Zij waren gezusters en echte boerinnen(nu zegt men landbouwsters)Ze bewoonden een heel klein boerderijtje waar ge bij het binnenkomen bijna tegen de horens van hun enige koe stootte!Ze hielden ook een zwijn dat telkens stevig aangemest werd en de helft verkocht. Hennen en hanen liepen er overal rond,'t meest nog in de weide daarin stond nog een klein afgezakt schuurtje.De poezen en Mirza de hond waren daar goed thuis vooral bij regen en sneeuw. De koestal bevond zich dus vlak naast het woonverblijf of misschien beter woonplaats.Daarom moest men eerst langs de koe "passeren".Voor ons,toen nog kleine kinderen, was dat telkens een bangelijk avontuur;die horens en die grote neusgaten kwamen steeds zo dichtbij! Wij schoven er op onze zijde langs tot grote jolijt van de ge- zusters wanneer die binnen waren om wat uit te rusten en terwijl hun brood met spekvet aten.Maar het ergste voor ons was het geloei van Bella(de koe)wanneer wij vlak in haar buurt waren!! Wordt vervolgd
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek