Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    30-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lang leve de Koningin!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    En het was mooi wat zeg ik prachtig, het Oranjeconcert in de Grote Kerk in het centrum van Emmen. De mannen van Valerius met oranje strik dit keer, zongen de longen uit hun lijf. Daniel Rouwkema de dirigent liet horen wat hij uit een kerkorgel kon halen, Jan Lenselink kan wat mij betreft wedijveren met de improvisaties van Jan Vayne en Judith Sportel met haar prachtige sopraan stal de show met haar enthousiasme.
    In Emmen waren de meeste plaatsen voor de Koninginnemarkt al bezet. Die blijven daar dus de hele nacht hun plekje bewaken. De stemming leek er al goed in te zitten. Pas wanneer de winkels gesloten waren na 9 uur mochten ze hun spullen pas uitstallen.
    En nu…? We hebben net de koninklijke familie door Wemeldinge zien lopen op de tv. Zowel de royals als de Wemeldingers trokken zich niets aan van het weer en alles verliep volgens plan. Het leukste vond ik tot nu toe de stoelendans te paard. In de kring te paard en wanneer de muziek stopte vlug van het paard af en met paard naar het midden zien te komen om een stoel te bemachtigen. En het waren dan wel bijzondere paarden, de echte Zeeuwse paarden. We noemden dit soort altijd Belgen, maar er zal voor de kenner toch wel enig verschil inzitten tussen Brabanders, Zeeuwen en de Belgische paarden.
    En zal ik je wat vertellen. Het werd gewonnen door een meisje. "Zwak in 't kuntjen", zol pa zeggen.

    30-04-2010 om 11:30 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    29-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knorretje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het zal jullie niet ontgaan zijn dat ik veel met dieren opheb. Er is natuurlijk wel verschil tussen het een en ander. Je moet me niet met muizen aankomen. Dan gil ik de hele bende bij elkaar. Dat was vroeger al zo. Wanneer er een muis op de slaapkamer was op De Boomgaard schreeuwde ik moord en brand en als mama dan onder aan de trap riep:”Wat is t-er deerns?”, dan riep ik meteen :”Papa mot komm’n, papa mot komm’n… een moes… ooo een moes.” En pa die kwam met de pantoffel en sloeg meteen die muis naar de andere wereld… of- bedenk ik me nu- hij deed alsof.
    Ik was al dik in de twintig en de jongens waren er al toen ik op De Boomgaard midden in de kamer op een stoel sprong toen ik een muis ontwaarde en een gil slaakte. Zwager Ben keek me met zulke verbaasde ogen aan dat het tot me doordrong dat het wel wat overdreven moest lijken.
    Nee er is verschil. Hoe het nu komt weet ik niet, maar honden en katten mogen dan hun kuren hebben.... ik mag ze gewoon. En dan de schapen… ze mogen misschien een eigenaardige lucht bij zich hebben. Ik vind het lekker.
    Maar pas zei iemand:”Weet je wat nou echt iets voor jou is….? Een klein hangbuikzwijntje. Varkens zijn zo intelligent. Die moet je eens nemen, je hebt ruimte zat.”
    Nou nee daar wil ik wel naar kijken bij een ander, maar zelf nee. Ik ken de lucht nog uit de varkensstal vroeger. Als er een dier genoemd mag worden waarvan de mest stinkt zet dan het varken maar bovenaan.
    Ex- collega Dineke spaart varkentjes, geen echte en dan in klein formaat. Ik heb er ooit één voor haar geschilderd die een lachje om z’n snuit had. Vond ze helemaal geweldig. Nu heb ik er weer één geschilderd… een zwarte en ik heb hem Knorretje genoemd. Ik was van plan hem in de Bibliotheek van Schoonebeek bij de expositie te hangen, maar voor deze was geen plek meer. Er hangen nu 13 schilderijen en ze zijn daar erg blij met de aankleding van hun Bieb voor de komende twee maanden. Ik heb hier ook wat boekjes van Ik ben Moniek en Ik ben Scotty achtergelaten voor de scholen. Ik sprak een meisje vanmiddag die de dierenschilderijen erg mooi vond en ik vroeg of ze ook van honden en katten hield. “O ja”, zei ze, “heel veel.” Ze kreeg van mij een exemplaar van Ik ben Scotty mee en het mooie was dat ze zelf een hond heeft die ook Scotty heet… ja inderdaad ook een bordercollie.

    29-04-2010 om 16:38 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zo maar een dag....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Valerius, vorig jaar voor de kathedraal in Poznan.
    Als je Wim zoekt...? Vijfde van links, achterste rij.

    Ik zit vijf minuten in de stoel bij het achterraam en merk dat het een voorjaardrukte van belang is. In die korte tijd zie ik behalve de kool- en pimpelmezen een paar zwartkopjes, hele kleine fitisjes, het winterkoninkje, een stel staartmezen, heggemussen, merels en de duiven die met soepele gang langs komen scheren. Opnieuw heeft Loeder zich verschanst onder de boomklimop, maar ook nu heeft die geen kans. Haar tijd komt straks als de jonge vogeltjes er zijn. Echt een loeder…..
    Een tiental meters verder op het land van de boer lopen de fazanten. Vader heel opvallend, maar het vrouwtje zie je bijna niet. Het is hier nog niet zo gek als bij Susan. Die heeft ’s winters elke dag haar vaste fazantenpaar op bezoek. Nu zijn ze weer vertrokken, want er is overal weer voer voor ze te vinden. Terwijl ik hier zit meldt Wim:”De grote visser is er ook weer…. Hij zat al op de heg.” Maar die is wel zo slim dat hij bij de kleinste beweging er al vandoor gaat.
    Wim verft de nieuwe keukenkozijnen. Ik ben begonnen met een opdracht om paarden te schilderen. En terwijl ik even naar de kapper ga, past Wim op de kleine boys van Alle en Anja.
    Er hoeven zo niet eens spannender zaken te zijn om de dag door te komen.
    Vanavond is het weer Valeriusavond voor Wim en er gaat geoefend worden voor donderdag! Donderdagavond geven ze hun Oranjeconcert in de Grote Kerk met medewerking van Judith Sportel, sopraan en Jan Lenselink aan de vleugel. Aanvang 8 uur.
    Ik heb de lijst met liederen al gezien. Wordt beslist mooi! Ook liederen van Vera Lynn....

    28-04-2010 om 21:15 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Met dank aan opoe...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Op "De Haar" met Trixie en goed ingepakt mèt muts-- "Kind ie hebt zo een oorontstekking te pakken"--

    Ik had er even geen erg in, ben wat laat vanmorgen en merk ineens dat ik met blote voeten in de keuken sta… op de koude plavuizen. Het prachtige weer van gisteren is omgeslagen en het ziet er nu grauw uit buiten.
    Ineens schiet opoe in m’n gedachten, opoe Bijenhof… ònze opoe zoals we haar altijd noemden, want we woonden eerst bij hen in huis en later gingen opoe en opa mee naar De Boomgaard.
    “Kind doe gauw wat an de veute… ie-j kriegt et an de blaoze a-j zo d’r bie-j loopt.” En dat heb ik net gehad. Dus ik luister maar gauw. Ze was erg bezorgd voor ons, voor Diny en mij. “Kind doot toch een vest an ie-j hebt zo rimmetiek te pakken.” Het ergste wat ons kon gebeuren was als we er wat te dun gekleed bijliepen:”Ie-j zollen d’r longontstekking mee oplopen." Tot diep in het voorjaar - minstens half mei - droegen Diny en ik over een hemd nog een borstrok, een gebreid wollen hemd. En ik herinner me ook nog zo’n van schapenwol gebreide onderbroek met pijpjes die over de gewone onderbroek aangetrokken moest worden. Ken je dat? Het kriebelde nogal…. Sandalen vond ze een rare uitvinding. “D’r zit volle minder leer an en ze bunt net zo duur as dichte schoene.”
    Ik ga me gauw douchen en trek iets warms aan… met dank aan opoe.
    Vanmiddag gaan we in Schoonebeek in de Bieb weer een expositie inrichten. Als ik de ram ophang zal ik even weer de schapenlucht ruiken en het gekriebel voelen van die schapenwollen onderbroek.

    27-04-2010 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    26-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De duif
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Hij zit ons vanmorgen wat verwezen aan te kijken…. de duif vlak voor ons. We kijken met alle verstand naar de duif die zich tegen het hoekje van het raam voor ons aandrukt. Het zijn niet onze tortels die hier nestelen en ook geen houtduiven. Het lijkt wel een postduif die hier gestrand is. Je hoort wel eens dat ze de nek wordt omgedraaid als ze niet goed scoren op een vlucht… de stumper. Ze heeft inderdaad een ringetje om de poot. Ik ga naar buiten om wat voer te strooien en Wim zet een schaaltje water neer.
    Maar nu kun je wel zo begaan zijn met een zwervertje dat aan komt vliegen, dat wil nog niet zeggen dat onze medebewoners dat ook zijn. Terwijl de duif aanstalten maakt om naar het voer te gaan zie ik het al… o o… Loeder, de kat, zit al klaar en ja hoor…terwijl de duif richting voer gaat neemt Loeder al een aanloop en weg is de duif. Ze gaat nu op het dak zitten. Suze is er intussen ook bij gekomen en neemt een andere strategische plek in. Ze zijn niet te bewegen om binnen te komen. Wat later volgt de duif ons naar de wei en even denk ik dat ze op m'n schouder wil landen, maar ze gaat met een boog toch naar het dak van de kapschuur.
    De duif blijft nog lang op het dak. Loeder zie ik ook al naar boven klimmen. Die is vastbesloten… jij blijft hier niet!
    Even later is de duif verdwenen. Hopelijk is ze nog op tijd binnen en krijgt ze een herkansing.

    26-04-2010 om 22:39 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Of ik bang ben....?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Scott en Kim maken kennis met een van de kittens van Suze die voor het eerst buiten is.

    “Ben je nooit bang als je alleen thuis bent”, vroeg Truus vanmorgen. We waren even bij Truus en Wim neergestreken toen we terugkwamen uit het Scheperziekenhuis waar we na de kerkdienst André bezocht hadden, een medebeddenrijder, die pas een operatie heeft ondergaan. Met André gaat het goed, maar om terug te komen op de vraag van Truus…. Nee tot nu toe ben ik nog nooit in de afgelopen 16 jaar, dat we hier wonen, bang geweest. Wanneer ik in de Rietlanden Kim ’s avonds uitliet dacht ik wel eens achter ieder bosje een kerel te zien, maar doordat ik Kim bij me had maakte me dat niet zoveel uit. Maar hier op ons erf….. is ’s avonds nooit iets. En zou er wel wat zijn… dan hadden Scott en Kim en nu Tessa allang gewaarschuwd.
    Ooit hoorden we ‘s nachts iets aan het hek en de honden sloegen even aan. Toen Wim er uit ging was er niets te zien. Maar de andere morgen vonden we wel het bordje met Hier waak ik, met een bordercollie erop, aan de kant van de weg aan barrels. Was er die zaterdagnacht blijkbaar afgetrokken door jongelui.
    Ik heb Wim nu wel zover dat hij er bij onraad niet meer naar buiten zal gaan. We hebben telefoon naast het bed met alle nummers in geval van nood. Hij hoeft niet stoer te doen.
    En we hebben afgesproken dat ik ’s avonds de deur op slot heb en de gordijnen dicht als hij weg is.
    Een jaar geleden hoorden we 's nachts een klein tikje aan het hek toen Kim even kort aansloeg. Er was de volgende morgen niets te zien maar bij buren verderop was een fiets weg- en de vriezer in de schuur leeggehaald. Ze hadden ook wel een hond, een jachthond. Die had geen kik gegeven. Tja…. Dank je wel Tessa.
    Truus en Wim, die ook wat afgelegen wonen, hebben de hele boel beveiligd en er gaan allerlei bellen rinkelen wanneer er iemand naar binnen wil. Is al wel eens gebeurd. Toen we bij hen weggingen zagen ze ineens een kapotte dakpan en de kikker die bij de vijver hoorde te staan lag in de dakgoot. Ze hadden waarschijnlijk geprobeerd met die zware metalen kikker een raam in te gooien. Bovendien lag de buitenlamp er af. Gewoon baldadigheid. Leuk hoor… ook weer op zaterdagavond.
    Nee geef mij maar Tessa!

    26-04-2010 om 00:02 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    24-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oma van der Kolk-- 97 jaar
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Oma herkende Gera meteen aan haar stem. Ze had haar drie jaar niet gezien, maar dat maakte geen verschil. Ze heeft haar als kind zo veel meegemaakt.
    Oma houdt haar tasje steeds goed bij zich. Daar zit haar sleutel in.

    “Ik gao liever naor de verjeurdag van een ander”, zegt oma van der Kolk als we haar komen feliciteren. Ze weet niet meer hoe oud ze is, maar wel dat ze op 23 april 1913 geboren is.
    Bijna de hele familie is aanwezig bij de dagopvang waar oma altijd overdag is. Ben en Niesje hebben de taart meegebracht. Henry en Tonny zijn er ook en hebben tante Geertje vanuit Wezep opgehaald. Samen met moeder van der Kolk zijn ze de laatsten van deze generatie van de familie van der Kolk die er nog zijn, de laatsten der Mohicanen noemen we ze al. En……… zelfs Gera met vriendin Joan zijn er. Gisteren zijn ze aangekomen vanuit Calgary. Er werd weer gevlogen op Amsterdam, maar het vliegtuig werd voor vertrek wel grondig gecheckt op beschadigingen.
    Samen gaan we op moeders etage op het terras zitten met een hapje en een drankje. Bij moeder gaat er een besje nog steeds aardig in. Irene is er zoals altijd bij als een lid van de familie. Ze is ook vrijwilligster in de Bongerd. Ze zorgt voor de dieren, de kippen, het schaap en Willem de geit. En bezorgt de groep van moeder wat afleiding.
    Denk nou maar niet dat we zomaar weer af konden taaien. Tonny rekende op ons en in het gezellige appartement van Brigitte dat ze deze maand mogen gebruiken praten we helemaal bij. Gera en Joan zijn intussen het stadje al in geweest en Joan heeft haar eerste souvenir gescoord: een mooi leren tasje. Morgen gaan ze naar Brummen, naar Jannie, de moeder van Fred.
    Met Koninginnedag zullen ze in elk geval weer in Hattem zijn. Dat mag je niet missen. Ik weet niet of er nu nog gehost wordt net als in de tijd dat ik in Hattem woonde. Dan gaan de jongelui arm in arm door de straten van Hattem en overal is er muziek.
    Tonny toverde in korte tijd een lekkere maaltijd te voorschijn en al pratend verheugen we ons al op onze reis straks in september naar Canada met Ben en Niesje. Volgens Henry kunnen we de zalmen zien springen in het Wells Grey Parc.





    24-04-2010 om 23:42 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik mag niet mopperen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In het café van het Aquarena.

    Ik had al gauw na de operatie het aquajoggen weer opgepakt en dat beviel me meteen heel goed. Je doet gewoon mee wat je kunt. Geen enkel probleem. Ik lig nu een paar jaar op de donderdagmorgen, van negen tot half 10 in het water en ik kan je vertellen dat alle spieren aan de orde komen. Het is niet alleen joggen met een belt om maar ook andere oefeningen voor buik, rug en armen en benen. Na het half uurtje zwemmen we nog een paar baantjes, gaan nog even in het warme bad, douchen en gaan ons weer aankleden. Vaak drinken we met een stel nog een kopje koffie in het café van ons Aquarenabad. Zo ook vanmorgen. Iemand was jarig en eentje was net 40 jaar getrouwd en samen trakteerden ze ons op dat kopje koffie. We hebben ook de gewoonte om één keer per jaar uit eten te gaan. En bij hoogte en vooral ook dieptepunten geven we elkaar een steuntje in de rug. Op de dag dat ik uit het ziekenhuis kwam lag er een kaart met alle namen van mijn zwemgroep en iedere week nog vragen ze me hoe het gaat. En het doet een mens goed wanneer je dit medeleven voelt.
    “Nee… ik magge niet mopperen”, zoals opa Bijenhof vaak placht te zeggen als je vroeg hoe het met hem was.

    24-04-2010 om 08:42 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leuk idee van De Vlonder
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ja ja leerlingen van groep 8… dat belooft al wat. Het was een drukte van belang op Basisschool de Vlonder, de school waar Eva dit jaar voor het laatst is. Het was een inloopavond voor ouders en belangstellenden. Alle klassen hadden in groepjes opdrachten uitgewerkt. Dat vindt Eva altijd leuk. Maar je moet natuurlijk wel publiek hebben om het te kunnen vertellen.
    Het was even zoeken, maar klas 8a vond ik toch. Daar stond Eva al in de buurt van hun project. Dennis zat ook in haar groepje. Ik was wel benieuwd wat ze hadden bedacht. Dennis begon over de koudste en warmste jaren. En ja hoor de winter van 62/ 63 die zo koud was dat er geen bussen meer reden was inderdaad de koudste. Eva had een tekening over hoe Nederland er uit zou zien wanneer de zeespiegel over een aantal jaren gestegen is. Nou wij in Emmen zitten nog hoog en droog. Maar er moet natuurlijk wat aan de dijken gebeuren, vonden ze allebei. Het zal hier anders wel vol worden als al die Amsterdammertjes hier naar toe moeten komen. “Wat ik dan zou doen”, vroegen ze. “Ik denk dat ik wel naar Noorwegen zou willen”. Ze moesten meteen weten waarom Noorwegen…” Bent u daar dan geweest?” Ik vertelde over het prachtige land, de ruimte èn de aardige mensen. Ze hadden zich beiden aardig in de problematiek van de opwarming van de aarde verdiept.
    Iets verderop zat Paolo in zijn eentje. Hij had zich verdiept in bodemanalyse en verbetering van het milieu. Z’n medestanders waren er vandoor, maar hij kon me over de proefjes vertellen om water schoner te krijgen en we wisselden ideeën uit om het milieu te ontlasten. Dat wordt vooral ook fietsen… en schonere auto’s.
    Leuk idee van de Vlonder. In het voorbijgaan zag ik nog gedichten over honden hangen in de gang en een gedicht over Scotty plus foto viel me natuurlijk meteen op. Ik keek eens goed. Het was van Ilana, de kleindochter van Ger en Lies. Ooit 12 jaar geleden heeft Linda een pup van ons gehad die ze Scotty noemde.
    Het is de lieveling van het gezin. Leuk hoor!




    Eva en Dennis


    Paolo

    23-04-2010 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    22-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Iêwig zunde...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een Hattemer -19e eeuw- drijft zijn koe vanaf de Hoenwaard over de brug in de richting van de Hoenwaardse poort.

    Blogvriendin Ani heeft het op haar blog over de pimpaljoentjes, die wakker werden. Nooit van gehoord. De spellingscontrole op de computer herkent het woord ook niet. West Vlaanderen ligt hier ook wel een eind vandaan, maar Ani had er een plaatje bij gedaan. Het zijn dus lieveheersbeestjes. Dat klinkt bekend. Toen ik in Hattem voor de klas stond in de jaren 60 hoorde ik weer wat anders. Ik was in het begin bij mevr. Sobering in huis en Dineke had het steeds over zonnekoekjes. En zo heeft iedere streek zijn woorden. Wanneer ze in Hattem willen vertellen dat iets heel veel is… dan hebben ze het over: een hiele kladde. ’s Maandags nam ik wat meer tijd om de kinderen zelf iets te laten vertellen en hoorde de enthousiaste verhalen aan. Eén jongetje vertelde over het vissen, samen met z’n vader en eindigde stralend met een zucht:”En we vongen er toch een klad” Wie meer over het Hattems dialect wil weten … Er is een Woordenboek Hattems Dialect van Ko Mulder dat door Heemkunde Hattem is uitgegeven
    Ook is er in 1999 een boek verschenen over de 700 jaar dat Hattem dan al stadsrechten heeft: In eenen aangenamen oord… en wordt even verder aangevuld met:... niet ver van de rivier den IJssel. Hattem is dan wel klein, maar als we vanaf de Dorpsweg even een boodschap willen doen, gaan we toch het stadje in.
    Bijzonder vond ik wel dat er binnen in het stadje nog veel boeren woonden. De steegjes waren zo smal dat een boer met z’n wagen met hooi er net door kon en Wim vertelt nog wel eens dat bij hen thuis toen ze nog op het bovenhuis in de Gasthuissteeg woonden, het behang van de muur af krulde vanwege de hooibroei bij de boerderij die aan de andere kant van de muur was. Nu zijn de boeren allemaal vertrokken naar de Hoenwaard, de vroegere uiterwaarden. Toch heeft iedereen in Hatten het over Homoet. Hun plaatselijke krantje heet ook zo: De Homoet.
    De Hoenwaard was vroeger de gemeentewei waar alle koeien van de verschillende Hattemer boeren ’s zomers liepen. Het was een feestelijk gebeuren wanneer de koeien in het voorjaar weer weggebracht werden naar de gemeentewei – de meente- op Homoet. De scholen hadden vrij en de kinderen liepen mee naar Homoet. Wim herinnert zich de geur van het brandmerken nog goed.
    Het lijkt me toch een heel gedoe om twee keer per dag met het melken naar Homoet te sjouwen met je karretje met melkbussen en je eigen koeien uit die grote groep te plukken en te melken.
    Net als met Vorden… Hattem is het oude Hattem niet meer, maar het is toch een erg leuk stadje die goed voor z’n oude gebouwen zorgt. Zeker heel wat beter dan Emmen. Alle oude gebouwen hier zijn bijna verdwenen. Ja de Grote Kerk in het midden is er nog en het Hospers huis en het oude postkantoor en een Gerechtsgebouw. En dat is het dan.
    Iêwig zunde, zoll'n ze in 'Attem zegg’n





    22-04-2010 om 07:58 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een Keulse reis....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Daar kunnen veel mensen over meepraten.
    Gera vraagt Rick al naar de beste route om de aswolk uit IJsland, want….. ze komt, als het vliegen mogelijk is tenminste, naar Nederland. Ik denk dat het gaat lukken!
    Oma van der Kolk viert vrijdag haar 97e verjaardag en hoewel haar geheugen steeds minder wordt…. kinderen en kleinkinderen kent ze nog allemaal. Ze zal het geweldig vinden. Je moet haar niet vragen naar wie er net geweest is, maar haar naasten zijn haar alles. Daarvoor leeft ze nog.
    Susan zit nog bij haar moeder en vriendin in Schotland, terwijl ze vorige week donderdag al terug had kunnen zijn. Ik hoop maar dat ze vandaag kan vliegen want eerst met de bus naar Aberdeen, daarna per trein naar Newcastle, dan de bus naar de ferry in de haven en daarna een nacht op de boot naar Nederland…. is wel een Keulse reis. En dat valt niet mee.
    Frans was op tijd attent. Op het moment dat hij verleden donderdag doorhad dat het mis ging met de vliegerij heeft hij ogenblikkelijk de trein besproken vanuit Londen en kon door de tunnel in het Nauw van Calais. Hij had er niet later mee moeten zijn, want toen z'n collega een uur later wilde reserveren was het € 100 duurder en even later zat alles vol. Zo was hij verleden week mooi op tijd thuis en werkt nu lekker vanuit het hart van hun huis: de computerkamer.

    21-04-2010 om 08:22 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    20-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Omaatje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen “Je moet aluminiumfolie op het aanrecht leggen. Dan komen de katten er niet meer bij. Dat plakt aan hun pootjes”
    Rick kwam weer eens op zaterdag. Hij is van plan zijn bezoekjes wat minder te maken. De ene week komt hij op zaterdag, de week er op op zondag. Lekker rustig vindt hij dat.
    “En … koffiedik tussen de planten in de tuin. Dan komen ze daar ook niet meer.” Als ik vraag waar hij al die wijsheid vandaan heeft begint hij te lachen:”Van oma……. Van Omaatje geeft 1000 tips”. Dan weet ik wat hij bedoelt. Op het seniorennet is iemand die een blog heeft over deze tips en heeft het zelfs als boek uitgegeven. Rick is tegenwoordig nogal aan het googelen en komt zo allerlei interessante dingen tegen. Die belt hij dan door met het dringende verzoek om dat te gaan bekijken.
    Maar Google Earth spant de kroon. Sinds Rick zichzelf in de Bargeres op verschillende werkplekken in de plantsoenen terug kan vinden in zijn oranje Emco pak is het helemaal wat. Zelfs Jan Veen, Judiths vader, is duidelijk herkenbaar te zien in zijn tuin. Ja Emmen staat nu helemaal op de kaart.
    Als Rick bij ons komt sprint hij meestal naar de computer om wat te laten zien. Nee naast zijn muziek, dvd’s, fotografie en mobieltje met internet heeft hij de mogelijkheden van de computer ontdekt.
    Eens zien wat hij de volgende keer te melden heeft.

    20-04-2010 om 08:22 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    19-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomaar een zaterdag...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De karper zit al in een groot leefnet in de hoek van de vijver. Af en toe probeert hij een gaatje te vinden en dan is het weer even rustig.

    We kwamen net aanrijden toen onze koi-fan de vis al uit de vijver had. Heel voorzichtig is de koi overgebracht naar een ruime bak met water. Voorzichtig ging er een gazen net overheen en werd vastgemaakt om de ronde bak. Daarna ging er nog plastic overheen waar een gaatje in was gemaakt voor de zuurstof. En zo ging onze koi onder toezicht van buurman Alle, de drie jongens en ons beiden de achterbak van de auto in op weg naar z’n nieuwe vrienden. Want deze koi-liefhebber heeft er al acht in zijn speciaal voor koikarpers ingerichte vijver.
    We kwamen net bij de Gamma vandaan waar we met Rick luxaflex voor zijn ramen en rolgordijnen voor onze keuken hadden gekocht. De kozijnen in onze keuken zijn vernieuwd, er is bovendien een klein vensterbankje aangebracht en dat staat mooi. Alleen was het nog een stofbende. Het zal nu wel allemaal gezakt zijn.
    Rick ging helemaal voor zilveren luxaflex met heel kleine blauwe stippeltjes. Staat straks vast heel mooi. Nu moet er nog een systeem bedacht worden voor zijn slaapkamer waar zo’n klapraam in zit. Rick heeft al wat gezien waarbij de lamellen aan beide kanten vastgehouden worden, zoals dat ook bij Velux dakramen gebruikt wordt. Wanneer Rick voor iets gaat moet het ook helemaal naar zijn zin zijn.
    Dus deze week wordt het actie: kozijnen afschilderen, rolgordijnen ophangen èn de luxaflex bij Rick vervangen..






    Eerst breken.... Het nieuwe kozijn staat al klaar, in de grondverf.

    19-04-2010 om 08:47 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Melanie en de koikarper
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De tortels

    “Ja mien dochter kump zo”, meldt Pascal vanmorgen vroeg. Ze brengt eur hengeltjen met”. Ik ben benieuwd of het wat uithaalt. Als de speciale koi-liefhebber hem niet te pakken kan krijgen zal een meisje van negen dat wel kunnen? Het beest komt met het voeren niet eens in de buurt . Hij houdt zich gedeisd, de slimmerik.
    Ik snap nou ook waarom een verliefd stelletje wel tortelduifjes genoemd worden. Er zat gisteravond een stelletje tortels in de eik achter te tortelen dat het een lieve lust was. Helemaal met de snavels tegen elkaar zaten ze daar te genieten en ja hoor…. Even later werd er gepaard. Daarna zag je dat ze allebei even bij moesten komen en begon het zoeken naar voedsel. Om de beurt gingen ze even op pad. Na een tijdje vlogen ze met z’n beiden weg… op zoek naar hun nestplaats?

    Je kunt het geloven of niet, maar Melanie -met hengel - die tegen half 11 door haar moeder gebracht werd had mister ghostkoi een half uur later al aan de haak. Dat was even een heftig spektakel want het is niet zo'n kleine jongen, maar wat later werd hij moe en konden we hem in het leefnet verder bewaren tot de nieuwe koibaas hem komt halen. Die moet de haak er nog uithalen en we hopen maar dat hij niet teveel in de stress raakt.





    Melanie krijgt nog even instructie van pa:"Rustig wachten... hee kump wel".


    18-04-2010 om 08:58 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    17-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laat mij er in... laat mij er in...!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De hulstboom naast het hek fungeert als landingsplaats voor een stelletje mussen, want dichtbij in de eik is hun nest in een gecamoufleerd nestkastje, gemaakt door vriend Herman Leveling, vroeger één van de boeren in Nieuw Schoonebeek. Wegens gebrek aan opvolging heeft hij zijn bedrijf verkocht en geniet in Emmen in een prachtig huis van zijn pensioen èn de Shanty’s maar ook van het houtbewerken. Hij heeft een houtdraaibank waar hij de mooiste dingen op maakt. Van mooie stukken hout draait hij bvb kaarsenstandaards, maar timmert ook leuke nestkastjes, waar hij mee op markten staat om ze aan de man te brengen. De vogeltjes hier zijn er blij mee.
    Daarnaast hebben we dagelijks bezoek van de reiger die waarschijnlijk ook mondjes te vullen heeft, maar zolang er iets beweegt is hij weer weg. Nee de koi is ook nog niet gevangen hoewel vriend Pascal zegt dat zijn dochter van 9 jaar hem zo zou pakken. Een jonge koi-fluisteraar? Ze mag het morgen proberen.
    Maar het meest bijzondere nu is een koolmeesje dat telkens tegen het raam tikt, net of ze naar binnen wil. Ze zit op de plantenbak of de stenen eenden en vliegt dan telkens onder tegen het grote raam of tegen het kleine keukenraampje. Zoekt ze een vriendje? Of is het een vijand die ze wil verjagen? We hebben opoe’s liedje al voor haar gezongen:
    ”Roodborstje tikt tegen ’t venstertje aan
    Laat mij er in… laat mij er in.”
    We hebben ooit al eens een ekster tekeer zien gaan tegen de wieldoppen van onze vroegere Volkswagen.
    En zo is er altijd wat te beleven. Als je het maar wilt zien.






    Als je goed kijkt zie je het koolmeesje op de hoek rechtsvoor op de plantenbak zitten

    17-04-2010 om 10:01 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.... en anders maar niet.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De keuken bij Rick aan de Ruinerbrink... helemaal spic en span.

    “Het lijkt hier net op de reclame bij Ik hou van Holland.” Rick heeft de puinhoop op ons aanrecht aanschouwd en schudt zijn hoofd. Ik heb de rest van gisteren opgewarmd en er was nog pannenkoekenbeslag om te bakken en dan weet je het wel….. Als er één ding is waar Rick de pest aan heeft is dat een slordig aanrecht. Net als Wim. Als Wim kookt is z'n aanrecht altijd al aan kant als we aan tafel gaan.
    Ik moet zeggen dat wanneer ik bij Rick kom het aanrecht altijd netjes is. In het begin was dat omdat hij niet zelf kookte, maar sinds een tijdje heeft hij het roer omgegooid en is hij warempel aan het kokkerellen geslagen. En tot mijn verrassing is dat aanrecht nog steeds netjes.
    Ik heb de puinhoop straks even bekeken en… hij heeft gelijk. Malle Pietje is er niks bij. Een huishouden van Jan Steen. Ooit zei mama tegen tante Hermien:” ’t Is wel fijn dat Wim zo hendig is, want Hetty is niet zo huusholdelijk an'eleg.” Dat hoorde ik natuurlijk weer van nicht Gerrie die dat weer van tante Hermien had. Zo zie je maar weer…
    Ik ben aan het boenen geslagen en Rick mag nu weer komen controleren.
    Hebben jullie dat nou ook dat als je je huis keurig op orde hebt dat niemand dat ziet. Maar wanneer je even de boel de boel laat dat er dan precies bezoek op de stoep staat. Er was een tijd dat ik ervan in de stress schoot, maar dat is over. Ze nemen me maar zoals het is…... en anders maar niet.

    Ik moest er even aan denken toen ik het slagveld op Diny's aanrecht overzag na het eten. Precies als bij mij. Ze kookt lekker èn snel, maar het opruimen komt na de tijd.

    16-04-2010 om 18:49 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    15-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Samen op stap.....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Met grote verbaasde ogen kijkt Jozien ons aan…. En dan is het:”Ooo wat leuk!” Voor Diny en mij is het geen verrassing want wij weten dat Jozien meestal op dinsdagmiddag bij haar moeder is in Zorgcentrum De Borkel, onze tante Heintje dus. Daarom planden we ons bezoekje aan haar op deze middag. Helemaal fit is tante Heintje niet, maar wat wil je als je bijna 101 bent. We hebben een gezellig uurtje bij moeder en dochter. Jozien is 10 jaar ouder dan wij en ik kan me de tijd nog herinneren van de grote neven en nichten in De Steeg. Tante Heintje is nog helder van geest en kan nog heel wat vertellen over vroeger. Ze heeft altijd genoten van haar grote gezin. Zoon Gerrit heeft pas een nare val gemaakt toen hij aan het klussen was bij een zoon en heeft z’n nek beschadigd. Hij moet daarom 3 maanden in een soort martelwerktuig blijven met z’n hoofd en schouders. Tante Heintje was nogal ontzet toen ze de foto’s zag, maar toen ze Gerrit aangekleed en wel op bezoek had gehad was ze weer gerustgesteld. Met Koos gaat het weer goed. Nel heeft een grote hond, maar Herman kan daar ook prima mee opschieten enz. Er is al weer een achterkleinkind op komst, vertelt ze stralend. Nee er ontgaat haar niet veel van het wel en wee van kinderen en kleinkinderen.
    En even later rijdt Jozien met ons mee naar het station als we weer richting Eefde gaan.
    We begonnen vanmorgen bij tante Jo die met haar bijna 96 jaar goed verzorgd in haar huisje naar een gesproken boek zit te luisteren. Ze heeft nu ook een paar keer per dag hulp van de Thuiszorg, want Erna heeft erge last van haar rug. Toch is ook tante Jo nog aardig helder, maar is wel gauw moe. Een handjevol… onze tante Jo.
    Tussen de middag gaan we bij Intratuin regelrecht naar het Tuincafé voor een lekker broodje en een cappuccino. Intussen maken we alweer plannen voor een paar dagen samen er op uit.
    En 's avonds na het eten maak ik me klaar voor de trein , de dag is alweer voorbij. Wim staat al trouw op me te wachten als ik in Emmen aankom.





    15-04-2010 om 07:59 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Berendina Eggink 65 jaar
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Nog op de Haar. Hier zal Diny bijna 3 jaar zijn, maar een kopje thee inschenken... dat zat er al jong in.

    Er is er één jarig... Hoera.. hoera!
    Het is zover. Diny's 65e verjaardag. Voor deze bijzondere dag stappen we zo meteen in de auto... dat kunnen we niet voorbij laten gaan met een telefoontje.

    14-04-2010 om 09:12 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daar zitten de drie....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Daar zitten ze dan... de drie schoolvriendinnen van vroeger: Diny Toonk, Diny Eggink en Annie Lettink. Nu alle drie 65+.
    Ik zie ze nog weg fietsen bij ons bij de Boomgaard vandaan op weg naar de Huishoudschool in Vorden. Betsie Enzerink was de grootste. Die fietste samen met Annie voorop en zus Diny als kleinste ding er achter. Bij de Lindeseweg stond Diny Toonk dan op ze te wachten. Meestal werd ze Diny van de Bonekamp genoemd en nog... Ze woont er nog steeds, nu samen met haar man Bennie.
    Ooit had ik het plan om les te gaan geven aan een Huishoudschool, maar toen ik de verhalen hoorde van dit stel over meister Schut en de andere leraressen, begon ik ernstig te twijfelen. Die hadden heel wat te verduren van dit stel. Ik wist toen natuurlijk nog niet dat het uiteindelijk wel de jongens van de LTS zouden worden.
    Het was weer herinneringen ophalen gisteravond.
    De hele dag door kwam er bezoek binnendruppelen. 's Avonds zagen we dus Johan met Joke en Henk en Anneke ook weer eens.
    Wim was al weer op huis aan... ja ... de Shanty's wachtten. Ik had voor alle zekerheid maar een tandenborstel meegenomen en ja hoor.. daar ging het al: "Ie-j könt toch ok wel blieven slaopen... Dan kuw mergen nog effen bie- de tantes langs".
    En zo zit ik hier dan op het hoekje van de bank jullie te melden dat dit vast een hele gezellige dag gaat worden.



    14-04-2010 om 08:30 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sterk èn slim...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Mis...

    Onze ghostkoi is sterk èn slim. Hij zet de hele vijver op de kop. Er is geen groen meer in. Het water is vies. Toen we onze hofleverancier Bernd Schulte om advies vroegen was het eerste wat hij vroeg:”Wat he’j d’r allemaole in zitten?” Toen het antwoord was:”….. en ook nog een koikarper van pak hem beet… 12 jaar”, wist hij het wel. “Weg met dat ding. Hee verinneweert je de hele viever… Grote vretters bunt ‘et en wat d’r in geet kump d’r ok weer uut.”
    Dat was verleden jaar. Even kregen we weer hoop toen we vijf emmers met waterplanten van Frans en Susan gekregen hadden. Het water leek op te knappen, maar van die waterplanten is niets meer over en het water lijkt weer een prutje. Nou heeft buurman Alle bij z’n motorgroep ook een koiliefhebber die eventueel wel belang bij onze geweldige koikarper heeft. Hij mag hem gratis en voor niks hebben, maar op één voorwaarde: zelf vangen.
    Gisteren kwam de koiman mèt net en een grote emmer. Alle en Wim stonden erbij ter ondersteuning. Er werd lokvoer gestrooid, maar de koi trapte er niet in. Toen het bij de eerste slag mis was verdween hij in de diepte en liet zich niet weer zien. Vanmorgen waren de twee vissers er weer. De motormuis had hem bijna. Ik zag hem nog net over de rand van het net glippen. Jammer dan. Toen we terug kwamen uit de kerk stonden de netten nog net zo te wachten in de vijver. Er moet nu een andere tactiek bedacht worden.
    Ik denk dat je op warmer weer moet wachten. Dan zitten de vissen ’s morgens allemaal bovenin en happen in het voer dat het een lieve lust is. En vadertje koi hoeft alleen z’n brede bek maar open te doen en schuift zo ineens z’n ontbijtje naar binnen.

    12-04-2010 om 01:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    11-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over voetjebal.. , Het Goed... en de molen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Agnes met Queeny.

    Het is weer Agnes-weekend. Ons logeermeisje is opnieuw helemaal in de ban van Tessa en Queeny en alles wat er hier zo te beleven valt. Ze maakt foto's van de katten en Tessa in alle standen. We hebben Robin vanmorgen al zien voetballen. DZOH tegen Klazienaveen. Het werd 1-1. Robin heeft zich als voetballer aardig ontwikkeld. Wat een snelheid… net Gerhard vroeger wanneer die er eens flink de sokken in had. Ik moet zeggen dat Gerhard als grensrechter èn leider ook zijn jongens goed opjutte en prees. Robin kreeg vlak voor het eindsignaal nog net een bal op z'n neus, maar met een koude natte spons van de verzorger was de eerste pijn weer over.
    Agnes is zelf ook sportief en had al snel door hoe de spelregels in elkaar zitten bij voetbal. Even later zitten we bij Judith aan de koffie. Na het douchen heeft Robin nog steeds een kleur als een Bellefleur na deze voetbalwedstrijd.
    Vanmiddag zijn we samen even naar mijn favourite shop geweest… je weet wel… Het Goed. Altijd goed voor iets en dit keer ook voor een kop thee met iets er bij. Even later bij Omvlee, ons tuincentrum, was de molen open en…de wieken draaiden. “Ja.. ik wil dat wel even zien”, vond Agnes. De molenaar legde uit hoe het werkte om van graan meel te malen. De 7e en 8e mei is er een Molenweekend en zijn veel molens in Nederland te bezichtigen.
    Nu zitten we even bij te komen. Agnes voor een tekenfilmpje en ik dus hier. Tot gauw.

    11-04-2010 om 09:01 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reintje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Gijs en Mies 1944.

    Gijs was zoals dat vroeger heette "in de kost" bij tante Heintje en ome Koos in de Steeg, waar hij jachtopziener was. "D'r zat bij Gijs geen vrouwenvlees aan", volgens Heintje. Toen Mies echter op het toneel verscheen, bleek dat toch mee te vallen. Ik heb het altijd een bijzonder aardige man gevonden die enthousiast vertellen kon over zijn dieren in het wild.
    Ik heb het helemaal in het begin al eens vermeld, maar hier past zijn vertelsel toch bij.
    Mama was al ziek toen we toch nog bij Gijs en Femmy op bezoek gingen: mama, Diny en ik. Tante Mies was toen al- veel te jong- overleden.
    Ome Gijs was jachtopziener op de Veluwe. Hij woonde met tante Mies aan de rand van de Onzalige bossen. Hij had zelf wat kippen die gewoon om het huis liepen en 's nachts in een boom gingen slapen.
    Op een nacht werd hij wakker van het angstig gekrakeel van zijn kippetjes. Hij in z'n pyama naar buiten en ziet nog net Reintje de vos met een kippetje in de bek weglopen. Hij klapte in zijn handen... en Reintje liet van schrik z'n kippetje vallen. Ome Gijs nam z'n kip mee naar binnen en gaf hem wat water met een asperientje daarin opgelost.
    Een paar dagen later was de kip weer helemaal de oude.
    "Och", zei Ome Gijs, "Eigenlijk gun ik Reintje best af en toe een kippetje. Die heeft ook recht van leven".
    Toch timmerde hij toen een hokje voor z'n kippen.
    Ja vertellen over "zijn" dieren ... dat kon hij.
    Reintje is bij ons nog niet geweest. We moeten af en toe zelf de hanen uitdunnen door ze in de grote hondenbench te lokken.

    10-04-2010 om 13:20 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mannen komen van Mars....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen ’t Vogeltje zingt op blijde toon…”. Moeder zingt er wat af. Altijd heeft ze van zingen gehouden. De mensen om haar heen in de dagopvang kijken wat verstoord. We nemen haar mee naar haar kamer. Ze weet veel dingen niet meer, maar de namen van kinderen en kleinkinderen zitten er nog aardig in, de een beter dan de ander. Dat heeft niets te maken met wie ze veel ziet, maar meer met de leeftijd. Binnenkort is ze weer jarig, 97 zal ze worden. Dat weet ze niet meer, maar wel dat ze op 23 april 1913 geboren is. Ze is altijd blij als je komt maar we krijgen wel 5 keer mee: Old wodden wil iederene wel maor old wean is nog een hele kunst.
    We hebben heerlijk gegeten bij Ben en Nies en ’s avonds gaan we samen naar Huub Stapel in de Spiegel in Zwolle. Het werd een avond in het teken van Mannen komen van Mars, en vrouwen van Venus. Het is onvoorstelbaar dat één man met een miniem decor van een half vrouwen- en een half mannenlichaam een avondvullend programma in elkaar kan draaien dat klinkt als een klok. Zo herkenbaar. Wie weet zijn er veel mannen—en vrouwen—wakker geschud. Ach… na 45 jaar zijn wij er wel achter wat je beter wel en niet kunt zeggen in een relatie, maar dat hebben we ook moeten leren. We hebben wat afgelachen. De sex, een niet onbelangrijk onderdeel in een relatie, werd tot het laatste bewaard.
    Wil je het weten… een man vergeleek hij met een dolfijn die je af en toe een visje moest voeren….o en de opwarmtijd was wel wat sneller dan de oven waarmee hij de vrouw vergeleek. Er waren leuke tips bij om je relatie spannend te houden… beetje afwisseling….ha! Wil je zelf wat tips…? Er zijn vast nog hier en daar wat plaatsen te bemachtigen. Je krijgt gegarandeerd waar voor je geld.





    09-04-2010 om 10:30 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oude liefde....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tijdens onze eerste gezamenlijke vakantie in Auvergne.

    Altijd fijn om je oude vrienden te ontmoeten. Dick en Anda kwamen bij ons aan vandaag. Ze hadden hun tante Dien in Schoonebeek opgezocht en kwamen daarna bij ons. Hun vakantie naar Egypte was onverwacht afgebroken. Schoonzus Gerda die met Johan Lettink die op 't oldershuus in Linde woonde, was toch nog onverwacht overleden. Een paar uur voor Dick en Anda vanuit Cairo met de trein naar Assoean zouden vertrekken, belde broer Johan op met dit verdrietige nieuws, zodat ze net voor de 14 uur durende treinreis zou beginnen naar het vliegveld gebracht werden om naar huis te vliegen.
    Anders waren ze morgen pas terug gekomen. Nu hadden ze tijd over om onverwachte dingen te doen.
    Dick ken ik al sinds we op De Boomgaard gingen wonen in 1950. Hij is 2 dagen jonger dan ik. Als buurkinderen trokken we best veel met elkaar op. We hebben zelfs wel eens een robbertje gevochten. Ik deed gemeen want ik had in het vuur van het gevecht geknepen. Hij weet het nog. Later ging ik met vriendin Joke als kookster mee wanneer Dick en vriend Wim Enzerink met de jongensclub van Hengelo Gld gingen kamperen.
    Nadat Dick met Anda was getrouwd stond Anda op een keer onverwacht in Hengelo bij me op de stoep. Dick werkte nu ook in Hengelo net als Wim en ze woonden nog geen 100 m. bij ons vandaan.
    Hun Ernst werd twee dagen vóór Mark geboren. En zo is het gekomen... het begin van een levenslange vriendschap.
    Net vanmiddag moest ik voor na-controle naar de chirurg. Anda ging gezellig mee. Dokter van de Berg feliciteerde mij met het snelle herstel en de goede uitslag van het onderzoek. De verwijderde galblaas was opgestuurd en goed bevonden.
    Over een maandje gaan Dick en Anda al weer naar hun huis in Les Issambres. “Komen jullie nog?”, was de vraag. Nou dat hoef je Wim geen twee keer te vragen. We gaan dus maar gauw eens kijken of er een geschikte vlucht naar Nice te vinden is ergens begin juni.

    08-04-2010 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    07-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een noodlanding.... en heel veel foto's.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Julius Topfer tussen opa en opoe in.

    Dat was nog eens een goed idee. Neef Joop moest in de buurt zijn voor onderhoud aan z’n auto en kwam even buurten. En…. hij had een cd bij zich met alle verzamelde foto’s en brieven uit de familie Eggink, keurig soort bij soort. Dank zij de interesse voor fotografie van opa en tante Hanna is er heel wat bewaard gebleven. Veel er van hebben jullie al kunnen zien en lezen, maar er is toch nog heel wat bij die ik nog nooit gezien heb, laat staan dat ik weet wie er allemaal opstaan.
    Er kwamen al keuvelend heel wat verhalen boven water. Joop die samen met een bevriende piloot tijdens een proefvlucht een noodlanding moest maken. Ze hebben geluk gehad dat er in de buurt van Halle een stuk gras was waar ze konden landen. Alleen waren er wel wat sloten die als hindernis in de weg zaten. Een meisje dat langs fietste zag het gebeuren en riep een boer die er vlakbij woonde. Joop was er intussen al uit gekropen en samen sjorden ze de bewusteloze piloot er uit en belden ze 112. Ze zijn er als door een wonder goed van af gekomen. Sinds die tijd kijkt hij met vluchten steeds uit naar een geschikt terrein voor een eventuele noodlanding.
    De onderduikers in oorlogstijd kwamen ook ter sprake. In de Wildenborch en Barchem zijn er heel wat verstopt.
    Maar niet alleen Joden. Voor de oorlog zag opa op de weg van Ruurlo naar Vorden een jongeman lopen.Toen opa hem vroeg waar hij moest zijn bleek het een Oostenrijker te zijn die niet in het leger van Hitler wilde en hem was gesmeerd. Hij vroeg of hij misschien ergens aan het werk kon. Zo heeft deze Julius Topfer een paar jaar op de Boschkamp gewoond en gewerkt. Ergens in de oorlog ging hij weer naar huis terug en jarenlang is er nog een briefwisseling geweest. Joop heeft nog een poging gedaan om hem in Wenen op te sporen, maar... Topfer is daar net zoiets als Jansen bij ons.
    Joop maakte nog een foto van Wim en mij, want als Reini en Tea in mei in opa’s voetsporen naar Amerika gaat willen ze zoveel mogelijk familie op foto meenemen voor de American cousins.

    07-04-2010 om 12:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Je kunt je vergissen....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De Taxus baccata als solitair.

    Het viel tegen gisteren, wat een natte Paaszondag, maar vandaag schijnt de zon en gaat het er op lijken: Lente.
    De staartmeesjes zijn druk aan het nestelen, ze halen spinrag uit de onderkant van het rieten dak en uit de Taxus baccata die voor ons huis staat.
    Toen we hier net woonden nam de conifeer die op die plek stond zoveel licht uit huis weg dat we die verwisseld hebben voor een Taxus baccata. Die hadden we aan de Kuifmees ook en die werd gewoon heel hoog èn smal. Dat leek me wel wat op deze plek. Maar ja…. niet goed opgelet denk ik…. Deze taxus groeit in de breedte en een paar keer per jaar moet je er met de snoeischaar langs. Het wordt er niet mooier van, vind ik. Met kerst willen we er nog wel eens buitenkerstverlichting in hangen, maar dat is ook het enige voordeel. Het bleek dat we aan de Kuifmees de Taxus baccata “Fastigiata” hadden, de hoge smalle variant.
    Ik ben niet de enige die zich verkijkt op een soort. Een jaar of zes terug hebben we de oude lelijke coniferen aan weerskanten van het hek laten vervangen door een paar rijen zwarte hulst. Dat werd mooi. Het waren mooie dichte bossen hulst. Een jaar later wilde ik de ene rij wel wat langer hebben en vroeg onze hofleverancier Bernd Schulte om dezelfde hulst er bij te planten. Dat gebeurde, maar ik vond ze er meteen al wel wat anders uitzien. De eerst aangeplante hulst had geen bessen, maar wel veel blad. Ik heb de varieteit nog even opgezocht. Het is de Ilex Meserveae "Blue Prince". Maar deze kregen wel bessen en waren veel kaler, veel minder vertakkingen, maar ze beweerden toen dat het echt dezelfde soort is. Ik heb nu een jaar of vijf afgewacht, maar zie weinig verandering. We zullen onze vriend Bernd er nog maar eens bijhalen.

    Volgens Kwekerij De Horst die ik op internet geraadpleegd heb is de laatste de Ilex Meserveae "Blue Princess". - 2 essen verschil.






    Volgens Kwekerij De Horst die ik op internet geraadpleegd heb is dit de tweede soort Ilex Meserveae "Blue Princess". - 2 essen verschil dus...links en rechts ernaast de mooie volle Ilex Meserveae "Blue Prince".
    Op de plek waar je dat stuk beton met dat rode geval ziet staan komt de pomp en electriciteitskast van de persriolering.

    05-04-2010 om 20:27 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    04-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een mooie dag en..... een bellenwekker.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ben, Wim en Piet Schuyn hebben zich weer omgekleed en hebben nu tijd voor ontspanning.

    Ze hebben elkaar weer gevonden. Piet, Wim en Ben. Voor de derde keer staan ze gebroederlijk naast elkaar bij de uitvoering van de Crucifixion van Stainer, dit keer in de Grote Kerk in Emmen. In één scratchdag werd dit stuk over het lijden van Christus ingeoefend en meteen ’s avonds uitgevoerd. Willy en Niesje waren de hele dag bij mij. Er werd heel wat bij gekletst. De pilaf naar het recept van Marry ging er goed in en samen gingen we op pad om te zingen en te luisteren.
    En wat klonk het mooi in deze gerestaureerde oude kerk. Nog nooit heb ik het zó mooi gehoord. Daniel Rouwkema had zijn speciale projectkoor, dat bestond uit de mannen van Valerius aangevuld met 45 vrouwen en een aantal mannen, goed in de hand. Een prachtige tenor, Falco van Loon en de bas, Daniël Herman Mostert, vervulden de solo’s op een indrukwekkende manier.
    Ben en Niesje hebben vandaag nog hele plannen, ze gaan naar Catharina en Ariën in Utrecht, maar van haast om weg te komen was gisteravond geen sprake. Er werd nog lang nagepraat in huize Schoolpad.
    Vandaag doen Wim en ik maar lekker rustig aan. We gaan straks nog even naar Rick, want gisteren ben ik vergeten zijn nieuwe bellenwekker mee te geven. Rick meldt steeds dat hij ’s morgens zo moeilijk wakker wordt. Hij heeft wel drie wekkers staan, maar hij hoort ze niet…. zegt hij. Deze knalpaarse mechanische bellenwekker maakt een hels kabaal. Als hij daar niet van wakker wordt… geef ik het op.
    Dus Rick…. Zet de koffiepot maar vast aan!

    04-04-2010 om 23:06 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wèg galsteen.... wèg.....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Meer dan zes jaar geleden begon de ellende met mijn benen. Wanneer ik een tijdje gezeten had kon ik niet zonder een stram en pijnlijk gevoel in mijn benen opstaan. En liep ik mezelf weer een beetje los dan gebeurde het nog vaak dat het niet lekker ging. Van alles heb ik al geprobeerd, Via de huisarts naar de fysiotherapeut. Het werd massage en fietstraining. Bekaf was ik. De chiropracter was het volgende verhaal. Die hielp me van verschillende mankementen af, maar niet van die beenklachten.
    Het is nu ruim een week geleden dat mijn galblaas verwijderd is. En ik voel me werkelijk als herboren. Na de eerste paar wat vervelende dagen kwam er een rust over me. En ineens besefte ik wat ik miste. Ik voel geen stramme pijnlijke benen meer wanneer ik een poosje op een stoel gezeten had. Ik kon het bijna niet geloven en probeerde het steeds uit. Zelfs na een half uur op een stoel kan ik zonder pijn opstaan.
    Volgende week ga ik voor controle naar de chirurg, dr Van de Berg. Ik ben benieuwd of dit soort gevallen meer bekend is. Nee het is ook geen 1 april meer. Ik geniet er maar van, het kan me ook niet schelen waarom het ineens weg is.
    Ik moet wel ineens denken aan wat Mark vertelde. Eén van zijn monteurs vroeg hem een bedrijf in Emmen te bellen die wat informatie wilde over een afvalpers. Hij werkt n.l. voor een bedrijf dat afvalpersen verkoopt, verhuurt, reviseert. Hij kreeg een nummer door van dit bedrijf dat de naam Lirpanee draagt. Mark toetst het nummer in maar dat is in gesprek. Hij had nog nooit van dit bedrijf gehoord en ging toen eerst maar eens op zoek naar de naam achter dit doorgekregen nummer. Dat bleek wel slim want hij ontdekte dat hij anders Club Jasmine aan de lijn had gekregen. Draai de naam Lirpanee maar eens om.
    Hij heeft nu een jaar de tijd om te bedenken hoe hij hem terug zal pakken.

    03-04-2010 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    02-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jan Pilo mot 't weer lien...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    “Fysiotherapie en andere medische zorg uit het pakket!”….. Vanaf de keukentafel waar hij de krant zit te lezen roept Wim alle ellende, die over ons heen kan komen wanneer er een nieuw kabinet gevormd is, naar mij toe. De hypotheekrente aftrek is ook zo’n punt. Je zult net een betaalbaar huis gekocht hebben, de hypotheekrenteaftrek meegerekend…. Dan dit weer. Je zult zien dat heel Nederland op z’n kop staat.
    “Het minimumloon 10% naar beneden. Ie-j zult zeen dat Jan Pilo ’t weer mot lien!.
    En vief euro a-j naor de dokter wilt!!”
    Scholen, Zorg, Waterschappen, Provincie… alles kan worden aangepakt.
    Het was een hele lijst van ellende waar ze straks om gaan vechten of het wel of niet of misschien toch half doorgaat. Je zult zien dat dit de mensen wel wakker schudt en misschien gaan er hierdoor straks meer naar de stembus.
    Onze krant, het Dagblad van het Noorden, heeft sinds gisteren ook het tabloidformaat. De meningen zijn verdeeld, maar ik vind het prima. Zo hou ik ’s morgens tenminste een stukje keukentafel over.
    We gaan zo maar eens even boodschappen doen. En…. ik weet het zeker… de karren zullen nu voor Pasen nog voller zijn dan anders.

    De Achterhoekse spreukenkalender meldt het volgende:

    Leer van gistern, dreum van monn, maor laef vandage.
    ( Carpe Diem!)

    02-04-2010 om 17:53 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    01-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boompje groot....
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Er worden foto's gemaakt van de plek waar de kabel zou moeten worden ingegraven...

    De meneer uit Eelderwoude is er weer. De Tennet die de hoogspanningskabel over onze grond wil ingraven komt nog eens langs want de plannen zijn gewijzigd. De kabel gaat nu niet met een knik achter door de wei richting Bargerweg, maar zou nu dwars over ons stuk tuin bij de wei gaan lopen en precies bij het prieel het land van de buurman op. Het eerste stuk zal straks geboord worden maar zoals nu de tekening aan wijst gaan er een paar bomen aan en het prieel zal de graverij niet overleven. De bedoeling is dat alles weer in de oude staat zal worden gebracht. Ik zie het al gebeuren met een 30 jaar oude treurberk, es en gewone witte berk. En de rest. Zijn we straks onze schaduwplekken bij de wei kwijt waar we zo graag zitten in de zomer. En staan er nieuwe pieterige boompjes en je kent het hè? Boompje groot…. plantertje dood. Nee we tekenen er nog even niet voor. Onze Tennet man geeft ons groot gelijk en denkt dat ze misschien het hele stuk toch gaan boren. Dan komt het hele gedoetje van gekoelde kabels op minstens 5 meter diep te liggen. Er worden een paar foto’s gemaakt om de situatie hier te kunnen laten zien en wij wachten af….

    01-04-2010 om 20:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!