BIJ DE VIERDE VASTENZONDAG

HEER, MAAK DAT IK ZIEN KAN

In die tijd zag Jezus een man die al vanaf zijn geboorte blind was. Hij spuwde op de grond, maakte wat slijk van zand en speeksel en streek dat op de ogen van de blinde. Daarna zei Hij tegen hem: `Vooruit, ga u wassen in de vijver van Siloam.' De man ging ernaartoe, waste zich en kwam ziende terug.

(Johannes 9,1.6 en 7)

Vandaag wordt ons – in de genezing van een blinde mens – getoond dat Jezus ‘het Licht voor de wereld’ is. Waar mensen gevangen zitten in duisternis – kwaad, onderdrukking, misbruik, eigenwaan of wat dan ook – daar wil Hij Licht brengen en een weg tonen.

Bovendien ga je alles anders zien wanneer je naar jezelf, de medemens en de wereld kijkt ‘in het licht van het evangelie’. Je ziet hetzelfde, maar je ziet het op een andere wijze en dit verandert je leven

De farizeeën richtten zich nadien opnieuw tot de blinde: `Wat denk jij ervan? Hij heeft toch je ogen geopend!' `Dat Hij een profeet is', antwoordde hij.

Toen voeren ze tegen hem uit: ‘In zonden ben je geboren, zo groot als je bent, en jij wilt ons de les lezen?’ En ze wierpen hem buiten.

(Johannes 9,17 en 34)

De Farizeeën kelderen de blinde man; ze schelden en schimpen, en menen zo groot te worden. Het toont alleen hun eigen trieste kleinheid. En het werkt als een boemerang: hun misprijzen keert terug op henzelf. Niet de blinde mens wordt afgebroken, zelf worden zij zielige schepsels! Hun verstokte eigenwaan maakt hen ziende blind en zo blijven zij gevangen in zichzelf. Zij zien niet hoeveel ruimer, hoeveel mooier de ware wereld is!

Hoe anders is de blinde! Open en zonder vooroordelen! Hij moest al zoveel opgeven dat hij niet meer vol is van zichzelf. Zijn nederigheid maakt hem groot.

Hoe anders ook is Jezus zelf. Hij merkt die kleine mens op, misprezen, uitgesloten, verschopt. Meteen ziet hij zijn leed en gaat Hij mede lijden.

Hij zwijgt ook niet voor de valsheid van de Farizeeën. Zonder enige vrees ontmaskert hij de leugen van de wereld, de leugen van de groten, de leugen van de opgeblazen eigenwaan.

Daarom kunnen wij alleen maar danken, en wij bidden:

Heer Jezus, wees Gij zelf het Licht vóór onze ogen, wees ook het Licht in onze ogen.

Een oude rabbi vroeg aan zijn leerlingen:

'Hoe kun je het moment bepalen waarop

de nacht ten einde is en de dag begint?'

'Als je uit de verte een hond van een

schaap kunt onderscheiden?'

zei een leerling.

'Nee,' zei de rabbi.

'Als je van verre een dadelboom van

een vijgenboom kunt onderscheiden?'

dacht een ander.

'Nee,' zei de rabbi.

'Maar wanneer dan?'

vroegen de leerlingen.

De rabbi antwoordde:

'Van zodra je

in het gezicht van een mens kunt kijken

en daarin je zuster of broeder ziet.

Tot dat moment is de nacht nog bij ons.'

Martin Buber; ‘Chassidische vertellingen’

21-03-2020 om 11:50 geschreven door Omer