In december heeft Rick weer drie weken vakantie. Hij zit nu al te bedenken wat hij dan moet gaan doen. Hij wil wel van alles, maar als het puntje bij ’t paaltje komt…..gaat hij niet. Maar het gaat Amsterdam worden: het Anne Frankhuis staat op het programma, Madame Tussauld en ik dacht ook nog de Arena! Ook Rotterdam boeit hem en Den Haag waar de regering zetelt, die in zijn ogen alles… ,nou ja..veel…., verkeerd doet. Ja, want Rick is echt wel geïnteresseerd in politiek. Wanneer hij hier is wordt de krant gelezen en worden wij overgoten met zijn commentaar!!

Volgend jaar heeft Gera voorgesteld om in mei die kant op te komen. Volgens mij ziet hij dat helemaal zitten.

Maar ook de Achterhoek heeft veel indruk gemaakt vorig weekend. Hij gaat beslist weer mee volgend jaar.

In 2000 is hij op zichzelf gaan wonen aan de Ruinerbrink. Dat viel eerst wat tegen, tenminste aan het gefoeter te horen. Gelukkig heeft hij veel steun aan het RIBW ( ambulante begeleiding Beschermd Wonen) en komt iedere week iemand om de nodige dingen met hem door te praten. En dat werkt! Ook maatje Didi doet goed werk en vindt Rick het erg leuk om contact met haar en de kinderen te hebben.

Twee jaar geleden kwam Rick terug van z’n vakantie uit Canada. In die tussentijd had zijn kamer èn keuken een totale metamorfose ondergaan. Jennifer had bedacht hoe het worden moest. Samen met de broers en schoonzussen werd de keuken en kamer aangepakt . Ben kwam met Niesje uit Hattem en heeft samen met Wim het laminaat gelegd. Zelfs het balcon werd geschilderd en van grote buxusbollen voorzien. Het leek net zo’n programma van de tv.

Toen we hem van Schiphol hadden gehaald wilde hij persé eerst zijn keuken zien, die geplaatst was. Want dat wist hij wel! Hij ging naar binnen en we hoorden eerst niks. O, als hij het allemaal maar goed vindt, dachten we. Alles is anders, alleen z’n groene stoel was hetzelfde! Straks voelt hij zich niet thuis!!

Maar toen hij weer terug kwam, lachte hij met een big smile en was alleen maar hééél blij met z’n mooie huis. De volgende middag hebben we met z’n allen geproost op z’n nieuwe kamer/ keuken/ balcon mèt Canada accenten!

Hij meldde pas dat hij nu ook wel een spelletjeszolder zou willen hebben…………

09-10-2007 om 09:50 geschreven door hetty  

“Wat kan ik voor je betekenen?”,vroeg Gerhard. We gingen daar op de terugweg vanuit Hattem even langs.’Koffie, thee, glaasje wijn?”Jan en Edith zaten ook bij Gerhard en Judith op het overdekte terras. “Geef me eerst maar gewoon een glas water, ik ben net wakker!”, zei ik. ” Ja”, deed Wim ook nog een duit in’t zakje ”Bij Zwolle lag ze al plat, bij Staphorst hoorde ik al gesnurk en hier bij Emmen kwam ze weer overeind: Hé…..zijn we er nu al?”

“Dat kan ik nou helemaal niet”, zegt Edith,”Ik kijk altijd met Jan mee, twee zien er meer dan één….Toch?”

Zo verschillend zijn mensen.

We hebben een heel gezellige dag gehad bij Ben en Niesje. Niesje vierde haar verjaardag in étappes. Met kinderen en kleinkinderen heeft ze haar huis al vol en de volgende twee kleintjes staan op stapel: Jetske en Gerard verwachten eind november hun derde kind en Paul Sietse en Annemarie in februari hun tweede. Dorpsweg 4 blijft zo wel de zoete inval. Moeder (tante) Siet was ook gisteren het middelpunt. Je kon zien dat ze een geliefde tante is. Alleen door het zien van de kinderen van Oom Paul en tante Catrien begon ze weer: “Ik misse Catrien toch zo!”

Het was erg leuk dat Dicky en Janie boekjes van me kochten . Tja oma’s hè!! Dat is ook een doelgroep.

Gerard heeft een stel heel  mooie foto’s gemaakt. Allemaal in close up. Hij is snel, die Gerard! ’s Avonds hadden we ze al via de mail. Alleen zijn eigen unieke Gerard de Bruin portret miste ik!

Op deze manier hou je toch weer contact met de andere kant van de familie. Lenie zei het terecht: “Anders zie je elkaar alleen bij begrafenissen!” Niesje had een paar heerlijke zuurkoolschotels gemaakt. Bij haar mislukt nou nooit iets. Het was heerlijk Nies!

Voor familie en bekenden werkt de site ook als nieuwsbrief. Ik had gemeld dat we naar Niesjes verjaardag gingen en prompt wordt Nies door Roelie gebeld, die dat op de site had zien staan.

Rick is vandaag weer aan het werk, zijn vakantie zit er op. “Gelukkig wel……” ,zegt hij!

Ook nieuwsgierig geworden naar de kinderboekjes?
 Kijk eens op     www.hettysite.nl

08-10-2007 om 13:47 geschreven door hetty  

Dat krijg je nou van die opschepperij. Ik had het over Queeny die zo goed had leren luisteren. Gistermiddag wanneer Mark haar op komt halen sta ik klaar met de camera om vast te leggen hoe keurig dit hondje al opgevoed is. Wat denk je? Juist ja! Mark doet de deur van de auto open en één streep….zat die kleine dondersteen al op de achterbank en hoe we ook riepen ….daar kwam ze niet meer vandaan. Zo zie je maar weer….net als je denkt dat je er bent, kun je weer opnieuw beginnen. Maar het blijft een schatje!!

Met Tessa gaat het wat minder…..nee ze mankeert niks, maar je kunt merken dat ze zich wat in de steek gelaten voelt.

En Queeny dan, zul je misschien denken. Ja daar moet ze gewoon niks van hebben. Die is haar compleet de baas. Ze vindt dat overdreven gedoe van Queeny helemaal niks. Ik denk dat ze er gewoon aan moet wennen dat Scott er niet meer is. We proberen haar wel wat meer aandacht te geven, maar tot nu toe haalt dat nog niet veel uit. Het zal wat meer tijd gaan kosten.

foto: Queeny doet haar best om in een goed blaadje te komen bij Tess, maar Tessa vindt het maar niks! 

06-10-2007 om 17:42 geschreven door hetty  

Queeny is er weer. We hebben haar gewoon een beetje gemist. Ze groeit nog steeds. Ze is al net zo groot als Tessa, maar is forser gebouwd. Ze begint het ontroerende van Scott te krijgen. Zo van : hier ben ik en kijkt je dan stralend aan. Ik weet niet hoe je dat verder moet vertalen, maar misschien begrijpen andere hondenbezitters het! Ze begint ook erg goed te luisteren en dat zonder officiële cursus. Mark heeft natuurlijk al meer honden getraind. Ze taalt er niet meer naar om naar het hek te gaan, komt gelijk als je haar roept en wanneer je uh uh zegt laat ze ogenblikkelijk het ingepikte popje, stoelpoot of iets anders weer los.

Wanneer Mark haar ophaalt gaat ze netjes zitten bij het hek. Mark doet het hek open en gaat naar de auto en doet het portier open. Dan  roept hij: “Queeny “en “zit” en dan gaat ze eerst weer netjes naast hem zitten en dan pas mag ze in de auto springen. Het was eerst nl zo’n dolle dries , net een ongeleid projectiel. Dan weet je nooit precies welke kant en hoever ze gaat! Ken je dat?

Ze is steeds erg geïnteresseerd in de schapen, kan daar uren bij liggen te kijken, maar ook in de katten Suze en Loedertje. Die zorgen op tijd dat ze weg zijn. Pas stond ze Suze, die in de favoriete grote stoel lag, uitdagend aan te kijken. Die deed net of ze haar niet zag. Queeny draait zich om en heeft gelijk een haal te pakken in haar rug. Ze is stomverbaasd. De fleslammeren zijn nu al hele schapen geworden. Ik heb er al pijn in de buik van dat ze binnenkort weg moeten. Volgende week komt onze vaste pony- en schapenman kijken. Ik heb het idee dat hij de kar al bij zich heeft! Dat is nou het vervelende van die hobbyboertjes. Wij hechten ons zo aan onze dieren, dat het heel moeilijk is wanneer ze weg moeten. Toch weet ik dat ze het goed hebben gehad bij ons! Maar een volgende keer - niet aan Wim vertellen-  probeer ik alleen ooitjes te krijgen. Die kun je langer houden!

05-10-2007 om 17:14 geschreven door hetty  

Vandaag was ik op rondreis. Ik ging foldertjes en boekjes rondbrengen bij een aantal scholen. Ja, je moet er wel wat voor doen om je boekjes aan de man/ vrouw/ kind te brengen. Het was ook nog dierendag en ik kan niet anders zeggen dat ik overal heel leuk ontvangen ben. Ik heb ontdekt dat je het best tussen de middag ergens kunt aankloppen. Dan zijn er overblijfmoeders en hebben de leerkrachten even rust. In Barger Oosterveld zijn de boekje nu op beide scholen.

Op het Anker had ik al contacten omdat Robin daar op school zit en juf Heleen heeft zich over de folders en “Ik ben Scotty” ontfermd. ”Ik ben Moniek” ligt bij hun al in het Documentatiecentrum.

Op de Diedeldoorn was ik nog nooit geweest. Maar ook hier nam juf Hermien de boekjes met het pakketje dankbaar en enthousiast in ontvangst. Ze hebben ook al eens een actie gevoerd voor de Stichting “Papoeajeugd naar School”.

Op de Vrije School had ik Moniekje al eens voorgelezen en bracht nu ook wat folders met “Ik ben Scotty”. “Ik ben Moniek”vonden ze in elk geval al geweldig!

Ik ontdekte ineens dat er tegenover ook een school is: Het Eenspan. Hier zat het bijna voltallige personeel pauze te houden en ook hier werd ik met open armen ontvangen. Ze zaten net te bedenken wat ze ’s middags nog aan Dierendag zouden kunnen doen! Probleem opgelost dus.

Morgen ga ik daar ook wat foldertjes brengen. Op weg naar huis kwam ik toen door Angelslo en ik dacht zo: misschien kan ik hier ook nog wat kinderen een leuk halfuurtje bezorgen. Mevr Prummel ontving me ook hartelijk en zou ze aan de betreffende leerkrachten laten zien. Ook hier mag ik de foldertjes komen brengen. Wie weet…. levert deze manier van werken wat op. De boekjes komen zo in elk geval bij de doelgroep!

04-10-2007 om 22:34 geschreven door hetty  

Ja wanneer je een weblog bijhoudt krijg je ook wel eens een aanvulling of word je op een foutje gewezen. Mark houdt mijn taalgebruik in de gaten, want je kunt wel voor de klas gestaan hebben, dat wil nog niet zeggen dat je je niet vergissen kunt.

Vanavond kreeg ik een leuk telefoontje van Roelie, waar ik indertijd gelijk mee begonnen ben op de van Heemstraschool. Ze zei:”Je vertelt dat Albert in militaire dienst zat toen je bij de Soberings in huis kwam, maar dat klopt niet. Ja hij was wel in dienst geweest, maar op dat moment zat hij in Frankrijk op een binnenvaartschip. Hij herinnert het zich nog dat hij zijn moeder belde en dat zij vertelde dat ze nu een jong onderwijzeresje in huis had en dat ook geregeld haar vriendin over de vloer kwam. Alberts eerste reactie was: “Bent ‘et mooie meiden?” Mevrouw Sobering sneed hem gelijk de pas af met: “Als je d’r maar van af blijft!”

Begin 1963 komt Albert weer thuis wonen. Ik weet wel dat er gelijk meer leven in de brouwerij kwam. Kort nadat ik Wim had leren kennen, raakte Albert helemaal in de ban van Roelie en is dat gebleven tot aan de dag van vandaag! Weblog 2 is dus nu aangepast!

Ook zij zijn al opa en oma en genieten van de kleinkinderen. Op dit moment past Roelie graag op de pasgeboren tweeling van Jan Werner, die…….in Vorden woont. Wat is de wereld dan toch weer klein!

03-10-2007 om 23:37 geschreven door hetty  

Er is altijd wel iets dat je vergeet, wanneer je weer naar huis gaat. Zo slaak ik afgelopen zondag  onderweg naar huis de kreet: ”Oh nee….!” Wim schrikt zich altijd rot. “De kip….de kip in het vriesvak van de caravan!” Ja, de stroom is er nu af. Dat kan in twee weken lekker gaan stinken. Wim wil morgen maar gelijk op en neer, want Johan heeft geen sleutel. Ik heb een beter idee. We sturen de sleutel gewoon op en bellen even. En dat gebeurt. Joke mailde net dat de kip die 1,5 dag prima overleefd heeft en dat ze die lekker opgepeuzeld hebben!

Lang geleden vierde Piet z’n verjaardag in Schiedam. Hij werkte daar bij de politie en had onregelmatige diensten. Marry had hem een hele kip beloofd op zijn verjaardag.

 ’s Morgens kwam er al visite uit Hattem. Ook Tonny’s moeder was meegekomen. Marry wekte haar Piet tegen de middag : “Piet… wakker worden…bezoek….mevr. Van

Straalen is er ook! Het enige wat Piet er nog uit kon brengen was: “M’n kip…m’n kip!”

03-10-2007 om 17:43 geschreven door hetty  

Diny en Dirkje is een stel bij elkaar. Ze begrijpen elkaar zonder woorden. Ze zwemmen samen. Ze doen om de zoveel tijd met meer en soms minder succes een afvalrace. Wouter en Herbert zaten vroeger bij elkaar in de klas en ook die zijn nog steeds bevriend.

Diny en Dirkje kunnen allebei heel mooi bloemschikken en hebben daarmee de kas van hun koor al vaak gespekt! En ieder jaar gaan ze samen met hun wederhelften Ben en Eb samen op vakantie. Ze hebben al heel veel samen ontdekt: Mallorca, Turkije, Tenerife. Hun laatste ontdekking daar was “ Bavianeneiland”. Ben en Eb wilden die morgen niet mee en dat zegt genoeg. Ze kwamen niet weer bij toen ze vertelden wat voor soort Bavianen er te zien waren.!! Mannen ….in alle soorten en maten. Ze waren weer heel snel bij hun appartementje terug!

Jaren terug zijn de twee ook eens met een groep vanuit de kerk naar Roemenië geweest. De beide vriendinnen gingen mee om de boerinnen daar kaas te leren maken. Ze werden door hun gastgezin heel hartelijk ontvangen. Het is daar nog zo als bij ons in de 30-er jaren. Arm! Paard en wagen….zandwegen

Op een middag komen ze na hard werken weer terug bij hun gastgezin. Dirkje kijkt om zich heen en zegt: “Ik wette wat wi’j vanaovend et”. “Hoe kön i’j dat noe wetten?”,zei Diny. “Nou”, zei Dirkje, “Ik misse een kippe”. En ze had het bij het rechte eind!

01-10-2007 om 20:28 geschreven door hetty  

Een weekend in étappes, ken je dat? Maar wel leuk dan!

Zaterdag ben ik  lekker met Joke en Joanne wezen shoppen in Zutphen. Daarna hebben we afgesproken met Berend en José in Apeldoorn. Rick was er nog nooit geweest. Nu greep hij zijn kans! Sascha zie je gewoon groeien. Ze zet de beentjes er al aardig onder.

Ze mocht Tessa even aaien. Tessa begint steeds kindvriendelijker te worden. Ze gaat nu ook overal mee naar toe en luistert perfect.

Daarna gingen we bij Ben en Diny aan de pannenkoek! Hmmm bijna net zo lekker als bij oma. De avond was erg gezellig, ook met Eb en Dirkje erbij. De volgende keer komen ze ook even bij Camping De Boomgaard kijken. Ze zijn heel benieuwd hoe Johan en Joke de camping ingericht hebben. Om 12 uur zijn we weer terug op onze basis. Dit keer geen mug in de tent!!

Vandaag hebben we Johan zien voetballen met zijn team van Pax tegen de Keyenburgse Boys. 3-3. Kwaad dat Johan was toen ze met twee man èn de bal over de doellijn geduwd werden en dat doelpunt ook nog goedgekeurd werd. Tja….  scheidsrechter was van de tegenpartij!!

Zullen we tante Jo nog even gedag gaan zeggen? Waarom ook niet. We schrikken wanneer we horen dat haar kleinzoon Frank een ernstig ongeluk gehad heeft. Hij is met z’n auto op een mast geknald en de ene kant van z’n gezicht is ernstig gewond, maar het had veel erger kunnen zijn. We zijn allemaal onder de indruk. Heel veel sterkte!

Dan ruimen we alles op om naar huis te gaan. Er is nog een open dag op het ” Wijngoed De Kranenburg”. Dat kan er ook nog wel bij. Rick staat er klaar met z’n camera.

En dan……… weer terug naar Emmen. De grond ligt er bezaaid met walnoten. Ook bij ons is het een goed notenjaar!

30-09-2007 om 23:18 geschreven door hetty  

Muggenjacht

Nooit geweten dat je zo gek kunt worden van een stelletje muggen.Je moet hiervoor nog even in bed gaan liggen lezen met de deur naar de voortent open.Dan ga je plat en doet het licht uit en dan begint de pret. Om de vijf minuten schiet ik recht overeind, net op het moment dat ik bijna slaap.
"Wim. de mepper!". Ik sla alles dood wat ik ontdek en ga weer liggen.Slaap ik weer bijna, begint het spektakel weer opnieuw.
Na een gezellig avondje met Johan en Joke is dit een raar slot. Het gaat zo door tot drie uur. Dan is de deur dicht en alle muggen weg. Dus.....altijd gaan slapen met de deur dicht!!!

Bij Joke onder de noteboom zijn geen muggen!

30-09-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Ricks Roots

Opnieuw zijn we dan weer een weekend op Camping De Boomgaard. Altijd goed voor een ontspannen èn gezellig samenzijn! Dit keer is Rick ook van de partij en kijkt zich de ogen uit!
En nu zitten we hier dan vóór het Restaurant De Herbergh in Aalten.We hebben de roots van Rick gevonden, zij het alsof we in een doolhof tercht waren gekomen. Op 21-9-1967 werd hij hier geboren: Eligiusstraat 86.
Wim en Rick gaan voor de appeltaart ( staat niet in het oranje boekje!!) en ik even later voor een Italiaans ijsje ( ook niet).
We zijn eerst ook al naar het Brandweermuseum in Borculo geweest. Dat viel zeker in de smaak! Rick probeert z'n camera flink uit. Tessa mocht er ook in, hoewel ze de schrik van haar leven krijgt als ze een levensgroot houten paard ziet staan voor zo'n antieke brandweerkar. Verder gedraagt ze zich voorbeeldig.
De middag krijgt een aardig slot, wanneer we onderweg gebeld worden door Lammy uit Westerbork, die mijn 2e handse fornuis met keramische kookplaten voor een zacht prijsje overneemt, Ik had het ( stom...stom..) gekocht zonder op te meten! Niet zo handig dus,
Mark houdt huis en haard in de gaten en zal het morgen afleveren! Dank![/b]

30-09-2007 om 00:00 geschreven door hetty  

Actie

Vandaag ging ik eerst de paardjes borstelen. Ik nam mijn eigen borstels mee, en een paar van Hetty. Toen ik ze helemaal mooi had gemaakt Ging ik eerst met Amber een parcoursje

lopen. Ik had al balkjes klaar gelegd. Eerst ging ik kijken of ze het nog wist van de vorige keer. Toen ging ik met haar draven. Uiteindelijk werd het een actie!!! Maar alleen Amber wou, nee Sara niet!  Echt niet.En ik vond het heel leuk!!!!  Groetjes   Eva

26-09-2007 om 18:07 geschreven door hetty  

Roder Markt

Vandaag was de Roder Markt. Met het Shantykoor De Eemslander Shanty’s  vertrokken we per bus met eigen ( shanty)chauffeur naar Roden. Het werd een groots opgezette happening met 5 shantykoren. Ik werd al snel opgevangen door Foekje. “ Kom maar bij ons”, zei ze. En een groot deel van de dag heb ik met het gezellige groepje doorgebracht. Leuk is dat! Het was alleen zo koud dat ik na het eerste optreden met Wim de markt vast overgelopen ben op zoek naar sokken. De blaasontsteking heb ik nog vers in het geheugen.

Er waren best veel paarden op de markt, hele grote Friese en hele kleine, zwarte, bonte en vosjes. En natuurlijk veel peerdestront op de weg. Daar hoorde ik niemand over. Toen Wim z’n piratenhap (brune bonen met spekjes) genuttigd had, kreeg hij de lucht van kibbelingen in de neus. Tja!  Je mag Sonja wel een dagje overslaan! Toch ?..... Wat een gedoe nu ze zo negatief in het nieuws komt. Het bevalt ons tot nu toe wel. Wim is al 4 kilo en ik 3 kilo kwijt en dat zonder veel moeite. Alleen de eerste twee dagen is het wennen.

Dom trouwens dat ik geen camera bij me had! Wat had ik een mooie foto’s kunnen maken!

Het was erg leuk dat er naar m’n boekjes gevraagd werd. Ik had er gelukkig een paar bij me. Sientje gaat ook meehelpen reclame te maken. Vandaag zijn er dus weer 7 verkocht.

Ik weet dat ze leuk zijn en dat kinderen in de doelgroep dat ook vinden. Toch vind ik het moeilijk om ze aan te bieden. Gek is dat! In Hengelo( Gld) gaan er 55 naar een peuterspeelzaal. Leuk hè!

25-09-2007 om 21:35 geschreven door hetty  

Rick heeft een Maatje. Het maatjesproject hier in Emmen heeft een Maatje gevonden voor Rick. Het is altijd afwachten of het klikt. Gistermiddag komen ze aanfietsen- net wanneer ik naar het bos wil gaan met Tessa.

En ze gaan mee. Didi is een echte Rotterdamse van huis uit en mist hier de geluiden van de stad, de tram, de winkels…alles. Maar ze heeft hier werk gevonden, zorgt voor haar drie jongens en is dan ook nog vrijwilligster bij het Maatjesproject. Rick vindt het allemaal heel gezellig. Hij gaat weer met haar mee voor een patatje en een frikandel èn de gezelligheid van een huis met kinderen. Didi heeft Rick al aardig door en waardeert zijn humor. Hij kan ook beeldend uit de hoek komen.

We zijn vandaag begonnen met de voorbereiding van onze Nw Zeeland-reis. Onze mobiele telefoon is in elk geval geschikt. Je moet alleen zorgen dat je genoeg beltegoed hebt en verder maar sms en. Nu nog een stekker met 3 pootjes en dan kan Wim z’n baard ook bijwerken, anders wordt het een woeste boel.

Toen we 15 jaar geleden met een groep wild kamperend door Noorwegen trokken zei één van onze reisgenoten dat iedereen nou coupe orkaan had. We wasten ons onder watervallen of onder een brug in behoorlijk snel stromende rivieren. Koud!!! Ons haar wasten we wanneer we bij een ferry moesten wachten, want bij de toiletten in Noorwegen is overal warm water. Het toiletje in de camper draaide overuren met 9 personen en wanneer we bij een bakker kwamen voor een kop koffie met wat lekkers maakte iedereen dankbaar gebruik van de schone toiletten. Zo werd het al gauw bij een snelle toiletstop: “We gaan even naar de bakker”. Ook de tweede helft van die reis aan boord van een zeilschip was verstoken van veel comfort. Wij hadden het geluk om in het “hondehok” te mogen slapen. Daar had je tenminste nog enige privacy, maar je omdraaien werd al wat lastig omdat de hoogte dat niet toeliet. Toch hebben we er geweldige herinneringen aan. Ha! Wim had de primeur om als een soort “Doris Rijkers”, volgens Niesje, in z’n gele overlevingspak het stuurwiel te bedienen met windkracht 5.Wanneer je tijdens die overtocht onverhoopt naar het toilet moest, zat je daarna onder de blauwe plekken!

In Nieuw Zeeland zijn de campings al geboekt, de campers besteld en hebben we met z’n tweeën een vierpersoons camper. En…… de natuur zal ook daar overweldigend zijn.

24-09-2007 om 22:35 geschreven door hetty  

Rick heeft een Maatje. Het maatjesproject hier in Emmen heeft een Maatje gevonden voor Rick. Het is altijd afwachten of het klikt. Gistermiddag komen ze aanfietsen- net wanneer ik naar het bos wil gaan met Tessa.

En ze gaan mee. Didi is een echte Rotterdamse van huis uit en mist hier de geluiden van de stad, de tram, de winkels…alles. Maar ze heeft hier werk gevonden, zorgt voor haar drie jongens en is dan ook nog vrijwilligster bij het Maatjesproject. Rick vindt het allemaal heel gezellig. Hij gaat weer met haar mee voor een patatje en een frikandel èn de gezelligheid van een huis met kinderen. Didi heeft Rick al aardig door en waardeert zijn humor. Hij kan ook beeldend uit de hoek komen.

We zijn vandaag begonnen met de voorbereiding van onze Nw Zeeland-reis. Onze mobiele telefoon is in elk geval geschikt. Je moet alleen zorgen dat je genoeg beltegoed hebt en verder maar sms en. Nu nog een stekker met 3 pootjes en dan kan Wim z’n baard ook bijwerken, anders wordt het een woeste boel.

Toen we 15 jaar geleden met een groep wild kamperend door Noorwegen trokken zei één van onze reisgenoten dat iedereen nou coupe orkaan had. We wasten ons onder watervallen of onder een brug in behoorlijk snel stromende rivieren. Koud!!! Ons haar wasten we wanneer we bij een ferry moesten wachten, want bij de toiletten in Noorwegen is overal warm water. Het toiletje in de camper draaide overuren met 9 personen en wanneer we bij een bakker kwamen voor een kop koffie met wat lekkers maakte iedereen dankbaar gebruik van de schone toiletten. Zo werd het al gauw bij een snelle toiletstop: “We gaan even naar de bakker”. Ook de tweede helft van die reis aan boord van een zeilschip was verstoken van veel comfort. Wij hadden het geluk om in het “hondehok” te mogen slapen. Daar had je tenminste nog enige privacy, maar je omdraaien werd al wat lastig omdat de hoogte dat niet toeliet. Toch hebben we er geweldige herinneringen aan. Ha! Wim had de primeur om als een soort “Doris Rijkers”, volgens Niesje, in z’n gele overlevingspak het stuurwiel te bedienen met windkracht 5.Wanneer je tijdens die overtocht onverhoopt naar het toilet moest, zat je daarna onder de blauwe plekken!

In Nieuw Zeeland zijn de campings al geboekt, de campers besteld en hebben we met z’n tweeën een vierpersoons camper. En…… de natuur zal ook daar overweldigend zijn.

24-09-2007 om 22:29 geschreven door hetty  

Hè, hè, we zijn uitgefeest! Vrijdagavond was het feest bij Rick! De soezen werden eenstemmig goedgekeurd. En….. het fototoestel was helemaal een schot in de roos. Gerhard installeerde de boel zo dat hij z’n foto’s ook gelijk op de computer kan zetten. Ik heb de eerste al toegestuurd gekregen. Het dartbord werd weer opgehangen en groot en klein vermaakten zich kostelijk. Rick straalde helemaal. Ben en Nies waren inderdaad ook van de partij. Vanuit Duitsland via Hattem toch weer naar Emmen! Rick loopt nog steeds met het toestel om z’n nek. Vanmiddag is hij voor het eerst mee naar Didi, z’n maatje van het Maatjesproject. Ze heeft hem ook al aan het msm-en..

En gisteren was Sara Judith het middelpunt. Lieve hield een geweldige speech in dichtvorm, er draaide een diavoorstelling over haar eerste 25 jaar en er werd gebarbecued.. De kinderen lagen languit voor een leuke dvd. Al met al een verjaardag om met plezier aan terug te denken.

Net precies heb ik Mark en Jennifer uitgezwaaid. Wim is naar Westerbork, lekker zingen met het Shantykoor. En ik….ik ga nog even met Tessa naar het bos. Een beetje beweging hoort er ook bij na al dat feesten! En morgen………ga ik zwemmen met Jannie. Dat gaan we nu iedere maandag doen. Baantjes trekken, bubbelen, golfbad en dan een kop koffie na. Leuk, maar ik mag eerst m’n zwempak wel even gaan zoeken!!

23-09-2007 om 15:39 geschreven door hetty  

Dit was een dagje Voorthuizen, dagje ANWB, dagje Nieuw Zeeland! Nu begint de reiskoorts. Wat leuk om al die verschillende mensen te ontmoeten. Er was een stel bij dat hun Westy had meegebracht. Ik heb hem nog eens goed bekeken omdat ik Robbie aan het schilderen ben. Een foto is toch anders.

Het waren alle mensen voor 2 reizen. Groep 1 vertrekt 20 oktober al en wij, groep 2 dus op 3 november. Laten we nou aan tafel toch bij een Willem terecht komen, die ook nog een techneut blijkt te zijn in de vliegtuigbouw. Wim en hij raakten niet uitgepraat. Dat zou heel gezellig kunnen worden. Jammer dan, ze gaan met de eerste groep mee. Ha!

Onze reisleiding bestaat uit 2 echtparen, doorgewinterde Nw Zeeland en andere landgangers. Het lijkt allemaal heel leuk te worden. We krijgen een 4 persoons camper, zodat onze bagage en koffers op het bovenste bed geparkeerd kunnen worden. We krijgen heel veel informatie mee. Dus we kunnen gaan studeren.

De honden zijn erg blij dat we weer terug zijn. Queeny zit gelijk weer achter Loedertje aan. Die vindt dat minder leuk!
Straks gaan we naar ons feestvarken Rick. Gisteren hebben we voor het eerst sinds lange tijd weer soezen gebakken….een werkje met hindernissen. Eerst had ik geen boter, dus ging Wim naar buurvrouw Wielens om een pakje boter( 500 m verderop…dus met de auto!) Dan heb je beslag en dan moeten de eieren er één voor één door geklopt. Het laatste ei was bedorven, konden we alles weggooien en opnieuw beginnen! De tweede poging! Toen wist ik niet meer dat je al eieren kloppend het pannetje wel van het vuur moest halen. Ik denk dat de soezen daarom niet zo hoog zijn geworden. Daarna ging Wim ze al vullen met slagroom met een flinke toef er bovenop. Dat ging goed, maar eigenlijk had eerst de chocoladeglazuur overheen gemoeten. Wim denkt dat dat nu nog kan. Ik denk van niet!

foto: Loedertje maakt zich uit de voeten! 

22-09-2007 om 01:50 geschreven door hetty  

Rick is morgen jarig! En dat gaat gevierd worden! Meestal is hij in Canada met zijn verjaardag, bij Fred en Gera. Daar wordt hij dan geheel in de watten gelegd met taart èn cadeaus. Dit jaar is hij thuis. Het leek hem eerst niks om hier jarig te zijn, maar helemaal niks vond hij blijkbaar toch wat kaaltjes.

Dus mochten we vanmiddag mee om boodschappen te doen. Daarna gekeken waar z’n leuke shirt gebleven is en al die spijkerbroeken. Gelukkig…….gewoon op de stapel!

Daarna ging Rick naar Chantal, de kapster. Daar praat hij altijd honderd uit. Ze is dan weer helemaal bijgepraat. Zo’n 2x per jaar moet het dan toch gebeuren. Nu  ziet hij er uit…ja… of er een feestje aankomt!

Veertig worden is niet niks.

Toen we in 1983 net verhuisd waren naar Emmen werd ik 40 en er kwamen heel wat onverwachte gasten. Je denkt eigenlijk niet dat ze dat hele eind afleggen voor een verjaardag! Maar Diny kwam ’s morgens al. Het eerste wat ze zei was: “Foi toch, wat woont jullie noe toch een ende vot!” En dat is naar Hollandse begrippen ook zo. Ongeveer 7 kwartier doe je erover en als er veel vrachtverkeer is nòg langer. Toen Pa en mama indertijd in Iowa waren bij Oom Herman en tante Nettie gingen ze gewoon ergens een hapje eten en waren dan zo ook 1,5 uur onderweg! Heel gewoon, maar met ons drukke verkeer is het toch lastiger.

Morgen komen Ben en Niesje waarschijnlijk ook. Die moeten nog uit de Eiffel komen, waar ze met Paul Sietse en Annemarie een midweek doorbrengen en dan komen ze ook nog naar Emmen. Tja….Rick hè! Ben had tegen hem gezegd: “Als je je verjaardag viert, dan komen we”. Dus Rick aan het sms-en. Met Jans en Geesje ligt het nòg anders. Die zeiden gewoon:”Je kunt wel geen verjaardag vieren, maar we komen toch”! Dat kan morgen nog een dolle boel worden.

Rick met oom Henry.

20-09-2007 om 18:57 geschreven door hetty  

Ze zijn weg….uitgevlogen, de drie boerenzwaluwen in de ponystal. We hebben er een paar weken van kunnen genieten en zagen ze steeds groter worden. Heel mooi om te zien. De ouders vlogen af en aan . Nu zijn ze weg, het leven tegemoet. Ik hoop dat ze volgend jaar terugkomen

Rick heeft een nieuwe ziekte uitgevonden: de zielepiteritis. Hij kan het niet uitstaan dat iemand voor kleine stukjes de auto pakt. Zelf fietst hij altijd….door weer en wind. “Ik moet wel”, zegt hij. Hij blijft er slank bij. En als je niet gauw over wat anders begint krijg je alle andere ondeugden van de automobilist er gratis bij. Hij is ook een fan van Blik op de Weg! Ken je dat? Bumperklevers, rechts inhalen, te lang op de linkerbaan blijven rijden….noem maar op. Overal krijg je zijn beoordeling en ongenoegen er bij! En dan ook nog de straffen die hij voor ze in petto heeft. Voor altijd  rijbewijs inleveren, gevangenis, grote geldboetes.

Ja inderdaad, hij heeft een aardje naar zijn vaartje. Oftewel hij kan net zo op het verkeer zitten mopperen als Wim. Als Wim en ik ergens heen gaan met de auto dan gaat zijn kant van de conversatie meestal over al die sukkels op de weg. Soms hoor ik al dat commentaar niet eens meer. Soms wel. Dan zeg ik meestal: “Ze horen je niet hoor en tegen mij hoef je niet zo te foeteren. En als je even een uitlaatklep nodig hebt…doe dat dan alsjeblieft zachtjes”.

Ik snap juist helemaal niet dat hij daar zo’n last van heeft en dat snapt hij weer niet. Snap je het nog?

Nu staat hij in de keuken iets lekkers klaar te maken à la Sonja Bakker. Daar is hij heel goed in. Hij kookt met zorg. Hij heeft zo’n grote lange schort. Net echt.!

Maar de portie vlees vindt hij eigenlijk te klein en smokkelt daar wat mee. Daar hoor je mij niet over. Rick zou zeggen: “Dat is ook zielepiteritis”!

19-09-2007 om 18:06 geschreven door hetty  

Tessa is haar maatje kwijt en was een paar dagen erg stil. Nu begint ze weer actief te worden, erg actief! Ze heeft van Mark geleerd om te keepen en houdt me dus constant bezig wanneer ik even naar buiten kom. Vanmiddag zijn we voor het eerst weer met haar naar het bos geweest. Alleen. Queeny was er vandaag niet. Het eerste stuk liep ze steeds een stukje en keerde dan om net als anders om naar Scott te kijken, maar die was er nu natuurlijk niet. Na een poosje begon ze meer naar ons te kijken en toen was het goed. We moeten maar een beetje meer aan onze relatie met haar werken.

Ik ben ook begonnen met de schilderijen voor Marian: Robbie en Tessa jr. Robbie is een witte West Highland Terrier en Tessa is een pup uit het nestje van vorig jaar van Tessa en Scott. Ze lijkt het meest op Tessa en bij elkaar is het een geweldig stel.

Corrie in Groningen en Alma in Hardenberg helpen me om in hun omgeving scholen en Kinderopvang te interesseren voor mijn boekjes. Wat fijn. Het blijft toch zoeken hoe je je doelgroep het beste kunt benaderen. Vorige week kreeg ik een hele leuke brief van Hare Majesteit Oma Beatrix. Ik had haar ook een Moniek en een Scotty gestuurd om aan haar kleinkinderen voor te lezen en ze liet me weten dat ze het hele leuke boekjes vond met creatieve illustraties. Ze vindt het ook een erg goed initiatief om de Stichting ”Papoeajeugd naar School “ te steunen. En ze zal zeker leuke uurtjes met de boekjes èn haar kleinkinderen doorbrengen.

Ik vond dit toch erg leuk! Van HKH Oma Margriet die ik hetzelfde had gestuurd kreeg ik ook een bedankje, maar ook niet meer dan dat. Ik ben benieuwd of er nog een vervolg komt.

foto: Wim en Pieter met de beide Tessa's bij de schapen. 

18-09-2007 om 23:46 geschreven door hetty