Vandaag was het afscheid nemen…van Oma van der Kolk. Robin was ook mee om Tessa weg te brengen. . ”Waor is dat t-er ene van?”, vroeg ze keer op keer.”Van Gerhard en Judith”. “O, ja!  En hef  Robin al wel wat ehad?” Ze blijft altijd attent. We hebben niet verteld hoelang we weggaan. Daar raakt ze alleen maar in de war van.

We hebben Robin een uitgebreide rondleiding gegeven door het oude en ons  zo dierbare Hattem. Hij zag de overblijfselen van de dikke stadsmuren en de grachten. Ben liet ons zelfs de maquette van de nieuwe spoorbrug van de Hanzelijn zien in het stadhuis. Wat hebben de Hattemers gestreden om die Hanzelijn onder de IJssel door te krijgen, maar nee…. te duur!

Bij het geboortehuis van Wim, Piet, Henry en Ben hebben we nog met de nieuwe bewoners staan praten. We hebben Robin ook verteld hoe Piet en Henry om de beurt Ben over het balcon lieten hangen om te zien wie dat het langst vol kon houden. Het balcon was wel èrg hoog. Wim deed er nog een schepje bovenop en vertelde dat hij zich wel eens naar beneden had laten vallen vanaf datzelfde balcon.

In de kerstvakantie willen we Robin en Eva het Bakkerijmuseum laten zien. Misschien heeft de rest daar ook wel zin in.  De kinderen kunnen dan zelf koekjes bakken.

Niesje had een heerlijke macaroni gemaakt. Robin smulde daar weer flink van. De volgende keer moet Eva toch ook maar eens meegaan. Er is van alles te beleven in Hattem.

We komen weer thuis en er is een mail dat Henry en Tonny het ook prima vinden wanneer Mark verder op Tessa past. Nou ja……Mark en Henry en Tonny overleggen nog wel.

Maar nu……inpakken en…..

foto: Wim en Ben nu!

Voorlopig zal ik deze site niet meer bijwerken, maar voor degene die geïnteresseerd is in onze ervaringen tijdens onze Nieuw Zeelandcamperreis met de ANWB :  van harte welkom op m'n website www.hettysite.nl .Hierop zullen wanneer dat allemaal lukt onze belevenissen te volgen zijn.
Vertrek: 3 november ! Dag allemaal. Bedankt voor jullie aandacht.

31-10-2007 om 22:48 geschreven door hetty  

Roelie....of   wie wat bewaart heeft wat!

b]Dit wordt m’n eerste ervaring op ons nieuwe laptopje! Wie had dat gedacht dat deze voormalig digibeet nog eens met een laptopje onder de arm zou lopen?
Onze steun en toeverlaat op dit gebied is, behalve natuurlijk onze eigen boys, Bareld!
Je hoeft maar even te kikken van “Bareld…help” of Bareld kijkt vanuit z’n eigen pc in z’n eigen huis mee op je scherm en het probleem is meestal snel opgelost.
Vanavond was Roelie ook aan het stoeien met haar computer. Ik kreeg de mail zelfs dubbel.Maar ...bedankt Roelie. Het is de moeite waard!
Ze heeft natuurlijk veel van dezelfde ervaringen in onze gezamelijke tijd in Hattem. Ze had zelfs nog een leuke aanvulling. Onze gezamelijke collega Johan Frijlink, ja ook degene die “Val niet in de draaikolk.”op m’n fietszadel geplakt had, had meerdere talenten. Op het personeelsavondje dat ik laatst beschreef kwam Johan met een gedicht op de proppen mèt een in elkaar geknutselde tekening, waarbij ons “Hoofd” toen nog dhr Aartsen, als dreigende donkere figuur de escapades van zijn vrouwelijk personeel gadeslaat. Hier worden Roelie en Albert uitgebeeld.
Toen ik dit zag werd het weer helemaal helder na 43 jaar.
Diezelfde Johan Frijlink haalde Roelie en mij zelfs met een soort handkar van de bus toen we onder elkaar als collega’s iets aan sinterklaas zouden doen! Ach dat was ook wel lachen!
Het gedicht erbij luidde als volgt:

Sij saten in het corenvelt bij wilgh en vogelnest
Het was so stil, de harde banc so sacht
De nagtegaal deet goet sijn best
want over nogh geen uurtje wert 't nacht

Hij dacht niet meer aen het papier
Sij intresseerde sich voor 'tscooltje geen sier
Sij lacht ende cijct so vriendlijc naer sijn snor
En geeft hem noch daerbij een por.

Doch plots verstomt des nagtegaelen wijs
Hi siet een donkere gedaente naedren
Si schuifelt nu dichtbij als een patrijs
Si scijnt te horen tot de vroede vaedren

Opeens bemerckt hi iets.........

30-10-2007 om 23:18 geschreven door hetty  

Nu begint het op te schieten. ”Zijn jullie nog niet weg?”,vroegen ze na de kerkdienst vanmorgen. Ze hadden ons al gemist na al onze weekend escapades deze maand. We zaten nekloge vanmorgen. De kerk zat tjokvol en toch was er maar één kind voor de kindernevendienst. Volgens dominee Hans Bijleveld moeten we daar dubbel blij mee zijn.

Er was bovendien Avondmaal, een lopende viering voor wie dat iets zegt. Dat betekent dat je voor een stukje brood en een slokje wijn in lange rijen bij de dominee en ouderlingen en diakenen langs loopt.

Wij zaten al weer snel. En wat je dan allemaal langs ziet schuifelen!!Hééle dikke, maar ook hele breekbare dunne oude dametjes. Jongeren volgens de laatste mode gekleed, iets ouderen ook keurig…zo bij Niezingh Heyes uit de winkel gestapt, ouderen met het uiterlijk van: ik trek aan wat nog op de stoel ligt. En dan die schoenen. Het viel me op dat er mannen bij waren met hele hippe schoenen met streepjes, keurige zwarte type trouwschoenen, stevige stappers en ook geitewollensokken sandalen. En weinig stropdassen!

Ja zo vooraan zie je alles.

Toch was iedereen zo te zien erg betrokken bij het vieren van het Avondmaal.

Er was ook zoals altijd een collecte. Wim zat aan ’t eind van de inzameling met twee kerkzakken op schoot, voordat de diaken ze kwam ophalen. Ik moest ineens aan Lenie denken, Niesjes zus. Toen die als kind ook iets in de collectezak mocht doen,….begon ze er na die tijd in te grabbelen. “Niet doen, Lenie!!!...”,werd er natuurlijk al gauw ingegrepen. Maar Lenie wilde haar wisselgeld. “Ik heb er een kwartje ingedaan en nu wil ik een dubbeltje terug”, was haar reactie.

foto: Toen dit nog kleine Lenie was.... 

29-10-2007 om 08:13 geschreven door hetty  

Alfa

Nee, een Romeo hebben ze nog niet, Alma en Roger. Maar Alma en buurmeisje Nathalie kwamen met Alfa in hun Alfa Romeo  weer bij ons op Alfa’s geboorteplek kijken. Alfa was de pup die ik eigenlijk graag zelf had willen houden. Maar omdat de oppas voor onze a.s. vakantie nog niet rond was en Alma voor deze laatste pup belde…. ging ik overstag. Toen ik uiteindelijk zag hoe mijn “Witje”gelijk contact had met Alma, was het ook helemaal goed.

Ik kon Wim laatst niet geloven dat Alfa zo op Queeny leek. Hij was even bij ze langs geweest om boekjes te brengen. Maar toch had hij gelijk. Je kon ze bijna niet uit elkaar houden.

Er werd eerst een tijdje in de woonkeuken rondgeracet door die twee. Tessa bleef wijselijk op afstand. Wat een druktemakers!  Maar eigenlijk was het nog net zo als toen het nog kleine puppies waren. Alleen zijn ze nu bijna volwassen.

Het werd helemaal leuk toen we met het hele stel naar buiten gingen. Er werd zo enthousiast gespeeld en met stokken gerend.  Tessa was nu weer van de partij en liet wel merken dat zij het uiteindelijk nog wel voor het zeggen heeft. Alfa zit met Alma op doggydance en ze gaven samen nog even een demonstratie. Geweldig om te zien .

Nee ons “Witje” heeft het getroffen met haar nieuwe baasjes. Nee Alma, ik ben hééél tevreden dat ze bij jullie is. Met één Queeny heb ik ook leven genoeg in huis wanneer ze hier is! En….. Tessa krijgt in elk geval genoeg aandacht.

“Komt er nog een Romeo? “, vroegen we.  “Ik denk dat er volgend jaar nog wel een hond komt, maar die gaan we Spider noemen.”  Ik ben benieuwd!

l. Queeny en r. Alfa! 

28-10-2007 om 09:12 geschreven door hetty  

Ik had dat ècht niet gedacht. Gisteravond kwam Wim op het idee: “Help je even met kippen vangen?” “Waarom wacht je niet op Jans?”,zei ik.

Dat moet je niet tegen Wim zeggen Die kan er niet goed tegen dat een ander iets beter kan. “Stel je niet aan, het is donker…ik pak ze zo”.

“Maar ik durf dat niet”, probeerde ik nog even. “Je hoeft alleen maar de zak vast te houden….kom op!!”

Ik mee naar het kippenhokje. Eén haan zit pal voor het deurtje. En inderdaad….Wim pakt hem zo!

“Doe die zak nou goed open…nee verder….”    Floep de haan er in.

En dan in één keer….sta ik te bibberen en te beven.”Ik wil niet, ik durf niet….. jank….jank” Wim kon zeggen wat hij wou, maar ik moest die haan kwijt.

Wim dus met één haan in de zak naar buurman Jans. Vanavond als het goed donker is komt Jans om de rest met Wim te pakken.

Hadden jullie dat gedacht? Heel vroeger op de Haar hadden we een kwaaie haan…een hele kwaaie. Ik zat eens op de schommel toen hij om de hoek van het huis kwam. En toen…begon hij me aan te vallen. Ik …schreeuwen natuurlijk…”.Mama    mama   opa…opoe….”. Niemand hoorde me …en ik begon van armoe steeds hoger te schommelen…en de haan steeds hoger te vliegen. Ik heb me helemaal kapot geschreeuwd…….

Later op de Boomgaard zaten de kippen altijd met de haan in het hok. Op een keer liep er één los. Annie Lettink was bij me. Die haan voelde mijn angst denk ik en begon me ook naar de keel te vliegen. Maar Annie, een heldin, greep een stok en pats…  daar lag Jan Haan.

Onze hanen Rieks en zoon en de jonge hanen lopen ook gewoon los en hebben nog nooit een vervelend trekje gehad. Ik ben  dus ook helemaal niet bang voor ze………..dacht ik. Tot ze gisteravond in de zak moesten! Ooohhhh ......

foto: Rieksie met zijn gevolg! 

27-10-2007 om 12:28 geschreven door hetty  

Ik merk dat de belevenissen op dit weblog  en wimhetty steeds dichter bij elkaar komen. Vertel ik op dit weblog  over de dagelijkse dingen,, dan komen er steeds de ervaringen van vroeger bij! En heb ik het op weblog wimhetty over de gebeurtenissen van toen dan is dat automatisch weer verweven met nu! Zou dat nou ook met leeftijd te maken hebben?

Rick had vandaag een crematie van een collega. Zo maar ineens overleden, 53 jaar oud. Hij had er best moeite mee. Gelukkig ging hij met een paar anderen mee.

Hij kwam aan warm eten vandaag niet toe en toen ik daar blijkbaar mijn bezorgdheid niet kon verbergen, zei hij: “Ik zou dat reisje van jullie maar annuleren. Zo kun je niet eens weg!” Die Rick! Die redt zich echt wel. Hij heeft supermarkt en andere winkels allemaal om de hoek.

Hij heeft ons gezegd dat we vanuit Nieuw- Zeeland maar met Collect Call moeten bellen naar hem, en dan wel  ’s morgens. Dan is hij hier in elk geval  uit z’n werk, heeft hij berekend.

Rick heeft alle wereldtijden zo’n beetje in z’n hoofd. Hij weet precies hoe laat het bij Gera in Canada is en hoe laat in Hawaii. Zijn grootste wens is om een keer de wereld rond te vliegen en dan over de datumgrens.

Voorlopig is het nog een droom, maar hij is in staat om zo naar een reisbureau te stappen! Even wachten Rick. Wij zijn eerst!

foto: zie je wel: een verhaaltje van nu, met een foto van toen! 

26-10-2007 om 11:24 geschreven door hetty  

“Je bent me toch niet vergeten?”. Om 10 over acht vanmorgen staan Marijke en Bertus voor de deur. Marijke , m’n steun en toeverlaat in de jaren aan de Marnixstraat in Hengelo. En dat was wederzijds! “Nee, natuurlijk zijn we je niet vergeten, maar we worden anders wakker van Queeny”. Om 8 uur brengt Mark Queeny op het terras en roept:”Queeny is er!” En dan zijn we gelijk wakker. Maar vanmorgen kwam Queeny dus niet.

Bertus werkt nu vaak in Emmen en vandaag kwam Marijke gezellig mee. We zijn om acht uur beginnen te praten en dat ging door tot ik naar het schilderen ging vanavond.

Het was net of de tijd stil gestaan had. Marijke is nu ook met de FPU en begint ook van haar vrijheid te genieten. In mei was ze ook een dagje hier en hielp ze mee de lammeren de fles te geven. Vandaag gingen de rammen weg…ja ook Beertje. Ze lopen voorlopig nog bij een boer in de wei. Gelukkig!

Marijke heeft heel wat bij te lezen, want ze had niet door dat de site steeds uitgebreid wordt. En onze gezamelijke belevenissen mag ze toch niet missen!

We hebben wat geoefend met de computer en binnenkort verwacht ik ook uit Hengelo regelmatig een mailtje!

In Hengelo is nu ook een kringloopwinkel van Het Goed. We hebben die in Emmen vanmiddag maar even bekeken. En goedgekeurd!

Onze kinderen hebben we natuurlijk allemaal onder de loep genomen en we zijn het er over eens dat ze wel volwassen zijn maar dat je toch altijd heel erg bij ze betrokken blijft. En dat is goed zo! Ja toch?

foto: Bart en Marieke samen met Rick en Mark onder de buitendouche in Badenhard! Hééél lang geleden! 

25-10-2007 om 08:50 geschreven door hetty  

Het Toerswelnêst

Klaar! Ook het toerswelnêst is klaar: het nest van de gierzwaluw. Dat was een hele leuke opdracht. Annemiek had ook hele mooie afbeeldingen gestuurd. Dan kan er eigenlijk ook niets meer mis gaan.

De laatste laklaag is aan het drogen, de derde.  Zo’n plank komt wel in weer en wind te hangen!

Je gaat je gelijk ook meer in zo’n gierzwaluw, die geen zwaluw is, verdiepen. Een stevig kort lijf en in verhouding heel lange vleugels en een lichte bef onder aan z’n kop. Ze zijn bijna altijd in de lucht, behalve wanneer ze nestelen.

Ik zal ze nu beslist kunnen herkennen in de lucht!

Wim is vanavond weer naar Valerius, een Emmens Mannenkoor. Ze hebben een jonge dirigent, een rasechte entertainer, die de wind er goed onder heeft bij dit grote koor: Daniel Rouwkema. Hij heeft zijn ervaring opgedaan in Engeland en Ierland. Ze mogen hun handjes dichtknijpen met deze leuke jonge vent.

Het is wel heel wat anders dan het Shantykoor waar Wim op maandagavond mee oefent. Wim slaat ook daar geen avond over. Ze zingen vaak op markten, braderieën, winkelcentra, bij de Drentse Wielerronde enz. Maar het meeste voldoening geeft het wanneer ze in een bejaardencentrum gaan zingen. Daar wordt meegezongen en zijn de mensen echt blij met ze. Er zijn al twee cd’s uitgebracht van deze Eemslander Shanty’s en ik moet zeggen dat het erg mooi klinkt. Ook altijd mooi wanneer Wim een solo mag zingen. Dat heeft toch weer wat extra’s, dat snap je!! En dan te bedenken dat deze jongen vroeger nooit bij een koor wilde omdat hij niet wilde oefenen. Hij haalt de schade nu dubbel in!

Van Shantymuziek wordt ik altijd zo vrolijk. In de auto zetten we vaak een cd aan en zingen we allebei uit volle borst mee. En Keltische muziek….daar zijn we allebei  gek op: De Dubliners, maar ook  Enya!

Mooi, mooi……., nee… prachtig!

23-10-2007 om 20:03 geschreven door hetty  

Ik heb net verhuisd…..niet ver weg hoor! Ik heb m’n schildersspullen van het keetje naar de studio in de schuur verhuisd. Wanneer we in december terug zijn heeft het misschien al wel flink gevroren hier. Daarna ga ik toch in de studio verder schilderen. Het is ’s avonds wel erg pikkedonker om naar m’n favoriete plekje op en neer te lopen. En…… alles is af en ik ben tevreden. Nu kan ik in alle rust verder met de voorbereidingen voor onze reis: Eerst de schapen weg (moeilijk hoor). Dan gaan we zaterdag Amber en Sara naar Buurman Jans brengen. Die gaan dus uit logeren. Dan moeten er nog kippen gevangen worden. Daar heeft Jans een speciale haak voor. Wanneer het donker is…… haakt hij die om de beurt  bij een kip of haan om de poot. Dan laten ze zich gemakkelijk pakken. ” Zo ”…..zegt Jans dan….”die gaan onder het dekseltje!”. Ik mag daar niet overdreven over doen, want ik lust zelf ook graag kip.  Maar niet die we zelf hebben vertroeteld!

We houden de jonge kippetjes aan voor volgend jaar. Ons hokje is te klein om ze allemaal aan te houden.

En dan gaat Tessa volgende week naar Hattem. We willen toch nog naar Wims moeder. Eerst gaat Tessa naar Ben en Niesje en dan in het weekend naar Henry en Tonny. Die komen  vrijdags weer thuis, net als wij naar Amsterdam vertrekken.

Dan moeten er nog een paar pakketjes boekjes verstuurd worden, die al besteld waren. Degene die nu een sint- kerst-, kraam- of verrassingscadeautje zoekt???...… Mail of bel maar. Dan komt het allemaal nog in orde.

Mark zal verder de honneurs waar nemen. Je hoeft dus niet te wachten tot we weer terug zijn met bestellen, wanneer je toch nog wat vergeten bent!  Alles ligt klaar:  Moniek mèt belletje en Scotty, inclusief  verpakkingsmateriaal!

“Wat zei oom Paul ook al weer over die kijvende huisvrouw?”Een dagje met Ben en Niesje staat voor een dagje ontspanning. We praten weer bij, we bekijken wat foto’s. We zoeken oude dia’s op. We lopen met Tessa naar het bos.

Ja, die kijvende huisvrouw uit Prediker. Niesjes vader, oom Paul, die had lef! Hij had die dag wat onenigheid gehad met tante Catrien. Ze gaan eten en na het eten wordt er geregeld een stukje uit de bijbel gelezen. Oom Paul is nogal gecharmeerd van het boek Prediker. Wanneer tante Catrien in de spiegel keek was het:”Catrien, je weet wat Prediker zegt: IJdelheid der IJdelheden. Die dag leest hij het toepasselijke stukje: Het is beter voor een man dat hij gaat naar de hoek van de straat dan dat hij verblijft in het huis ener kijvende huisvrouw.

Tante Catrien sprak de volgende woorden: “Schoft die je bent! ”

En nadat een jong meisje uit de kennissenkring er bijna vandoor was gegaan met een oudere man, vroeg hij tante Catrien: “Catrien…neem je even  mijn pantoffels mee?” “Kun je dat zelf niet doen?”, antwoordde ze. “Ik zou het maar snel doen Catrien, …want er is vraag naar oudere kerels!”

En wanneer tante Catrien wat langer tijd uittrok om zich wat op te maken : Zoóó…..  Monumentenzorg??

Het was weer erg gezellig en nu zijn ze, net ná de Sport en vóór Evita, weer vertrokken richting Hattem!

foto: Ben en Niesje 

21-10-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Ziezo Tessa is afgelakt en Robbie is ook bijna klaar. Zo’n witte westy dacht ik zo op doek te hebben, maar ik miste de spanning. En van zo’n Robbie spat de energie wel af!! Ik heb nu het verschil tussen donker en licht wat duidelijker gemaakt en dat was het.  Het gaat nu als een speer……het schilderen. En ook het Toerswelnêst is af. Dit is een vruchtbare dag! Nu moet ik op zoek naar bootlak, want zo’n beschilderde plank moet wel goed afgewerkt worden. Voor schildersdoeken heb ik van die ideale spuitbussen, maar dat is een afwerking voor binnen. Dus nu:…bootlak. Een boot ligt ook in weer en wind.

Wim helpt vandaag Mark met de verhuizing van Klaas en Baukje, Jennifers ouders. Die gaan naar een prachtig appartement in het centrum van Emmen. Begin december gaan Mark, Jennifer èn Eva naar Sleen verhuizen en kunnen ze nu echt samen een nieuwe start maken. Eva heeft de manege daar al ontdekt. Dat gaat helemaal goed komen!

20-10-2007 om 14:09 geschreven door hetty  

19-10-2007 om 22:08 geschreven door hetty  

“Je moet een lasertje hebben”, omschreef Dick de methode om straks vanuit Nieuw Zeeland foto’s op de site te kunnen zetten: een klein plat kastje moet het zijn!

Raar dacht ik, een lasertje… Straks blijft er van de foto’s alleen verbrand materiaal over. Maar ja…. Dick weet alles……nou ja……veel.

Wij komen vanmiddag bij onze eigen “meeste service fotoshop Foto de Jong” in Emmen en ik zie tot mijn verrassing en opluchting zulke kleine kastjes die als reader omschreven werden. Toen vielen de puzzelstukjes op hun plaats: een lezertje…… bedoelde Dick! We gaan hem nog uitproberen voor die tijd.

Pas geleden wilden we het hotel boeken voor de laatste nacht voor ons vertrek. Wat denk je? Ze hebben in dat Tuliphotel alleen nog kamers van 145 euro! Ik kwaad! Dan gaan we wel met de Schipholtaxi… is nog duurder. Gerhard was er even om Robin te brengen. Hij komt niet meer bij. ”Jullie maken je druk om 45 euro, terwijl je zo’n dure reis boekt zonder met de ogen te knipperen?” Hij gooit lachend 20 euro op tafel. “Hier, daar heb je al een half bed extra! Ha ha ha!”

Ondertussen vindt Wim een Ibis hotel in Amsterdam met een Shuttle busverbinding vanaf half vijf ’s morgens naar Schiphol! Voor 80 euro!

Ja…. ons bin zunig!!     Soms!

foto: Dick en Anda, 1-1-2006, Nieuw Zeeland 

18-10-2007 om 22:14 geschreven door hetty  

De kleinkinderen zijn weer thuis en we zijn weer op onszelf. We kunnen weer achter de computer wanneer het ons in ‘t  hoofd schiet en even tv kijken i p v een film van Harry Potter of Lucky Luke. Maar wat missen we ze!

Toen we maandag thuis kwamen lag er een dikke belastingaanslag in de bus. Daar zaten we nou echt niet op te wachten. Alleen omdat we niet door hadden gehad dat onze lijfrente uitkering nog niet omgezet was in een uitgestelde lijfrente terwijl onze zo vertrouwde verzekeringsman hier geweest was om het een en ander te regelen…..dachten we. Nee dus, de man werd ziek en zijn opvolger was niet exact op de hoogte en nu zitten wij met de gebakken peren. Daar hebben we 10 jaar voor gespaard.

De belastingdienst heeft geen enkel begrip. Iedere Nederlander hoort de wet te kennen. En dat onze verzekeringsman, die wel zorgplicht heeft, nu zo ziek is…daar hebben zij geen boodschap aan. Er wordt uitstel aangevraagd, maar hoe het verder moet?...... Wie ervaring heeft mag zich melden!!

Door de kinderen konden we alles even van ons af zetten, maar nu moeten we toch even weten wat er exact te verwachten is voor we op vakantie gaan.

Wim zit voor Oranje – Slovenië en meldt steeds:”Niet om aan te zien!” Die kan z’n zinnen prima verzetten bij de voetbal. Vanmiddag komen we in mijn favoriete shop een bijna nieuw DZOH trainingspak tegen precies in Robins maat. Die was helemaal gelukkig! Ach voetbal…wanneer die jongens van ons spelen is het altijd de moeite waard. Eén keer heeft Wim me tegen moeten houden toen ik op het veld een tegenstander Mark achter op z’n hakken zag trappen. Gerhard en Judiths trouwerij moest door een ernstige beenbreuk van Gerhard uitgesteld worden. En wanneer Robin in een actie tegen de vlakte gaat krimpt m’n maag samen…maar toch…. In onze familie hoort voetjebal er bij!

17-10-2007 om 22:45 geschreven door hetty  

“Wat vonden jullie vandaag het leukst in het Drents Museum?”

We waren maandag nog niet thuis of Eva meldde zich om te komen logeren. En omdat Robin ook nog plannen had in die richting hebben we ze nu beiden  hier. Vandaag zijn we dus naar het Drents Museum geweest!

“De veenlijken natuurlijk! Het meisje van Yde”, roepen ze in koor. “En ook wel die film over het ontstaan van de aarde”. Er kwam veel lawaai aan te pas, maar dat vonden ze alleen maar interessant. Eva was ook erg geïnteresseerd in de interieurs van vroeger en Robin keek z’n ogen uit bij al de oude koffiemolens, scheerapparaten en andere voor die tijd geweldige uitvindingen. De keuken uit de 60-er jaren was die van ons in Aalten, niet te geloven!

Eva wilde graag een steentje voor haar museum in wording en vond het moeilijk kiezen: een tijgeroog of een bleikristal? Het werd de mooie gladde bleikristal. Robin zocht iets voor mama Judith, want die is ook gek op mooie stenen en vond een mooi stukje rozenkwarts als een soort knuffelsteentje, ken je dat? Lief hè?!

En wij…..wij genoten van de interesse van deze kinderen in alles. Zelfs de schilderijen van Pieter Pander die er tijdelijk hangen vonden ze de moeite waard! Geweldig wat kan die man dieren schilderen!! Zoveel sfeer…..geweldig! Er was voor kinderen ook van alles georganiseerd, maar dat stel van ons wilde niet verplicht opdrachtjes doen of lauwerkransen kleuren, maar gewoon zelf alles ontdekken.

De energie was nog niet op toen we thuis waren en Robin ging weer blad blazen en Eva charterde mij om Amber en Sara weer een poetsbeurt te geven. Vandaag zou Amber rondjes moeten leren lopen aan de longeerlijn, maar dat joeg alleen ons in’t zweet en Amber bleef gewoon bij ons staan of lopen. Ik had het idee dat ze ons uitlachte! We zullen morgen zien wie de langste adem heeft!

Bartje is er ook! 

16-10-2007 om 21:34 geschreven door hetty  

“Wat vonden jullie vandaag het leukst in het Drents Museum?”

We waren maandag nog niet thuis of Eva meldde zich om te komen logeren. En omdat Robin ook nog plannen had in die richting hebben we ze nu beiden  hier. Vandaag zijn we dus naar het Drents Museum geweest!

“De veenlijken natuurlijk! Het meisje van Yde”, roepen ze in koor. “En ook wel die film over het ontstaan van de aarde”. Er kwam veel lawaai aan te pas, maar dat vonden ze alleen maar interessant. Eva was ook erg geïnteresseerd in de interieurs van vroeger en Robin keek z’n ogen uit bij al de oude koffiemolens, scheerapparaten en andere voor die tijd geweldige uitvindingen. De keuken uit de 60-er jaren was die van ons in Aalten, niet te geloven!

Eva wilde graag een steentje voor haar museum in wording en vond het moeilijk kiezen: een tijgeroog of een bleikristal? Het werd de mooie gladde bleikristal. Robin zocht iets voor mama Judith, want die is ook gek op mooie stenen en vond een mooi stukje rozenkwarts als een soort knuffelsteentje, ken je dat? Lief hè?!

En wij…..wij genoten van de interesse van deze kinderen in alles. Zelfs de schilderijen van Pieter Pander die er tijdelijk hangen vonden ze de moeite waard! Geweldig wat kan die man dieren schilderen!! Zoveel sfeer…..geweldig! Er was voor kinderen ook van alles georganiseerd, maar dat stel van ons wilde niet verplicht opdrachtjes doen of lauwerkransen kleuren, maar gewoon zelf alles ontdekken.

De energie was nog niet op toen we thuis waren en Robin ging weer blad blazen en Eva charterde mij om Amber en Sara weer een poetsbeurt te geven. Vandaag zou Amber rondjes moeten leren lopen aan de longeerlijn, maar dat joeg alleen ons in’t zweet en Amber bleef gewoon bij ons staan of lopen. Ik had het idee dat ze ons uitlachte! We zullen morgen zien wie de langste adem heeft!

Bartje is er ook! 

16-10-2007 om 21:33 geschreven door hetty  

16-10-2007 om 20:25 geschreven door hetty  

Dit is de Engelse vertaling voor “gierzwaluw”. Laat dat nu ook het merk van onze caravan zijn. Ik heb me een paar dagen wat verdiept in deze bijzondere vogel, omdat ik ze ga schilderen op een houten naambord voor op een huis. De vader die hiermee verrast gaat worden is helemaal weg van deze beschermde bijzondere vogel. In het midden komt de naam: ’t Toerswalnêst, op z’n Fries. Ik kreeg hele goede tekeningen van deze vogel gemaild, want pa is een echte gierzwaluwfan. Het moet wel de kenmerken van een “Swift” krijgen natuurlijk!

Ik ben gelijk begonnen en de eerste opzet is klaar. Ik zie het helemaal zitten.

Ik wilde zo graag beginnen, dat ik eerst Tessa jr afgemaakt heb. Daar zit Mary Ann al een tijdje op te wachten. Volgens mij is die helemaal goed geworden! Ik ben verbaasd, dat deze bordercollie zo anders is dan vadertje Scott. Ze heeft echt de lieve uitdrukking van moeder Tess. Nu hun westy Robbie nog. Die staat er al wel op, maar daar mankeert nog wat aan. Hij leeft nog niet echt, maar dat komt nog wel. Ze komen er aan  Pieter en Mary Anne (eind volgende week)

Na het oefenen op kleine doekjes om abstracten te maken met twee kleuren + wit en zwart is het een genot om weer met dieren aan de gang te kunnen. Misschien moet ik me daar maar bij houden!

foto:de fraai getekende "swift".

nieuwsgierig geworden?                 www.hettysite.nl
 

12-10-2007 om 09:14 geschreven door hetty  

Plons,….Beertje was als eerste de pineut! Gewoon ...hup.....op de rug in het bad!

Al vroeg werd vanmorgen het oude groene bad van achter de bosjes weggehaald en  de afvoer hermetisch dicht gemaakt. Dat kun je Wim wel toevertrouwen. Er werden zelfs balkjes gezaagd, zodat het bad heel stabiel zou staan. De pomp van onze waterbron werd gestart en even later was het bad gevuld. Je kunt het geloven of niet maar onze schapen kregen er nog twee emmers warm water bij. Het anti jeuk/maden middel werd er ruim bijgedaan. We hadden ons in onze oude plunje met handschoenen aan opgesteld met wat brood om ze te lokken.

Het ging perfect. Wim nam Beertje bij de voor- en ik bij de achterpoten, dompelden hem op de rug in het bad tot hij helemaal onder geweest was. Hij keek ons alleen maar verbouwereerd aan. We lieten hem los en met groot spektakel hielpen we hem er weer uit klimmen. Bij de volgende twee ging net zo!

Maar nummer 4, één van de Swifters had het allemaal zien gebeuren en trapte niet in de truc met het brood, tenminste niet bij Wim. Dus dat kostte even wat meer energie. Scott is niet meer, dus hebben we de wei zelf een paar maal moeten doorkruisen. Hij koos uiteindelijk toch eieren voor z’n geld en pakte het brood en toen hadden we die ook te pakken. Heel tevreden gooiden we onze natte plunje in de was. Wim zei: “Dat kunnen we volgende week nog wel een keer doen!”

Als Gerko niet snel een boerin vindt kunnen wij wel ingehuurd worden!

foto: Beertje is nu Beer geworden! 

11-10-2007 om 17:51 geschreven door hetty  

“Kunt u ook een gierzwaluw schilderen? Ik heb die dwerguil van u op internet gezien en mijn vader heeft iets met een gierzwaluw”. “Ik schilder alle vogels!” Vandaag belde mijn opdrachtgeefster na overleg met moeder op. Het moet een  soort plank worden met  de bewuste gierzwaluw èn het woord in’t Fries! Dat is dus wel wat meer dan een vogel met een nummer! Morgen ga ik op zoek naar zo’n plank. Het is wel een uitdaging.

Leuk, maar ik heb Tessa en Robbie nog niet af. Ik was de laatste tijd zo bezig met het aan de man/ vrouw/ kind brengen van mijn boekjes dat het schilderen er bij in schoot. Maar nu kreeg ik in één keer weer een stoot energie en Robbie is nu zo goed als af, Marian! Tessa staat er ook al op, maar daar moet nog wel het één en ander aan gebeuren. Ik had beloofd dat ik ze voor onze vakantie af probeer te krijgen.

Vandaag is ook onze schapen/paardenhandelaar geweest. De schapen blijven nog even lopen tot eind oktober. Dan brengen ze meer op. Het risico op blauwtong is dan bijna verdwenen.  En ze moeten in bad vanwege de jeuk. Ze krabben nogal, alle vier! Morgen gaat dat gebeuren. Dat zal me wel een toestand worden, want we hebben niet zo’n mooi bad als boer zoekt vrouw Gerko!!We hebben een oud bad in de bosjes liggen. We hoeven morgenvroeg niet te douchen…kunnen we beter na de tijd doen. Ha!
 

Ook benieuwd naar m'n website met oa. schilderijen?
www.hettysite.nl  

10-10-2007 om 08:42 geschreven door hetty  

In december heeft Rick weer drie weken vakantie. Hij zit nu al te bedenken wat hij dan moet gaan doen. Hij wil wel van alles, maar als het puntje bij ’t paaltje komt…..gaat hij niet. Maar het gaat Amsterdam worden: het Anne Frankhuis staat op het programma, Madame Tussauld en ik dacht ook nog de Arena! Ook Rotterdam boeit hem en Den Haag waar de regering zetelt, die in zijn ogen alles… ,nou ja..veel…., verkeerd doet. Ja, want Rick is echt wel geïnteresseerd in politiek. Wanneer hij hier is wordt de krant gelezen en worden wij overgoten met zijn commentaar!!

Volgend jaar heeft Gera voorgesteld om in mei die kant op te komen. Volgens mij ziet hij dat helemaal zitten.

Maar ook de Achterhoek heeft veel indruk gemaakt vorig weekend. Hij gaat beslist weer mee volgend jaar.

In 2000 is hij op zichzelf gaan wonen aan de Ruinerbrink. Dat viel eerst wat tegen, tenminste aan het gefoeter te horen. Gelukkig heeft hij veel steun aan het RIBW ( ambulante begeleiding Beschermd Wonen) en komt iedere week iemand om de nodige dingen met hem door te praten. En dat werkt! Ook maatje Didi doet goed werk en vindt Rick het erg leuk om contact met haar en de kinderen te hebben.

Twee jaar geleden kwam Rick terug van z’n vakantie uit Canada. In die tussentijd had zijn kamer èn keuken een totale metamorfose ondergaan. Jennifer had bedacht hoe het worden moest. Samen met de broers en schoonzussen werd de keuken en kamer aangepakt . Ben kwam met Niesje uit Hattem en heeft samen met Wim het laminaat gelegd. Zelfs het balcon werd geschilderd en van grote buxusbollen voorzien. Het leek net zo’n programma van de tv.

Toen we hem van Schiphol hadden gehaald wilde hij persé eerst zijn keuken zien, die geplaatst was. Want dat wist hij wel! Hij ging naar binnen en we hoorden eerst niks. O, als hij het allemaal maar goed vindt, dachten we. Alles is anders, alleen z’n groene stoel was hetzelfde! Straks voelt hij zich niet thuis!!

Maar toen hij weer terug kwam, lachte hij met een big smile en was alleen maar hééél blij met z’n mooie huis. De volgende middag hebben we met z’n allen geproost op z’n nieuwe kamer/ keuken/ balcon mèt Canada accenten!

Hij meldde pas dat hij nu ook wel een spelletjeszolder zou willen hebben…………

09-10-2007 om 09:50 geschreven door hetty  

“Wat kan ik voor je betekenen?”,vroeg Gerhard. We gingen daar op de terugweg vanuit Hattem even langs.’Koffie, thee, glaasje wijn?”Jan en Edith zaten ook bij Gerhard en Judith op het overdekte terras. “Geef me eerst maar gewoon een glas water, ik ben net wakker!”, zei ik. ” Ja”, deed Wim ook nog een duit in’t zakje ”Bij Zwolle lag ze al plat, bij Staphorst hoorde ik al gesnurk en hier bij Emmen kwam ze weer overeind: Hé…..zijn we er nu al?”

“Dat kan ik nou helemaal niet”, zegt Edith,”Ik kijk altijd met Jan mee, twee zien er meer dan één….Toch?”

Zo verschillend zijn mensen.

We hebben een heel gezellige dag gehad bij Ben en Niesje. Niesje vierde haar verjaardag in étappes. Met kinderen en kleinkinderen heeft ze haar huis al vol en de volgende twee kleintjes staan op stapel: Jetske en Gerard verwachten eind november hun derde kind en Paul Sietse en Annemarie in februari hun tweede. Dorpsweg 4 blijft zo wel de zoete inval. Moeder (tante) Siet was ook gisteren het middelpunt. Je kon zien dat ze een geliefde tante is. Alleen door het zien van de kinderen van Oom Paul en tante Catrien begon ze weer: “Ik misse Catrien toch zo!”

Het was erg leuk dat Dicky en Janie boekjes van me kochten . Tja oma’s hè!! Dat is ook een doelgroep.

Gerard heeft een stel heel  mooie foto’s gemaakt. Allemaal in close up. Hij is snel, die Gerard! ’s Avonds hadden we ze al via de mail. Alleen zijn eigen unieke Gerard de Bruin portret miste ik!

Op deze manier hou je toch weer contact met de andere kant van de familie. Lenie zei het terecht: “Anders zie je elkaar alleen bij begrafenissen!” Niesje had een paar heerlijke zuurkoolschotels gemaakt. Bij haar mislukt nou nooit iets. Het was heerlijk Nies!

Voor familie en bekenden werkt de site ook als nieuwsbrief. Ik had gemeld dat we naar Niesjes verjaardag gingen en prompt wordt Nies door Roelie gebeld, die dat op de site had zien staan.

Rick is vandaag weer aan het werk, zijn vakantie zit er op. “Gelukkig wel……” ,zegt hij!

Ook nieuwsgierig geworden naar de kinderboekjes?
 Kijk eens op     www.hettysite.nl

08-10-2007 om 13:47 geschreven door hetty  

Dat krijg je nou van die opschepperij. Ik had het over Queeny die zo goed had leren luisteren. Gistermiddag wanneer Mark haar op komt halen sta ik klaar met de camera om vast te leggen hoe keurig dit hondje al opgevoed is. Wat denk je? Juist ja! Mark doet de deur van de auto open en één streep….zat die kleine dondersteen al op de achterbank en hoe we ook riepen ….daar kwam ze niet meer vandaan. Zo zie je maar weer….net als je denkt dat je er bent, kun je weer opnieuw beginnen. Maar het blijft een schatje!!

Met Tessa gaat het wat minder…..nee ze mankeert niks, maar je kunt merken dat ze zich wat in de steek gelaten voelt.

En Queeny dan, zul je misschien denken. Ja daar moet ze gewoon niks van hebben. Die is haar compleet de baas. Ze vindt dat overdreven gedoe van Queeny helemaal niks. Ik denk dat ze er gewoon aan moet wennen dat Scott er niet meer is. We proberen haar wel wat meer aandacht te geven, maar tot nu toe haalt dat nog niet veel uit. Het zal wat meer tijd gaan kosten.

foto: Queeny doet haar best om in een goed blaadje te komen bij Tess, maar Tessa vindt het maar niks! 

06-10-2007 om 17:42 geschreven door hetty  

Queeny is er weer. We hebben haar gewoon een beetje gemist. Ze groeit nog steeds. Ze is al net zo groot als Tessa, maar is forser gebouwd. Ze begint het ontroerende van Scott te krijgen. Zo van : hier ben ik en kijkt je dan stralend aan. Ik weet niet hoe je dat verder moet vertalen, maar misschien begrijpen andere hondenbezitters het! Ze begint ook erg goed te luisteren en dat zonder officiële cursus. Mark heeft natuurlijk al meer honden getraind. Ze taalt er niet meer naar om naar het hek te gaan, komt gelijk als je haar roept en wanneer je uh uh zegt laat ze ogenblikkelijk het ingepikte popje, stoelpoot of iets anders weer los.

Wanneer Mark haar ophaalt gaat ze netjes zitten bij het hek. Mark doet het hek open en gaat naar de auto en doet het portier open. Dan  roept hij: “Queeny “en “zit” en dan gaat ze eerst weer netjes naast hem zitten en dan pas mag ze in de auto springen. Het was eerst nl zo’n dolle dries , net een ongeleid projectiel. Dan weet je nooit precies welke kant en hoever ze gaat! Ken je dat?

Ze is steeds erg geïnteresseerd in de schapen, kan daar uren bij liggen te kijken, maar ook in de katten Suze en Loedertje. Die zorgen op tijd dat ze weg zijn. Pas stond ze Suze, die in de favoriete grote stoel lag, uitdagend aan te kijken. Die deed net of ze haar niet zag. Queeny draait zich om en heeft gelijk een haal te pakken in haar rug. Ze is stomverbaasd. De fleslammeren zijn nu al hele schapen geworden. Ik heb er al pijn in de buik van dat ze binnenkort weg moeten. Volgende week komt onze vaste pony- en schapenman kijken. Ik heb het idee dat hij de kar al bij zich heeft! Dat is nou het vervelende van die hobbyboertjes. Wij hechten ons zo aan onze dieren, dat het heel moeilijk is wanneer ze weg moeten. Toch weet ik dat ze het goed hebben gehad bij ons! Maar een volgende keer - niet aan Wim vertellen-  probeer ik alleen ooitjes te krijgen. Die kun je langer houden!

05-10-2007 om 17:14 geschreven door hetty  

Vandaag was ik op rondreis. Ik ging foldertjes en boekjes rondbrengen bij een aantal scholen. Ja, je moet er wel wat voor doen om je boekjes aan de man/ vrouw/ kind te brengen. Het was ook nog dierendag en ik kan niet anders zeggen dat ik overal heel leuk ontvangen ben. Ik heb ontdekt dat je het best tussen de middag ergens kunt aankloppen. Dan zijn er overblijfmoeders en hebben de leerkrachten even rust. In Barger Oosterveld zijn de boekje nu op beide scholen.

Op het Anker had ik al contacten omdat Robin daar op school zit en juf Heleen heeft zich over de folders en “Ik ben Scotty” ontfermd. ”Ik ben Moniek” ligt bij hun al in het Documentatiecentrum.

Op de Diedeldoorn was ik nog nooit geweest. Maar ook hier nam juf Hermien de boekjes met het pakketje dankbaar en enthousiast in ontvangst. Ze hebben ook al eens een actie gevoerd voor de Stichting “Papoeajeugd naar School”.

Op de Vrije School had ik Moniekje al eens voorgelezen en bracht nu ook wat folders met “Ik ben Scotty”. “Ik ben Moniek”vonden ze in elk geval al geweldig!

Ik ontdekte ineens dat er tegenover ook een school is: Het Eenspan. Hier zat het bijna voltallige personeel pauze te houden en ook hier werd ik met open armen ontvangen. Ze zaten net te bedenken wat ze ’s middags nog aan Dierendag zouden kunnen doen! Probleem opgelost dus.

Morgen ga ik daar ook wat foldertjes brengen. Op weg naar huis kwam ik toen door Angelslo en ik dacht zo: misschien kan ik hier ook nog wat kinderen een leuk halfuurtje bezorgen. Mevr Prummel ontving me ook hartelijk en zou ze aan de betreffende leerkrachten laten zien. Ook hier mag ik de foldertjes komen brengen. Wie weet…. levert deze manier van werken wat op. De boekjes komen zo in elk geval bij de doelgroep!

04-10-2007 om 22:34 geschreven door hetty  

Ja wanneer je een weblog bijhoudt krijg je ook wel eens een aanvulling of word je op een foutje gewezen. Mark houdt mijn taalgebruik in de gaten, want je kunt wel voor de klas gestaan hebben, dat wil nog niet zeggen dat je je niet vergissen kunt.

Vanavond kreeg ik een leuk telefoontje van Roelie, waar ik indertijd gelijk mee begonnen ben op de van Heemstraschool. Ze zei:”Je vertelt dat Albert in militaire dienst zat toen je bij de Soberings in huis kwam, maar dat klopt niet. Ja hij was wel in dienst geweest, maar op dat moment zat hij in Frankrijk op een binnenvaartschip. Hij herinnert het zich nog dat hij zijn moeder belde en dat zij vertelde dat ze nu een jong onderwijzeresje in huis had en dat ook geregeld haar vriendin over de vloer kwam. Alberts eerste reactie was: “Bent ‘et mooie meiden?” Mevrouw Sobering sneed hem gelijk de pas af met: “Als je d’r maar van af blijft!”

Begin 1963 komt Albert weer thuis wonen. Ik weet wel dat er gelijk meer leven in de brouwerij kwam. Kort nadat ik Wim had leren kennen, raakte Albert helemaal in de ban van Roelie en is dat gebleven tot aan de dag van vandaag! Weblog 2 is dus nu aangepast!

Ook zij zijn al opa en oma en genieten van de kleinkinderen. Op dit moment past Roelie graag op de pasgeboren tweeling van Jan Werner, die…….in Vorden woont. Wat is de wereld dan toch weer klein!

03-10-2007 om 23:37 geschreven door hetty  

Er is altijd wel iets dat je vergeet, wanneer je weer naar huis gaat. Zo slaak ik afgelopen zondag  onderweg naar huis de kreet: ”Oh nee….!” Wim schrikt zich altijd rot. “De kip….de kip in het vriesvak van de caravan!” Ja, de stroom is er nu af. Dat kan in twee weken lekker gaan stinken. Wim wil morgen maar gelijk op en neer, want Johan heeft geen sleutel. Ik heb een beter idee. We sturen de sleutel gewoon op en bellen even. En dat gebeurt. Joke mailde net dat de kip die 1,5 dag prima overleefd heeft en dat ze die lekker opgepeuzeld hebben!

Lang geleden vierde Piet z’n verjaardag in Schiedam. Hij werkte daar bij de politie en had onregelmatige diensten. Marry had hem een hele kip beloofd op zijn verjaardag.

 ’s Morgens kwam er al visite uit Hattem. Ook Tonny’s moeder was meegekomen. Marry wekte haar Piet tegen de middag : “Piet… wakker worden…bezoek….mevr. Van

Straalen is er ook! Het enige wat Piet er nog uit kon brengen was: “M’n kip…m’n kip!”

03-10-2007 om 17:43 geschreven door hetty  

Diny en Dirkje is een stel bij elkaar. Ze begrijpen elkaar zonder woorden. Ze zwemmen samen. Ze doen om de zoveel tijd met meer en soms minder succes een afvalrace. Wouter en Herbert zaten vroeger bij elkaar in de klas en ook die zijn nog steeds bevriend.

Diny en Dirkje kunnen allebei heel mooi bloemschikken en hebben daarmee de kas van hun koor al vaak gespekt! En ieder jaar gaan ze samen met hun wederhelften Ben en Eb samen op vakantie. Ze hebben al heel veel samen ontdekt: Mallorca, Turkije, Tenerife. Hun laatste ontdekking daar was “ Bavianeneiland”. Ben en Eb wilden die morgen niet mee en dat zegt genoeg. Ze kwamen niet weer bij toen ze vertelden wat voor soort Bavianen er te zien waren.!! Mannen ….in alle soorten en maten. Ze waren weer heel snel bij hun appartementje terug!

Jaren terug zijn de twee ook eens met een groep vanuit de kerk naar Roemenië geweest. De beide vriendinnen gingen mee om de boerinnen daar kaas te leren maken. Ze werden door hun gastgezin heel hartelijk ontvangen. Het is daar nog zo als bij ons in de 30-er jaren. Arm! Paard en wagen….zandwegen

Op een middag komen ze na hard werken weer terug bij hun gastgezin. Dirkje kijkt om zich heen en zegt: “Ik wette wat wi’j vanaovend et”. “Hoe kön i’j dat noe wetten?”,zei Diny. “Nou”, zei Dirkje, “Ik misse een kippe”. En ze had het bij het rechte eind!

01-10-2007 om 20:28 geschreven door hetty