VIMANAS, de Ufo’s uit het oude India…deel 1xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

1.Voorwoord.

In de oude Indiase sacrale geschriften de Veda’s - de REGVEDA, de MAHABHARATA, de RAMAYANA en de PURANA's  - die heel veel over het materiële universum handelen, is BRAHMA één van de sleutelfiguren. Hij leefde in het hoogste en belangrijkste planetensysteem. In de vele, oude Indische teksten, meestal geschreven in het Sanskriet, worden vaak UFO-achtige toestellen beschreven, VIMANAS genoemd. Deze toestellen werden bestuurd door engelachtige, aliën wezens. Deze gewijde teksten bevatten verrassende en zeer veel gedetailleerde tekeningen van luchtschepen. De gedetailleerde beschrijvingen over de bouw van deze luchtschepen van de vertaalde teksten wijzen op het gebruik van een veeleer technische taal; een taal, die je niet zou verwachten in een religieuze tekst. Wat denk jij anders over de gebruikte woorden in de teksten,  die kunnen vertaald worden als een grafietstaaf, koperen spoelen, een kristal-indicator, vibrerende bollen, stabiele hoeken, e.d. Deze religieuze teksten bevatten eveneens details over de anti-zwaartekracht, kwik en zonne-energie als aandrijvingskracht, onzichtbaarheid, fotografie, nucleaire wapens en zelfs interplanetaire reizen… Jij denkt beslist dat dit allemaal mythen, legenden en fantasieën zijn, die ontsproten zijn in de rijke verbeelding van de oude Indiërs. Maar als je die streek bezoekt, dan vind je in China een aantal “verborgen” piramides weer. In India kan je daarentegen een aantal tempels bezoeken, waarvan de top van de torens afgewerkt zijn met een UFO-achtige of VIMANAS-structuur, die je nergens anders ter wereld terugvindt. Vreemd toch?

Vimanas, Toen ik voor het eerst las over deze vreemde tuigen uit de oudheid kon ik het maar moeilijk geloven. Konden de mensen uit de oudheid duizenden jaren geleden al dergelijke hoogstaande, technologische kennis bezitten? Wat bedoelen de geschriften met “de sacrale wezens, die dank zij de Vimanas op aarde konden nederdalen”? En wie zijn de piloten die die Vimanas besturen? Maar hoe meer artikels, afkomstig van diverse bronnen ik over dit onderwerp las/lees, hoe mysterieuzer deze objecten me leken/lijken. Volgens sommige theorieën beschrijven deze Vimanas – de wagens van de Goden uit de Indische Oudheid – Ufo’s met onbekende spitstechnologie. De gewijde Indische teksten, de VEDA’s, spreken volgens bronnen dus inderdaad een aantal keren over “vliegende machines die in staat waren om echte luchtvluchten te maken en uitgerust waren met een soort van nucleaire kernwapens”. Een fascinerende hypothese, niet? Deze verhalen wijzen op het bestaan van een hooggeavanceerde beschaving in het Oude India. In het volgend artikel ga je meer over deze vreemde tuigen vernemen. Zelf spreek ik geen Sanskriet of een andere Oudindische taal, waardoor ik mijn artikel dus volledig baseer op de vertalingen, gemaakt door meerdere specialisten en experts, die deze talen wel beheersen. Het resultaat is gewoon ongelofelijk, verbluffend en zelfs verbijsterend… Je kan je de vraag stellen of de inhoud van deze geschriften – als ze op waarheid berusten – niet gans ons historisch verleden en ons geloofssysteem, zoals wij dat actueel kennen, volledig in vraag stelt? Wat ligt er nog meer verborgen in het verre verleden?

Wie al langer met UFO’s bezig is, zal beslist al héél wat over dit onderwerp weten en zal er waarschijnlijk niets nieuws in staan. Gewoon omdat ik weergeef wat in de geschriften staat , dat gewoon meegeef en niets nieuws bij fantaseer… Voor diegenen, die voor het eerst de naam Vimanas horen, zal de inhoud van dit artikel wel bizar en ongeloofwaardig overkomen… Het is moeilijk te geloven dat er vroeger op aarde een ver geavanceerde, hoogtechnologische beschaving bestaan heeft, maar als je de religieuze geschriften bestudeert en deels voor waarheid aanneemt en niet als fictie, dan kan dat best frustrerend zijn… Toch veel leesgenot!

2. De vreemde vliegende Vimanas.

Volgens Dr. V. RAGHAVAN, hoofd-op-rust van de Sanskriet-afdeling van de prestigieuze Indiase Universiteit van Madras, bewezen  deze eeuwen oude manuscripten in het Sanskriet (de klassieke taal van India en het Hindoeïsme) dat Aliën bezoekers van buiten de Aarde India bezochten.” 50 jaar onderzoek van deze oude werken overtuigde me ervan dat er levende wezens bestaan op andere planeten en dat ze meer dan 4.000 jaar geleden voor Christus onze Aarde al bezochten”. Deze onderzoeker verklaarde verder nog “Er bestaat zo een grote massa aan opzienbarende informatie over vliegende toestellen of Vimanas, zelfs uitgerust met sciencefiction-wapens, die we kunnen terugvinden in de vertalingen van de oude Indiase geschriften, die ons echt voor raadsels stelt.”

De VEDA’s zijn dus de gewijde, Indiase oude geschriften, waarvan de Hindoes zelfs beweren dat ze niet van menselijke origine zijn, maar samengesteld door de Goden uit die voorgaande tijdsperiode. De Internationale Academie van Sanskriet Studies van Mysore, de op één na grootste stad in de staat KARNATAKA, India verklaart dat de MAHABHARATA- en RAMAYANA-manuscripten ruimteschepen beschrijven, aangepast voor reizen op het land, in de lucht en in het water. Ze vliegen van planeet tot planeet. In de MAHABHARATA-documenten staan er vermeldingen van een goddelijke bliksem en straalwapens, net als een soort van hypnotisch (=slaapverwekkend?) wapen. En de RAMAYAN beschrijft zelfs “een prachtige wagen, wiens schitterend aankomst opviel. Het is een wondermooi, goddelijk toestel dat zich door de lucht haastte.” En in een andere passage is er weer sprake van een toestel dat leek over te vliegen gelijk de maan.

De referenties in de MAHABHARATA zijn even verbazingwekkend. Op RAMA’s wil (oude keizer van INDIA) steeg dit prachtig toestel op naar de hoge wolken met een ongelofelijk gebulder. In een andere passage kan je het volgende lezen – “BRAHMA vloog met zijn VIMANA op een enorme straal, die zo lichtgevend was als de zon en ze maakte geluid als een donderstorm.” BRAHMA is de god van de schepping en traditiegetrouw aanvaard als de schepper van het heelal. De Heer VISHNU houdt een schotel (discus) in de hand, die altijd terugkeert als ze geworpen wordt. Hij berijdt een kolossaal vliegend toestel, GANDARA genoemd. In de hemel bevindt zich zijn thuis. In het jaar 1944 bevestigde de Indische historicus en archeoloog Dr. RAMACHAN DIKSHITAR, schrijver van “Oorlog in het Oude India” : “Onze voorhistorische en epische litteratuur bevat vele voorbeelden, die bewonderenswaardig aantonen dat de Indiërs uit de Oudheid het luchtruim wisten te veroveren : De herontdekking van deze sacrale teksten van het Hindoeïsme creëerden de gelegenheid voor vele experts om zich te verbazen over de technologische mogelijkheden van de Vimanas met hun buitengewone capaciteiten. De epische verhalen van de boeddhistische filosofie refereren uitdrukkelijk naar de spitstechnologieën, waarover de mensen al meerdere millennia beschikten. Je kan zelfs lezen dat dank zij de Vimanas - … de mensen door de lucht konden vliegen en dat de sacrale wezens konden nederdalen op aarde.” In India geloofden en geloven ze nog steeds dat de mensen nederdaalden met de Goden, die deze prachtige toestellen vlogen. De oude Indiase VEDA’s refereren vaak naar de Vimanas of zelfs een toestel, waarvan de beschrijving overeenkomt met deze van de actuele beschrijvingen van UFO’s. Vele godsdiensten over de ganse wereld geloven dat God en zijn boodschappers zich verplaats(t)en in ruimteschepen. De heer PRABHU zegt “Sanskriet heldendichten in de Veda’s verhalen over vliegende toestellen, gebruikt door meerdere Goden, zoals de zonnewagen, en meerdere godheden uit de VEDA’s verplaatsen zich met vliegende toestellen met wielen. Als je de tempels in India bezoekt, vertonen die meestal schotelvormige structuren boven op de top. In BHUBANESWAR – in een literaire vorm betekent dat Gods Wereld -, stad van de tempels in het oosten van India, staan 600 tempels, waarvan velen dergelijke schotelvormige constructie dragen op hun top. BHUBANESWAR is de hoofdstad en de grootste stad in de Indiase staat ORISSA, dat een uniek constructie-patroon afbeeldt, dat de weg van HINDU architecturale pracht uitbeeldt. De muren van deze tempels zijn bedekt met vele artistiek uitgehouwen beelden, die taferelen van hovelingen, aardse dansers, vogels, goddelijke dieren of taferelen van religieuze heldendichten of legenden uitbeelden.  

De specialisten, die de oude manuscripten van de MAHABHARATA, van de BHAGAVA TAPURANA, van de REGVEDA en nog van de RAMAYANA bestudeerden, dachten/denken dat ze Vimanas van verschillende vormen en met verschillende functies en capaciteiten konden onderscheiden, waarvan de capaciteit of actieradius van het minste performante type slechts enkele kilometers bedroeg; terwijl het meest geavanceerde type meerdere duizenden kilometers kon vliegen. Volgens de Franse onderzoeker Alain MOREAU bestaan er zelfs 4 typen toestellen, die aan de Vimanas verbonden kunnen worden.

            1. de RUKMA VIMANA, die een discus of ronde vorm had.

            2. de SUNARA VIMANA, die een conische vorm, zoals een raket had..

            3. de SHAKUNA VIMANA, een toestel met vleugels, voorzien van een centraal             gedeelte..

            4. de TRIPURA VIMANA, een tubevormig toestel in de vorm van een sigaar.

De Vimanas lijken gebouwd te zijn uit zeer licht materiaal; maar ook ijzer, koper en lood kwamen in de legering voor. In de oude teksten staat eveneens dat deze fabelachtige toestellen konden evolueren in de lucht en zich zelfs verplaatsen in het zonnestelsel en nog verder tussen de sterren, voortgestuwd door vuur, kwik, zonne-energie, gravitatiekracht en andere kosmische krachten. Volgens de DRONAPARVA, deel van de MAHABHARATA, was een Vimana bolvormig en vloog als een machtige wind, opgewekt door de latente kracht van kwik. Het object bewoog zoals een hedendaagse UFO, op en neer bewegend, en voorwaarts en achterwaart vliegend als de piloot dit wenste. Volgens een andere Indische bron, de SAMAR, waren de Vimana “hechtte en glad gebouwde machines van ijzer, met een kracht van kwik, dat achteraan uit kwam in de vorm van een enorme steekvlam.” Het is mogelijk dat kwik iets te maken had met de aandrijving, of meer eventueel, met het geleidingssysteem. Vreemd genoeg, Sovjet-wetenschappers ontdekten wat zij noemen "eeuwenoude instrumenten die gebruikt werden/worden bij het navigeren van kosmische voertuigen" in grotten in Turkestan en in de Gobi-woestijn. Deze "apparaten" zijn halfronde voorwerpen van glas of porselein, eindigend in een kegel voor een deel gevuld met kwik”. Een essentiële factor in de creatie van deze vedische vliegtuigen was de timing van het gebruik van de zonnestralen of zonne-energie (zoals die nu gebruikt wordt door de NASA), de meest effectieve kracht om de kwik-ionen van de motor te activeren…

Sommige Vimanas konden zich verplaatsen tussen verschillende planeten in het heelal, zoals de vertaling en de analyse van een zeer oud Indisch geschrift in Sanskriet beschrijft – “de kunst bestaat er in om verschillende typen van vliegtuigen te maken, bestemd om heel geriefelijk door de lucht te reizen en om linken te leggen en te scheppen met het ganse universum voor het welzijn van de mensen”.

Op 22 oktober 2008 lanceerde India de maanraket CHANDRAYAAN 1- wat Maantoestel betekent in het oude Sanskriet – vanaf het SRIHARIKOTA-ruimtecentrum met als missie de basis te leggen voor verder Indiase ruimte-expedities. De Veda-literatuur vertelt over een krachtige en dynamische maatschappij waar de mensen de kennis hebben van de meteorologische begrippen en de kracht van de stormwind.