|
KIEMEN VAN VREDE
In een kleine stad
maakten de bewoners vaak ruzie met elkaar.
Het kon er soms warm aan toe gaan
als de verschillende partijen elkaar uitscholden.
Op een nacht
werd er op de muur van het stadhuis gekalkt:
GOD ZORGT VOOR VREDE.
Met duidelijke letters,
zodat iedereen het van verre al kon lezen.
Sommige mensen mopperden:
'bij ons toch niet'.
En, kijk, de volgende nacht schreef iemand
er het woordje ‘nooit’ tussen,
zodat er nu te lezen stond:
GOD ZORGT NOOIT VOOR VREDE.
Toen de mensen dit 's morgens zagen,
werden ze boos.
Lag het dan aan hen
dat er nooit vrede was in hun stadje.
Ze eisten dat de burgemeester
de zin meteen van de muur van het stadhuis liet halen.
Maar toen kwam er plotseling een vrouw naar voren.
De vrouw schreef het woord ‘alleen’ tussen de regel
en nu kon iedereen lezen:
GOD ZORGT NOOIT ALLEEN VOOR VREDE.
(Bron onbekend)
11-11-2015 om 18:27
geschreven door Omer
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie:Dagboek/bedenkingen
|
