.....en zei"ik geluuf dat hij de geest gegeven heeft,zet hem af en loop er nevens"Ik gehoorzaamde gewillig en samen liepen wij verder .De moedwillige brommer tussen ons in. Toen begon hij gesappig te vertellen,dat hij zopas te voet van Brussel kwam(op de klok was het nu ongeveer drie uur)en dat hij zijn moeder was gaan vinden,maar dat ze van hem niet wilde weten.Daarom was hij maar terug te voet naar Geel gekomen alwaar hij bij een boer op het veld werkte en daar graag was.Ik luisterde aandachtig,terwijl ik begon na te denken.Dat hij graag bij die boeren was luchtte mij op. "en zijt ge nu niet moe"vroeg ik"Hij schudde van neen,en we liepen nog een eindje verder.Natuurlijk keek ik voortdurend uit naar een helpende hand in een nabije garage. Plots zei hij",stap er nu maar terug op,hij zal nu wel afgekoeld zijn"ik gehoorzaamde weer om hem plezier te doen;en waarempel hij deed het!! .terwijl ik verder reed stak ik mijn hand en duim omhoog om hem te bedanken en hij zwaaide zichtbaar tevreden terug. Zonder onderbrekingen ben ik veilig te Westerlo aangekomen en zelfs terug thuis geraakt Deze ontmoeting zal mij altijd bijblijven. Tante Jetje heeft haar brommer na enkele jaren van de hand gedaan omdat haar vriendinnen steeds fietstochtjes maakten en zij steeds met een ingehouden tempo moest meerijden wat voor geen van beiden prettig was.Dus kocht zij een gloednieuwe fiets en was daar heel tevreden over en de vriendinnen ook!
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek