25^ste  ZONDAG A – 24 SEPTEMBER 2017

‘ZO HOOG ALS DE HEMEL IS BOVEN DE AARDE …’

Zoek de HEER nu hij zich laat vinden,
roep Hem terwijl Hij nabij is.

 Laat de goddeloze zijn slechte weg verlaten,
laat de onrechtvaardige zijn snode plannen herzien.
Laat hij terugkeren naar de HEER,
die zich over hem zal ontfermen;
laat hij terugkeren naar onze God,
die hem ruimhartig zal vergeven.

Mijn plannen zijn niet jullie plannen,

en jullie wegen zijn niet mijn wegen

 – zo spreekt de HEER.

‘Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, 

zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven

en mijn plannen jullie plannen.’

(Jesaja 55,6-9)

Nee, Heer,

ik tracht niet door te dringen

tot uw hoogverhevenheid,

want ik wil mijn verstand daarmee

absoluut niet vergelijken.

Nee, wat ik verlang is dit:

iets te vatten van uw waarheid,

uw waarheid waar mijn hart

in gelooft en van houdt.

Ik zoek namelijk geen kennis

om te kunnen geloven,

maar ik geloof om te kunnen begrijpen. 

Want ook hiervan ben ik overtuigd:

als ik niet eerst geloof,

zal ik niet begrijpen.

(Anselmus van Canterbury)

GIJ BLIJFT IN MIJ GELOVEN

Gij geeft het niet op, Heer,

Gij geeft mij niet op,

Gij laat mij naar U toe komen

zonder aanzien des persoons,

wie ik ook ben,

wat ik ook gedaan heb.

Gij laat mij niet verloren gaan,

Gij gaat achter mij aan

op zoek naar mij

nog voor ik het wist.

Wanneer ik wegloop,

wacht Gij mij op.

Gij doet U niet groter

en niet kleiner voor,

zoals Gij zijt, zijt Gij

en nog veel meer.

Alles zijt Gij en ook weer niet.

Gij zijt meer en anders.

Alleen beelden zijn het, niet meer,

pogingen om U in beeld te brengen.

Op U springen beelden echter stuk.

Niets klopt van wat

over God is gezegd.

Meister Eckhart

23-09-2017 om 11:25 geschreven door Omer

TALENTEN IN DE HERFST VAN HET LEVEN    

Ik hou van de lente,

maar die is te jong.

Ik hou van de zomer,

maar die is te hooghartig.

Ik hou het meest van de herfst.

Zijn toon is milder,

zijn kleuren zijn rijker

en er spreekt een lichte treurigheid in mee.

Zijn gouden rijkdom

spreekt niet van de onschuld van de lente

en niet van de kracht van de zomer,

maar van de rijpheid en vriendelijke wijsheid

van de naderende ouderdom.

Hij kent de begrenzingen van het leven

en is tevreden.

Lin Yutang

21-09-2017 om 11:27 geschreven door Omer

HET HUISJE IN DE DUINEN

Muurbloemen bloeiden voor het lage raam,

Het late middaglicht was warm en bronzen,

En de ongerepte stilte klonk als gonzen

Van vele kleine vleugelen tezaam.

En achter het beschutte kleine huis

Verhieven zich de blakerende duinen;

Een strakke hemel stond boven hun kruinen,

Haast niet te horen was het zeegeruis.

Hier scheen de macht van 't onheil te vergaan,

Eén ogenblik. Hier scheen 't geluk bereikbaar,

De lome druk der daaglijksheid ontwijkbaar

Binnen de grens van een beperkt bestaan.

Welke is die mensen ingeschapen drang,

Die geen vervulling duldt van het begeerde,

Maar altijd van hun zwakke harten weerde

Waarnaar zij joegen heel hun leven lang?

J. C. Bloem

18-09-2017 om 18:00 geschreven door Omer