Deze internetkrant is een volledig persoonlijk initiatief onafhankelijk van het stadsbestuur of welk orgaan ook. Wareber was ook nooit stedelijk ambtenaar of spreekbuis van Waregem.
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz. Aanvullingen en verbeteringen zijn dus hartelijk welkom zodat uiteindelijk zo waarheidsgetrouw mogelijke bijdragen overblijven.
Dank voor bezoek. Deze internetkrant telt ruim 800.000 bezoekers en met de bijna 250.000 van zijn voorganger en vooral de honderden omvangrijke artikels kunnen we aannemen dat we een bijdrage leveren aan de kennis over het gebeuren in Waregem...
10-06-2021
Grote opfrissingswerken station voor volgend jaar
Het Waregemse station krijgt eindelijk de nodige heropfrissing. In het kader van de toegankelijkheid zullen de perrons verhoogd worden en komen er nieuwe liften. De werken starten in het tweede kwartaal van 2022 en lopen tot midden 2023.
Er is al minstens 20 jaar vraag naar kleinere opstap- en afstaphoogte op de perrons in Waregem. Verschillende moties van gemeenteraad, Somival, politieke jongerenbewegingen, ea. bleven telkens in dovemansoren steken. Ondermeer An Vanheusden onderhandelde jarenlang met de NMBS en kreeg in 1999 een onderhoud met toenmalig gedelegeerd bestuurder Etienne Schouppe al toezegging, maar andere perikelen dwarsboomden een oplossing. De Statievrienden stuurden we in april 2017 na de vaststelling van uitblijven van investeringen een motie naar NMBS om de stiefmoederlijke behandeling van Waregem aan te klagen. In het bijzonder wezen ze op het uitblijven van de lang verwachte en beloofde verhoogde perrons, nochtans een absolute voorwaarde voor een veiliger treinverkeer voor de 2500 treinreizigers die in het station van Waregem dagelijks op- en afstappen. De naburige stations van Harelbeke en Deinze hadden al jaren verhoogde perrons. “Waregem is het minst reisvriendelijke station van Vlaanderen. Politici waar wachten jullie nog op ?”, was hun wanhoopskreet.
Hun kreet leek gehoor te krijgen, want in februari 2018 kwam van NMBS-woordvoerder Geert Dierckx de bevestiging dat het station van Waregem toch was opgenomen in een nieuw investeringsplan van in totaal 5,3 miljard euro in het spoor. Het station van Waregem zou eindelijk hogere perrons krijgen. De werken zouden starten in 2019 en duren tot eind 2020. Benevens hogere perrons zouden ook nieuwe schuilhuisjes en zitbanken komen en ook een nieuwe geluidsinstallatie. “We investeren dus vooral in een beter onthaal en een betere toegankelijkheid”, was toen het antwoord. Het spoor werd vernieuwd maar de perrons behielden hun oncomfortabele hoogte.
Nieuwe hoop
Burgemeester en Vlaams parlementslid Kurt Vanryckeghem stuurde enkele weken geleden nog een brief naar de CEO van de NMBS, Sophie Dutordoir. De vraag naar een beter bereikbaar station en zeker naar meer toegankelijke perrons ligt al heel lang op tafel. Er wordt momenteel werk gemaakt van nieuwe roltrappen, maar over de grote opfrissing was nog geen timing bekend.
De NMBS liet vandaag weten dat de grote opfrissingswerken voor volgend jaar ingepland staan. Er komen nieuwe liften, die voldoende groot zullen zijn om een fiets mee te nemen. Daardoor zullen de perrons autonoom toegankelijk zijn vanaf de kant van het station. Terzelfdertijd wordt de volledige perronuitrusting vernieuwd en wordt ook het stationsgebouw aangepast voor autonome toegankelijkheid.
“Het stadsbestuur is al vele jaren vragende partij om het station en dan vooral de toegankelijkheid aan te pakken”, zeggen burgemeester Kurt Vanryckeghem en schepen van mobiliteit Philip Himpe. “We zijn blij dat de werken eindelijk op de kalender staan. Het zal ongetwijfeld een grote verbetering zijn voor alle reizigers.”
Voor de autonome toegankelijkheid vanaf de kant van de parking plant de NMBS de sloop van het einde van de onderdoorgang, de aanleg van een lichte helling en de aanpassing van de fietsroute. Hierover zijn besprekingen bezig tussen de stad, NMBS en provincie.
100 jaar geleden werden de al bestaande werkliedenbonden omgedoopt tot 'werkersverbonden' en op een congres in juli 1921 verenigen ze zich in het Algemeen Christelijk Werkersverbond (ACW), de koepel van de Christelijke Werknemersorganisaties (sedert juni 2014 onder de naam beweging.net). Het eeuwfeest wordt wegens corona-omstandigheden bescheiden herdacht met plaatselijke wandel- en fietstochten in tientallen gemeenten en steden.
Ook de Waregemse afdeling presenteert van 1 juni tot 20 juli zijn ‘fietstocht in eigen bubbel’ n.a.v. het 100-jarig bestaan van de beweging. Het is een fietslus (je kan op gelijk welk punt starten) die vanaf de Markt, fietsknooppunt 67, de fietsknooppunten volgt over het grondgebied van Waregem en deelgemeenten. Doorheen het parcours staan 13 pancartes met info. Ontdek hier het deelnameformulier, de routekaart van de fietstocht en de kaart met de knooppunten. Doe mee (gratis), ontdek de geschiedenis én maak kans op een mooie prijs! Vooraf inschrijven is niet nodig. Download de documenten en vertrek op een moment naar keuze.
U vindt een routegids via je smartphone. Je hebt dan naast de routebeschrijvingen ook een interactief kaartje dat je op elk moment de weg wijst. Hiervoor moet je de app Actionbound installeren op je GSM. Als je met je smartphone de QR-codes van één van de routes scant, wordt automatisch gevraagd om de app te installeren als die nog niet op je smartphone staat. Het is mogelijk om de route al op voorhand op je GSM te installeren, zodat mobiel internet onderweg niet noodzakelijk is: Actionbound op Google Play - App Store. Het volstaat dat één deelnemer van je bubbel de app op zijn of haar GSM installeert.
De fietslus volgt de fietsknooppunten. Doorheen het parcours staan genummerde pancartes (1 tot 13). Hieronder vinden jullie de titels van de pancartes (A tot M). Koppel de titels aan de juiste pancartes (vb. 1 = F) en maak kans op mooie prijzen.
A. Maatschappelijke leiders
B. Zorgzame buurten
C. Zorg voor anderen
D. Leefbare omgeving
E. De zachte weggebruiker
F. De sociale zekerheid
G. Sociaal ondernemerschap
H. Werk voor iedereen
I. Politieke actie
J. Duurzame samenleving
K. Zorg voor het kind
L. Betaalbaar wonen
M. Vakantie, vrijetijd en sociaal toerism
Locaties pancartes: Driesstraat 4, Karmeldreef 3, Bergstraat 15, Biezenhof 5, Drogenboomstraat 85, Emiel Clausstraat (Leievoeders), Trakelweg (vlak voor Dolagestraat - tank), Sint-Jansstraat 46 (tuinbedrijf Vantieghem), Wagenaarstraat (hoevewinkel), Wedagestraat 33 (O-BIO), Wetstraat 74 (De Stege), Jozef Duthoystraat (gebouw ACV), opgelet: pancarte op de linkerkant Olmstraat (Wereldwinkel), opgelet: parcours gaat naar rechts richting Markt maar pancarte hangt 50m links in de Olmstraat.
De fietstocht loopt van 1 juni tot en met 20 juli 2021. Het antwoordformulier dient uiterlijk zondagavond 25 juli 2021 om middernacht ingediend te worden door ofwel:
- jouw antwoord te mailen naar luc.decavel@skynet.be
- jouw antwoord te deponeren in de ACV brievenbus - Broekstraat 1 te 8790 Waregem
Geschiedenis
Op het einde van de 19e eeuw kent West-Europa een zeer sterke industrialisering en verstedelijking. Tegen die achtergrond ontstaan het socialisme en de moderne arbeidersbeweging. Deze nieuwe sociale bewegingen brengen arbeiders samen en streven naar ontvoogding. Ze willen een einde maken aan de sociale en economische uitbuiting en eisen politieke rechten op voor de werkende massa. Wanneer paus Leo XIII in zijn encycliek Rerum Novarum in 1891 oproept tot 'katholieke sociale actie', rijgt hij een grote respons in België. In 1891 wordt de Belgische Volksbond opgericht. Van bij het begin onderscheidt de beweging zich duidelijk van de socialisten. De katholieke arbeiders prediken geen revolutie, maar kiezen voor samenwerking tussen arbeid en kapitaal. Dat verschil in visie laat zich tot vandaag voelen, zij het minder uitgesproken.
Onder impuls van Rerum Novarum en de Belgische Volksbond worden her en der in België plaatselijke verenigingen uitgebouwd: de verenigingen van onderlinge bijstand, de vakverenigingen en de werkliedenbonden. De verenigingen van onderlinge bijstand zijn mutualiteiten, waarmee arbeiders zich proberen te wapenen tegen ziekte en invaliditeit. De vakverenigingen krijgen in het begin, dus op het einde van de negentiende en in het begin van de 20e eeuw, te maken met grote tegenstand. Ze willen de arbeidsvoorwaarden van de arbeiders verbeteren en komen daardoor in conflict met de patroons, die ook veelal katholiek zijn en al hun invloed aanwenden om het christelijke middenveld te kortwieken.
De pater dominicaan Georges Rutten weet samen met anderen het katholieke verzet in 1904 te doorbreken. Hij voert propaganda voor de vakbonden en erkent de staking als legitiem wapen in de strijd voor sociale vooruitgang. Onder zijn impuls ontstaan er steeds meer plaatselijke vakverenigingen. Die verenigen zich geleidelijk in nationale beroepsverbonden per sector, de centrales, bijvoorbeeld voor steenkool, textiel of metaal. In 1912 verenigen die zich op hun beurt in het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV).
Een derde pijler van de christelijke arbeidersbeweging groeit aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, de werkliedenbonden. Deze verenigingen ontstaan uit het groeiende zelfbewustzijn van de arbeidersklasse. Die wil niet alleen een volwaardige plaats in het bedrijf, maar eist ook erkenning buiten de fabriekspoorten, met name in de cultuur en in de politiek. De werkliedenbonden willen aan volksontwikkeling doen en tegelijk ijveren voor meer inspraak van de arbeiders binnen de katholieke partij. De werkliedenbonden zullen uiteindelijk ook de aanzet vormen voor de stichting van het ACW.
De ontwikkeling van de christelijke arbeidersbeweging komt in een stroomversnelling na het einde van de Eerste Wereldoorlog. Met name de invoering van het algemeen stemrecht (voor mannen) en van het recht op staken zorgen voor een steile groei van de beweging. Veel aandacht gaat uit naar de verdere uitbouw van de werkliedenbonden, waarmee de arbeiders een volwaardige plaats in het politieke spectrum willen verwerven. Uiteindelijk wordt de Belgische Volksbond opgeheven en vervangen door het Algemeen Christen Democratisch Verbond, een koepel van vakverenigingen, werkliedenbonden, mutualiteiten, coöperaties en vrouwenverenigingen.
De West-Vlaamse priester Louis Colens pleit ervoor dat de werkliedenbonden niet langer naast de vakbonden en mutualiteiten zouden bestaan, maar als een overkoepelende structuur. Zo wilde hij versnippering vermijden en volksontwikkeling, vakbondswerk en ziekenfondsen verenigen in één beweging. De visie van Colens haalt het uiteindelijk. De werkliedenbonden worden omgedoopt tot 'werkersverbonden' en op een congres in juli 1921 verenigen ze zich in het Algemeen Christelijk Werkersverbond (ACW).
ACW in Waregem
De geschiedenis van het ACW of Cbristelijk Werkersverbond in de Waregemse deelgemeenten moet nog worden geschreven. Het zou een heldere kijk kunnen ge en op de ontwikkeling van onze stad. Hierbij alvast een oproep om daar aan mee te werken. Een belangrijke mijlpaal was het bekomen van een ontmoetingsplaats met vergaderlokalen, de Gilde. Naast het plaatselijk vakbondswerk, mutialiteit en cooperatieve welvaartwinkel ontstonden plaatselijke afdelingen van kajotters, kajotsters, culturele mannen- en vrouwenbeweging.
Ouderen hebben nog legendarische herinneringen aan Zaal Eldorado, het trefpunt voor culturele ontspanning, toneelgroep Pogen en cinema. Eind 1924 werd op die locatie al toneelmaatschappij Pogen gesticht als afdeling van het Kristen Werkersverbond van Waregem. Elke winter zagen vele Waregemnaars met verlangen het optreden van Pogen tegemoet. Pogen haalde tal van onderscheidingen, zoals in 1952 wanneer Pogen . hun werkstuk ‘Dood van een Rat’ te Kortrijk laureaat werden in eerste categorie. Eldorado was de trekpleister met wekelijkse filmvoorstelling.
Motie tegen hoge distributienettarieven van Gaselwest/Fluvius
Raadsleden Monia Arroudi (Vooruit) en Marij Vanlauwe (Groen) dienden voor de gemeenteraad van 1 juni 2021 een motie in tegen de hoge distributietarieven van Gaselwest/Fluvius. De regio Waregem heeft met Gaselwest/Fluvius het duurste distributienettarief voor elektriciteit van ons land. Het verschil met de goedkoopste regio bedraagt gemiddeld 208,60 euro. Ook voor mensen die hun elektriciteitsfactuur niet/moeilijk kunnen betalen en terugvallen op het ontradingstarief, behoort Gaselwest tot de duurste. De motie werd echter meerderheid tegen oppositie niet gevolgd. Er komt wel een formeel schrijven van de gemeenteraad aan de raad van bestuur van Gaselwest/Fluvius om de bezorgdheden over te maken.
Monia Arroudi : “Je kan, in tegenstelling tot je energieleverancier, je netbeheerder niet zelf kiezen. Je postcode bepaalt de kostprijs en het feit dat je in Waregem woont, zorgt er dus voor dat je tot de helft meer betaalt voor dezelfde diensten. Onaanvaardbaar! De vraag leeft dan ook al langer om tot één en hetzelfde lagere distributienettarief in Vlaanderen te komen. Het distributienettarief voor elektriciteit is goed voor 36% van de totale elektriciteitsfactuur van een gezin. Eén tarief voor heel Vlaanderen zou niet alleen de factuur duidelijker maken, het is ook eerlijker dat de kost van elektriciteit niet afhangt van toevallig in de ene of de andere regio te wonen.”
Marij Vanlauwe : “Als een van de oorzaken voor de hoge tarieven wordt steeds het landelijke bedieningsgebied van Gaselwest genoemd. Dit zal mogelijk een deel van de verklaring zijn. Toch stellen we vast dat er distributienetbeheerders actief zijn die nog minder inwoners per kilometer bedienen en toch een (op)merkelijk lager tarief hanteren. Op termijn is het grote verschil in tarifering tussen regio’s niet houdbaar. Het jaarverslag 2020 van de Vlaamse Ombudsdienst pleitte nogmaals voor een eenheidstarief voor elektriciteit en gas voor heel Vlaanderen. We kunnen ook verwijzen naar een recent onderzoek van de consumentenorganisatie Test Aankoop en de oproep van Samenlevingsopbouw West-Vlaanderen om tot één gelijk distributienettarief te komen. Vele steden en gemeenten (als Anzegem, Ardooie, De Panne, Kortrijk, Moorslede, Spiere-Helkijn, Zulte …) hebben reeds goedgekeurde motie betreffende de distributienettarieven van Gaselwest/Fluvius.”
Motie : “Daarom vraagt de gemeenteraad van Waregem aan de algemene vergadering en de raad van bestuur van Gaselwest/Fluvius om 1. de huidige distributienettarieven te evalueren en naar beneden te brengen 2. de distributienettarieven op termijn meer gelijk te schakelen met de andere distributienetbeheerders om op die manier tot een uniform tarief voor heel Vlaanderen te komen 3. minstens jaarlijks terug te koppelen naar de vertegenwoordiger van de stad Waregem en de gemeenteraad van Waregem over de stappen die worden ondernomen in opvolging van deze motie.”
Gaselwest is er mee bezig
Schepen Rik Soens : “ Waregem heeft niet de gewoonte om te werken met moties. Ondertussen hebben wij en andere gemeenten al een aantal acties ondernomen. We hebben ondertussen ook een schrijven ontvangen van Gaselwest zelf dat aan alle leden werd overgemaakt. Daarin staat een antwoord op de drie vragen die hier gesteld worden. Als lid van een intercommunale en een distributiemaatschappij als Gaselwest, dat men de boodschap op een andere manier kan overbrengen dan via een motie. Een motie doet denken aan een motie van wantrouwen… Vandaar de voorkeur om een brief te schrijven aan Gaselwest met dezelfde inhoudelijke vragen.” Schepen Rik Soens is voorzitter van RBC Centrum Gaselwest.
1) Tarieven evalueren en naar beneden brengen: Wij kunnen dit niet. We zijn aangesloten bij een distributiemaatschappij tot in de jaren ’30. De schepen heeft contacten gelegd, o.a. met de voorzitter. Het stadsbestuur is deze motie wel genegen, maar we geven er de voorkeur aan om een schrijven te richten namens de gemeenteraad aan de raad van bestuur met bepaalde bezorgdheden die we kunnen onderschrijven.
2) Gelijkschakeling van tarieven over Vlaanderen: De schepen zou hier graag mee instemmen, maar hij weet niet of de grootsteden (in concreto Antwerpen) dit zullen genegen zijn. Bij gelijkstelling zullen hun tarieven naar boven gaan.
3) Jaarlijkse terugkoppeling: De schepen leest de vervolgstappen door uit de brief die doorgestuurd werd: “De raad van bestuur van Gaselwest hield eraan deze brief met toelichtende verklaring bij het niveau van de DNB-tarieven van Gaselwest aan al zijn aangesloten gemeenten te bezorgen. Ondertussen zal de raad van bestuur formeel de nodige initiatieven nemen om de problematiek en zienswijze van Gaselwest hieromtrent op de betrokken en bevoegde niveaus te agenderen. Van zodra er hierover nieuws is, zullen we niet nalaten onze aangesloten gemeenten hierover te informeren.” Dit is dus al voldoende besproken op de raad van bestuur van Gaselwest. Gaselwest is er mee bezig. Het is een regelgeving die op Vlaams niveau moet aangepast worden. Die aanpassingen zal Gaselwest ook proberen te sturen. Het is geen gemakkelijke oplossing, maar we staan er zeker achter. De schepen stelt dus voor om geen motie goed te keuren maar als lid van Gaselwest een schrijven te richten aan de raad van bestuur met deze bezorgdheden.
Vlaamse stroomfactuur duurste van Europa
In 2017 werd de Vlaamse stroomfactuur de duurste van Europa. Dat heeft niets te maken met dure elektriciteit, maar wel met de spectaculaire stijging in 2015 en 2016 van allerlei tarieven en heffingen. En dat heeft dan weer alles te maken met het beleid van onze verschillende regeringen.
De stroom zelf is tussen april 2015 en april 2019 amper 4,4% duurder geworden. Er zijn zelfs momenten waarop onze stroom de goedkoopste is in West-Europa en we toch de duurste facturen hebben. Zo is bijvoorbeeld de Britse stroom makkelijk 40% duurder dan de onze, maar toch zijn de Britse stroomfacturen sinds een drietal jaar tientallen procenten goedkoper dan de Vlaamse. Er zijn dus andere factoren die onze elektriciteitsfacturen de hoogte hebben ingejaagd. Factoren die niets te maken hebben met de internationale energiemarkten, maar alles met het beleid van onze verschillende regeringen: die voerden vanaf begin 2015 een aantal lastenverhogingen en hervormingen door die de Vlaamse stroomfactuur in geen tijd tot de duurste van Europa maakte.
Onze nettarieven zijn gewoon de duurste van allemaal. Van 2016 tot 2019 zijn ze met bijna 50% gestegen. Vooral omdat er subsidies voor de hernieuwbare energie worden in verrekend. Want het onderhoud en de aanleg van onze elektriciteitsnetten zelf kost ons niet veel meer dan in onze buurlanden. Maar in de nettarieven zitten nog andere, merkwaardige kosten. Zo voerde de federale regering vanaf 2015 een vennootschapsbelasting in voor de intercommunales. Die moest zo'n 200 miljoen extra in de staatskas brengen. De intercommunales rekenen die kosten door op onze energiefactuur, via de nettarieven. Bij elk gezin gingen de distributiekosten met gemiddeld 8 à 10 euro naar omhoog. De netkosten zijn in Vlaanderen het hoogste van de ons omringende landen.
Het huidige stadsbestuur heeft duidelijk de switch gemaakt naar een veilig fietsverkeer en blijft investeren in trage wegen. Het project Trage Wegen brengt de laatste jaren een omwenteling op gang. Gemeentebesturen en provincie werken aan de opwaardering en heraanleg van die trage wegen. Het stadsbestuur beoogt een slimme aaneenschakeling van voetpaden, autoluwe straten en trage wegeltjes.
Weggetjes langs en over velden van landbouwers, oude kerkwegels en doorsteken zijn veelal het ideale alternatief voor fietsers en voetgangers die drukke wegen willen vermijden en via een mooie omgeving op hun bestemming willen komen. Op kaarten van buurtwegen worden ze nog officieel met nr aangegeven. Maar na de Tweede Wereldoorlog geraakten die trage wegen steeds meer in de vergetelheid, werden ze opgeslorpt door landbouwers en werden ze geraakten daardoor in onbruik.
Veertig jaar geleden lanceerden we met Milac in het Desselgemse Piotje al een actie ‘veilig naar school’ langs voetwegen. Concreet zagen we daar de verbinding langs de officieel geregistreerde oude voetwegen nr. 37 (langs Saelens) en nr. 38 (toen nog verdoofde wegel Bunders van Dries naar Wijwaterputweg) voor veel schoolkinderen een veilige schoolroute met ingang langs poortje aan achtertuin van de gemeenteschool. Uiteindelijk is die veilige schoolroute een paar decennia later gerealiseerd. De realisatie van de heropening van de wegel was een verhaal apart.
Het project Trage Wegen brengt de laatste jaren een omwenteling op gang. Gemeentebesturen en provincie werken aan de opwaardering en heraanleg van die trage wegen. Waregem blijft met het huidig gemeentebestuur daarbij geenszins afzijdig. Behalve de invoering van een aantal fietsstraten in het centrum van Waregem, maakte de stad de voorbije jaren werk van de opwaardering van verschillende trage wegen, die nuttig zijn voor voetgangers en fietsers om drukke straten te vermijden. Ze zijn ook handig als doorsteek, om een kortere weg af te leggen dan via gewone wegen. In 2018 en 2019 investeerde Waregem al samen 640.000 euro in de heraanleg van trage wegen
Drie jaar geleden werd gestart met de vernieuwing van de Potegemwegel, tussen de Potegemstraat en Zuiderlaan. De druk gebruikte voetweg kreeg een nieuw en breder wegdek en een breder brugje over de Gaverbeek. De voetweg kreeg met Potegemwegel ook als eerste trage weg in Waregem een officieel naambord, dit met de steun van de provincie. Ze vallen op door hun groene kleur en zijn zo zichtbaarder in het straatbeeld.
De Hoogmolen-, Ossekop-, Paters-, Ter Elst- en Potegemwegel in Waregem en de wegels op Ter Zompt - Kleurvinge en Kouters in Beveren-Leie werden vernieuwd. Een volgende stap in het uitrollen van een netwerk van duurzame fiets- en wandelverbindingen was de Olifantwegel in Nieuwenhove. Die hebben zeker een positieve rol gespeeld bij heel wat troostende wandelingen tijdens de huidige coronacrisis.
Groot-Waregem telt 185 trage wegen. Het stadsbestuur beoogt een slimme aaneenschakeling van voetpaden, autoluwe straten en trage wegeltjes. In dat kader moet ook de heraanleg gezien van de verbindingen in Het Spei, Churchilllaan, Damweg en Zuiderlaan in Waregem, het zgn. Bernardpad in Desselgem en de Stuivenberg- en Leenakkerstraat in Beveren-Leie. Het Bernardpad verbindt de stedelijke basisschool via de Wijwaterputweg met de Meierie en de Astridlaan (Dries - Insectenwijk).
Dit jaar neemt het stadsbestuur opnieuw vier trage wegen in de deelgemeenten onder handen. Voor het project, dat net geen kilometer aan nieuwe paden omvat, trekt Waregem 336.000 euro uit. Nu gaat het bijvoorbeeld om het weggetje aan het kruispunt van de Barmbeekstraat en de Grote Heerweg in Beveren-Leie. Dat pad richting de Leie bestaat uit grind en aarde, maar er komt een opwaardering met een tweekarrenspoor in beton. Naast de weg komt een buffergracht, waar het regenwater in de bodem kan sijpelen.
Nog in Beveren-Leie krijgt de verbinding tussen de Pontstraat en Beveren-Trakel er een wegel in beton bij. Ook hier voorziet het stadsbestuur zo'n buffergracht. In Desselgem geven we de wegel die van de Meierie naar de Liebaardstraat loopt een opfrisbeurt. In Sint-Eloois-Vijve komt een nieuwe weg van 236 meter die de Hoevelaan en de Trakelweg met elkaar verbindt.
Cultuurcentrum De Schakel gooit alle deuren toe en trekt naar buiten voor anderhalve maand culturele opluchting. Na een jaar van annuleren en verplaatsen, verkast het podium van binnen naar buiten. Van dinsdag 1 juni 2021 tot zaterdag 10 juli kan je op het grasplein naast het cultuurcentrum in Waregem terug een fris pakje cultuur opsnuiven tijdens BINNENsteBUITEN.
Het concept is simpel: wat binnen zou doorgaan, vindt nu gewoon buiten plaats. Naast De Schakel is het grasplein groot genoeg om jullie - op veilige afstand van elkaar en met perfecte verluchting - opnieuw te laten genieten van anderhalve maand optredens en voorstellingen. Op het programma staan topnamen die het afgelopen seizoen keer op keer verplaatst werden. Had je een ticket dan blijft dit natuurlijk gewoon geldig. Maar er is ook plaats voor een hele reeks nieuwe namen, zo is er voor elk wat wils.
Sommige artiesten zijn bereid om meerdere keren per dag te spelen. Ticketkopers van Alex Agnew, Raymond van het Groenewoud kregen ondertussen de kans om te herboeken. Kopers van een ticket voor Kommil Foo krijgen binnenkort een persoonlijk bericht. De lijnen staan open om extra tickets te kopen voor een streep live-muziek, een stevige brok theater of een avondvullende lachsalvo. Extra tickets via: www.ccdeschakel.be/Binnenstebuiten
Zondag 6 juni om 20 u. en 21.15 u. staat Ruben De Gucht geprogrammeerd op de Schakelweide met Sportman II. In Sportman II gaat Ruben Van Gucht op jacht naar legendarische uitspraken in de sportgeschiedenis. Grappige, beklijvende, historische en inspirerende uitspraken. Aan de hand van legendarische oneliners vertelt Ruben Van Gucht het verhaal achter de quote, het verhaal van de persoon die ze uitsprak, het verhaal van wat de gevolgen ervan waren. En geflankeerd door troubabroers Mathieu & Guillaume kom je te weten hoe die woorden een rol spelen in het leven van Ruben. Meteen zitten we in de sfeer voor het aanstaande Kampioenschap van België op 20 juni in Waregem.
Woensdag 9 juni brengen Mich en Raf Walschaert van Kommil Foo twee voorstellingen om 18 en 20 u. Ticketkopers van eerder aangekondigde voorstellingen ontvangen binnenkort een persoonlijk bericht met de mogelijkheid om gratis te herboeken. In 2021 staan Raf en Mich 32 jaar samen op de planken. In de concertversie van Oogst blikken ze terug op jaren onafgebroken maken en spelen. Hoog tijd dus om uit al dat moois een nieuwe voorstelling te destilleren. Een piano, een gitaar, een viool, hun twee karakterstemmen: meer hebben de broers Walschaerts niet nodig om hun publiek een memorabele avond te bezorgen. In een gezellige setting brengen ze zonder toeters en bellen hun mooiste liedjes en hun strafste verhalen.Kommil Foo, intiem op z’n best!
Het wordt een drukke kalender met ook Die Verdammte Spielerei op 10 juni met ‘Slockdown’, Raven Ruëll & Bruno Vanden Broecke (KVS) met ‘Ouder Kind’ op 16 juni, Raymond van het Groenewoud op 17 juni met ‘Glorieuze Bevrijding’, An Evening With Alex Agnew op 18 en 20 juni, Pascale Platel op 23 juni met ‘Gezegend zij’, Xander De Rycke op 1 juli met ‘Uitgerust & Immuun: Golf II’, Dylan 80 op 4 juli, Cirque Content Pour Peu (familievoorstelling) op 8 juli met ‘Entre le Zist et le Geste’, The Serious Five op vr 9 jul 21, Anderslander & STIJN op 10 juli.
Sint-Michielsbeweging verhuist van Biest naar Karmel
De Sint-Jozefskerk, waar de Sint-Michielsbeweging in Waregem nu thuis is, wordt omwille van het kerkenplan in 2021 gesloten. Er wordt nu een verhuis voorbereid naar het Woonzorgcentrum De Karmel in Waregem van de zorggroep Curando om er actief samen te werken met hun werking en dus niet zomaar een gebruiker van een ruimte te zijn. Op Pinkstermaandag 24 mei 2021 organiseert de St-Michielsbeweging aan het WZC De Karmel een openluchtviering met eerste steenlegging en boomplanting.
Zowel het kerkgebouw als de St-Jozefsparochie op de Biest werden opgericht in 1966. De eerste viering vond plaats op kerstavond van datzelfde jaar. De bewoning op de wijk Biest nam vanaf de 100 jaar geleden toe door de bouw van arbeiderswoningen, zodat omstreeks 1950 ook een school werd gesticht. Vanaf 1960 groeide de roep om een eigen parochie. Die werd gesticht op 1 mei van dat jaar (feestdag van Sint-Jozef) met de eerstesteenlegging voor een kerkgebouw. De nieuwe parochie kwam er door het enthousiasme van eerwaarde deken Jozef Verzele. De naam van de parochie verwijst naar deze initiatiefnemer, die op zijn beurt een houten beeld van de Heilige Jozef schonk. De kerk, naar ontwerp van Paul Felix, werd met kerstmis 1966 in gebruik genomen. Dit jaar wordt de kerk onttrokken aan de eredienst en in gebruik worden genomen als school en kinderopvang.
Het betreft een zaalkerk in de stijl van het naoorlogs modernisme, als een betonnen constructie met plat dak, en losstaande open klokkentoren van beton. Het interieur is sober, maar het bevat enkele schilderijen en beelden uit de jaren '80 van de 20e eeuw.
De parochiale gemeenschap op de Biest stond allesbehalve achter het kerkenplan. Dat bleek nog uit bijdrage in Biesteneirke op 29 november 2019. “De kerk van de Biest is de goedkoopste kerk van Waregem, zonder schulden. Naast de wekelijkse mis op zondag waren er de dopen, de begrafenissen, dagelijkse opvang voor de school, lessen van de school zoals muziek, turnen, bijlessen, wekelijkse repetities van het koor, regelmatig spreekbeurten, recitals, retraites voor het college, pastorale avonden, ontmoetingsruimte, schoolfeesten, grootouderbijeenkomsten, optredens, enz… Er is geen enkele kerk in Waregem waar de zondagsmissen zo worden opgeluisterd en zo wordt meegezongen en waar 5 tot 8 misdienaars behulpzaam zijn dankzij de Sint-Michielsbeweging, het is de jonge en nieuwe katholieke kerk, kerk voor de toekomst.”
Verhuis Pinkstergemeenschap
Na de succesvolle actie met De Warmste Doos voor alle bewoners van de Waregemse woonzorgcentra in december 2020, richt de Sint-Michielsbeweging in Waregem nu alle aandacht op haar verhuis van de Sint-Jozefskerk op de Biest naar de Karmel. De oorspronkelijke kleinere kapel die voorzien was in het WZC, krijgt een flexibele wand zodat de kapel toegankelijk is voor een grotere gemeenschap en deze extra ruimte ook voor ontmoeting gebruikt kan worden, wat voor de Sint-Michielsbeweging cruciaal bij gemeenschapsopbouw hoort.
Zo zal de Sint-Michielsbeweging een inclusieve en intergenerationele gemeenschap vormen waar men kiest voor vriendschap met bejaarden en liturgie viert met gezinnen met kinderen, tieners, volwassenen, senioren, bejaarden en hun eventuele familie, religieuzen, zorgverleners en vrijwilligers. De keuze om de geloofsbeleving altijd te laten samengaan met sociale inzet, krijgt in Waregem een natuurlijke invulling in deze vriendschap met bejaarden.
Pinkstermaandag 24 mei 2021
Charlotte Vanrobaeys en Klaas Decat : “Met de tieners fietsen we om 9.30u van de Biest naar de Karmel en houden dan op de site van de Karmel om 10.30u een viering in openlucht met max. 50 personen, zoals de maatregelen voorschrijven. Dit is samen met Raf Lust, projectcoördinator van Space for Grace. In de viering wordt een symbolische eerste steen gelegd en een boom als teken van nieuw leven gepland.”
In kerkgemeenschappen in Nederland, Duitsland en België werd de projectoproep ‘Space for Grace’ gelanceerd om financiële steun toe te kennen aan vernieuwende initiatieven. De Sint-Michielsbeweging in Waregem is een van de geselecteerde projecten. In dit kader komt de projectcoördinator, Raf Lust, op bezoek op Pinkstermaandag. Hij fietst deze week van project naar project en is op 24 mei te gast in Waregem.
Op de site van woonzorgcentrum De Karmel in Waregem start de tweede fase van de bouwwerken. In deze fase wordt het woonzorgcentrum uitgebreid. En na renovatie krijgt het oud herstelverblijf een nieuwe invulling. De werken moeten in de zomer van 2022 afgerond zijn.
Het gloednieuw woonzorgcentrum De Karmel Waregem werd op 19 november 2019 in gebruik genomen. De bewoners van het WZC Ter Bilkhage namen dan hun intrek in de kamers van wat ooit gekend was als het hersteloord van De Karmel. Het woonzorgcentrum is er gekomen nadat het O.L.V van Lourdesziekenhuis en Curando een samenwerkingsovereenkomst afsloten. WZC De Karmel telt vandaag 48 woongelegenheden. Na elf jaar had Waregem opnieuw zijn hersteloord De Karmel en kon een decennialange traditie op de Karmel worden verdergezet.
Het lokaal dienstencentrum als plaats van ontmoeting
Momenteel wordt de volgende fase van het bouwproject uitgevoerd. Hierbij breidt het woonzorgcentrum uit tot 60 woongelegenheden en 7 assistentiewoningen. Deze uitbreiding wordt aangebouwd in het verlengde van de nieuwbouw, waar vroeger de lagere school ‘Het Kleurenbos’ zich bevond. De kamers zullen afgewerkt zijn in de zomer van 2022.
De oude gebouwen van het herstelbedrijf. De ingebruikname is voorzien voor januari 2022. Het lokaal dienstencentrum zal ook ter beschikking gesteld worden van de lokale verenigingen.
“De Karmel wil een plaats van ontmoeting worden tussen al onze dienstverleningen en de buurt. Ook heel wat verenigingen zoeken een plek voor hun activiteiten, wij kunnen hen ontvangen” zegt zonaal directeur Anje Degraeve. Daarnaast wordt het park verfraaid en aangelegd. Het staat open voor de wandelaars van het stadsbos. In de tuin werden enkele kunstwerken geïnstalleerd, van de hand van Kris Van Gent, Jan Desmarets en Marleen Vandewalle. Aan de voordeur van De Karmel is een beeld van Willem Vermandere te bewonderen. De vijver werd uitgerust met een fontein en opnieuw voorzien van vissen.
Curando wil de verkeershinder voor de buurtbewoners tot een minimum beperken en streeft naar voldoende parkeerruimte. Curando zoekt samen met de stad Waregem naar een structurele oplossing om meer parkeergelegenheden te voorzien.
Op de foto ondermeer Paul De Meulemeester, voorzitter vzw Curando, Zonaal directeur Anje Degraeve, algemeen directeur Dirk Lips, aannemer Ibens, burgemeester Kurt Vanryckeghem, Schepenen Pietro Iacopucci, Rik Soens, ...
Volgende week opent Inloophuis ‘Thus’ in Waregem de deuren. T’HUS is een laagdrempelig ontmoetingshuis voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Het is gelegen in De Ark, Zuiderlaan 44 te Waregem (site jeugdcentrum). Dit initiatief kwam tot stand vanuit Groep Zorg H. Familie vzw - De Bolster, in samenwerking met Stad Waregem en OLV van Lourdes Ziekenhuis Waregem.
Kristof Vankeirsbilck (algemeen directeur Groep Zorg H. Familie vzw): “Groep Zorg H. Familie vzw heeft een lange traditie in de ondersteuning van mensen met een psychische kwetsbaarheid vanuit een kwaliteitsvolle herstelvisie gedragen door een ondersteuning op maat via verschillende deelinitiatieven in de Kortrijkse regio. Ook in Waregem werd de afgelopen jaren ingezet op een kwaliteitsvol aanbod binnen het initiatief Beschut Wonen ‘De Rank’. Begin dit jaar vonden we het tijd om de initiatieven en de expertises samen te leggen om deze verder te laten groeien i.f.v. een breder aanbod in de regio, het inloophuis ‘T’hus’ is een mooie vertaling hiervan.
Het inloophuis is een laagdrempelig ontmoetingshuis voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Rita Wietendaele (coördinator Groep Zorg H. Familie vzw, De Bolster): “We willen een ontmoetingsplaats, waar een thuisgevoel heerst en waar er veiligheid en warmte is, creëren. Het is een plaats waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en waar men ook gewoon kan ‘zijn’.”
Het kunnen ontmoeten en aangaan van betekenisvolle sociale contacten blijven belangrijke streefdoelen in een herstelproces onder de noemer ‘herstellen doe je zelf maar niet alleen’. Ont- moeten primeert, men hoeft er niets. Men kan er terecht voor een vrijblijvende babbel. We gaan voor individuele en ook verbindende zorg. Samen gaan we op pad om te verkennen hoe we alle levensdomeinen in iemand zijn herstelproces kunnen optimaliseren met als ultieme doel kwaliteit van leven te verbeteren.
Noël Cierkens (directeur OLVL Ziekenhuis Waregem): “We steunen dit project graag omdat het essentieel is dat ook de bevolking van Waregem en omgeving van deze vorm van dienstverlening kunnen genieten. We geloven immers echt in nog intensievere samenwerking tussen eerstelijnszorg en allerlei vormen van laagdrempelige zorg dicht bij de bevolking én het ziekenhuis als één van de pijlers van waardegedreven zorg.
T’hus wil ruimte creëren voor ieders levensverhaal en met erkenning en zorg de bezoekers op de eerste plaats zetten. Door het aanbieden van zowel ontspannende activiteiten als van psycho-educaties willen we mensen ondersteunen in hun herstelproces.
Joost Kerkhove (Schepen Stad Waregem): “Vanuit het beleid zijn we zeer gelukkig met dit initiatief. Het is een mooi voorbeeld van hoe je door samenwerking en het bundelen van krachten een integrale aanpak kan garanderen en realiseren. Hiermee vullen we een lacune in op ons grondgebied. Het psychisch welbevinden van onze mensen vraagt immers ook de nodige aandacht. Door de centrale ligging van De Ark is het activiteitencentrum makkelijk bereikbaar en toegankelijk”.
Groep Zorg H. Familie vzw, De Bolster maakt deel uit van het netwerk Geestelijke Gezondheidszorg Zuid-West-Vlaanderen. Indien gewenst kan er vanuit T’hus een warme overdracht zijn naar gepaste herstelondersteuning. Op die manier hopen we ook preventief iets te kunnen betekenen.
T’hus wordt gedragen door een team van vrijwilligers met ervaringskennis. Dit is volledig nieuw in de regio. Ervaringskennis is een bijkomende bron van kennis in de wereld van de Geestelijke Gezondheidszorg, die meer en meer ingang vindt in verschillende organisaties. Groep Zorg H. Familie vzw, De Bolster is voor de regio één van de pioniers in het werken met ervaringsdeskundigheid.
Kelly Vercaigne (medewerkster van T’hus en deskundige in ervaringswerken) zal het team van vrijwilligers coachen zodat deze hun eigen verhaal kunnen overstijgen ten dienste van de andere.
T’hus is gelegen in De Ark in de Zuiderlaan 44 te Waregem.
Aan de oude Leie-arm in Sint-Eloois-Vijve plant De Vlaamse Waterweg de aanleg van een nieuwe vispassage aan de oude stuw, die trouwens ook wordt gerenoveerd. De werken kaderen in het rivierherstel, een Europees project van Seine Schelde Vlaanderen. De voorbereiding van de werken zijn gestart. Op het terrein zullen de werkzaamheden pas na de zomer opstarten.
De Vlaamse Waterweg blijft investeren in de waterweg aan de sluis in Sint-Baafs-Vijve. Naast de sluis op de rechtgetrokken Leie werd de afgelopen jaren een gloednieuwe moderne sluis gebouwd van 16 meter breedte en 280 meter lengte. Die is nu in gebruik genomen en is gestart met omgevingswerken. Op de plaats van de oude sluis komen nieuwe kaaimuren en een insteekdok. Zodoende wordt de overslagcapaciteit uitgebreid en krijgen de bedrijven in de buurt een extra stimulans.
Door de verbreding van de waterweg ter hoogte van de nieuwe sluis, zullen het jaagpad en de beek enkele meters moeten opschuiven. Naast de beek komt een groenstrook met bomen. Ter hoogte van de nieuwe sluis wordt ook een nieuw gebouw gebouwd met onder andere kantoren voor medewerkers van De Vlaamse Waterweg nv en stockageruimte voor reserve-onderdelen.
Renovatie stuw in Vijve
Ook de huidige stuw op de oude Leie-arm krijgt een opfrisbeurt. Stuwen regelen de stand van het water, maar dat betekent wel dat ze voor vissen een groot obstakel vormen. De bovenbouw krijgt een hedendaagse look die aansluit bij de stijl van het nieuwe dienstgebouw en de elektromechanische uitrusting wordt volledig vernieuwd. Het portiek van de stuw wordt volledig vernieuwd en krijgt een hedendaagse look. De gevelbekleding van het nieuwe portiek krijgt sluit aan bij de gevelbekleding van het nieuwe dienstgebouw. Zo worden alle bouwwerken omgevormd tot een mooi geheel.
Aan de stuw in Sint-Baafs-Vijve op de oude Leie-arm, bouwt De Vlaamse Waterweg in het kader van rivierherstel een vispassage om de verplaatsing van de vissen makkelijker te maken. Vissen verplaatsen zich voortdurend in een waterloop op zoek naar voedsel, voortplantingsplaatsen, overwinteringsgebieden of nieuwe leefgebieden. Stuwen zorgen voor een te hoge stroomsnelheid waardoor vissen er niet zomaar voorbij kunnen zwemmen.
De nieuwe vispassage komt in de oude, klasse I sluis. Dat gebeurt met de bouw van een ‘enkel vertical slot’-constructie, waarbij de vissen zigzaggen door de passage naar de andere kant. Daarnaast werkt men met een 'toegevoegd debiet'. Dit wil zeggen dat er ‘extra’ water via een klein, parallel kanaal in het laatste deel van de vispassage wordt ingebracht om zo de lokstroom voor de vissen te versterken. Tegelijk zorgt dit toegevoegd debiet ervoor dat de vispassage kan blijven werken in periodes van droogte.
Stuwen en sluizen vormen een fysiek obstakel en zorgen voor een te hoge stroomsnelheid van het water. Daarom is dit een knelpunt voor de vismigratie. Vissen kunnen er namelijk niet zomaar voorbijzwemmen. Waar mogelijk worden dan ook vispassages gebouwd om de verplaatsing van de vissen makkelijker te maken. Deze passages zorgen ervoor dat vissen trapsgewijs om een stuw of sluis heen kunnen zwemmen.
Er zijn verschillende soorten vispassages. Sommige bestaan uit een eenvoudige buis, sommige zijn heuse trappen. De vispassage is telkens aangepast aan de soorten vissen die in de waterweg voorkomen. Een vis merkt nauwelijks dat hij door een vispassage zwemt. Vissen zwemmen intuïtief tegen de stroom in. Daarom lokken we de vissen met een nagebootste stroming de vispassage in, een zogenaamde lokstroom. Door te zorgen dat de stroming vanuit de vispassage sterker is dan de stroming die van de stuw komt, sturen we de vis de goede kant op. De lokstroom mag niet te sterk zijn, want dan kunnen kleinere vissen er niet tegenin zwemmen.
Rivierherstel Leie
De Vlaamse Waterweg blijft werken aan een betere toekomst voor de binnenvaart om transport via het water een duwtje in de rug te geven. Ze doen hier ook aan rivierherstel en geven we zo de natuur weer alle kansen. Om grotere schepen een vlotte doorgang te verlenen op de Leie, wordt de rivier verruimd. Door meer ruimte te creëren, wordt de Leie heel wat toegankelijker voor de binnenvaart. Hierin kaderen de nieuwe brug in Desselgem en de nieuwe sluis in Sint-Baafs-Vijve. Eerder werd de brug in Vijve al verhoogd. Er komt meer ruimte onder de brug om schepen tot drie lagen containers te kunnen vervoeren. De sluis is nu voorzien voor grotere schepen.
Naast een verbeterde infrastructuur voor onze binnenvaart, is er in Waregem ook oog voor rivierherstel. Tussen Ooigem en Munkenhof, tussen Sint-Baafs-Vijve en Oude Plaats en tussen Desselgem en Schoonaarde worden oude meanders opnieuw verbonden met de Leie. De oevers worden bovendien op een natuurvriendelijke manier hersteld, zodat de rivier een waar paradijs wordt voor de ontwikkeling van typische fauna en -flora. Tot slot maken fauna-uitstapplaatsen het plaatje compleet. Hier kunnen dieren makkelijk uit het water geraken om langs de oevers op zoek te gaan naar een nestplaats of naar lekkers op het land.
Er bestaan verschillende soorten meanders. De meander Desselgem-Schoondale is een boogvormige meander. Hier wordt nog onderzocht of er bepaalde gedempte stukken terug open kunnen worden gemaakt en of een verbinding met de Leie wel wenselijk is en hoe die verbinding het best kan gebeuren. Via een constructie moeten we ook het waterpeil in de meander kunnen regelen.
Door de oude meanders opnieuw te verbinden met de Leie worden deze terug onderdeel van het riviersysteem. Hierdoor kunnen de ecologische kansen van de typische flora verbeteren en wordt de rivierdynamiek herstelt. Bij het opnieuw verbinden van de meander Desselgem-Schoondale met de Leie kan het water terug doorstromen en komen ook de aanpalende gronden weer in contact met de rivier.
Met deze aanpassingen zal het ook mogelijk zijn om het waterpeil in de meander te regelen. Hierdoor kunnen we in periodes met veel regen, voornamelijk in de winter, hoge waterstanden creëren waardoor natte natuur terug meer kansen krijgt in het valleigebied.
Kanaal Ooigem-Roeselare
Specifiek voor Wielsbeke betekent een verruiming van de waterweg op de Leie de renovatie van oude kaaimuren, het vernieuwen van het regionaal overslagcentrum (River Terminal Wielsbeke), het opwaarderen van natuurelementen en de herstelling van de sluis van Ooigem. Het kanaal wordt aangepast voor schepen tot klasse Va: 110 meter lang, 11,4 meter breed en een laadvermogen van 3.000 ton (Evenveel als 150 vrachtwagens!). Dat vereist diep water, hoge bruggen, toegankelijke sluizen en ruimte om elkaar veilig te kruisen.
Het kanaal Roeselare-Leie wordt aangepast voor hedendaagse binnenvaartschepen. Het kanaal is een belangrijke trafiekzone waarlangs steeds meer goederen vervoerd worden, en kan een upgrade gebruiken. Dit jaar herstelt De Vlaamse Waterweg kaaimuren en voert bagger- en oeververstevigingswerken uit ter hoogte van de firma Braet. Ze starten ook met de renovatie van de Ooigemse sluis. Die wordt in de zomer van 2022 gestremd tot het afronden van de werken later dat jaar.
Tijdens het Hemelvaartweekend van 13-16 mei krijg je een unieke kans om zowel het indrukwekkende pand Villa Gaverzicht als het unieke werk van Jonas Vansteenkiste te bewonderen. De talentvolle Kortrijkse kunstenaar Jonas Vansteenkiste is momenteel aan het werk in Villa Gaverzicht in Waregem. Met zijn artistiek project Membrane gaat hij op vraag van Leiedal de dialoog aan over het belang van modernistisch erfgoed. Jonas laat zich onderdompelen in de ruimtes, architecturale elementen en de persoonlijke verhalen van Villa Gaverzicht. Hij vertaalt deze in autonome sculpturen.
Dit artistieke project kadert binnen het Creative Europe-project Modernism for the Future 360/365 waarvoor Leiedal de handen in elkaar sloeg met onder meer Kaunas, Europese Culturele Hoofdstad in 2022, het Instituut voor Culturele Strategie (CSI, Lviv, Oekraïne) en Industra Art (Brno, Tsjechië). Intercommunale Leiedal is hierbij betrokken vanuit haar rol als intergemeentelijke onroerenderfgoeddienst voor Zuid-West-Vlaanderen. De internationale jury selecteerde 16 artistieke projecten. Twee kunstenaars gaan tussen 1 februari en 30 april 2021 aan de slag in de regio met Villa Gaverzicht in Waregem en het Joegoslaviëpaviljoen in Wevelgem. Tussen 1 mei en 30 juli 2021 gaan twee buitenlandse kunstenaars aan de slag met de IJzerwinkel in Wervik en de Verrijzeniskapel in Kortrijk. Vanuit onze regio stuurt Leiedal ook kunstenaars uit naar Kaunas en Brno: Erich Weiss en Malgorzata Maria Olchowska. De resultaten van de 16 werken worden in januari 2022 voorgesteld tijdens het openingsmoment van Kaunas als Culturele Hoofdstad 2022.
Bram Lattré (Leiedal) : “Het modernisme is een van de sterkste recente verhalen in Europa op het vlak van cultuur en architectuur, een beweging die Europese regio’s verbindt. Toch zien wij nog steeds onontgonnen kansen voor interculturele dialoog, culturele identiteit en toekomstbestendig hergebruik van onroerend erfgoed. We betrekken zowel lokale besturen, kunstenaars, eigenaars, gebruikers, experten als het bredere publiek. De kunstenaars-onderzoekers ontwikkelen met hun artistiek project een interpretatie van de gebouwen in kwestie als aanzet voor een holistische aanpak van duurzaamheid en een dialoog over het belang van modernistisch erfgoed voor deze en volgende generaties.”
Villa Gaverzicht, Churchillaan 16
Villa Gaverzicht is één van de mooiste pakketbootvilla’s van ons land. De villa werd in 1937 ontworpen door architect Gentiel Van Eeckhoutte en is een typevoorbeeld van modernistische interbellumarchitectuur, met allerlei gekleurde bouwvolumes die als blokken in elkaar passen. Villa Gaverzicht werd in 2009 door de Vlaamse Regering als monument beschermd.
Visueel kunstenaar Jonas Vansteenkiste (°1984) woont en werkt in Kortrijk. Hij stelde al diverse werken tentoon in binnen- en buitenland. Met Membrane verkent hij de architectuur, de diverse vertrekken en de persoonlijke elementen en verhalen van de vroegere en huidige bewoners van Villa Gaverzicht. Zijn ervaringen en inzichten vertaalt hij in autonome sculpturen. Deze weerspiegelen de drie verschillende lagen van zijn onderzoek.
“Membrane verwijst naar mijn overtuiging dat een woning en zijn omgeving als een soort tweede huid functioneren voor zijn bewoners. Die huid knelt soms en is op andere momenten net te ruim voor ons tijdens onze zoektocht naar betekenis en zingeving.” Jonas wil de bezoekers een actieve rol geven en hen uitnodigen om fysiek en mentaal aan de slag te gaan met de beeldtaal die hij ontwikkelt op basis van zijn residentie in Villa Gaverzicht.
De kunstenaar, de eigenaar van Villa Gaverzicht, Leiedal, het stadsbestuur van Waregem en Be-Part, Platform voor actuele kunst zetten daarom tijdens het Hemelvaartweekend de deuren open om je mee te laten reflecteren op de modernistische villa en het werk van de kunstenaar.
Waregem Tekent
Op zaterdag 15 mei kun je ook deelnemen aan Waregem Tekent in de tuin van Villa Gaverzicht. Ga met een gratis schetsboekje en potlood aan de slag en schets je unieke plaatje op papier. Geen zorgen als je niet de nieuwe Picasso bent: iedereen kan deelnemen. Mis deze unieke kans niet om zowel het indrukwekkende pand als Jonas zijn werk te bewonderen.
Reserveren op voorhand is verplicht en kan via www.waregem.be/villagaverzicht Dit artistieke project kadert binnen het Creative Europe-project Modernism for the Future 360/365 waarvoor Leiedal de handen in elkaar sloeg met onder meer Kaunas, Europese Culturele Hoofdstad in 2022. Intercommunale Leiedal is hierbij betrokken vanuit haar rol als intergemeentelijke onroerenderfgoeddienst voor Zuid-West-Vlaanderen. Drie andere kunstenaars/collectieven gaan elders in de regio aan de slag met het Joegoslaviëpaviljoen in Wevelgem, de IJzerwinkel van Huib Hoste in Wervik en de Verrijzeniskapel in Kortrijk. Vanuit onze regio rollen ook twee kunstenaars in het buitenland een artistiek project uit rond toonaangevende modernistische gebouwen. info: https://jonasvansteenkiste.wixsite.com/portfolio/me
Hulde Kampioen André Defoort met boek en wandeling
Op 20 juni 2021 organiseren SV Zulte Waregem, Dwars Door Vlaanderen en Stad Waregem het Belgisch Kampioenschap Wegwielrennen. De profs rijden voor het kampioenschap 4 x de Briek Schotte Ronde en 4 x de André Defoort Ronde, zodat ze op het parcours 8 x passeren door Beveren-Leie en Desselgem. Een mooi eerbetoon aan André Defoort, die exact 80 jaar geleden het BK won op de Citadel in Namen. Briek Schotte werd tweemaal wereldkampioen, maar nooit Belgisch kampioen. In 1985 werd Paul Haghedooren kampioen in Halanzy. Hij woonde toen langs de Gentsesteenweg in Desselgem.
In dat kader van het kampioenschap in Waregem hebben Marc Vercruysse en Dirk Defoort een actie opgezet, waarvan de opbrengst ten goede komt aan SoNoBeg (Solidariteitsfonds Noodlijdende Beverse gezinnen) en VZW Ten Anker (voor mensen die het moeilijk hebben). Enerzijds is er een speciale champagneverkoop Delicham, die capsules hebben met afbeeldingen van André Defoort. Daarnaast zorgde brouwerij Bavik voor pakketten Kwaremont, ook met speciale capsules gemaakt. Anderzijds wordt deze week een biografisch boek uitgegeven met als titel: “André Defoort, Flandrien en Volksvriend”. Het is een uniek boek met heel veel foto’s, niet verkrijgbaar in de boekhandel en kost 25 euro. Info en voorintekeningen: Marc Vercruysse, 0471 07 54 69 of vercruyssemarc@skynet.be en Dirk Defoort, 0475 59 63 07 of d.defoort@skynet.be. Boek en/of champagne worden aan huis geleverd in Beveren-Leie en deelgemeenten.
André Defoort (°Harelbeke, 22 juli 1914 - †Beveren-Leie, 14 januari 1972) was beroepsrenner van augustus 1934 tot 1944 en werd Belgisch kampioen in 1941 op de Cmitadel in Namen. Hij behaalde als prof 26 overwinningen op de weg en 32 overwinningen op de piste. Een mooi palmares ondanks een jaar legerdienst 1935-36 en daarna gemobiliseerd voor WOII, waardoor hij bijna twee jaar weinig kon koersen.
De oorlog heeft André Defoort zeker afgeremd. Hij werd verschillende keren opgeroepen voor de dienst en kon zich dan niet concentreren op het wielrennen. Een beetje in tegenstelling tot generatiegenoot en goeie vriend Marcel Kint die daarvoor wel meer tijd kreeg. Bij de nieuwelingen was hij bijna onverwinnelijk. In 1932 won hij 37 wedstrijden en in 1933 won hij drie op vier wedstrijden. In 1934 won hij de Ronde van Vlaanderen voor onafhankelijken. Ook bij de profs heeft hij nog een mooie erelijst bijeen gekoerst. Hij kon aardig uit de voeten in het rondewerk en had alles in zich van een oerdegelijke, stevige flandrien.
Daarnaast was hij ook een grote volksvriend die samen met Ivonne Deneve in hun café Sportpaleis heel wat klanten over de vloer kreeg. Vandaar ook de ondertitel van het boek: flandrien en volksvriend.
Dirk Defoort: “Over mijn vader is tot nog toe niet zoveel verschenen. De informatie voor het boek haalde ik uit het familiearchief. Gelukkig had wijlen Marcel Decavel, een fervente wielerfanaat die een enorme verzameling krantenknipsels en foto’s over het wielrennen verzamelde, ook van mijn vader een vrij gedetailleerd overzicht van zijn loopbaan nagelaten. Dat document vormde de basis. Ik ging verder op zoek naar documentatie in kranten en tijdschriften. Ook heel wat onbekende foto’s kwam ik op het spoor. Het resultaat is het boek, gedrukt en uitgegeven bij drukkerij Baert in Beveren-Leie. Het verschijnt naar aanleiding van het BK Wielrennen dat op 20 juni van dit jaar in Waregem wordt gereden. Een deel van het parcours is genoemd naar mijn vader.”
Marc Vercruysse: “Ik vernam dat Dirk bezig was aan een boek over zijn vader en stelde voor om het heel wat ruimer aan te pakken. Niet alleen bedoeld voor de familie maar eigenlijk voor iedereen die in het wielrennen en in de geschiedenis van de flandriens is geïnteresseerd. Vandaar dat wij de voorbije maanden goed hebben samengewerkt. Belangrijk is dat het dit jaar precies 80 jaar geleden is dat André Defoort op de Citadel in Namen de tricolore trui mee naar huis mocht nemen. Da’s zeker voor Waregem een belangrijk feit dat wij willen herdenken in de aanloop naar het BK. Goed dat de organisatoren van de titelkoers daarmee rekening hebben gehouden door de naam van de Beverse wielerkampioen op te nemen in het parcours dat voor een deel door Beveren-Leie zal trekken. Dat is meer dan verdiend. André was in zijn tijd een zeer goeie renner, zowel op de weg als op de piste.”
André Defoort wandeling
Er komt ook een nieuwe wandeltocht van 8 km in Beveren-Leie, genaamd “De André Defoort-Wandeling“. Het parcours loopt doorheen het woondorp van André Defoort waarbij de drie Beverse woonplaatsen van André - eerst met zijn ouders én daarna met zijn vrouw Yvonne Deneve - in het parcours zijn verwerkt.
Het gezin Defoort-Meesseman met André als tweede zoon, verhuisde in 1929 van Harelbeke naar Beveren-Leie, en nam haar intrek in de Leenakkerstraat 38. Vroeger was dit café “Sportman”. De ouders van André hebben hier het café geopend. Vader André was geboren in 1914 en was dus 15 jaar toen ze naar Beveren verhuisden. André heeft hier gewoond tot zijn huwelijk in 1943 en alle sportieve overwinningen werden hier gevierd en … nederlagen doorgespoeld. Het opschrift “ café Sportman” is nu overschilderd maar als je goed kijkt, zie je het nog.
Na zijn huwelijk in 1943 is André naar (huidig) Ruifeleinde 11 verhuisd om er samen te wonen met zijn echtgenote Yvonne Deneve. Op deze melkhoeve woonde Achiel Deneve, de vader van Yvonne. Deze had zijn echtgenote Margriet Goussaert verloren door een dramatisch sterfgeval. Ze was in het kraambed gebleven bij de geboorte van hun vierde kindje. Achiel bleef dus achter met drie kleine dochters. Yvonne was de jongste en amper 2 jaar oud.
André had ondertussen een pand gehuurd langs de Kortrijkseweg 207 en vestigde zich hier voorlopig als fietsenmaker. Yvonne reed rond met de “triporteur” vol zuivelproducten, in het dorp Beveren-Leie. André ( Foorie ) en Yvonne ( Vontje ) zijn bij Achiel blijven wonen tot 1950 en zijn dan verhuisd naar hun nieuwbouw, café “Sportpaleis”, met bijhorende fietsenzaak.
Het traject passeert of benadert daarbij ook de woonplaatsen van vele familieleden van André Defoort, die nu nog steeds in Beveren-Leie huisgevestigd zijn !
Het parcours van “De André Defoort-Wandeling“ is uitgestippeld door ex-Bevernaar Ron Verbeke, vriend en voetbalmakker van Dirk Defoort, indertijd bij KSK Beveren-Leie toen de ongekende Francky Dury er zijn succesvolle trainerscarrière startte. Deze wandeling omvat vrijblijvende opdrachten en is gelukkig ook kindgericht vanaf de leeftijd 7-8 jaar. Ook mensen begeleid in een rolstoel, of baby’s en kinderen in een kinderwagen kunnen deze tocht maken. Er valt wel een spoorwegbrug te overbruggen en een ondergrondse fiets- en wandeltunnel in en uit te stappen… Méér info is te vinden in de bijlage én op website www.v-route.be
Erfgoedwandeling langs vroeger Waregems nachtleven
Van zaterdag 24 april tot zondag 9 mei presenteert het Stadsarchief i.s.m. de Statievrienden en de Stadsbibliotheek een erfgoedwandeling langs locaties uit het vroeger Waregems nachtleven. Het initiatief kadert binnen de jaarlijkse Erfgoeddag, De jaarlijkse hoogmis van het erfgoed, Erfgoeddag, viert haar 20-jarige jubileum met het thema De Nacht. De grootse feesteditie stond aanvankelijk gepland in 2020 en kan dit jaar onder aangepaste omstandigheden wel doorgaan. Het stadsarchief, erfgoedvereniging Statievrienden en de bib hebben de handen in elkaar geslagen om dit jaar in Waregem een coronaveilige erfgoedbeleving te kunnen presenteren, waarin liefde en passie voor erfgoed centraal blijft staan. De vorig jaar voorziene nachtelijk feestevenement kan evenwel ook dit jaar niet doorgaan. De denkbeeldige kroegentocht door het Waregemse centrum kan gewandeld van 24 april tot 9 mei.
Beleef ‘Waregem by night’ aan de hand van een wandeling langs legendarische locaties uit het Waregemse nachtleven. Oude herbergen, vergane cinema’s en hedendaagse tentoonstellingen passeren de revue. Ga op stap tijdens deze (avondlijke) tocht met de ErfgoedApp. Tijdens het Erfgoeddagweekend lees je extra verhalen op de infopanelen. Het start- en eindpunt van de wandeling is de bibliotheek. De wandeling blijft ook na Erfgoeddag beschikbaar.
Tip: download vooraf de erfgoedapp op je smartphone via de QR-code!
De Statievrienden verrichtten de nodige opzoekingen samen met het stadsarchief. De Statievrienden bereiden een nieuw boek voor over het herbergleven vanaf eind achttiende eeuw tot heden. U kunt ook nog altijd deelnemen aan de hun fotowedstrijd rond het Waregemse herbergleven, waarvan de uiterste inleveringsdatum wellicht eind augustus wordt. De erfgoedwandeling was vooral het werk van stadsarchivaris Thomas Bertram, administratief medewerker Janne Gysels en de Statievrienden Hendrik Ghistelinck (info herbergleven) en stadsgids Bernard Vandenbussche (wandeling).
Aan de hand van een avondwandeling van een viertal km biedt het Waregemse aanbod voor erfgoeddag een nostalgisch beeld over het uitgangsleven van pakweg een halve eeuw geleden. De erfgoedtocht start in de bibliotheek op het boekenplein aan de Zuiderpromenade. Vandaar gaat het naar de Markt en worden het uitgangsparcour gevolgd langs de Stationsstraat, Noorderlaan, Olmstraat en langs de Stedelijke Academie naar de Stormestraat. Langs het parcours staan elf didactische borden, die het verhaal vertellen van de nostalgische plek van het Waregems uitgangsleven uit de 20e eeuw.
De Markt, met brouwerij Damman, was gegeerd door de feestneuzen, In het Zangershof kon je terecht voor een toneelvoorstelling van Kunst en Eendracht, dat in 1901 verhuisde naar een nieuwe zaal achterin gasthof De Rode Poort in de Stationsstraat. Zowat 50 jaar geleden floreerde daar het kunst- en liedjescentrum De Hoop. De Zwaan en de Gouden Leeuw waren andere herbergen op het markplein. In park Casier gingen onder meer in 1958 Tirolerfeesten door. Waregem telde aantal dancings zoals langs het parcours Cirao.
De Statiewijk telde net als Olmstraat tientallen herbergen zoals Gambrinus, Au Pavillon, De Mooie Molen, Hotel Du Parc, … We komen ook langs het klooster van de Paters Oblaten, dat werd omgevormd tot de Academie voor Muziek, Woord en Dans en de Academie voor Beeldende vorming. Waregem kende reeds in 1865 een Academie voor Architectuur en Kunst of Tekenschool. Een cruciale straat in het nachtleven van Waregem was zeker de Setormestraat met verschillende cafés en festiviteiten. Onder andere café In den Tuba, Dancing Palace 28 en De Groene Lanteern waren er gevestigd.
De erfgoedwandeling langs de uitgaansplekjes van vroeger kunt u wandelen tot zondag 9 mei. Nadien blijft de route bestaan en wordt ze opgenomen in het toeristisch aanbod voor wie de stad een bezoekje wil brengen en meer wil vernemen over haar geschiedenis. Voor dat alles is vanaf 24 april een app beschikbaar, die je via de website van Waregem kan downloaden.
Gesloten Sectoren krijgt verlengstuk in boek en tentoonstelling
Begin december vorig jaar, dus in volle tweede covid-lockdown, startte Dirk Van Overwalle van DVO Photographics een fotoreeks met portretten van mensen uit ‘gesloten sectoren’. Het is een campagne om de Waregemse ondernemers, die zwaar getroffen waren door deze gezondheidscrisis, een gezicht te geven. Zowat 50 prachtige zwart-wit foto’s verschijnen op social media, samen met het verhaal achter de afgebeelde ondernemer. De fotocampagne wordt ook nog gebundeld in een boek en een openlucht tentoontelling.
Dirk Van Overwalle heeft al ruim 30 jaar ervaring als professioneel fotograaf. Hij volgde zijn opleiding aan Sint-Lucas Gent voor architectuurtekenen (80-84) en Bachelor of Arts publiciteit en fotografie (84-88). Zijn bedrijf DVO Photographic is gevestigd in de Boulezlaan. Hij opende begin dit jaar nog zijn gloednieuwe fotostudio in Wielsbeke.
Gesloten Sectoren
Dirk Van Overwalle: “De maatregelen om covid in te dijken hebben ook een grote impact gehad op ons beroep van fotograaf. De opdrachten daalden zienderogen. Maar ik kon toch wel in beperkte mate verder werken. Vele ondernemers waren er erger aan toe en zagen hun activiteit tot nagenoeg nul herleid. Het idee om iets te doen voor hen kwam van twee verschillende kanten. Onze Waregemse Unizo-voorzitter Peter Van Luchene deed een oproep tot de bestuursleden om na te denken over wat kon gedaan worden voor de getroffen ondernemers en anderzijds had ik contact met Berten Steenwegen, een collega-fotograaf uit Aartselaar. Deze laatste is voorzitter van de Vzw Studio, een Vlaamse federatie voor fotografen in hoofdberoep, die gestart was met een project om mensen uit de horecasector een hart onder de riem te steken.”
“Met mijn project wil Ik zelfstandigen die zwaar getroffen zijn door de corona-crisis een gezicht geven, vooral in de sociale media. Ik beperk me niet tot de horeca, want ook andere sectoren zoals kappers, wellness en schoonheidsinstituten werden in volledige Lockdown geplaatst. Die kunnen ook een steuntje gebruiken. Maar een gezicht geven is niet voldoende. Het was ook de bedoeling de betrokkenen hun verhaal te laten doen: hoe ervaren ze de crisis, hoe proberen ze de problemen op te lossen? Wat vooral opviel waren de boodschappen vol hoop en de positieve ingesteldheid van de ondernemers, ondanks het loodzware jaar dat ze achter de rug hebben.”
“Ik heb heel wat zelfstandigen gecontacteerd. Ik wou het sober en sereen houden. Op die manier wilde ik hun ziel bloot leggen. Daarom maakte ik zwart-wit foto’s. Hen fotograferen en hen zo een gezicht geven was een ding, maar ik wilde meer. Iedereen heeft zijn eigen verhaal van ontmoediging, frustratie, initiatief nemen, hoop op de toekomst. Ze kennen allemaal miserie, maar we stellen vast dat ondernemers niet bij de pakken blijven zitten. Dat wil ik aantonen met dit project. Met elke fotoshoot kwam altijd een creatief, grotendeels positief en emotioneel verhaal naar boven. De betrokkenen spreken ronduit over herstructureren, hun passie voor hun beroep, aanpassen aan huidige omstandigheden.”
“Het was wel een persoonlijke gratis opdracht waar zowel de geportretteerde zelfstandigen als ikzelf veel deugd van hadden. Op deze manier mensen steunen geeft een goed gevoel, dat niet in geld is uit te drukken. Kortom, dit is een van de warmste opdrachten die ik ooit realiseerde. De dankbaarheid van, het persoonlijk contact met en de warme ontvangsten door de ondernemers, niet evident in huidige omstandigheden, zullen me altijd bijblijven. Met dit project keerde ik ook terug naar mijn roots. Ik ben ooit gestart als portretfotograaf, maar sedert vijf jaar zit ik volledig in de B2B fotografie, fotografie voor bedrijven en reclamebureaus. Ik heb daartoe in 2020 een nieuwe professionele studio geïnstalleerd met de modernste technieken . Het was dus even aanpassen, maar ik heb dat met plezier gedaan.. De gefotografeerde ondernemers mogen hun foto houden en gebruiken voor doeleinden die ze zelf bepalen. Voorwaarde is dat ook ik ze mag gebruiken.”
Om deze vijftig beelden en verhalen levendig te houden, bundelt Dirk Van Overwalle alles in een boek dat eind september zal verschijnen. Dirk Van Overwalle legt uit: “De foto’s worden aangevuld met een interview, zodat de verhalen uitgebreider aan bod komen dan in de social media-campagne. Bij Unizo-Waregem, waar ik al jarenlang bestuurslid ben, kwam bovendien het idee om alle foto’s in een openlucht tentoonstelling te gieten. In september zullen de foto’s en verhalen in het Waregemse straatbeeld opduiken. Het doet me veel plezier dat de campagne die ik gestart was nog een mooi vervolg krijgt. Het was zo aangenaam om de drive bij deze ondernemers te zien. Het zijn stuk voor stuk inspirerende verhalen om te delen.”
Dit jaar kon het Huldefeest van de Cultuurraad niet doorgaan wegens gekende de noodgedwongen omstandigheden tegen covid-pandemie. De Waregemse Cultuurraad hield er echter wel aan om zijn cultureel verdienstelijken toch te betrekken in een kleine stoephulde. Volgend jaar in maart tijdens het Feest van de Cultuurraad krijgen ze nog een uitgestelde hulde voor publiek. We belichten hier een drietal gehuldigden.
Hendrik Ghistelinck
Hendrik Ghistelinck werd gehuldigd door de Cultuurraad voor 25 jaar socio-culturele verdienste als vrijwilliger in het brede culturele veld met toonaangevende functies. Hij werd voorgedragen door de Statievrienden, waarvan hij al ruim zes jaar stichter-coördinator is. Niemand twijfelt aan de culturele verdiensten van Hendrik Ghistelinck voor de Waregemse gemeenschap.
Hendrik Ghistelinck (°2 okt 1950) was in 1968 medestichter van jeugdhuis Flash en in 1970 medestichter van de Waregemse Jeugdraad. Hij maakte de overgang mee naar Jeugdhuis Aksent, met activiteiten in wijkcentrum Gaverke. De Waregemnaar kon ook nadien steeds beroep doen op zijn vrijwillige inzet voor het activeren van het Waregemse verenigings- en vrijetijdsleven.
Sedert 1988 was hij organisator van de activiteiten van NCMV-Unizo en Waregem Winkelstad met inbreng van culturele evenementen (animaties bij braderies, jaarmarkten, handelsbeurzen, verenigingsleven,…). Start Kleinste Steeple (1990) ism De Schakel, Malysia meets Waregem (1993), Muziek in ’t Park (1998), enz.
Hij was het werkpaard achter tal van publicaties zoals tijdschrift NCMV/Unizo, Millenniumboek 2000, 150 memorabele Waregemnaars (2001), jaarboeken (eerst jaarlijks nadien tweejaarlijks), 70 Waregemnaars (2003), 100 Ware Waregemnaars (2009), 60 Waregemse verhalen (2014). Vermelden we nog de honderden bijdragen met Waregemse historische/heemkundige inslag gedurende decennia in Het Nieuwsblad/De Standaard/Het Volk en het Gouden Blad.
Hij publiceerde verschillende bijdragen in de jaarboeken van De Gaverstrekd en tenslotte is hij al ruim 6 jaar coördinator van De Statievrienden (2 driedaagse expo’s, publicaties in De Gaverstreke, boek 100 spoortrekkers). De uitgave van het boek “100 Waregemse spoortrekkers” in de bijzondere corona-omstandigheden kan geschouwd worden als een van de Waregemse culturele hoogtepunten van 2020.
John Missant
Met John Missant (75j) huldigt de Cultuurraad een merkwaardige culturele persoonlijkheid, die als visuele verhalenverteller dagelijks de 3.463 leden van de facebookgroep “Waregem Historique” animeert met Waregemse nostalgie. John verbindt mensen met Waregem via zijn vele met foto’s geïllustreerde verhalen over het Waregemse verleden.
John Missant is al van jongsaf geïnteresseerd in de geschiedenis van Waregem. Het overlijden van zijn vader en zijn schoonvader luidde het begin in van zijn indrukwekkende verzameling, die hij deelt met de leden van de facebookgroep. John erfde al hun dozen met foto’s, wenskaarten, kranten en documenten van ‘hun tijd’. Zo groeide zijn eigen verzameling sterk aan en begon hij ook geregeld documenten uit te wisselen met de Geschied- en Heemkundige kring De Gaverstreke, de Waregemse Gidsenkring en het stadsarchief.
De FB-groep ‘Waregem historique’ is opgericht op 17 december 2012 door Fabrice Dezwarte, maar de groep kende de eerste jaren maar weinig succes. Dat kwam er pas na het aansluiten van John op 10 februari 2017 en het meedelen uit zijn rijk fotoarchief. De groep telt momenteel al 3,463 leden.
John : “Doordat ik mijn hele jeugd in de Boulezlaan woonde, kwam ik in contact met de facebookgroep van De Statievrienden. Dat was de start van mijn Facebook-activiteiten over de Statiewijk, die zich later uitbreidden naar ‘Waregem Historique’ met als voornaamste doel : historische documenten en foto’s over het mooie Waereghem te tonen. Mijn hobby werd meer en meer een passie en ik probeer toch dagelijns iets te posten. Ik denk dat ik daar tot nu toe vrij goed ben in geslaagd. Mijn aanpak blijkt bovendien een succes, want de groep groeide in de loop van de jaren aan van een 40-tal bij mijn aansluiting tot nu ruim 3400 leden.”
Dominique Biebau
Dominique Biebau (°Waregem, 10 april 1977) werd gehuldigd als cultureel verdienstelijk voor het behalen van de Hercule Poirotprijs voor beste Vlaamse misdaadroman (2019) en de Gouden Strop voor spannendste Nederlandstalige roman (2020). De prestigieuze prijzen werden toegekend aan zijn derde boek “Russisch voor beginners”.
Dominique Biebau is de zoon van Paul Biebau, geëngageerd in Waregems verenigingsleven en bestuurslid van OKRA trefpunt Waregem. In 2004 was Dominique Biebau al een van de laureaten van de VDAB-schrijfwedstrijd De Eerste Keer. Hij was ook laureaat bij Dichters in de Prinsentuin en de VPRO-wedstrijd Duizend Woorden. In 2010 schreef hij de Ward Ruyslinckprijs voor Kortverhalen op zijn naam. Hij woont thans in Bierbeek en is leraar Nederlands en Engels op een middelbare school.
In 2013 debuteerde Dominique Bibau met de politieke satire Trage Wegen, dat genomineerd werd voor de Debuutprijs 2014. In 2015 werd IJslands Gambiet gepubliceerd, een koude oorlogsthriller rond het thema schaken. Zijn derde boek, Russisch voor Beginners, verscheen in 2019. Met dat boek won hij in 2019 de Knack Hercule Poirotprijs voor beste Vlaamse misdaadroman van het jaar. Russisch voor Beginners won vorig jaar ook de Gouden Strop voor spannendste Nederlandstalige roman.
Met de publicatie van zijn debuutroman ‘Ontvleugeld’ bij uitgeverij Partizaan werd voor Desselgemnaar Hervé Vandesompele drie maanden geleden een oude droom werkelijkheid. De roman is intussen overal goed onthaald en is een voor de auteur een stimulans voor meer. Hij werkt momenteel al aan een tweede werk.
Hervé Vandesompele is een rasechte Desselgemnaar van 65 en vader van drie kinderen. In zijn actieve loopbaan was hij leraar Nederlands en Engels aan het VTI en het St.-Jozefsinstituut in Tielt. Tussendoor gaf hij ook les in De Bron. Pas toen hij in 2015 met pensioen ging, kon hij zijn vroegere droom gestalte geven. Zo zie je maar dat het nooit te laat is om creatief aan de slag te gaan.
Het schrijfproces nam ongeveer twee jaar in beslag, maar eindelijk ligt ‘Ontvleugeld’ in de boekhandel. Het is een psychologische roman geworden, geïnspireerd op eigen ervaringen aangevuld met een flinke portie fictie. Van de ene op de andere dag laat het hoofdpersonage Sara haar gezin in de steek om met een andere man een nieuw leven te beginnen in Nederland. Stef en de kinderen blijven ontredderd achter. Hij kan zich maar niet verzoenen met de situatie en graaft in het verleden om de ware oorzaak te achterhalen, maar wordt niets wijzer. Elk personage maakt op zijn of haar manier een identiteitscrisis door.
Vooral de impact van een relatiebreuk op de kinderen komt in dit verhaal sterk naar voor. De auteur wil als boodschap meegeven dat je als jongere vaak sterker uit zo’n situatie kan komen. Tijdelijk ben je misschien ‘ontvleugeld’, maar besef dat er betere tijden aanbreken als je maar nooit de kop in het zand steekt, een quote die in deze donkere coronatijden meer dan ooit van toepassing is. Als originele insteek wordt het huis waar het verhaal zich afspeelt gepersonifieerd. Het huis is toeschouwer, oordeelt niet maar laat zich af en toe verleiden tot een filosofische bedenking.
Het werk is verkrijgbaar bij drukkerij Meyhui, de Standaard Boekhandel en via de webshop van Partizaan en bol.com. De eerste reacties op bol.com, goodreads en de Standaard Boekhandel zijn alvast heel positief.
Inmiddels werkt Hervé aan een tweede roman met als thema ‘de klimaatopwarming’. Zo te zien smaakt het naar meer!
Morgen dinsdag 23 februari start het vaccinatiecentrum in Waregem Expo op. Het centrum staat in voor de inenting van alle (meerderjarige) inwoners van Anzegem, Deerlijk, Waregem en Wielsbeke. In de opstartfase worden echter eerst de zorgverleners verder gevaccineerd. Eens op volle capaciteit kunnen er meer dan 1000 mensen per dag gevaccineerd worden tegen het coronavirus, verdeeld over 6 vaccinatielijnen.
Alle informatie over het vaccinatiecentrum in Waregem Expo is te vinden via https://www.waregem.be/vaccinatiecentrum. Anzegem, Deerlijk, Waregem en Wielsbeke verwijzen naar deze heel overzichtelijke website om hun inwoners ook via digitale weg te informeren over de praktische kant van de vaccinatie tegen het coronavirus.
De inwoners van deze gemeenten krijgen immers de komende weken of maanden hun uitnodiging van Vlaanderen voor hun vaccinatie in Waregem Expo. De website en andere communicatiekanalen brengen en houden de betrokken inwoners zo eenduidig mogelijk op de hoogte over het vaccinatiecentrum.
Hoe raak je aan Waregem Expo? Hoe werkt het vaccinatiecentrum precies? Een infographic toont schematisch hoe het in Waregem in elkaar steekt, een filmpje neemt de bezoeker ook mee naar binnen. Op die manier hopen we ook onze inwoners warm te maken voor een vaccinatie. Hoe meer inwoners zich laten vaccineren, hoe sterker we staan tegen het virus. Dan wordt de kans ook groter dat we ook in onze regio stilaan weer luidop mogen dromen van vrijheid en de draad van ons leven terug kunnen oppikken.
In de loop van de dag komen de burgemeesters van de vier gemeenten een kijkje nemen. Het zijn Gino Devogelaere (Anzegem), Claude Croes (Deerlijk), Kurt Vanryckeghem (Waregem) en Jan Stevens. Alle aanwezigen dragen van begin tot einde een mondmasker, houden minstens 1,5 meter afstand en ontsmetten hun handen.
Het Hanengevecht van Emile Claus blikvanger van Kunstuur Mechelen
Momenteel loopt in Mechelen de merkwaardige tentoonstelling Kunstuur met daarin als één van de pronkstukken ‘Het Hanengevecht’ van de bekende Vijfse kunstschilder Emile Claus. In de media spreekt men eerder over een onbekend schilderij, maar het is wellicht het bekendste schilderij voor de modale Waregemnaar. Een afbeelding van het merkwaardig schilderij werd onder meer door familie Devos ook als leuke gadget gebruikt bij verkiezingen en een kopie kwam op die manier bij alle huisgezinnen in groot-Waregem. Het schilderij toont een volks Waregems gebeuren omstreeks 1880, waarbij de notabelen van de gemeente geamuseerd een hanengevecht volgen in een bijgebouw van herberg De Groene Lanteern, gelegen midden de huidige Stormestraat.
Uit de periode 1850 - 1950 krijgt u in Het Kunstuur 33 topwerken te zien van 19 Belgische kunstenaars. De kunstenaars van de eerste en tweede Latemse groep zijn prominent aanwezig. Maar ook in Mechelen, Wallonië en andere streken werden topwerken gemaakt. Het naturalisme, realisme, luminisme, impressionisme, symbolisme, expressionisme, fauvisme en surrealisme komen aan bod. Het was een periode die veel verschillende kunststromingen telde. Er is werk te zien van Emile Claus, maar ook van Gustave Vandewoestijne, die een tijd in Waregem woonde in het Rozenhuis.
Het Hanengevecht
Het schilderij van Emile Claus heeft niet alleen voor Waregem en de Statievrienden een speciale betekenis. Benevens de naam van de Vijvenaar Emile Claus heeft het volkse onderwerp een bijzondere aantrekkingskracht. Hans Bourlon, één van de bazen van Studio 100, hoorde over het werk vertellen en besloot daarop het kunstwerk op te sporen voor Kunstuur. Hij vond het schilderij terug in het kasteel van Potegem in Waregem. “Het werk heeft daar een aantal jaren opgerold gelegen in de kelder. Blijkbaar was men bang dat de Duitsers het tijdens de Tweede Wereldoorlog zouden confisqueren”, vertelt Bourlon. “Toen wij het kunstwerk zagen, was het vastgenageld in de lambrisering. Het was bijna een zwarte vlek, er was geen kleur te zien. Daarom hebben we het laten restaureren.”
De restauratie van het werk duurde bijna 100 uur. Maar het resultaat mag er zijn: een kleurrijk werk, waarop een dertigtal Waregemse notabelen uit de 19e eeuw staan, die aan de hand van een hanengevecht worden afgebeeld. "'Het Hanengevecht' verwijst naar de traditie van Rembrandt en Frans Hals. Zij schilderden 500 jaar eerder ook al notabelen aan de hand van een gebeurtenis", klinkt het.
Hans en Joost Bourlon namen contact op met de Waregemse Heem- en Geschiedkundige Kring De Gavertreke in het vooruitzicht van de publicatie voor hun tentoonstelling. Het antwoord werd verzorgd door Hendrik Ghistelinck, coordinator van de Statievrienden. Vraag was meer informatie op te zoeken over de locatie en de figuren op het schilderij.
Het schilderij “Het Hanengevecht” was een studiocompositie. Emile Claus (1849-1924) portretteerde eerst een aantal bekende Waregemnaars uit die tijd en die werden in 1882 opgenomen in het schilderij ‘Het Hanengevecht’.
Aangezien er door de schilder of andere bron geen schriftelijke namenlijst werd opgemaakt van de ca. 35 ‘aanwezigen’, en er ook weinig fotomateriaal bestaat uit die periode, blijft het gissen naar de volledige lijst. De voornaamste bronnen blijven de opsommingen die destijds werden opgemaakt door collegeleraar Walter Verschuere (1938-2010) en schoonheidsspecialiste Rosa Kerkhove (1928-2010). Die namen werden opgesomd in een bijdrage van Jan D’Haese over Emile Claus in het 9de jaarboek (1981) van de Gaverstreke.
Plaats van het gebeuren was een achterzaaltje van herberg ‘De Groene Lanteern’ gelegen in het midden van de toenmalige Kortrijkstraat (Stormestraat).
Ongeveer vijfentwintig figuren kunnen we benoemen waarbij minstens zes herbergiers.
Eerste rij onderaan (v.l.n.r.) : notaris Dufaux (1), met pijp, grafmaker en tevens uitbater van de Wapens van Zeeland Henri Deconinck (3), schoolmeester Hoornaert (4) met chronometer, herbergier Adolf Desmet (5) van ‘de Groene Lanteern’, spoorlegger en tevens winkelier Leo Verbeke (7), in de volksmond ‘Peetse Leos’ en ‘piqueur’ van de jachthonden Delantsheere, alias ‘Pottie’ (8) ;
Tweede rij (v.l.n.r.): pijlenraper Decabootere, met pet (9), die luistert naar de discussie van de heren Remi De Roose (11), herbergier van De Reisduif en Minjauw (20), Edward Huys (12), uitbater van buurtcafé ’t Zwijntje , met pijp en pet, August Desmet (14), ‘t baaske uit De Groote Pinte (Balling) ; bakker en herbergier Jan Coorevits (17) van De Transvaal (Statiestraat) ;
Derde rij (v.l.n.r.): molenaar Jules Verbauwhede (18) van de Hoogmolen werd naast vlashandelaar-winkelier Pierre Vullers (19) geplaatst. Zijn dochter Marie Vullers (29) mag het schuimende bier ronddragen en is de enige vertegenwoordigster van het vrouwelijk geslacht. De gebr. Van Damme (23 en 24) waren de broers van Henricus Van Damme van brouwerij St.-Amandus uit de Kortrijkstr. 98, een buurman van herberg ‘De Groene Lanteern’.
De ‘peinzende jongeman’ middenin is allicht een telg zijn van de touwslagers Popelier (21) uit de Balling en de blonde krullebol tegen het venster stelt allicht notariszoon Jefke Dufaux (34) voor. De man met pet, rechts bovenaan (links van de kinderen) zou metser De Bakker (33) zijn uit de Olmstraat.
Morgen woensdag 17 februari verhuisde het CM-kantoor in Waregem naar een splinternieuwe locatie aan de Zuiderlaan 7. Het CM-kantoor komt op het gelijkvloers van de kantoortoren Waterfront aan het voetbalstadion van SV Zulte Waregem. Het keivormige kantoorgebouw markeert de hoek van de Zuiderlaan met de Meersstraat. Het maakt onderdeel uit van een totaalproject met twee woontorens, een hotel en een parkeergebouw. Met de intrek van CM is het volledige kantoorgebouw in gebruik genomen.
CM verlaat daarmee haar vertrouwde stek op de Markt in Waregem. “Het gebouw op de markt had al een rijke geschiedenis achter de rug als cinemazaal, kledingwinkel en bakkerij”, zegt regioverantwoordelijke Paul Verschuere. “Daarna namen CM, het ACV en de vroegere BAC-spaarbank er hun intrek. Ook de CM-thuiszorgwinkel kreeg er een tijdje onderdak, maar uiteindelijk nam CM het hele gebouw in voor haar dienstverlening.”
De locatie van de CM op de markt roept bij velen inderdaad nog legendarische herinneringen op. Zaal Eldorado was het trefpunt voor toneel en cinema. Eind 1924 werd op die locatie al toneelmaatschappij Pogen gesticht als afdeling van het Kristen Werkersverbond van Waregem. Elke winter zagen vele Waregemnaars met verlangen het optreden van Pogen tegemoet. Pogen haalde tal van onderscheidingen, zoals in 1952 wanneer Pogen met hun werkstuk ‘Dood van een Rat’ te Kortrijk laureaat werden in eerste categorie. Eldorado was dan weer de trekpleister met wekelijkse filmvoorstelling.
CM was al een tijdje op zoek naar een nieuwe locatie. ‘Het moest een vlot bereikbare, moderne en grotere kantoorruimte worden waar discretie, persoonlijk contact en een vertrouwelijke sfeer centraal staan’, zegt Wouter Staelens, diensthoofd Gebouwen bij CM Zuid-West-Vlaanderen. ‘Het project Waterfront aan de rand van het centrum van Waregem voldeed aan al die voorwaarden. Al snel stapten we mee in dit nieuwe verhaal.’
Veel licht en ruimte
In het kantoor op de Zuiderlaan is er veel licht en ruimte. ‘Het kantoor is volledig omgeven door raampartijen. Dit zorgt voor een optimale lichtinval’, zegt Wouter. ‘Met de grote ramen halen we zoveel mogelijk daglicht binnen. Dat is aangenaam voor de medewerkers en de bezoekers, en bovendien goed voor de gezondheid.'
Het kantoor is handig ingedeeld. ‘Je komt binnen in een open wachtruimte met een onthaalbalie’, zegt Paul. ‘Heb je een afspraak, dan zal de onthaalmedewerker je doorverwijzen naar een tweede wachtruimte. Daar kan je in alle rust genieten van een koffie of water tanken uit de fontein.’
Het kantoor telt 7 gespreksruimtes voor afspraken met een consulent, maatschappelijk werker of medewerker van de pensioendienst. Daarnaast werden er twee consultatieruimtes ingericht voor afspraken met de adviserend arts en is er één grotere gespreksruimte voor afspraken met meerdere personen. ‘Achteraan het gebouw werd er ook nog een multifunctionele ruimte voorzien,' zegt Wouter.
Aandacht voor privacy
Of het nu gaat om een geboorteaangifte of een ingewikkeld medisch dossier, elk gesprek vindt in alle rust en privacy plaats. ‘Dankzij de individuele gespreksruimtes kunnen we elk dossier met de nodige discretie behandelen’, zegt Paul.
De rust en de privacy zitten zelfs in de details. ‘Alle gespreksruimtes kregen een subtiele bekleving, die de inkijk beperkt maar wel voldoende licht binnenlaat. De vloerbekleding heeft een warme uitstraling en dempt het geluid’, legt Wouter uit.
Inzetten op gezondheid
Er is ook ruimte voor een gloednieuwe dienstverlening: de CM-gezondheidsconsulent. ‘De coronacrisis laat een enorme impact na op onze gezondheid en kwaliteit van leven. Meer dan ooit voelen we dat gezondheid zoveel meer is dan niet ziek zijn. Mensen willen hun eigen gezondheid in handen nemen, maar weten vaak niet hoe ze dat moeten aanpakken’, zegt Paul. ‘Om tegemoet te komen aan deze behoefte, biedt het nieuwe CM-kantoor plaats aan een CM gezondheidsconsulent.’
De CM-gezondheidsconsulent helpt leden op weg naar een gezonder leven. ‘Alle thema’s kunnen hierbij aan bod komen, van eenzaamheid en stress tot verminderde zelfstandigheid en slaapproblemen,’ zegt Paul. CM-leden hebben recht op één adviesgesprek per jaar. Tijdens de coronacrisis is een fysiek gesprek bij de CM-gezondheidsconsulent niet altijd mogelijk. Daarom werd een gezond alternatief bedacht. ‘Je kan kiezen voor een online babbel of wandelgesprek in de buurt. Op die manier vindt het gesprek volledig corona-proof plaats.’
Daarnaast investeert CM in de toekomst ook in gezondheidspunten. Ook het nieuwe CM-kantoor in Waregem zal fungeren als een CM-gezondheidspunt. “Het wordt een fysiek en lokaal trefpunt waar mensen elkaar ontmoeten en samenwerken aan zorg, gezondheid en welzijn. CM richtte zich vroeger als ziekenfonds voornamelijk tot leden die ziek waren. Ons huidige gezondheidsfonds heeft een veel ruimer aanbod, ook specifiek voor gezonde mensen. In een CMgezondheidspunt willen we onze huidige dienstverlening verder verfijnen en een beweging tot stand brengen door het organiseren van workshops, infosessies en activiteiten rond gezondheid en preventie”, besluit Paul.
De Waregemse Cultuurraad huldigt traditioneel de eerste zaterdag van maart zijn cultureel verdienstelijken op het Feest van de Cultuurraad. Dit jaar kan het flitsend feest met hulde aan het cultureel vrijwilligerswerk niet doorgaan. Om de culturele laureaten van afgelopen jaar toch gepast te huldigen organiseert het bestuur van de Cultuurraad op zaterag 6 maart wel een soort culturele Waregem Koerse, waarbij alle laureaten worden bezocht en gehuldigd met eeen bordurengluren en klinkerklinken.
Op feest van cultuurraad 2020 kon hulde nog.
Mogen zich aan een stoepbezoek van de Cultuurraad verwachten (in alfabetische volgorde):
* Krist Balcaen n.a.v. 45 jaar muzikant en 21 jaar bestuurslid KMV De Leiezonen.
* Dominique Biebau n.a.v. de Hercule Poirot-prijs 2019 en Gouden Strop 2020..
* Coorevits-broers, aka Compact Disk Dummies n.a.v. de MIA voor beste Dance 2020.
* Mathias Coppens n.a.v. de buitengewone prestatie als o.a. componist van Hollywood-films.
* Tony Decavel n.a.v. 46 jaar muzikant en 36 jaar bestuurslid KMV De Leiezonen.
* Joseph Desmet n.a.v. 50 jaar bestuurslid vinkenmaatschappij Koninklijke Vlaamse Leiezangers Beveren-Leie.
* Hendrik Ghistelinck n.a.v. 25 jaar buitengewone culturele inzet.
* Lieve Kerkhove n.a.v. 50 jaar koorlid en 22 jaar bestuurslid Sint Gregorius zanggilde.
* John Missant n.a.v. zijn engagement als visuele verhalenverteller van de Facebook-pagina 'Waregem Historique'.
* Ruben Vandenborre n.a.v. zijn Netflix-kerstfilm "De familie Claus".
Worden eveneens gehuldigd:
* Con Cuore: 50 jaar jong.
* Gezinsbond Desselgem: 100 jaar jong.
* KWB Gaverke: 75 jaar jong.
Het bestuur van de Cultuurraad Waregem vindt die stoepbezoeken ontzettend belangrijk. Omdat we bedankingen voor jarenlange inzet, voor uitzonderlijke prestaties of voor inspirerende engagementen géén jaar moeten uitstellen.
Voorzitter Bert De Smet geeft nog mee : “Voor nu: blijf goed zorg dragen voor jezelf en voor elkaar. Zo hopen we snel weer opnieuw samen te genieten van cultuur! Voor de liefhebbers: op zaterdag 5 maart 2022 zijn we wél terug paraat voor het Feest van de Cultuurraad!”
Vandaag zaterdag 30 januari 2021 maakte Marnixring Waregem Leeuwercke de winnaars bekend van hun 23ste Georges Leroyprijs. De Georges Leroyprijs bekroont beginnende dichters en schrijvers die in het Nederlands schrijven en wordt tweejaarlijks uitgereikt. Winnaar werd Geert Viane uit Brugge. De tweede en derde prijs gaan naar Nederlanders.
Georges Leroy (1930-1977) was een Waregems letterkundige en beeldhouwer en was beroepshalve muziekleraar. We kunnen hem omschrijven als een ‘alles-kunstenaar’ of culturele duizendpoot, die zich volledig heeft ingezet voor het artistieke leven aan de Gaverbeek. Hij was ook auteur van een tiental kortverhalen en zijn kunstwerken worden internationaal gewaardeerd. In 1970 opende hij een kunstgalerij die hij "Da Vinci" noemde. Zij verwierf in korte tijd naam en faam en groeide uit tot een trefpunt voor grafische kunst in de regio. Hij was ook de stichter van het Gaverfonds en is hij ook de bedenker van de Gaverprijs voor schilderkunst.
Aanvankelijk reikte Marnixring Leeuwercke de Georges Leroyprijs uit aan beginnende dichters. Vanaf 2014 wordt de prijs uitgeschreven voor kortverhalen. Een mooi en boeiend kortverhaal schrijven is een uitdaging. Het is een nog grotere uitdaging om een mooi verhaal te schrijven in een heel beperkt aantal woorden. We noemen dit een "kort kortverhaal". Ingediende verhalen mogen maximaal 100 woorden bevatten. Elke deelnemer mag maximaal twee verhalen indienen met keuze uit volgende thema's: vrijheid, eenzaamheid, geluk.
De wedstrijd staat open voor auteurs uit België en Nederland die op 1 januari 2021 minstens 18 jaar zijn. Voor het eerst werd de wedstrijd ook uitgeschreven voor jongeren onder de 18 jaar in een aparte categorie.
Uitslag
In totaal telde de 23e Leroyprijs 393 geldige inzendingen voor volwassenen en voor de jeugd 17 inschrijvingen. In normale omstandigheden zou de prijsuitreiking doorgaan op zaterdag 30 januari 2021 op de Winterwoordennacht in Waregem. Omwille van de coronarestricties gaat de Winterwoordennacht niet door! Er moest dus jammer genoeg besloten worden om de prijsuitreiking ook niet fysiek te laten doorgaan. Op 30 januari zijn de winnaars van zowel de wedstrijd voor volwassenen als voor de jeugd bekend gemaakt op de website van Marnixring Waregem Leeuwercke www.mrwaregem.eu
Marnixring Waregem Leeuwercke is een Vlaamse serviceclub en is de enige serviceclub die als extra dimensie "het koesteren van onze taal en cultuur" in zijn doelstelling heeft toegevoegd. Hierdoor onderscheidt de Marnixring zich van alle andere serviceclubs. Marnixring Leeuwercke werd opgericht in 1975.
De jury van de 23ste Georges Leroyprijs bestond uit: Beerlandt Ingeborg, De Vos Mia, Roelens Arlette, Roelens Xavier, Vanhoutte Dirk en Verbeke Marianne.
De algemene beoordeling van de jury luidt: “We ontving veel inzendingen en ook veel sterke inzendingen. Gedichten, uitgewerkte metaforen en hartenkreten vielen genadeloos af, hoe mooi ook. Vervolgens vonden we het belangrijk dat de auteur bewees de taal en het denken in taal te beheersen. Elke auteur had maar maximaal honderd woorden ter beschikking. Dan moest elk woord wel op zijn plaats staan en tegelijk ook niet meer gezegd worden dan nodig. Suggestiviteit en sfeerschepping waren daarom even belangrijk als plot en personages.”
Uit een uiteindelijke shortlist van zeven verhalen werden de volgende drie verhalen en auteurs bekroond. De eerste prijs gaat naar het kortverhaal ‘Latifa’ van Geert Viaene uit Brugge. ‘Latifa’ van Geert Viaene wekt, zonder er ook maar één woord rechtstreeks aan te wijden, de gruwel in een slachthuis tot leven. De erg concrete taal, de subtiele klankrijkdom en de elliptische structuur grepen ons naar de keel. Bij herlezen werd het verhaal alleen maar onontkoombaarder.
De tweede prijs werd toegekend aan ‘Ware liefde’ van René Turk uit Zevenaar (Nederland). ‘Ware liefde’ geeft op een overtuigende manier een inkijk in de Roma-cultuur, maar meer nog in een menselijk, feilbaar hart. Elke zin geeft iets meer bloot. We moesten en bleven grinniken. De derde prijs gaat naar ‘Geluk’ van Lotje Steins- Bisschop uit Utrecht (Nederland). ‘Geluk’ is een sprookje met een mier, een eekhoorn en een mol. Er staat geen woord te veel in en weet in die honderd woorden geluk heel tastbaar te maken. Een verhaal voor alle leeftijden.
Wedstrijd jongeren
Over de wedstrijd voor jongeren luidt de algemene beoordeling van de jury : “Het aantal inzendingen en de algemene kwaliteit bij de jongeren lag ietsje lager. Daarom zijn we hier minder streng geweest en hebben we vooral gekozen voor drie beloftevolle verhalen die elk iets bijzonders hadden.”
De winnares van de Leroyprijs bij de jongeren is Liesl Vanoverberche uit Kluisbergen met ‘Herfstavond tussen de bomen’. "Herfstavond tussen de bomen" werkt zoals zovele verhalen met een pointe. Maar dit verhaal slaagt er als een van de weinigen in om ook spannend te zijn. Je haast je als lezer naar het einde.
De tweede prijs werd toegekend aan het verhaal ‘We lijken wel draken’ van Margot Vandenabeele uit Wielsbeke. In "We lijken wel draken" komen kind en moeder, verbeelding en verdorring, vrolijkheid en afwezigheid kernachtig tegenover elkaar te staan. Eenvoudig, maar toch een doordenker.
De derde prijs gaat naar ‘Elk eind is een begin’ van Margot Van Goethem uit Tiegem. ‘Elk eind is een begin" verrast door het gekozen perspectief. Pas al lezende ontdek je over wie het verhaal gaat. Zo nodigt het verhaal meteen uit tot herlezen en om meer te ontdekken.
Alle winnende verhalen en meer informatie over de auteurs vindt u op de website: www.mrwaregem.eu
Resultaten Poll Moet wareber doorgaan met e-Waregem ?
74 van de 109 deelnemers aan de rondvraag willen dat wareber doorgaat met e-Waregem en 35 zouden liever hebben dat e-Waregem stopt. Telkens zijn er nuances in het antwoord, gekozen uit de zes mogelijkheden.
Bij de neen-stemmers oordelen er 15 dat het oorspronkelijke doel van de internetkrant is gerealiseerd (archief van 1 jaar activiteiten in Waregem).14 bezoekers vinden dat de oorspronkelijke nood intussen is opgevuld door andere Waregemse blogs. 6 andere bezoekers vinden dat e-Waregem de auteur de tijd ontneemt om te werken aan heemkundige bijdragen.
Bij de enthousiaste bezoekers die wensen dat deze internetkrant verder wordt aangevuld, zijn 14 ook tevreden met een minder actieve opvolging en tonen er zich niet minder dan 60 bereid om actief mee te werken. Dat is ruim 55 % van alle deelnemers aan de rondvraag. Daarvan onderscheiden we 35 bezoekers die gewoon actief willen meewerken aan e-Waregem en 25 bezoekers die aangeven mee te willen zoeken naar informatie voor historisch getinte bijdragen.
Vooral voor hen van deze laatste categorie kan gezegd dat het een van de hoofdmotieven bij de opstart van de Waregemse internetkrant was om langs deze weg interactief historische en heemkundige informatie te verzamelen over de regio Waregem. e-mail mij met suggesties en/of reageer met historische aanvullingen en verbeteringen op bijdragen via de knop ‘reageer’.
e-Waregem is de opvolger van Wareber, wat staat voor Ware(gem) bekeken door Ber(nard). De voorganger telt meer dan 400 geïllustreerde bijdragen. Bij een klik op de foto krijgt u een grotere weergave van deze illustratie. Onze webruimte van 30 MB voor foto's was opgebruikt. Liever dan de foto's van onze oude bijdragen te verwijderen, kozen we voor deze opvolger.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken met Google
U kunt meewerken met e-Waregem. We willen hier uw historische of heemkundige bijdragen publiceren over belangrijke gebeurtenissen in de regio vorige eeuw(en), geschiedenis van nog bestaande en/of verdwenen herbergen, belangrijke culturele figuren, ...
Publicatie kan dan misschien nieuwe elementen losmaken bij de lezers, die we willen oproepen om hun ervaringen over deze onderwerpen te delen en de bijdragen zonodig te verbeteren of aan te vullen.
We wachten uw reacties in op "e-mail mij" of in "reageer".
Op termijn kan dit stadsblog een historisch of heemkundig archief vormen over het wel en wee in de regio Waregem. U kunt hieraan meewerken door zelf historische bijdragen of informatie door te geven voor bijdragen over gebouwen, oude herbergen, belangrijke en/of volksfiguren, gebeurtenissen, volksgebruiken, geschiedenis van uw vereniging of wijk, enz.
Laat het historisch erfgoed of het levend archief uit het geheugen van uzelf, uw ouders en grootouders niet verloren gaan. We willen met e-waregem meewerken om deze informatie te bundelen in verschillende heemkundige rubrieken. Regelmatig worden ook oudere teksten aangepast of verbeterd, zodat uiteindelijk een waarheidsgetrouw en zo volledig mogelijk beeld overblijft voor het archief. We doen hier een oproep om daaraan mee te werken en eventuele verbeteringen of mogelijke aanvullingen te melden, waarvoor dank.
Dank voor bezoek. Op 10 oktober 2006 werd deze 'e-Waregem' beoordeeld (basis van meest aantal verschillende bezoekers) als 18de site op een totaallijst van 8903 Vlaamse blogs (241.428 berichten). Voorganger 'Wareber' stond nog altijd op 19.
Resultaat Poll 'Kunst in Straatbeeld'
94 deelnemers19 neen 75 ja Ruim 80 % staat dus achter idee van Kunst in Straatbeeld, vooral als opwaardering voor de stad.
ja, het is een opwaardering voor de stad51 % (48)
neen, ik heb daar geen belangstelling voor4 % (4)
ja, als het past bij de omgeving15 % (14)
neen, ik ben daar tegen wegens last en kost11 % (10)
