Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
28-01-2008
Coromandel
Met het zicht op de Sky Tower verlaten we Auckland met voorspellingen van storm en hagel. En dat hebben we geweten! "Dat hebben we weer overleefd", zegt Bets bij de eerste koffiestop. Dan is het opeens weer stralend weer wanneer we dit schiereiland Coromandel bereiken. "Zo hebben jullie de buit al weer binnen!" Zo begroeten we onderweg bij een heel groot Warehouse in Thames onze mede reizigers Frans en Riet. Ze zijn ons bijna straal voorbij gelopen. "Jullie zien er ook als Nieuw Zeelanders uit", is hun reactie! Ja....Wim draagt z'n hoed de hele dag! Het laatste stuk langs de kust naar Coromandel is prachtig, maar ook bochtig en smal. We komen regelmatig enorme vrachtwagens tegen met boomstammen, maar ook een eend met piepkleine eendekuikens. Nu hebben we ons hier al weer gesetteld. We hebben echt een leuke groep met in elkaar geïnteresseerde mensen. Wat wil je ook: allemaal Nieuw Zeeland-fan! Het onderwijzersechtpaar blijkt erg leuk en ondernemend. Toch trekken we het meest op met Ben en Riet. We voelen ons erg op ons gemak bij elkaar. Het is net of we elkaar al jaren kennen. Ze hebben al veel van de wereld gezien, zijn veel op pad geweest met reizen via hun Werkgeversbond. Tot voor 6 jaar hadden ze een C 1000 supermarkt!
De ring van Wim is terug. De man van United Campervan, die hier nog wat te klussen had, kreeg hem mee op de naam "Willem". Opnieuw een prachtige dag: de Auckland-excursie! Onze nederlandssprekende gids Karen vertelde ons over Auckland waar ze zelf in 1975 met haar Australische man was gaan wonen. Ze bracht ons met de ferry naar de Sky Tower, waar we op 192m hoogte aan de koffie zaten toen een smsje van Rick binnen kwam. Toen we hem terugmeldden waar we zaten en hoe hoog reageerde hij direct met: "En dat met hoogtevrees!" Daarna was er tijd om te shoppen en om een broodje met flat white( koffie met geklopte melk)te versieren. 's Middags was het Aucklandmuseum ons doel. De Maori-cultuur is indrukwekkend -je bent nooit te oud om te leren-! In het Aquarium even later werden de roggen gevoerd door een enthousiaste Nw-Zeelander in bijna onverstaanbaar Engels. De Zuidpoolexpeditie van o.a. Walter Scott werd helemaal tot in detail uitgebeeld. Z'n eerste ontdekkingstocht van de Zuidpool overleefde hij...de tweede niet! Nu zijn we weer terug -beentjes op de bank- en uitpuffen maar. Tja.... we zijn geen 15 meer! En...... Straks aan de wijn! Ze hebben hier lekkere Australische! Morgen......richting Coromandel! Op dit moment (7.15u) worden jullie wakker en onze avond begint net! Dag allemaal... Liefs voor iedereen! Wim en Hetty
Nieuw Zeeland heeft veel Engelse invloeden, maar maakt toch op plaatsen een wat nonchalante indruk, vooral in armere gebieden waar veel Maori's wonen. We zagen onderweg een piepklein caravannetje, zo'n Wilk als die Ben en Diny vroeger hadden. Daar werd in gewoond... ja met een brievenbus aan de weg. Ook wordt er wel in bussen gewoond. Wat zuidelijker hebben de mensen een beter bestaan, veel boeren met glanzend en gezond vee en mooie huizen. De dorpen stellen niet zo veel voor. Het lijkt wel wat op Canada: supermarket, bakery, zadelmakerij en een smid. En vooral veel stof! Maar overal zijn vriendelijke mensen, gewoon no nonsense! Vrouwen aan de benzinepomp of op de weg om het verkeer te regelen bij werkzaamheden. En vooral: "Enjoy your trip" en "Relax".[/b]
12 -11 [b]Vandaag was een geweldige dag! Van Paihaia, waar in 1823 het eerste gemengde huwelijk gesloten werd tussen een Maori meisje en een Engelse smid, weer via de westkust naar Takapuna (Auckland). Er waren onderweg prachtige vergezichten aan zee, machtige Kauribomen. We zagen de 2000 jaar oude Tane Mahuta... "De god van het oerwoud". Ook het mooie Kaurimuseum waar alles over Kauribomen, bos- en landbouw te vinden was was een schot in de roos! Frans en Lya vertrekken steeds als eersten en Fred en Janny als laatsten om eventuele pechgevallen bij te staan. Fred hielp pas ook mijn laptop weer aan de gang. Geweldig! Alle vier zij ze van onschatbare waarde voor ons allemaal![/b]
Ik kan jullie verzekeren dat een vakantie als deze ook veel onverwacht energievretende zaken op kan leveren! Op Singapore Airport ontdekken we een beetje laat dat daar ook internet is. Beneden is alles vol... dus wij naar boven. Natuurlijk til ik bij een kunstwerk niet goed m'n voeten op en struikel over het voetstuk. Gevolg: dikke blauwe elleboog en blauwe knie. De elleboog is al weer dun, maar krijgt nu alle kleuren van de regenboog! Zo lieten we bv ons fototoestel in het hotel in Auckland bij het internetten liggen. Ze wisten gelukkig dat we room 120 hadden want de computerman van het hotel had al vergeefs geprobeerd de laptop aan de praat te krijgen. Ze belden ons om half 12 's avonds wakker om dat na te vragen. OOhhh!! Laat Wim nu op de eerste camping hier bij Auckland ontdekken dat zijn zegelring weg is..... ligt nog in de badkamer van het hotel!!! Gelukkig! Frans zou hem gisteren ophalen, maar kreeg hem niet mee met de naam: van der Kolk. Bleek later dat iedereen daar met zijn voornaam ingeschreven stond. Als Willem...wordt hij straks wel meegegeven! Wil je nog meer? Nee he?!
"Je moet er wel wat voor over hebben!" Om 6 uur liep het mobieltje af, want om kwart over 7 komt de bus al. Deze dag zullen we meer dan 500 km afleggen. De jonge gids/ chauffeur brengt ons via een geweldig stuk oerbos met h'e'e'e'el oude bomen en koffiestop bij het Ancient Kauri Kingdom naar Cape Reinga om de vuurtoren op het allernoordelijkste puntje van Nw Zeeland te aanschouwen. We zien veel fruitteelt in dit gebied o.a. citrus, kiwi enz. En natuurlijk ook weer veel merino's en koeien: Holstein/Friesien en Jerseys. Ook valt me een zwart vogeltje op hoge poten op. Het blijkt de Pukaki te zijn die alleen hier voorkomt. We stopten ook nog om hulp de bieden aan een paar drieste Nw Zeelanse jongens die met hun auto op de kop in de bosjes terecht waren gekomen: auto total loss,maar ze kwamen er zelf gelukkig heel uit! De vuurtoren helemaal in het Noorden bereiken we via een mooie wandeling. Prachtig uitzicht op zee! Hier vlakbij kwam Abel Tasman vroeger aan land en werden 4 van zijn mensen door Maori's vermoord: de Dodemansbaai....nu Golden Bay! (blijkt toch op het Zuidereiland) Het toppunt op de terugweg was het " sand"boarden vanaf de duinen. Eerst sleep je het board mee naar boven en dan zittend of liggend sjezen ze weer naar beneden. Prachtig om te zien. Een aantal van ons waagden zich er ook aan, maar je snapt al wel...deze moeders niet! Onze jonge chauffeur gaf zelfs een hele show weg, maar die oefent natuurlijk regelmatig! We reden daarna wel 90 km over strand, door water naar het zuiden! De bus zag er niet uit! We mochten ook nog even strandjutten en ik heb een paar hele mooie schelpen voor jullie Robin en Eva! Bij de laatste koffiestop werd de bus weer ontdaan van modder en zeewater en kocht Wim een originele NW Zeelandse hoed. Een kudde koeien zorgde op de terugweg voor consternatie, want die wilden de wei niet in , alleen maar richting bus, maar het kwam goed! 's Avonds gezellig een wijntje met een deel van de groep....ja ook met Ben en Riet uit Luttenberg!
" Wat zijn jullie geluksvogels", zegt Frans, onze reisleider. We zijn net aangekomen op Hararufalls Resort " Panorama",we mochten een nummer trekken uit de emmer,want deze camping heeft inderdaad mooie en héééle mooie plekken aan het water......Wim trekt 98.....een hele mooie dus. Het rijden beviel deze dag al wat beter. Wat een prachtig land,wat een natuur! Het is flink voorjaar. De agapanthussen overal in het wild staan soms al in bloei. Ook zijn er calla's, vuurpijlen, abutilons, Aronskelken. Vaak planten die je bij ons alleen in tuincentra tegenkomt. We stopten onderweg bij de Pohuehue waterval en in een wandeling van 15 minuten wandelde je er door een sub-tropisch oerbos naar toe. Er vliegen hier een klein soort papagaaien met veel kabaal rond. Ook zien we een paar korhoenders, zomaar aan de kant van de weg. Er wonen hier veel boeren. Dat zie je al aan de winkels. Ze doen hier gras in grote balen net als bij ons het hooi. Ook zie je merries met veulens in de wei en koeien en kalfjes in alle soorten en maten. En natuurlijk heel veel schapen, veel merino's. En ......bordercollies! Dat is wel even wat anders dan Singapore. Het verbaasde me dat ik daar geen hond of kat zag. " Ah joh, die hebben ze allemaal al op!", werd gezegd. Singapore heeft geen ruimte voor welk dier dan ook. Ze bouwen alleen in de hoogte en vullen de rest op met prachtig aangelegd openbaar groen. En nu zitten we samen wat te drinken met een ander stel. Morgen gaan we op excursie! Hoi! We gaan helemaal naar de noordelijkste punt van Nw Zeeland: Cape Reinga.
Ik moest echt wel even aan Anda denken toen we na het inslaan van onze fourage met onze camper door het drukke verkeer van Auckland naar de eerste camping reden. Anda had nl al voorspeld dat het eerste stuk nou niet de mooiste ervaring van Nieuw Zeeland zou worden. De meesten van onze groep reden voor het eerst in een camper, hoog en breed en ook nog aan de linkerkant. Spannend! Natuurlijk reden we op 't laatste moment de inrit voorbij en pakten ook nog per ongeluk iets te hard een verkeersdrempel. Wim leeft zich helemaal in. De meesten hebben het zweet op de rug hebben staan, zowel de mannen als hun wederhelft! Ik heb iedereen namens Anda beloofd dat het nu helemaal goed gaat komen Riet uit Luttenberg is al aan de was! Gisteravond kon de technische man in het Aucklandhotel onze laptop ook niet aan het internet krijgen, maar onze eigen techneut Fred heeft zich erover ontfermd en hoewel we op deze camping geen bereik hebben gaat het goed komen...zegt Fred ...in het gewone leven "wegenwacht". We behelpen ons nu met internet in hotels en straks op campings e.d. Alleen foto's sturen lukt niet overal. Je hoeft trouwens niet bang te zijn dat we er niet van nemen, Mark. Gisteravond hebben we met een deel van de club van een heerlijk uitgebreid buffet genoten en vanmorgen van een ontbijt waar je U tegen zegt! Sonja hebben we thuisgelaten. Sorry Sonja! Nu zijn we dan halverwege Pahia waar we een paar dagen blijven en we ontdekten deze mogelijkheid om even te internetten in een touristcentre. Tot de volgende keer. Liefs voor allemaal! Dag!
Foto: Met dit schip maakten we een rondvaart door de haven van Singapore.
" Doeiiii"' zei onze massagebaas, toen we afscheid namen. Onze laatste ochtend hier in Singapore gingen we nog even naar ons Aziatisch winkelcentrum. We hadden Bets en Martien nl verslag gedaan van ons reflex-shiatsu-massage avontuur en daar hadden zij ook wel oren naar We hebben de nieuwe klantjes afgeleverd en kregen gelijk een kopje Chinese thee. Vanmiddag hadden we onze boottocht door de haven met z'n 63 eilanden. De High Tea was lekker. Alle ex-zeelieden raakten in vervoerig bij het zien van zoveel zeeschepen. Het blijkt dat minstens 4 van onze medereizigers ex-zeelui zijn. Ze bieden tegen elkaar op met hun sterke verhalen. Wim doet het niet slecht.
Dan is het zover. Na de boottocht door de haven van Singapore gaan we gelijk door naar het vliegveld. Mike vertelt tussendoor nog van alles. Je hebt nog nooit zoveel bloemen bij elkaar gezien als bij Airport Changi. De middenberm staat vol van bloembakken , die eventueel zo verwijderd kunnen worden. Dan hebben ze een extra landingsbaan voor jagers in geval van nood ( oorlog). Deze luchthaven is een copie van Schiphol en wordt nog steeds uitgebreid. De vlucht naar Auckland heeft vertraging, maar ook hier zijn winkels en warempel free internet. Deze reis gaat met een kleiner ( krapper) vliegtuig van Singapore Airlines en dan is de 10 uur die je er in door moet brengen wat minder comfortabel. Op het vlegveld van Auckland aangekomen vertelt Riet over haar zus die een appel in haar bagage had zitten en daardoor een flinke boete opliep. Nw Zeeland wil nu een keer geen vruchten, zaden, zuivel of vlees vanuit het buitenland binnen hebben. Voor de controle staat er nog een bak waar je alles nog in kunt gooien. Dan staat de bus voor ons klaar en worden we naar het hotel gebracht waar even later een juf van United Campervans uitleg over de campers komt geven. Die avond nog een lekkere maaltijd en nu gaat Nieuw Zeeland dan ècht beginnen.
"Laat je niks wiesmaken", demonstreert onze gids Mike zijn 11- jarig verblijf in Velp en even later "Busje komt zo"! Guide Mike is een kleine man, ik schat zo 1.60m. Vandaag begeleidde hij onze rondtour door Singapore. Hij vertelt ons veel over dit mini-staatje, dat sinds 1965 alleen uit de stad Singapore en omgeving bestaat. De Chinese wijk was erg leuk om te zien, maar de Botanische tuin was de topper met al z'n orchideeen. We hebben net onze siesta achter de rug en gaan er zo nog even op uit. Gisteravond hadden we ons welkomstdiner in het Yorkhotel. Er zitten een paar grapjassen bij en een die alles beter placht te weten, maar onze reisleider vat dat prima op. En dan hebben we Ben en Riet uit Luttenberg , "daor praote wij lekker plat met" Na de siesta moesten we natuurlijk weer even het kleurrijke winkelcentrum in. Dit keer kreeg Wim een soort shiatsu-massage over z'n schouders, nek en rug. De dame in kwestie deed het wat hardhandig, maar goed. En een speciale kop koffie deed ons weer goed temidden van de uit palmblad etende mensen. Een hele leuke ervaring!! Vanavond hebben we met een heel stel een uit zo'n beetje alle beschikbare Chinese gerechten bestaand diner gehad in een restaurant om de hoek. We leren onze reisgenoten nu wat beter kennen en zo te zien wordt dat wel wat. Vanmiddag hadden we Bareld even aan de telefoon- ja soms moet je wat- want de batterij van de laptop liep te snel leeg en laadt ook niet op. Nu gaan we verder op het lichtnet en hebben hier bij de receptie een kaart gehaald waarmee we 2 uur kunnen internetten. Dat werkt heel wat rustiger dan telkens 15 minuten. Zo zie je maar...we roeien met de riemen die we hebben!
Als haringen in een tonnetje, leek het, toen Gerhard ons in Hoogeveen afzette . Eerste klas of niet. Maar we vinden toch nog plek. We worden aangekeken als wereldreizigers met al die bagage. Na Amersfoort wordt het weer riant voor ons. Met zn tweeen een hele coupé. De hotelshuttle was weer een avontuur op zich! We hebben al eens in in de metro opgepakt gezeten, maar dit brak alle records, maar ja .je wilt toch wat beleven toch!!Alle talen hoorden we om ons heen. Kunnen we vast wennen!
Vanmorgen werden we 3 x gewekt! Eén keer door een uitgebreide klop op de deur, toen door de telefonische wekservice en daarna nog eens door ons eigen wekkertje. Nou we zijn er klaar voor! Nog even een belletje naar Rick en een sms je van Mark!
O, it was so nice to meet you. Onze buurman in het vliegtuig bleek zelf uit Singapore te komen. Hij leek heel eigen met de mooie stewardessen te zijn. Wim dacht zelfs dat hij bij de beveiliging hoorde. Maar nee, hij was ook piloot bij Singapore Airlines en had een paar dagen ervoor naar Amsterdam gevlogen en morgen ging hij weer verder. Tussen eten en slapen en wat lezen door hebben we erg leuk gepraat en kregen veel tips wat wel en wat niet te doen in Singapore. Dus niet in een taxi stappen die de meter niet aanzet en wel shoppen. Joseph zelf was erg onder de indruk van een meer dan 35 jaar oude gesubsidieerd flatje met uitzicht op zee die nu voor 730.000 S dollar (350.000 euro) verkocht was. Verder werkt een reisje met de ANWB als een geoliede trein. We zijn nu in het hotel sinds 8 uur vanmorgen Singaporetijd tijd en hebben deze dag vrij te besteden. Vanavond een gezamenlijk diner. Maar . We hebben al kennisgemaakt met Singapore. Ik heb al een voet/ been reflextherapie gehad omdat ik toch nog wat last heb van mn benen na de vlucht. Dat is big business hier. Wat hebben die tengere meisjes sterke handen!! Ze wilden Wim ook op de stoel hebben, maar misschien doet hij dat morgen nog wel.
[b]Ja dat valt nog niet mee. We staan hier midden tussen de stapels spullen en verschillende rugzakken en koffers een beetje verdwaasd te kijken. Er moet nog een geel formulier ingevuld worden met alle gegevens op reis- verzekering- en gezondheidsgebied. Welke bloedgroep heb ik?, vraagt Wim. Ik denk van O, maar weet het niet zeker. En zo gaat het door. Mark komt, bekijkt de ravage en zegt: Waarom halen jullie de helft er niet uit. Daarginds kun je alles kopen. Is ook zo. Zullen we? Opnieuw bezien we de berg spullen!! Liesbeth, Anda , Janny, Corrie, Jans, Susan, Boukje, Diny, Tonny..... .er wordt wat afgebeld. Lief hoor! Maak je om Rick maar geen zorgen, zegt Jans. Die vangen wij wel op. En moe kookt nog wel eens wat extra voor Rick. De ponys verzorgen wij en zitten de jonge hanen nog in de boom s nachts? Ik kijk nog wel of ik er een paar te pakken krijg. Wat een goede buur hier voor ons betekent!! Morgen nog even samen naar de kapper .en s middags gaat Gerhard ons wegbrengen naar Hoogeveen. Ik wou .dat ik al in die trein zat!
Met het zicht op de Sky Tower verlaten we Auckland met voorspellingen van storm en hagel. En dat hebben we geweten!
12 -11
"Je moet er wel wat voor over hebben!" Om 6 uur liep het mobieltje af, want om kwart over 7 komt de bus al. Deze dag zullen we meer dan 500 km afleggen. De jonge gids/ chauffeur brengt ons via een geweldig stuk oerbos met h'e'e'e'el oude bomen en koffiestop bij het Ancient Kauri Kingdom naar Cape Reinga om de vuurtoren op het allernoordelijkste puntje van Nw Zeeland te aanschouwen.
" Wat zijn jullie geluksvogels", zegt Frans, onze reisleider. We zijn net aangekomen op Hararufalls Resort " Panorama",we mochten een nummer trekken uit de emmer,want deze camping heeft inderdaad mooie en héééle mooie plekken aan het water......Wim trekt 98.....een hele mooie dus.
Ik moest echt wel even aan Anda denken toen we na het inslaan van onze fourage met onze camper door het drukke verkeer van Auckland naar de eerste camping reden. Anda had nl al voorspeld dat het eerste stuk nou niet de mooiste ervaring van Nieuw Zeeland zou worden.
Foto: Met dit schip maakten we een rondvaart door de haven van Singapore.
Rick komt natuurlijk even afscheid nemen!
