook voor de duur van de renovatiewerken van de keuken wordt een gelijkaardig scenario van een tijdelijke containerbouw-keuken gebruikt. Begin 2008 wordt met deze bouwwerken van de tijdelijke huisvesting gestart.
De aanvang van de renovatiewerken staat gepland voor de tweede helft van 2008. Communicatie Omdat communicatie belangrijk wordt tijdens de bouwwerken zullen een vertegenwoordiger van de geneesheren en een vertegenwoordiger van de verpleegkundigen regelmatig deelnemen aan de werfvergaderingen met architecten en aannemer. Deze vertegenwoordigers zijn het aanspreekpunt voor de ziekenhuismedewerkers die er terecht kunnen voor vragen over de werken.
Ook verspreidt het ziekenhuis periodiek tijdens de duur van de werkzaamheden een nieuwsbrief : bezoekers kunnen de flyer aan de infobalie bekomen; patiënten krijgen het nieuws bij opname. Ook de ziekenhuismedewerkers en de huisartsen ontvangen dit nieuws over de werf, de evolutie van de werkzaamheden, de tijdelijke schikkingen en al wat er op stapel staat. In de inkomhal van het ziekenhuis zal informatie over het bouwproject en de vordering van de werken te zien zijn op een tweetal grote videoschermen.
De laatste weken maakt de Waregemse charmezanger Marijn Van Duin, geboren als Mario Lagaisse, opnieuw furore met het nieuwe ambiancenummer Diarree.Hij kwam volop in de belangstelling met zijn vorige nummer Friet met worst en mayonaise, waarmee hij te zien was in het VTM programma X-factor. Hij haalde daar niet de finale, maar hij werd met het nummer meteen populair in Vlaanderen, met wekenlange hitnoteringen en een pak tv-optredens als gevolg. Nu krijgt hij ook ruime belangstelling met zijn Diarree.
Het is een hilarische opname met een wel erg gedurfde tekst. Het kon dan ook bijna niet anders dan dat de CD zou aantikken en stevig zou opvallen. Radio 2 kon Marijn alvast reeds strikken voor een stevig interview, waarbij Diarree' uiteraard ook de ether ingestuurd werd.
Ook JIM-TV was er als de kippen bij om Marijn uit te nodigen voor een rechtstreekse uitzending in het programma Life is live show. Marijn zong er nog eens zijn Friet met worst en mayonaise,waarna Diarree op het scherm werd uitgesmeerd.
Meer en meer T.V makers weten eveneens het acteertalent en de fratsen van Marijn te waarderen, waardoor hij nu meer en meer als acteur wordt gevraagd. Zo was hij onlangs nog uitgebreid te zien in De Nieuwe Mama.Hij wordt ook een vaste verschijning in Familie en Spoed. Voor deze laatste programmas zijn er al enkele afleveringen met Marijn ingeblikt.
Het gaat Marijn Van Duin beslist voor de wind met zijn nieuwste opname. Muziekuitgever D&V kijkt ondertussen al over de grenzen en polst op dit moment naar release mogelijkheden in Nederland, waar de cd zo goed al zeker op de markt zal komen tegen eind november.
Ook de verkoop overstijgt alle verwachtingen. Twee weken na de release overtrof de verkoop reeds de totale verkoopcijfers van Marijn zijn vorige hit Friet met worst en mayonaise.
Eigenlijk heeft vijftiger Marijn Van Duin al heel wat podiumervaring. Het begon voor hem al in het begin van de jaren 80 bij de vrije radio in Zulte. Hij kreeg daar te horen van enkele artiesten waaronder Paul Severs. Een zekere Jerry Blondel, een zanger van toen uit Oetingen, nam Marijn onder zijn hoede en hielp hem bij de eerste stapjes naar een zangcarriere . Samen met hem nam hij enkele platen op, net als met Eddy Govert. Tenslotte sloeg hij bij Jhonny Blenco de ambiancesector in. Met dit genre heeft het publiek de smaak te pakken en er volgen dan ook 8 plaatopnames. Met één ervan heeft hij zelfs in de Nederlandse top 10 van de toenmalige BRT gestaan.
Marijn Van Duin tekende na zijn optreden in X-factor een contract van vier jaar met de muziekuitgeverij ARS uit Kontich. ARS brengt de volkse meezinger van Marijn Van Duin net voor de eindejaarsfeesten op de markt. Volgens ingewijden wordt het een regelrechte hit die nog jaren kan meegaan op carnavalsfeesten, studentenfuiven en seniorennamiddagen.
Mario treedt al 25 jaar op voor diverse verenigingen en dit niet alleen in het Waregemse. Overal in Vlaanderen kennen ze hem wel een beetje. Het zangtalent heeft hij meegekregen van zijn moeder. Die zong hele dagen tijdens haar werk in het huishouden. Zijn vorige nummer Friet met mayonaise dateert al van 1994, maar bleef al die tijd in een lade steken toen het twee jaar geleden werd uitgebracht.
Langspeeelfilm 'Aan de oevers van de Leie' verovert regio
Het bijzonder succes van Ten Huize Goetgebuer, de eerste langspeelfilm van Peter De Kemel, vroeg om een opvolger. Die is er nu metAan de oevers van de Leie en ook nu liet de regisseur zich inspireren uit het werk van Cyriel Buysse. Peter de Kemel besliste wel een eigen verhaallijn te schrijven en daarin tal van personages te verwerken die voorkomen in de romans van Buysse. De komische langspeelfilm wordt dan ook omschreven als met een knipoog naar Buysse. De nieuwe prent gaat op vrijdag 16 november in premiere in Ciné Star, waar ook nog vertoningen voorzien zijn op zaterdag 17, vrijdag 23 en zaterdag 24 november telkens om 20 u. en op zondag 18 en 25 november om 17 u.
Peter De Kemel hield op het einde van het theaterseizoen 2004-2005 het schrijven, regisseren en produceren van theaterproducties eventjes voor bekeken. Hij was toe aan een nieuwe uitdaging. Deze vond hij in het schrijven, regisseren en produceren van een Vlaamse langspeelfilm. Zijn eerste langspeelfilm Ten huize Goetgebuer was een filmbewerking van de novelle Lente van Cyriel Buysse. De film draaide wekenlang voor volle zalen en kende zijn hoogtepunt wanneer de film in 6 afleveringen werd uitgezonden op de regionale televisiezender AVS.
De vrijwel unaniem lovende reacties zorgden ervoor dat binnen DK Entertainment werd nagedacht over een nieuw filmproject. Zowat de volledige ploeg van Ten huize Goetgebuer was bereid een nieuw filmavontuur aan te gaan. De lovende reacties zetten Peter De Kemel er toe aan te denken aan het schrijven van een vervolgverhaal. Gezien het einde van Ten huize Goetgebuer ook het einde van de novelle Lente was, kon uit die hoek geen nieuw materiaal worden gehaald. Peter de Kemel besliste een eigen verhaallijn te schrijven en daarin tal van personages te verwerken die voorkomen in de romans van Buysse.
Om het risico van in herhaling vallen te vermijden, besliste scenarist De Kemel het verhaal te plaatsen in een bredere context. Draaide in Ten huize Goetgebuer alles rond de kinderen Goetgebuer en hun Parijse nichtje, dan staat in Aan de oevers van de Leie het dorp Nevele anno 1930 centraal. Door het dorp centraal te stellen bestond de mogelijkheid om naast meer verhaallijnen, ook meer personages te creëren. Maar liefst 44 acteurs en meer dan 50 figuranten geven gestalte aan de kleurrijke figuren uit het landelijk dorp. Typische dorpsfiguren als de veldwachter, de pastoor en de koster zijn van de partij.
Korte inhoud
In Parijs zorgt een hevige discussie tussen Leontine en haar vader ervoor dat Leontine haar koffers pakt en richting Nevele reist. Hoewel haar drie nonkels haar met open armen ontvangen, kunnen ze niet vermijden dat tante Cordula haar wil wet is. Hun Parijse nichtje kan in Nevele verblijven wanneer ze werkt voor kost en inwoon. Leontine maakt in Nevele kennis met de dorpsbewoners en hun dagelijkse bezigheden. De vaak bekrompen ideeën van de landelijke bevolking staan haaks tegenover de eerder frivole denkwijze van de Parijse twintiger. De botsing van de twee werelden zorgt voor ontelbare amusante filmmomenten.
Wanneer Cupido de hoeve van de kinderen Goetgebuer bezoekt en zijn pijlen op tante Cordula richt, volgen er hilarische taferelen.
De locaties
Er werden opnames gemaakt op 62 verschillende locaties. De Oost-Vlaamse Leiestreek in de buurt van het kasteel Ooidonk blijft zoals bij de vorige film - de hoofdlocatie. Voor de overige opnames verplaatste de crew zich ondermeer naar de Artemeersmolen in Poeke, -de kasteeldomeinen van het kasteel te Anzegem en Poeke, een huis met interieur anno 1930 in Gentbrugge; naar Gent voor opnames in het Patershol, de Lievekaai, restaurant The house of Elliot ; een apotheek daterend uit 1885 in Wetteren, enz.
In de studios van DK Entertainment werden dan weer de decors gebouwd voor de woonkamer van de kinderen Goetgebuer; de slaapkamer van Leontine, Cordula en de 3 broers; de achterkeuken, de pastorie en werd een decor gebouwd van een voor die tijd wel heel erg verdacht cafeetje luisterend naar de naam Int roze konijntje.
Cultureel erfgoed
De film kan geklasseerd worden onder de noemer Cultureel Erfgoed uit de Leiestreek aan het begin van de vorige eeuw. Dit gebeurt met het in beeld brengen anno 1930 van het land bewerken (ploegen, eggen, zaaien), het hooien van gras, het karnen van boter, het roten van vlas, een begrafenis, een huwelijk, etiquette, eetgewoontes, het gebruik van woorden en spreuken.
Voor het roten van vlas werden in Gottem twee oude rootbakken van stal gehaald, gemonteerd en in de Leie geplaatst. Voor het in beeld brengen van een begrafenisstoet sprong paardenliefhebber Willy Naessens het productiehuis bij. Een oude begrafeniswagen (1900) werd samen met 3 koetsen en 10 paarden van Elsegem naar kasteel Ooidonk overgebracht. Voor opnames in de kerk van Bachte-Maria-Leerne waren maar liefst 138 kostuums nodig om alle figuranten van kledij te kunnen voorzien.
Acteurs
Terwijl iedereen opnieuw in de huid van zijn personage kruipt, bleken het grote aantal draaidagen niet combineerbaar met de beroepsbezigheden van Daphné De Volder die in
Ten huize Goetgebuer het Parijse nichtje vertolkte. Sanne Van Der Aa wordt in Aan de oevers van de Leie het nieuwe Leontientje. Voor de hoofdrollen tekenen naast Sanne Van Der Aa andermaal Arlette Dujardin, Georges Verhaeghe, André Van den Berge en Jacques Coorevits. De voornaamste bijrollen worden vertolkt door: Franky Bakeland, Hilde Rogge, Frans Van Lancker, Roselie Weytens, Antony Boone, Claude De Ruyck, Albert Hillaert en Rezy De Block. Het is een publiek geheim dat tal van mensen binnen het productiehuis al ettelijke pogingen hebben ondernomen om Peter De Kemel zélf terug aan het acteren te krijgen. Hun pogingen hebben blijkbaar vruchten afgeworpen want Peter De Kemel neemt in zijn nieuwste film de rol van de apotheker voor zijn rekening.
Technische medewerking
Scenario/acteursregie: Peter De Kemel
Muziek: Gaby Van Wijmeersch
Beeldregie/montage/sonorisatie: Ronny Claus
Klank: Guido Kuypers
Productie: Peter De Kemel voor DK Entertainment
Sprak men bij Ten huize Goetgebuer over de mooie beelden en beeldkwaliteit, dan legt Peter De Kemel met zijn nieuwe film op dat vlak de lat nog een stuk hoger. Aan de oevers van de Leie wordt immers op HD gedraaid waardoor de beeldkwaliteit evenwaardig wordt aan die van VRT en VTM. Aan de oevers van de Leie duurt 1u 52 minuten en staat garant voor volks amusement van de bovenste plank.
Het productiehuis hoopt de kaap van de 10.000 bezoekers te zullen halen. De film loopt van midden oktober 2007 tot en met midden maart 2008. Momenteel staan reeds 42 voorstellingen geboekt. Naast voorstellingen in centrum De Rekkelinge en de bioscoop in Waregem zal de film te zien zijn in tal van gemeenten in de regio. Het succes van de vorige film zette heel wat verenigingen er toe aan de film in groep bij te wonen, dit zorgde ervoor dat nog voor de kaartenverkoop officieel is geopend - net geen 3.000 tickets de deur uit zijn.
Deze maand komt de film in ciné Star in het Pand te Waregem en wel op 16, 17, 18, 23, 24 en 25 november. De toegang bedraagt 8 euro. Voor reservatie kan men terecht op 0496/ 52.77.60
Daarna komt de film met een nieuwe reeks van 12 extra voorstellingen in Deinze. In Deinze gingen net geen 7000 tickets de deur uit. Tal van gekende Waregemnaars vertolken hoofdrollen in de film. 3 leden van het cabaretgezelschap De zingende sterren spelen een hoofdrol. Arlette Dujardin (Cordula Goetgebuer), Georges Verhaeghe (Constant Goetgebuer), Jacques Coorevits (Coben Goetgebuer), terwijl Philip Sabbe en Tony Van Den Hende een bijrol vertolken in de film.
Provincie beoordeelt Plannen voor nieuw Regenboogstadion
Een delegatie van het stadsbestuur en clubverantwoordelijken van voetbalvereniging Zulte-Waregem zaten vorige donderdag rond de tafel in Brugge met de provinciale dienst Ruimtelijke Planning en Mobiliteit. Daarop werden de plannen verdedigt voor de uitbouw van het Regenboogstadion. Al blijven we in het duister tasten omtrent de voorziene omvang van de nieuwe plannen in het Regenboogstadion, dan is het toch duidelijk dat de ingreep op de hele site omvangrijker blijkt te zijn dan aanvankelijk werd vooropgesteld. De activiteiten zouden verder gaan dan loutere sportwedstrijden. Vandaar dat deze plannen meer studiewerk vereisen door de Provinciale Diensten, die de plannen ook moet toetsen aan de structurele uitbouw van deze site en nakijken in hoever de randactiviteiten conform zijn met alle richtlijnen terzake.
Het stadsbestuur heeft alvast de procedure ingezet om de uitgebreide plannen voor het Regenboogstadion in te passen in het Provinciale structuurplan. Daarvoor is opdracht gegeven aan de intercommunale Leiedal om zich dringend te buigen over het dossier van de renovatie en de brede exploitatie van het voetbalstadion. De studie en de afsluitende bespreking achteraf met de Provinciale Diensten moet meer duidelijkheid brengen over de mogelijkheden om in en rond het stadion ook andere activiteiten te ontwikkelen, over de procedure en het tijdschema. De voetbalvereniging denkt immers ook aan de uitbating van hotel en seminarieruimten.Belangrijk is zeker dat de provincie zich kon vinden in het voorstel om er een samenwerking tussen openbaar bestuur en de privé van te maken. Als alles naar wens verloopt kan een definitief advies van de provincie verwacht worden tegen februari volgend jaar. Tot dan blijven de investeerders in het ongewisse over de mogelijke uitvoering van hun plannen.
De ambitieuze plannen van het clubbestuur met het Regenboogstadion, krijgen de laatste weken serieuze tegenwind van wat een anonieme bron wordt genoemd. Die wil een debat op gang brengen omdat volgens zijn opvatting de ondergang van Zulte-Waregem dreigt. Hij zou ook voorbereidingen aan het treffen zijn om een actiecomité Red Zulte-Waregem op te starten. De geplande investeringen zouden volgens deze anonieme bron de club opnieuw ten gronde richten. Voorzitter Willy Naessens en algemeen manager Vincent Mannaert hebben intussen al gereageerd en de uitlatingen over een doemscenario proberen te ontkrachten.
Volgens het doemscenario zorgt de geplande uitbreiding en vernieuwing van het Regenboogstadion voor nervositeit bij een deel van de entourage van het bestuur, die nu zelfs plannen laat uitlekken. Daarin is te zien dat het stadion een u-vormige kuip wordt met 13.500 zitjes. Camping Regenboog zou plaats moeten ruimen voor appartementen. Het bestuur van Zulte Waregem, de stad en een aantal private investeerders willen het Regenboogstadion omtoveren tot een moderne voetbaltempel met 13.500 zitjes, goed voor een geraamde kostprijs van 25 miljoen euro.
Volgens de anonieme bron zouden er tijdens thuiswedstrijdens gemiddeld tienduizend supporters moeten opdagen om alles rendabel te houden. Dat is onmogelijk. Het stadion raakt nu al niet vol tijdens toppers zoals tegen Standard. We moeten ook rekening houden met het sportieve luik. Stel je maar eens voor dat Zulte Waregem één van de eerstkomende jaren naar tweede klasse zou degraderen. Ik ben pro Zulte Waregem en zal dat altijd blijven, maar ik vind dat het bestuur alle zin voor realiteit verloren heeft."
De uitgelekte.plannen van een architectenbureau tonen aan dat de vernieuwing en uitbreiding van het Regenboogstadion inderdaad steeds grotere vormen aanneemt. De atletiekpiste verdwijnt, waardoor het veld verlengd en verbreed kan worden. De twee huidige tribunes worden comfortabeler ingericht met in de hoofdtribune zelfs nieuwe loges waarvan de vensters kunnen openschuiven om wedstrijden vanop een soort balkon te volgen. Uit de plannen blijkt verder dat de club het stadion wil laten dichtbouwen aan de kant van de stadionvijver en de Zuiderlaan in een u-vorm door een nieuwe tribune te laten optrekken en alle tribunes te laten overspannen door een nieuw dak. Verder wijzen de plannen uit dat camping Regenboog wel degelijk moet wijken voor flats, terwijl er aan de kant van de stadionvijver onder andere ruimte wordt vrijgehouden voor een hotel en andere zaken zoals mogelijk een restaurant, een fanshop en een bowling.
Volgens de anonieme bron heerst er ook verdeeldheid binnen het stadsbestuur, maar dat wordt ook met klem ontkend door burgemeester Kurt Vanryckeghem. Het schepencollege zit op één lijn wat de plannen met het Regenboogstadion betreft, al mag het wel niet ten koste gaan van de inwoners van Waregem. We wachten nu voorlopig de gesprekken met de. provinciale stedenbouwkundige diensten af omdat we eerst zeker willen weten wat de mogelijkheden zijn", aldus Vanryckeghem.
Volgens algemeen manager Mannaert is het initiatief tot renovatie van het stadion niet alleen nodig, maar het wordt uitdrukkelijk én unaniem gesteund door het bestuur van de club en de supportersraad. Het huidige stadion voldoet immers nauwelijks nog aan de steeds strenger wordende infrastructurele reglementeringen en de noden van supporters en commerciële partners. Voorzitter Naessens stelt dat Zulte Waregem geen enkel financieel risico neemt met zijn plannen om een nieuw stadion te bouwen. De 25 miljoen euro die nodig zijn om het totale project te financieren, komt van privé-partners uit de industrie. De financiële uitgaven van Zulte Waregem beperken zich tot investeringen in spelers, in opleiding en in de medische omkadering. Meer niet.
De stelling dat er 10.000 supporters nodig zijn om alles rendabel te houden, krijgt van Naessens het antwoord dat niet alle inkomsten komen uit de ticketverkoop. De supporters zijn heel belangrijk voor ons, maar ook de sponsors brengen een flinke duit in het zakje en vergeet niet dat onze club ook mooie inkomsten puurt uit de verkoop van spelers die hier ontbolsterd zijn. Salou en Dupré zijn daarvan twee goede voorbeelden. Dat het stadion niet gevuld raakt, is normaal. Er zijn nu eenmaal een aantal plaatsen die we praktisch niet meer verkocht krijgen omdat de supporters vanaf die plek te weinig te zien krijgen en daar ook niet meer willen zitten of staan. Dat is de uitleg. In een vernieuwd stadion zullen alle plaatsen een goede zichtbaarheid bieden.
Op zondag 4 november 2007 zijn we toe aan de 50e Jongerencross en mogen er evenveel kaarsjes uitgeblazen worden. Deze veldloopklassieker heeft reeds een lange weg afgelegd en het pad was niet steeds met rozen bezaaid. Toch heeft de ploeg moedige vrijwilligers zich steeds door allerlei bochten weten te wringen zodat onze veldlooptrots levendiger is dan ooit.
De Jongerencross is synoniem met Waregem en zijn befaamde hippodroom. Van de 50 edities vonden er niet minder dan 47 plaats aan de oevers van de Gaverbeek. Aanvankelijk was het de bedoeling van de Katholieke Arbeiders Jeugd om jaarlijks per provincie een beurtrol in te lassen.
De Cross der Jongeren - de oorspronkelijke benaming kende zijn startschot in 1958 in Mechelen (Antwerpen) Nadien kwamen Sint-Niklaas (Oost-Vlaanderen), Waregem (West-Vlaanderen) en Heverlee (Brabant) aan de beurt. Er waren wedstrijden voor kadetten, scholieren, juniores en seniores. Het jaar nadien (1962) was terug Waregem de meerdere geslaagde organisaties indachtig zoals het wereldkampioenschap wielrennen op de weg voor profs en amateurs en de tienlandencross veldlopen gastheer voor zeer vele loopfanaten.
Men begreep snel dat het veel opportuner was om een dergelijk groot evenement niet jaarlijks te verplanten.
Omdat Waregem en Waregem Atletiekclub (WAC) reeds aangetoond hadden over heel wat organisatorische kwaliteiten te beschikken, werd wijselijk geopteerd voor een vaste stek in deze dynamische hoek van West-Vlaanderen. Men zag dat het goed was en niemand twijfelde nog aan de locatie. Alles bleek immers voorhanden om de Cross der Jongeren een lang leven toe te bedelen. In 1962 werd gestart met een reeks 18 - 25 jarigen voor niet-aangeslotenen
De K.A.J. wilde ook sportievelingen die geen lidkaart hadden bij de Kon. Belgische Atletiekbond de kans geven om deel te nemen. Toen kwamen ook veel legereenheden aan de start. Voor hen werd zelfs een speciaal klassement opgemaakt.
De Cross der Jongeren in Waregem was een fenomeen in het atletiekmidden. Vele honderden jonge en minder jonge atleten hebben in Waregem hun eerste atletiekstappen gezet. Er waren jaren dat er meer dan 4.000 deelnemers het gras betraden. Er werd ook een reeks toegevoegd voor 25-plussers.. Alles was toen veel eenvoudiger. Vergelijken heeft echter weinig zin omdat er toen nog geen weelde was aan looporganisaties. Van joggings en stratenlopenhad men nog niet gehoord en alles spitste zich toe op de schaarse veldlopen met grote uitstraling.
De combinatie van aangeslotenen en niet-aangeslotenen was een voltreffer en is steeds een unicum gebleven.Wie kan er immers prat gaan op een organisatie met 41 reeksen(47 klassementen) die bovendien haast foutloos en met de regelmaat van een klok verloopt ?
In 1978 kwam de splitsing met de K.A.J. Er waren zeker geen disputen, maar men had moeite met de strakke reglementen van KBAB en VAL. Na 21 edities wilde men aan de cross een meer speels karakter geven, met de nadruk op het lopen in gezinsverband. De titel Cross der Jongeren verhuisde mee naar Westerlo. Waregem bleef echter trouw aan zijn visie en V.Z.W. Jongerencross zag het levenslicht. Het bleef een partnership tussen het Gemeentebestuur met de Sportdienst, Waregem Atletiekclub en dagblad Het Volk. Enkele pioniers zijn nog steeds lid van het organisatiecomité.
Naast proeven voor aangeslotenen bleven ook de niet-aangeslotenen in aparte reeksen aantreden. Stilaan kwamen ook de jongere atleten aan de beurt en toeval of niet, maar met het afsterven van geestelijke vader Pastoor De Wilde, mochten ook de meisjes de loopschoenen aantrekken. In 1987 waren er reeds 27 reeksen. Een grote ommekeer kwam er met de intense samenwerking met de West-Vlaamse Vrije Tijd Atletiekvereniging in 1993. De cross groeide uit tot een loopfeest met 41 reeksen.
Op het palmares prijken enkele ronkende namen als Aurèle Vandendriessche, André Ornelis, Johan Geirnaert, Jozef Misplon, Albien Van Holsbeek en meer recent Tom Compernolle.
In het teken van uitbreiding werd vanaf 1999 een reeks voor personen met een handicap ingelast en wordt reeds sinds 2000 een familiale volkscross georganiseerd. De Jongerencross is vooral ook gekend als de openingsklassieker van het crossseizoen. Ondanks enkele pogingen om van datum te veranderen werd terug gekozen voor het eerste weekend van november.
De organisatoren verheugen zich in de 50e editie die een bekroning moet zijn voor de zeer velen die de Jongerencross genegen zijn en blijven. In de komende editie krijgt de Jongerencross tevens het provinciaal kampioenschap voor vrije sporters toegewezen.
Om 11.15 u. start eerste van 47 reeksen
We moeten niet meegeven dat de Jongerencross een enorme organisatie is. Het zijn wedstrijden voor zowel vrouwen als mannen, aangeslotenen en niet-aangeslotenen in aparte reeksen, van jonge eendjes tot seniores. De niet-aangesloten eendjes (geboren in 2000 en later) krijgen een afstand van 250 m te overbruggen. De meisjes starten om 11.15 u., de wedstrijd voor de jongens start 3 minuten later. Benjamins ((geboortejaren 1999-1998) en pupillen (geb. 1997-1996) lopen 750 meter. De miniemen (1995-1994) lopen al twee omlopen van 750 meter en de kadetten jongens (geb. 1993-1992) lopen twee ronden van 1000 meter. De niet-aangesloten dames scholieren (1991-1990), juniores (19989-88-87), en senioren (1986-1972) lopen samen hun wedstrijd over 2000 meter (2 ronden van 1 km), maar er wordt wel een afzonderlijk klassement gemaakt per reeks. Er is ook een wedstrijd voor de sportivas (twee reeksen 1971-19662 en 1961-vroeger) en dan zijn we al aan 12.08 u.
Het gedeelte voor niet-aangesloten wordt om 13 u. afgesloten met de volkscross voor allen (start-to-run) over 2500 meter of twee ronden van 1250 meter. We zijn dan al aan de 23e reeks en tussenin zijn er de reeksen voor de mannen veteranen, scholieren, juniores en seniores. Een andere wedstrijd om naar uit te kijken is deze over 750 meter voor andersvaliden, die als 36e reeks geprogrammeerd staat om 14.05 u. De 47e en laatste wedstrijd wordt de langste wedstrijd, die om 16 u. van start gaat en wordt gelopen door de aangesloten seniores heren (geb. 1988 en vroeger), zeg maar de beste lopers van de namiddag. Deze moeten een afstand lopen van 8000 meter of 5 ronden van 1600 meter over het unieke parcours van de Waregemse hippodroom.
Het blijft een traditie dat al wie aankomt een aandenken krijgt.De eerste drie van elke wedstrijd komen onmiddellijk na de aankomst op het podium en krijgen een medaille. Er zijn voor de eerstaankomenden ook prijzenbonnen, die onmiddellijk na de aankomst kunnen ingeruild worden in de cafetaria en dit tot 16.45 u. Voor de volkscross wordt er geen uitslag gemaakt, doch iedereen krijgt een aandenken. Deelnemers aan zowel de Cross der Jongeren vorige zaterdag in Westerlo als aan de Jongerencross in Waregem ontvangen een passend aandenken omwille van de 50e editie.
Zaterdag 3 november 2007 wordt voor Etienne Debaere (69) een speciale dag.Hij vertolkt dan voor het eerst sinds 1991 terug een rol in een productie van toneelbond Nut en Vermaak Nieuwenhove.Van 3 tot 11 november brengt de plaatselijke amateurtoneelgroep vijf vertoningen van Rumba van Lamoemba in het ontmoetingscentrum in Nieuwenhove. Zestien jaar geleden vertolkte Etienne Debaere zijn laatste rol in "Mannen met baarden" van Romain Deconinck. Dit jaar neemt hij de draad terug op. Het toenmalige einde als acteur betekende echter niet dat hij de vereniging vaarwel zei, want hij bleef heel actief achter de schermen.
Etienne Debaere en de toneelbond Nut en Vermaak zijn sinds de oprichting in 1978 zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden.Een gesprek tussen hem en toenmalig Davidsfonds-bezieler Frans Deviaene lag aan de basis en resulteerde in de opvoering van "Het Dorp der Mirakelen" waar hij zelf de rol van Zeentje, de schoenmaker vertolkte.De jaren nadien kroop hij een tien tal keer in de huid van zijn personage.In die jaren beperkte zijn medewerking zich niet alleen tot het acteren zelf.Als decorbouwer ontpopte Etienne zich als iemand met vele ideeën en oog voor detail. Meermaals kon hij en zijn team terecht fier zijn op de prachtige decors die de toeschouwers keer op keer wisten te apprecieren.
Toen in 1985 een bestuurslid plots zijn ontslag indiende, nam hij diens taak gedurende anderhalf jaar over.Wanneer hij in '91 zijn toneelschoenen aan de haak hing, achtte hij het moment gekomen om het als regisseur te proberen.Zo debuteerde hij in "Klachten" van Paul Coppens. Met succes, zo bleek, want de 10 volgende jaren nam hij 8 keer plaats in de regisseurszetel. Dit combineerde hij meermaals met de taak van decorverantwoordelijke.
Ook op bestuurlijk vlak heeft Etienne zeker een deel van de geschiedenis van de vereniging
helpen schrijven.In 1998 werd hij voorzitter en zorgde hij samen met de andere bestuursleden onder meer voor een onvergetelijk viering van ons 25-jarig bestaan 2003.
Etienne besefte ook dat om het voortbestaan van een vereniging te verzekeren, er tijdig aan
verjonging moet gedacht worden.De laatste jaren deed hij, samen met het bestuur de nodige
inspanningen om die verjonging te laten gebeuren met als resultaat dat Nut en Vermaak anno 2007 springlevend is en bestaat uit een gezonde mix van jonge en ervaren mensen.In die optiek gaf hij vorig jaar zijn voorzitterschap door aan Philip Himpe, maar blijft tot op heden bestuurslid. Nu hij dit jaar terug op de bühne verschijnt, is dit voor het bestuur een ideaal moment om hem eens in the picture te plaatsen.
TONEELSTUK2007
Nut en Vermaak speelt dit jaar de komedie "De Rumba Van Lamoemba", een klucht geschreven door Kamiel Kemels in een regie van Freddy Opsomer. Sanne Van Reeth heeft twee jaar als vrijwilligster in Afrika gewerkt. Maar nu het ginder niet langer veilig is , komt ze terug in Belgie bij haar familie wonen. Wat het thuisfront niet weet, is dat ze haar Afrikaans huispersoneel mee het land heeft binnen gesmokkeld. Dit voorval zet de hormonen van de zoon des huizes weer in beweging. Neem de relationele en financiele problemen ten huize Van Reeth er nog eens bij zoals een postnatale depressie, een butler met twee linkse handen, een strenge controleur van de dienst vreemdelingenzaken en een oververhitte Hollandse logé, en je hebt reden genoeg om een dolkomische rumba van Lamoemba te dansen.
De vertolkers van dit stuk zijn Jacques Maes (fruithandelaar Roger Van Reeth), Mia Schellaert (zijn vrouw Maruette), Philippe Van Assche (hun zoon Ludovic), Isabelle Cool ( hun dochter Sanne), Christophe Devolder (Ammedee, Afrikaanse man van Sanne), Philip Himpe (Charel, Butler ten huize Van Reeth), Ninja Vuylsteke (Miss Boeloe Boeloe, Afrikaanse inboorlinge), Johan Vanden Broucke (Lamoemba, Afrikaanse inboorling), Etienne Debaere (Raymond Servotte, Bedrijfslijder uit Nederland), Anja Desloovere (zijn dochter Charlotte), Guy Callens (Herman, Agent dienst vreemdelingenzaken), Lore Vanderbeken (Bobo'ke, Kindje van Sanne en Ammedee).
Dit stuk wordt gespeeld in OC te Nieuwenhove op volgende dagen
Zaterdag3 november 2007om19u30
Zondag4 november 2007om17u00
Vrijdag9 november 2007om19u30
Zaterdag10 november 2007om19u30
Zondag11 november 2007om17u00
De kaarten zijn verkrijgbaar aan 6 Euro bij Frans Vuylsteke, alle spelers en medewerkers.
Ook dit jaar is er opnieuw een winderwoordennacht in Waregem en dit al voor de zevende maal op rij. Deze gaat door op zaterdag 22 december om 20 u. en alle literatuur- en theaterliefhebers worden dan verwacht aan Be-part voor een nacht langs vijf verrassende locaties. Daar zijn opnieuw warme woorden en klanken te horen én te zien. De winterwoordennacht wordt dan afgesloten aan de ijspiste in park Casier met een glaasje glühwein en een speciale gast met een al even swingende platencollectie
Winterwoodennacht krijgt dit jaar een meer local tintje en is gratis, maar reserveren is wel vereist. Dat kan vanaf nu op de website van winterwoordennacht.Vers lokaal talent en enkele professionals blazen je volgens Tine Moniek die nacht gegarandeerd van je winterse sokken. Winter Woorden is een unieke samenwerking tussen Parlando, CC De Schakel, compagnie de URN & Stad Waregem. Vanaf half december zorgt Compagnie de Urn er ook weer voor dat een tiental 'winter woorden' een plaatsje krijgen in winters Waregem.
Het kunnen uw winterwoorden zijn!Net als vorig jaar moet u daarvoor deelnemen aan de wedstrijd van Compagnie de Urn. Wie een sfeervol gedicht schrijft over de winter kan dat tot 30 november inzenden. Het reglement en het inschrijvingsformulier vind je op de website www.winterwoordennacht.be en kan je opvragen op de Waregemse cultuurdienst.(tel. 056 62 12 56). Deze poëziewedstrijd heeft dus als thema winter en staat open voor alle leeftijden. Iedere deelnemer mag max. 5 gedichten insturen.
De ingezonden teksten moeten uiteraard eigen werk zijn en mogen niet langer zijn dan 100 woorden. Werken worden geselecteerd door de WWN werkgroep, aangevuld met een aantal externen. Winnende gedichten worden op een paneel aangebracht. De layout van gedicht kan wel in functie van paneel aangepast worden. Elk gedicht-paneel vermeld ook de naam van de auteur. Met insturen van uw tekst geeft u automatisch toestemming om deze te laten drukken op een paneel dat eigendom is en blijft van de stad Waregem.
Het kan verkeren. Het eerste weekend van oktober was er bij het groots decoratiefeest blijkbaar nog geen vuiltje aan de lucht. Er werden niet minder dan 223 eretekens uitgereikt aan 216 personeelsleden, die door president Paul De Meulemeester de hemel werden ingeprezen voor hun jarenlange bijzondere inspanningen voor het bedrijf. De medewerkers werden bijzonder bedankt voor 25 jaar dienst (95), 30 jaar dienst (64) of 35 jaar dienst (6). Drie medewerkers werden op dit groots opgezet huldigingsfeest in Salons Ambassade gedecoreerd met de Gouden Palm der Kroonorde (45 jaar dienst of 40 jaar bij brugpensioen).
De week nadien kwam de ontnuchtering, toen de leden van de ondernemingsraad de totaal onverwachte melding van nieuwe ontslagen te horen kregen. De nog lopende herstructurering wordt niet alleen versneld, maar er komen ook nieuwe ontslagen bij bedienden en arbeiders. We kunnen ons indenken hoe gemotiveerd de personeelsleden bij de gewezen textielgigant er momenteel moeten bijlopen Bovendien is het bedrijf ook nog altijd op zoek naar zo'n vijftien openstaande vacatures, gaande van magazijnier tot vorkheftruckchauffeur.
De tijd van Waregem als succesvolle textielgemeente met ondermeer zijn absolute Textielgiganten Concordia, Bekaert en Sofinal is duidelijk definitief voorbij. Het is duidelijk dat de beslissingen van Bekaert Textiles ook al een tijdlang ver van Waregem worden genomen en dit geen deugd doet aan de onbetwistbare textielervaring, die hier voorhanden is.We maken nu wel deel uit van een multinatinal, maar we behouden graag dit familiefeest, zei CEO Paul De Meulemeester nog op het grote decoratiefeest eerder deze maand. Maar de personeelsleden houden nu wel een kater over van hun daarbij toen wel smakelijke walking dinner.
Het zogenaamde Strategisch Plan van de onderneming voorziet in een herstructurering, waarbij opnieuw netto minstens tien bedienden en tien arbeiders zouden moeten vertrekken. De volgende weken worden opnieuw cruciaal, want men wil al tegen half november de knoop doorhakken. Het juist aantal ontslagen zou afhangen van het aantal dat bereid is een andere job binnen het bedrijf aan te nemen. Om loonverlies, dat met het opnemen van een andere job gepaard gaat, enigszins te compenseren worden mutatiepremies aangeboden.
Eind dit jaar gaat nu ook de Bekaert-vestiging Waregem 2 aan de Industrielaan volledig dicht. Daarmee komt vervroegd een einde aan de vorige ingrijpende herstructurering, Toen werd de afdeling Westring in Oudenaarde gesloten en werd voor 2008 de sluiting aangekondigd van Waregem 2. Door de herstructurering eind 2005 werden al 450 werkplaatsen afgebouwd, waarvan 300 ontslagen en 150 in brugpensioen. Eind dit jaar blijft alleen nog de afdeling langs de Deerlijkseweg over.
De vakbonden houden er rekening mee dat er volgend jaar nog meer ontslagen volgen. De Bekaert-groep moet, als dochteronderneming van de Nederlandse beursgenoteerde moedermaatschappij Gamma holding, een strategisch plan voorleggen en de kans is groot dat dit de tewerkstelling in de Europese vestigingen van de Bekaert-groep zal doen dalen. Dat betekent dus dat er afdankingen moeten komen in Schoedel Duitsland, Tsjechië, Turkije of België (Waregem). Aan de directietafel worden dan vooral de loonkosten in rekening gebracht en op dit vlak is de Waregemse vestiging dus een gemakkelijke prooi voor de aandeelhouders. Momenteel werken bij Bekaert-Waregemn nog altijd 535 werknemers. Ooit waren het er ongeveer 1.600. Bij de Bekaert-groep werken er nu wereldwijd ongeveer 1.500 werknemers, van wie een duizendtal in Europa.
De economie draait al geruime tijd op volle toeren en in de Kortrijkse regio is de werkloosheid nog altijd historisch laag, ondanks de vele ontslagen die er dit jaar al te betreuren vielen in de textielsector. Het begon dit jaar met de sluiting van de textielgroep Dejaeghere-Nelca in Sint-Eloois-Vijve, Wakken en Lendelede. Deze zomer volgde Depoortere Frères in Moeskroen. Onze regio blijft kwetsbaar door de traditionele verbondenheid met de textielsector, al blijft de ervaring van onze werknemers op dit vlak een troef die we niet mogen uit handen geven. Anderzijds gaf eerste ereburger André Demedts destijds reeds de voorzet dat moet uitgekeken naar nieuwe groeisectoren om de toekomstige tewerkstelling en de welvaart in de regio te bestendigen
De drie AZW-atleten Lander Tytgat, Stijn Vandevelde en Pieter Desmet hebben gisteren op de Blaarmeersen in Gent de Relay veldloopcup gewonnen. Het is een aflossingswedstrijd met drie veldloop-atleten per ploeg, die als een soort proloog kan worden gezien van de crosscup. Daarmee start CrossCup zijn 26e jaargang. Het nationale veldloopcircuit telt opnieuw zes individuele manches en één aflossingsproef als proloog. De eerste individuele manche vindt op 11 november plaats in Mol. Daarna volgen Roeselare, Brussel, Hulshout (dat Wachtebeke vervangt), Hannuit en Dour. Het is de opener van het veldloopseizoen, dat dus voor Atletiek Zuid-West, met thuisbasis in Waregem en Zwevegem, bijzonder sterk is gestart.
De atleten van AZW mochten op het erepodium pronken met de rode leidershirt. Bij de vrouwen ging de titel naar AC Hulshout met Veerle Dejaeghere als laatste loopster.Het waren dus de steeplekampioenen aan de eer in Gent.
Het AZW-trio Lander Tytgat - Stijn Vandevelde - Pieter Desmet haalde het in Gent voor Duffel en Daring Leuven. Startloper Lander Tytgat hield AZW in het peloton der favorieten, waarna Stijn Vandevelde er voor zorgde dat DCLA (Pieter Reynders) en Duffel (met een sterke remonterende Hans Janssens) binnen het vizier van Pieter Desmet bleven. Deze werkte prima af en bezorgde AZW zo een mooie zege en zichzelf extra crosscup punten. Een prachtige start die naar meer smaakt.
Het werd zeker geen gezondheidswandelingetje voor Atletiek Zuid West. Vooral Daring Leuven zorgde voor weerwerk. Kim Ruell maakte zijn BK-titel 1500m meteen hard. Hij gaf samen met Tim Clerbout mee als eerste de stok door aan Pieter Rijnders. Voor AZW zaten Lander Tytgat, de drievoudige nationale jeugdkampioen veldlopen die na vijf jaar stilte vorige winter de draad weer opnam, en Stijn Vandevelde, steeds in de buurt. Dat ging ook op voor de Duffelse atleten Denis Laerte en Hans Janssens, die zelfs Pieter Rijnders remonteerde.
Pieter Desmet kreeg de kloof van een handvol seconden met het kopduo toe en snelde in de slotkilometer weg van Jesse Stroobants, die ook nog gepasseerd werd door een eerder geloste Mario Van Waeyenberge. Voor Pieter Desmet en Mario Van Waeyenberge kwam de overschakeling naar het winteruur goed uit. Zij geraakten pas de dag voordien om middernacht thuis van drie weken stage in Sankt Moritz. De stage, waarop ze ook konden genieten van goede weersomstandigheden,heeft hen zeker goed gedaan.
Pieter Desmet is de titelverdediger van de crosscup en heeft met de mooie zege in de relay in Gent meteen voor zichzelf ook extra crosscup punten behaald. Tom Compernolle spurtte voor de 5de plaats sneller dan zesvoudig CrossCup-winnaar Tom Van Hooste, die de ambitie heeft om dit jaar een geduchte concurrent te zijn van Pieter Desmet voor de eindzege.
Dit weekend 27 en 28 oktober 2007 is als deDag van de trage weg een actieweekend waarbij trage wegen over heel België in de kijker gezet worden. Deze wegen voor niet-gemotoriseerd verkeer zijn erg verscheiden. Trage wegen bieden heel wat kansen voor diverse gebruikers. Deze trage wegen hebben veelal een cultuurhistorische betekenis en kregen hun ligging veelal als een functionele verbinding tussen de wijken en het centrum. We hoorden deze morgen dat deze dag van de trage weg ook in Waregem aandacht krijgt. Vandaag is er om 14 u. is er in dit verband samenkomst op de hoek van de Wijwaterputwegel met de Pompoenstraat in Desselgem.
Fietsers en voetgangers vinden er een functionele verbinding naar bijvoorbeeld de school of het station. De verkeersveiligste, kortste en aangenaamste weg is dikwijls de trage weg.
Ten slotte hebben deze wegen ook een belangrijke cultuurhistorische waarde. Veel van deze wegen kennen een eeuwenoude geschiedenis, zoals de Romeinse heirbanen of de pelgrimsroutes. Daarnaast bevindt zich ook langs deze buurtwegen heel wat waardevol erfgoed, zoals oude kapelletjes of gerechtsbomen.
Redenen genoeg dus om dit rijk patrimonium te beschermen. Toch is een groot deel ervan verdwenen of in onbruik geraakt: opgenomen in het stratennet, verdwenen door de aanleg van nieuwe verkavelingen of industrieterreinen, doodlopend geworden doordat ze doorsneden worden door belangrijke verkeersaders. Bovendien werden in het verleden veel van deze wegen sluiks afgesloten en ingepalmd of vergeten door een gebrek aan onderhoud.
In de nationale actiebrochure staat inderdaad ook Waregem vermeld tussen het eerder beperkt aantal plaatsen in gans België, waar de actiedag voorlopig al naklank krijgt.Daarin wordt de actienamiddag aangekondigd in Desselgem. Tussen Desselgem-Dries en de Wijwaterputwegel ligt een voetweg, die een kwarteeuw gelegen op bevelschrift van de provinciale overheid opnieuw werd geopend. In de brochure staat daarover nog verkeerdelijk dat de voetwegel door een aanpalend bedrijf werd verlegd om alzo de bedrijfsruimte
optimaal te kunnen gebruiken.
De historische waarheid daarover is dat de eeuwenoude verbindingswegel zowat een halve eeuw geleden al werd verdoofd tussen de hoek van wat we hier gemakshalve Bouckaerts-reke noemen en de Wijwaterputweg. De wegel liep achter de huidige gemeenteschool en aan de rand van het voetbalveld. Wat in Desselgem bij de wat oudere bevolking bekend staat als Bouckaerts-reke is de rij arbeiderswoningen, die langs een smalle zijweg van de toenmalige Driesstraat ligt. De grondeigenaars van toen zagen toen brood in het inpalmen van deze doorweg voor voetgangers en fietsers.Er kwam toen weinig bezwaar, maar toen zowat een halve eeuw later een nieuw rubberrecupererend bedrijf zijn bedrijfspand dwars over de voormalige voetwegel bouwde en de buren bovendien nog uitdaagde, is er klacht gekomen tegen het wederrechtelijk inpalmen van de wegel met erfdienstbaarheid.
Het toenmalig gemeentebestuur kreeg toen van de Bestendige Deputatie de opdracht om de voetweg onverwijld opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De situatie was intussen grondig gewijzigd dat de zate van de ingepalmde weg dwars door een schapenweide liep van een nieuwe eigenaar. Na een onderzoek commode en incommode en mede met instemming van de buren, die geen bezwaar aantekenden tegen een gewijzigde ligging, werd de voetweg zowat dertig jaar na datum van verdwijnen, opnieuw geopend. De ligging is nu gewijzigd met start achter de bejaardenwoningen van de Astridlaan en een gekarteld verloop tussen de bedrijfsterreinen van een autokerkhof en de voetbalterreinen en de achtertuin van de gemeenteschool.
Wat wel juist is in de brochure is de komst van een groenscherm met populieren langs de
grens. Vele jaren later is het wegje totaal onberijdbaar en soms onbegaanbaar
gemaakt door boomwortels. Deze weg was ondertussen uitgegroeid tot een ideale
weg voor de schoolgaande jeugd om alzo de school langs de achterzijde te
bereiken (behoort tot een schoolrouteplan), en veel gebruikt door wandelaars zowel
jong als oud. Op deze actie herinneren de actievoerders van de Waregemse Voet de gemeente Waregem aan een oude belofte om de weg in ere te herstellen. Dit actiemoment is voor hen het startdossier om de voetwegels op het grondgebied van Waregem de komende zes jaar te laten herleven.
Deze morgen ontvingen we ook een persbericht van Rudy Devos, woordvoerder van De Waregemse Voet.
De stad Waregem telt heel wat oude voetwegels telt wanneer we de kaarten inkijken. Er zijn bij de aanleg van nieuwe woonwijken ook heel wat kleine wegeltjes bijgekomen wat zeer positief is. Toch moeten we vaststellen dat hier en daar deze voetwegels er verwaarloosd bijliggen ofwel niet meer bereikbaar zijn. Zo hebben we in het centrum van Desselgem een voetwegel die totaal onberijdbaar en hier en daar ook onbegaanbaar is geworden. De oorzaak ligt bij boomwortels die het asfalt omhoog duwen. Deze weg was echter uitgegroeid tot een ideale weg voor de schoolgaande jeugd die deze gebruikt om de school langs de achterzijde op een veilige manier te bereiken.
Door de slechte staat van de wegel, komt ook een veilig alternatief voor deze jonge kinderen in het gedrang. Tevens wordt deze voetwegel veelvuldig gebruikt door wandelaars zowel jong als oud. Vandaag willen we met een symbolische actie de gemeente Waregem herinneren aan een oude belofte om de weg in ere te herstellen. Het dossier werd door de stadsadministratie onderzocht. Er werd in de verkeerscommissie van Desselgem beloofd dat men de weg terug zou herstellen. We zijn vele jaren verder en nog steeds wordt er gewacht op een oplossing.
Wij hopen dat er ondertussen geen ernstig ongeval gebeurt met een jonge fietser of een wandelaar. Want wie zou dan verantwoordelijk zijn? Dit dossier moet het startdossier zijn om de voetwegels op het grondgebied van Waregem de komende zes jaar te laten herleven. Dit engagement werd trouwens ook door het stadsbestuur opgenomen in het beleidsprogramma. Er wordt dan ook gezocht naar Waregemnaren die ook bekommerd zijn voor de toegankelijkheid van voetwegels. Deze mogen contact opnemen met Rudy Devos, 0494 59 35 09 mail rudy.devos@skynet.be
Als eerbetuiging aan de overleden historicus Chris Vandenbroeke geven we hier nog een opmerkelijk uittreksel uit zijn boek Hoe rijk was arm Vlaanderen ? (uitgegeven bij Genootschap voor Geschiedenis Société dEmulation te Brugge, 1994, 168 blz.). In het hoofdstuk Regionale fiscaliteit een aloud verhaal van geven en nemen vinden we op blz 90 een slotsom van het hoofdstuk, waarin hij van 1680 tot heden aan de hand van cijfermateriaal aantoont dat de fiscale inbreng België steeds eenzijdig overwegend uit Vlaanderen kwam. Zelfs cijfers uit 1850, 1880 en 1910 vertonen nog dezelfde wanverhoudingen als in het Ancien Regime, wanneer Vlaanderen met 60 % van de bevolking nog altijd 70 % van de staatskas vult.
Het blijft ook dan het Vlaamse landsgedeelte dat een oversolidariteit te zien geeft, waar bovenmatige financiële offers gebracht werden terwijl Wallonië, in verhouding tot zijn bevolking zon 8 tot 10 procentpunten te weinig in de staatskas inbracht. Van een vermeende solidariteit van Wallonië kan, in de gegeven omstandigheden, hoegenaamd geen sprake geweest zijn. Ondanks de zwaar geteisterde streken in West- en Oost-Vlaanderen werd van hieruit nog steeds voor een financiële inbreng gezorgd die volledig overeenstemt met het bevolkingsaantal. In het Vlaamse landsgedeelte had zich dan wel in vergelijking met de 18de eeuw een markante herschikking voorgedaan, waarbij Brabant de hoogste financiële lasten droeg
De slotsom, na de communautaire uitweiding, laat zich moeiteloos definiëren. Of het nu om het Ancien Régime gaat dan wel om de 19de eeuw. of het nu gaat om perioden van voor- of tegenspoed, telkens weer laat Wallonië het afweten. Het is in essentie vanuit Vlaanderen en Brabant dat de staatskas - ook vroeger al - gespijsd werd, zij het dan met een omvattende interne herschikking tussen de twee regio's onderling. Zonder meer geldt het "oude graafschap" tijdens de 18de eeuw als de belangrijkste financier. Per hoofd van de bevolking werd er een kwart dieper in de zak gegaan dan in het hertogdom, dubbel zo diep in vergelijking met Henegouwen, viermaal zo diep in vergelijking met Namen. Vergelijkt men Vlamingen en Walen, dan is de realiteit dat de inbreng van de zuiderburen ruim een derde lager lag.
Grosso modo dezelfde verhoudingen herhalen zich. verrassend genoeg, in de 19de eeuw. Enkel in het Noorden van het land voltrok zich een herschikking, in die zin dat de provincie Brabant voortaan de meeste middelen per inwoner wist op te hoesten. Het "arme Vlaanderen' van de 19de eeuw genoot niet de minste solidariteit van de zuiderburen. Net het tegendeel is waar. Zelfs op het hoogtepunt van de Waalse streekontwikkeling betaalde de doorsnee-inwoner er een kwart minder belastingen dan een Vlaming.
De geschiedenis van de voorbije eeuwen illustreert m.a.w. tot in de perfectie het éénrichtingsverkeer tussen de gemeenschappen, geenszins het veelal ingeroepen maar misplaatst solidariteitsgegeven alsof het rijke Wallonië van de 19de eeuw het "arme Vlaanderen" van een eeuw geleden zou bijgesprongen zijn. De waarheid heeft haar rechten, met of zonder chauvinisme. Het is eigen aan de geschiedschrijving om de waarheid onder ogen te zien. niet om ze geweld aan te doen. En de waarheid is dat Vlaanderen zelf opdraaide voor de schamele sociale uitkeringen die het nadien uit de handen van de centrale overheid toegemeten kreeg.
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)