Maria en Jozef zien wij vandaag optrekken naar de tempel om naar joods gebruik hun kind aan God toe te vertrouwen. Ze brengen het offer mee dat in de Wet voorgeschreven werd: een koppel jonge duiven, een heel bescheiden offer waaruit wij kunnen afleiden dat Maria en Jozef maar heel gewone mensen waren, zeker geen rijke joden want van de rijken werd een gewichtiger offergave verwacht: een lam..

Maria en Jozef, het zijn maar doodgewone mensen die hun religieuze verplichtingen komen vervullen en dan zijn daar die mysterieuze woorden van Simeon die, door de Geest gedreven, naar de tempel komt. Hij neemt het kind in zijn armen en bidt:

‘Uw dienaar laat Gij nu, Heer, naar uw woord in vrede gaan. Mijn ogen hebben thans uw heil aanschouwd dat Gij voor alle volken hebt bereid een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israel’

Wie die Simeon is wordt niet duidelijk aangegeven. Spontaan heeft men hem dikwijls als een hoogbejaarde man gezien, maar dat hoeft niet zo te zijn en dat weten we eigenlijk niet. Het gaat hier in elk geval niet over zijn leeftijd. Al blijft het een feit dat bejaarde mensen misschien eerder tot de wijsheid van Simeon komen.

Simeon staat voor de mens die eindelijk de innerlijke vrede gevonden heeft. Hij weet dat al zijn verwachtingen vervuld worden door de komst van dit kind, dat hij nu in de armen mag houden. Dat kleine wichtje draagt een grote roeping en zending: Hij zal een licht zijn voor de heidenen, het woord om de niet-Joden aan te duiden. Hij zal ook een glorie zijn voor het volk Israel. In eenvoudige woorden: zo klein als het is, vervult het de verwachtingen van de hele mensheid. Zo klein als dat kindje nog is op dat ogenblik, het zal het diepste verlangen van elke mens stillen. Bij Hem, in Hem zullen alle mensen rust en vrede vinden, indien zij bereid zijn om hun hart voor Hem open te stellen.

De namen van de ‘hoofdrolspelers’ in dit tafereel hebben een diepe betekenis: Simeon betekent ‘verhoring’. De verwachtingen van Simeon worden verhoord, nu Hij het Kind in de armen sluit. Hij geeft aan de naam van ‘Jezus’ zijn volle diepte en breedte. Want Jezus betekent: ‘God brengt redding.’

Innerlijke vrede,het is een groot verlangen van elkeen. Het is geen vlucht uit de hardheid, die wij in ons leven soms of vaak ontmoeten. Het is evenmin ‘de armen laten zakken’ in deze zin: de dingen zijn nu eenmaal zoals ze zijn. En het is ook geen passieve gelatenheid, die vrede neemt met een wereld waarin zoveel misloopt.

Innerlijke vrede vinden, is aanvaarden dat ik niet uit mijzelf besta en ook niet puur voor mijzelf besta. Het is geleerd hebben, misschien in de lange leerschool van het leven, dat ik tot rust kom door mij toe te vertrouwen aan de Heer. Zo is het ook mezelf aanvaarden, omdat ik ben gaan inzien in dat ik met al mijn onvermogen, met al mijn kleine kanten en gebreken toch vrede mag vinden omdat God van me houdt, zoals ik ben.

Wij vinden soms geen innerlijke vrede meer, vanuit de illusie dat wij alles zelf moeten doen, vanuit een gebrek aan vertrouwen in Iemand, die groter is. We kunnen moeite hebben met de gedachte dat we leven van zijn liefde en zijn bevrijding hard nodig hebben. Deze ‘afhankelijkheid’ kunnen we als een verlies ervaren, we willen zo graag alles zelf in handen hebben en ‘onafhankelijk’ zijn.

Uit ervaring, die soms lang kan duren, leren wij evenwel: er ontstaat een grote leegte als wij geen God meer zien. En die leegte willen wij dan opvullen door illusies, die wel afleiden maar geen diepe, innerlijke vrede schenken.

Sommigen zoeken hun heil in sekten die de mens zijn persoonlijkheid ontnemen en hen tot slaven maken van hun eigen illusies. Het is bijna onbegrijpelijk hoe mensen zich zonder nadenken kritiekloos toevertrouwen aan hun eigen creaties.

Anderen vinden macht en status zeer belangrijk, iets zijn van betekenis in deze maatschappijen het kunnen demonstreren wordt het doel van al hun werken’.

Dit heeft zo weinig met innerlijke vrede te maken. Het leidt veelal alleen maar tot stress of zware desillusies als het beoogde doel niet bereikt wordt..

Mensen die innerlijke vrede uitstralen zijn geen zoetsappige, passieve wezens maar nemen hun taak ter harte, niet voor zichzelf maar voor het geluk van anderen.

Kortom, Om die redding, die innerlijke vrede te vinden moeten wij ons wel aan Hem toevertrouwen en durven leven zoals Hij barmhartig, vergevingsgezind, zonder vooroordelen en zonder berekening …en bovenal voor elkaar.

Moge die innerlijke vrede ons gegeven zijn! 

Omer