Met rood en blauw op gouden grond

maal ik mijn englen en Madonen,

en wat men van ons Heer verkondt;

‘k meng er nog wat groen en purper bij

voor ’t loof en Gods doorboorde zij.

Een droom van vleuglengeur, en kronen

op fijne vingren, ranke tronen …

‘k Laat d’aarde over aan haar lot,

ik droom uiteen in mijn ikonen,

dan word ik geest, ik groei in God,

de Hemel druipt over zijn randen!

Maar d’uren gaan, de dag snelt heen

en neemt de borstels uit mijn handen

en heel mijn weelde spat uiteen.

Ik sta weer moederziel alleen

een arme mens in zak en asse,

die angstig op zijn ziel moet passen,

zo wordt zij door de stof verdwaasd.

Hoe kan een mens zo in elkander steken?

Ik ben de stenen pijp, die ieder uur kan breken

en elken dag voor U een nieuwe zeepbel blaast.

Felix Timmermans

05-05-2015 om 07:21 geschreven door Omer

Houd mij vast

Heer Jezus, door uw vaders hand

in onze mensengrond geplant,

en bloeiend in dit barre land,

o houd mij vast.

Zoals de wijnstok sappen geeft

aan elke rank die van hem leeft

en vreugde aan zijn vruchten heeft

houdt U mij vast.

Ik kan niet zonder U, ik moet

het hebben van uw hartenbloed

dat alle leven kloppen doet.

Dus houd mij vast.

Laat mij, al doet het groeien pijn,

een kleine rank van waarde zijn;

maak mij een druppel van uw wijn.

O, houd mij vast.

Michel van der Plas

03-05-2015 om 08:34 geschreven door Omer

SALVE REGINA

Gegroet, Jij,

vol van barmhartigheid,

die leven schenkt

en tederheid en hoop geeft:

wees gegroet.

Wij zijn ontheemden,

die een paradijs verloren,

en doen beroep op u.

Diep in de zorgen

en met tranen in de ogen

kijken wij uit naar u.

Help ons dan, verdedig ons

en laat uw lieve ogen

toch onze kant uitgaan.

En laat ons zegen zien:

Jezus, uit u geboren.

Dan breekt bevrijding aan!

Maria, zo goedhartig en zacht,

en zo vol barmhartigheid.

--- --- ---

Salve, Regina, Mater misericordiae,

vita, dulcedo, et spes nostra, salve.

Ad te clamamus, exsules filii Evae.

Ad te suspiramus, gementes et flentes

in hac lacrimarum valle.

Eia, ergo, advocata nostra, illos tuos

misericordes oculos ad nos converte;

et Jesum, benedictum fructum ventris tui,

nobis post hoc exilium ostende.

O clemens, O pia, O dulcis Virgo Maria.

01-05-2015 om 08:09 geschreven door Omer

LEREN

Van de zon leren om warmte uit te stralen.
Van de wolken leren om te zweven.
Van de wind leren om impulsen te geven.
Van de vogels leren om hoogte te winnen. Van de bomen leren om standvastig te zijn.
Van de bloemen leren om te schitteren.
Van de stenen leren om te blijven.
Van de struiken leren om in het voorjaar nieuw te worden.
Van de bladeren leren om in de herfst los te laten.
Van de storm hartstocht leren.
Van de regen leren te vervloeien.
Van de aarde leren ontvankelijk te zijn.
Van de maan leren te veranderen.
Van de sterren leren één onder velen te zijn.
Van de jaargetijden leren dat het leven
telkens opnieuw begint.

Ute Lautendorf

30-04-2015 om 07:58 geschreven door Omer

VOORJAAR

Mijn hof ontwaakt, wordt groen, wordt wit

Van bloesems aan de twijgen:

Reeds zoo veel malen zag ik dit,

Maar kon er nooit bij zwijgen.

Het blijft een wonder in mijn oog,

Zoo wonderschoon te aanschouwen,

Dat krachtig opwijst naar omhoog,

En aanspoort tot vertrouwen.

Hij leeft nog, die het leven geeft

En weergeeft uit de doden!

Hem lieve en loov' wat adem heeft,

En zoek' hem in zijn noden!

Nicolaas Beets

27-04-2015 om 17:21 geschreven door Omer