Wil je meer lezen over het nestje bordercolliepups en hun ontwikkeling de eerste 8 weken kijk dan eens op www.hettysite.nl weblog 1 vanaf 1 juni 2007. Het was zo mooi om mee te maken dat ik er een kinderboekje over schreef. Dit dierenprentenboekje is te koop. Scotty vertelt over wat hij beleefde vanaf het moment dat hij geboren werd tot hij zich op z'n gemak voelde bij z'n nieuwe baas. Meer informatie over "Ik ben Scotty" en hoe je het unieke boekje kunt bestellen, is op de website www.hettysite.nl te lezen onder het kopje Kinderboekjes. Welkom!
De pups van Tessa en Scott waren een geweldige ervaring!
Een paar pagina's uit het kattenprentenboekje IK BEN MONIEK. www.hettysite.nl
of de belevenissen van een Achterhoekse in Drenthe
19-10-2007
Tante Mien
Het was wel goed dat jullie kwamen, zei Gerrie laatst toen we bij hun op bezoek waren. Nu heb ik gelijk mn huis weer aan kant. Wat dat betreft zijn we hetzelfde. Wanneer ik weet dat er bezoek komt ga ik als een razende door t huis, terwijl ik anders niet zo gauw op dat idee kom.
Toch hou ik wel van een opgeruimd huis! Maar soms is het net of alles dicht slibt. En juist wanneer je niet meer over de stapels boeken en tijdschriften heen kunt kijken komt er iemand langs.
Volgens tante Hermien had ik het huishouden niet uitgevonden. Het is maar goed dat Wim zo handig is!, schijnt ze Gerrie toevertrouwd te hebben. Ja, ja .die tante Mien, zoals we haar eigenlijk altijd zijn blijven noemen! Ze kon met veel allure vertellen. Ze had vaak over iemand van die kleine mededelingen, maar dan volgde vaak : Mor wieter is t een beste kearl (of deerntjen). En ik maar denken dat tante Mien alleen mijn goeie kanten zou belichten. Ja, nu ben ik alweer van mn voetstuk gevallen.
Ze was stapel op haar kinderen èn kleinkinderen. Ons - Diny en mij dus -had ze ook zon beetje geadopteerd. Toen Gerhard en Judith ons vroegen wie we graag op hun bruiloftde hele dag erbij zouden willen hebben, dacht ik gelijk aan tante Hermien. En ze kwam, hoewel ze nog heel verdrietig was over het overlijden van oom Sjoerd.
En terwijl ik dit zo bij elkaar typ, staat Wim in de keuken met zorg een lekkere vismaaltijdin elkaar te flansen. Ja, tante Mien ..ik ben heel blij dat Wim zo handig is!
Je moet een lasertje hebben, omschreef Dick de methode om straks vanuit Nieuw Zeeland fotos op de site te kunnen zetten: een klein plat kastje moet het zijn!
Raar dacht ik, een lasertje Straks blijft er van de fotos alleen verbrand materiaal over. Maar ja . Dick weet alles nou ja veel.
Wij komen vanmiddag bij onze eigen meeste service fotoshop Foto de Jong in Emmen en ik zie tot mijn verrassing en opluchting zulke kleine kastjes die als reader omschreven werden. Toen vielen de puzzelstukjes op hun plaats: een lezertje bedoelde Dick! We gaan hem nog uitproberen voor die tijd.
Pas geleden wilden we het hotel boeken voor de laatste nacht voor ons vertrek. Wat denk je? Ze hebben in dat Tuliphotel alleen nog kamers van 145 euro! Ik kwaad! Dan gaan we wel met de Schipholtaxi is nog duurder. Gerhard was er even om Robin te brengen. Hij komt niet meer bij. Jullie maken je druk om 45 euro, terwijl je zon dure reis boekt zonder met de ogen te knipperen? Hij gooit lachend 20 euro op tafel. Hier, daar heb je al een half bed extra! Ha ha ha!
Ondertussen vindt Wim een Ibis hotel in Amsterdam met een Shuttle busverbinding vanaf half vijf s morgens naar Schiphol! Voor 80 euro!
De kleinkinderen zijn weer thuis en we zijn weer op onszelf. We kunnen weer achter de computer wanneer het ons in t hoofd schiet en even tv kijken i p v een film van Harry Potter of Lucky Luke. Maar wat missen we ze!
Toen we maandag thuis kwamen lag er een dikke belastingaanslag in de bus. Daar zaten we nou echt niet op te wachten. Alleen omdat we niet door hadden gehad dat onze lijfrente uitkering nog niet omgezet was in een uitgestelde lijfrente terwijl onze zo vertrouwde verzekeringsman hier geweest was om het een en ander te regelen ..dachten we. Nee dus, de man werd ziek en zijn opvolger was niet exact op de hoogte en nu zitten wij met de gebakken peren. Daar hebben we 10 jaar voor gespaard.
De belastingdienst heeft geen enkel begrip. Iedere Nederlander hoort de wet te kennen. En dat onze verzekeringsman, die wel zorgplicht heeft, nu zo ziek is daar hebben zij geen boodschap aan. Er wordt uitstel aangevraagd, maar hoe het verder moet?...... Wie ervaring heeft mag zich melden!!
Door de kinderen konden we alles even van ons af zetten, maar nu moeten we toch even weten wat er exact te verwachten is voor we op vakantie gaan.
Wim zit voor Oranje Slovenië en meldt steeds:Niet om aan te zien! Die kan zn zinnen prima verzetten bij de voetbal. Vanmiddag komen we in mijn favoriete shop een bijna nieuw DZOH trainingspak tegen precies in Robins maat. Die was helemaal gelukkig! Ach voetbal wanneer die jongens van ons spelen is het altijd de moeite waard. Eén keer heeft Wim me tegen moeten houden toen ik op het veld een tegenstander Mark achter op zn hakken zag trappen. Gerhard en Judiths trouwerij moest door een ernstige beenbreuk van Gerhard uitgesteld worden. En wanneer Robin in een actie tegen de vlakte gaat krimpt mn maag samen maar toch . In onze familie hoort voetjebal er bij!
Wat vonden jullie vandaag het leukst in het Drents Museum?
We waren maandag nog niet thuis of Eva meldde zich om te komen logeren. En omdat Robin ook nog plannen had in die richting hebben we ze nu beidenhier. Vandaag zijn we dus naar het Drents Museum geweest!
De veenlijken natuurlijk! Het meisje van Yde, roepen ze in koor. En ook wel die film over het ontstaan van de aarde. Er kwam veel lawaai aan te pas, maar dat vonden ze alleen maar interessant. Eva was ook erg geïnteresseerd in de interieurs van vroeger en Robin keek zn ogen uit bij al de oude koffiemolens, scheerapparaten en andere voor die tijd geweldige uitvindingen. De keuken uit de 60-er jaren was die van ons in Aalten, niet te geloven!
Eva wilde graag een steentje voor haar museum in wording en vond het moeilijk kiezen: een tijgeroog of een bleikristal? Het werd de mooie gladde bleikristal. Robin zocht iets voor mama Judith, want die is ook gek op mooie stenen en vond een mooi stukje rozenkwarts als een soort knuffelsteentje, ken je dat? Lief hè?!
En wij ..wij genoten van de interesse van deze kinderen in alles. Zelfs de schilderijen van Pieter Pander die er tijdelijk hangen vonden ze de moeite waard! Geweldig wat kan die man dieren schilderen!! Zoveel sfeer ..geweldig! Er was voor kinderen ook van alles georganiseerd, maar dat stel van ons wilde niet verplicht opdrachtjes doen of lauwerkransen kleuren, maar gewoon zelf alles ontdekken.
De energie was nog niet op toen we thuis waren en Robin ging weer blad blazen en Eva charterde mij om Amber en Sara weer een poetsbeurt te geven. Vandaag zou Amber rondjes moeten leren lopen aan de longeerlijn, maar dat joeg alleen ons int zweet en Amber bleef gewoon bij ons staan of lopen. Ik had het idee dat ze ons uitlachte! We zullen morgen zien wie de langste adem heeft!
Wat vonden jullie vandaag het leukst in het Drents Museum?
We waren maandag nog niet thuis of Eva meldde zich om te komen logeren. En omdat Robin ook nog plannen had in die richting hebben we ze nu beidenhier. Vandaag zijn we dus naar het Drents Museum geweest!
De veenlijken natuurlijk! Het meisje van Yde, roepen ze in koor. En ook wel die film over het ontstaan van de aarde. Er kwam veel lawaai aan te pas, maar dat vonden ze alleen maar interessant. Eva was ook erg geïnteresseerd in de interieurs van vroeger en Robin keek zn ogen uit bij al de oude koffiemolens, scheerapparaten en andere voor die tijd geweldige uitvindingen. De keuken uit de 60-er jaren was die van ons in Aalten, niet te geloven!
Eva wilde graag een steentje voor haar museum in wording en vond het moeilijk kiezen: een tijgeroog of een bleikristal? Het werd de mooie gladde bleikristal. Robin zocht iets voor mama Judith, want die is ook gek op mooie stenen en vond een mooi stukje rozenkwarts als een soort knuffelsteentje, ken je dat? Lief hè?!
En wij ..wij genoten van de interesse van deze kinderen in alles. Zelfs de schilderijen van Pieter Pander die er tijdelijk hangen vonden ze de moeite waard! Geweldig wat kan die man dieren schilderen!! Zoveel sfeer ..geweldig! Er was voor kinderen ook van alles georganiseerd, maar dat stel van ons wilde niet verplicht opdrachtjes doen of lauwerkransen kleuren, maar gewoon zelf alles ontdekken.
De energie was nog niet op toen we thuis waren en Robin ging weer blad blazen en Eva charterde mij om Amber en Sara weer een poetsbeurt te geven. Vandaag zou Amber rondjes moeten leren lopen aan de longeerlijn, maar dat joeg alleen ons int zweet en Amber bleef gewoon bij ons staan of lopen. Ik had het idee dat ze ons uitlachte! We zullen morgen zien wie de langste adem heeft!
[b]Dat was een geweldige dag! Eerst al een warme ontvangst bij Gerrie en Gerrit in Doornspijk. We hadden elkaar een tijdje niet gezien. maar de tijd viel gewoon weg. We waren even later precies op tijd voor de bruiloft/reunie van Jan en Jannie in Harderwijk. Wat een goed idee! Het was erg leuk om de hele familie van de van der Kolks weer eens te zien---met aanhang natuurlijk. Herman herinnerde me er nog aan dat hij toen hij nog heel klein was mee mocht doen met zakdoekje leggen ...niemand zeggen met de kindertjes van mijn eerste klas-- op het schoolplein in Hattem. Dat is hem in elk geval als een leuke ervaring bijgebleven. Ook Dineke, Willy, Jacomijn, Jan van Riemie, Henk van Jan, Henk van Hennie Coby met vriend, Gerrit met vriendin, Henny, Gerrie enz enz......Het was een ontmoeting met heel veel leuke mensen. De beide oudjes, moeder (Tante Siet) en tante Geertje waren het middelpunt met Jan en Jannie en hun kinderen en kleinkinderen natuurlijk. En wat natuurlijk ook leuk was....er was veel belangstelling voor mijn boekjes Ik ben Moniek en Ik ben Scotty. Er zijn nu 12 boekjes bij de van der Kolkjes achtergebleven en 10 bij Gerrie. Dat was toch een leuke opsteker! Nu zitten we bij te komen op onze vertrouwde plek: camping De Boomgaard. We hebben weer bijgeslapen en gaan morgen er nog weer lekker op uit. Dag.....Tot de volgende keer![/b]
Dit is de Engelse vertaling voor gierzwaluw. Laat dat nu ook het merk van onze caravan zijn. Ik heb me een paar dagen wat verdiept in deze bijzondere vogel, omdat ik ze ga schilderen op een houten naambord voor op een huis. De vader die hiermee verrast gaat worden is helemaal weg van deze beschermde bijzondere vogel. In het midden komt de naam: t Toerswalnêst, op zn Fries. Ik kreeg hele goede tekeningen van deze vogel gemaild, want pa is een echte gierzwaluwfan. Het moet wel de kenmerken van een Swift krijgen natuurlijk!
Ik ben gelijk begonnen en de eerste opzet is klaar. Ik zie het helemaal zitten.
Ik wilde zo graag beginnen, dat ik eerst Tessa jr afgemaakt heb. Daar zit Mary Ann al een tijdje op te wachten. Volgens mij is die helemaal goed geworden! Ik ben verbaasd, dat deze bordercollie zo anders is dan vadertje Scott. Ze heeft echt de lieve uitdrukking van moeder Tess. Nu hun westy Robbie nog. Die staat er al wel op, maar daar mankeert nog wat aan. Hij leeft nog niet echt, maar dat komt nog wel. Ze komen er aanPieter en Mary Anne (eind volgende week)
Na het oefenen op kleine doekjes om abstracten te maken met twee kleuren + wit en zwart is het een genot om weer met dieren aan de gang te kunnen. Misschien moet ik me daar maar bij houden!
Plons, .Beertje was als eerste de pineut! Gewoon ...hup.....op de rug in het bad!
Al vroeg werd vanmorgen het oude groene bad van achter de bosjes weggehaald ende afvoer hermetisch dicht gemaakt. Dat kun je Wim wel toevertrouwen. Er werden zelfs balkjes gezaagd, zodat het bad heel stabiel zou staan. De pomp van onze waterbron werd gestart en even later was het bad gevuld. Je kunt het geloven of niet maar onze schapen kregen er nog twee emmers warm water bij. Het anti jeuk/maden middel werd er ruim bijgedaan. We hadden ons in onze oude plunje met handschoenen aan opgesteld met wat brood om ze te lokken.
Het ging perfect. Wim nam Beertje bij de voor- en ik bij de achterpoten, dompelden hem op de rug in het bad tot hij helemaal onder geweest was. Hij keek ons alleen maar verbouwereerd aan. We lieten hem los en met groot spektakel hielpen we hem er weer uit klimmen. Bij de volgende twee ging net zo!
Maar nummer 4, één van de Swifters had het allemaal zien gebeuren en trapte niet in de truc met het brood, tenminste niet bij Wim. Dus dat kostte even wat meer energie. Scott is niet meer, dus hebben we de wei zelf een paar maal moeten doorkruisen. Hij koos uiteindelijk toch eieren voor zn geld en pakte het brood en toen hadden we die ook te pakken. Heel tevreden gooiden we onze natte plunje in de was. Wim zei: Dat kunnen we volgende week nog wel een keer doen!
Als Gerko niet snel een boerin vindt kunnen wij wel ingehuurd worden!
Kunt u ook een gierzwaluw schilderen? Ik heb die dwerguil van u op internet gezien en mijn vader heeft iets met een gierzwaluw. Ik schilder alle vogels! Vandaag belde mijn opdrachtgeefster na overleg met moeder op. Het moet eensoort plank worden met de bewuste gierzwaluw èn het woord int Fries! Dat is dus wel wat meer dan een vogel met een nummer! Morgen ga ik op zoek naar zon plank. Het is wel een uitdaging.
Leuk, maar ik heb Tessa en Robbie nog niet af. Ik was de laatste tijd zo bezig met het aan de man/ vrouw/ kind brengen van mijn boekjes dat het schilderen er bij in schoot. Maar nu kreeg ik in één keer weer een stoot energie en Robbie is nu zo goed als af, Marian! Tessa staat er ook al op, maar daar moet nog wel het één en ander aan gebeuren. Ik had beloofd dat ik ze voor onze vakantie af probeer te krijgen.
Vandaag is ook onze schapen/paardenhandelaar geweest. De schapen blijven nog even lopen tot eind oktober. Dan brengen ze meer op. Het risico op blauwtong is dan bijna verdwenen.En ze moeten in bad vanwege de jeuk. Ze krabben nogal, alle vier! Morgen gaat dat gebeuren. Dat zal me wel een toestand worden, want we hebben niet zon mooi bad als boer zoekt vrouw Gerko!!We hebben een oud bad in de bosjes liggen. We hoeven morgenvroeg niet te douchen kunnen we beter na de tijd doen. Ha!
Ook benieuwd naar m'n website met oa. schilderijen? www.hettysite.nl
In december heeft Rick weer drie weken vakantie. Hij zit nu al te bedenken wat hij dan moet gaan doen. Hij wil wel van alles, maar als het puntje bij t paaltje komt ..gaat hij niet. Maar het gaat Amsterdam worden: het Anne Frankhuis staat op het programma, Madame Tussauld en ik dacht ook nog de Arena! Ook Rotterdam boeit hem en Den Haag waar de regering zetelt, die in zijn ogen alles ,nou ja..veel ., verkeerd doet. Ja, want Rick is echt wel geïnteresseerd in politiek. Wanneer hij hier is wordt de krant gelezen en worden wij overgoten met zijn commentaar!!
Volgend jaar heeft Gera voorgesteld om in mei die kant op te komen. Volgens mij ziet hij dat helemaal zitten.
Maar ook de Achterhoek heeft veel indruk gemaakt vorig weekend. Hij gaat beslist weer mee volgend jaar.
In 2000 is hij op zichzelf gaan wonen aan de Ruinerbrink. Dat viel eerst wat tegen, tenminste aan het gefoeter te horen. Gelukkig heeft hij veel steun aan het RIBW ( ambulante begeleiding Beschermd Wonen) en komt iedere week iemand om de nodige dingen met hem door te praten. En dat werkt! Ook maatje Didi doet goed werk en vindt Rick het erg leuk om contact met haar en de kinderen te hebben.
Twee jaar geleden kwam Rick terug van zn vakantie uit Canada. In die tussentijd had zijn kamer èn keuken een totale metamorfose ondergaan. Jennifer had bedacht hoe het worden moest. Samen met de broers en schoonzussen werd de keuken en kamer aangepakt . Ben kwam met Niesje uit Hattem en heeft samen met Wim het laminaat gelegd. Zelfs het balcon werd geschilderd en van grote buxusbollen voorzien. Het leek net zon programma van de tv.
Toen we hem van Schiphol hadden gehaald wilde hij persé eerst zijn keuken zien, die geplaatst was. Want dat wist hij wel! Hij ging naar binnen en we hoorden eerst niks. O, als hij het allemaal maar goed vindt, dachten we. Alles is anders, alleen zn groene stoel was hetzelfde! Straks voelt hij zich niet thuis!!
Maar toen hij weer terug kwam, lachte hij met een big smile en was alleen maar hééél blij met zn mooie huis. De volgende middag hebben we met zn allen geproost op zn nieuwe kamer/ keuken/ balcon mèt Canada accenten!
Hij meldde pas dat hij nu ook wel een spelletjeszolder zou willen hebben
Wat kan ik voor je betekenen?,vroeg Gerhard. We gingen daar op de terugweg vanuit Hattem even langs.Koffie, thee, glaasje wijn?Jan en Edith zaten ook bij Gerhard en Judith op het overdekte terras. Geef me eerst maar gewoon een glas water, ik ben net wakker!, zei ik. Ja, deed Wim ook nog een duit int zakje Bij Zwolle lag ze al plat, bij Staphorst hoorde ik al gesnurk en hier bij Emmen kwam ze weer overeind: Hé ..zijn we er nu al?
Dat kan ik nou helemaal niet, zegt Edith,Ik kijk altijd met Jan mee, twee zien er meer dan één .Toch?
Zo verschillend zijn mensen.
We hebben een heel gezellige dag gehad bij Ben en Niesje. Niesje vierde haar verjaardag in étappes. Met kinderen en kleinkinderen heeft ze haar huis al vol en de volgende twee kleintjes staan op stapel: Jetske en Gerard verwachten eind november hun derde kind en Paul Sietse en Annemarie in februari hun tweede. Dorpsweg 4 blijft zo wel de zoete inval. Moeder (tante) Siet was ook gisteren het middelpunt. Je kon zien dat ze een geliefde tante is. Alleen door het zien van de kinderen van Oom Paul en tante Catrien begon ze weer: Ik misse Catrien toch zo!
Het was erg leuk dat Dicky en Janie boekjes van me kochten . Tja omas hè!! Dat is ook een doelgroep.
Gerard heeft een stel heelmooie fotos gemaakt. Allemaal in close up. Hij is snel, die Gerard! s Avonds hadden we ze al via de mail. Alleen zijn eigen unieke Gerard de Bruin portret miste ik!
Op deze manier hou je toch weer contact met de andere kant van de familie. Lenie zei het terecht: Anders zie je elkaar alleen bij begrafenissen! Niesje had een paar heerlijke zuurkoolschotels gemaakt. Bij haar mislukt nou nooit iets. Het was heerlijk Nies!
Voor familie en bekenden werkt de site ook als nieuwsbrief. Ik had gemeld dat we naar Niesjes verjaardag gingen en prompt wordt Nies door Roelie gebeld, die dat op de site had zien staan.
Rick is vandaag weer aan het werk, zijn vakantie zit er op. Gelukkig wel ,zegt hij!
Ook nieuwsgierig geworden naar de kinderboekjes? Kijk eens op www.hettysite.nl
Dat krijg je nou van die opschepperij. Ik had het over Queeny die zo goed had leren luisteren. Gistermiddag wanneer Mark haar op komt halen sta ik klaar met de camera om vast te leggen hoe keurig dit hondje al opgevoed is. Wat denk je? Juist ja! Mark doet de deur van de auto open en één streep .zat die kleine dondersteen al op de achterbank en hoe we ook riepen .daar kwam ze niet meer vandaan. Zo zie je maar weer .net als je denkt dat je er bent, kun je weer opnieuw beginnen. Maar het blijft een schatje!!
Met Tessa gaat het wat minder ..nee ze mankeert niks, maar je kunt merken dat ze zich wat in de steek gelaten voelt.
En Queeny dan, zul je misschien denken. Ja daar moet ze gewoon niks van hebben. Die is haar compleet de baas. Ze vindt dat overdreven gedoe van Queeny helemaal niks. Ik denk dat ze er gewoon aan moet wennen dat Scott er niet meer is. We proberen haar wel wat meer aandacht te geven, maar tot nu toe haalt dat nog niet veel uit. Het zal wat meer tijd gaan kosten.
foto: Queeny doet haar best om in een goed blaadje te komen bij Tess, maar Tessa vindt het maar niks!
Queeny is er weer. We hebben haar gewoon een beetje gemist. Ze groeit nog steeds. Ze is al net zo groot als Tessa, maar is forser gebouwd. Ze begint het ontroerende van Scott te krijgen. Zo van : hier ben ik en kijkt je dan stralend aan. Ik weet niet hoe je dat verder moet vertalen, maar misschien begrijpen andere hondenbezitters het! Ze begint ook erg goed te luisteren en dat zonder officiële cursus. Mark heeft natuurlijk al meer honden getraind. Ze taalt er niet meer naar om naar het hek te gaan, komt gelijk als je haar roept en wanneer je uh uh zegt laat ze ogenblikkelijk het ingepikte popje, stoelpoot of iets anders weer los.
Wanneer Mark haar ophaalt gaat ze netjes zitten bij het hek. Mark doet het hek open en gaat naar de auto en doet het portier open. Danroept hij: Queeny en zit en dan gaat ze eerst weer netjes naast hem zitten en dan pas mag ze in de auto springen. Het was eerst nl zon dolle dries , net een ongeleid projectiel. Dan weet je nooit precies welke kant en hoever ze gaat! Ken je dat?
Ze is steeds erg geïnteresseerd in de schapen, kan daar uren bij liggen te kijken, maar ook in de katten Suze en Loedertje. Die zorgen op tijd dat ze weg zijn. Pas stond ze Suze, die in de favoriete grote stoel lag, uitdagend aan te kijken. Die deed net of ze haar niet zag. Queeny draait zich om en heeft gelijk een haal te pakken in haar rug. Ze is stomverbaasd. De fleslammeren zijn nu al hele schapen geworden. Ik heb er al pijn in de buik van dat ze binnenkort weg moeten. Volgende week komt onze vaste pony- en schapenman kijken. Ik heb het idee dat hij de kar al bij zich heeft! Dat is nou het vervelende van die hobbyboertjes. Wij hechten ons zo aan onze dieren, dat het heel moeilijk is wanneer ze weg moeten. Toch weet ik dat ze het goed hebben gehad bij ons! Maar een volgende keer - niet aan Wim vertellen- probeer ik alleen ooitjes te krijgen. Die kun je langer houden!
Vandaag was ik op rondreis. Ik ging foldertjes en boekjes rondbrengen bij een aantal scholen. Ja, je moet er wel wat voor doen om je boekjes aan de man/ vrouw/ kind te brengen. Het was ook nog dierendag en ik kan niet anders zeggen dat ik overal heel leuk ontvangen ben. Ik heb ontdekt dat je het best tussen de middag ergens kunt aankloppen. Dan zijn er overblijfmoeders en hebben de leerkrachten even rust. In Barger Oosterveld zijn de boekje nu op beide scholen.
Op het Anker had ik al contacten omdat Robin daar op school zit en juf Heleen heeft zich over de folders en Ik ben Scotty ontfermd. Ik ben Moniek ligt bij hun al in het Documentatiecentrum.
Op de Diedeldoorn was ik nog nooit geweest. Maar ook hier nam juf Hermien de boekjes met het pakketje dankbaar en enthousiast in ontvangst. Ze hebben ook al eens een actie gevoerd voor de Stichting Papoeajeugd naar School.
Op de Vrije School had ik Moniekje al eens voorgelezen en bracht nu ook wat folders met Ik ben Scotty. Ik ben Moniekvonden ze in elk geval al geweldig!
Ik ontdekte ineens dat er tegenover ook een school is: Het Eenspan. Hier zat het bijna voltallige personeel pauze te houden en ook hier werd ik met open armen ontvangen. Ze zaten net te bedenken wat ze s middags nog aan Dierendag zouden kunnen doen! Probleem opgelost dus.
Morgen ga ik daar ook wat foldertjes brengen. Op weg naar huis kwam ik toen door Angelslo en ik dacht zo: misschien kan ik hier ook nog wat kinderen een leuk halfuurtje bezorgen. Mevr Prummel ontving me ook hartelijk en zou ze aan de betreffende leerkrachten laten zien. Ook hier mag ik de foldertjes komen brengen. Wie weet . levert deze manier van werken wat op. De boekjes komen zo in elk geval bij de doelgroep!
Ja wanneer je een weblog bijhoudt krijg je ook wel eens een aanvulling of word je op een foutje gewezen. Mark houdt mijn taalgebruik in de gaten, want je kunt wel voor de klas gestaan hebben, dat wil nog niet zeggen dat je je niet vergissen kunt.
Vanavond kreeg ik een leuk telefoontje van Roelie, waar ik indertijd gelijk mee begonnen ben op de van Heemstraschool. Ze zei:Je vertelt dat Albert in militaire dienst zat toen je bij de Soberings in huis kwam, maar dat klopt niet. Ja hij was wel in dienst geweest, maar op dat moment zat hij in Frankrijk op een binnenvaartschip. Hij herinnert het zich nog dat hij zijn moeder belde en dat zij vertelde dat ze nu een jong onderwijzeresje in huis had en dat ook geregeld haar vriendin over de vloer kwam. Alberts eerste reactie was: Bent et mooie meiden? Mevrouw Sobering sneed hem gelijk de pas af met: Als je dr maar van af blijft!
Begin 1963 komt Albert weer thuis wonen. Ik weet wel dat er gelijk meer leven in de brouwerij kwam. Kort nadat ik Wim had leren kennen, raakte Albert helemaal in de ban van Roelie en is dat gebleven tot aan de dag van vandaag! Weblog 2 is dus nu aangepast!
Ook zij zijn al opa en oma en genieten van de kleinkinderen. Op dit moment past Roelie graag op de pasgeboren tweeling van Jan Werner, die .in Vorden woont. Wat is de wereld dan toch weer klein!
Er is altijd wel iets dat je vergeet, wanneer je weer naar huis gaat. Zo slaak ik afgelopen zondagonderweg naar huis de kreet: Oh nee .! Wim schrikt zich altijd rot. De kip .de kip in het vriesvak van de caravan! Ja, de stroom is er nu af. Dat kan in twee weken lekker gaan stinken. Wim wil morgen maar gelijk op en neer, want Johan heeft geen sleutel. Ik heb een beter idee. We sturen de sleutel gewoon op en bellen even. En dat gebeurt. Joke mailde net dat de kip die 1,5 dag prima overleefd heeft en dat ze die lekker opgepeuzeld hebben!
Lang geleden vierde Piet zn verjaardag in Schiedam. Hij werkte daar bij de politie en had onregelmatige diensten. Marry had hem een hele kip beloofd op zijn verjaardag.
s Morgens kwam er al visite uit Hattem. Ook Tonnys moeder was meegekomen. Marry wekte haar Piet tegen de middag : Piet wakker worden bezoek .mevr. Van
Straalen is er ook! Het enige wat Piet er nog uit kon brengen was: Mn kip mn kip!
Diny en Dirkje is een stel bij elkaar. Ze begrijpen elkaar zonder woorden. Ze zwemmen samen. Ze doen om de zoveel tijd met meer en soms minder succes een afvalrace. Wouter en Herbert zaten vroeger bij elkaar in de klas en ook die zijn nog steeds bevriend.
Diny en Dirkje kunnen allebei heel mooi bloemschikken en hebben daarmee de kas van hun koor al vaak gespekt! En ieder jaar gaan ze samen met hun wederhelften Ben en Eb samen op vakantie. Ze hebben al heel veel samen ontdekt: Mallorca, Turkije, Tenerife. Hun laatste ontdekking daar was Bavianeneiland. Ben en Eb wilden die morgen niet mee en dat zegt genoeg. Ze kwamen niet weer bij toen ze vertelden wat voor soort Bavianen er te zien waren.!! Mannen .in alle soorten en maten. Ze waren weer heel snel bij hun appartementje terug!
Jaren terug zijn de twee ook eens met een groep vanuit de kerk naar Roemenië geweest. De beide vriendinnen gingen mee om de boerinnen daar kaas te leren maken. Ze werden door hun gastgezin heel hartelijk ontvangen. Het is daar nog zo als bij ons in de 30-er jaren. Arm! Paard en wagen .zandwegen
Op een middag komen ze na hard werken weer terug bij hun gastgezin. Dirkje kijkt om zich heen en zegt: Ik wette wat wij vanaovend et. Hoe kön ij dat noe wetten?,zei Diny. Nou, zei Dirkje, Ik misse een kippe. En ze had het bij het rechte eind!
Een weekend in étappes, ken je dat? Maar wel leuk dan!
Zaterdag ben iklekker met Joke en Joanne wezen shoppen in Zutphen. Daarna hebben we afgesproken met Berend en José in Apeldoorn. Rick was er nog nooit geweest. Nu greep hij zijn kans! Sascha zie je gewoon groeien. Ze zet de beentjes er al aardig onder.
Ze mocht Tessa even aaien. Tessa begint steeds kindvriendelijker te worden. Ze gaat nu ook overal mee naar toe en luistert perfect.
Daarna gingen we bij Ben en Diny aan de pannenkoek! Hmmm bijna net zo lekker als bij oma. De avond was erg gezellig, ook met Eb en Dirkje erbij. De volgende keer komen ze ook even bij Camping De Boomgaard kijken. Ze zijn heel benieuwd hoe Johan en Joke de camping ingericht hebben. Om 12 uur zijn we weer terug op onze basis. Dit keer geen mug in de tent!!
Vandaag hebben we Johan zien voetballen met zijn team van Pax tegen de Keyenburgse Boys. 3-3. Kwaad dat Johan was toen ze met twee man èn de bal over de doellijn geduwd werden en dat doelpunt ook nog goedgekeurd werd. Tja .scheidsrechter was van de tegenpartij!!
Zullen we tante Jo nog even gedag gaan zeggen? Waarom ook niet. We schrikken wanneer we horen dat haar kleinzoon Frank een ernstig ongeluk gehad heeft. Hij is met zn auto op een mast geknald en de ene kant van zn gezicht is ernstig gewond, maar het had veel erger kunnen zijn. We zijn allemaal onder de indruk. Heel veel sterkte!
Dan ruimen we alles op om naar huis te gaan. Er is nog een open dag op het Wijngoed De Kranenburg. Dat kan er ook nog wel bij. Rick staat er klaar met zn camera.
En dan weer terug naar Emmen. De grond ligt er bezaaid met walnoten. Ook bij ons is het een goed notenjaar!
Nooit geweten dat je zo gek kunt worden van een stelletje muggen.Je moet hiervoor nog even in bed gaan liggen lezen met de deur naar de voortent open.Dan ga je plat en doet het licht uit en dan begint de pret. Om de vijf minuten schiet ik recht overeind, net op het moment dat ik bijna slaap. "Wim. de mepper!". Ik sla alles dood wat ik ontdek en ga weer liggen.Slaap ik weer bijna, begint het spektakel weer opnieuw. Na een gezellig avondje met Johan en Joke is dit een raar slot. Het gaat zo door tot drie uur. Dan is de deur dicht en alle muggen weg. Dus.....altijd gaan slapen met de deur dicht!!!
Opnieuw zijn we dan weer een weekend op Camping De Boomgaard. Altijd goed voor een ontspannen èn gezellig samenzijn! Dit keer is Rick ook van de partij en kijkt zich de ogen uit! En nu zitten we hier dan vóór het Restaurant De Herbergh in Aalten.We hebben de roots van Rick gevonden, zij het alsof we in een doolhof tercht waren gekomen. Op 21-9-1967 werd hij hier geboren: Eligiusstraat 86. Wim en Rick gaan voor de appeltaart ( staat niet in het oranje boekje!!) en ik even later voor een Italiaans ijsje ( ook niet). We zijn eerst ook al naar het Brandweermuseum in Borculo geweest. Dat viel zeker in de smaak! Rick probeert z'n camera flink uit. Tessa mocht er ook in, hoewel ze de schrik van haar leven krijgt als ze een levensgroot houten paard ziet staan voor zo'n antieke brandweerkar. Verder gedraagt ze zich voorbeeldig. De middag krijgt een aardig slot, wanneer we onderweg gebeld worden door Lammy uit Westerbork, die mijn 2e handse fornuis met keramische kookplaten voor een zacht prijsje overneemt, Ik had het ( stom...stom..) gekocht zonder op te meten! Niet zo handig dus, Mark houdt huis en haard in de gaten en zal het morgen afleveren! Dank![/b]
Tante Mien
Lasertje
De rust weergekeerd?
Hoi wij zijn opa en oma
Familyparty
Swift
Operatie Plons
Badderen
My home is my castle
Nies was jarig!
Tessa
Dierendag
De kip
Etappes
Muggenjacht
Ricks Roots
