Mijn favorieten
  • natoken
  • hettysite
  • bojako
  • Vekabocamping De Boomgaard Vorden NL
  • ludovikus
  • Fotojacht--jachthonden/ motorcross
  • ani
  • thea
  • loewiesa
  • wimhetty
    Mijn favorieten
  • Beth
  • Paperclip
  • Foto
    Inhoud blog
  • Rick en Epke...
  • Hattem
  • Zaterdag
  • Knipscheer..??
  • Drie generaties
  • Suze
  • Verrassing
  • Oog in oog
  • Feest
  • Muzikaal talent
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 10-2023
  • 01-2023
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 08-2022
  • 07-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 09-2021
  • 07-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 04-2020
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 07-2018
  • 05-2018
  • 04-2017
  • 11-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl   weblog 1  vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. 
    Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl  te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom! 
    Foto
    Foto
    De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
    Foto
    Foto
    Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK.
    www.hettysite.nl
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • Categorieën
  • Aan het Schoolpad (954)
  • Familieperikelen (32)
  • Memories (12)
  • School (5)
  • Streektaal (3)
  • Vakantie 2011 met Ben en Riet (44)
  • Vakantie algemeen (112)
  • Vakantie Canada (0)
  • Vakantie Engeland (47)
  • Vakantie Frankrijk (0)
  • vakantie Israël (0)
  • Vakantie Noorwegen (0)
  • Vakantie Nw Zeeland (0)
  • Verhalen (9)
  • hetty's site
    of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
    30-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een middag met de kleinkinderen...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De modezaak van The Sting in Enschede, maar ook die in Emmen is prachtig met een paar verlichte roltrappen.

    Terwijl we vroeger regelmatig op woensdagmiddag Eva en Robin van de verschillende basisscholen ophaalden en er een gezellige middag van maakten, is dat heel wat minder geworden sinds ze op het voortgezet onderwijs zitten. Eva heeft voor het Esdal College gekozen, mede vanwege de extra aandacht voor cultuur en debatteren. Robin ging voor het Hondrug College, vooral door de afdeling Technasium. Maar allebei doen ze het goed en hadden zelfs nu, in de 3e klas VWO, geen onvoldoendes. Er was door beiden ook hard voor geknokt. Daarom vroegen we ze een middagje mee uit om te shoppen. Daar waren ze beiden voor in en na het verzamelen bij Petit Restaurant Mickey, waar ook Rick zijn middagje winkelen begon, ging het regelrecht naar The Sting, een modezaak voor jongeren. Het geluid dat er binnen te horen was beloofde voor Wim niet veel goeds.
    Maar ik moet zeggen dat hij het goed en met verve doorstaan heeft. Eva en Robin zochten eerst een leuk setje voor Robin uit. Meteen geslaagd. Eva had er meer werk mee, maar slaagde uiteindelijk ook voor een paar leuke zomershirts en wist precies welke schoenen ze erbij wilde, maar jammer, die waren niet meer in haar maat. Dat wordt verder speuren op internet. Met een ijsje bij Toscana besloten we de middag en volgens mij gingen de twee heel tevreden op huis aan.


    30-04-2013 om 08:57 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    28-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rood... of blauw?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Daar zitten we dan... op een kale vloer. De honden die anders aan onze voeten liggen, zie je verbaasd in het rond kijken. Storm heeft zich teruggetrokken in zijn bench en Queeny ligt op een klein matje bij de ingang naar de voorste kamer. Ik verbeeld me dat hij wat teleurgesteld kijkt.
    Ik herinner me ineens dat ik gisteren bij Het Goed een aardig blauw kleed heb zien hangen, z.g.a.n. en 45 euro. Wim gaat straks naar de Voedselbank om mee te helpen, maar misschien kunnen we nog...? Wim komt in de benen. 'Dan gelieke maor'. Even later hebben we de zware tafel van de kant, blauw kleed op de plek en de tafel en stoelen weer terug. De honden hebben weer een plekje.
    En ik heb verder een rustige dag. Gewoon gestofzuigd en even flink de stenen vloer geschrobd. Ik moet wel wennen aan dat blauw op de vloer, als ik eerlijk ben. Het past eigenlijk niet... of ik moet de stoelbekleding aan gaan passen. Rood zou hier beter staan. Had ik ook niet een mooi rood kleed zien hangen? Mijn blik gaat even naar de voorkamer. Daar zou blauw wel staan... ik weet het zeker.
    Die middag gaat Wim zingen met zijn zanggroep de Neighbours in het Aleida Kramerziekenhuis in Coevorden. Wim spreekt het al jaren uit zoals de mensen het hier ook doen: Coevern, en die oe een beetje lang aangehouden.
    Als hij terugkomt leg ik hem mijn plan voor. Zou rood hier niet beter staan? En het blauwe daar? Als dat rode kleed er nog is... zullen we? We kunnen het net redden voor de winkel sluit om half 6.
    En zo komt het dat we nu twee leuke kleden onder de voeten hebben in plaats van niks en de honden weer strak aan onze voeten komen liggen.

    28-04-2013 om 08:54 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    27-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over een Naardens kleed en een jonge hond.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het is niet anders. Het mooie grote handgeknoopte smyrnakleed dat 6 jaar lang onder de keukentafel onze voeten warmde, is niet meer. Ooit, toen ik het net ontdekt had bij mijn favoriete Kringloopwinkel, had ik visioenen dat hij onder Naardens burgemeesters tafel zou hebben gelegen. Er staat nl het wapen van Naarden op. Het was op twee brede stroken stramien geknoopt en ik zag al voor me hoe verschillende vrouwenclubs er mee aan de slag waren geweest. Het moest er eens van komen om hem eens helemaal onder die zware tafel vandaan te halen en buiten een opknapbeurt te geven. Met veel moeite, man- en vrouwkracht, kregen we hem naar buiten maar het bleek al gauw zulke slijtage te vertonen aan de onderkant dat de gaten er in vielen. Dat wordt dus de stort.
    Het is natuurlijk ook handig om zo weinig mogelijk kleden op de vloer te hebben met een jonge hond. Tot nu toe bijt Storm alleen nog maar op zijn piepkip, de kluifjes en z’n flos. Hij gaat er voor het gemak en zijn eigen veiligheid mee in de bench liggen òf aan onze voeten. Terwijl wij vanmiddag aan het hannesen waren met dat grote zware kleed zocht hij een verstopplekje op tussen de bank en de stoel. Alleen zijn neusje was nog te zien. Hij zal ook niet snel meer in de wei bij de lammeren komen. Hij was onder het hek doorgekropen en kreeg een schok van het schrikdraad apparaat. Wat maakt zo’n pup mee in die eerste weken!
    Nu is het tijd om even te knuffelen. Je ziet het!

    27-04-2013 om 10:16 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    26-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Lochemse Schouwburg
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    September 1942. De familiefoto op de trouwdag van Hendrik Jan Eggink en Coba Bijenhof.

    Het was te verwachten. Na het bezoek dat Cees en Nini Derlagen aan ons brachten vorige week zondag om over het gezin van opa en opoe Eggink te praten en met name over het Joodse meisje Elly Sanders, was mijn interesse natuurlijk extra gewekt. Gisteravond zou in de Schouwburg in Lochem de film De Baby te zien zijn , over een Joods baby’tje dat de oorlog overleefde. Maar daaraan voorafgaand zou Cees vertellen over de Joodse kinderen uit Lochem waarvan er maar zo weinig terugkwamen. En zo kwam hij erop om het verhaal over Elly Sanders in het bijzonder te vertellen.
    Wim wilde het op zich nemen om de fleslammeren plus pup Storm onder zijn hoede te nemen en zo toog ik gistermiddag naar Eefde om samen met Ben en Diny de bijzondere avond in de Lochemse Schouwburg te bezoeken.
    En het werd bijzonder! Het werd door Cees erg op prijs gesteld dat wij er waren en ik moet zeggen dat hij een boeiende trant van vertellen heeft. Er werd ademloos geluisterd. De trouwfoto van onze ouders Hendrik Jan en Coba werd vertoond met de toen 9 jarige Elly links vooraan op de foto. Meteen kwam er een stem uit de zaal: ’En dat meisje rechts is mijn moeder’. Ook Ineke en haar dochter Carla waren er. Cees had ook Ineke een bezoek gebracht en zelfs tante Jantje die het uit eerste hand kon vertellen wat er precies gebeurd was toen die beide kopgeldjagers ineens bij de Boskamp aankwamen om Elly op te halen om ‘naar haar ouders’ te brengen. Tante Jantje was net een paar maanden ervoor met ome Jan getrouwd en woonden ook op de Boskamp en wist nog precies hoe het allemaal gebeurd was.
    Ook de foto van opa en opoe op de Dam in Amsterdam met hun goede vriendin juffr. Ouwenaller, liet hij zien. Opoe in de Achterhoekse dracht, het parapluutje in de hand geklemd, voor je weet maar nooit,  en opa zo ontspannen alsof hij alle dagen in de stad liep.







    Een foto van baby Anneke met Anne Frank. De beide families waren bevriend.

    Na de pauze werd de film De Baby vertoond. Wat kan ik zeggen… een bijzondere film waarin je meeleeft tot aan het onverwachte einde. Ik wil hier niet veel van zeggen, want op 4 mei is de film op tv te zien en ik kan hem iedereen aanraden. Het zou helemaal bijzonder worden als het verhaal van Cees ook hieraan vooraf zou gaan.
    Na afloop praatten we onder het genot van een drankje samen met Cees en Nini Derlagen en nicht Ineke en haar dochter Carla nog na.

    26-04-2013 om 11:03 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    24-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kunst, hond en gemekker...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Natuurlijk was Storm de topper voor Agnes afgelopen weekend. Behalve met het voederen van de lammeren was ze steeds met Storm aan het spelen. Nee… ze hoefde zich niet te vervelen. Samen volgden we een deel van de Kunstroute die behalve bij de Fabriek waar 35 Emmer kunstenaars exposeren door heel Emmen langs open atelierdeuren ging. Gert Sennema was bij De Fabriek bezig met het bewerken van een levensgroot blok hout tot een standbeeld. De kettingzaag deed zijn werk. Wij beperkten ons daarna tot het Waanderveld. Heel verschillend waren de kunstwerken, van abstract tot figuratief of een combinatie ervan. We werden overal hartelijk ontvangen, maar bij Ellen, mijn eigen schilderdocent natuurlijk extra. Agnes vond het allemaal prachtig. We zijn nu wat tijd betreft nog afhankelijk van de voedingen van de lammeren, nu nog 4 keer per dag. Dinsdag wordt het 3 keer en dan al snel 2 keer per dag. Ze doen het goed, die kleine druktemakers. Als ze me zien hebben ze ook meteen honger en zetten ze het op een mekkeren. Kan nog wat worden als we meer in de tuin bezig zijn.














    24-04-2013 om 18:03 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    21-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dagje aan het Schoolpad
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Begin van deze week: de fleslammeren doen hun middagdutje op een oude deken voor de deur.

    De 3 R’s van dr Spock, Rust, Reinheid en Regelmaat, die ik opvolgde bij mijn eigen baby’s vroeger, hebben nu hun intrede weer gedaan. Een pup heeft die net zo hard nodig. Het briefje dat bij het tasje met benodigdheden zat toen we Storm ophaalden was ook in die trant geschreven: brokjes, poepje en plasje, spelen en slapen… in die volgorde werkt het ook bij een pup. En dat werkt goed! De eerste avond toen Storm alleen in de bench werd achtergelaten, wel met een warme kruik alsof hij lekker tegen z’n broer of zusjes aan lag, was er 5 minuten lang gejank. Maar net als bij baby’s, proberen net te doen of je het niet hoort. Het hielp! Nu gaat hij in de bench als we weg moeten: eerst een knuffel, dan in de bench met een kauwbotje en een hondensnoepje er achteraan.
    Bij de fokker hadden ze een keurige uitlaatplek: een kale stoep met in een hoek kunstgras. Hier lopen we een rondje op het erf, duikt hij in de bosjes en heeft Storm al vaste plekken voor zijn behoeftes. Nu hij eenmaal de struiken ontdekt heeft gaat hij er als een ontdekkingsreiziger doorheen. En ziet hij je even niet, gaat hij terug naar huis waarvan hij zeker is dat het daar veilig is. Hij luistert al perfect als je hem roept, tenminste als hij niet afgeleid wordt door een van de katten. En ook het commando ZIT kent hij al. ’s Avonds ligt hij aan je voeten. Nu gaan we beginnen met het lopen aan de riem.
    Intussen zijn de fleslammeren naar de wei en doen we ze ’s nachts nog in de schuur. Bij een van de Schoonebekers is vanmorgen weer een lam geboren, perfecte moeder en een mooi sterk ramlam.
    Intussen gaat ons programma gewoon door: zwemmen, expo, oppassen( H), Voedselbank, zingen, zingen, zingen, sporten(W) De tuin vraagt ook aandacht maar vandaag in de stofstorm kon je maar beter binnen zijn.




    Niet alleen waren wij toe aan een nieuw hondje, ook bij Alle en Anja was het zo. Hun Duitse herder Laura was zichzelf niet meer na de dood van haar kameraad Sem. Daarom werd er gezocht naar een hondje dat geschikt was voor hun gezin. Ze kwamen ermee in de Achterhoek terecht, in Wehl. Gewoon een gezinshond, waaks maar niet gefokt als politiehond of iets in die richting. Beide ouders waren erbij en werden ze luid begroet toen ze hun pup met de voltallige familie ophaalden. Bij Coevorden begonnen de kinderen al: 'Zijn we er bijna?' Dat werd dus even geduld oefenen. Jessie kwam uit een nest met zelfs 10 pups.
    Meteen de eerste dag kwamen ze haar al laten zien en kennismaken met Storm.
    Het werd deze foto! Welkom in de buurt, Jessie!








    21-04-2013 om 20:54 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    19-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Modeshow
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het werd een heel andere show dan ik in mijn gedachten had  op de avond van Passagevrouwen Zuidbarge Rietlanden, helemaal terug naar overgrootmoeder tijd. Wat werd er gebreid en genaaid, alles nog met de hand. Er was ook nog geen tv, dat scheelt. Af en toe las Zwaan wat voor uit oude boeken over een zgn eenvoudige uitzet. Wat een kasten moeten die gehad hebben. Hier toont ze de bij velen nog bekende warme onderbroek. Ook de borstrok was er bij. Bij ons zelfs moest het weerbericht 16 graden melden voor die uit mocht. En wat te zeggen van het beroemde en beruchte corset? Wij keken onze ogen uit en de herinneringen kwamen bij iedereen boven...






    En had je aanleg voor 'rimmetiek' dan was er nog de broek met extra stukken in vorm gebreid voor de knietjes




    En toen kwam het corset! Onze generatie kent hem nog wel maar heeft hem niet meer gedragen. Jannie heeft er plezier in om het te showen.




    En toen kwamen de hoedjes rond, in alle soorten. Er werd flink gepast en gelachen.

    En wat vind je van Albertjes hoedje. Iedereen wilde die wel passen, maar viel wat klein uit.




    Klaasje kan hier zo mee het strand op of de stad in.






    En de gebreide knipmutsen kwamen langs. Berta laat zich verleiden om er één te passen.




    En tot slot kwam de bontmantel van echt hermelijn, 100 jaar oud met echte hermelijntjes met kop en al, als een soort kraag. Jakkes!

    De drie dames uit Schoonoord hebben ons Passage vrouwen een onvergetelijke avond bezorgd met de show, maar ook met alle verhalen er omheen!

    19-04-2013 om 09:51 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    17-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Leven in de brouwerij...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    En toen werd het druk. Behalve pup Storm kwam er de volgende dag een vraagje bij. ‘Ik heb weer een verstoteling…… en eentje van een drieling… ik durf het bijna niet te vragen…’ zo begon schapenman Rob. ‘Breng maar hier’, is altijd mijn antwoord. Wim heeft het al gehoord en onder toezicht van Storm wordt het hok naast de open haard weer in elkaar gezet. Hij spijkert er maar vast een extra plank op want uit ervaring weten we dat wanneer sommige lammeren het op hun heupen krijgen ze zich over de rand werken of zelfs een aanloopje nemen en floep daar loopt er weer een in de keuken. Toen Rob kwam had hij er zelfs drie, allemaal rammetjes. ‘En… zo vertelt hij, ‘de moeder van Geesje, je weet wel diezelfde die vorig jaar Geesje verstootte, is aan het bevallen… en het kan zo maar zijn dat die er weer een verstoot… hoe laat zijn jullie wakker morgen vroeg?’ En zo kwam het dat er gistermorgen weer een lam bij kwam, een mooi Drents ooitje. Mooi spul!
    ‘Vind je het niet vervelend’, vraagt Rob iedere keer. ‘Ieder zijn hobby’, antwoord ik dan. Storm heeft zijn plekje gevonden en vindt die drukte helemaal gezellig. Overdag lopen de lammeren nu op het terras, dat is mooi afgesloten. Storm wil met ze spelen, net zoals hij met z’n broer Rusty en zijn zusjes deed, maar dat kan nog niet. Hij luistert al perfect naar zijn naam maar hij kijkt vooral naar het hondensnoepje in je hand. Susan kwam gisteren op ‘kraambezoek’ en bracht kauwbotjes mee, hij is er druk mee. Zo begint hij tenminste niet aan de stoelpoten. En zo zie je… binnen een paar dagen is er hier leven in de brouwerij!





    17-04-2013 om 11:11 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (1)
    15-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bijzondere ontmoeting...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De familiefoto, genomen op de trouwdag van onze ouders Hendrik Jan Eggink en Coba Bijenhof. Het meisje links vooraan is Ellie en Ineke Kettelarij zit rechts vooraan. Tussen hen in van l. naar r. Anton Voortman, Jan Kettelarij, Jan Harwig en, ik denk, Diny van Middelkoop.

    ‘Geen slecht idee’, lachtten Cees en Nini Derlagen gisteren toen ze bij de ballonnen onze inrit insloegen. Vorige keer toen Wilhelm en Gerrit kwamen was ik door de drukte vergeten ballonnen op te hangen, maar dit keer deden ze dankbaar dienst. Iedereen die voor het eerst komt rijdt hier anders ongemerkt voorbij en van de kant van Emmen is het lastiger om hier in te draaien. Daarom adviseren we altijd de weg vanaf Klazienaveen te nemen en beloven ballonnen op te hangen.
    Volgende week, de 23e, wordt er in Lochem een documentaire vertoond over de Joden in de oorlog in Lochem en Cees gaat van te voren een inleiding houden en zal over Elly Sanders vertellen die zo’n 1,5 jaar bij opa en opoe Eggink op de Boskamp heeft gewoond tot ze door een paar Kopgeldjagers getraceerd werd en zomaar opgehaald. Het heeft diepe indruk gemaakt op de familie. Elly was immers helemaal opgenomen in het gezin, maakte de feestelijkheden bij het huwelijk van onze ouders mee en ging gewoon met Ineke Kettelarij mee naar de Prinses Julianaschool in de Wildenborch. Ook mij is het verhaal van Elly en de tragische afloop voor de hele familie Sanders helemaal bijgebleven. Ze werd vlak voor mijn geboorte opgehaald en toen opa en opoe hun eerste kleindochter bij Hendrik Jan en Coba kwamen bewonderen, overheerste het verdriet over Elly en de afloop die niet veel goeds voorspelde. Vooral de jaren na de oorlog werd dit tragische gebeuren vaak aangehaald in gesprekken op de Haar en de Boskamp. Pas veel later hoorden we dat de hele familie Sanders een paar weken later, half september 1943, al vergast is.
    Cees was al een avond bij Ineke geweest om te horen hoe zij dit in haar jeugd beleefd had en wilde nu mijn kant horen. Heel vaak heb ik het tragische verhaal van Elly verteld aan klassen die ik op dat moment les gaf en het maakte steeds diepe indruk. Je kon een speld horen vallen en nadien kwamen de vragen natuurlijk en het besef hoe gelukkig we zijn om in een vrij land te wonen.
    Het was een genoegen om Cees en Nini bij ons te hebben. Ze hadden er zelfs de hele rit vanaf Lochem voor over om ons te bezoeken. Het boekje van opa over zijn reis naar Amerika werd bewonderd en de worteltaart van warme bakker Dick ten Broeke uit Lochem smaakte heerlijk. Wie interesse heeft moet de 23e naar Lochem.

    15-04-2013 om 21:11 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    14-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindelijk!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    En hier is hij dan: Storm. Je moet wat meemaken als pup wanneer je uit je zo vertrouwde omgeving gehaald wordt met broer en zusjes en moeder Lady die altijd ergens in de buurt was. Het was 5 minuten enorm janken in de auto, tot hij zich overgaf en lekker op de bodem op z'n dekentje ging slapen. De kennismaking met kat Suze was ook wat: enorm blaffen. Het resultaat was dat we de katten, die normaal altijd 's nachts binnenkomen, 's avonds niet meer gezien hebben. De rest van de avond werd er al op z'n naam getraind. Wanneer hij kwam kreeg hij iets lekkers als beloning. Dat ging snel. Hier ligt hij dan... op de veiligste plek van het huis.

    14-04-2013 om 20:30 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    13-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over Storm, een reünie en flitsbezoekjes...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Diny op een van haar favoriete plekken.

    Nog één nachtje slapen. Dan kunnen we onze nieuwe pup ophalen. Eigenlijk had het al iets eerder gekund, hij is nu precies 9 weken, maar de dochter des huizes zat in Mexico en zou net vandaag thuiskomen. Die moet dit prachtige stel toch even met eigen ogen zien. En ons komt het ook goed uit want om meteen zo’n nieuwe pup mee te nemen naar verjaardagen en een reünie is die eerste dagen geen goed idee. Dus… morgen na de reünie rijden we over Dalfsen om Storm eindelijk mee te nemen.
    Je snapt het al: Diny is jarig en we hebben meegedeeld in de feestvreugde. Het was een komen en gaan. Bij zo’n gelegenheid spreek ik ook nichtje Hennie weer eens. Altijd leuk! Ze heeft morgen een meiden dag. Samen met haar dochters en schoonzus Marjan met dochters gaan ze een dagje naar Rotterdam. Ik meen iets met een museum, maar ik denk dat er vast ook geshopt gaat worden.
    Dit keer blijven we niet in Eefde slapen, maar gaan even een flitsbezoekje bij Johan en Joke brengen. De camping is al aardig gevuld ondanks het koude begin van het seizoen. Even later rijden we langs Luttenberg en onze auto gaat vanzelf rechtsaf. We zijn zo dichtbij Ben en Riet dat we even gaan kijken of ze thuis zijn. En dat zijn ze! Een warm welkom. Ze hebben grote plannen. Waarschijnlijk gaan ze samen met dochter en gezin een kangoeroe woning bouwen in het centrum van Raalte op een plek waar vroeger een school stond. We bekijken al een stel tekeningen zoals ze het zich voorstellen. Een gezamenlijke ingang maar dan ieder een aparte woning. Wat een plannen. We zijn blij voor ze!

    13-04-2013 om 09:49 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    11-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nimo
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Terwijl ik eerder zat te denken aan onzichtbare wratten onder de voet of iets engs dat in de weg zou kunnen zitten, bleek chiropractor Nimo aan iets anders te denken. Hij nam mijn voet in de tang, waarschuwde dat het pijnlijk zou zijn, wreef en schraapte er enorm hard onder. Voor een pieneköttel zoals ik was het geen pretje. En na een paar seconden rust terwijl ik al dacht dat de afstraffing voorbij was wrikte hij er nog even zo hard aan dat me ze buiten de kamer konden horen. Toen hij Wim indertijd ook eens zo behandelde, klopte hij hem op de schouder en vroeg: ’Zijn we nog vrienden?’. Waarop Wim antwoorrdde:’Ik geef je nog 5 minuten'. Ik was niet meer tot enige humor in staat. Ik mag nu drie keer per dag op die linkervoet gaan staan en in evenwicht blijven… handen los… niet vals spelen. De voet kan nog een paar dagen pijnlijk blijven na deze behandeling, zei hij nog.
    Maar ik kan je nu al vertellen dat ik weer gewoon kan lopen, zij het dat de voet nog gevoelig is. Het blokje onder de schoen kan af blijven. Ik zag me al achter de rollator, maar nu zie ik de toekomst zonniger in en denk al weer aan een uurtje met de stokken en natuurlijk met Storm!

    11-04-2013 om 14:33 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    10-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hardlopers...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hardlopers zijn doodlopers’ is misschien een wat overdreven kreet in mijn geval, maar het is wel zo dat ik al meer dan twee weken een pijnlijke voet heb. Toen ik lekker meeliep in de Emmerdennen met het groepje van Trijnie met mijn Nordic Walking stokken, ging dat eindelijk zo makkelijk dat ik er vol op los ging. Ik had helemaal de slag te pakken. Maar toen ik wat later merkte dat de bal van mijn voet pijnlijk was, begon ik te twijfelen. Het voelt aan als een blauwe plek of een kneuzing. Maar omdat je nergens komt zonder twee voeten te gebruiken bleef het zeer doen. Ik heb er heel wat ontspannende voetenbadjes tegen aan gegooid, maar ook dat deed niet echt veel. Afgelopen zaterdag was het helemaal een drukke loopdag in de beide musea tijdens ons dagje uit met Ellen. Dat was er niet best voor, maar ja…! Zondag was ik er helemaal klaar mee. Ik heb die dag maar eens veel gezeten. Tot ik ineens een beeld voor ogen kreeg van de koeienstal bij Johan. Hij heeft wel eens een koe die last van de poot heeft en na het bekappen een extra stukje hout onder de poot krijgt. Ik zocht een smal plankje uit de zak met aanmaakhout, Wim zaagde er een stuk af en met een paar brede elastieken maakte ik het midden onder de schoen vast. Zo kan ik in elk geval zonder pijn lopen en ontzie daarmee de gekneusde plek. Nee... over is het nog niet. ‘Gao –t-er dan toch met naor de dokter’, zegt Wim maar steeds.
    Morgen hebben we een al geplande afspraak bij de chiropractor. Die mag eerst oordelen.

    10-04-2013 om 17:52 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    07-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Museumdag Helderrood
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Maar ook dit hoort bij een dagje uit. Samen met mijn medeschilders van de dinsdagochtend....

    De museum dag is geregeld. We gaan naar het Drents Museum in Assen en het Groninger Museum in de stad Groningen. Ellen had al haar cursisten benaderd en na het kopje koffie bij Atelier Helderrood vertrekken we met zo’n 25 man, nou ja… 4 mannen en de rest vrouwen, naar Assen.
    Ik rijd met Dick mee. Het blijkt dat wij als moeders van bruid en bruidegom in zijn kledingzaak Mulder Gerhard z’n trouwpak hebben helpen uitzoeken. En blijkt dat hij en Judiths vader elke 2 weken samen biljarten. Dat schept een band!
    Het is Museumweekend en als je geen Museumjaarkaart hebt kun je er zelfs voor 1 euro in. Er is een speciale expositie over dementie. Een begaafd kunstenaar, Herman van Hoogdalem, heeft 2.40 hoge portretten geschilderd van dementerenden. We zien de film waarbij je hem aan het werk ziet en de interviews met familie. Het is ontroerend maar ook wel schrikken als je mensen zo afgetakeld ziet.
    Ook de Russische Kunst is indrukwekkend, echt de moeite waard en ik besef dat ik terug moet komen omdat je alles niet in een keer kunt bevatten, en dan met Wim.
    Dan is Groningen aan de beurt. Een parkeergarage is gauw gevonden en de afdeling met Nordic Art is mijn doel, eveneens een prachtige expositie. We doen ook hier weer nieuwe inspiratie op.
    Het is een gewoonte geworden om aan het eind van een galerie- of museum dag samen te gaan eten. Het wordt Humphry’s. Terwijl we daar genieten van ons diner krijg ik een sms-je van Wim: weer een tweeling! Het blijkt dat het zwarte schaap intussen heeft gelammerd. Hij heeft zelfs al een paar foto’s gemaakt.
    Dan is de dag om en we gaan weer terug naar ons vertrekpunt: Atelier Helderrood. Wim staat al te wachten, maar ik moet nog even de schilderijen van Dick bewonderen die hij op zijn mobiel heeft staan. Die schildert pas een paar jaar en ik ben onder de indruk wat die al kan.
    Dan zie ik een arm zwaaien en een roep vanuit de auto en heel even moet ik denken aan vader Gerard die zijn Siet persoonlijk kwam ophalen bij het zanggroepje van Dijkema…






    'De onweersbui is overgetrokken is de titel van dit lichte en vrolijke schilderij van Vjatsjeslav Frantsevitsj Zagonek. Op deNationale tentoonstelling in de USSR in 1961 werd dit het belangrijkste werk van Zagonek genoemd. Het is doorzichtig, licht en luchtig en lijkt in een keer te zijn geschilderd. Ook is het doortrokken van betekenissen. Het gaat over schoonheid, over vrijheid, over ruimte, over de natuurlijke vreugde, over reinheid, als over de verfrissende kracht van regen waarna de natuur 'naar ozon ruikt'. De natuur vernieuwt zich en het leven zet voort.




    Zwemmen met paarden. Ontspanning voor de Russische soldaten een eeuw geleden. nee... preuts waren ze niet.






    De Nordic Art expositie in het Groninger Museum was eveneens prachtig. De Zweedse Hanna Pauli schilderde dit mooie doek: Breakfast- time in 1887. Het is uitgeleend door het Museum Stockholm. Naast veel donkerder schilderijen in deze expositie was dit een vrolijke.





    In 1900 schilderde de IJslander Thórarinn B. Thorláksson dit schilderij Thingvellir. Het ademt de sfeer van het land uit en wel zo dat ik nieuwsgierig word en dit verre Ijsland zou willen gaan verkennen.




    07-04-2013 om 00:00 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    05-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De neven...

    Aan de karbonade.

    'Zo… hier kump et beutien van ’t Kleine Veer’, zo komen de neven Wilhelm en Gerrit van der Kolk bij ons het erf oprijden. Bij het Kleine of Oldeneler Veer, aan de overkant van de IJssel, begon het leven van de ouders van deze neven van der Kolk. Gerrit en Wilhelms vader Jan is nog wel in Hattem geboren omdat opoe Willempje daar het liefst woonde, maar kort na zijn geboorte was vader Hendrik nodig bij het Kleine Veer waar sinds jaar en dag een van der Kolk veerman was. Daar aan de overkant werden Wims vader en tweelingzus Marie geboren en later nog Gerrit en Anton. Toen wilde opoe Willempje weer terug naar Hattem. Daar zijn deze jongens verder opgegroeid en een deel van hen is er blijven wonen. Gerrit is altijd in Hattem blijven wonen, maar Wilhelm is sinds een paar jaar uitgeweken naar de Filippijnen waar hij een vrij en gelukkig leven leidt met zijn nieuwe liefde Hilda. Vanwege de reünie is hij nu terug gekomen naar zijn roots en het leek hem leuk om ons eens op te zoeken. Daar had Gerrit ook wel zin in en zo gebeurde het dat er heel wat herinneringen opgehaald werden in huize Schoolpad. Wilhelm vertelt over zijn vrije leven op Cebu en Gerrit over de laatste jaren. Het werd een bijzondere middag waarin heel wat verhalen boven kwamen. Gerrit beschreef een ongelukkige schop van Wim tegen de bal die in een dakgoot terecht kwam, maar die hij al hangend aan die dakgoot en tekens zijn handen verplaatsend weer teug kon pakken. Dat had op hem zo'n indruk gemaakt dat hij het nu nog precies voor zich zag. Ze zaten echt op de praatstoel die drie. Natuurlijk kwam ook de familie aan de beurt, tante Siet en tante Marie. De laatste heeft zelfs meegeholpen bij de bevalling van Gerhard. Mooi team die twee, dokter van Haeringen en tante Marie. We besloten de middag met de karbonades zoals tante Marie die vroeger klaar maakte op zaterdag, zodat alle jongens die langs kwamen een lekkere karbonade kreeg. Wim heeft verscheidene keren meegesmuld. Oom Jan zinde het helemaal niet, ook al omdat hij de dunste kreeg! Maar de gevleugelde woorden van tante Marie zijn nog steeds bekend in de familie: 'Jan, zolang as ie-j van die dikke sigaren rookt kriegt de jongens hier zaoterdags een karbonade'. Daar kon hij het mee doen.
    Ik heb genoten van de verhalen en zou zeggen: Kom nòg es langs!





    05-04-2013 om 08:41 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    03-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De eersten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    ‘Ik zie er maar vier’, roep ik naar Wim als, ik voor ik naar mijn schilderochtend ga, een blik in de wei werp. Meestal lopen ze vredig met z’n vijven bij elkaar te grazen, maar nu mis ik die met de brede bles en een zwart knietje. Wanneer ik de wei in loop komt de bewuste ooi uit het hok schieten met een kletsnat lam achter haar aan. Net geboren. Dan ontwaar ik een tweede die opgedroogd en wel in het morgenzonnetje ligt, een heel kleintje. Het zijn de eerste lammeren van Rob, altijd weer een mooi plaatje. Het is dat ik naar schilderen ga anders was ik er vanmorgen niet bij weg te slaan.
    Nu is het mijn eerste doel tussen de middag om te kijken hoe het gaat. De kleine is niet erg tierig en deze middag zet ik die een paar keer op z’n pootjes waarna hij naar z’n moeder drentelt. Hij plast in elk geval, een teken dat hij de eerste biest binnen heeft. De andere maak ik me geen zorgen om. Die volgt haar moeder op de voet en duikt er om de haverklap onder. Rob is er druk mee vandaag na z'n werk, want op alle terreinen waar hij zijn schapen heeft lopen zijn er lammeren geboren: Hoogeveen, Mantinge, Musselkanaal, Nieuw Weerdinge. Hij wil ze allemaal controleren en zet de lammeren meteen op de foto. Het is net of die kleinen het weten, hun trotse Schoonebeker nekje gaat omhoog, ze poseren gewoon voor hem…

    03-04-2013 om 23:33 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    02-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opgeruimd staat netjes...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ben je tevreden, Rick?

    Eindelijk begint het er op te lijken, we hebben vandaag voor het eerst meer dan een uur in de zon bij de wei gezeten. De katten meteen om ons heen net als de kip en de haan en vanuit de achterste wei worden we door de Schoonebekers in de gaten gehouden. Die moeten wij ook observeren want volgens Rob is er nu net één uitgeteld. De lammeren kunnen komen.
    Vanmiddag was het dan zover, Rick z’n inboedel wordt onder de loep genomen. Wim en ik zijn daarom al twee uur eerder vertrokken. Alle kasten worden uitgedund en alle dozen en verder overtollig meubilair en ander spul wordt klaar gezet voor de jongens die om half 6 zullen komen. Mark is eerst, die komt zo van het voetbalveld en is goed gemutst, Drenthina heeft gewonnen.
    Hij begint de klaargezette boel van de zolder naar beneden te sjouwen en even later zijn Robin en Gerhard er ook. Mark heeft een bijzondere techniek om zakken en dozen naar beneden te krijgen. Hij laat ze gewoon vallen en worden dan weer door Wim en Rick naar de container of aanhanger gebracht. Robin verzet ook heel wat sjouwwerk. Wanneer de boel naar beneden is, is de container vol en de aanhangwagen helemaal volgepakt. Ik maak een foto van de bank met voldane werkers. ‘Je moet een foto nemen van de opgeruimde zolder’, vinden ze.
    Rick is helemaal in zijn nopjes. Hij had zijn favoriete spullen van te voren al veilig gesteld: z’n allereerste radio die hij voor z’n 16e verjaardag kreeg èn z’n autoradio. Die laat hem er zeker van zijn dat hij ooit echt z’n rijbewijs kreeg. Ik had gezegd dat de spullen nog even bij ons onder de kapschuur zouden blijven staan zodat hij eventueel nog wat terug kon pakken, maar hij belde vanavond nog even om te zeggen dat alles wat uit huis weg was, ook echt weg mocht. Morgen gaat de schilder in zijn hal en slaapkamer aan het werk. Rick vindt nu alles best.

    02-04-2013 om 18:15 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)
    01-04-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pasen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De eerste Paasdag hebben we weer gehad en het was weer bijzonder. In elk geval begonnen we Pasen met een feestelijke kerkdienst. De Cantorij zong de sterren van de hemel. Wim doet sinds kort weer mee omdat er een bas uitgevallen is en volgens mij vindt hij het prima zo.
    We zaten net in de auto of onze schapenman Rob belt. In Mantinge heeft hij ook een koppel schapen lopen en er was al een tweeling geboren. Volgens de mevrouw die er bij woont was er een helemaal koud en liep niet dicht bij de moeder. Die had ze maar naar binnen gehaald en zat ermee op schoot om op te warmen. Het kon dus wel eens een flessenlam worden. Hij ging erheen en zou de situatie bekijken en de moeder eventueel melken voor de biest.
    Eenmaal thuis werd het lammerenhok naast de open haard snel weer opgesteld en de fles klaargezet. Wat later belt Rob opnieuw. Het leek mee te vallen. Het levendige lam had hij weer bij de moeder gezet en die accepteerde het lam gewoon weer. Niks aan de hand dus! We laten het hok nog maar even staan want ook de schapen die bij ons lopen moeten nog aflammeren.
    En dan is het weer feest. Jennifer is jarig. Aan de Schaapstreek heeft de hele familie zich verzameld en we worden in de watten gelegd met lekkers. De Kraakfamilie bereidt zich al voor op de komende zomervakantie wanneer ze met de hele familie 14 dagen samen in een huis in Zuid Frankrijk gaan vieren dat opa Klaas 80 jaar geworden is. Je kunt het zien… ze hebben er zin in. Jennifer en haar zus Jackie zijn al druk met de voorbereidingen en maken al lijstjes.
    Eva heeft pas een optreden gehad op school. Ze had zich een paar akkoorden op de piano aangeleerd ze zong een lied van Rihanna. Jennifer had het opgenomen en we waren helemaal verrast hoe professioneel ze overkwam. Erg leuk. Robin en Eva kunnen het goed samen vinden en trokken zich terug met een spelletje Risk.
    Voor we naar huis gaan maken we met de jongens de afspraak om vandaag de zolder bij Rick leeg te ruimen. Robin komt ook mee. Mooi, zo'n samenwerking! Ik ben benieuwd.
    De dag besluiten we languit voor de tv en maken er zelfs een half nachtje van met Inspector Frost. Moet kunnen toch…?




    Jennifer met Eva


    Judith met Robin


    Aan de grote keukentafel is het altijd gezellig

    01-04-2013 om 13:21 geschreven door hetty  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Aan het Schoolpad
    >> Reageer (0)


    Welkom op Hetty's site

    Laatste commentaren
  • Wens u nog een hele fijne maandag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Hattem
  • Wens u nog een hele fijne dag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Wens u nog een hele fijne zondag (Dirk)
        op Rick en Epke...
  • Van harte welkom groet (Patricia)
        op Rick en Epke...
  • Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    The Great Gray-- de Laplanduil, geschilderd op een plak berkenhout.


    Foto

    Hector
    Foto

    Samen met vader op de bok
    Foto

    De takkenvlechter.

    Nieuwsgierig geworden?
    Meer schilderijen zijn te zien op
    www.hettysite.nl

    Hoofdpunten blog wimhetty
  • Over licht... en donker...
  • Weerspiegeling
  • Homoet of Hoenwaard
  • De Verkentoren
  • Vesting- en Hanzestad Hattem

    Zoeken in blog


    <a href="http://imageshack.us"><img src="http://imageshack.us/img/iss1.png" border="0" /></a>


    Foto

    Foto

    Welkom bij
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!