GEDICHT VAN DE WEEK
BLAUWDRUKKEN
Hoe mijn moeder wekenlang weloverwogen afscheid nam. Ze hield haar hoofd schuin. Ze luisterde. Iemand riep. Hoe ze er de tijd voor nam: kijk daar, zie, een seizoen ruimt plaats voor een volgend seizoen. Hoe blauwdrukken van wat komen ging maalden door haar hoofd en hoe ze daar ’s nachts wakker van lag. Hoe wij ons allemaal klaarmaakten. We wisselden elkaar af en schikten bloemen. Keken door haar ogen naar de wolken en klopten kussens op. We hielden ons in stilte bezig maar stel mij een vraag en ik zal praten over haar.
Max Temmerman
Max Temmerman schrijft gedichten voor ‘De Eenzame Uitvaart’ te Antwerpen, een initiatief waarbij een passend gedicht bij de uitvaart van eenzame overledenen wordt voorgedragen.


|