|
26 maart 2023 – 5de Vastenzondag A
Lazarus, ik zeg je: sta op
‘Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is Hij gestorven.’ zegt Jezus ons vandaag in het evangelie. Hij had weet van Gods trouw door dood en duisternis heen, en Hij ging ons voor op die weg. In geloof en vertrouwen! Met de opwekking van zijn vriend Lazarus toont Hij reeds: ‘Mijn woorden wekken tot leven.’
Ik zal jullie mijn adem geven
zodat jullie weer tot leven komen.
(Ezechiël 37,14)
`Wie in Mij gelooft mag dan wel sterven, toch zal hij leven;
en iedereen die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven.
…
Na dit gebed riep Hij met luide stem: `Lazarus, kom naar buiten!'
En de dode kwam naar buiten…
(Uit Johannes 11)
Nergens zegt Jezus: 'uw gevoel heeft u gered', of 'uw verstand heeft u gered'. Steeds zegt Hij: 'uw geloof heeft u gered'. De diepste en meest wezenlijke dingen van ons leven blijven onzichtbaar voor onze ogen, en ontoegankelijk voor ons verstand. Dan blijven alleen nog geloof en vertrouwen …
In woord en leven heeft Jezus getoond dat Hij ons geloof en ons vertrouwen waardig is.
Allereerst zijn geloof en vertrouwen pure gaven: we kunnen ze niet veroveren of bemachtigen, we kunnen deze gaven enkel ontvangen: ‘Wij staan voor U met lege handen!’
Dit vraagt een hart, dat arm en leeg geworden is, een hart, dat nederig is en bereid tot overgave. Aan zulke arme, leeg geworden mensen kan de Heer zijn gaven van geloof en vertrouwen schenken. Enkel in zulke mensen kan Hij zijn Geest leggen.
En dan kunnen we, eerlijk en oprecht, bidden:
Heer, God van levenden,
wij geloven dat leven en dood in uw handen liggen.
Die gedachte geeft ons hoop.
Als we iemand verliezen die ons dierbaar is,
weten wij zelf geen raad of antwoord.
Leer ons dan ook, Gij, God van levenden,
in volle overgave ons leven in uw handen leggen
en leer ons telkens weer – vol vertrouwen en geloof –
‘Uw wil geschiede’ zeggen. Amen.
(Gebed geïnspireerd door Toon Hermans)
JAN
Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen,
Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid,
Want ook de bloemen leven snel en open,
En leven heet vergankelijkheid.
Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen.
Ik ken de onschuld van de made, ken de averij.
Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen,
Gods jonge vingeren verwekken mij.
Ik laat u nog een zachte zomer over,
Het huis van liefde waar gij achterblijft.
Treur niet om mij, ik loop op wolken, tover
Met Peter en met Geert ons eigen paradijs.
Adriaan Magerman
(in: Adriaan Magerman & Achiel Pauwels :
"Sonate. Hommage aan Paul Rutger")
Op de achterflap van het bundeltje lezen we: ‘Sonate. Een poëzieboekje met schetsen en gedichten, als aandenken bij leven en afscheid van BRT 2’s orgelman, Paul Rutger en zijn kinderen Peter, Geert en Jan.
|
